Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία

Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Εργολαβίες φυσικής καταστροφής με πρόσχημα αντιπλημμυρικό

Πηγή: Η εποχη


Το ρέμα του Βαλανάρη πριν την καταστροφική επέμβαση

Συνεργείο εκσκαφών εξολόθρευε επί μέρες τη βλάστηση ενός από τα ωραιότερα ρέματα της Αττικής, του Βαλανάρη*, στο όνομα των «αντιπλημμυρικών έργων». Το έργο εκτελέστηκε στα όρια του δήμου Πεντέλης, καταστρέφοντας ένα παραδεισένιο τμήμα του Βαλανάρη, μετατρέποντάς το σε κρανίου τόπο.
Εκχερσώσεις μεγάλης κλίμακας, για ένα έργο «μικρής κλίμακας» (καθαρισμός φράγματος συγκράτησης και αναβαθμού από φερτά υλικά), που δεν απαιτεί σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την εκτέλεσή του, χαρακτηριζόμενο ως έργο επισκευής υποδομής. Στο σημείο απέμειναν μόνο κάποια πλατάνια. Εκατοντάδες φυτά θυσιάστηκαν στις χωματουργικές εργασίες. Είναι δε προφανές (ακόμη και σε έναν εργαζόμενο στο γιαπί-δάσος-ρέμα) ότι με τις πρώτες βροχές όλα τα χώματα, ελλείπουσας πλέον της βλάστησης, θα σωρευτούν πίσω από τα φράγματα, τα οποία υποτίθεται ότι ήθελαν να καθαρίσουν.

Ανεξέλεγκτη καταστροφή

Προς τέρψη των εργολάβων, ο καθαρισμός με χειρώνακτες έχει διαγραφεί από τη συλλογική μνήμη της διοίκησης. Στοχευμένες παρεμβάσεις μέσα σε ρέματα θα έπρεπε να βασίζονται σε χειρωνακτική εργασία, που εκτός από οικολογική έχει και κοινωνική λογική, αφού θα βιοπορίζονταν μερικές δεκάδες ανθρώπων για 1-2 μήνες, αντί του πλουτισμού ενός εργολάβου μέσα σε μια εβδομάδα με 2-3 εργαζόμενους.


Η καταστροφή της βλάστησης του ρέματος μετά τη χρήση εκσκαφέα μεγάλων διαστάσεων

Πιο συγκεκριμένα, στο ύψος της οδού Βεργίνας (ο δρόμος που συνδέει το Ντράφι με την Νταού Πεντέλης), μία ερπυστριοφόρα τσάπα CAT 325Β LN (εκσκαφέας μεγάλων διαστάσεων) με τα απαραίτητα φορτηγά μεταφοράς των χωμάτων που αφαιρούσαν από τον αναβαθμό, κινούνταν ανεξέλεγκτα, δίχως σχεδιασμένες οδεύσεις εντός της δασικής έκτασης, σαρώνοντας κάθε φυτικό σχηματισμό, κάθε βλαστητική διάπλαση στην παραρεμάτια, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

Ακολουθώντας την πεπατημένη

Οι «αρμόδιες αρχές» συνεχίζουν να αυτοσχεδιάζουν με παρεμβάσεις αποσπασματικές, ανορθολογικές και κόντρα στις βασικές αρχές της Διαχείρισης Φυσικών Πόρων. Στην πραγματικότητα, ο μόνος στόχος που φαίνεται πως έχουν, είναι να μετατρέψουν τα ρέματα σε αγωγούς ομβρίων υδάτων. Το ότι είναι οι αεραγωγοί των πόλεων και πολύτιμα οικοσυστήματα, αποτελούν λεπτομέρειες άνευ σημασίας.
Η «νέα Περιφέρεια» Αττικής οφείλει να αποδεικνύει ότι δεν ακολουθεί την παλιά καταστροφική διαχείριση του περιβάλλοντος. Να ελέγξει ποια έργα είναι άχρηστα και κατασπαταλούν τους δημόσιους πόρους, ποια είναι επιβλαβή και όσα είναι χρήσιμα να υλοποιούνται με όρους φιλικούς προς το περιβάλλον.

*Σημείωση: Ο Βαλανάρης, το ωραιότερο ρέμα της Αττικής με δίδυμους καταρράκτες, φαράγγια, πλούσια χλωρίδα και πανίδα, με βυζαντινά, ρωμαϊκά και μοναδικά παλαιοντολογικά ευρήματα στις όχθες του, έχει υποστεί διαχρονικά βίαιες αλλοιώσεις στην οριογραμμή του. Αυτή την πορεία υποβάθμισης ήρθε να ανακόψει ο νόμος, χαρακτηρίζοντάς τον ως ρέμα «ιδιαίτερου φυσικού περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος» [ΦΕΚ 281Δ/1993] και θωρακίζοντάς τον με καθεστώς υψηλής προστασίας από ανθρωπογενείς παρεμβάσεις. Όμως η καταστροφική μανία παραμένει αήττητη.

Οδυσσέας Παρατηρητής, κάτοικος της περιοχής


Δείτε επίσης: Εκτός ελέγχου προστασία

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***