Veritas odit moras

πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (24/4/2010)

Οδοιπορικό στην Πεντέλη
του Αρη Χατζηγεωργίου

[...] Πλησιάζουμε στο Ντράφι. Οικοδομικός συνεταιρισμός «Ο Παν» του υπουργείου Γεωργίας. Πολυώροφες βίλες σκαρφαλώνουν στις πλαγιές. Μέσα σε έναν τσιμεντένιο σκελετό, μια μπουλντόζα δουλεύει ακατάπαυστα. Μας τη δείχνει. «Το κόλπο είναι γνωστό. Εκμεταλλεύονται την κλίση του εδάφους. Από τον πίσω δρόμο φαίνονται δύο όροφοι, όσοι επιτρέπονται δηλαδή, αλλά από μπροστά μπορεί να είναι πέντε ή έξι μαζί με τα υπόγεια». Κατασκευές φαραωνικές, συχνά κακόγουστες αγναντεύουν από ψηλά τα Μεσόγεια.
«Κάποτε αγόρασαν εδώ με 4.000 δραχμές το στρέμμα και τώρα το πουλάνε 800.000 ευρώ. Εάν ήθελε η πολιτεία, θα μπορούσε εύκολα να βρει ποιοι τους βοήθησαν να αποχαρακτηρίσουν δάση και να τα μετατρέψουν σε οικοδομήσιμη γη»...
Η ιστορία των οικοδομικών συνεταιρισμών θα περάσει πολλές φορές από τα μάτια μας εδώ ψηλά. «Αντί το κράτος να χαράξει εκείνο τις κατευθύνσεις, να αποφασίσει ποια γη θα πολεοδομηθεί με σχέδιο και να την οργανώσει αφήνοντας την υπόλοιπη στα δάση, άφησε να το κάνουν οι συνεταιρισμοί», λέει με θυμό ο «στρατηγός». Θυμός που δικαιολογείται καθώς, με τον τρόπο αυτό, κεντρικές περιοχές του οικισμού, όπως η πλατεία Πεντέλης, παραμένουν εκτός σχεδίου.
Τα μεγαλύτερα κομμάτια δάσους παραδόθηκαν στους οικιστές επί χούντας, όταν ο «στρατηγός» σπούδαζε ακόμη στη Σχολή Ευελπίδων. Εμειναν όμως και πολλοί παραπονούμενοι: «Το χειρότερο είναι αυτό. Η πλαγιά με τις βίλες είναι το όνειρο της απέναντι πλαγιάς». Η προσωποποίηση μας μπερδεύει και ο δήμαρχος Στεργίου αναλαμβάνει να μας εξηγήσει. «Βλέπετε αυτό το ρέμα; Είναι το Λυκόρεμα, το μεγαλύτερο της περιοχής. Εδώ υπήρχαν πράγματι κάποτε μόνο λύκοι. Τώρα, στη μια πλευρά του, γεννιέται ένας νέος... Χολαργός. Απέναντι όμως, όλη αυτή η πλαγιά, εκατοντάδες στρέμματα, διεκδικείται να πολεοδομηθεί από συνεταιρισμούς που δεν πρόκαναν».

Διάβρωση παντού

Σταματά ο νους και το αυτοκίνητο. Χώματα καμένα και ξανακαμένα. Δέντρο πουθενά. Το νερό όμως συνεχίζει να κυλά, χειμώνα-καλοκαίρι, στο Λυκόρεμα. Προχωρούμε προς μια κορφούλα. Πέτρες ξεκολλούν κάτω από κάθε βήμα. Εδαφος διαβρωμένο. Θα έμοιαζε με κυκλαδίτικο τοπίο εάν δεν υπήρχαν σε τόσο κοντινή απόσταση τεράστιοι οικισμοί με εκατοντάδες μεζονέτες. «Εάν η πολιτεία ήθελε να δείξει αποφασιστικότητα, θα έπρεπε να ξεκινούσε από εδώ τη μαζική αναδάσωση. Πριν από τη φωτιά του 1998, είχαμε φυτέψει σε αυτές τις πλαγιές 1,5 εκατ. δέντρα. Δεν έμεινε τίποτε, αλλά δεν θα δυσκολευτούμε να ξαναβρούμε τους λάκκους», λέει ο Δ. Στεργίου.
Ενας από τους διεκδικητές είναι ο συνεταιρισμός «Νέα Κωνσταντινούπολη». «Μας έσυραν στα δικαστήρια ακόμη και για έργα συντήρησης του δρόμου που περνά από εδώ, αλλά έχασαν. Δεν το βάζουν κάτω. Και γιατί να το βάλουν όταν βλέπουν τι συμβαίνει απέναντι;». [...]

---

πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (26/4/2010)

Συνεταιρισμοί στο χάος...
του Αρη Χατζηγεωργίου

16/12/1970- «Με συμβολαιογραφική απόφαση ο συνεταιρισμός «Νέα Κωνσταντινούπολη» προέβη στην αγορά ενός οικοπέδου (!) συνολικής έκτασης 503 στρεμμάτων στη θέση Ντράφι με σκοπό να ανεγείρει οικισμό για να στεγάσει τα μέλη του. Πριν προβεί στην αγορά, ο συνεταιρισμός είχε λάβει την άδεια των υπουργών Δημοσίων Εργων και Κοινωνικών Υπηρεσιών.

24 & 25 Απριλίου: Βασική εκπαίδευση εθελοντών δασοπροστασίας από την ΕΔΔΚ

Η απάντηση εθελοντικών οργανώσεων στον ΣΚΑΪ

Προς: Ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ 100,3

Απάντηση εθελοντικών οργανώσεων
στη διαστρέβλωση των θέσεών μας από την εκπομπή σας

"La calunnia è un venticello"

(Στα πλαίσια του δικαιώματος απάντησης του θιγομένου και της υποχρέωσης επανόρθωσης εκ μέρους του ΜΜΕ, ζητάμε να διαβάσετε την απάντησή μας στην ίδια εκπομπή, την ίδια ώρα.)

Οι υπογράφουσες περιβαλλοντικές οργανώσεις ακούσαμε με έκπληξη στις 16 Απριλίου στο πρωϊνό ενημερωτικό μαγκαζίνο του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΚΑΪ, μια παραποίηση των θέσεών μας από τον κ. Πορτοσάλτε και τον κ. Κεραμιτζόγλου.

Οι κύριοι Πορτοσάλτε και Κεραμιτζόγλου αφήνουν να εννοηθεί ότι οι υπογράφουσες εθελοντικές οργανώσεις αντιτίθενται στις αναδασώσεις και επικουρούν το έργο των καταπατητών. Η πραγματικότητα είναι η εξής: ασκούμε κριτική στην τραγική έλλειψη μέτρων προστασίας των δασών από την πολιτεία καθώς και στη μέθοδο που ακολουθείται στις αναδασώσεις. Μία μέθοδος που οδηγεί σε μεγάλα ποσοστά αποτυχίας, μεταξύ άλλων, λόγω:

α) μεταφυτευτικού σοκ των δενδρυλλίων

β) προχωρημένης εποχής φυτεύσεων

γ) έλλειψης αναγκαίας και έγκαιρης υποστήριξης σε αρδεύσεις.

Παράλληλα, οι φαραωνικές δενδροφυτεύσεις έχουν καταστροφικές συνέπειες στη φυσική αναγέννηση των καμένων δασικών εκτάσεων είτε από τα βαριά σκαπτικά μηχανήματα των εργολάβων που ανοίγουν τους λάκους-κρατήρες για τα δενδρύλλια, είτε από τους χιλιάδες ευαισθητοποιημένους πολίτες που μπαίνουν στα καμένα χωρίς καμιά ενημέρωση για τον ασφαλή και ήπιο τρόπο προσέγγισης, τσαλαπατώντας έτσι τα νεαρά αυτοφυή δέντρα.

Ο κ. Πορτοσάλτε αναφέρει ότι οι υπογράφουσες εθελοντικές ομάδες επιδιώκουν να γίνονται αναδασώσεις μόνον από ιδιώτες. Με ανακοίνωσή μας στις 10/3/2010, καταγγέλλουμε τις αναδασώσεις που ανατίθενται σε ιδιώτες εργολάβους. Πάγια θέση μας είναι: κανένα κέρδος από τα καμένα δάση. Αξίζει να σημειώσουμε, πως κατά τη χειμερινή περίοδο 2009-2010, έχουμε οργανώσει 13 εθελοντικές αναδασώσεις και έχουμε συμμετάσχει σε άλλες 10. Έχουμε κάνει 5 εθελοντικές εξορμήσεις συλλογής σπόρων δασικών δένδρων για τον εμπλουτισμό των ειδών του φυτωρίου της Διεύθυνσης Αναδασώσεων Αττικής. Επίσης έχουμε φυτέψει περισσότερους από 30.000 προβλαστημένους σπόρους βελανιδιάς, μέθοδος που μιμείται τη φυσική αναγέννηση του δάσους.

Με αφορμή την καταγγελία για την καταβρόχθιση των δενδρυλλίων της αναδάσωσης στο Ποικίλο όρος από τα παράνομα κοπάδια, ο κ. Πορτοσάλτε βγάζει το ψευδές συμπέρασμα ότι οι εθελοντές επιδιώκουν να μην γίνονται αναδασώσεις, επειδή τα αιγοπρόβατα θα τις καταστρέψουν. Στην ανακοίνωσή μας (10/3/2010) υποστηρίζουμε ρητά ότι πρέπει να εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος από τα απανταχού δασαρχεία και να απομακρυνθούν στάνες και γίδια από τα δάση της Αττικής όπου βρίσκονται παράνομα. Οποιαδήποτε παρέμβαση αναδάσωσης οφείλει να δημιουργεί τις συνθήκες επιβίωσης των δενδρυλλίων, ειδάλλως είναι κοροϊδία.

Στην ίδια ραδιοφωνική εκπομπή μεταδόθηκε ότι οι υπογράφουσες εθελοντικές οργανώσεις, είναι περιβαλλοντικές οργανώσεις που τις έχουν προσεγγίσει οι καταπατητές. Η αλήθεια είναι πως εμείς καλούμε τους δημοσιογράφους να βάλουν τους καταπατητές απέναντί τους και την πολιτεία να τους τιμωρήσει. Όλους: Ιδιώτες, Εκκλησία, Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς κ.ο.κ.

Αναρωτιόμαστε γιατί τη στιγμή που 35 ιστολόγια και ΜΜΕ, όπως για παράδειγμα η Ελευθεροτυπία (24/3/2010) δημοσιεύουν και προβάλλουν τις πραγματικές μας θέσεις και απόψεις, ο ΣΚΑΪ επέλεξε να τις διαστρεβλώσει. Επειδή είμαστε απέναντι σε δενδροφυτεύσεις-πυροτεχνήματα που κουκουλώνουν και διαιωνίζουν την παθολογία και την κερδοσκοπία γύρω από τα δάση;

Είμαστε εθελοντικές οργανώσεις με αποδεδειγμένο έργο στις τοπικές κοινωνίες όπου δρούμε. Δουλεύουμε με ήθος και σοβαρότητα χωρίς να αποσκοπούμε σε κανένα, μα κανένα ίδιο όφελος. Δεν εξυπηρετούμε κανένα. Δουλεύουμε μόνο με την κοινωνία και για την κοινωνία.

Ζητάμε να αποκατασταθεί η ηθική βλάβη που υποστήκαμε.

Να μεταδώσετε από την εκπομπή σας ολόκληρο το κείμενο των θέσεών μας «Αναδασώσεις-πυροτεχνήματα αντί πολιτικής για τα δάση», προκειμένου οι ακροατές που εκτέθηκαν στη διαστρέβλωση των θέσεών μας να αποκτήσουν ιδία άποψη και να εξάγουν ορθά συμπεράσματα.

Συνυπογράφουν οι οργανώσεις:

• Δασαμάρι S.O.S.  [dasamari.sos@gmail.com]
• Εθελοντική Δασοπροστασία Δ. Καισαριανής  [eddk@otenet.gr]
• Οικολογικός Πολιτιστικός Σύλλογος Χαϊδαρίου ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ  [xpolis@gmail.com]
• Ομιλος για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό στην Πετρούπολη «Ποικίλο»  [petroupoli_tk@yahoo.gr]
• GreenAttack  [greenattack2007@gmail.com]
• Green it up again  [greenitover@gmail.com]

18/4/2010

Δα-σα-μά-ρι, κύριε Κεραμιτζόγλου!

(το επίμαχο σημείο είναι στο 6:23)
απόσπασμα από το Πρωϊνό ενημερωτικό μαγκαζίνο του ΣΚΑΪ

Διαστρέβλωση, λάσπη ή συνήθης δημοσιογραφική επιπολαιότητα;
Για το ενδεχόμενο της τελευταίας περίπτωσης, ας είμαστε εποικοδομητικοί!
Ας πάρουμε ένα επίκαιρο θέμα: τα κοπάδια που θερίζουν τις αναγεννώμενες -είτε με φυσική είτε με τεχνητή αναδάσωση- δασικές περιοχές.
Αναμένουμε τα ευαισθητοποιημένα στη δασοπροστασία ΜΜΕ, όπως θέλει να είναι ο ΣΚΑΪ, να κάνουν το αναμενόμενο ρεπορτάζ στο αναμενόμενο εύρος και βάθος. Ας "ανακρίνουν" τους δασάρχες, γιατί δεν λύνουν το πρόβλημα των κοπαδιών αντί να αναπαράγουν τη γραφειοκρατία, διαιωνίζοντας κάλυψη και ανοχή;
Ας κάνουν το ίδιο με την προϊστάμενη αρχή των δασικών υπηρεσιών: τους περιφερειάρχες και τον αρμόδιο υπουργό.
Αυτός δεν είναι ο ρόλος των ΜΜΕ; Να ελέγχουν την εξουσία ώστε να κάνει καλά τη δουλειά της. Ή μήπως όχι;

ΥΓ. Συνιστούμε προσεκτική ανάγνωση της ...προκήρυξης!

Ανοιχτή συζήτηση της GreenAttack με θέμα: Τα δάση της Αττικής εκπέμπουν SOS

πηγή: GreenAttack

Η περιβαλλοντική οργάνωση GreenAttack σας καλεί σε ανοιχτή συζήτηση με θέμα:

Τα δάση της Αττικής εκπέμπουν SOS

Σάββατο, 17/4/2010
στις 12:00 το μεσημέρι
Τσαμαδού 13-15, Εξάρχεια
(στο “στέκι μεταναστών”)

Κάθε χρόνο τα δάση της Αττικής κινδυνεύουν από καταστροφικές πυρκαγιές. Η Πυροσβεστική και η Δασική Υπηρεσία, αδυνατούν να τις αντιμετωπίσουν καθώς δεν έχουν επαρκή κονδύλια και προσωπικό. Στη συνέχεια ακολουθούν αναδασώσεις-πανηγύρια. Αναδασώσεις που θα αποτύχουν... κι’ αυτό γιατί ο τρόπος με τον οποίο οργανώνονται δεν στοχεύει στην αποκατάσταση των δασών, αλλά στην τηλεθέαση και την προβολή των εκάστοτε Δημάρχων και κυβερνητικών στελεχών.

Μέρα με τη μέρα, οι οικοδομές σκαρφαλώνουν όλο και πιο ψηλά στα βουνά της Αττικής, εισχωρούν όλο πιο βαθιά στα δάση. Αυθαίρετα κτίσματα και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, «διεκδικήσεις» ακόμα και με φιρμάνια της οθωμανικής αυτοκρατορίας... όλα γίνονται ανεκτά από την Πολιτεία.

Όσο για τους νόμους που προστατεύουν τα δάση... ακόμα κι’ όταν εφαρμόζονται (κάτι που δεν συμβαίνει πολύ συχνά), έχουν τόσα «παραθυράκια» που αφήνουν αυτά τα πολύτιμα οικοσυστήματα ανοχύρωτα στα συμφέροντα.

«Φύτρωσαν» αυθαίρετα στα καμένα

πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (14/4/2010)

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ ΟΙ ΑΕΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ

Περίπου στο 20% των πρώτων 25 «γκρίζων» περιπτώσεων στα καμένα της ΒΑ Αττικής εντοπίστηκαν μικρές ή και μεγάλες παρανομίες. Πρόκειται για την αξιολόγηση των στοιχείων των αεροφωτογραφιών που εξασφαλίζει το σύστημα του Κτηματολογίου.

ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ: Οι αεροφωτογραφίες «πιάνουν» τις επεμβάσεις επιτήδειων στις περιοχές της Αττικής που κάηκαν

Από τη σύγκριση των ευρημάτων ανάμεσα στη «σάρωση» που είχε γίνει στα τέλη Αυγούστου, λίγο μετά τις πυρκαγιές, και της τελευταίας που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο προέκυψαν 117 μεταβολές στην επιφάνεια των καμένων εκτάσεων, που βρίσκονται στο μικροσκόπιο των επιθεωρητών Περιβάλλοντος.
Οι πρώτες αυτοψίες έγιναν ήδη στην Καλλιτεχνούπολη, το Ντράφι και τον Αγιο Σπυρίδωνα στο Πικέρμι, με την παρουσία της Μαργαρίτας Καραβασίλη, της ειδικής γραμματέως των επιθεωρητών Περιβάλλοντος. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν συνέχιση εργασιών σε εντός σχεδίου περιοχές, παρά το γεγονός ότι από τον περασμένο Οκτώβριο έχει επιβληθεί αναστολή οικοδομικών εργασιών. Η παραβίαση του νόμου θα διαπιστωθεί από τις αρμόδιες πολεδομίες και θα επιβληθούν πρόστιμα. Εντοπίστηκαν επίσης αντιπλημμυρικές παρεμβάσεις μικρής κλίμακας, που έγιναν από δήμους για την προστασία των κατοικημένων περιοχών, αλλά δεν φαίνεται να διαθέτουν μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Μετά τις φωτιές, τα κοπάδια...

Το Σάββατο 10 Απριλίου, περί τις 5:30 μ.μ., κάτοικοι της περιοχής Δασαμάρι (της κοινότητας Πικερμίου) αντιλήφθηκαμε 2 έλληνες βοσκούς με 150 αιγοπρόβατα να βόσκουν στα καμένα του 2009. Πρόκειται για το γνωστό κοπάδι αιγοπρόβατων που εξακολουθεί να βόσκει ανεξέλεγκτα στο Πικέρμι -στην περιοχή της Διώνης και του Αγ. Σπυρίδωνα, μέσα στον οικισμό και στις γύρω δασικές εκτάσεις- και συνεχίζει το καταστροφικό έργο της φωτιάς, αφανίζοντας τα πρώτα δειλά σημάδια της φυσικής αναγέννησης: πουρνάρια, μυρτιές και άλλους θάμνους. Αφανίζει τα νεαρά δύσφλεκτα (πλατύφυλλα) δασικά δέντρα, με τα οποία οι κάτοικοι (με δικές τους αποκλειστικά δυνάμεις) εμπλουτίζουν την καμένη περιοχή.
...παρότι, σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 107 του νόμου 86/69 "απαγορεύεται ...α) Εντός καέντων δασών και β) Εντός καεισών προστατευτικών μερικώς δασοσκεπών εκτάσεων, υπερκειμένων χωρίων ή συνοικισμών ή κειμένων εντός λεκανών σχηματισμού χειμάρρων, η βοσκή των μεν προβάτων και μεγάλων ζώων επί πενταετίαν, των δε αιγών επί δεκαετίαν από της ημέρας της πυρκαϊάς" και στη βάση του άρθρου 110 του ίδιου νόμου "απαγορεύεται η εγκατάσταση, διατήρηση και βοσκή αιγών σε όλα τα δάση και δασικές εκτάσεις δημόσια ή μη, του Νομού Αττικής".
...παρότι το υπουργείο περιβάλλοντος απαγόρευσε κάθε βόσκηση στα καμένα!

Αμέσως επιχειρήσαμε να τηλεφωνήσουμε σε κάποια αρμόδια αρχή. Το Δασαρχείο Πεντέλης, το Συντονιστικό Κέντρο Δασοπροστασίας (1591) και ο ΣΠΑΠ (1566) δεν απαντούσαν στο τηλέφωνο, η Αστυνομία Ραφήνας ήταν αναρμόδια, η Κοινότητα Πικερμίου είχε εκτροπή κλήσης - μια κυρία που απάντησε στην εκτροπή είπε ότι θα τηλεφωνούσε στον πρόεδρο, που θα τηλεφωνούσε στην αστυνομία, που ήταν αναρμόδια, που τον παρέπεμψε στην Αγροφυλακή, και που όταν τηλεφωνήσαμε για να μάθουμε τα αποτελέσματα της επαφής προέδρου-αγροφυλακής δεν κατέστη πλέον δυνατό να ξαναπιάσουμε επαφή με την εκτροπή (λόγω αναγνώρισης κλήσης;).

Στο μεταξύ κάτοικοι έτρεξαν στο λόφο και απαίτησαν από τους βοσκούς να αποσύρουν αμέσως το κοπάδι τους. Εκείνοι αντέτειναν ότι "απαγορεύεται να φωτογραφίζουμε το κοπάδι" (ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των ζώων;) και ότι "έχουν πάρει άδεια από τον ...Ροσόλυμο"!
Επιτέλους, ανακαλύψαμε ποιός κυβερνά αυτόν τον τόπο!
Ποιός είναι λοιπόν ο ρόλος της Κοινότητας Πικερμίου;

Εμείς ενημερώνουμε ότι -παραδόξως- εννοούμε να παίρνουμε στα σοβαρά το ρόλο που ανέλαβαν όλοι οι αιρετοί απέναντι στην τοπική κοινωνία: να υπηρετούν δηλαδή το κοινωνικό συμφέρον ακόμη και έναντι των όποιων ιδιωτικών συμφερόντων. Εν προκειμένω, να αναλάβουν το χρέος να δρομολογήσουν την οριστική απομάκρυνση του κοπαδιού για να προστατεύσουν το δημόσιο αγαθό, που είναι το δάσος.

Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Υπό την βασιλικήν δρυν

[πηγή: Κείμενα μαζί, Audio CD]

ΥΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΝ ΔΡΥΝ

     Όταν παιδίον διηρχόμην εκεί πλησίον, επί οναρίου οχούμενος, δια να υπάγω να απολαύσω τας αγροτικάς μας πανηγύρεις, των ημερών του Πάσχα, του Αγίου Γεωργίου και της Πρωτομαγιάς, ερρέμβαζον γλυκά μη χορταίνων να θαυμάζω περικαλλές δένδρον, μεμονωμένον, πελώριον, μίαν βασιλικήν δρυν. Οποίον μεγαλείον είχεν! Οι κλάδοι της χλωρόφαιοι, κατάμεστοι, κραταιοί· οι κλώνές της, γαμψοί ως η κατατομή του αετού, ούλοι ως η χαίτη του λέοντος, προείχον αναδεδημένοι, εις βασιλικά στέμματα. Και ήτον εκείνη άνασσα του δρυμού, δέσποινα άγριας καλλονής, βασίλισσα της δρόσου…

     Από τα φύλλα της εστάλαζε κι έρρεεν ολόγυρά της «μάννα ζωής, δρόσος γλυκασμού, μέλι το εκ πέτρας». Έθαλπον οι ζωηφόροι οποί της έρωτα θείας ακμής, κι έπνεεν η θεσπεσία φυλλάς της ίμερον τρυφής ακηράτου. Και η κορυφή της βαθύκομος ηγείρετο ως στέμμα παρθενικόν, διάδημα θείον.

     Ησθανόμην άφατον συγκίνησιν να θεωρώ το μεγαλοπρεπές εκείνο δένδρον. Εφάνταζεν εις το όμμα, έμελπεν εις το ούς, εψιθύριζεν εις την ψυχήν φθόγγους αρρήτου γοητείας. Οι κλώνες, οι ράμνοι, το φύλλωμά της, εις του ανέμου την σείσιν, εφαίνοντο ως να ψάλλωσι μέλος ψαλμικόν, το «Ως εμεγαλύνθη». Μ΄ έθελγε, μ΄ εκήλει, μ΄ εκάλει εγγύς της. Επόθουν να πηδήσω από του υποζυγίου, να τρέξω πλησίον της, να την απολαύσω· να περιπτυχθώ τον κορμόν της, όστις θα ήτον αγκάλιασμα δια πέντε παιδιά ως εμέ, και να τον φιλήσω. Να προσπαθήσω ν΄ αναρριχηθώ εις το πελώριον στέλεχος, το αδρόν και αμαυρόν, ν΄ αναβώ εις το σταύρωμα των κλάδων της, ν΄ ανέλθω εις τους κλώνας, να υψωθώ εις τους ακρέμονας… Και αν  δεν μ΄ εδέχετο, και αν μ΄ απέβαλλεν από το σώμα της, και μ΄ έρριπτε κάτω, ας έπιπτον να κυλισθώ εις την χλόην της, να στεγασθώ υπό την σκιάν της, υπό τα αετώματα των κλώνων της, τα όμοια με στέμματα Δαυίδ θεολήπτου. 

     Επόθουν, αλλ΄ η συνοδία των οικείων μου, μεθ΄ών ετέλουν τας εκδρομάς εκείνας ανά τα όρη, δεν θα ήθελε να μοι το επιτρέψει. Και μίαν χρονιάν, ήτο κατά τας εορτάς του σωτηρίου έτους 186… , καθώς είχομεν διέλθει πλησίον του δένδρου, εφθάσαμεν εις το Μέγα Μανδρί· – ήτο δε το Μέγα Μανδρί μικρός συνοικισμός, θερινόν σκήνωμα των βοσκών του τόπου. Εκατοίκουν εκεί επτά ή οκτώ οικογένειαι αγροτών. Δύο εκ των οικογενειών τούτων συνεδέοντο προς τους γονείς μου δια δεσμών βαπτίσματος, κολληγοσύνης, κτλ. και όλοι ήσαν φίλοι και συμπατριώται μας.

     Κατηρχόμεθα εκεί συνήθως τας ημέρας του Πάσχα, είτα πάλιν του Αγίου Γεωργίου ή την Πρωτομαγιάν, άλλοτε δε του Αγίου Κωνσταντίνου ή της Αναλήψεως. Επί τερπνού λόφου υπήρχε το παρεκκλήσιον του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, όπου ελειτουργούμεθα.

     Ήγοντο εκεί χοροί και πανηγύρεις· δρόσος και αναψυχή και χάρμα εβασίλευεν. Εθύοντο αρνία και ερίφια, και σπονδαί εγίνοντο πυροξάνθου ανθοσμίου. Ετελούντο αγώνες αμίλλης, δισκοβολίαι και άλματα. Έπληττε τας πραείας ηχούς ο φθόγγος του αυλού και της λύρας, συνοδεύων το έρρυθμον βήμα των παρθένων προς κύκλιον χορόν. Και ξανθαί, ερυθρόπεπλοι βοσκοπούλαι επήδων, επέτων, εκελάδουν.