Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Μάρτιος: μήνας ενημέρωσης

Η σκέψη που κυριαρχούσε τελευταία ήταν πώς να πάμε ένα βήμα παραπέρα την 7μηνη δουλειά που κάνουμε με ειδικούς, με διαβάσματα, με συλλογές σπόρων, με ενδιαφέρουσες συζητήσεις, με ήπιες δενδροφυτεύσεις και σποροφυτεύσεις στο Δασαμάρι...
Σκεφτήκαμε λοιπόν το καταστάλαγμα αυτής της συνεχούς διαδικασίας επιλογών να το μοιραστούμε ευρύτερα:

1. Τι σημαίνει ουσιαστική δασοπροστασία - μέτρα ενάντια σε ό,τι απειλεί το δάσος (καταπατήσεις, ανεξέλεγκτη βόσκηση, παράνομες χωματερές, πυρκαγιές).
2. Τι σημαίνει ουσιαστική αναδάσωση (πρωτοκαθεδρία στη φυσική αναγέννηση και ήπιες μέθοδοι εμπλουτισμού, όπως είναι η σποροφύτευση πλατύφυλλων, π.χ. βελανιδιάς).

Βρεθήκαμε με άλλες τρεις ομάδες εθελοντών και συνδιαμορφώσαμε ένα περιεκτικό κείμενο ("Αναδασώσεις-πυροτεχνήματα αντί πολιτικής για τα δάση") και 2 αφισάκια.

Το κείμενο μοιράστηκε από τις ομάδες σε περίπου 1500 ευαισθητοποιημένους πολίτες που καλοπροαίρετα συμμετείχαν στις δύο τελευταίες εμπορικές δασοκτόνες "αναδασώσεις" στην Πεντέλη (14 και 21 Μαρτίου). Το σοβαρό ενδιαφέρον και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν εμφανή και οι διαπιστώσεις στην ίδια κατεύθυνση. Χαρακτηριστική φράση: "ξεριζώνουν 100 για να βάλουν 1".


Mέχρι τώρα έχουν γίνει 35 αναφορές στο κείμενο από διάφορα blogs/sites και η εξάπλωση των θέσεών μας συνεχίζεται μετά και το δημοσίευμα στην Ελευθεροτυπία (24/3/2010).
Επιστήμονες δασολόγοι ανταποκρίθηκαν, δηλώνοντάς μας τη στήριξή τους στις θέσεις που προασπίζουμε καθώς και τη διαθεσιμότητά τους.

Συμπέρασμα: Υπάρχει το ενδιαφέρον και η ανάγκη να ορθωθεί κι ένας άλλος ουσιαστικός λόγος απέναντι στην επιχειρούμενη πλύση εγκεφάλου (με κατασκευάσματα που μόνο αναδάσωση δεν εξασφαλίζουν). Και όχι μόνο λόγος, αλλά και ουσιαστική παρέμβαση για να περισώσουμε δάση και δασικές εκτάσεις. Για να μη θεωρητικολογούμε, ένα καλό πεδίο για την περιοχή μας είναι να εξασφαλίσουμε ότι το Δασαμάρι δεν θα το κατασπαράξουν οι καταπατητές. Ένα πεδίο που δοκιμάζονται οι πάντες: οι νόμοι που το έχουν κηρύξει αναδασωτέο, η τοπική αυτοδιοίκηση που σφυρίζει αδιάφορα και εμείς όλοι...

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Αναδασώσεις «πυροτεχνήματα»


10.000.000 ευρώ τον χρόνο σε ιδιωτικές εργολαβίες και με τα ίδια λάθη

Πράσινα πυροτεχνήματα, αντί μιας ουσιώδους πολιτικής για τα δάση από το υπουργείο Περιβάλλοντος, που με αποσπασματικά μέτρα μοιράζει 10.000.000 ευρώ τον χρόνο σε εργολαβίες για αναδασώσεις.


Να το ξαναπούμε, χωρίς:
 - Να καταργηθεί το καθεστώς των ιδιωτικών δασικών εκτάσεων και να καταρτιστεί το δασολόγιο,
 - Να απομακρυνθούν οι παράνομες (στα δάση) χωματερές,
 - Να πάρει μέτρα για να μπει ένα τέλος (έστω να περιοριστεί) στην υπερβόσκηση των δασών (και εκείνων που φυσικά αναγεννώνται ύστερα από πυρκαγιές) από εκατομμύρια γίδια,
 - Να μπει φραγμός στις ορέξεις και διεκδικήσεις των καταπατητών-οικοπεδούχων,
 - Να στελεχωθούν και να μπει σε ένα δρόμο η συνεννόηση Δασικής και Πυροσβεστικής Υπηρεσίας,
...δεν εξοστρακίζεται η βιωσιμότητα των δασών μας.
Η διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων δεν πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει στο πλαίσιο ενός τετραετούς προγράμματος αναδάσωσης 100.000 στρεμμάτων (κόστος 45 εκατομμύρια ευρώ) που μιλά για φύτευση, πότισμα και φύλαξη. Φύλαξη από ποιους άραγε; Γιατί αποκαρδιώνουμε τους εθελοντές, τις μικρές περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα δίνουμε σχεδόν όλα σε εργολάβους; Μήπως για να καλυφθούν νέες θέσεις εργασίας;
Δεν είδαμε κάποιο σοβαρό πλάνο που να εγγυάται κάτι τέτοιο. Ολα θα γίνουν όπως γίνονται τόσα χρόνια.
Στο γράφημα (Πηγή: εθελοντική ομάδα δασοπροστασίας Δ. Καισαριανής, Δασαμάρι SOS και άλλες εθελοντικές ομάδες) παρουσιάζεται η κυρίαρχη λογική που επικρατεί ακόμη και σήμερα στο θέμα των αναδασώσεων έπειτα από τόσες πυρκαγιές, τόσες καταστροφές, τόση πολύτιμη εμπειρία που συγκεντρώθηκε. Ετσι, λοιπόν, χωρίς να παραγνωρίζουμε τις προσπάθειες πολλών φορέων μέσων ενημέρωσης και εθελοντικών ομάδων, διαπιστώνουμε ότι γίνονται τα εξής λάθη:
Σε λάθος εποχή
 - Φυτεύονται χιλιάδες δενδρύλλια σε εποχή που απαιτείται συνεχές πότισμα, διότι χωρίς βροχές πώς θα μεγαλώσουν τα φυτά αυτά;
 - Το κυρίαρχο είδος που προκρίνει το ΥΠΕΚΑ είναι τα πευκάκια, που γίνονται παρανάλωμα πυρός, χωρίς να βάζει και πλατύφυλλα, που και δεν έχουν ανάγκη αν μιλάμε για σπόρους που δεν θέλουν πότισμα. (Δεν είπαμε να αλλάξει ο χαρακτήρας, αλλά να μειωθεί κατά περίπτωση ο πληθυσμός του πεύκου, ειδικά σε περιπτώσεις όπου έχουν καεί δύο και τρεις φορές και καθίσταται σχεδόν αδύνατη η φυσική αναγέννηση).
 - Δεν δίνεται χρόνος εκεί όπου θα υπάρξει φυσική αναγέννηση, ενώ μεγάλα σκαπτικά μηχανήματα αλωνίζουν τις καμένες περιοχές, στο πλαίσιο της τεχνητής αναδάσωσης στα καμένα του 2009.
Οταν εξαγγέλθηκε (11/2/2010) το τετραετές πρόγραμμα αναδάσωσης 100.000 στρεμμάτων, ο υφυπουργός του ΥΠΕΚΑ Θάνος Μωραΐτης είχε δηλώσει: «...Μέχρι σήμερα έχουν γίνει πάρα πολλές αναδασώσεις στη χώρα μας, πάρα πολλές αναδασώσεις στην Αττική, αλλά δυστυχώς έπειτα από ένα διάστημα 2 ή 3 μηνών δεν υπήρχε τίποτα».
Τι είναι αυτό που κάνει τον κ. Μωραΐτη να αισιοδοξεί αυτή τη φορά; Αναρωτιόμαστε...
Φ.Κ.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Εμπορευματοποίηση και δασοκτόνα πολιτική «καίνε» τα δάση

πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ (21/3/2010)

Η σημερινή Παγκόσμια Μέρα Δασοπονίας κάθε άλλο παρά για γιορτές και πανηγύρια προσφέρεται. Σε παγκόσμιο επίπεδο κάθε χρόνο καταστρέφονται περίπου 200 εκατομμύρια στρέμματα τροπικών δασών, γεγονός που συμβάλλει στην αλλαγή του κλίματος, αφού ενισχύεται το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αλλά και στη χώρα μας, καμία έκπληξη δεν προκαλεί πλέον το γεγονός ότι κάθε χρόνο τα πύρινα μέτωπα ρημάζουν τα δάση της, κατακαίνε περιουσίες, θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Αυτή η επαναλαμβανόμενη τραγωδία που βιώνουμε, δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθούν εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας. Στην κυριολεξία, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όλα αυτά τα χρόνια συναγωνίζονται ποια θα μετατρέψει τα δάση της χώρας μας από πηγή ζωής και δημόσιο αγαθό - λαϊκή περιουσία, σε εμπόρευμα και πεδίο ασύδοτης κερδοσκοπίας για το μεγάλο κεφάλαιο. Πρόκειται ακριβώς γι' αυτήν την πολιτική που «οπλίζει» το χέρι των κάθε λογής εμπρηστών, καταπατητών και οικοπεδοφάγων.
Τα παραδείγματα είναι πολλά:

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Κάλεσμα για παρέμβαση στις εργολαβίες δενδροφύτευσης

Την Κυριακή 14 Μαρτίου, στα πλαίσια της δενδροφύτευσης του ΣΚΑΪ/ΣΠΑΠ στον Κοκκιναρά Πεντέλης, θα μοιράσουμε ενημερωτικό υλικό στους εθελοντές που, παρά τις δικές τους καλές προθέσεις, χρησιμοποιούνται σε αναδασώσεις-πυροτεχνήματα.

Η παρέμβαση ενημέρωσης θα συνεχιστεί την Κυριακή 21 Μαρτίου στη δενδροφύτευση του ΣΚΑΪ/ΥΠΕΚΑ/ΔΑΑ/ΣΠΑΠ στην Πεντέλη, σε καμένα του 2009!

Γιάφκα δασοκτόνων στο υπουργείο Περιβάλλοντος

πηγή: ΚΟΝΤΡΑ (13/3/2010)

Υπηρεσιακοί παράγοντες της  Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΔΠΔΦΠ) και της Διεύθυνσης Δασικών Χαρτών (ΔΔΧ), που πλέον ανήκουν στο υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με εντολή του γενικού διευθυντή Σ. Σαγρή, συνέταξαν το τρίτο δεκαήμερο του Φλεβάρη εγκύκλιο για να καλύψουν το κενό του άρθρου 9 του δασοκτόνου νόμου 3818/2010 της Τ. Μπιρμπίλη. Την 1η Μάρτη την υπέγραψε ο Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΓΔΑΠΔΦΠ) και την έστειλε στην υπουργό για να την υπογράψει.

Η Τ. Μπιρμπίλη, όπως έχουμε αποκαλύψει, έχει άτυπο σύμβουλο τον καπιταλιστή-μελετητή Ν. Χλύκα, ο οποίος συντάσσει όχι μόνο τα προσχέδια νόμων, αλλά και τις ανακοινώσεις που εκδίδει η υπουργός στα πλαίσια της άσκησης της αντιδασικής της πολιτικής. Επόμενο ήταν, λοιπόν, να δοθεί και αυτή η εγκύκλιος στον άτυπο αλλά παντοδύναμο σύμβουλο, για να κάνει τη σχετική επεξεργασία, πριν την υπογράψει η υπουργός.

Τ. Μπιρμπίλη και Ν. Χλύκας έχουν φτιάξει γιάφκα στο υπουργείο Περιβάλλοντος, προκειμένου να συγκαλύψουν τη διαπλοκή τους, αφού η στενή τους συνεργασία απαγορεύεται ακόμη και μ’ αυτό το αστικό δίκαιο. Γι’ αυτό και δεν χρειάζεται να έχουμε και άλλα στοιχεία για να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα, ότι η εγκύκλιος της ΓΔΑΠΔΦΠ δόθηκε στον Ν. Χλύκα για να τη «διαμορφώσει» αφυδατώνοντάς την. Πέρα όμως από αυτή τη γενική προσέγγιση για την παράνομη ανάμιξη του Ν. Χλύκα, έχουμε και πρόσθετη πληροφόρηση για τη γνώμη που αυτός εξέφρασε προφορικά για το περιεχόμενο αυτής της εγκυκλίου σε διάφορους παράγοντες, υπηρεσιακούς και μη. Συγκεκριμένα, δυσφόρησε γιατί συμπεριέλαβαν τα φρύγανα στις δασικές εκτάσεις και τις εκτάσεις των «άβατων κλιτύων ορέων»  στην παράγραφο 3 του άρθρου 3 του νόμου 998/1979.

Οι «κακές γλώσσες» λένε, ότι ο Ν. Χλύκας δεν είναι σε θέση να συντάξει εγκυκλίους και νομικά κείμενα που έχουν να κάνουν με την δασική νομοθεσία και αυτός ήταν ένας πρόσθετος λόγος για τον οποίο ανατέθηκε στις δύο προαναφερθείσες Διευθύνσεις του υπουργείου η σύνταξη της εγκυκλίου. Μάλλον έχουν δίκιο, αν θυμηθούμε για λίγο τα κείμενα του προσχεδίου και της εισηγητικής έκθεσης του δασοκτόνου νόμου 3818/2010. Δεν γνωρίζουμε (και δεν επιδιώξαμε να μάθουμε περισσότερα) αν οι μοναδικές διαφωνίες του Χλύκα ήταν οι προαναφερθείσες και αν τελικά η εγκύκλιος θα κυκλοφορήσει και θα φέρει τις υπογραφές της Τ. Μπιρμπίλη και του Σ. Σαγρή ή μόνο της μιας από τους δύο. Το αναφέρουμε αυτό, γιατί σε ερώτησή μας προς τον Σ. Σαγρή, αν θα υπογράψει και τη νέα εγκύκλιο, που ετοιμάζεται από τη δασοκτόνα γιάφκα Μπιρμπίλη-Χλύκα μας απάντησε κατηγορηματικά, ότι δεν πρόκειται να υπογράψει εγκύκλιο διαφοροποιημένη σε σχέση μ’ αυτή που ο ίδιος εισηγήθηκε. Ιδωμεν.

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Αναδασώσεις-πυροτεχνήματα αντί πολιτικής για τα δάση


Το ΥΠΕΚΑ στις 11/2/2010 εξήγγειλε ένα τετραετές πρόγραμμα αναδάσωσης 100.000 στρεμμάτων, κόστους 45 εκ. ευρώ. Το πρόγραμμα, αποτελείται από 3 μέρη: τη φύτευση, το πότισμα και τη φύλαξη και στο μεγαλύτερο μέρος του θα υλοποιηθεί από εργολάβους.

«…μέχρι σήμερα έχουν γίνει πάρα πολλές αναδασώσεις στη χώρα μας, πάρα πολλές αναδασώσεις στην Αττική, αλλά δυστυχώς μετά από ένα διάστημα 2 ή 3 μηνών δεν υπήρχε τίποτα». Θ. Μωραϊτης, Υφυπουργός ΥΠΕΚΑ, Συνέντευξη Τύπου[1], 11/2/2010

Αλήθεια, το πρόγραμμα αναδασώσεων που εξάγγειλε το ΥΠΕΚΑ πρόκειται να αλλάξει αυτή την κατάσταση;

Είναι σαφές ότι το πρωταρχικό μέτρο που οφείλει να πάρει το ΥΠΕΚΑ είναι να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις βιωσιμότητας των δασών και των δασικών εκτάσεων. Οι προϋποθέσεις αυτές είναι οι εξής:
- Εξάλειψη της βασικότερης απειλής, που είναι οι διεκδικήσεις και οι καταπατήσεις δασών και δασικών εκτάσεων και οι οποίες βέβαια δεν είναι άσχετες με τις δασικές πυρκαγιές. Είναι απαράδεκτο μια αποκαλούμενη ελεύθερη δημοκρατική χώρα να αποδέχεται ιδιοκτησιακές διεκδικήσεις που στοιχειοθετούνται σε εποχές που ήταν υπόδουλη ή κάτω από απολυταρχικά καθεστώτα ή ενάντια στο σύνταγμά της. Είναι απαράδεκτο να μην έχει καταρτιστεί ακόμα δασολόγιο, και πολλά δάση -σύμφωνα και με το νέο νόμο[2]- να πρέπει πρώτα να καούν για να ενταχθούν στη συνέχεια σε μια κατεπείγουσα διαδικασία κτηματογράφησης. Aς καταργηθεί επιτέλους το καθεστώς των «ιδιωτικών δασικών εκτάσεων». Τα δάση αποτελούν στο σύνολό τους δημόσιο αγαθό -και ως τέτοιο πρέπει να προστατεύεται από το κράτος, όπως άλλωστε υποχρεούται βάσει του Συντάγματος[3].
- Αντιμετώπιση της παράνομης βόσκησης[4], η οποία καταστρέφει τη φυσική ή τεχνητή αναγέννηση των καμένων δασών. Καθώς τα Δασαρχεία, που είναι υπεύθυνα για τον έλεγχο της παράνομης βόσκησης, είναι εξαιρετικά υποστελεχωμένα (55% των οργανικών θέσεων των δασοφυλάκων είναι κενές), ακόμα και οι λιγοστές εκτάσεις που αναδασώνονται ή αναβλασταίνουν με φυσικό τρόπο, συχνά απογυμνώνονται ξανά από τις παράνομες βοσκήσεις.
- Απομάκρυνση των χωματερών από τα δάση, που αποτελούν παράγοντες ανάφλεξης κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και υποβαθμίζουν την εξέλιξη των οικοσυστημάτων. Παρά τα πολλά δημοσιεύματα που επισημαίνουν την ύπαρξη παράνομων χωματερών μέσα στα δάση (π.χ. «Τα Νέα», 25-05-2009), αυτές παραμένουν, όπως π.χ. στην περιοχή Αγριλίκι, απέναντι από το χώρο στάθμευσης των απορριμματοφόρων του Δήμου Ν. Μάκρης! Ακόμα, συμπληρώνονται και με νόμιμες χωματερές! Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο νέος ΧΥΤΑ έκτασης 53.000 τ.μ. που κατασκευάζεται στο Γραμματικό μέσα στο (καμένο πλέον) δάσος.

Οι αναδασώσεις που εξαγγέλλει σήμερα το ΥΠΕΚΑ είναι ένα αποσπασματικό μέτρο, καθώς ούτε το ζήτημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και των καταπατήσεων των δασών αντιμετωπίζεται, ούτε το πρόβλημα της ελλιπούς φύλαξης - που εκτός από την παράνομη βόσκηση και τις χωματερές, αφορά βεβαίως και την πυροπροστασία, κοκ. Αντί το Υπουργείο να άρει τα συμφέροντα εκείνων που διεκδικούν και καταπατούν δάση και δασικές εκτάσεις για να τα οικοπεδοποιήσουν (μεμονωμένα άτομα ή συνεταιρισμούς), αντί να ενισχύσει και να στελεχώσει την απαξιωμένη και διαλυμένη δασική υπηρεσία ώστε να μπορεί να επιτελέσει τουλάχιστον το έργο της φύλαξης των δασών, διανέμει περί τα 10.000.000 ευρώ το χρόνο στους εργολάβους για αναδασώσεις. Μάλιστα στους ίδιους εργολάβους μεταθέτει και την ευθύνη της φύλαξης των εκτάσεων που αναδάσωσαν, δίνοντάς τους ουσιαστικά το δικαίωμα να δημιουργήσουν, στα κατά τ’ άλλα δημόσια δάση, ιδιωτικές δασικές αστυνομίες (με τι είδους δικαιοδοσίες άραγε;). Έτσι «η ανομία, η αδράνεια, η ανοχή που μέχρι σήμερα κυριαρχούσε πάνω στα ελληνικά δάση»[1] παρατείνεται…

Όσον αφορά τις αναδασώσεις καθαυτές, οι επιστήμονες συνιστούν την αναμονή της φυσικής αναγέννησης -στα ώριμα δάση- και μετά από 2 χρόνια, ήπιες εντοπισμένες επεμβάσεις στην κατεύθυνση των μικτών δασών, με βασική μέθοδο τη φύτευση σπόρων πλατύφυλλων.

Η φύτευση σπόρων πλατύφυλλων:
1. Είναι ανέξοδη (απαιτείται μόνο η συλλογή και η προβλάστηση των σπόρων). Η φύτευσή τους είναι τόσο εύκολη, που η Δασική Υπηρεσία μπορεί να αξιοποιήσει πολίτες, εθελοντές ακόμα και μαθητές, στα πλαίσια της περιβαλλοντικής εκπαίδευσής τους.
2. Δεν απαιτεί ποτίσματα.
3. Δεν καταστρέφει τη φυσική αναγέννηση του δάσους (κάτι που κάνουν τα βαριά σκαπτικά μηχανήματα που αναλαμβάνουν το μαζικό άνοιγμα λάκων).

Στα πλεονεκτήματα των σποροφυτεύσεων αξίζει να προστεθούν ενδεικτικά αυτά των διαφόρων ειδών δρυός (Pubescens-Χνοώδης, Aegilops-Ήμερη, Ilex-Αριά κ.λπ.) που ζουν εκατοντάδες χρόνια, καίγονται δύσκολα -αλλά και όταν καούν η ρίζα τους πρεμνοβλαστάνει και ξαναγίνεται δένδρο- συγκρατούν στις ρίζες τους μεγάλες ποσότητες νερού, ενώ μειώνουν την θερμοκρασία της γύρω περιοχής το καλοκαίρι. Την ίδια στιγμή τα δάση δρυός παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη βιοποικιλότητα από τα πευκοδάση.

Παρόλα αυτά, το ΥΠΕΚΑ προκρίνει, για μια ακόμα φορά στην πρόσφατη ελληνική ιστορία, αναδασώσεις με κυρίαρχο είδος τα δενδρύλλια πεύκης. Σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ τα πλατύφυλλα είναι «πολύ πιο ευαίσθητα ως προς τη διατήρησή τους»[1] καθώς και «τα πρώτα που … θίγονται από τη βόσκηση»[1]. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Η προτίμηση του Υπουργείου για τα δενδρύλλια πεύκης οφείλεται στο γεγονός ότι τα πεύκα «πιάνουν» ευκολότερα και αναπτύσσονται πιο γρήγορα από τα πλατύφυλλα -έτσι το ΥΠΕΚΑ θα μπορεί να δείξει έργο- καθώς και στο γεγονός ότι τα πεύκα είναι το βασικό προϊόν των ιδιωτικών και δημόσιων φυτωρίων στην Ελλάδα.
Κανείς δεν πρέπει να έχει κέρδος ή να βιοπορίζεται από ένα καμένο δάσος. Αυτός οφείλει να είναι ο γνώμονας για τη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων, ώστε να μην υποθηκεύεται το μέλλον τους. Ένας γνώμονας που ουσιαστικά συμπεριλαμβάνει την εξάλειψη των οποιωνδήποτε κινήτρων που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ύπαρξη του δάσους, και πρακτικά αντιτίθεται στο υπάρχον οικονομικό μοντέλο ανάθεσης των αναδασώσεων των καμένων περιοχών σε ιδιώτες, με τη μορφή εργολαβιών.
Όλο και περισσότεροι πολίτες πλέον αντιλαμβανόμαστε ότι η προστασία του δάσους επιτελείται βασικά με την αποφυγή της καταπάτησης, της καταστροφής και της απαξίωσής του. Και αυτή η προσέγγιση αφορά όλα τα δάση, όχι μόνο τα καμένα.


Ομάδες εθελοντών, που με ουσιαστικό τρόπο έχουμε εντάξει στη ζωή μας την προστασία και τον εμπλουτισμό των δασών. Δουλεύουμε και συνεργαζόμαστε μεταξύ μας στη δασοπροστασία, στην πυρόσβεση, στη συλλογή σπόρων (κυρίως ποικιλιών βελανιδιάς), στη φύτευση σπόρων, και σε ήπιες δενδροφυτεύσεις.


[1] Συνέντευξη Τύπου Τ. Μπιρμπίλη και Θ. Μωραϊτη, 11/2/2010. (http://www.minenv.gr)
[2] Νόμος «για την προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων του νομού Αττικής και λοιπές διατάξεις». (http://www.minenv.gr/download/2009/november/2009.11.16.shedio.nomou_dasi.doc)
[3] Σύνταγμα της Ελλάδας, άρθρα 24 & 117. (http://1grpe.ach.sch.gr/syntagma.doc)
[4] Σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 107 του νόμου 86/69 απαγορεύεται η βόσκηση στις αναδασωτέες εκτάσεις, ενώ στη βάση του άρθρου 110 του ίδιου νόμου έχουν εκδοθεί απαγορευτικές διατάξεις για τη βοσκή των αιγών στην Αττική.

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Κείμενο παρέμβασης κατοίκων στη δενδροφύτευση του Υμηττού

Σήμερα το πρωί κάτοικοι των νοτίων προαστίων μοίρασαν το ακόλουθο κείμενο στη δενδροφύτευση του Υμηττού που πραγματοποιήθηκε στον Προφήτη Ηλία Γλυφάδας από τον Σκάϊ, τον ΣΠΑΥ, το ΥΠΕΚΑ και τη ΔΑΑ:

ΣΚΑΪ: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ;

Οι πολιτικοί που σήμερα καλούν σε δεντροφύτευση αύριο θα εγκρίνουν νομοσχέδια για την τσιμεντοποίηση του Υμηττού. Οι δημοσιογράφοι που σήμερα στήνουν αυτή την οικολογική φιέστα αύριο θα αποσιωπούν για τον καρκίνο που θα τρώμε από την αναπτυξιακή πολιτική. Τα συνεργεία που σήμερα τοποθετούν δενδρύλλια αύριο θα αποψιλώνουν τον μισό Υμηττό για τους νέους αυτοκινητόδρομους. Οι επώνυμοι που σήμερα φυτεύουν ένα δέντρο μπροστά στην κάμερα αύριο θα φυτεύουν τη βίλλα τους σε οικόπεδο-φιλέτο του Υμηττού. Και φυσικά το ΣΚΑΪ, ο μέγας διοργανωτής, έχοντας αναλάβει σχεδόν εργολαβικά το θέμα «οικολογία», προφανώς αποσκοπεί στο εύκολο κέρδος από τους γνωστούς «ευαισθητοποιημένους» χορηγούς, τραπεζικούς επενδυτικούς ομίλους και λοιπούς μεγαλοκαρχαρίες που θα διαφημιστούν μέσω αυτού του πανηγυριού. Πέρα όμως από το καθαρά επικοινωνιακό-επιχειρηματικό ενδιαφέρον που έχει ο ΣΚΑΪ για την όλη υπόθεση, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε μία συγκεκριμένη νοοτροπία που καλλιεργείται συστηματικά τα τελευταία χρόνια σχετικά με την οικολογία, όπως επίσης και τον πασιφανή κοινωνικό ρόλο όλων των προαναφερθέντων φορέων. Αντίθετα με το πώς θα ήθελαν να πιστεύουμε, το οικολογικό ζήτημα δεν μπορεί να ιδωθεί ξέχωρα από το κοινωνικό. Με φιέστες τέτοιου είδους επιτυγχάνεται μόνο το να μπει ένα οικολογικά ευαισθητοποιημένο τμήμα της κοινωνίας σε μία εγκλωβιστική λογική, να αποπροσανατολιστεί από τον πραγματικό, ουσιαστικό, ευρύτερο κοινωνικό αγώνα. Ακόμη και με πρακτικούς όρους, παλιότερες δεντροφυτεύσεις δεν μπόρεσαν να στοχεύσουν σε κάποιο απτό αποτέλεσμα. Δυστυχώς, από τα δενδρύλλια της αναδάσωσης έχει επιβιώσει μόνο ένα μικρό ποσοστό. Τα περισσότερα ξεράθηκαν λόγω:
  • του μεταφυτευτικού σοκ που υπέστησαν,
  • του λανθασμένου τρόπου φύτευσής τους (ο κόσμος δεν ξέρει πώς ακριβώς να φυτέψει και έτσι τα λάθη που γίνονται είναι πολλά: από την υπερβολική συμπίεση του χώματος γύρω από τις ρίζες του φυτού με αποτέλεσμα το χώμα να «πετρώσει» και η ρίζα του φυτού να μην μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι τη φύτευση του φυτού στο έδαφος... μαζί με τη γλάστρα του),
  • της ανυπαρξίας ποτίσματος των δενδρυλλίων για τα επόμενα δυο–τρία χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της αναδάσωσης, οι χιλιάδες πολίτες που είχαν συρρεύσει για να φυτέψουν δενδρύλλια, ποδοπάτησαν και σε μεγάλο βαθμό κατέστρεψαν όλη τη φυσική αναβλάστηση του καμένου δάσους (π.χ. δεντράκια μερικών εκατοστών που μόλις έχουν ξεπροβάλλει από το έδαφος). Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, σε τέτοιου είδους αναδασώσεις καταστρέφονται δεκαπλάσιος αριθμός φυτών από απροσεξία, από αυτόν που φυτεύεται. Και ενώ η φυσική αναβλάστηση καταστρέφεται, τη θέση της παίρνουν μονοκαλλιέργειες πεύκων, ή μείξεις δέντρων που έχουν ως γνώμονα όχι την αναπαραγωγή της προϋπάρχουσας βλάστησης και τις οικολογικές ανάγκες της περιοχής, αλλά τις αισθητικές ανάγκες κάποιων ανθρώπων, ή τη μείωση του κόστους της αναδάσωσης. Συχνά μάλιστα οι αναδασώσεις γίνονται από φυτά που προσφέρουν, για δικούς τους διαφημιστικούς σκοπούς, ιδιωτικές εταιρίες (σούπερ-μάρκετ, εταιρίες τηλεφωνίας κ.λ.π.) και τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τα κατάλληλα για την περιοχή είδη.

Προκύπτει, λοιπόν, ότι τέτοιου είδους πανηγύρια είναι για το «θεαθήναι». Επιπλέον, ο πραγματικά οικολόγος αντιλαμβάνεται την οικολογική καταστροφή ως θέμα και κοινωνικά, ως απόρροια της οικονομικής ανάπτυξης. Οι απολογητές της «πράσινης ανάπτυξης», οι γνωστοί μας οικο-εργολάβοι, φαίνεται να λησμονούν ότι στον φιλελευθερισμό η οικονομική ανάπτυξη είναι άναρχη και ανεξέλεγκτη, και ότι η φύση του καπιταλιστικού συστήματος δεν είναι να νοιάζεται και να προστατεύει το περιβάλλον αλλά να το εκμεταλλεύεται με σκοπό το κέρδος. Εν ολίγοις αγνοούν ότι το καπιταλιστικό σύστημα δεν μεταρυθμίζεται.

Εμπρός, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να περιφρουρούμε τις γειτονιές μας και να απαλλάξουμε τη κοινωνία από τους τραπεζικούς ομίλους, δημοτικούς, κυβερνητικούς, «πράσινους» οικο-εργολάβους, μεγαλομπακάληδες κεφαλαιούχους και λοιπά παράσιτα και αρπακτικά που μας κλέβουν κάθε μέρα τη ζωή.

ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Κάτοικοι από τα Νότια
[πηγή: Athens Indymedia]

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Αναβλάστηση στην Πεντέλη μετά τη φωτιά του Αυγούστου

Η Κανάριος πεύκη (Pinus Canariensis) είναι ένα από τα περισσότερο πυρανθεκτικά κωνοφόρα στον κόσμο, και το μόνο που αναγεννιέται μετά από δασική πυρκαγιά, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες πού τραβήξαμε πριν μια βδομάδα λίγο βορειότερα από το Δασαμάρι. Αντίθετα δηλαδή από τη Χαλέπιο πεύκη (Pinus Halepensis) που, δυστυχώς, χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά στις μαζικές εργολαβικές δενδροφυτεύσεις των επίσημων φορέων (βλ. Κοινότητα Πικερμίου, ΣΠΑΠ, ΥΠΕΚΑ, κλπ.).


Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

"Εφιάλτης στο δρόμο με τις ...πεύκες"

Ξεναγηση σε ενα σκαλοδρομο της Κοινοτητας Πικερμιου. Εντος σχεδιου και με ονομα: οδος ... Προς το παρον ας μην το αποκαλυψουμε. Βοηθαμε: δεν λεγεται Elm street!
Ο δρομος αυτος ενωνει δυο γειτονιες. Τροπος του λεγειν το "ενωνει" αφου κανεις δεν τον διαβαινει. Κανεις; Καποια βραδυα του χειμωνα αγνωστοι διαρρηκτες, κρυμμενοι στην οδο "Elm", παραμονευαν για να μπουκαρουν σε γειτονικα σπιτια. Και ενα βραδυ η μπουκα εγινε...
Ας εξηγησουμε ομως τι το ιδιαιτερο εχει η οδος "Elm";
Ειναι ενας δρομος πηγμενος στο πευκο. Η πινακιδα με την ονομασια του ουτε καν διακρινεται. Ο δρομος ειναι στρωμενος με πευκοβελονες (προσαναμμα για το καλοκαιρι και γλυστρημα το χειμωνα). Τα πυκνα κλαδια των πευκων κλεινουν το περασμα και παραμεριζονται με δυσκολια για να διαβουμε.
Στο μεσο του δρομου υπαρχει κολωνα της ΔΕΗ με λαμπα που εδω και καποια χρονια δεν αναβει.
Και μιας και ο δρομος παρουσιαζει τετοια εικονα εγκαταλειψης, ηταν ευλογο για τους εργατες παρακειμενης οικοδομης να στησουν καταμεσης τα μαδερια αντιστηριξης.

Πριν εναμιση μηνα ζητηθηκε απο την "υπηρεσια εξυπηρετησης πολιτων" της Κοινοτητας να καθαριστει ο δρομος και να φωτισθει. Ειμαστε εν αναμονη... τινος αραγε; του Φρεντυ Κρουγκερ;


Διαγωνισμος: Οποιος βρει το ονομα του δρομου θα κερδισει το dvd "Εφιαλτης στο δρομο με τις λευκες".