Πλήρωση εγκαταλελειμμένης δεξαμενής νερού στο Δασαμάρι

Πριν 5 μέρες δημοσιεύσαμε καταγγελία που αφορούσε την εγκατάσταση μελισσιών γύρω από μια δεξαμενή νερού σε δασική έκταση στο Δασαμάρι. Σημειώναμε δε ότι η δεξαμενή αυτή "μπορεί πλέον να χρησιμοποιείται και για έκτακτες ανάγκες πυρόσβεσης".

Για το θέμα ανταποκρίθηκαν άμεσα και ζήτησαν να ενημερωθούν σχετικά, το Δασαρχείο Πεντέλης και ο ΣΠΑΠ. Υπάλληλοι του Δασαρχείου επισκέφθηκαν τον χώρο και κατέγραψαν τους αριθμούς μητρώου των κυψελών ώστε να ειδοποιήσουν τους μελισσοκόμους να απομακρύνουν τα μελίσσια τους όπως ορίζουν οι αντίστοιχες αγρονομικές και πυροσβεστικές διατάξεις. Κάνοντας έναν επιτόπιο έλεγχο στη δεξαμενή διαπιστώθηκε ότι ήταν άδεια. Την επόμενη μέρα ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ, Βλάσσης Σιώμος, φρόντισε να στείλει υδροφόρα που γέμισε πλήρως την υδατοδεξαμενή (16 κ.μ.).

Μελίσσια γύρω από δεξαμενή πυρόσβεσης

Πριν 5 χρόνια, η προηγούμενη διοίκηση του δήμου Ραφήνας-Πικερμίου (δήμαρχος Γ. Χριστόπουλος) είχε εγκαταστήσει στη δασική περιοχή Δασαμάρι μια δεξαμενή νερού για να εξυπηρετήσει τις πιεστικές, τότε, ανάγκες για τα καλοκαιρινά ποτίσματα των αναδασώσεων της πρωτοβουλίας Δασαμάρι S.O.S.. Προφανές είναι ότι αυτή η δεξαμενή μετά την δασική αναγέννηση που ήδη συντελείται μπορεί πλέον να χρησιμοποιείται και για έκτακτες ανάγκες πυρόσβεσης από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, τον ΣΠΑΠ ή την Ομάδα Δασοπροστασίας του δήμου. Προϋπόθεση βέβαια είναι η δεξαμενή να ελέγχεται για την πληρότητά της σε νερό καθώς και να είναι απρόσκοπτα προσβάσιμη από τους πυροσβέστες. Για το πρώτο αγνοούμε αν έχει φροντίσει σχετικά ο δήμος. Για το δεύτερο όμως κάποιοι έχουν παρέμβει για το αντίθετο.

Οπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, κάποιοι μελισσοκόμοι έχουν εγκαταστήσει τα μελίσσια τους γύρω από τη δεξαμενή. Είναι ευνόητο ότι αν συμβεί κάποιο περιστατικό πυρκαγιάς, οι πυροσβέστες που θα σπεύσουν εκεί για υδροληψία, θα έρθουν αντιμέτωποι με τα τρομαγμένα και επιθετικά σμήνη μελισσών με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πρόβλημα και στους ίδιους αλλά και στο έργο της κατάσβεσης.

Αμήν... ομοίως και για τη Διώνη!

Στην Πεντέλη η Ανθούσα και το Ντράφι με το νέο Καλλικράτη

Φουντώνουν τα σενάρια για τη νέα χωρόθετηση της Ανθούσας και του Ντραφίου, με τις αλλαγές στον Καλλικράτη που σχεδιάζει το Υπουργείο Εσωτερικών και για τις όποιες ενημερώνεται ο airetos.gr.

Η Ανθούσα αυτή τη στιγμή ανήκει στο δήμο Παλλήνης, μαζί με την Παλλήνη και το Γέρακα, και η περιοχή του Ντραφίου στο Δήμο Ραφήνας–Πικερμίου. Και οι δυο περιοχές του Πεντελικού, δεν έχουν καμία σχέση με τους δήμους που εντάχθηκαν, ούτε χωροταξικά, ούτε ποιοτικά. Αντιμετωπίζουν ζητήματα που μόνο ένας ορεινός δήμος θα μπορούσε να στηρίξει, ενώ τα παράπονα των κάτοικων προς τις σημερινές δημοτικές αρχές για ουσιαστική εγκατάλειψη είναι πάμπολλα.

Οι πληροφορίες του airetos.gr θέλουν τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Κουρουμπλή να αποδέχεται την ένταξη και των δυο περιοχών στο δήμο Πεντέλης.

Πηγή: airetos.gr

Καλοδεχούμενοι οι πρόσφυγες και μετανάστες στη Ραφήνα

Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες της Ραφήνας:

ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟΙ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΡΑΦΗΝΑ

1-4-2016

Ανελέητες είναι οι συνέπειες των αλλεπάλληλων ληστρικών πολέμων του Δυτικού “πολιτισμού” σε βάρος των λαών της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Αφρικής, είτε πρόκειται για βομβαρδισμούς (σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη) είτε για εντοπισμένους οικονομικούς πολέμους (όπως στην Ελλάδα). Οι πόλεμοι αυτοί που στοχεύουν στην εκμετάλλευση και την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη έχουν ως αποτέλεσμα τη φτωχοποίηση, την εξαθλίωση, και την εκτόπιση ολόκληρων πληθυσμών, αποτελέσματα που τα βιώνουμε όλοι μας.

Το 1922 η Ελλάδα υποδέχτηκε 1,5 εκατομμύριο Μικρασιάτες πρόσφυγες χωρίς οι συνθήκες διαβίωσης της χώρας υποδοχής να είναι καλύτερες από τις σημερινές, αφού και τότε οι Ελληνες αναγκάζονταν να μεταναστεύουν. Την ίδια χρονιά μερικές χιλιάδες από αυτούς τους πρόσφυγες βρήκαν καταφύγιο στη Συρία. Ενενήντα χρόνια μετά, ο λαός της Συρίας αναγκάζεται να πάρει κι ο ίδιος μαζικά τους δρόμους της προσφυγιάς στο αέναο ταξίδι της επιβίωσης.

Σήμερα, η Ελλάδα, χώρα μεταναστών και προσφύγων η ίδια, γίνεται ταυτόχρονα και χώρα υποδοχής μεταναστών και προσφύγων. Τραγική ειρωνεία; Ή μήπως λογικό επακόλουθο των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών ανταγωνισμών;

Ως χώρα μεταναστών, που παραδοσιακά είμαστε, αλλά και ως χώρα υποδοχής απαιτούμε από την ελληνική κοινωνία και τους θεσμούς αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους τους ανθρώπους που αναγκάζονται σε φυγή και φτάνουν στη χώρα μας. Κανένας πρόσφυγας ή μετανάστης δεν χάνει τα ανθρώπινα δικαιώματά του σε όποια πολιτισμένη χώρα κι αν βρεθεί.