[Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Αν. Αττικής] Όλοι στη συγκέντρωση στο εφετείο στις 12 Μάρτη, στη δίκη για την φονική πυρκαγιά στο Μάτι

Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου και Ανατολικής Αττικής, απευθύνει κάλεσμα στα Σωματεία και στους εργαζόμενους της Ανατολικής Αττικής να συμμετάσχουν μαζικά την Τετάρτη 12 Μάρτη, στη συγκέντρωση που διοργανώνει ο «Σύλλογος Συγγενών Θανόντων & Εγκαυματιών της 23/7/2018», στις 9 π.μ. στο εφετείο στην οδό Λουκάρεως, στην αίθουσα Δ80Γ, στον 2ο όροφο, όπου εκδικάζεται η δίκη για την φονική πυρκαγιά στο Μάτι.

Ο εισαγγελέας αναμένεται την Τετάρτη να καταθέσει την πρόταση του για τους κατηγορούμενους, στην κατ' έφεση εκδίκαση της υπόθεσης.

«Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου και Ανατολικής Αττικής από την πρώτη στιγμή της φονικής πυρκαγιάς βρέθηκε στο πλευρό των πυρόπληκτων και των οικογενειών τους, πρωτοστατώντας σε μια άνευ προηγουμένου έκφραση αλληλεγγύης από Εργατικά Συνδικάτα της χώρας και του εξωτερικού», υπογραμμίζει το ΕΚ και προσθέτει:

Απόψεις για τη διαχείριση των θερμόφιλων μεσογειακών μας δασών (συνέχεια)

Απόψεις για τη διαχείριση των θερμόφιλων μεσογειακών μας δασών (συνέχεια)

Δρ Γεώργιος Καρέτσος
Δασολόγος, τ. ερευνητής ΙΜΔΟ

Είναι γνωστό στον δασικό κόσμο ότι τα δάση χαλεπίου και τραχείας πεύκης βρίσκονται για πολλά χρόνια εκτός διαχείρισης. Εάν, εν τω μεταξύ, αναφερθούμε σε μορφές δασών που συγκροτούνται από αείφυλλα πλατύφυλλα, μεταβατικές ζώνες αειφύλλων και φυλλοβόλων θαμνώδους κυρίως μορφής και φρυγανικά οικοσυστήματα, αυτά δεν έχουν υποστεί ποτέ κάποιες πρακτικές δασικής διαχείρισης. Όπως γνωρίζουμε οι απόφοιτοι της δασολογικής σχολής του ΑΠΘ τουλάχιστον, ποτέ δεν διδαχτήκαμε διαχείριση τέτοιας μορφής δασών. Οι περισσότερες πρακτικές που ασκούσε η Δασική Υπηρεσία σε αντίστοιχες περιοχές περιοριζόταν στον έλεγχο και την προστασία από τις φωτιές και τη βόσκηση, στην σύνταξη πινάκων υλοτομίας για παραγωγή κυρίως ξυλανθράκων, αντιδιαβρωτικά έργα στις κοίτες των χειμάρρων παλαιότερα (και πρόσφατα μετά από τις μεγάλες πυρκαγιές) και ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων μεταξύ δημοσίου, νομικών προσώπων και πολιτών. Η λειτουργία αυτών των οικοσυστημάτων παραμένει εν πολλοίς άγνωστη από το δασολογικό κόσμο και η όποια εμπειρία των παλαιοτέρων δασολόγων έχει χαθεί, δεδομένου ότι τα αντίστοιχα Δασαρχεία εδώ και κάποιες δεκαετίες δεν ασκούν εργασίες υπαίθρου πλην των αναδασώσεων και της γενικότερης εποπτείας διοικητικής και νομικής κυρίως φύσης ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς.