«Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα» (γαλλικά: «L' homme qui plantait des arbres») είναι μια καναδική ταινία μικρού μήκους (30') σε σκηνοθεσία του Φρεντερίκ Μπακ που βασίζεται στην ομώνυμη ιστορία του Ζαν Ζιονό. Αφηγητής στην ταινία είναι ο εξαίρετος γάλλος ηθοποιός Φιλίπ Νουαρέ.
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Αναπτυξιακό κλάδεμα
Ίρις Θεοδωρίδου, 2010
Στόχος του κλαδέματος είναι να δημιουργήσουμε όσο πιο γρήγορα ένα εύρωστο, ευθύκορμο, ψηλό, νεαρό δέντρο για να αποφύγουμε ζημιές από τα χορτοφάγα ζώα και τις πυρκαγιές.
Η φωτιά σχεδόν πάντα ξεκινάει από το έδαφος και με τα δυνατά μελτέμια προχωράει γρήγορα. Ενώ ο αέρας μπροστά ανάβει τα χόρτα, από πίσω τα σβήνει και αν δεν υπάρχουν χαμηλά κλωνάρια, περνάει από κάτω από τα δέντρα χωρίς να τους κάνει ζημιά.
 |  |
| Εικόνα 1 Για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο, ξεκινάμε το κλάδεμα σε ηλικία 3-5 ετών. Ξεκινάμε από τη βάση του δενδρυλλίου. | Εικόνα 2 Οι πλάγιοι κάτω βλαστοί που πρέπει να φύγουν, κόβονται σύρριζα στον κορμό μ’ ένα καλά ακονισμένο κλαδευτήρι. Επίσης, αφαιρούνται οι παραφυάδες από την βάση τους. |
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
Μια πολιτισμική εμπειρία στο Κ. Σ. Πικερμίου
 |
| Victor Brauner: La rencontre du 2 bis rue Perrel (La charmeuse des serpents) |
Τη Δευτέρα 13/12 παρακολούθησα μαζί με λίγους συμπολίτες το Κοινοτικό Συμβούλιο του Πικερμίου. Όπως και τις προηγούμενες φορές που το έχω επισκεφτεί, είχα την αίσθηση ταξειδιού σε εξωτική χώρα. Ακολουθούν πολύ συνοπτικά μερικές από τις ταξειδιωτικές μου εντυπώσεις...
Εκεί οι εγκρίσεις πέφτουν σαν βροχή! Με ανατριχιαστική ευκολία περνάνε αλλεπάλληλες εγκρίσεις μελετών για 20.000 ευρώ, για 34.000 ευρώ, για 11.000 ευρώ κ.λπ. για διάφορες εργολαβίες, που ούτε καν κάνουν τον κόπο να παραλάβουν-ελέγξουν.
Μεταξύ άλλων μου κίνησε το ενδιαφέρον η έγκριση "μη πλήρους μελέτης" ή "ρυθμίσεων του κυκλοφοριακού της Διώνης" (8.000 ευρώ). Λεπτομέρεια: δεν συμπεριλαμβάνει το δρομίσκο (συνέχεια της Αδαμοπούλου) που συνδέει τη Διώνη με το Πικέρμι, και είναι γνωστό θέατρο ατυχημάτων. Με ποιό σκεπτικό; Ότι αν τη βγάλεις καθαρή και φτάσεις στη Διώνη, θα μπορείς πλέον να κινείσαι με ασφάλεια; Ποιός όρισε αυτή την προτεραιότητα; Πρόκειται για χάρη; αμέλεια; παραγγελιά; προεκλογική υπόσχεση; Είναι δύσκολο συχνά να αποκρυπτογραφήσεις μια εξωτική πρακτική...
Μέσα σ' αυτή τη ρουτίνα εγκρίσεων, περίπου στην 11η σειρά προσπάθησε να παρεισφρύσει και έγκριση μελέτης για μερική οριοθέτηση των ρεμάτων Βαλανάρη και Δασαμάρι. Δύο ρέματα τεράστιας οικολογικής σημασίας για την περιοχή, τα οποία επιπλέον αποτελούν φυσικά όρια του αναδασωτέου όγκου του Δασαμαρίου, που απειλείται από καταπατητικές βλέψεις. Ακινητοποιήθηκε και αναβλήθηκε για επόμενο συμβούλιο (ας έχουμε το νου μας).
Θα ήταν παράλειψη αν δεν κατέγραφα και την εντύπωση που μου προξένησαν οι εκεί ενδημούντες, οι οποίοι αποτελούν ισότιμο κομάτι της πολιτισμικής εμπειρίας. Οι περισσότεροι είναι κουρασμένοι, λίγοι απαυδισμένοι και σχεδόν όλοι βιάζονται - μερικοί το παρακάνουν. Βλέπεις επίσης κάποιους αντιπροσώπους, που αντιπροσωπεύουν παράλληλα την πιο άξεστη συμπεριφορά και αγένεια. Άνθρωποι που αντί να εκλεγούν θα έπρεπε να παραπεμφθούν για μάθηση δια βίου στα κεφάλαια της αυτογνωσίας, του διαλόγου, του σεβασμού, και σε άλλα βασικά. Σκέφτομαι πως αν οι πολίτες έβλεπαν το επίπεδό τους, σίγουρα θα έκαναν άλλες επιλογές.
Επομένως προτείνω ανεπιφύλακτα επισκέψεις στα εξωτικά κοινοτικά-δημοτικά συμβούλια! Πραγματικά χρειάζεται διαρκής έλεγχος από τους πολίτες, γιατί το αυτονόητο έχει εξοριστεί από εκεί (και αυτό ίσως συνιστά την εξωτικότητά τους).
ΥΓ Έκκληση στο απερχόμενο Κοινοτικό Συμβούλιο: φεύγοντας ας τυλίξει το πλαστικό γκαζόν που κόλλησε στο διάζωμα της Μαραθώνος και ας το πάρει σπίτι του (αφού τοποθετήσει τα χρήματα που κόστισε στο ταμείο). Το ίδιο και τις πλαστικές γλάστρες (αφού φυτέψει τα δέντρα στη γη). Τόσο εξωτικό κιτς δεν το αντέχουμε!
Εκεί οι εγκρίσεις πέφτουν σαν βροχή! Με ανατριχιαστική ευκολία περνάνε αλλεπάλληλες εγκρίσεις μελετών για 20.000 ευρώ, για 34.000 ευρώ, για 11.000 ευρώ κ.λπ. για διάφορες εργολαβίες, που ούτε καν κάνουν τον κόπο να παραλάβουν-ελέγξουν.
Μεταξύ άλλων μου κίνησε το ενδιαφέρον η έγκριση "μη πλήρους μελέτης" ή "ρυθμίσεων του κυκλοφοριακού της Διώνης" (8.000 ευρώ). Λεπτομέρεια: δεν συμπεριλαμβάνει το δρομίσκο (συνέχεια της Αδαμοπούλου) που συνδέει τη Διώνη με το Πικέρμι, και είναι γνωστό θέατρο ατυχημάτων. Με ποιό σκεπτικό; Ότι αν τη βγάλεις καθαρή και φτάσεις στη Διώνη, θα μπορείς πλέον να κινείσαι με ασφάλεια; Ποιός όρισε αυτή την προτεραιότητα; Πρόκειται για χάρη; αμέλεια; παραγγελιά; προεκλογική υπόσχεση; Είναι δύσκολο συχνά να αποκρυπτογραφήσεις μια εξωτική πρακτική...
Μέσα σ' αυτή τη ρουτίνα εγκρίσεων, περίπου στην 11η σειρά προσπάθησε να παρεισφρύσει και έγκριση μελέτης για μερική οριοθέτηση των ρεμάτων Βαλανάρη και Δασαμάρι. Δύο ρέματα τεράστιας οικολογικής σημασίας για την περιοχή, τα οποία επιπλέον αποτελούν φυσικά όρια του αναδασωτέου όγκου του Δασαμαρίου, που απειλείται από καταπατητικές βλέψεις. Ακινητοποιήθηκε και αναβλήθηκε για επόμενο συμβούλιο (ας έχουμε το νου μας).
Θα ήταν παράλειψη αν δεν κατέγραφα και την εντύπωση που μου προξένησαν οι εκεί ενδημούντες, οι οποίοι αποτελούν ισότιμο κομάτι της πολιτισμικής εμπειρίας. Οι περισσότεροι είναι κουρασμένοι, λίγοι απαυδισμένοι και σχεδόν όλοι βιάζονται - μερικοί το παρακάνουν. Βλέπεις επίσης κάποιους αντιπροσώπους, που αντιπροσωπεύουν παράλληλα την πιο άξεστη συμπεριφορά και αγένεια. Άνθρωποι που αντί να εκλεγούν θα έπρεπε να παραπεμφθούν για μάθηση δια βίου στα κεφάλαια της αυτογνωσίας, του διαλόγου, του σεβασμού, και σε άλλα βασικά. Σκέφτομαι πως αν οι πολίτες έβλεπαν το επίπεδό τους, σίγουρα θα έκαναν άλλες επιλογές.
Επομένως προτείνω ανεπιφύλακτα επισκέψεις στα εξωτικά κοινοτικά-δημοτικά συμβούλια! Πραγματικά χρειάζεται διαρκής έλεγχος από τους πολίτες, γιατί το αυτονόητο έχει εξοριστεί από εκεί (και αυτό ίσως συνιστά την εξωτικότητά τους).
ΥΓ Έκκληση στο απερχόμενο Κοινοτικό Συμβούλιο: φεύγοντας ας τυλίξει το πλαστικό γκαζόν που κόλλησε στο διάζωμα της Μαραθώνος και ας το πάρει σπίτι του (αφού τοποθετήσει τα χρήματα που κόστισε στο ταμείο). Το ίδιο και τις πλαστικές γλάστρες (αφού φυτέψει τα δέντρα στη γη). Τόσο εξωτικό κιτς δεν το αντέχουμε!
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010
Τελευταίο SOS από «Πεντέλη SOS»
πηγή: ΑΜΑΡΥΣΙΑ
Με ηχηρό μήνυμα SOS, που έχει αποδέκτη ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, μοιάζει η αναστολή της οργανωμένης δράσης της εθελοντικής οργάνωσης «Πεντέλη SOS», η οποία στο διάστημα που ανέπτυξε δραστηριότητα, από το Σεπτέμβριο του 2009, κατέθεσε φρέσκιες ιδέες για το ζωντάνεμα του βουνού, πολλή εθελοντική εργασία και πάνω απ’ όλα αληθινή αγάπη για το Πεντελικό.Ποιοι ήταν οι λόγοι λοιπόν που οδήγησαν τα μέλη της ομάδας στην παραπάνω απόφαση; Ο Νεκτάριος Σέρβος, ιδρυτικό μέλος της οργάνωσης, μιλώντας στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ, μας παρέπεμψε στην επίσημη ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα τους, επιθυμώντας να μην επεκταθεί σε περισσότερες λεπτομέρειες.
Το σύντομο και περιεκτικό πάντως κείμενο της ανακοίνωσης μας αφήνει να εννοήσουμε αρκετά:
«Αν κάποιοι απλοί πολίτες, που δεν είναι ούτε γεωπόνοι, ούτε δασολόγοι, ούτε ειδικοί επιστήμονες, έδρασαν και είδαν αποτελέσματα, τότε και η συντεταγμένη πολιτεία μπορεί να βρει και να εφαρμόσει αυτές και ακόμα καλύτερες λύσεις, αν πραγματικά ενδιαφέρεται και έχει την πολιτική βούληση για τη δημιουργία, σε βάθος χρόνου, ξανά του χαμένου οικοσυστήματος.
Πιστεύουμε όμως ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, ούτε είναι καν στην ατζέντα των προτεραιοτήτων και το ίδιο παρουσιάζεται σε όλο τον ελληνικό χώρο, όχι μόνο στο βουνό της Πεντέλης. Αντίθετα, προτεραιότητα είναι η “πράσινη ανάπτυξη” που θα αποφέρει κέρδος, και η καλλιέργεια ενός “πράσινου προφίλ” σε όσους είναι ήδη στην εξουσία ή διεκδικούν θέσεις εξουσίας. Καλά είναι αυτά, όπως και η δημιουργία “περιαστικών πάρκων”, αλλά επί της ουσίας δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την επαναδημιουργία των χαμένων οικοσυστημάτων».