Μια πολιτισμική εμπειρία στο Κ. Σ. Πικερμίου

Victor Brauner: La rencontre du 2 bis rue Perrel (La charmeuse des serpents)

Τη Δευτέρα 13/12 παρακολούθησα μαζί με λίγους συμπολίτες το Κοινοτικό Συμβούλιο του Πικερμίου. Όπως και τις προηγούμενες φορές που το έχω επισκεφτεί, είχα την αίσθηση ταξειδιού σε εξωτική χώρα. Ακολουθούν πολύ συνοπτικά μερικές από τις ταξειδιωτικές μου εντυπώσεις...
Εκεί οι εγκρίσεις πέφτουν σαν βροχή! Με ανατριχιαστική ευκολία περνάνε αλλεπάλληλες εγκρίσεις μελετών για 20.000 ευρώ, για 34.000 ευρώ, για 11.000 ευρώ κ.λπ. για διάφορες εργολαβίες, που ούτε καν κάνουν τον κόπο να παραλάβουν-ελέγξουν.
Μεταξύ άλλων μου κίνησε το ενδιαφέρον η έγκριση "μη πλήρους μελέτης" ή "ρυθμίσεων του κυκλοφοριακού της Διώνης" (8.000 ευρώ). Λεπτομέρεια: δεν συμπεριλαμβάνει το δρομίσκο (συνέχεια της Αδαμοπούλου) που συνδέει τη Διώνη με το Πικέρμι, και είναι γνωστό θέατρο ατυχημάτων. Με ποιό σκεπτικό; Ότι αν τη βγάλεις καθαρή και φτάσεις στη Διώνη, θα μπορείς πλέον να κινείσαι με ασφάλεια; Ποιός όρισε αυτή την προτεραιότητα; Πρόκειται για χάρη; αμέλεια; παραγγελιά; προεκλογική υπόσχεση; Είναι δύσκολο συχνά να αποκρυπτογραφήσεις μια εξωτική πρακτική...
Μέσα σ' αυτή τη ρουτίνα εγκρίσεων, περίπου στην 11η σειρά προσπάθησε να παρεισφρύσει και έγκριση μελέτης για μερική οριοθέτηση των ρεμάτων Βαλανάρη και Δασαμάρι. Δύο ρέματα τεράστιας οικολογικής σημασίας για την περιοχή, τα οποία επιπλέον αποτελούν φυσικά όρια του αναδασωτέου όγκου του Δασαμαρίου, που απειλείται από καταπατητικές βλέψεις. Ακινητοποιήθηκε και αναβλήθηκε για επόμενο συμβούλιο (ας έχουμε το νου μας).
Θα ήταν παράλειψη αν δεν κατέγραφα και την εντύπωση που μου προξένησαν οι εκεί ενδημούντες, οι οποίοι αποτελούν ισότιμο κομάτι της πολιτισμικής εμπειρίας. Οι περισσότεροι είναι κουρασμένοι, λίγοι απαυδισμένοι και σχεδόν όλοι βιάζονται - μερικοί το παρακάνουν. Βλέπεις επίσης κάποιους αντιπροσώπους, που αντιπροσωπεύουν παράλληλα την πιο άξεστη συμπεριφορά και αγένεια. Άνθρωποι που αντί να εκλεγούν θα έπρεπε να παραπεμφθούν για μάθηση δια βίου στα κεφάλαια της αυτογνωσίας, του διαλόγου, του σεβασμού, και σε άλλα βασικά. Σκέφτομαι πως αν οι πολίτες έβλεπαν το επίπεδό τους, σίγουρα θα έκαναν άλλες επιλογές.
Επομένως προτείνω ανεπιφύλακτα επισκέψεις στα εξωτικά κοινοτικά-δημοτικά συμβούλια! Πραγματικά χρειάζεται διαρκής έλεγχος από τους πολίτες, γιατί το αυτονόητο έχει εξοριστεί από εκεί (και αυτό ίσως συνιστά την εξωτικότητά τους).

ΥΓ Έκκληση στο απερχόμενο Κοινοτικό Συμβούλιο: φεύγοντας ας τυλίξει το πλαστικό γκαζόν που κόλλησε στο διάζωμα της Μαραθώνος και ας το πάρει σπίτι του (αφού τοποθετήσει τα χρήματα που κόστισε στο ταμείο). Το ίδιο και τις πλαστικές γλάστρες (αφού φυτέψει τα δέντρα στη γη). Τόσο εξωτικό κιτς δεν το αντέχουμε!