Με αφορμή την επικείμενη πληθυσμιακή απογραφή παρατηρείται μια προσπάθεια αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων με απώτερο στόχο την τσιμεντοποίηση των εναπομεινάντων δασών στην περιοχή του Πικερμίου.
Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου (28/2/2011), τέθηκε ως θέμα «η λήψη απόφασης περί καθορισμού αυτοτελών οικισμών για την ομαλότερη λειτουργία της απογραφικής υπηρεσίας σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 168/2008» . Κατά την έναρξη της συζήτησης για το θέμα αυτό ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου πρότεινε, αναφορικά με την περιοχή της πρώην Κοινότητας Πικερμίου, η απογραφή να γίνει στους αυτοτελείς οικισμούς Πικέρμι, Ντράφι, Διώνη (συμπεριλαμβάνεται ο Αγ. Σπυρίδωνας και ο Παλαιός Μύλος), με βάση δηλαδή τα δεδομένα της απογραφής του 2001.
Κατόπιν έλαβε τον λόγο ο επίσημα προσκεκλημένος (;) από την διοίκηση, ιδιώτης δασολόγος-περιβαλλοντολόγος, ο οποίος συνέδεσε άμεσα το θέμα του περί καθορισμού αυτοτελών οικισμών με τον νόμο των Δασικών Χαρτών 3889/2010, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο άρθρο 24 το οποίο αναφέρεται στους «οικισμούς που στερούνται νόμιμης έγκρισης».
Ο δασολόγος, υποστήριξε ότι αν διάφορες περιοχές της εκτός σχεδίου δόμησης με πληθυσμό κάτω των 2000 κατοίκων «λάβουν» το όνομα κάποιου οικισμού θα είναι πολύ εύκολο να ενταχθούν σε σχέδιο πόλης, προσθέτοντας ότι ακόμα και περιοχές που θα χαρακτηριστούν με τους δασικούς χάρτες ως δασικές και δεν μπορέσουν να «αποτινάξουν»(!) τον δασικό τους χαρακτήρα θα μπορέσουν υπό προϋποθέσεις και με ειδικούς όρους να ενταχθούν στο σχέδιο πόλης. Ανέφερε ακόμη ότι αρκετές περιοχές αδίκως χαρακτηρίστηκαν ως δασικές ή ότι αυτός ο χαρακτηρισμός είναι προϊόν της εφαρμογής παρωχημένης Νομοθεσίας, όπως ΦΕΚ, Προεδρικά Διατάγματα για την προστασία του Πεντελικού και άλλες διοικητικές πράξεις προσθέτοντας ότι πρωτεύοντα ρόλο σε αυτές τις διαδικασίες θα διαδραματίσει ο δήμος.
Υποστηριχτές στην τοποθέτησή του είχε λίγους κατοίκους των εκτός σχεδίων δασικών περιοχών του Πικερμίου καθώς και εκπροσώπους οικοδομικών συνεταιρισμών των εν λόγω δασικών περιοχών, οι οποίοι ενδιαφέρονται για την τσιμεντοποίηση τους ή την «οικολογική τους ανάπτυξη»... όπως αναφέρουν.
Πρόκειται λοιπόν για μια χαρακτηρισμένη ιδιωτική δασική περιοχή 2.500 στρεμμάτων την οποία αγόρασαν ο οικοδομικός συνεταιρισμός «Η Νέα Κωνσταντινούπολη», ο Σύλλογος «Φλύα», ο Σύλλογος ΙΚΑ, ο σύλλογος «Εξοχή» και η εταιρεία «Κτήμα Πεντέλη Α.Ε».
Όλοι αυτοί συνεταιρισμοί και σύλλογοι, είχαν την απαίτηση, μετά την εισήγηση του ιδιώτη δασολόγου, να ενταχθούν στον νόμο περί καθορισμού αυτοτελών οικισμών, έτσι ώστε να «ανοίξει» η πόρτα του αποχαρακτηρισμού του δασικού χαρακτήρα των εκτάσεων με τελικό σκοπό την οικοπεδοποίησή τους! Αυτό θα μπορούσε να συμβεί με την πρόταση δημιουργίας ενός αυτοτελούς οικισμού για τα 17 σπίτια, τα οποία βρίσκονται στην εκτός σχεδίου δασική περιοχή του Πικερμίου (κοντά στο Ντράφι), ανατολικά της οδού και του ρέματος Βαλανάρη, δίπλα στον γνωστό πέτρινο νερόμυλο, έτσι ώστε να εντάξουν αυτά τα σπίτια στην έκταση των 2500 στρ. και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την ευκολότερη υλοποίηση των προθέσεων τους.
Στην μεθόδευση αυτή που επιχειρήθηκε αντιδράσαμε κάποιοι σύμβουλοι και ενεργοί πολίτες του Πικερμίου. Εντύπωση και πολλά ερωτηματικά δημιουργήθηκαν για την παντελή απουσία άποψης-θέσης των εκλεγμένων συμβούλων και κατοίκων του οικισμού Ντράφι.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι, χωροταξικά, ανατολικά αυτών των σπιτιών βρίσκεται η δασική έκταση του «Κτήματος Πεντέλης» (η οποία με το συμβόλαιο αριθμ. 29843 της αγοραπωλησίας το 2004 καταγράφεται ως δασικό - Σελίδα 1, Σελίδα 2, Σελίδα 3), για λογαριασμό δε των ιδιοκτητών του ο ίδιος εισηγητής δασολόγος μέσω της εταιρείας του, εκπόνησε μελέτη φωτοερμηνείας το 2005, στην οποία συμπέρανε… «αβίαστα» ότι αυτή η ιδιοκτησία δεν είναι δασική (Μελέτη Φωτοερμηνείας Εκτάσεως Ιδιοκτησίας της "ΚΤΗΜΑ ΠΕΝΤΕΛΗ Α.Ε." στη θέση Ντράφι).
Για την ένταξη αυτών των δασικών εκτάσεων στο σχέδιο πόλης έγιναν πολλές προσπάθειες με προσφυγές εναντίον διοικητικών πράξεων, οι οποίες όμως απορρίφθηκαν με αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (1993, 2002), του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (το 2005), με διοικητικές πράξεις περί αναδάσωσης της εν λόγω περιοχής (το 1995,1998), οι οποίες εφάρμοσαν το άρθρο 117, παραγρ. 3 του Συντάγματος το οποίο λέει: «Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για τον λόγο αυτό τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό».
Όπως γίνεται φανερό το ζήτημα αυτό είναι ιδιαιτέρως σοβαρό και απαιτεί την προσοχή όλων μας έτσι ώστε η επικείμενη πληθυσμιακή απογραφή να μην ανοίξει την Κερκόπορτα για τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***