Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη

του Κώστα Βάρναλη

Ο ουρανός έβρεχε διαρκώς λεπτόν νερόχιονον, ο γραίος αδιάκοπος εφύσα και ήτο ψύχος και χειμών τας παραμονάς των Χριστουγέννων του έτους…

Ο κυρ Αλέξανδρος είχε νηστεύσει ανελλιπώς ολόκληρον το Σαρανταήμερον και είχεν εξομολογηθεί τα κρίματά του (Παπά-Δημήτρη το χέρι σου φιλώ!). Και αφού εγκαίρως παρέδωσε το χριστουγεννιάτικον διήγημά του εις την "Ακρόπολιν" και διέθεσεν ολόκληρον την γλίσχρον αντιμισθίαν του προς πληρωμήν του ενοικίου και των ολίγων χρεών του, γέρων ήδη κεκμηκώς υπό των ετών και της νηστείας, αποφεύγων πάντοτε την πολυάσχολον τύρβην, αλλά φιλακόλουθος πιστός, έψαλεν, ως συνήθως, με την βραχνήν και σπασμένην φωνήν του, πλήρη όμως ενθέου πάθους, ως αριστερός ψάλτης, εις το παρεκκλήσιον του Αγίου Ελισσαίου τας Μεγάλας Ώρας, σχεδόν από στήθους, και ότε επανήλθεν εις το πτωχικόν του δωμάτιον, δεν είχεν ακόμη φέξει!

Ήναψε το κηρίον του και τη βοηθεία του κηρίου (και του Κυρίου!) έβγαλε το υπόδημά του το αριστερόν, διότι τον ηνώχλει ο κάλος, και ημίκλιντος επί της πενιχράς στρωμνής του, πολλά ρεμβάζων και ουδέν σκεπτόμενος, ήκουε τας ορυγάς του κραταιού ανέμου και τους κρότους της βροχής και έβλεπε νοερώς τον πορφυρούν πόντον να ρήγνυται εις τους σκληρούς αιχμηρούς βράχους του νεφελοσκεπούς και χιονοστεφάνου Άθω.

Εκρύωνεν. Αλλά το καφενείον του κυρ Γιάννη του Αγκιστριώτη ήτο κλειστόν. Αλλά και οβολόν δεν είχε να παραγγείλει:

– Πάτερ Αβραάμ, πέμψον Λάζαρον! (ένα ποτηράκι ρακή ή ρώμι).

Εκείνην την χρονιάν τα Χριστούγεννα έπεσαν Παρασκευήν. Τόσον το καλύτερον. Θα νηστεύσει και πάλιν, ως το είχε τάμα να νηστεύει δια βίου κάθε Παρασκευήν δια να εξαγνισθεί ο αμαρτωλός δούλος του Θεού από το μέγα κρίμα της νεότητός του, που είδε τυχαίως από την κλειδαρότρυπαν την νεαράν του εξαδέλφην να γδύνεται.

Έκαμε τον σταυρόν του κι εσκεπάσθη με την διάτρητον βατανίαν του, όπως ήτο ντυμένος και με τα υποδήματα – πλην του αριστερού.

Και τότε ευρέθη εις την προσφιλήν του νήσον των παιδικών του χρόνων με τα ρόδιν' ακρογιάλια, τας αλκυονίδας ημέρας, τας χλοϊζούσας πλαγιάς, με τα κρίταμα, την κάππαριν και τας αρμυρήθρας των παραθαλασσίων βράχων και με τους απλούς παλαιούς ανθρώπους, θαλασσοδαρμένους ή ναυαγούς, ζωντανούς και κεκοιμημένους.

Και ήλθεν ο Χριστός με το τεθλιμμένον πρόσωπον, η Παναγία η Γλυκοφιλούσα με το λευκόν και ένθεον Βρέφος της, ο Άγιος Στυλιανός, ο φίλος και φρουρός των νηπίων, η Αγία Βαρβάρα και η Αγία Κυριακή με τους σταυρούς και τους κλάδους των φοινίκων εις τας χείρας, ο όσιος Αντώνιος και Ευθύμιος και Σάββας με τας γενειάδας και τα κομβοσχοίνιά των· και ήλθε και ο όσιος Μωϋσής ο Αιθίοψ, "άνθρωπος την όψιν και θεός την καρδίαν", η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια κρατούσα εις τας χείρας το μικρόν της ληκύθιον, το περιέχον τα λυτήρια όλων των μαγγανειών και επωδών, ο Άγιος Ελευθέριος, η Αγία Μαρίνα και είτα ο Άγιος Γεώργιος και ο Άγιος Δημήτριος με τα χαντζάρια των, με τας ασπίδας και τους θώρακάς των – ολόκληρον το Τέμπλον του παρεκκλησίου της Παναγίας της Γλυκοφιλούσης εκεί επάνω εις τον βράχον τον μαστιζόμενον από θυέλλας και λαίλαπας και λικνιζόμενον από το πολυτάραχον και πολύρροιβδον κύμα....

Φέγγος εαρινόν και θαλπωρή διεχύθησαν εντός του υγρού δωματίου και ο κυρ Αλέξανδρος λησμονήσας τον κάλον του ανεσηκώθη να φορέσει και το αριστερόν του υπόδημα δια ν’ ασπασθεί ευλαβώς τους πόδας του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων.

Αλλ' η οπτασία εξηφανίσθη και ιδού ευρέθη εις τον Άι Γιάννην τον Κρυφόν, που εγιάτρευε τους κρυφούς πόνους κι εδέχετο την εξαγόρευσιν των κρυφών αμαρτιών. Πλήθος πιστών είχεν ανέλθει από την πολίχνην, ζωντανοί και συγχωρεμένοι, να παρακολουθήσουν την Λειτουργίαν, την οποία ετέλει ο παπά-Μπεφάνης βοηθούμενος από τον μπάρμπ’ Αναγνώστην τον Παρθένην.

Κατά περίεργον αντινομίαν των στοιχείων, ήτο καλοκαίρι κι η Λειτουργία είχε τελειώσει και ήτον δεν ήτον τρίτη πρωϊνή, ότε η αμφιλύκη ήρχισε να ροδίζει εις τον αντικρυνόν ζυγόν του βουνού.

Όλοι γείτονες, λάλοι και φωνασκοί, εκάθηντο κατά γης πέριξ εστρωμένης καθαράς οθόνης. Τέσσερ' αρνιά, τρία πρόβατα, δύο κατσίκια, αστακοουρές, κεφαλόπουλα καπνιστά της λίμνης, αυγοτάραχον και εγχέλεις αλατισμένοι, πίττες, κουραμπιέδες, μπακλαβάδες, πορτοκάλια και μήλα – όλα τα καλούδια, προϊόντα της μικρής και ωραίας νήσου, περιέμενον τους συνδαιτυμόνας.

– Καλώς ώρισες κυρ Αλέξαντρε, κάτσε κ' η αφεντιά σου, του είπεν η θεια η Αμέρσα.

Αλλά τι βλέπει γύρω του; Όλους τους ήρωας και τας ηρωίδας των Χριστουγεννιάτικων διηγημάτων του. Εκεί ήτον η θεια-Αχτίτσα, φορούσα καινουργή μανδήλαν και νέα πέδιλα, επιδεικνύουσα μετ' ευγνωμοσύνης το συνάλλαγμα των δέκα λιρών, το οποίον μόλις έλαβε από τον ξενητευμένον εις την Αμερικήν υιόν της. Δίπλα της εκάθητο κι ο Γιάννης ο Παλούκας, ο προσποιηθείς τον Καλλικάντζαρον την Παραμονήν των Χριστουγέννων και ληστεύσας τον Αγγελήν, τον Νάσον, τον Τάσον – όλα τα παιδιά τα οποία κατήρχοντο από την Επάνω ενορίαν, αφού είχαν ψάλει τα Κάλανδα. Εσηκώθη και παρέδωσεν εις τον κυρ Αλέξανδρον τας κλεμμένας πεντάρας -δεν είχε πως να μεθύσει και εορτάσει τα Χριστούγεννα εκείνην την χρονιάν (συχωρεμένος ας είναι!).

Ιδού κι ο Μπάρμπ' Αλέξης, ο Καλοκαιρής, που δεν είχεν ανάγκην του πορθμείου του Χάρωνος δια να πηδήσει εις τον άλλον κόσμον· είχε το ιδικόν του, υπόσαθρον πλοιάριον, αυτόχρημα σκυλοπνίχτην. Μαζί του ήτον κι ο σύντροφός του ο Γιάννης ο Πανταρώτας ο ναυτολογημένος ως Ιωαννίδης και διατελών εν διαρκεί απουσία κατά τας ώρας της εργασίας.

– Να φροντίσεις, του είπεν ο Πανταρώτας, να πάρω την σύνταξή μου!

Και λησμονών την ιερότητα της στιγμής εμούντζωσε το κενόν συνοδεύων την άσεμνον χειρονομίαν με την ασεμνοτέραν βλασφημίαν:

– Όρσε, κουβέρνο!

Εκεί ήτον κι ο Μπάρμπα-Διόμας, ευτυχής διότι εγλύτωσεν από το ναυάγιον και ερρόφησεν απνευστί επί του διασώσαντος αυτόν τρεχαντηρίου ολόκληρον φιάλην πλήρη ηδυγεύστου μαύρου οίνου δια να συνέλθει – ω πενιχρά, αλλ' υπερτάτη ευτυχία του πτωχού!

Αλλ' ιδού έτρεξε να του σφίξη την χείρα και ο βοσκός ο Σταθ'ς του Μπόζα, του οποίου δύο αίγες είχον βραχωθή εις τον κρημνόν υπεράνω της αβύσσου, όπου έχαινεν ο πόντος και ήτο αδύνατον να σωθούν, αν δεν τον κατεβίβαζαν δια σχοινίου εις τον βράχον με κίνδυνον της ζωής του.

– Την Ψαρή την έχω τάξει ασημένια στην Παναγιά. Τη Στέρφα (την άλλην αίγα) θα την σφάξω για σένα, να την φάμε.

Και η Ασημίνα του μαστρο-Στεφανή του βαρελά, με τας τέσσαρας κακοτυχισμένας θυγατέρας, τη Ροδαυγή, την Ελένη, τη Μαργαρώ και την Αφέντρα, η Ασημίνα, που την μίαν ημέραν εώρτασε τους γάμους της Αφέντρας με τον Γρηγόρη της Μονεβασάς και την άλλην ημέραν επένθησεν τον θάνατον του υιού της του Θανάση.

Τέλος, ω! της εκπλήξεως, ενεφανίσθη και ο έτερος εαυτός του, ο Αλέξανδρος Παπαδημούλης, ο πτωχαλαζών, ο ασχολούμενος εις έργα μη κοινώς παραδεδεγμένης χρησιμότητος!

Ο κυρ Αλέξανδρος ησθάνθη τύψεις, ότι έπλασεν όλους αυτούς τους ανθρώπους του λαού τόσον δυστυχείς και ταπεινούς ή τόσον αμαρτωλούς (ουδείς αναμάρτητος!) και τον εαυτόν του τόσον επηρμένον!...

Αλλά την στιγμήν εκείνην τον διέκοψεν η οκταόκαδος τσότρα, η περιφερομένη από χειρός εις χείρα. Δεν επρόλαβε να την εναγκαλισθή και ήχησαν τα λαλούμενα (βιολιτζήδες ντόπιοι και τουρκόγυφτοι με κλαρινέτα) και ... εξύπνησεν.

Ποτέ ο κοσμοκαλόγηρος κυρ Αλέξανδρος δεν εξύπνησε τόσον χορτάτος, όσον εκείνην την αγίαν ημέραν, ο νήστις του Σαρανταημέρου και ο νήστις όλης της ζωής του! – ζωήν να έχει!

πηγή: «Πεζός Λόγος», Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Ερώτηση ΚΚΕ στην βουλή για φωτοβολταϊκά στην Πεντέλη

ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΕΝΤΕΛΗΣ
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ: ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΞΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΔΡΑΣΗΣ

Δεν θα επιτρέψουμε την παράδοση του Πεντελικού βουνού στα διεθνικά μονοπώλια των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που προχωράει η εκκλησία με τη συγκατάθεση της κυβέρνησης του Μαύρου Μετώπου, σήμερα, και με τις ευλογίες της διοίκησης του δήμου Πεντέλης και του Συνδέσμου για την προστασία του Πεντελικού (ΣΠΑΠ).

Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με μια σειρά πολιτικές της επιλογές ψήφισε παρέα με τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και άλλου πρόθυμους, νόμους που άνοιγαν δρόμους για αυτή την εξέλιξη όπως o ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, το νόμο για τις ΑΠΕ, κ.λπ. που ουσιαστικά λεηλατούν τη δημόσια γη και το λαϊκό εισόδημα.

Συνένοχοι στο έγκλημα όμως είναι και οι δήμοι της περιοχής και ο ΣΠΑΠ, που ή «σφυρίζουν αδιάφορα», ή σιγοντάρουν με δηλώσεις τους το αντιλαϊκό εγχείρημα, απλώνοντας το χέρι σε κάποια ψίχουλα που τους τάζουν οι επίδοξοι επενδυτές σαν «αντισταθμιστικά οφέλη».

Το διεθνικό κεφάλαιο εμπλέκεται στη χρυσοφόρα επένδυση του ενός δις ευρώ, τρίβει με χαρά τα χέρια του υπολογίζοντας στα πολλαπλάσια υπερκέρδη του που θα «ρουφήξει» από το ήδη εξανεμισμένο βαλάντιο της λαϊκής οικογένειας και από τις ισχυρές προσβάσεις που θα αποκτήσει γενικότερα στην εκμετάλλευση του ενεργειακού δυναμικού της χώρας, στο πλαίσιο της πλήρους παράδοσης της ενέργειας στο κεφάλαιο, που από καιρό συναποφάσισαν τα κόμματα της άρχουσας τάξης.

Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΕΝΤΕΛΗΣ μια φορά προειδοποιεί ότι οι λαικές οικογένειες δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από την παρουσία του «στρατηγικού επενδυτή» στην περιοχή, το αντίθετο. Η πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, τώρα και του ΛΑΟΣ, ήταν και είναι στρατηγική επιλογή, προϋπόθεση και απαίτηση του ιδιωτικού κεφαλαίου να διευκολυνθεί στην εγκατάστασή του στην Ενέργεια, ζητώντας όχι μόνο εγγυημένες τιμές και σίγουρη κερδοφορία, αλλά και φτηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα.

Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΕΝΤΕΛΗΣ καλεί σε ένα πολύμορφο αγώνα για προστασία του Πεντελικού ενάντια στους φονιάδες του βουνού.
Για Ενιαίο Κρατικό Φορέα Ενέργειας, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, που θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί την παραγωγή ενέργειας με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον, χωρίς εξαρτήσεις από το κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Αφομοίωση

Χάσατε όσοι δεν είδατε την εκπομπή του Τσίμα στο Mega, την περασμένη Τετάρτη [30/11/11, Η ζωή χωρίς ευρώ]. Ηταν ένα πολύ καλό μάθημα για κάποια ρεύματα που μοστράρονται τα τελευταία χρόνια με αξιώσεις πολιτικού προτάγματος. Αναφερόμαστε σε διάφορες «εναλλακτικές πρωτοβουλίες», όπως «ανταλλακτικά παζάρια», «συλλογικές κουζίνες», «τράπεζες χρόνου» και άλλα συναφή.

Ο Τσίμας τα ‘κανε ένα χαρμάνι. Ολοι οι καλοί χωράνε. Από τα συσσίτια του Δήμου και της Εκκλησίας μέχρι όλα τα «εναλλακτικά» που αναφέρθηκαν παραπάνω. Οι εκπρόσωποί τους παρήλασαν μπροστά από την κάμερα και μίλησαν με περηφάνεια για το κοινωνικό τους έργο. Από τον πατέρα Ιωάννη των εκκλησιαστικών συσσιτίων, μέχρι διάφορους Συριζαίους και λοιπές… εναλλακτικές δυνάμεις. Ολοι μίλησαν για την κρίση, για τους φτωχούς που πολλαπλασιάζονται, για την ανάγκη της αλληλεγγύης.

Υποθέτουμε ότι οι Συριζοδιάφοροι θα μίλησαν και για το κεφάλαιο, την τρόικα κ.λπ., όμως αυτές τις αναφορές τις έφαγε το λογοκριτικό ψαλίδι, προκειμένου να μη θολώσουν το κεντρικό νόημα της εκπομπής. Αντίθετα, δεν λογοκρίθηκαν καθόλου οι αναφορές στο «αλληλόχρεο εμπόριο», τις «ανταλλαγές χωρίς χρήμα», τις «εναλλακτικές μονάδες αξίας» και όλα τα συναφή. Οι απόψεις εκτέθηκαν με ενάργεια και άνεση για τα στενά όρια μιας ωριαίας τηλεοπτικής εκπομπής.

Και γιατί να μην εκτεθούν; Μια χαρά όπιο είναι αυτές οι απόψεις, όταν εντάσσονται στο γενικό σχήμα «να πιαστούμε χέρι-χέρι, να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, για ν’ αντέξουμε στη θύελλα». Ο καθένας κάνει αυτό που μπορεί κι αυτό που γνωρίζει. Η Εκκλησία και ο Δήμος συσσίτια, οι πολιτικοποιημένοι «εναλλακτικές μεθόδους εμπορίου». Ολοι εθελοντικά, όλοι έξω από τη σφαίρα του κέρδους.

Βήμα για το συντονισμό και την κοινή δράση η συνάντηση των συλλογικοτήτων

Το Σάββατο, 10 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (σε αμφιθέατρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου) συνάντηση συλλογικοτήτων της Αττικής, μετά από σχετική πρόσκληση της «Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων». Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν επιτροπές αγώνα της Αττικής, κινήσεις πολιτών, περιφερειακά και δημοτικά αυτοδιοικητικά σχήματα, εκπρόσωποι δήμων, καθώς και εκπρόσωπος του περιφερειάρχη Αττικής. Η συνάντηση προκάλεσε το ενδιαφέρον πρωτοβουλιών και συλλογικοτήτων και εκτός Αττικής, ορισμένες από τις οποίες (από τη Θεσσαλονίκη, την Ήπειρο, την Άνδρο και τη Λακωνία) κατάφεραν, παρά τις δυσκολίες, να εκπροσωπηθούν και να πάρουν μέρος στις συζητήσεις, μεταφέροντας και τις δικές τους εμπειρίες.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της συνάντησης υπήρξε η προσπάθεια, για πρώτη φορά ίσως με τόσο συγκεκριμένο τρόπο) να αναζητηθεί το κοινό πλαίσιο και τα μέσα για τη συγκρότηση ενός πλατιού παναττικού και πανελλαδικού μετώπου κοινωνικών δυνάμεων, που θα επιδιώξει να ανατρέψει τους εξελισσόμενους σχεδιασμούς στη διαχείριση των απορριμμάτων και να επιβάλλει τη λογική μιας εναλλακτικής διαχείρισης.

Ρέμα Βαλανάρη: αυθαίρετες παρεμβάσεις (I)

Τον περασμένο μήνα κάτοικοι της περιοχής (και φίλοι του blog μας), περπατώντας μέσα στο ρέμα Βαλανάρη παρατήρησαν κάποιες περίεργες κατασκευές στην κοίτη του ρέματος, λίγο πιο πάνω από το γεφυράκι της Διώνης. Πλησιάζοντας κοντά, διαπίστωσαν μία αυθαίρετη κατασκευή φράγματος με πέτρες και πανιά που εμποδίζει την κανονική ροή του νερού κατά μήκος του ρέματος και την κατευθύνει σε ένα μικρό κανάλι. Απ' αυτό το κανάλι το νερό διοχετεύεται σε πλαστικούς σωλήνες που καταλήγουν σε κτήματα του Πικερμίου...

Στο ακόλουθο απόκομμα χάρτη της google φαίνεται το σημείο του αυθαίρετου φράγματος.

Οι κάτοικοι φωτογράφησαν τις αυθαίρετες παρεμβάσεις στο Βαλανάρη και μας έστειλαν τις φωτογραφίες για να τις δημοσιεύσουμε. Οι φωτογραφίες δείχνουν καθαρά πώς καναλιζάρεται το νερό του ρέματος με την πρόχειρη αυθαίρετη κατασκευή.

Αρνούμαστε να πληρώσουμε το χαράτζι

Λάβαμε την ακόλουθη ανακοίνωση από την «Πρωτοβουλία κατοίκων Ραφήνας-Πικερμίου ενάντια στα χαράτζια». Tην δημοσιεύουμε και την υποστηρίζουμε!

(για μεγέθυνση επιλέξτε το κουμπί 'view in fullscreen')

Συνάντηση συλλογικοτήτων της Αττικής με αντικείμενο τη διαχείριση των απορριμμάτων

Η «Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων» σας προσκαλεί στη συνάντηση συλλογικοτήτων της Αττικής με αντικείμενο τη διαχείριση των απορριμμάτων και θέμα:

“υπάρχει λύση για τα σκουπίδια – η κοινωνία θα την επιβάλλει”

το Σάββατο, 10 Δεκεμβρίου 2011, 11:00 – 18:00,
στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (πρώην ΑΣΟΕΕ), Πατησίων 76.

Σε μια περίοδο, που:

• τα απεχθή οικονομικά μέτρα και τα διαδοχικά μνημόνια υποδεικνύουν τη διαχείριση των απορριμμάτων σαν προνομιακό πεδίο δραστηριοποίησης των μεγάλων οικονομικών ομίλων
• η διαχρονική κυβερνητική ανοχή και πριμοδότηση των εργολαβικών συμφερόντων έρχεται να συναντηθεί με έναν αντικοινωνικό και αντιπεριβαλλοντικό τύπο διαχείρισης, σε πλήρη διάσταση με το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον,

η ανάγκη να μιλήσουμε δημόσια για ένα εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων, να αναζητήσουμε κοινή γλώσσα και να συγκροτήσουμε το πιο πλατύ μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική.

Βάζουμε στο τραπέζι των συζητήσεων τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και εργολάβων, τα βασικά στοιχεία του θεσμικού πλαισίου, τα ορθολογικά μοντέλα και τη λογική της αποκεντρωμένης διαχείρισης, σαν της μόνης λύσης απέναντι στην κρίση του μοντέλου διαχείρισης των απορριμμάτων. Διερευνούμε, παράλληλα, το ρόλο της κοινωνίας, αναδεικνύουμε τις αντιστάσεις και τις πρωτοβουλίες, δίνουμε το λόγο στα ζωντανά κινήματα των πολιτών και αναζητούμε τις αναγκαίες συνθέσεις.

Με τη συνάντηση αυτή φιλοδοξούμε να συνεισφέρουμε σε μια προσπάθεια ευρύτερης συνεννόησης και συσπείρωσης δυνάμεων στο «μέτωπο» της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Δείτε το πρόγραμμα της συνάντησης, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα.

Για δηλώσεις συμμετοχής-παρεμβάσεων, επικοινωνήστε με το prosynat@gmail.com ή το τηλέφωνο 6942984299.

πηγή: Πρωτοβουλία συνεννόησης