Χάσατε όσοι δεν είδατε την εκπομπή του Τσίμα στο Mega, την περασμένη Τετάρτη [30/11/11, Η ζωή χωρίς ευρώ]. Ηταν ένα πολύ καλό μάθημα για κάποια ρεύματα που μοστράρονται τα τελευταία χρόνια με αξιώσεις πολιτικού προτάγματος. Αναφερόμαστε σε διάφορες «εναλλακτικές πρωτοβουλίες», όπως «ανταλλακτικά παζάρια», «συλλογικές κουζίνες», «τράπεζες χρόνου» και άλλα συναφή.
Ο Τσίμας τα ‘κανε ένα χαρμάνι. Ολοι οι καλοί χωράνε. Από τα συσσίτια του Δήμου και της Εκκλησίας μέχρι όλα τα «εναλλακτικά» που αναφέρθηκαν παραπάνω. Οι εκπρόσωποί τους παρήλασαν μπροστά από την κάμερα και μίλησαν με περηφάνεια για το κοινωνικό τους έργο. Από τον πατέρα Ιωάννη των εκκλησιαστικών συσσιτίων, μέχρι διάφορους Συριζαίους και λοιπές… εναλλακτικές δυνάμεις. Ολοι μίλησαν για την κρίση, για τους φτωχούς που πολλαπλασιάζονται, για την ανάγκη της αλληλεγγύης.
Υποθέτουμε ότι οι Συριζοδιάφοροι θα μίλησαν και για το κεφάλαιο, την τρόικα κ.λπ., όμως αυτές τις αναφορές τις έφαγε το λογοκριτικό ψαλίδι, προκειμένου να μη θολώσουν το κεντρικό νόημα της εκπομπής. Αντίθετα, δεν λογοκρίθηκαν καθόλου οι αναφορές στο «αλληλόχρεο εμπόριο», τις «ανταλλαγές χωρίς χρήμα», τις «εναλλακτικές μονάδες αξίας» και όλα τα συναφή. Οι απόψεις εκτέθηκαν με ενάργεια και άνεση για τα στενά όρια μιας ωριαίας τηλεοπτικής εκπομπής.
Και γιατί να μην εκτεθούν; Μια χαρά όπιο είναι αυτές οι απόψεις, όταν εντάσσονται στο γενικό σχήμα «να πιαστούμε χέρι-χέρι, να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, για ν’ αντέξουμε στη θύελλα». Ο καθένας κάνει αυτό που μπορεί κι αυτό που γνωρίζει. Η Εκκλησία και ο Δήμος συσσίτια, οι πολιτικοποιημένοι «εναλλακτικές μεθόδους εμπορίου». Ολοι εθελοντικά, όλοι έξω από τη σφαίρα του κέρδους.
Ιδού, λοιπόν, ο δρόμος. Η μοντέρνα φιλανθρωπία της Εκκλησίας και των Γιατρών του Κόσμου, από τη μια, η ανταλλαγή κυδωνόπαστας με χειροποίητο σαπούνι, από την άλλη. Ετσι, κανένας δεν θα πάει χαμένος. Η ανθρωπιά θα νικήσει την απανθρωπιά. Ο άνεργος μπορεί να τη βγάλει μ’ ένα πιάτο φαΐ κι ένα φορεμένο παντελόνι, αρκεί να βρεθούν εκείνοι που θα οργανώσουν το συσσίτιο και θα μαζέψουν τα φορεμένα παντελόνια πριν αυτά πεταχτούν στα σκουπίδια.
Κάποιοι έχουν το θράσος να υποστηρίζουν ότι μ’ αυτό τον τρόπο δημιουργούν κάποιες κοινωνικές, μη εμπορευματικές νησίδες μέσα στον καπιταλισμό. Οτι αν μεγαλώσουν και γενικευτούν αυτές οι νησίδες, ο καπιταλισμός θα πεθάνει. Ειρωνεύονται ως… μεσσιανικούς όλους εμάς που επιμένουμε πως εκείνο που θα δώσει λύση είναι η εργατική επανάσταση που θα τσακίσει τον καπιταλισμό και θα οικοδομήσει τον κομμουνισμό. Είμαστε, λένε, απολιθώματα που περιμένουν τη δευτέρα παρουσία σαν τους Γιαχωβάδες.
Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν απλώς γραφικοί με τις απόψεις των οποίων θα διασκεδάζαμε. Ομως, οι έξυπνοι άνθρωποι του καπιταλιστικού συστήματος μυρίστηκαν «ψητό». Το σύστημα έχει ανάγκη από νέα ψιμύθια στην ιδεολογική του βιτρίνα. Οι παπάδες, οι δήμαρχοι και λοιποί φιλάνθρωποι κουράζουν πλέον σαν εικόνα. Είδαν δίπλα τους κάποιους που μέχρι τώρα τους αποκαλούσαν περιφρονητικά «περιθωριακούς» και τους δίνουν χώρο και χρόνο ν’ ακουστούν.
Η λύση είναι ο εθελοντισμός και η εναλλακτικότητα, φωνάζουν οι πιο έξυπνοι από τους ιδεολογικούς εκπρόσωπους της αστικής τάξης. Καλλιεργήστε μαρουλοκρέμμυδα, ανταλλάξτε τα παλιά σας πράγματα, μάθετε να φτιάχνετε κοσμήματα από σκουπίδια, ανταλλάξτε υπηρεσίες μεταξύ σας. Γενικά, ξεχάστε τον καπιταλισμό, κάντε υπομονή, σφίξτε ο ένας το χέρι του άλλου, αγκαλιαστείτε κι η μπόρα θα περάσει. Ολα τ’ άλλα δεν οδηγούν πουθενά, είναι μάταια. Και προπαντός μην οργανώνεστε επαναστατικά.
Π.Γ.
πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
η εναλλακτική οικονομία είναι ο τρόπος για να παραμείνεις ζωντανός μέσα σε τέτοια ακραία κατάσταση. και δεν αποκλείει την επαναστατική οργάνωση. αυτός που βάζει ντομάτες στην αυλη του και τις ανταλλάσει με ένα παντελόνι δεν σημαίνει πως δεν θα απεργήσει ή δεν θα καταλάβει το εργοστάσιο που δουλεύει. δεν κατάλαβα πως δημιουργήθηκε το δίπολο εναλλακτική οικονομία - επανάσταση. υπάρχουν 800 εκατομμύρια άνθρωποι που ζούν χωρίς χρήματα. αφελούληδες είναι όλοι αυτοί; δεν συμφωνώ με τον Γιώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιγραφές (;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην περασμένη Τρίτη, ο Σαμαράς επισκέφτηκε εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ στον πεζόδρομο της Ερμού και έκανε την εξής δήλωση: «Οι άγιες μέρες που περνάμε έχουν και πάρα πολύ δύσκολες ώρες για τον ελληνικό λαό. Και πρέπει ο καθένας, αυτές τις μέρες, να δώσει αγάπη, κατανόηση, αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια. Είναι αυτές οι ώρες, που αποδεικνύουν ποιος πραγματικά αγωνιά και μπορεί και να αγωνίζεται για αυτόν τον απλό κόσμο, που δεν έχει κανέναν συμπαραστάτη. Και για αυτό, τιμά την ΟΝΝΕΔ, ότι σε 16 πόλεις της Ελλάδος και στην Αθήνα, μπόρεσε και ίδρυσε 16 κοινωνικά παντοπωλεία, που μέχρι στιγμής έχουν μαζέψει πάνω από 20.000 αγαθά. Παράλληλα, συνεχίζεται η λήψη τέτοιων προσφορών από τον κόσμο, προκειμένου να τα μοιράσουμε στους άπορους, σε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη τις άγιες μέρες, ώστε να λάβουν κάποιο δώρο από το συνάνθρωπό τους. Θέλω, λοιπόν, να συγχαρώ την ΟΝΝΕΔ, γιατί στις δύσκολες ώρες βάζει πλάτη. Και στις δύσκολες ώρες πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη, για εκείνους που δεν έχουν. Και ιδιαίτερα για εκείνους για τους οποίους είναι πιο δύσκολες αυτές οι στιγμές των άγιων ημερών».
Αν βγάζαμε τα περί «άγιων ημερών», που παραπέμπουν σε συντηρητικό αστό πολιτικό, και αν προσθέσουμε λίγη αντιμνημονιακή σάλτσα (που ευσχήμως την απέφυγε ο Σαμαράς, για λόγους… συγκυβέρνησης), θα παίρναμε μια δήλωση σαν αυτές που κατά κόρον κάνουν διάφοροι άλλοι που ιδρύουν «κοινωνικά παντοπωλεία», χώρους «αλληλέγγυου εμπόριου», «τράπεζες χρόνου», «ανταλλακτικά παζάρια» και όλα τα συναφή. Εξυπνη η δεξιά, εκμοντερνισμένη, μπήκε στο κόλπο. Τέρμα πια οι παλιές αναφορές σε «φιλανθρωπικό έργο». Το ίδιο πράγμα τώρα το ονομάζουμε «κοινωνικά παντοπωλεία». Το δρόμο τον άνοιξαν διάφορες ΜΚΟ, τον συνέχισαν διάφοροι «εκτός των τειχών», γιατί να μη μπουν στο κόλπο και τα αστικά κόμματα;
Την ένσταση την ξέρουμε. Αυτές οι παρεμβάσεις, θα μας πουν, νοηματοδοτούνται απ’ αυτόν που τις οργανώνει και από το πλαίσιο στο οποίο τις εντάσσει. Λάθος, αγαπητοί. Αυτές οι παρεμβάσεις νοηματοδοτούνται καταρχήν από το ίδιο το ταξικό περιεχόμενό τους. Αν δεν ήταν έτσι, τότε δεν θα έσπευδαν τα αστικά κόμματα να δανειστούν «εχθρικές» ταμπέλες. Θα έβαζαν άλλες, δικές τους. Οσο για το πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται, αυτό έπεται και επιπλέον θα πρέπει να αποδειχτεί στην πράξη αν όντως το όποιο πλαίσιο προσδίδει έναν ανταγωνιστικό χαρακτήρα.
Αν το πλαίσιο κάποιων είναι η δημιουργία «νησίδων» μέσα στον καπιταλισμό και το πλαίσιο κάποιων άλλων είναι ο εκμοντερνισμός της φιλανθρωπίας, το αποτέλεσμα και στη μια και στην άλλη περίπτωση είναι η ισχυροποίηση του καπιταλισμού. Κι αυτή είναι η ουσία του ζητήματος. Η κυρίαρχη προπαγάνδα, όπως εκπορεύεται εδώ και καιρό από τα ΜΜΕ και εσχάτως από τα ίδια τα αστικά κόμματα, διδάσκει ότι βασικό μας καθήκον είναι «να επιβιώσουμε στην κρίση». Μερικοί έχουν το θράσος να παραπέμπουν ακόμη και στα συσσίτια που έστηνε το ΕΑΜ στην κατοχή για να σώσει το λαό της Αθήνας από την πείνα.
Μόνο που τα συσσίτια του ΕΑΜ ήταν σχολεία αγώνα. Δεν δίδασκαν στον κόσμο πώς να επιβιώσει στην κατοχή, αλλά τον βοηθούσαν να επιβιώσει για να πολεμήσει την κατοχή. Δίπλα στο συσσίτιο ήταν ο εφεδρικός ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ, οι παρτιζάνοι των πόλεων. Και στα βουνά χτιζόταν η ελεύθερη Ελλάδα με τ’ αντάρτικο ντουφέκι. Τι σχέση έχει εκείνη η εποποιία με τη μοντέρνα φιλανθρωπία που έρχεται να συνδράμει το αστικό κράτος, συγκρατώντας τις κοινωνικές εκρήξεις και κηρύσσοντας ένα είδος πολιτικού αναχωρητισμού, ανακαλύπτοντας «εναλλακτικές» δυνατότητες μέσα στο πλαίσιο του καπιταλισμού; Ας ελπίσουμε ότι αρκετοί θα σπεύσουν ν’ απεμπλακούν απ’ αυτή την παγίδα.
Π.Γ.
Συνεχίζεται να αναπαράγεται μια έμμονη ερμηνεία που θέλει όλες τις πρωτοβουλιες "αλληλεγγύης", αντιδραστικές. Είτε προκειται για φιλανθρωπική αλληλεγγύη "για να αντιμετωπιστεί η κρίση" είτε συνειδητά εγχειρήματα αυτοοργάνωσης που εντάσσονται σε αντικαπιταλιστικά πλαίσια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι παρεμβάσεις νοηματοδοτούνται απο τις ομάδες, τις μεθόδους, τους στόχους, το πλαίσο... και όχι από έναν ερμηνευτή.
Αλληλεγγύη, δεν είναι είναι τα ανταλλακτικά παζάρια, το πιάτο φαί στον άνεργο, και σε καμία περίπτωση η φιλανθρωπία σε συνθήκες γενικευμένης αρπαγής. Αλληλεγγύη σημαίνει αμοιβαία εγγύηση, δηλαδή, να συμφωνείς ότι δεν θα πληρώσεις το χαράτσι, και να τηρείς το λόγο σου, όχι να εφευρίσκεις διάφορες δικαιολογίες "για τα παιδιά, για τους γέρους κλπ" και να το πληρώνεις σαν καλό παιδί, προδίδοντας τους υπόλοιπους. Στην αλληλεγγύη βασίζεται κάθε μορφής αντίσταση σε απολυταρχικά καθεστώτα. Δυστυχώς, η έννοια της αλληλεγγύης (όπως του "σοσιαλισμού") έχει παραφθαρεί για να καταφέρουν να αρπάξουν ακόμη περισσότερο πλούτο στο όνομα της βοήθειας προς τον άλλο. Όσοι αναπαράγετε αυτή την στρέβλωση δίνετε πάτημα σε Τσίμες, ΚΚΕδες, Συριζαίους, ΟΝΝΕΔ και λοιπούς δημόσιους υπαλλήλους του κοινοβουλευτισμού που παίζουν το παιχνίδι της εσωτερικής καθοδήγησης των αντικαθεστωτικών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την ανταλλακτική οικονομία, τουλάχιστον, καταφέρνει να παρακάμψει το κράτος και όσους ιδιώτες δαμεσολαβούν για να αρπάξουν φόρους και μίζες διακίνησης των προϊόντων.
Μην αφήνουμε τις λέξεις να χάσουν το νόημά τους, δεν είναι τυχαίο ότι βάλλονται εκείνες που πλήττουν τον ατομισμό, στον οποίο στηρίζεται όλη η θεώρηση του νεοφιλελευθερισμού.