«για τον Αώο»

«...θα τους αφήσουμε να τα ρημάξουν; θα τους αφήσουμε να πάρουν το νερό που τροφοδοτεί αιώνες τώρα την υπαρξή μας;»
Είτε πρόκειται για τα ορμητικά ποτάμια της Πίνδου που απειλούνται από τις εκτροπές είτε για τα ρέματα της Πεντέλης που στερεύουν από τις γεωτρήσεις και τις αντλήσεις προς όφελος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, θα υπερασπιζόμαστε παντού και πάντα το πολύτιμο Νερό που κρατά ζωντανά τα παρόχθια Οικοσυστήματα.

---

«για τον ΑΩΟ» του Βαγγέλη Ευθυμίου

για περισσότερες πληροφορίες:
http://protectaoos.blogspot.gr/
https://www.facebook.com/ProtectAoos

Κατέθεσαν πλαίσιο διεκδίκησης για την πυροπροστασία

Το σοβαρό ζήτημα της αντιπυρικής προστασίας συζητήθηκε στο προχτεσινό περιφερειακό συμβούλιο Αττικής, μετά από σχετικό αίτημα των εκλεγμένων συμβούλων του ΚΚΕ με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Οι σύμβουλοι του ΚΚΕ ανέδειξαν τις κυβερνητικές ευθύνες αλλά και τις ευθύνες της Τοπικής Διοίκησης που υλοποιούν και αποδέχονται την πολιτική που καθιστά εμπόρευμα τη γη. Στον αντίποδα οι εκπρόσωποι των υπολοίπων παρατάξεων άφησαν στο απυρόβλητο την «πηγή του κακού» και εστίασαν στη σημασία του συντονισμού των δυνάμεων πυρόσβεσης και του εθελοντισμού. Από την πλευρά δε της Περιφερειακής Αρχής, ο περιφερειάρχης Γ. Σγουρός αποποιήθηκε ευθυνών, λέγοντας ότι το κράτος δε δίνει λεφτά και στο πλαίσιο αυτό η Περιφέρεια κάνει ό,τι μπορεί.

Εισηγούμενη το θέμα η Αλ. Μπαλού, εκ μέρους των συμβούλων του ΚΚΕ, ανέφερε ότι «Ο όποιος σχεδιασμός και τα μέτρα αντιμετώπισης είναι αναποτελεσματικά. Πάσχουν κυρίως στην πρόληψη και την άμεση αντιμετώπιση και πολύ συχνά οι καταστάσεις γίνονται ανεξέλεγκτες».

Μιλώντας για τη μεταφορά ευθυνών από την κυβέρνηση στην Περιφέρεια και τους Δήμους, η Αλ. Μπαλού τόνισε ότι «έχει σαν αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίζεται το πρόβλημα και οδηγούμαστε να παρακολουθούμε τις καταστροφικές συνέπειες που δημιουργούνται και βάσιμα να σκεπτόμαστε ότι η αντιπαράθεση είναι σκόπιμη για να κρύβονται οι ευθύνες τους». Υπογράμμισε ότι η προστασία των δασών και των κατοίκων δεν μπορεί να στηρίζεται στον εθελοντισμό. «Είναι κι αυτό μια μορφή να μεταφέρεται η ευθύνη στο λαό», τόνισε. Συμπλήρωσε δε ότι δεν μπορεί στο όνομα της ανάγκης να εμφανίζονται ως «λύσεις» προγράμματα κοινωφελούς εργασίας ή ΜΚΟ που εκμεταλλεύονται την ανάγκη να μην καούμε σαν τα ποντίκια.

Καταλήγοντας η Αλ. Μπαλού ζήτησε να μάθει τι μέτρα έχει πάρει η Περιφέρεια για την αντιπυρική προστασία και έθεσε και το ζήτημα «του τι διεκδικούμε κάθε φορά, τι μέτρα παίρνουμε, αν διευκολύνουμε την υπάρχουσα κατάσταση και αφήνουμε στο απυρόβλητο τις επιλογές της κυβέρνησης».

Στο πλαίσιο αυτό επανέλαβε τις θέσεις τις «Λαϊκής Συσπείρωσης» ότι είναι αναγκαίο το Περιφερειακό Συμβούλιο να καταγγείλει και να διεκδικήσει:

• Αμεσα-επείγοντα πρόσθετα μέτρα για την προστασία των δασών, άμεση χρηματοδότηση για ενίσχυση των υποδομών της Δασικής και Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, πρόσληψη μόνιμου προσωπικού.
• Να καλέσει την κυβέρνηση ώστε με άμεσα μέτρα και σχεδιασμό να προστατεύσει τα δάση, να ρίξει το βάρος της προετοιμασίας για την καταστολή των πυρκαγιών στις επίγειες δυνάμεις και να παρθούν άμεσα μέτρα για την ενίσχυση των υποδομών της δασικής και πυροσβεστικής υπηρεσίας και την πλήρωση των χιλιάδων κενών θέσεων του Πυροσβεστικού Σώματος με μόνιμο και εκπαιδευμένο προσωπικό.
• Καμιά εμπλοκή ΜΚΟ στο μέλλον στο έργο της πυροπροστασίας.
• Να προστατευτούν οι καμένες δασικές εκτάσεις από τους επίδοξους καταπατητές και τα επιχειρηματικά συμφέροντα και να ξεκινήσουν όλες οι αναγκαίες ενέργειες από την κυβέρνηση, με τη συνδρομή Περιφέρειας και Δήμων, για την αναδάσωσή τους.

πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δάση: τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ

Η προστασία των δασών, που κάθε καλοκαίρι βρίσκονται στο έλεος εμπρηστών και... πυρκαγιών, πρέπει να είναι πρώτο μέλημα της πολιτείας. Οι οάσεις πρασίνου πρέπει πάση θυσία να διαφυλαχθούν. Και τα παθήματα του παρελθόντος να γίνουν μαθήματα για το σήμερα και το αύριο...

Είναι, όμως, έτσι; Οι αρμόδιοι έχουν διδαχθεί από το πρόσφατο παρελθόν; Οχι μόνον η κεντρική εξουσία, αλλά και οι δήμοι της χώρας, οι οποίοι οφείλουν επί της ουσίας να προστατέψουν τις δασικές εκτάσεις εντός των ορίων τους.

Ωστόσο, έρευνα που διενεργήθηκε με αφορμή την κατασκευή ενός πρωτοποριακού συστήματος τηλεματικής «για τη δυναμική αποτίμηση του κινδύνου εκδήλωσης δασικών πυρκαγιών σε πραγματικό χρόνο, βασισμένο σε Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS)», που αναπτύχθηκε στο Πολυτεχνείο Κρήτης και τα τελευταία 2 χρόνια εφαρμόζεται στους δήμους Ηλιούπολης Αττικής και Σερρών, δείχνει ότι στους περισσότερους δήμους παραμένει ανεπαρκής η δασική πυροπροστασία.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το τελευταίο οκτάμηνο από το Εργαστήριο Μελέτης και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και την Περιφερειακή Ενωση Δήμων Αττικής (ΠΕΔΑ), που συμμετέχει στο πρόγραμμα και είχε σκοπό την καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης σχετικά με την πολιτική προστασία αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών σε επίπεδο δήμων, με τη χρήση και επεξεργασία ερωτηματολογίων.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα αποτελέσματα είναι ανησυχητικά καθώς:
- 12% των δήμων δεν έχουν γραφείο προστασίας του πολίτη από τον κίνδυνο δασικών πυρκαγιών.
- 25% των δήμων δεν έχουν ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών.
- Μόνον 15% των δήμων κατέχουν και χρησιμοποιούν ένα Σύστημα Γεωγραφικών Πληροφοριών (GIS).
- Μόνον 13% των δήμων θεωρούν ότι ο Ευρωπαϊκός Αριθμός Εκτακτης Ανάγκης, ο 112, είναι ευρέως γνωστός.
- Οι δήμοι της χώρας στερούνται σημαντικών πληροφοριών για την κατάρτιση των σχεδίων δράσης αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών, δεδομένου ότι το 40% δεν έχουν τοπογραφικούς χάρτες ούτε έχουν καταγράψει πού βρίσκονται οι πλησιέστερες περιοχές ύδρευσης, ενώ το 70% δεν έχουν καν δασικούς χάρτες για τα περιαστικά δάση της ευθύνης τους.

Είναι προφανές ότι τα δεδομένα της έρευνας, που πληροφορηθήκαμε τις προηγούμενες ημέρες, δεν προοιωνίζονται ευχάριστες καταστάσεις.

Ωστόσο, το καλοκαίρι έχει έρθει και μέσα στις ζεστές αυτές ημέρες παραμονεύει πάντα ο κίνδυνος εκδήλωσης δασικών πυρκαγιών. Επείγει λοιπόν ο καθορισμός ενός πλαισίου από όσους δήμους δεν είναι ακόμα έτοιμοι, έτσι ώστε σε συνεργασία με τις πυροσβεστικές υπηρεσίες και τα εθελοντικά τους κλιμάκια να επεμβαίνουν άμεσα όταν χρειάζεται. Επείγει η απόλυτη χαρτογράφηση των δασικών περιοχών, ώστε να βοηθηθούν οι δυνάμεις πυρόσβεσης σε περίπτωση που χρειαστεί επέμβασή τους. Επείγει, τελικά, να δρομολογηθούν ενέργειες που θα συντελέσουν στο να σώσουμε τα δάση μας. Τώρα. Και όχι κατόπιν εορτής.

πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Μια μέρα από τη ζωή ενός πυροφύλακα

A Day in the Life of a Fire Lookout from Gary Yost

Παρέμβαση για την προστασία της Αττικής από τις πυρκαγιές

Phasma

Αίτημα να συζητηθεί εκτός ημερήσιας διάταξης το ζήτημα της πυροπροστασίας κατέθεσαν οι εκλεγμένοι σύμβουλοι του ΚΚΕ με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στην Περιφέρεια Αττικής, δεδομένου ότι ήδη από την 1η Μάη έχει αρχίσει η αντιπυρική περίοδος 2013 και δεν έχει παρουσιαστεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο ολοκληρωμένο πρόγραμμα αντιπυρικής προστασίας. Η σχετική συζήτηση θα πραγματοποιηθεί στην προσεχή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Στο αίτημα που κατέθεσαν οι σύμβουλοι του ΚΚΕ υπογραμμίζεται ανάμεσα σε άλλα:

«Και για τη φετινή αντιπυρική περίοδο, η κυβέρνηση θα κινηθεί στα πλαίσια της υλοποίησης των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των επιλογών των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αυτό θα έχει ως συνέπεια η γη να εξακολουθεί να αποτελεί εμπόρευμα και οι αντιδασικοί νόμοι να στρώνουν το έδαφος για αποχαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων. Ο όποιος σχεδιασμός και τα μέτρα αντιμετώπισης είναι αναποτελεσματικά. Πάσχουν κυρίως στην πρόληψη και την άμεση αντιμετώπιση και πολύ συχνά οι καταστάσεις γίνονται ανεξέλεγκτες.

Η μεταφορά ευθυνών από την κυβέρνηση στην Περιφέρεια και τους Δήμους έχει σαν αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίζεται το πρόβλημα και οδηγούμαστε να παρακολουθούμε τις καταστροφικές συνέπειες που δημιουργούνται και βάσιμα να σκεπτόμαστε ότι η αντιπαράθεση είναι σκόπιμη για να κρύβονται οι ευθύνες τους. Από την πλευρά τους, Περιφέρεια και Δήμοι ηθελημένα έχουν διευκολύνει τις κυβερνήσεις σ' αυτή την καταστροφική για το λαό πολιτική, απ' τη στιγμή που ποτέ δε διεκδίκησαν ολοκληρωμένα μέτρα προστασίας των δασών και συνέδραμαν να παραμένει ζητούμενο ο ενιαίος φορέας προστασίας της δασικής περιουσίας. Αντ' αυτού το 2012 ένα μεγάλο κομμάτι της προστασίας, συντήρησης, καθαρισμού και φύλαξης δασικών εκτάσεων δόθηκε μέσω του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας σε μια σειρά ΜΚΟ, όπως οι "ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ", "ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΦΙΛΙΑΣ", "ΙΟΑΣ" ΚΑΙ "ΕΛΙΞ".

Υποστηρίξτε την εκστρατεία κατά της λαθροθηρίας με …ένα κλικ!

Τη μέθοδο της μαζικής χρηματοδότησης (crowdfunding) για την οικονομική ενίσχυση της εκστρατείας «Ασφαλή καταφύγια για τα άγρια πουλιά» (LIFE+11 INF/IT/000253, Αλλάζοντας τις κοινωνικές αντιλήψεις για το παράνομο κυνήγι στη βόρεια Μεσόγειο) με στόχο την προστασία της ευρωπαϊκής Βιοποικιλότητας χρησιμοποιεί για πρώτη φορά η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, σε μια προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του ευρέος κοινού σε Ελλάδα και εξωτερικό, αξιοποιώντας παράλληλα τις δυνατότητες των νέων τεχνολογιών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ως μια νέα μορφή περιβαλλοντικής επικοινωνίας.

Συγκεκριμένα, από σήμερα και για τους επόμενους 2 μήνες (μέχρι 7 Ιουλίου), όλοι όσοι επισκέπτονται τη διεθνή πλατφόρμα indiegogo και τον παρακάτω σύνδεσμο http://www.indiegogo.com/projects/a-safe-haven-for-wild-birds-changing-attitudes-towards-illegal-killing/x/2206667, έχουν την ευκαιρία και τη δυνατότητα να δείξουν την έμπρακτη υποστήριξή τους στην εκστρατεία για την αντιμετώπιση της ανοιξιάτικης λαθροθηρίας στα Ιόνια νησιά.

Οικοφασισμός

Όταν ο φασισμός φοράει τον πράσινο μανδύα του

Ο φασισμός έχει πολλά προσωπεία και συνηθίζει να μεταμφιέζεται. Το παρόν κείμενο επιχειρεί να καταδείξει τον τρόπο που ελίσσεται το πράσινο παρακλάδι του φασισμού, όχι μόνο προσπαθώντας να καπελώσει τον αγώνα για τα άλλα ζώα και τη γη, αλλά παίζοντας μέσα στο χρόνο κεντρικό ρόλο στην άνοδό του. Το πρώτο μέρος, όπου γίνεται αναφορά στην ανάπτυξή του οικοφασισμού από την προναζιστική περίοδο μέχρι και σήμερα, δεν αποτελεί αναλυτική ιστορική αναδρομή, υπάρχουν άλλωστε πολλά πιο πλήρη κείμενα γι αυτό. Στόχο έχει να παρουσιάσει τη σύνδεση παλιών οικοφασιστικών ιδεολογιών και πρακτικών με το σήμερα, όπου για ακόμα μια φορά, ο φασισμός, αντλώντας από τη ναζιστική κυρίως μορφή του, χρησιμοποιεί τον πράσινο μανδύα του για να εισβάλει και να διαβρώσει πτυχές του πολυμέτωπου αγώνα ενάντια στο πολύπλευρο εξουσιαστικό πλέγμα. Τέλος, εκφράζουμε κάποιους προβληματισμούς για τους τρόπους που το κίνημα για την ολική απελευθέρωση, όλων των ζώων και της γης, μπορεί να αντιμετωπίσει και να σταματήσει την επανάληψη της ίδιας, παλιάς ιστορίας.

---

Ο φασισμός, η κάθε είδους επιβολή μίας και μόνο πραγματικότητας σύμφωνα με την οποία ο κόσμος χωρίζεται σε ανώτερους και κατώτερους, η φίμωση και προσπάθεια εξόντωσης κάθε ανεπιθύμητης διαφορετικότητας μέσα από το λόγο και την πράξη βλέπουμε να φοριέται όλο και πιο βολικά, και όχι μόνο εντός συγκεκριμένων πολιτικών χώρων, και είναι έτοιμος να απλωθεί όπου η ανοχή, ο φόβος, η άγνοια και η (θελημένη ή μη) αφέλεια του αφήνουν χώρο. Πρόσφορο έδαφος για προσηλυτισμό βρίσκει και στο ζήτημα της γης και των άλλων ζώων που χρειάζεται άμεσα να σταθεί στα πόδια του, να σηκώσει κεφάλι και να διώξει το κάθε καπέλο. Δεν πρόκειται για καινούριο χούι. Πράσινες πτέρυγες, ψηφοθηρικές παρεμβάσεις για την προστασία της φύσης, επιλεκτική ανάδειξη οικολογικών ζητημάτων και ιδεολογιών, είναι μια συνταγή από παλιά δοκιμασμένη. Η σχέση του ανθρώπου με τη φύση δεν αποτέλεσε μόνο βασικό εργαλείο πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η ναζιστική προπαγάνδα, από την οποία σήμερα αντλούν υλικό νεοφασιστικές ομάδες, αλλά μέχρι και σήμερα χρησιμοποιείται ως κύριο όχημα που μεταφέρει φασιστικές αντιλήψεις ακόμα και σε χώρους που δηλώνουν εχθροί του φασισμού.

Τα πρώτα υλικά

Προδρόμους του οικοφασισμού μπορούμε να εντοπίσουμε από τις αρχές του 19ου αιώνα, όταν μια διαποτισμένη από μυστικισμό φυσιολατρία κερδίζει έδαφος στη γερμανία, συνυφασμένη με ένα φυλετικό εθνικισμό. Θεωρητικοί περιβαλλοντιστές της εποχής, όπως ο Arndt και Riehl αντιγράφοντας βολικά επιλεγμένους «νόμους» της φύσης και συγχέοντας τους με ξενοφοβικές αντιλήψεις/τάσεις δημιουργούν το υπόβαθρο για να γεννηθούν τα πρώτα ρατσιστικά-φυσιολατρικά κινήματα. Έτσι προκύπτει στο δεύτερο μισό του αιώνα το völkisch, το λαϊκό κίνημα που αρνείται να αναζητήσει τα αίτια της αλλοτρίωσης και της περιβαλλοντικής καταστροφής στις κοινωνικές δομές και το βιομηχανικό καπιταλισμό, επιλέγοντας το δρόμο ενός εθνοκεντρικού λαϊκισμού και μυστικισμού. Η σχέση μεταξύ αίματος και γης, στη συγκεκριμένη περίπτωση των γερμανικών δασών, αποκτά μια μυστικιστική αξία για τη διατήρηση της φυλής. Έτσι οι εβραίοι, που ανήκουν στη μέση αστική τάξη, ένας περιπλανώμενος λαός χωρίς ρίζες και «αυθεντική σχέση με τη γη» και η βιομηχανοποίηση στην οποία τους «εξωθεί η εβραϊκή συνωμοσία», εμποδίζουν τη ρομαντική επιστροφή τους στη φύση. Η διατήρηση της καθαρότητας της φυλής, αλλά και η προστασία της από τα «ελαττωματικά γονίδια» που βλέπουν στα άτομα με κινητικά προβλήματα και «νοητική υστέρηση», βάζει μπρος την εξόντωση τους και χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για τη χρήση της ευγονικής, στην πιο αντιφατική «εφαρμογή φυσικών νόμων» που υπήρξε ποτέ.

Κοινωνικός δαρβινισμός

Το ιδεολογικό υπόβαθρο που έθρεψε την αντίληψη της ανωτερότητας των λίγων ισχυρών και της εξόντωσης των υπολοίπων, αναζητήθηκε στη φύση και στο έργο του Δαρβίνου και δικαιολόγησε απέναντι στο λαό γιατί θα έπρεπε να συσπειρωθεί και να στραφεί σε πολέμους ενάντια σε έναν «ξένο εχθρό». Ένας από τους κύριους υποστηρικτές και αγγελιοφόρους του Δαρβίνου, ήταν ο ζωολόγος Haeckel, ο οποίος επινόησε τον όρο «οικολογία», πίστευε στη φυλετική ανωτερότητα του Βορρά και ίδρυσε το γερμανικό Μονιστικό Σύνδεσμο, συνδέοντας τη νέα αυτή επιστήμη με τις völkisch κοινωνικές αντιλήψεις. Πρόκειται για μια περίοδο έντονου νατουραλισμού, όπου οι παρατηρήσεις από τη λειτουργία της φύσης εφαρμόζονται για να ερμηνεύσουν τις κοινωνικές σχέσεις και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, ο άνθρωπος και οι κοινωνίες του αποτελούν μέρος της φύσης και κατ” επέκταση δεν μπορούν παρά να λειτουργούν με αυτούς τους νόμους.

Δικαίωσή μας η απόφαση του ΣτΕ για τα αυθαίρετα

του Κώστα Ζαχαριάδη*

Η απόφαση του ΣτΕ δικαιώνει όλους όσους είχαμε καταγγείλει την αθλιότητα του πρώην Υπουργού ΠΕΚΑ Γιώργου Παπακωνσταντίνου και είχαμε ισχυριστεί ότι ο νόμος που σήμερα κρίνεται αντισυνταγματικός ήταν άλλο ένα κομμάτι του παζλ της περιβαλλοντικής και οικονομικής κατεδάφισης της χώρας που την τελευταία τριετία έχει επιταχυνθεί.

Ένα νόμος που ουσιαστικά δικαίωνε τους παραβατούντες–αυθαιρετούντες και ενθάρρυνε και νέους να αυθαιρετήσουν με την ελπίδα ότι στο μέλλον μια νέα τακτοποίηση θα κάλυπτε και αυτές τις αυθαιρεσίες. Με το νόμο 4014/2011 το ΥΠΕΚΑ, παρανόμως σύμφωνα με το ΣτΕ, άνοιξε το δρόμο για επί της ουσίας νομιμοποίηση των αυθαίρετων κτισμάτων ανά την επικράτεια. Όλα αυτά στο βωμό της κάλυψης της μαύρης τρύπας του χρέους, αφού το πράσινο ταμείο που σχηματίστηκε από την κυβέρνηση της «πράσινης ανάπτυξης» και θα είχε υποτίθεται ανταποδοτικό χαρακτήρα, σε μια νύχτα το 95% των πόρων του δεσμεύτηκαν για να καλύψουν τις δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας.

Ο Παπακωνσταντίνου έδωσε το σύνθημα. Καταπατήστε, κάψτε, κλέψτε, χτίστε, μπαζώστε. Η «πράσινη ανάπτυξη» σας κάνει έκπτωση μέχρι και 85% για να κάνετε νόμιμη την παρανομία σας! Όσοι τηρείτε τους νομούς, πληρώνετε φόρους και δεν ξεσκίζετε το περιβάλλον… στην υγειά σας κορόιδα. Οι ρυθμίσεις του νόμου Παπακωνσταντίνου, οι συνεχείς παρατάσεις και οι καταστρατηγήσεις του επισφραγίζουν τη διαχρονική αδυναμία, την εσκεμμένη πολιτική αβουλία και την αφερεγγυότητα της Πολιτείας για την άσκηση πολιτικής γης βασισμένη στα κριτήρια της κοινωνικής δικαιοσύνης, της περιβαλλοντικής προστασίας και της κοινωνικής αποτελεσματικότητας.

Η απόφαση του ΣτΕ αφήνει έκθετες τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Αποδεικνύεται ότι, για να εφαρμόσουν τις εντολές της τρόικας παραβιάζουν το Σύνταγμα (άρθρο 24). Οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών είχαν και έχουν τακτική «να επιβραβεύεται ο κλέφτης». Όποιος καταπάτησε, έκανε παρανομίες, δεν πήρε άδεια από την πολεοδομία, έκανε αδιαφανείς συναλλαγές με δημάρχους και τοπικούς παράγοντες θα πλουτίσει μέσα σε μια νύχτα. Απ την άλλη οποίος ακολουθούσε στοιχειωδώς αυτά που προβλέπονται στους νόμους, πλήρωνε φόρους και δεν επένδυσε στο βρώμικο τζόγο της καταπάτησης των δημόσιων αγαθών και της υπονόμευσης του φυσικού κάλους και περιβάλλοντος βρίσκεται να συμπιέζεται, να υπερφορολογείται και να πληρώνει τις λαμογιές των παραβατούντων. Είναι άλλη μια από τις πολλές τα τελευταία χρόνια προσπάθειες για βίαιη αναδιανομή πλούτου στο εσωτερικό της χώρας.

*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του τμήματος περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

πηγή: Κώστας Ζαχαριάδης