«Το δάσος που λαχτάριζες...»

23-24 Αυγούστου 2009

Μια φωτιά που ξεκίνησε από το Γραμματικό διέτρεξε ανενόχλητη όλο το Πεντελικό βουνό κατακαίοντας χιλιάδες στρέμματα δάσους. Από τα χαράματα της Κυριακής 23 Αυγούστου μέχρι τη Δευτέρα 24 Αυγούστου η φωτιά πέρασε από το Δασαμάρι καίγοντας ό,τι είχε αναγεννηθεί φυσικά, μετά τις φωτιές του '95 και του '98. Νεαρά δεντράκια και θάμνοι αλλά και τα ζώα του δάσους που φώλιαζαν στις δασικές εκτάσεις (πέρδικες, λαγοί, αλεπούδες, χελώνες) έγιναν στάχτες!
Το Δασαμάρι τότε...
και το Δασαμάρι σήμερα:

Τι έγινε έκτοτε; Απ' τη μια μεριά, η κεντρική και η τοπική διοίκηση -του καλλικρατικού δήμου Ραφήνας πλέον- που όχι μόνο δεν προχώρησαν σε αναδασώσεις των καμένων δασικών εκτάσεων αλλά συμπράττουν με αυτούς που σχεδιάζουν αποχαρακτηρισμούς για την «αποτίναξη του δασικού χαρακτήρα» και τη «μεταβολή δασικής μορφής εκτάσεων»...
Κι απ' την άλλη μεριά, κάτοικοι της περιοχής που με τα δικά τους λιγοστά μέσα φυτεύουν, ποτίζουν, ξαναφυτεύουν και ξαναποτίζουν... επιμένοντας να κρατήσουν ζωντανό το βαριά πληγωμένο οικοσύστημα στο Δασαμάρι.
Ανατρέχοντας στο ιστολόγιο μπορεί να βρει κάποιος πολλά απ' όσα συνέβησαν έκτοτε. Και τα καλά και τα κακά. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο σήμερα.
Με όλες μας τις δυνάμεις, με κάθε μέσο, με πείσμα, με αληθινή ευαισθησία για το φυσικό μας περιβάλλον, θα συνεχίσουμε να βοηθάμε την αναγέννηση του «δάσους που λαχτάριζες...»

---

Το δάσος που λαχτάριζες...

Του Αντώνιου Β. Καπετάνιου

Μερικά ποιήματα -βαθιές δημιουργίες, στέργια ευαίσθητων ανθρώπων-, σύμπας ταράζουν το είναι και συγκλονίζουν με τη δύναμη του πλιου λόγου, του τεντωτού, του πιστομητού... Μιλούν πέρα από το φαίνον, για τα συμβαίνοντα στην ψυχή, που θίγει η ανθρώπινη ενταφή. Έχουν λογισμό και θεώρηση κριτική για το ανύποπτο δράμα του κόσμου: να παραδέρνει αλλότριος και κακοπαθής στη φτόρα λιγοσύνη, που οι πράξες τ' ανθρώπου δημιούργησαν. Φτιάχνουν γι' αυτό, κλίμα Αισχύλιο κι αποδίδουν τραγικά, ως αποκάλυψη του ένδον, τη βλάβη της φυλής.

Ποίημα τέτοιο, εμβληματικό για το σκοπό του, είναι το «Δάσος» του Μιλτιάδη Μαλακάση, το οποίο παρατίθεται κατωτέρω και ακολουθεί κριτική του ανάλυση από τον ακαδημαϊκό Σπύρο Μελά («Ελληνική Δημιουργία», Ιαν. 1952). Είναι ποίημα του πρότερου καιρού (γράφτηκε το 1895), τότε που λυρικά κι απλονόητα εκφραζόταν ο δημιουργός, τότε που περσότερο ήταν τραγουδιστής κι ολιγώτερο ποιητής. Ο ίδιος ο Μαλακάσης το δεχόταν αυτό, δικαιολογούμενος: «Έχω τον τρόμο των Ιδεών». Κι ήθελε, επειδή ακριβώς είχε τον τρόμο των Ιδεών, την ποίηση τραγούδι [και ο Μελάς παρακάτου, αναφέρεται σε τραγούδι(α) του Μαλακάση, κι όχι σε ποίημα(τα)]. Την ήθελε πόνημα που να διαθέτει αίσθημα, το οποίο όμως, προκύπτει από τον, εις το βάθος, φιλοσοφικό του στοχασμό. Η ποίησή του ήταν συμβολική -ήταν εξάλλου από τους πρωτοπόρους του συμβολισμού στην Ελλάδα-, ιδιαίτερα συμβολική θα υποστηρίζαμε, αφού υποβάλλει την πραγματικότητα στον αναγνώστη ως αντανάκλαση της εσωτερικής υποκειμενικής πραγματικότητάς του και τού μεταβιβάζει το φιλοσοφικό του στοχασμό, χρησιμοποιώντας ως μέσο γι' αυτό το μουσικό στίχο.

Το στοχασμό του Μαλακάση στο «Δάσος» διέκρινε ο Σπύρος Μελάς πίσω από την απλή, λαγαρή σκέψη του ποιητή^. το στοχασμό που τον φτιάχνει η ματιά και το νεύρο της ψυχής. Αυτόν μάς αποκαλύπτει στην ανάλυσή του. Ο νεοέλληνας, ο απομακρυνθείς από τα πλέρια κι υψηλά, αξίζει να διαισθανθεί την αξία των μικρών στιγμών, να ιδεί το μεγαλείο των απλών πραγμάτων που αποδίδονται στις ποιήσεις τούτων των τραγουδιστών, και να ενσκήψει πάνω στο λόγο τους, για να νοιώσει έγνοια για σειστά του βίου.

το δάσος που λαχταριζες, ώσπου να το περάσεις...

τώρα να το ξεχάσεις, διαβατη αποσπερνε...

Παράταση απαγόρευσης θήρας στο Πεντελικό όρος

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

1. Σας γνωρίζουμε ότι με την υπ΄αριθμ. 19/30-07-2013 Δασική Απαγορευτική Διάταξη Θήρας παρετάθη μέχρι 31-05-2016 η ισχύς της υπ΄ αριθμ. 7748/55/30-10-2009 Δασικής Απαγορευτικής Διάταξης Θήρας.
2. Σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη απαγορεύεται το κυνήγι όλων των θηραμάτων εντός της περιοχής του Πεντελικού όρους.
3. Παρακαλούμε για την ενημέρωσή σας.

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ
ΣΤΕΡΓΙΟΥ-ΚΑΨΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Συνημμένα:
dasarxeiothira.pdf (36Kb)
Ανάρτηση απόφασης στη Δι@ύγεια

πηγή: Δήμος Πεντέλης

Βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα

Le Loup devenu Berger, Jean-Baptiste Oudry
© Musée Jean de la Fontaine

Ιδιώτες θηροφύλακες θα φυλάνε τα δασικά προϊόντα!

Βδομάδα με βδομάδα, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Σ. Καλαφάτης αποδεικνύει ότι έχει βαλθεί να ξεπατώσει το δασικό πλούτο της χώρας. Δεν τον προλαβαίνουμε, γιατί είναι ασταμάτητος. Ως αρμόδιος υπουργός για τα δάση ξεχαρβαλώνει τη δασική νομοθεσία και τα αφήνει ανυπεράσπιστα στις αρπακτικές διαθέσεις των κάθε λογής καταπατητών.

Ενδεικτικά θυμίζουμε, ότι στο νόμο 4164/2013 για το περιβόητο Εθνικό Κτηματολόγιο (δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 9 Ιούλη και άρχισε να ισχύει από τις 19 Ιούλη του 2013) αποχαρακτήρισε το δάσος των 17.600 στρεμμάτων στο οποίο ο Κ. Στέγγος, «αφεντικό» του Πόρτο Καρράς θέλει να χτίσει πολυτελείς βίλες, αποχαρακτήρισε τα δάση και τις δασικές εκτάσεις που είχαν συμπεριληφθεί από νομάρχες σε χιλιάδες (αν όχι δεκάδες χιλιάδες) οικισμούς, όπως π.χ. στον Αγιο Στέφανο και στη Δημοτική Κοινότητα Δήμου Καβάλας κ.ά. Επίσης, στο νόμο 4179/2013 (ψηφίστηκε στις 30 και 31 Ιούλη και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8 Αυγούστου του 2013) για την «Απλούστευση των διαδικασιών για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στον τουρισμό...» εισήγαγε πολλές αντιδασικές διατάξεις.

Το τελευταίο «κατόρθωμα» του Σ. Καλαφάτη έγινε το διήμερο 31 Ιούλη-1 Αυγούστου, οπότε συζητήθηκε και ψηφίστηκε στο «ναό της δημοκρατίας» το νομοσχέδιο για τα αυθαίρετα (νόμος 4178, ΦΕΚ 174Α/8.8.2013). Ο Σ. Καλαφάτης εισήγαγε, κυριολεκτικά στο παραπέντε, τροπολογία με την οποία αναγόρευσε τους θηροφύλακες που διορίζουν οι Ομοσπονδίες των Κυνηγετικών Οργανώσεων σε ανακριτικούς υπάλληλους που θα φυλάσσουν, εκτός από την πανίδα των δασών και των δασικών εκτάσεων, και τα δασικά προϊόντα!

Η ιστορία της αναγόρευσης των θηροφυλάκων που διορίζουν οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες σε ανακριτικούς υπάλληλους, που θα προστατεύουν τη θήρα των δασών και των δασικών εκτάσεων, είναι πολύ παλιά. Κρατάει από το Δεκέμβρη του 2003, με τον αντιδασικό νόμο 3208/2003. Η παράγραφος 13 του άρθρου 4 αυτού του νόμου προβλέπει:

Σε ιδιωτικό και αναρμόδιο σώμα ανατίθεται η πάταξη της λαθροϋλοτομίας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


μέλος του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

13/08/2013

Σε ιδιωτικό και αναρμόδιο σώμα ανατίθεται η πάταξη της λαθροϋλοτομίας
Ακατανόητο το σκεπτικό αφαίρεσης του αντικειμένου από τη Δασική Υπηρεσία

Όσο κι αν ακούγεται ως αστείο, με διάταξη στο νόμο για τα αυθαίρετα (Ν.4178/8-8-13, άρθρο 55, ΦΕΚ 174/8-8-13^***) η αρμοδιότητα ελέγχου της λαθροϋλοτομίας αφαιρείται από τη Δασική Υπηρεσία και ανατίθεται στη Θηροφυλακή, έναν ιδιωτικό φορέα με εντελώς διαφορετικό αντικείμενο!

Σε μια περίοδο που τίποτα δεν δείχνει ότι η λαθροϋλοτομία αποτελεί παρελθόν, αντιθέτως οι συνθήκες ευνοούν τη συνέχισή της σε βαθμό έξαρσης όπως τα δύο τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση μέσω του αρμόδιου υπουργείου προστασίας περιβάλλοντος έρχεται να δώσει νέο πλήγμα στη Δασική Υπηρεσία και νέα κίνητρα στους λαθροϋλοτόμους.

Η αφαίρεση των αρμοδιοτήτων κατάσχεσης των δασικών προϊόντων από τη Δασική Υπηρεσία και η ανάθεση των καθηκόντων αυτών στη Θηροφυλακή, μόνο ως εμπαιγμός για το δημόσιο δασικό πλούτο μπορεί να ληφθεί. Κι αυτό γιατί αποδυναμώνεται εκ νέου ο ρόλος της κατεξοχήν αρμόδιας για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων υπηρεσίας, ενώ η εμπλοκή ενός ιδιωτικού σώματος, όπως αυτό της θηροφυλακής, σε διαδικασίες που απαιτούν δικαιώματα σύλληψης από όσους ασκούν τα συγκεκριμένα καθήκοντα, ανοίγει περισσότερο το δρόμο στους παράνομους υλοτόμους για δράση χωρίς συνέπειες. Προφανώς δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η σχετική τροποποίηση περνά μέσα από τον πρόσφατο νόμο για τα αυθαίρετα.

Η κυβέρνηση δεν έχει ενεργήσει διόλου για την πάταξη της λαθροϋλοτομίας, που έχει κριθεί από τους ειδικούς ως ο πρώτος κίνδυνος για τα δασικά οικοσυστήματα τα τελευταία έτη, ενώ από αυτή τη δραστηριότητα πλήττεται η οικονομία και ανθίζει το παραεμπόριο ξυλείας.

Με άλλα λόγια, η τύχη των ελληνικών δασών διαφαίνεται και φέτος κακή, όχι λόγω της αμέλειας για ορθή διαχείρισή τους και της έλλειψης πολιτικής –όπως είχαμε συνηθίσει– αλλά εξαιτίας εσκεμμένων ενεργειών που στρέφονται κατά του φυσικού περιβάλλοντος και εξυπηρετούν πελατειακές σχέσεις, νομιμοποιώντας τελικά αναρμόδια ιδιωτικά σώματα σε ρόλο δημόσιου λειτουργού.

Ολοι, πλην δασολόγων, θα αποφασίζουν για τα δάση

Αργά, αλλά σταθερά τα τελευταία χρόνια αφαιρούνται αρμοδιότητες από τις Διευθύνσεις Δασών, με αποκορύφωμα το νόμο 4164 του Ιουλίου, ανοίγοντας το δρόμο για την «εκμετάλλευση δασικών εκτάσεων»

Σε ρόλο κομπάρσου οι δασικές υπηρεσίες όσον αφορά την κατάρτιση των δασικών χαρτών, ένας ρόλος ο οποίος παγιώθηκε με τον τελευταίο νόμο που ψηφίστηκε τον περασμένο μήνα. Ο δρόμος ωστόσο για την απομείωση των αρμοδιοτήτων άνοιξε νωρίτερα, σε μία χώρα που είναι η μοναδική στην Ευρώπη η οποία δεν έχει οριοθετημένα με έγκυρο και ισχυρό νομικά τρόπο τα δάση της.

Το 2010 με το νόμο 3889/10 «Χρηματοδότηση Περιβαλλοντικών Παρεμβάσεων, Πράσινο Ταμείο, Κύρωση Δασικών Χαρτών και άλλες διατάξεις» αναθεωρήθηκε το πλαίσιο σύνταξης, ανάρτησης και κύρωσης των δασικών χαρτών περιορίζοντας το ρόλο της δασικής υπηρεσίας. Οι δασικοί χάρτες, σύμφωνα με το νέο πλαίσιο, ανατίθενται από την «Κτηματολόγιο Α.Ε.» σε μελετητικά γραφεία έπειτα από σχετική προκήρυξη και οι δασικές υπηρεσίες έχουν την υποχρέωση να παραλάβουν τα παραδοτέα αφού τα ελέγξουν για την ορθότητά τους. Την επόμενη χρονιά, ακολουθεί ο ν. 4030/11 «Νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόμησης, ελέγχου κατασκευών και λοιπές διατάξεις» κι έρχεται νέο ψαλίδισμα για τις δασικές υπηρεσίες σε ό,τι αφορά την ουσιαστική συμβολή στον προγραμματισμό και την υλοποίηση του έργου (ανάθεση, επίβλεψη, παραλαβή, διόρθωση των δασικών χαρτών).

Τον περασμένο Ιούλιο, με το νόμο 4164 «Συμπλήρωση των διατάξεων του Εθνικού Κτηματολογίου και άλλες ρυθμίσεις» το παζλ της αφαίρεσης αρμοδιοτήτων συμπληρώνεται, όπως εξηγούν οι δασολόγοι. Οι πιο σημαντικές αλλαγές που έγιναν όσον αφορά την καρατόμηση των αρμοδιοτήτων των δασικών υπηρεσιών, συνίστανται στα εξής σημεία:

Πολιτική - εμπρηστής

Οι πυρκαγιές των τελευταίων ημερών σε περιοχές-φιλέτα της Αττικής που κατέστρεψαν σπίτια, δάση, δασικές εκτάσεις, ενώ κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές, αναδεικνύουν για άλλη μια φορά τις τεράστιες διαχρονικές ευθύνες των αστικών κυβερνήσεων και των τοπικών διοικήσεων. Εχουν θεσπίσει ένα αντιλαϊκό, αντιδασικό νομοθετικό πλαίσιο που οπλίζει το χέρι των εμπρηστών. Γιατί ακριβώς είναι οι νόμοι τους που δίνουν τη δυνατότητα να αξιοποιηθεί η γη-εμπόρευμα από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στους ορεινούς όγκους, τα δάση, τις δασικές εκτάσεις του Λεκανοπεδίου, εάν κάνει μια μικρή βόλτα σε πρώην καμένες εκτάσεις σε Πεντέλη και Υμηττό. Οικοδομικοί συνεταιρισμοί, μεγάλες εταιρείες, μεγαλοκαταπατητές, έχουν κερδοσκοπήσει αγρίως πάνω στα αποκαΐδια. Κάτοικοι της Βαρυμπόμπης είπαν από την πρώτη στιγμή της φωτιάς της περασμένης Δευτέρας πως κάποιοι έχουν βάλει στο μάτι το κομμάτι γης που κάηκε, γιατί η οικιστική οικονομική του αξία είναι τεράστια. Αλλωστε στον ίδιο χώρο είχε ξεσπάσει φωτιά πριν μερικές εβδομάδες, μέσα στον Ιούλη...

Η ουσία είναι η εξής: Είναι ταξική επιλογή, τα δάση της χώρας μας να παραμένουν απροστάτευτα. Εξ ου και τα τελευταία χρόνια μια νέα σειρά αντιπεριβαλλοντικών νόμων προστέθηκαν στο οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης, προκειμένου να επεκταθεί παραπέρα το πεδίο δράσης του κεφαλαίου σε βάρος δασών και δασικών εκτάσεων, οικοσυστημάτων, φυσικών πόρων, της δημόσιας γης. Κάτι που συνοδεύεται από τη συνεχή υποχρηματοδότηση της Πυροσβεστικής, τις ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό. Πιο συγκεκριμένα:

-- Με το νόμο 3818/2010 «θολώνει» ακόμη περισσότερο ο ορισμός του δάσους, επιτρέποντας την αλλαγή χρήσης σε δάση και δασικές εκτάσεις.

-- Με το νόμο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), παραχωρούν στο κεφάλαιο δάση και δασικές εκτάσεις, προστατευόμενες περιοχές, εθνικά πάρκα και δρυμούς, παράκτιες περιοχές, ακόμη και τη χρήση αιγιαλών, προκειμένου να εγκαταστήσει (κατά παρέκκλιση ακόμη και της υπάρχουσας ψευδεπίγραφης διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης) ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, ανάμεσά τους και μονάδες καύσης σύμμεικτων απορριμμάτων.

-- Με το νόμο για τη συγκρότηση του «Πράσινου Ταμείου» η διαχείριση του δασικού πλούτου φεύγει από τη Δασική Υπηρεσία και γίνεται από ιδιώτες. Στην ουσία αφαιρείται η αρμοδιότητα κατάρτισης των δασικών χαρτών από τη Δασική Υπηρεσία και παραδίδεται σε εργολάβους.

-- Με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα παρέχεται η δυνατότητα στο κεφάλαιο να εγκαταστήσει τουριστικές, βιομηχανικές και άλλες εγκαταστάσεις του όπου θέλει (ακόμη και σε δημόσιες δασικές εκτάσεις) και μάλιστα με διαδικασίες-εξπρές κ.ο.κ.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Εμπρηστής είναι η πολιτική εμπορευματοποίησης της γης σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Που στον καπιταλισμό δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Και απέναντι σε όλα αυτά ο λαός πρέπει να παλέψει σήμερα και να διεκδικήσει ενιαίο φορέα δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης σε πανελλαδικό επίπεδο με ευθύνη και κεντρικό σχεδιασμό από τη Δασική Υπηρεσία σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους συναρμόδιους φορείς. Μέτρα για ουσιαστική βελτίωση της προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων, με έμφαση στην πρόληψη, την ανάπτυξη-διαχείριση του δασικού πλούτου, την προστασία και αξιοποίησή του, προς όφελος του λαού. Ενας αγώνας που θα έχει ξεκάθαρο στόχο να ανατρέψει το σύστημα που έχει μετατρέψει τη γη σε εμπόρευμα.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για τις πρόσφατες πυρκαγιές

Με ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρεται στις πρόσφατες πυρκαγιές τονίζοντας:

«Οι φωτιές που εκδηλώνονται τις τελευταίες ημέρες σε όλη τη χώρα, ιδιαίτερα μάλιστα σε επιλεγμένες περιοχές-φιλέτα, όπως Βαρυμπόμπη, Μαρκόπουλο, Κουβαρά, Μαραθώνα, καίγοντας ακόμα και σπίτια, αναδεικνύουν την έλλειψη ετοιμότητας της κυβέρνησης, συνολικά τις τεράστιες ευθύνες των αστικών κυβερνήσεων και των Τοπικών Διοικήσεων τις τελευταίες δεκαετίες.

Τα δάση για την κυβέρνηση αποτελούν εμπόρευμα, γι’ αυτό και ενισχύει την επιχειρηματική δράση σ’ αυτά με διαδικασίες fast track, ενώ, σε συνδυασμό με τους αντιδασικούς νόμους, αποχαρακτηρίζει δασικές εκτάσεις και εκχωρεί τη διαχείριση ορεινών όγκων σε ιδιώτες. Όλα αυτά συνθέτουν το αντιλαϊκό–αντιδασικό νομοθετικό πλαίσιο που αποτελεί την αιτία των εμπρησμών.

Την ίδια στιγμή, είναι διαρκής η υποβάθμιση, συρρίκνωση και αποδυνάμωση, μέσω της υποχρηματοδότησης, της Δασικής Υπηρεσίας και του Πυροσβεστικού Σώματος, ενώ μεγάλες είναι οι ελλείψεις σε μέσα και έμψυχο δυναμικό. Σε αρκετές περιπτώσεις, δεν υπάρχει ούτε πετρέλαιο για τις περιπολίες των πυροσβεστικών οχημάτων.

Το ΚΚΕ έγκαιρα ανέδειξε τις ελλείψεις και τα κενά στη Δασική Υπηρεσία και την Πυροσβεστική, την ανάγκη στελέχωσης με μόνιμο προσωπικό, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και σύγχρονο εξοπλισμό. Να μην υπάρχουν τριών ειδών εργασιακές σχέσεις στην Πυροσβεστική (μόνιμοι, πενταετούς υποχρέωσης, εποχικοί).

Τα τελευταία χρόνια, μεταφέρονται αρμοδιότητες πυρόσβεσης στην Τοπική Διοίκηση, γεγονός που οδηγεί σε παραπέρα κατακερματισμό, ενώ θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τη λαϊκή οικογένεια με νέα χαράτσια, μέσω της δημοτικής φορολογίας, για πυρασφάλεια και πυροπροστασία. Το ΚΚΕ, από την αρχή της αντιπυρικής περιόδου, με επανειλημμένες παρεμβάσεις εντός και εκτός Βουλής, είχε προειδοποιήσει για τους σοβαρούς κινδύνους απ’ αυτή την κατάσταση και την ανάγκη να παρθούν άμεσα μέτρα.

Ο λαός πρέπει να διεκδικήσει ενιαίο φορέα δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης σε πανελλαδικό επίπεδο, με ευθύνη και κεντρικό σχεδιασμό από τη Δασική Υπηρεσία, σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους συναρμόδιους φορείς της κεντρικής εξουσίας. Ανάπτυξη και εφαρμογή μεθόδων για ουσιαστική βελτίωση της προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων, με έμφαση στην πρόληψη, την ανάπτυξη-διαχείριση του δασικού πλούτου, την προστασία και αξιοποίησή του, προς όφελος του λαού».

πηγή: 902.gr

2013: Η περιβαλλοντική νομοθεσία σε διαθεσιμότητα!

Αποκαλυπτική η 9η ετήσια έκθεση του WWF Ελλάς:
Στην Ελλάδα της κρίσης, το ποτάμι γυρίζει πίσω και η περιβαλλοντική οπισθοδρόμηση είναι πιο έντονη από ποτέ.

Διαλυμένο Εθνικό Σύστημα Προστατευόμενων Περιοχών, μεγάλες τουριστικές επενδύσεις που αψηφούν το περιβαλλοντικό δίκαιο, υποβαθμισμένο Πράσινο Ταμείο, εκχώρηση της γεωχωρικής πληροφορίας της χώρας σε ιδιώτες. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα συμπεράσματα της 9ης ετήσιας έκθεσης «Δεσμεύσεις για εφαρμογή - Η περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ελλάδα», που δημοσιεύει σήμερα η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς.

Η έκθεση καταγράφει ραγδαία περιβαλλοντική οπισθοδρόμηση σε εποχές διάτρητης έως ανύπαρκτης νομοθεσίας για το περιβάλλον. Σε σημαντικό βαθμό, η οπισθοδρόμηση αποτέλεσε ξεκάθαρη κυβερνητική επιλογή με πρόσχημα την κρίση, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ήλθε ως απόρροια των μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας. Σημειώθηκε όμως και μια πρωτόγνωρη υποβάθμιση της ποιότητας της νομοθέτησης, με διάσπαρτες διατάξεις για παρόμοια θέματα σε εντελώς άσχετα νομοθετήματα και διεθνείς συμβάσεις, αλλά και ρυθμίσεις που είναι κακογραμμένες ή/και ακατανόητες από το κοινό.

Οι κυριότερες εξελίξεις που «σημάδεψαν» αυτήν τη χρονιά ήταν:

• η πρακτική διάλυση του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών και η δίχως λογική και οικονομικό αντίκρισμα για τον κρατικό προϋπολογισμό βιαστική νομοθετική ρύθμιση για καταργήσεις ή και συγχωνεύσεις φορέων διαχείρισης·
• οι απανωτές προσβολές υποβάθμισης του περιβαλλοντικού δικαίου με ρυθμίσεις και νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Τουρισμού για «επιτάχυνση» των μεγάλων τουριστικών επενδύσεων·
• ο περιορισμός στο 2,5% των ανά έτος διαθεσίμων του Πράσινου Ταμείου και τα πρώτα πλήγματα στην ανεξαρτησία και επιστημονική επάρκεια της διοίκησής του·
• η παραχώρηση σε επιχείρηση ιδιωτικού δικαίου της ιδιοκτησίας και διαχείρισης δημόσιων γεωχωρικών δεδομένων που πρέπει με βάση κοινοτική νομοθεσία να διατίθενται από το Δημόσιο δωρεάν στο κοινό.

«Παραγνωρίζοντας ότι η θεσμική προστασία του φυσικού κεφαλαίου, η σαφής, ξεκάθαρη και σταθερή νομοθέτηση αποτελούν τη βάση για την ασφάλεια δικαίου που έχει ζωτική σημασία τόσο για την ανάπτυξη επενδύσεων, όσο και για την προστασία του περιβάλλοντος, η πολιτική ηγεσία της χώρας κακονομεί εις βάρος όλων. Τελικά, με αυτή την άνευ προηγουμένου οπισθοδρόμηση, υποσκάπτει τις προοπτικές της χώρας για μια ουσιαστικά βιώσιμη οικονομία», τονίζει η Θεοδότα Νάντσου, συντονίστρια πολιτικής του WWF Ελλάς.

«Περισσότερο από ποτέ, το δίκαιο του περιβάλλοντος μένει ανεφάρμοστο. Η αδιαφάνεια και η πολυνομία αυξάνονται, ενώ οι θεσμοί που διασφαλίζουν την πρόληψη, την επιστημονική τεκμηρίωση, την επιτήρηση των φυσικών μας πόρων και την δημόσια διαβούλευση αποδυναμώνονται», επισημαίνει ο Γιώργος Χασιώτης, νομικός συντονιστής του WWF Ελλάς.

Σποτ-«αφύπνισης» στα μέτρα τους

Eurokinissi

Την ευθύνη για τις δασικές πυρκαγιές που καταστρέφουν τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου, επιχειρεί να ρίξει στους πολίτες το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Και ενώ προχωρά -για άλλη μία φορά- σε μια τέτοια προσπάθεια, αφήνει απ' έξω τις συνειδητές επιλογές των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, είτε χώρια είτε ως συγκυβέρνηση με υποστηρικτές αυτών των πολιτικών (π.χ. ΛΑ.Ο.Σ. και ΔΗΜΑΡ). Στο πρόσφατο τηλεοπτικό σποτ του υπουργείου για τις δασικές πυρκαγιές, αναλύονται -σε δευτερόλεπτα- οι 140.000 πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν από το 2000 έως και το 2012 και είχαν ως τραγικό αποτέλεσμα τους 125 νεκρούς, πολίτες και πυροσβέστες και τα επτά εκατομμύρια καμένα στρέμματα. Επισημαίνεται πως μία στις τέσσερις πυρκαγιές ήταν από αμέλεια και μία στις δύο από πρόθεση καταλήγοντας έτσι στο ότι «το 80% των πυρκαγιών προκλήθηκαν από ανθρώπινο χέρι». Και ολοκληρώνεται αναφέροντας «θα γίνεις κι εσύ ένας από αυτούς; Είναι υπόθεση όλων μας»...

Εξω από αυτό το «σποτ» -και όχι λόγω χρόνου- έμειναν οι δασοκτόνοι νόμοι που ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και όπλισαν το χέρι των καταπατητών, οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού στην Πυροσβεστική, τα «γερασμένα» αλλά «ετοιμοπόλεμα» (κατά το υπουργείο) οχήματα του Σώματος, οι τεράστιες περικοπές στους προϋπολογισμούς της Υπηρεσίας που υποβαθμίζουν ακόμα και τη στοιχειώδη λειτουργία της, η έλλειψη μέτρων πρόληψης ώστε να αποφευχθούν οι καταστροφικές πυρκαγιές, η απουσία σύγχρονου εθνικού εναέριου στόλου και η συνεχής περικοπή μισθών του προσωπικού.

Υπόθεση όλων είναι να απαιτηθεί η ύπαρξη μιας σύγχρονης Πυροσβεστικής που θα εξασφαλίζει πλήρως το δικαίωμα του πολίτη στην πυρασφάλεια, η στελέχωσή της με προσωπικό που θα καλύψει τα κενά και θα έχει σταθερή και μόνιμη δουλειά.

πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ (31/7/2013)