Οι δασοφάγοι και οι πολιτικοί προστάτες τους δε θέλουν την εφαρμογή της απόφασης 32/2013 του ΣτΕ

Στις 21 Ιούλη του 2013 υποβάλαμε αίτηση στον Ειδικό Γραμματέα Δασών και στον Γενικό Διευθυντή Δασών και τους ζητούσαμε να βγει εφαρμοστική εγκύκλιος, με την οποία να εφαρμοστούν οι αποφάσεις 32, 33 και 34/2013 του ΣτΕ, που αποκαθιστούν τον επιστημονικό ορισμό του δάσους, όπως ζητούσε και η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος.

Με την απόφαση 32, που είναι η βασική, υιοθετείται ο επιστημονικός ορισμός του δάσους και της δασικής έκτασης και καταργούνται τα ποσοτικά κριτήρια στον καθορισμό της ελάχιστης έκτασης που απαιτείται για να χαρακτηριστεί μια έκταση είτε ως δάσος είτε ως δασική, όπως και τα ποσοτικά κριτήρια της συγκόμωσης, προκειμένου μια έκταση να χαρακτηριστεί είτε ως δάσος, είτε ως δασική, είτε ως χορτολιβαδική. Οπως έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη, το ΣτΕ αποφάσισε επί μιας αίτησης ακυρώσεως, που υποβλήθηκε το 2005. Χρειάστηκε, δηλαδή, σχεδόν οχτώ χρόνια για να εκδώσει αυτή την απόφαση!

Στη διάρκεια αυτών των χρόνων πάρθηκαν μερικές αποφάσεις από την πολιτική ηγεσία σε ό,τι αφορά τον επιστημονικό ορισμό του δάσους και τα ποσοτικά κριτήρια. Συγκεκριμένα, στις 16 Φλεβάρη του 2010 δημοσιεύτηκε ο νόμος 3818, με τον οποίο καταργήθηκε η παράγραφος 3 του άρθρου 3 του νόμου 998/1979, που εισήγαγε ποσοτικά κριτήρια για τον καθορισμό της ελάχιστης έκτασης δάσους ή δασικής έκτασης και ποσοτικά κριτήρια συγκόμωσης για τον καθορισμό μιας έκτασης είτε ως δάσος, είτε ως δασική έκταση, είτε ως χορτολιβαδική έκταση.

Η κατάργηση των ποσοτικών κριτηρίων δεν κράτησε για πολύ καιρό. Σε διάστημα εννιά μηνών εκδόθηκε υπουργική απόφαση, με την οποία, όπως θα δούμε στη συνέχεια, επανήλθαν τα ποσοτικά κριτήρια της ελάχιστης έκτασης και της συγκόμωσης. Η απόφαση αυτή, με αριθμό πρωτοκόλλου 204262/4545, εκδόθηκε με απαίτηση της τότε υπουργού Τίνας Μπιρμπίλη και φέρει την υπογραφή του τότε υφυπουργού Αθ. Μωραΐτη. Για να εκδοθεί αυτή η απόφαση του Μωραΐτη έγιναν πολλές παρεμβάσεις από την Τ. Μπιρμπίλη, προκειμένου να καμφθούν οι νόμιμες αιτιάσεις των υπηρεσιακών παραγόντων ως προς το περιεχόμενό της.

Ας δούμε τι προέβλεπε αυτή η απόφαση:

Παρατηρήσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων επί του σχεδίου νόμου «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης» του ΥΠΕΚΑ

Σεπτέμβριος 2013

Το «νέο» αυτό σ/ν (το οποίο, σε ορισμένες περιπτώσεις, κωδικοποιεί ιδιαίτερα κακές, πρόσφατες και ήδη ισχύουσες ρυθμίσεις) πλήττει καίρια τόσο την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, όσο και την βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας. Είναι τόσο προβληματικό ώστε δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για συζήτηση και θα πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολό του. Για τον λόγο αυτό, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Καλλιστώ, Greenpeace, ΜΟm και WWF Ελλάς περιορίζονται σε ένα συνοπτικό σχολιασμό.
Προκαταρκτικά, θα θέλαμε να τονίσουμε 3 σημεία:

(α) Είναι σαφές ότι το ΥΠΕΚΑ δεν επιθυμεί ουσιαστική δημόσια συζήτηση και διαβούλευση για τα κεφαλαιώδη ζητήματα του σ/ν. Ο χρόνος διαβούλευσης που αφιερώνεται σε μία οποιαδήποτε απλή Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων είναι μεγαλύτερος. Το μέλλον του φυσικού μας περιβάλλοντος αξίζει μόλις 10 ημέρες διαβούλευσης.

(β) Δεν υπάρχει καμία απολύτως επιστημονική βάση για τις επιλογές του σ/ν. Από την αιτιολογική έκθεση, απουσιάζουν βασικά ενημερωτικά στοιχεία – για παράδειγμα, η συνολική έκταση της χώρας που αλλάζει καθεστώς. Προφανείς ανακρίβειες (π.χ., «τροποποιούνται...διατάξεις... με σκοπό την πληρέστερη εναρμόνιση ...με τις συνταγματικές διατάξεις ...και την πρόσφατη νομολογία») παρουσιάζονται ως γεγονότα.

(γ) Σήμερα, ο μόνος ορισμός του δάσους και της δασικής έκτασης βρίσκεται στην ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 24 του Συντάγματος 1975/2001 [πρβλ. επίσης ΑΕΔ 27/1999], η οποία επιλύει το θέμα οριστικά, με πλήρη δέσμευση και περιωπή συνταγματικού κανόνα, και χωρίς επιφύλαξη νόμου. Ο ορισμός αυτός, που αξιοποιεί ποιοτικά και όχι ποσοτικά κριτήρια [πρβλ. και ΣτΕ (Ολ.) 32/2013, σκ. 16η], δεν μπορεί να τροποποιηθεί από τον κοινό νομοθέτη. Διατάξεις και εγκύκλιοι που ρυθμίζουν τα θέματα αυτά με διαφορετικό τρόπο είναι συνεπώς αμφίβολης συνταγματικότητας.

Σημείωση: Οι αναφορές σε άρθρα αφορούν διατάξεις που τροποποιούνται από το σ/ν, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά.

Ειδικότερα:

Νέος «Δασονόμος» - Καταργεί ό,τι απέμεινε από το καθεστώς προστασίας των δασών

Στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής βρίσκεται το σχετικό νομοσχέδιο

Με εμφανή τη διάθεση προστασίας των ιδιωτικών συμφερόντων που επιβουλεύονται το δασικό οικοσύστημα της χώρας και την άμεση «απελευθέρωση» επενδυτικών δράσεων εντός εκτάσεων που έως σήμερα προστατεύονται, υπό το ισχύον -αν και «λειψό»- νομικό καθεστώς δασοπροστασίας, η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος προωθούν προς ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδιο υπό τον τίτλο: «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης».

Το εν λόγω νομοσχέδιο που βρίσκεται ήδη στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, σύμφωνα με δασολόγους και περιβαλλοντικές οργανώσεις, καταργεί το καθεστώς προστασίας που χαρακτηρίζει περιοχές ιδιαίτερου κάλους ανά την Επικράτεια, με αποτέλεσμα χιλιάδες στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων να βγαίνουν εκτός νομικής προστασίας. Επίσης, σε παραθαλάσσιες εκτάσεις - «φιλέτα» από επιχειρηματική άποψη, στην ηπειρωτική και νησιωτική χώρα, καθώς και παραλίμνιες περιοχές, περιοχές υπό καθεστώς «Natura» ή δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις, επιτρέπει μια σειρά χρήσεις και επενδυτικές δράσεις που υπό το ισχύον καθεστώς δεν μπορούσαν να εκτελεσθούν.

Τεράστιες εκτάσεις που ανήκουν είτε σε μεμονωμένους ιδιώτες ή και σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς παραδίδονται προς «αξιοποίηση»-τσιμεντοποίηση στους κατόχους τους με ελάχιστες προϋποθέσεις, ενώ παρανομίες που έχουν συντελεσθεί κατά το παρελθόν, όπως η αυθαίρετη δόμηση, νομιμοποιούνται. Οσο για τις εκτάσεις οι οποίες ανήκουν σε κάποιο συνεταιρισμό και δεν μπορούν ακόμη και υπό το νέο καθεστώς να αποχαρακτηρισθούν, προσφέρει ως ανταμοιβή νέες εκτάσεις, για την «οικιστική αποκατάσταση» των μελών του... Υπάρχουν ακόμη και «φωτογραφικές» διατάξεις για παράνομες κατατμήσεις δασών που έχουν συντελεστεί σε συγκεκριμένες περιοχές ανά την Επικράτεια, οι οποίες θεωρούνται ως «νομίμως γενόμενες».

Ισχυρό «όπλο» για την απελευθέρωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας εντός δασικών οικοσυστημάτων αποτελεί η μη ολοκλήρωση του Δασολογίου, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα σε όποιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει «έννομο συμφέρον» να ζητήσει πράξη αποχαρακτηρισμού μιας δασικής έκτασης ώστε να την αξιοποιήσει εντός πλαισίων που ορίζει το νομοσχέδιο, τα οποία είναι ιδιαιτέρως... ελαστικά.

Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι έργα που επιτρέπονται είναι τα εξής: Δημόσιες οδοί, κατασκευή και εγκατάσταση αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, κατασκευή και εγκατάσταση έργων ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), δίκτυα μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, εγκατάσταση βιομηχανιών κοπής και επεξεργασίας ξύλου, κατασκευή εργοστασίων άντλησης και εμφιάλωσης νερού, ναυπηγεία, διυλιστήρια και δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών, αλλά και μεγάλα έργα υποδομής, όπως αεροδρόμια, τεχνητές λίμνες, φράγματα, χερσαίες εγκαταστάσεις λιμένων και εγκαταστάσεις άντλησης υδρογονανθράκων.

Ακόμη και αστικά πάρκα και άλση εμπίπτουν στο νέο καθεστώς αυθαιρεσίας, αφού παρανομίες, όπως καταπατήσεις και ανέγερση αυθαίρετων κτισμάτων, νομιμοποιούνται με την ταυτόχρονη άρση κάθε διοικητικής πράξης που είχε εκδοθεί κατά το παρελθόν για την προστασία τους.

πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να αποσυρθεί άμεσα το αντισυνταγματικό και εξευτελιστικό νομοσχέδιο για τα δασικά οικοσυστήματα

Σε μια αξιολύπητη κίνηση αυτοεξευτελισμού, η ελληνική κυβέρνηση έθεσε σε διαβούλευση το Νομοσχέδιο «Δασικά Οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», το οποίο εξαφανίζει την έννοια της περιβαλλοντικής προστασίας των δασών από την ελληνική έννομη τάξη και δίνει απόλυτη προτεραιότητα στα φαραωνικά "αναπτυξιακά" έργα που θα αναλάβουν ντόπιοι και ξένοι μεγαλοεργολάβοι για να αποτελειώσουν το φυσικό πλούτο της χώρας μας. Η παραβίαση του Συντάγματος και της Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας για την προστασία των δασών είναι τόσο εμφανής, που αφήνει εμβρόντητο και τον πιο αδιάφορο πολίτη. Το γεγονός ότι τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση είναι πραγματικά αστείο και οποιοδήποτε κόμμα και φορέας θα ήθελε να λάβει μέρος σε αυτήν, απλώς θα νομιμοποιούσε μια μαφιόζικη απόπειρα διαρπαγής των πιο πολύτιμων περιοχών της ελληνικής φύσης.

Στην πραγματικότητα το μοντέλο που προωθείται δεν αποτελεί ανάπτυξη, αλλά οπισθοδρόμηση σε μαύρες εποχές της ιστορίας μας που πανέμορφες περιοχές της χώρας δίνονταν σε ιδιώτες μεγαλοεπενδυτές για να κερδίσουν σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Έτσι και τώρα, το να επιτραπούν μέσα στα δάση μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις, μεταλλεία, γήπεδα γκολφ, κ.ά., δηλαδή επενδύσεις που χρόνια έβρισκαν προσκόμματα στη νομοθεσία, σε προσφυγές πολιτών και στους αγώνες των οικολογικών οργανώσεων, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση και το ΥΠΕΚΑ διευκολύνουν ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα θυσιάζοντας τα δάση και τις δυνατότητες πραγματικής οικονομικές ανάπτυξης μέσα από αυτά. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε αναδείξει έντονα το ρόλο της δασοπονίας στην οικονομική ανασυγκρότηση της υπαίθρου και τολμάμε να λέμε με βεβαιότητα ότι η καταστροφή των δασών είναι ταυτόχρονα οικολογικό και οικονομικό έγκλημα!

Χαρίζεται όπως είναι, δασωμένο…

«Όταν αγνοούμε το φυσικό μας κεφάλαιο, τότε δεν μιλάμε για ανάπτυξη
αλλά για ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ»

Ως καταστροφικό για το περιβάλλον και επιζήμιο για την οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας, χαρακτηρίζει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς το νομοσχέδιο που έδωσε σε δημόσια διαβούλευση επτά ημερών το ΥΠΕΚΑ.
Συγκεκριμένα, με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο:

• Καταργείται το καθεστώς προστασίας οικολογικά πολύτιμων εκτάσεων που τώρα καλύπτονται από αραιή και χαμηλή θαμνώδη βλάστηση. Έτσι, το 15% τουλάχιστον της ελληνικής επικράτειας παύει οριστικά να προστατεύεται από τη δασική ή όποια άλλη νομοθεσία.
• Κατά περίεργη «σύμπτωση», στις εκτάσεις των οποίων η προστασία υποβαθμίζεται, περιλαμβάνονται περιζήτητες προς εκμετάλλευση παραθαλάσσιες και νησιωτικές περιοχές, στις οποίες δεν υπάρχει άλλου είδους δασική βλάστηση.
• Δίνεται πρώτης τάξεως κίνητρο στους εμπρηστές, καθώς οι παραπάνω εκτάσεις δεν θα μπορούν πλέον να κηρύσσονται αναδασωτέες.
• Στις υπόλοιπες δασικές εκτάσεις και δάση, αυξάνεται η ένταση και ο αριθμός των χρήσεων που επιτρέπονται.
• Πολύτιμες κατηγορίες δασών και δασικών εκτάσεων, όπως οι παραθαλάσσιες, οι παραλίμνιες και όσες βρίσκονται εντός περιοχών Natura, δεν προστατεύονται πια από χρήσεις που μέχρι σήμερα απαγορεύονταν σε αυτές.
• Αναστέλλεται η υποχρέωση καταβολής προστίμων για παράνομες χρήσεις ή καταπατήσεις δασικής γης.
• Προβλέπονται περίεργες νέες χρήσεις, όπως «έρευνες για θησαυρούς», εγκαταστάσεις σωμάτων ασφαλείας, κάθε είδους κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, χώροι απόθεσης αποβλήτων, ιστοί μέτρησης ανέμου, σε όλες τις περιπτώσεις μαζί με την οδοποιία τους και τις συνοδές τους εγκαταστάσεις, και φυσικά μεγάλες τουριστικά συγκροτήματα.
• Νομιμοποιείται, για πολλοστή φορά, σωρεία παρανομιών, ακόμα και στα τελείως αναγκαία για τις πόλεις μας πάρκα και άλση.

Η λεηλασία των δασών... (στο όνομα πάντα του «δημόσιου συμφέροντος»)

Τα τελευταία χρόνια, οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν κάνει σχεδόν τα πάντα προκειμένου να δημιουργήσουν «ελκυστικό περιβάλλον» για τους επενδυτές, με μόνιμο πλέον θύμα το φυσικό πλούτο της χώρας.

Ανάμεσα στα άλλα, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας, έχουν υπεραπλουστεύσει τη διαδικασία έκδοσης περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων, ενώ στηρίζουν με νύχια και με δόντια καταστροφικές «επενδύσεις», με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική.

Νομοσχέδιο «προστασίας και ανάπτυξης» των δασών!

Σήμερα προσπαθούν να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο, με ένα νέο νομοσχέδιο «προστασίας και ανάπτυξης» των δασικών οικοσυστημάτων. Προφανώς η έμφαση δε βρίσκεται στην προστασία, αλλά στην «ανάπτυξη». Ας δούμε μερικά ενδεικτικά σημεία του νομοσχεδίου:

«Σκοπός του παρόντος νόμου είναι ο καθορισμός των συγκεκριμένων μέτρων προστασίας για τη διατήρηση, ανάπτυξη και βελτίωση των δασών, δασικών εκτάσεων και δημοσίων γαιών ... όπως και ο προσδιορισμός κατά περίπτωση των όρων και προϋποθέσεων υπό τις οποίες οι προστατευτέες εκτάσεις μπορεί στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης να μεταβάλουν την κατά προορισμό χρήση τους ή να εξυπηρετούν και άλλες χρήσεις, για λόγους επιβαλλόμενους από το δημόσιο συμφέρον».

Αυτό βέβαια στο οποίο δεν απαντάει το νομοσχέδιο, είναι το τι εννοεί με τον όρο «δημόσιο συμφέρον» και ποιος τον καθορίζει. Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει αν μια περιοχή χρειάζεται ένα δάσος, ή ένα καινούριο ξενοδοχείο; Το ερώτημα ασφαλώς είναι ρητορικό: για τους κυβερνώντες «δημόσιο συμφέρον» είναι το συμφέρον του (καλού) επιχειρηματία που θα φέρει μεγάλες (υποτίθεται) επενδύσεις και ανάπτυξη από την οποία θα επωφεληθούμε (υποτίθεται) όλοι...

Για να μπορέσει βέβαια να μεταβληθεί η χρήση μιας δασικής έκτασης, πρέπει προηγουμένως να εξαφανιστεί το δάσος. Πριν λοιπόν αναγκαστεί ο (καλός) επενδυτής να ξεχερσώσει δασικές εκτάσεις (διαδικασία αρκετά χρονοβόρα και δαπανηρή) προκειμένου να φέρει... «ανάπτυξη»... μπορούν να βρεθούν κι άλλες λύσεις:

«Δεν κηρύσσεται αναδασωτέο δάσος ή δασική έκταση, των οποίων ενεκρίθη νομίμως η μεταβολή του προορισμού για την εκπλήρωση σκοπού δημοσίου συμφέροντος με την έκδοση της οικείας νομικής πράξεως ... σε περίπτωση απώλειας της δασικής τους βλάστησης λόγω πυρκαγιάς ή παράνομης υλοτομίας...»

Το μήνυμα είναι σαφέστατο. Τι κι αν πριν μερικά χρόνια, κυριαρχούσαν οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις τύπου «ό,τι ήταν δάσος θα ξαναγίνει δάσος»; Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει – για το «δημόσιο συμφέρον» πάντα. Από δω και στο εξής, ό,τι καίγεται θα χτίζεται.

Αντιδασική καταιγίδα

© All rights reserved by choupanenette

Ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Σ. Καλαφάτης έδωσε την περασμένη Τετάρτη στη δημοσιότητα νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», για ν’ ανοίξει η περιβόητη (χωρίς ουσία) διαβούλευση. Στους 15 μήνες που ο Σ. Καλαφάτης είναι αναπληρωτής υπουργός αρμόδιος για τα δάση ενίσχυσε το αντιδασικό θεσμικό οπλοστάσιο με αντιδασικές διατάξεις που εισήγαγε σε μια σειρά νόμων (έχουμε αναφερθεί σχετικά σε πολλά δημοσιεύματά μας).

Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κωδικοποιεί ένα τμήμα της ισχύουσας δασικής νομοθεσίας και όχι όλη τη νομοθεσία. Το στίγμα σ’ αυτή την κωδικοποίηση δίνει το Κεφάλαιο ΣΤ του νόμου 998/1979, που αφορά τις επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, και η άρνηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ να ενσωματώσει πλήρως τις αποφάσεις 32, 33 και 34/2013 του ΣτΕ στις διατάξεις του νομοσχεδίου.

Από το 1979 που ψηφίστηκε ο νόμος 998 προβλεπόταν επεμβάσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, όμως από τότε μέχρι σήμερα έγιναν μεγάλες ανατροπές, μέσω τροποποιήσεων σε διάφορους νόμους, οι οποίες άλλαζαν βήμα-βήμα τη φιλοσοφία του νόμου 998, που υποτίθεται ότι εισήχθηκε στο νομικό οπλοστάσιο για να προστατεύσει το δασικό πλούτο της χώρας.

Αυτή η διασπορά των πολλαπλών και απανωτών αντιδασικών ρυθμίσεων, σε σχέση με το κεφάλαιο ΣΤ, δεν βοηθούσε στο να διαπιστώσει ο καθένας τις μεγάλες ανατροπές που έγιναν στο δασικό νόμο, πάντα σε βάρος του δασικού πλούτου της χώρας. Τώρα, με τη συγκέντρωση όλων αυτών των αντιδασικών ρυθμίσεων σε ενιαίο κείμενο, θ’ αρχίσει να γίνεται αντιληπτό και στους ανθρώπους που δεν έχουν εξοικειωθεί με τα δασικά θέματα το μέγεθος της ζημιάς που έγινε και συνεχίζει να γίνεται στο δασικό πλούτο της χώρας και ευρύτερα στο περιβάλλον.

Στο προσεχές χρονικό διάστημα θ’ αναφερθούμε αναλυτικά σ’ αυτές τις αντιδασικές ρυθμίσεις σε βάρος του δασικού πλούτου της χώρας, που γίνονται στο όνομα του… δημόσιου συμφέροντος, ενώ στην πραγματικότητα γίνονται για ν’ αποδώσουν τεράστια κέρδη στο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο.

Με το νεό νομοσχέδιο γίνεται μια κολοβή και όχι πλήρης ενσωμάτωση των αποφάσεων 32, 33 και 34/2013 του ΣτΕ, οι οποίες αποδέχονται τον επιστημονικό ορισμό του δάσους και βάζουν τέλος στις αντισυνταγματικές διατάξεις του δασοκτόνου νόμου 3208/2003 για τον ορισμό του δάσους.

Αυτές οι αποφάσεις του ΣτΕ έπρεπε να εφαρμοστούν από τις 8 Γενάρη του 2013. Η εφαρμογή τους θα σήμαινε:

Πρώτον, ότι όλοι οι δασικοί χάρτες που συντάχθηκαν με βάση τις αντιδασικές και αντισυνταγματικές διατάξεις του 3208/2003 για τον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης, πρέπει να συνταχθούν από την αρχή.
Δεύτερον, ότι όλες οι πράξεις χαρακτηρισμού, με τις οποίες αποχαρακτηρίστηκαν δάση και δασικές εκτάσεις, πρέπει να κριθούν ξανά.
Τρίτον, ότι θα έπρεπε να εκδοθεί άμεσα εφαρμοστική εγκύκλιος των αποφάσεων του ΣτΕ, υπογεγραμμένη από τον Ειδικό Γραμματέα Δασών Γ. Αμοργιανιώτη και τον Γενικό Διευθυντή Κ. Δημόπουλο. Αυτό προβλέπεται από το αστικό σύνταγμα και το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα για τις εξουσίες του ΣτΕ.

Οπως είναι γνωστό στους αναγνώστες της «Κ», όλο αυτό το διάστημα πιέζουμε και θα συνεχίσουμε να πιέζουμε προκειμένου να εκδοθεί η εφαρμοστική εγκύκλιος των αποφάσεων του ΣτΕ. Μετά και από τη δική μας πίεση, η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΔΠΔΦΠ) εισηγήθηκε στον Ειδικό Γραμματέα Δασών και στον Γενικό Διευθυντή να εκδοθεί άμεσα αυτή η εφαρμοστική εγκύκλιος. Στις επίμονες προφορικές ενοχλήσεις του προϊσταμένου της ΔΠΔΦΠ ο Ειδικός Γραμματέας απαντούσε προφορικά, ότι το ζήτημα θα ρυθμιστεί με νόμο. Οταν όμως υποβλήθηκε γραπτό αίτημα από τον προϊστάμενο της ΔΠΔΦΠ, ο Ειδικός Γραμματέας αναγκάστηκε να απαντήσει γραπτά (στις 20 Αυγούστου του 2013), ότι «το θέμα ήδη αντιμετωπίζεται με σχετική διάταξη που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο "Δασικά Οικοσυστήματα: Μέτρα Προστασίας, Ανάπτυξης και Διαχείρισης και άλλες διατάξεις"».

Εμείς επιμέναμε στην έκδοση της εφαρμοστικής εγκυκλίου και θεωρούσαμε ως δεδομένο, ότι δε θα ενσωματωθεί όλη η απόφαση του ΣτΕ. Τώρα που δημοσιεύτηκε το νομοσχέδιο δικαιωνόμαστε απόλυτα. Παραθέτουμε απόσπασμα από την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου σχετικά με τον επιστημονικό ορισμό του δάσους και την απόφαση 32/2013 του ΣτΕ:

«Ειδικότερα υιοθετείται πλήρως ο κατά τη δασική οικολογία ορισμός της εννοίας του δάσους και της δασικής έκτασης (παρ.1α και 1β του τροποποιημένου άρθρου 3) σε συμφωνία και με την πλέον πρόσφατη σχετική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 32/2013, 33/2013, 34/2013). Ειδικότερα το Συμβούλιο Επικρατείας έκρινε ανίσχυρες ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις του ανωτέρω άρθρου 3 του ν. 998/1979, οι οποίες όπως ίσχυαν μετά την αντικατάστασή τους από το άρθρο 1 του ν. 3208/2003, προέβλεπαν ποσοτικά κριτήρια, (ελάχιστη έκταση, ελάχιστο ποσοστό συγκόμωσης), για την στοιχειοθέτησή της έννοιας του δάσους και της δασικής έκτασης».

Πράγματι, το ΣτΕ, μετά από οκτώ χρόνια εξέτασης (!) της προσφυγής της ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων), αποφάσισε να εκδώσει τις τρεις αυτές αποφάσεις (32, 33 και 34, στις 8 Γενάρη του 2013), με τις οποίες αποδέχτηκε τον επιστημονικό ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης και έκρινε ότι οι διατάξεις του δασοκτόνου νόμου 3208/2003 –που εισήγαγαν ποσοτικά κριτήρια όσον αφορά την έκταση και τη συγκόμωση, προκειμένου να στοιχειοθετηθεί η έννοια του δάσους και της δασικής έκτασης– ως ανίσχυρες και αντισυνταγματικές. Ομως οι συντάκτες του νομοσχεδίου, ενώ στην αιτιολογική έκθεση ισχυρίζονται ότι καταργούνται τα ποσοτικά κριτήρια της συγκόμωσης και της έκτασης προκειμένου να στοιχειοθετηθεί η έννοια του δάσους και της δασικής έκτασης και ενώ καταργούν την παράγραφο 3 του άρθρου 3 του νόμου 998/1979, με την παράγραφο 5 του άρθρου 1 του νομοσχεδίου διατηρούν ως ελάχιστο ποσοστό συγκόμωσης το 15% προκειμένου μια έκταση να χαρακτηρίζεται ως δασική. Διαφορετικά, θα χαρακτηρίζεται ως δημόσια γαία. Η παράγραφος 5α ορίζει ως εξής τις δημόσιες γαίες: «Δημόσιες γαίες είναι οι εκτάσεις (…) με βαθμό εδαφοκάλυψης των δασικών ειδών σε ποσοστό μικρότερο του δεκαπέντε τοις εκατό». Προφανώς, με τον όρο «βαθμός εδαφοκάλυψης» εννοούν το ποσοστό συγκόμωσης, για το οποίο κάνουν λόγο στην αιτιολογική έκθεση.

Είναι φανερό, ότι οι συντάκτες του νομοσχεδίου δε δέχονται να εφαρμόσουν την απόφαση του ΣτΕ που καταργεί τα ποσοτικά κριτήρια για να καθοριστεί μια έκταση ως δάσος ή δασική και το ποσοτικό κριτήριο της συγκόμωσης προκειμένου να χαρακτηριστεί ως δάσος. Εδώ υπάρχει σκοπιμότητα, προκειμένου τα 14,7 εκατ. στρέμματα χορτολιβαδικών εκτάσεων να παραδοθούν στην καταπάτηση και την παράνομη δόμηση βιλών και πετρελαϊκών εγκαταστάσεων άμεσα. Πώς θα γίνει αυτό; Τόσο με την παράγραφο 5α όσο και με την παράγραφο 5γ του άρθρου 1 του νομοσχεδίου, στις οποίες η αναγνώριση της κυριότητας και των εμπραγμάτων δικαιωμάτων των εκτάσεων αυτών φεύγει από τις δασικές υπηρεσίες και περνάει σε επιτροπή της εταιρίας Κτηματολόγιο ΑΕ, η οποία έχει μετατραπεί σε Προκρούστη των δασών και των δασικών εκτάσεων. Θα επανέλθουμε, όμως…

πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

Το ΥΠΕΚΑ σε πλήρη αποθράσυνση...

...οχι μόνο δεν προστατεύει, αλλά καταστρέφει τα δάση!

Δελτίο Τύπου

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε κατακρίνει συχνά τις δασοκτόνες πολιτικές του ΥΠΕΚΑ, που με οργουελικό φρασεολόγιο πλασάρει την καταστροφή του δασικού πλούτου σε επιλογές που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και την προστασία των οικοσυστημάτων. Αλλά με το νέο σχέδιο νόμου, που επιτρέπει σχεδόν τα πάντα μέσα στις δασικές εκτάσεις, είτε αυτές διατηρούν το χαρακτήρα τους είτε όχι, φαίνεται ότι η ηγεσία του έχει αποθρασυνθεί εντελώς και βάλλεται αντισυνταγματικά και με μένος κατά των δασών, χρησιμοποιώντας ψευδώς ως πρόσχημα τις πιέσεις της τρόικα και τις μνημονιακές υποχρεώσεις.

Στην πραγματικότητα, η επιβαλλόμενη από τους δανειστές πολιτική, απλά διευκολύνει παλιότερα σχέδια της κυβέρνησης και εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα και επενδύσεις, όπως μεταλλεία, γήπεδα γκολφ, μεγάλες τουριστικές μονάδες, κ.ά., που χρόνια τώρα έβρισκαν προσκόμματα στη νομοθεσία, στους αγώνες των οικολογικών οργανώσεων και στις προσφυγές πολιτών στη δικαιοσύνη.

Μπροστά σε αυτό το σχέδιο νόμου, οι διαμαρτυρίες μας για τη διευκόλυνση των αυθαιρετούχων και για την αδιαφορία του υπουργείου για την πάταξη της λαθροϋλοτομίας, μοιάζουν αστείες. Τα χειρότερα έρχονται από το υπουργείο που σχεδιάζει την πολιτική για την προστασία του περιβάλλοντος!

πηγή: Οικολόγοι Πράσινοι

Επαναλειτουργεί το ιστορικό τηλεσκόπιο Newall

Μετά από 10 χρόνια σιωπής

Έπειτα από δέκα χρόνια «σιωπής» το ιστορικό τηλεσκόπιο Newall, που εισήγαγε ουσιαστικά τους Έλληνες αστρονόμους στη σύγχρονη επιστήμη της παρατηρησιακής αστροφυσικής, λειτουργεί στο Κέντρο Επισκεπτών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, στην Πεντέλη.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Το τηλεσκόπιο παρέμενε εκτός λειτουργίας εξαιτίας προβλημάτων που αντιμετώπιζαν ο μηχανισμός του, ο θόλος που το περιβάλλει και όλο το κτίριο του Κέντρου Επισκεπτών.

Το τηλεσκόπιο Newall οφείλει το όνομά του στον Robert Stirling Newall (1812-1889), ο οποίος ξεκίνησε ως ερασιτέχνης αστρονόμος. Το τηλεσκόπιο, που κατασκευάστηκε στη Μεγάλη Βρετανία, ήταν το μεγαλύτερο στην εποχή του με διάμετρο φακού 62 εκατοστά.

Παρά τη σημασία που είχε η κατασκευή ενός τόσο σημαντικού για την εποχή του αστρονομικού οργάνου, για 20 περίπου χρόνια το τηλεσκόπιο παρέμεινε σε αχρηστία στο κτήμα του Newall. Τελικά το 1891 έγινε δεκτό από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, όπου χρησιμοποιήθηκε για πλήθος σημαντικών αστρονομικών ανακαλύψεων, όπως η παρατήρηση των ακτινικών ταχυτήτων των αστέρων, ενώ ο μηχανισμός του αναβαθμίστηκε.

Το 1955 το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ δωρίζει το τηλεσκόπιο στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Η κυβέρνηση χρηματοδοτεί την κατασκευή του διαμέτρου 14 μέτρων θόλου και το 1959 το τηλεσκόπιο εγκαθίσταται στην Πεντέλη. Παράλληλα εξοπλίζεται με επιστημονικά όργανα, όπως φωτογραφική κάμερα, φασματογράφο, πολωσίμετρο και φωτόμετρο.

Σήμερα το τηλεσκόπιο Newall χρησιμοποιείται για εκπαιδευτικούς σκοπούς, ενώ με αφορμή την επαναλειτουργία του διοργανώνεται εκδήλωση με πρόσκληση το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου, στις 7.30 μμ, στο Αστεροσκοπείο Πεντέλης. H εκδήλωση θα κλείσει με παρατήρηση από το τηλεσκόπιο Newall.

Το κοινό έχει τη δυνατότητα να επισκεφθεί το Κέντρο Επισκεπτών Πεντέλης, σύμφωνα με τις προγραμματισμένες ημερομηνίες ξενάγησης που υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Αστεροσκοπείου και ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία για οργανωμένα γκρουπ και σχολεία.

Κανόνη Κατερίνα, kkanoni@eleftherotypia.net

πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Χτίσε στο δάσος, μπορείς!

Σε διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος που επιτρέπει, υπό προϋποθέσεις, να πάρουν άδεια λειτουργίας από βιομηχανικές μονάδες έως και γκολφ. Τακτοποιούνται μέσω μεταφοράς συντελεστή και οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί

Αγνωστο παραμένει πώς θα υπολογίζεται ο συντελεστής σε δάσος, αλλά αυτά φαίνεται πως είναι «ψιλά γράμματα» για το υπουργείο.

Της Χαράς Τζαναβάρα

Πρωτοφανή επέμβαση στα εναπομείναντα δάση της χώρας επιχειρεί το υπουργείο Περιβάλλοντος, που παρέδωσε χθες σε διαβούλευση νομοσχέδιο με το οποίο στην ουσία επιτρέπονται… τα πάντα όλα! Κατασκηνώσεις, τελεφερίκ, τουριστικές εγκαταστάσεις, βιομηχανικές μονάδες, ακόμη και γκολφ μπορούν να πάρουν υπό προϋποθέσεις άδεια λειτουργίας. Τακτοποιούνται ακόμη και οικοδομικοί συνεταιρισμοί σε δασικές εκτάσεις, ενώ προβλέπονται παρεμβάσεις σε πάρκα και άλση και εντάξεις δασών στο σχέδιο πόλης εφόσον επιβάλλεται για πολεοδομικούς λόγους!

Το μεγαλύτερο «παιχνίδι» γίνεται με τις αεροφωτογραφίες, με το οποίο ανοίγει ο δρόμος για τον αποχαρακτηρισμό περισσότερων από 12,5 εκατ. στρέμματα δασικών εκτάσεων. Το νομοσχέδιο αναφέρει ότι για τον χαρακτηρισμό μιας περιοχής ως δασικής ή μη λαμβάνονται υπόψη οι απεικονίσεις στις λήψεις του 1945, αλλά αν δεν είναι ευκρινείς μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτές του 1960. Να σημειωθεί πάντως ότι στον τελευταίο νόμο για το Κτηματολόγιο έχουν ήδη θεσπιστεί ακόμα πιο ελαστικές διατάξεις, οπότε η προτεινόμενη ρύθμιση μπήκε για… ξεκάρφωμα και θα αλλάξει με «πίεση» των αρμοδίων.

Καταργεί την αναδάσωση

Το νομοσχέδιο εισάγει τον όρο «δημόσιες γαίες», μέσα από τον οποίο παραδίδει δημόσια δάση σε ιδιώτες και επιχειρεί νέα, πιο… ελαστική, ερμηνεία για τις χορτολιβαδικές εκτάσεις. Οι ζώνες αυτές επιτρέπεται και να ενταχθούν στο σχέδιο για να καλύψουν ανάγκες κατοικίας, χωρίς να διευκρινίζεται αν εξαιρούνται αυτές που ανήκουν στο Δημόσιο.

Τον αποχαρακτηρισμό εκατομμυρίων στρεμμάτων προωθεί το ΥΠΕΚΑ

Σταυρογιάννη Λούλη | 15.09.2013

Καταστροφικά σχέδια κατά των δασικών οικοσυστημάτων εξυφαίνει το αρμόδιο για την προστασία τους ΥΠΕΚΑ, επίσης αρμόδιο και για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Με Σχέδιο Νόμου βαφτίζει τις χορτολιβαδικές εκτάσεις δημόσιες γαίες, τις οποίες παραδίδει για κάθε χρήση, απεμπολώντας το τεκμήριο κυριότητας υπέρ του Δημοσίου για 20 εκατ. στρέμματα ανά την επικράτεια. Προκειμένου να παρακαμφθεί η συνταγματική προστασία αυτών των εκτάσεων, χρησιμοποιεί το εξής τρικ: συγχέει σκοπίμως τη μορφή των εκτάσεων αυτών με το ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Στις "δημόσιες γαίες", αλλά και στα δάση και τις δασικές εκτάσεις επιτρέπει πλήθος επεμβάσεων, από... "σκαπτικές ενέργειες για ανεύρεση θησαυρού" έως κατασκευή διυλιστηρίων και αποθηκών πετρελαιοειδών. Παράνομες εγκαταστάσεις διαφόρων δραστηριοτήτων επιχειρεί να τις νομιμοποιήσει ακυρώνοντας πράξεις της διοίκησης που εκδόθηκαν κατ' εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας (πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής, πρόστιμα κατεδάφισης, αποφάσεις κήρυξης καμένων εκτάσεων ως αναδασωτέων κ.ά.).

Με το κραυγαλέα αντισυνταγματικό Σχέδιο Νόμου "Δασικά οικοσυστήματα: ορισμοί, προστασία, επιτρεπτές επεμβάσεις", το οποίο αναμένεται να δοθεί προς διαβούλευση τις επόμενες ημέρες και διαθέτει η "Αυγή" της Κυριακής, εισάγεται νέα έννοια στον Νόμο 998/1979, αυτή των δημοσίων γαιών, υπονομεύοντας περαιτέρω τη διαδικασία κατάρτισης των δασικών χαρτών, η οριστικοποίηση των οποίων, έτσι κι αλλιώς, προχωρά με ρυθμούς χελώνας.

Όπως είναι γνωστό, ο νόμος Δρυ του 2003, ο οποίος άλλαξε τον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης για απομείωση της συνταγματικής προστασίας, παρότι ο ορισμός περιλαμβάνεται στο άρθρο 24 του Συντάγματος με την αναθεώρηση του 2001, κρίθηκε πανηγυρικά αντισυνταγματικός στις αρχές του χρόνου από την Ολομέλεια του ΣτΕ (33/2013), και αφού είχε απευθύνει ερωτήματα στο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η νέα προσθήκη ορίζει ότι:

  * "Δημόσιες γαίες είναι οι εκτάσεις στις οποίες συγκροτούνται φυσικά οικοσυστήματα αποτελούμενα από φρυγανική, ποώδη ή άλλη αυτοφυή βλάστηση ή από δασική μεν βλάστηση, αλλά με βαθμό εδαφοκάλυψης των δασικών ειδών σε ποσοστό μικρότερο του 15%".
  * "Στην κατηγορία των δημόσιων γαιών υπάγονται και οι βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις των πεδινών, λοφωδών και ανωμάλων εδαφών, οι βαλτώδεις εκτάσεις, τα ορεινά ρέματα που δεν φέρουν δασική βλάστηση, καθώς και οι μονίμως κατακλυζόμενες από γλυκά ή υφάλμυρα ύδατα, στις οποίες αναπτύσσεται ποώδης ή ξυλώδης βλάστηση που δεν προσδίδει δασική μορφή και δεν είναι δυνατή η γεωργική καλλιέργεια".
  * "Οι δημόσιες γαίες δεν κηρύσσονται αναδασωτέες, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 37 του παρόντος νόμου".

Παρακάτω ξεκαθαρίζει ότι οι χορτολιβαδικές εκτάσεις που τώρα ονομάζονται δημόσιες γαίες δεν υπάγονται στις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, χρησιμοποιώντας ακόμη ένα κόλπο. Αμφισβητεί την ευκρίνεια των αεροφωτογραφιών του 1945 ως αποδεικτικό στοιχείο της μορφής των εκτάσεων. Εξαιρούνται της προστασίας οι δημόσιες γαίες "που στη λήψη αεροφωτογραφιών του 1945 ή, εφόσον αυτές δεν είναι ευκρινείς, του 1960 εμφανίζουν αγροτική μορφή". Εκτός των άλλων οι χορτολιβαδικές εκτάσεις μπορούν να πολεοδομηθούν για κατοικία και ας είναι δημόσιες, αφού σύμφωνα με το άρθρο 60 "επιτρέπεται η ένταξή τους σε οικιστική περιοχή, εφόσον η ένταξη αυτών επιβάλλεται από τον πολεοδομικό σχεδιασμό".

«Παράθυρο» στο… δάσος

…και «τρύπες» με τις αεροφωτογραφίες, για χρήση των πρόσφατων του 2007-2008. Νόμιμα τα δασικά κτίσματα, αρκεί να έχουν οικοδομική άδεια πριν από τις 11 Ιουνίου 1975!

Σοβαρές ενστάσεις για την «ακαταλληλότητα» των αεροφωτογραφιών του 1945 διατυπώνει ο σύλλογος τοπογράφων μηχανικών. «Η προσπάθεια αμφισβήτησης είναι προσχηματική» τονίζουν.

Της Χαράς Τζαναβάρα

Νόμιμες θεωρούνται όλες οι βίλες που έχουν κατασκευαστεί μέσα σε δάση, με δύο προϋποθέσεις: να διαθέτουν νόμιμη οικοδομική άδεια, η οποία να έχει εκδοθεί ως τον Ιούνιο του 1975. Μάλιστα αν βρίσκονται σε περιοχή που έχει πληγεί από πυρκαγιά, το σχετικό οικόπεδο δεν κηρύσσεται αναδασωτέο! Είναι το πρώτο βήμα για την άλωση των δασών και το επίσημο «συγχωροχάρτι» για την τακτοποίηση από την πίσω πόρτα κτισμάτων σε δασικές περιοχές, που επίσημα αποκλείονται από τις ρυθμίσεις του νέου νόμου 4178 για τα αυθαίρετα.

Με εγκύκλιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, που εκδόθηκε στις 11/9/2013 (ΑΔΑ: ΒΛ9Λ0-9Σ1), αποκαλύπτονται και τεκμηριώνονται οι διαδοχικές… εκπτώσεις στην προστασία των δασών από την παράνομη δόμηση.

Ούτε καν αναδάσωση…

Η αρχική ρύθμιση είχε γίνει με τον νόμο 3889/2010 (άρθρο 13, παράγραφος 2), σύμφωνα με την οποία βάση για τον χαρακτηρισμό μιας περιοχής ως δασικής λαμβάνεται η παλαιότερη αεροφωτογράφηση και ανέφερε ότι «αν η παλαιότερη αεροφωτογράφηση δεν καλύπτει την εξεταζόμενη περιοχή ή η χρησιμοποίησή της λόγω κλίμακας ή ποιότητας καθίσταται απρόσφορη, χρησιμοποιείται και η αεροφωτογράφηση έτους λήψης 1960». Με αυτόν τον τρόπο παρακάμπτεται η νομολογία που όριζε ότι βάση για τον χαρακτηρισμό μιας περιοχής ως δασικής είναι οι αεροφωτογραφίες του 1945.

Ολοκληρώνεται το σκάνδαλο με τους ιδιώτες θηροφύλακες

πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

Στις 16 Αυγούστου δημοσιεύσαμε στην ηλεκτρονική έκδοση της «Κ» άρθρο με τίτλο: «Βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα: ιδιώτες θηροφύλακες θα φυλάνε τα δασικά προϊόντα!». Αφορμή στάθηκε τροπολογία που εισήγαγε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σ. Καλαφάτης στο νόμο 4178 (παρ. 3 άρθρο 55) για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων (συζητήθηκε και ψηφίστηκε στο διήμερο 31 Ιούλη - 1 Αυγούστου και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8 Αυγούστου). Μέσα σε 20 μέρες, ο ίδιος υπουργός εισήγαγε νέα τροπολογία για τους ιδιώτες θηροφύλακες, πάλι σε άσχετο νομοσχέδιο («Αντικατάσταση και ολοκλήρωση διατάξεων για τη Ζώνη Καινοτομίας Θεσσαλονίκης και άλλες διατάξεις»), που συζητήθηκε και ψηφίστηκε στις 21 Αυγούστου (εκκρεμεί η δημοσίευσή του στο ΦΕΚ).

Στο πρώτο δημοσίευμά μας σημειώναμε ότι με διάταξη του δασοκτόνου νόμου 3208/2003 αναγορεύονταν οι ιδιώτες θηροφύλακες της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας σε ανακριτικούς υπάλληλους για το παράνομο κυνήγι στα δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις. Εκκρεμούσε δε η έκδοση απόφασης του υπουργού Γεωργίας, με την οποία θα ρυθμίζονταν μια σειρά ζητήματα που αφορούν «την πρόσληψη και την λειτουργία των φυλάκων θήρας». Την απόφαση αυτή εξέδωσε ο Σ. Χατζηγάκης στις 9 Ιούλη του 2009.

Η Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) υπέβαλε προσφυγή τόσο κατά της απόφασης αυτής όσο και κατά της διάταξης του δασοκτόνου νόμου 3208/2003, με την οποία οι ιδιώτες θηροφύλακες αναγορεύονταν σε ανακριτικούς υπάλληλους. Η προσφυγή συζητήθηκε στις 31 Γενάρη του 2013 στο Γ’ Τμήμα του ΣτΕ, σε επταμελή, δηλαδή διευρυμένη σύνθεση, λόγω σοβαρότητας της υπόθεσης. Φτάσαμε στο Σεπτέμβρη κι ακόμη εκκρεμεί η έκδοσή της, μολονότι ο Σ. Καλαφάτης με τις τροπολογίες του διεύρυνε το ανακριτικό έργο των ιδιωτών θηροφυλάκων και εμμέσως πλην σαφώς τους αναγόρευσε σε υπάλληλους του δημοσίου.

Με το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 οι ιδιώτες θηροφύλακες θα ασκούσαν ανακριτικό έργο μόνο για το παράνομο κυνήγι, όταν θα εκδιδόταν η υπουργική απόφαση. Ο Σ. Καλαφάτης, αγνοώντας την προσφυγή της ΠΕΔΔΥ και τη δεδομένη θετική υπέρ της προσφυγής απόφαση του ΣτΕ, με την τροπολογία του στο νόμο 4178/2013 διεύρυνε το ανακριτικό έργο των ιδιωτών θηροφυλάκων και τους αναγόρευσε σε προστάτες των δασικών προϊόντων! Εκανε και κάτι ακόμη, που το διαπιστώσαμε μετά από νέο κοίταγμα της τροπολογίας. Κατήργησε μεν το τελευταίο εδάφιο της διάταξης του δασοκτόνου νόμου 3208/2003, με το οποίο εξουσιοδοτούνταν ο υπουργός Γεωργίας να εκδώσει την απόφαση που προαναφέραμε, αλλά διατήρησε όλα τα υπόλοιπα εδάφια αυτής της διάταξης, με τα οποία οι ιδιώτες θηροφύλακες αναγορεύονταν σε ανακριτικούς υπάλληλους κατά την καταπολέμηση υποτίθεται της παράνομης θήρας. Φαίνεται ότι οι νομικοί του σύμβουλοι τον συμβούλευσαν να κάνει αυτή την κίνηση, προκειμένου το ΣτΕ να εκδώσει απόφαση ότι, μετά την κατάργηση της εξουσιοδοτικής απόφασης του Σ. Χατζηγάκη, δεν συντρέχει λόγος έκδοσης απόφασης και έτσι να συνεχίσει να ισχύει η διάταξη του δασοκτόνου 3208/2003 για τους ιδιώτες θηροφύλακες. Να ενεργήσει δηλαδή το ΣτΕ, όπως ενήργησε στην περίπτωση της προσφυγής της ΠΕΔΔΥ κατά της εγκυκλίου 1099/2004 του Ε. Μπασιάκου, μετά την κατάργησή της από τον Κ. Κιλτίδη.

Διαλύουν τις κεντρικές δασικές υπηρεσίες

Σταυρογιάννη Λ. | 03.09.2013

Την κατάργηση της Ειδικής Γραμματείας Δασών, αλλά και τη δραματική συρρίκνωση των κάτω από αυτήν κεντρικών υπηρεσιών προβλέπει οργανόγραμμα του ΥΠΕΚΑ που εγκρίθηκε στο τελευταίο κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης, ενώ σε προηγούμενους σχεδιασμούς το αντικείμενο της προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων εντασσόταν στη Γραμματεία της Ενέργειας. Η Γραμματεία Δασών αποσπάστηκε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το 2009, όταν δημιουργήθηκε το ΥΠΕΚΑ, αλλά έκτοτε ουδέποτε ενοποιήθηκε με τις άλλες υπηρεσίες περιβάλλοντος που είχαν ομοειδές αντικείμενο.

Τερατούργημα χαρακτηρίζει η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων το οργανόγραμμα επισημαίνοντας ότι καταργείται "η Ειδική Γραμματεία Δασών και η Γενική Διεύθυνση Δασών, από έξι διευθύνσεις και μία υποδιεύθυνση με είκοσι επτά τμήματα σήμερα συρρικνώνεται σε τρεις διευθύνσεις με έντεκα ή δώδεκα τμήματα. Διασπάται ο εκ φύσεως ενιαίος (επιστημονικά και διοικητικά) τομέας δασών και οι πλέον κρίσιμες αρμοδιότητες των δασικών χαρτών, του Δασολογίου, της προάσπισης των συμφερόντων του Δημοσίου και οι προστατευόμενες περιοχές, μεταφέρονται στη Γενική Διεύθυνση Χωροταξίας, που για ευνόητους -προσχηματικούς- λόγους μετονομάζεται σε Γενική Διεύθυνση Χωρικού Σχεδιασμού".

Η ΠΕΔΔΥ προειδοποιεί: "Το έκτρωμα αυτό, εκτός από τον στόχο της δραματικής μείωσης του προσωπικού, στην ουσία εξυπηρετεί την υλοποίηση και του άλλου πυλώνα της κυβερνητικής πολιτικής που αφορά τα δασικά οικοσυστήματα και τη δημόσια περιουσία. Μιας πολιτικής που θέλει την περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου, τα δάση, βορά στο μεγάλο κεφάλαιο, που επιδιώκει την πλήρη και άνευ όρων παράδοση όλων των δραστηριοτήτων που μέχρι σήμερα ασκούσε η δημόσια δασική υπηρεσία στα ιδιωτικά συμφέροντα, χωρίς κανέναν έλεγχο και με καταστρεπτικές συνέπειες στα δάση, τη δημόσια περιουσία, αλλά και στην επιβίωση των φτωχών κατά τεκμήριο ορεινών πληθυσμών".

Την έντονη διαφωνία του εξέφρασε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Β. Αποστόλου, με δήλωσή του, υπογραμμίζοντας: "Μετά τη συνεχή εκχώρηση τα τελευταία χρόνια κρίσιμων αρμοδιοτήτων στην Κτηματολόγιο Α.Ε. σε αμιγώς δασικές δραστηριότητες, όπως είναι η σύνταξη των δασικών χαρτών, και τις απανωτές τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια που 'συμπτωματικά' μείωναν τη δασική προστασία, βλέπουμε να ολοκληρώνεται ο αντιδασικός σχεδιασμός της συγκυβέρνησης με πρόσχημα, αυτή τη φορά, το σχέδιο οργανογράμματος του υπουργείου Περιβάλλοντος".

πηγή: Η ΑΥΓΗ

Φίλοι της Φύσης: Η διάλυση της δασικής υπηρεσίας είναι προ των πυλών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αρ.πρωτ. 30/2013–31/08/2013

ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ / Friends of Nature Greece

Καταστατικό Πρωτ. Αθηνών 13751/2012, 11/9/2012 – ΑΦΜ:998133930, ΔΟΥ ΓΛΥΦΑΔΑΣ

Θερμοπυλών 92,12461 – Mail: desk@nfgr.org – URL: http://nfgr.org - http://naturefriends-gr.blogspot.gr

• Η διάλυση της δασικής υπηρεσίας είναι προ των πυλών
• Να υπερασπίσουμε τη δημόσια περιουσία, τα δάση και τους εργαζόμενους σε αυτά

Η αποδόμηση του δημοσίου τομέα συντελείται πλέον ανοιχτά σε όλους τους τομείς και με μεγάλη μεθοδικότητα.

Η πλήρης απαξίωση του φυσικού πλούτου υπό τον μανδύα της δήθεν εξοικονόμησης πόρων οδηγεί σε καταστροφικές για το περιβάλλον συνέπειες.

Η διάλυση της δασικής υπηρεσίας είναι προ των πυλών όπως αναφέρει η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων.

Η δασική υπηρεσία επιφορτισμένη με ένα τρομερά δύσκολο και νευραλγικό έργο, την προστασία των δασών και της δημόσιας περιουσίας, είναι αναγκασμένη από την δικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να εκχωρεί αρμοδιότητες στην ιδιωτική εταιρεία "ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε", να δέχεται την είσοδο ιδιωτών θηροφυλάκων σε αμιγώς δασικές δραστηριότητες, ενώ από την άλλη το νέο οργανόγραμμα που σχεδιάζεται σκοπό έχει την συρρίκνωση μέχρις εξαφανίσεώς της.

Το οργανόγραμμα αυτό χαρακτηρίζεται ως τερατούργημα αφού καταργεί διευθύνσεις και τμήματα αποδομώντας τα δασαρχεία τεχνηέντως.

Η ΠΕΔΔΥ καταγγέλλει την όλη μεθόδευση που μοναδικό σκοπό έχει το ξεπούλημα της δημόσιας υπηρεσίας και την πλήρη αδιαφορία για τα δασικά οικοσυστήματα και το μέλλον τους.

Οι ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ αντιτάσσονται στις μεθοδεύσεις αυτές και θα αγωνιστούν με όλες τις οργανώσεις, τις πρωτοβουλίες πολιτών και κάθε ενδιαφερόμενο για την πλήρη προστασία των δασών και των εργαζομένων σε αυτά.

Το Ελληνικό Δίκτυο Περιβαλλοντικών Κοινωνικών Οργανώσεων «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ» ιδρύθηκε το 2007 και αποτελεί τμήμα της Διεθνούς Περιβαλλοντικής Οργάνωσης Friends of Nature/NFI (1895). Στους NFI http://www.nfi.at συμμετέχουν 45 εθνικές οργανώσεις απ΄ όλο τον κόσμο με περισσότερα από 500.000 μέλη. Οι NFI συμπεριλαμβάνονται στους GREEN10/G10 που είναι οι δέκα μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις στον κόσμο.

πηγή: ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ