Ολοκληρώνεται το σκάνδαλο με τους ιδιώτες θηροφύλακες

πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

Στις 16 Αυγούστου δημοσιεύσαμε στην ηλεκτρονική έκδοση της «Κ» άρθρο με τίτλο: «Βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα: ιδιώτες θηροφύλακες θα φυλάνε τα δασικά προϊόντα!». Αφορμή στάθηκε τροπολογία που εισήγαγε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σ. Καλαφάτης στο νόμο 4178 (παρ. 3 άρθρο 55) για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων (συζητήθηκε και ψηφίστηκε στο διήμερο 31 Ιούλη - 1 Αυγούστου και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8 Αυγούστου). Μέσα σε 20 μέρες, ο ίδιος υπουργός εισήγαγε νέα τροπολογία για τους ιδιώτες θηροφύλακες, πάλι σε άσχετο νομοσχέδιο («Αντικατάσταση και ολοκλήρωση διατάξεων για τη Ζώνη Καινοτομίας Θεσσαλονίκης και άλλες διατάξεις»), που συζητήθηκε και ψηφίστηκε στις 21 Αυγούστου (εκκρεμεί η δημοσίευσή του στο ΦΕΚ).

Στο πρώτο δημοσίευμά μας σημειώναμε ότι με διάταξη του δασοκτόνου νόμου 3208/2003 αναγορεύονταν οι ιδιώτες θηροφύλακες της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας σε ανακριτικούς υπάλληλους για το παράνομο κυνήγι στα δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις. Εκκρεμούσε δε η έκδοση απόφασης του υπουργού Γεωργίας, με την οποία θα ρυθμίζονταν μια σειρά ζητήματα που αφορούν «την πρόσληψη και την λειτουργία των φυλάκων θήρας». Την απόφαση αυτή εξέδωσε ο Σ. Χατζηγάκης στις 9 Ιούλη του 2009.

Η Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) υπέβαλε προσφυγή τόσο κατά της απόφασης αυτής όσο και κατά της διάταξης του δασοκτόνου νόμου 3208/2003, με την οποία οι ιδιώτες θηροφύλακες αναγορεύονταν σε ανακριτικούς υπάλληλους. Η προσφυγή συζητήθηκε στις 31 Γενάρη του 2013 στο Γ’ Τμήμα του ΣτΕ, σε επταμελή, δηλαδή διευρυμένη σύνθεση, λόγω σοβαρότητας της υπόθεσης. Φτάσαμε στο Σεπτέμβρη κι ακόμη εκκρεμεί η έκδοσή της, μολονότι ο Σ. Καλαφάτης με τις τροπολογίες του διεύρυνε το ανακριτικό έργο των ιδιωτών θηροφυλάκων και εμμέσως πλην σαφώς τους αναγόρευσε σε υπάλληλους του δημοσίου.

Με το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 οι ιδιώτες θηροφύλακες θα ασκούσαν ανακριτικό έργο μόνο για το παράνομο κυνήγι, όταν θα εκδιδόταν η υπουργική απόφαση. Ο Σ. Καλαφάτης, αγνοώντας την προσφυγή της ΠΕΔΔΥ και τη δεδομένη θετική υπέρ της προσφυγής απόφαση του ΣτΕ, με την τροπολογία του στο νόμο 4178/2013 διεύρυνε το ανακριτικό έργο των ιδιωτών θηροφυλάκων και τους αναγόρευσε σε προστάτες των δασικών προϊόντων! Εκανε και κάτι ακόμη, που το διαπιστώσαμε μετά από νέο κοίταγμα της τροπολογίας. Κατήργησε μεν το τελευταίο εδάφιο της διάταξης του δασοκτόνου νόμου 3208/2003, με το οποίο εξουσιοδοτούνταν ο υπουργός Γεωργίας να εκδώσει την απόφαση που προαναφέραμε, αλλά διατήρησε όλα τα υπόλοιπα εδάφια αυτής της διάταξης, με τα οποία οι ιδιώτες θηροφύλακες αναγορεύονταν σε ανακριτικούς υπάλληλους κατά την καταπολέμηση υποτίθεται της παράνομης θήρας. Φαίνεται ότι οι νομικοί του σύμβουλοι τον συμβούλευσαν να κάνει αυτή την κίνηση, προκειμένου το ΣτΕ να εκδώσει απόφαση ότι, μετά την κατάργηση της εξουσιοδοτικής απόφασης του Σ. Χατζηγάκη, δεν συντρέχει λόγος έκδοσης απόφασης και έτσι να συνεχίσει να ισχύει η διάταξη του δασοκτόνου 3208/2003 για τους ιδιώτες θηροφύλακες. Να ενεργήσει δηλαδή το ΣτΕ, όπως ενήργησε στην περίπτωση της προσφυγής της ΠΕΔΔΥ κατά της εγκυκλίου 1099/2004 του Ε. Μπασιάκου, μετά την κατάργησή της από τον Κ. Κιλτίδη.

Οπως είναι γνωστό στους νομικούς, το ΣτΕ συγκροτήθηκε για να υπηρετεί το «δίκαιο του μονάρχη». Για ένα διάστημα το ΣτΕ, ιδιαίτερα το Ε’ Τμήμα, είχε κάποιες αναλαμπές και εξέδωσε αρκετές αποφάσεις που υπεράσπιζαν το δασικό πλούτο της χώρας. Πλέον, όμως, το ΣτΕ υπηρετεί το δίκαιο του σύγχρονου μονάρχη, του κεφαλαίου. Γι’ αυτό και δεν αποκλείουμε το Γ’ Τμήμα του ΣτΕ να εκδώσει την απόφαση που επιδιώκει ο Σ. Καλφάτης μ’ αυτή την κίνησή του. Θα είναι μια απόφαση προκλητική, γιατί θα αναγορεύει τον ελεγχόμενο, που είναι η Κυνηγετική Συνομοσπονδία, σε ελεγκτή και κυρίαρχο του παιχνιδιού στην υπεράσπιση του δασικού πλούτου της χώρας.

Ο Σ. Καλαφάτης δεν κατήργησε την εξουσιοδοτική απόφαση του υπουργού Γεωργίας για τις προσλήψεις των ιδιωτών θηροφυλάκων μόνο για να απορριφθεί η προσφυγή της ΠΕΔΔΥ, αλλά και γιατί θέλει να αναγορεύσει το προεδρείο της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας σε κυρίαρχο παράγοντα τόσο στις προσλήψεις δασοφυλάκων (που θα υπάγονται πια στο δημόσιο φορέα) όσο και στην προστασία του δάσους και των δασικών εκτάσεων. Γι’ αυτό στην ίδια τροπολογία στο νόμο 4178/2013 προσέθεσε και διάταξη για τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι προσλαμβανόμενοι από την ΚΣ θηροφύλακες προκειμένου να ασκούν ανακριτικό έργο.

Στη συνέχεια, φαίνεται ότι κάποιοι από τους συμβούλους του επεσήμαναν ότι η διάταξη για πρόσληψη θηροφυλάκων από την ΚΣ, που θα μπορούν να ασκούν και ανακριτικό έργο για τις παραβάσεις που έχουν να κάνουν όχι μόνο με τη θήρα αλλά με όλα τα δασικά προϊόντα, δεν πατάει καλά, γιατί δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι και δεν προσλαμβάνονται από τις δασικές υπηρεσίες. Και του συνέστησαν να εισάγει τροπολογία σε επόμενο νομοσχέδιο, πράγμα που έκανε. Παραθέτουμε το κείμενο της τροπολογίας που έγινε η παρ. 2 του άρθρου 15 του νόμου αυτού:

«Στο τέλος της παρ. 8 του άρθρου 271 του ν.δ. 86/1969 (Α.7) προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:
"Κατά την ενάσκηση των καθηκόντων αυτών οι αναγνωριζόμενοι φύλακες θήρας των κυνηγετικών οργανώσεων του άρθρου 267 του παρόντος υπάγονται στον αρμόδιο φορέα για την προστασία και διαχείριση των δημοσίων δασών της χώρας, η διάθεση δε αυτών γίνεται με απόφαση της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας».

Προσέξτε λίγο τη διατύπωση. Οι θηροφύλακες θα προσλαμβάνονται από την ΚΣ και θα υπάγονται στο δημόσιο φορέα! Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία. Προκαλεί δε οργή, καθώς θεσπίζεται σε μια περίοδο που οι μνημονιολάγνοι μιλούν για αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και ανάμεσα στα κριτήρια που θέτουν είναι και ο τρόπος διορισμού τους (ελέγχουν και το βαθμό της συμμετοχής του ΑΣΕΠ στο διορισμό τους).

Την ίδια στιγμή αναγορεύουν την Κυνηγετική Συνομοσπονδία και τον Ν. Παπαδόδημα σε κυρίαρχους του παιχνιδιού στις προσλήψεις δασοφυλάκων και στην προστασία και διαχείριση των δημόσιων δασών!

Μαζί με το συνεχές ξεχαρβάλωμα της δασικής νομοθεσίας ολοκληρώνεται και η πλήρης αποδιοργάνωση και συρρίκνωση των αρμοδιοτήτων των Διευθύνσεων της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος. Αυτό είναι στρατηγικό σχέδιο τόσο του ντόπιου κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του όσο και του γερμανογαλλικού άξονα για το ξεπάτωμα του δασικού πλούτου της χώρας, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης.