«Καθαρίζουν» δάση και χορτολιβαδικά

Νέο δασοκτόνο νομοσχέδιο

Συνεχίζοντας την κριτική του νομοσχεδίου «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», θυμίζουμε ότι από τις αρχές του περασμένου Μάρτη έχουμε ανοίξει μέτωπο εναντίον εκείνων που έβαλαν στο μάτι 14,5 εκατ. στρέμματα χορτολιβαδικών εκτάσεων, με στόχο να οικοδομήσουν πολυτελείς βίλες, πετρελαϊκές και άλλου είδους εγκαταστάσεις, εμφανιζόμενοι ως ιδιοκτήτες τους.

Σύμφωνα με το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 οι εκτάσεις αυτές χαρακτηρίστηκαν μεν ως μη δασικές, όμως η διαχείρισή τους ανατέθηκε στις Διευθύνσεις Δασών. Οποιος διεκδικεί εμπράγματο δικαίωμα επ’ αυτών των εκτάσεων οφείλει να προσφύγει είτε στο Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών (ΣΙΔ) είτε άμεσα στα πολιτικά δικαστήρια, διεκδικώντας τίτλο κυριότητας.

Επειδή αυτή η διαδικασία βάζει εμπόδια στους μεγαλοκαπιταλιστές που εποφθαλμιούν τις χορτολιβαδικές εκτάσεις, πίεζαν την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ να ζητήσει από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να γνωμοδοτήσει για το αν είναι δυνατό να εκδοθεί οικοδομική άδεια στις χορτολιβαδικές εκτάσεις. Το ερώτημα στάλθηκε επί υπουργίας Τ. Μπιρμπίλη. Το ΝΣΚ εξέδωσε τη Γνωμοδότηση 331 (27.6.2011), την οποία έκανε αποδεκτή ο διάδοχός της στο υπουργείο Γ. Παπακωνσταντίνου στις 4 Μάη του 2012. Κάνοντας αποδεκτή αυτή τη Γνωμοδότηση, ο Γ. Παπακωνσταντίνου άνοιγε το δρόμο στους καταπατητές να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους.

Συνοπτικά, για να μην πλατειάσουμε και ξεφύγουμε από το θέμα μας, θυμίζουμε ότι στην αρχή αντέδρασαν οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου, με εφαρμοστική εγκύκλιο που μπλοκάριζε τη Γνωμοδότηση του ΝΣΚ. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες απειλήθηκαν από υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΚΑ και αναγκάστηκαν να πάρουν πίσω τη συγκεκριμένη εφαρμοστική εγκύκλιο. Αυτά έγιναν το τελευταίο δεκαήμερο του περασμένου Φλεβάρη. Από τις αρχές Μάρτη αρχίσαμε να παρεμβαίνουμε εμείς, αλλά και υπηρεσιακοί παράγοντες των δασικών υπηρεσιών της περιφέρειας, με δική τους πρωτοβουλία. Θεωρούμε ότι η αρθρογραφία μας συνέβαλε στο να εγείρουν θέμα και οι υπηρεσιακοί παράγοντες, στην κατεύθυνση της κατάργησης αυτής της κατάπτυστης Γνωμοδότησης του ΝΣΚ.

Μετά την πίεση αυτή, αναγκάστηκαν οι ίδιοι παράγοντες να εκδώσουν απόφαση με την οποία καλούσαν τον Ειδικό Γραμματέα Δασών να εκδώσει εφαρμοστική εγκύκλιο, με την οποία ένας ιδιώτης μπορεί να βγάλει οικοδομική άδεια μόνο στην περίπτωση που έχει τελεσίδικη δικαστική απόφαση, σύμφωνα με την οποία η επίδικη χορτολιβαδική έκταση του ανήκει. Από την άλλη, οι υπηρεσιακοί παράγοντες της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος που θα εξέδιδαν αυτή την εφαρμοστική εγκύκλιο (σύμφωνα με τις υποδείξεις των παραγόντων της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ), όφειλαν να εξετάζουν με άλλο τρόπο τα στοιχεία που προσκόμιζαν οι ιδιοκτήτες που διεκδικούσαν εμπράγματα δικαιώματα σε περιοχές όπου δεν ίσχυε το τεκμήριο κυριότητας. Το αναφέρουμε γιατί αυτές τις χορτολιβαδικές εκτάσεις τις συσχέτιζαν και με το ζήτημα των κοινοτικών επιδοτήσεων των κτηνοτρόφων.

Την απόφαση αυτή υπέγραφε η τότε Γενική Γραμματέας του ΥΠΕΚΑ Μ. Ευαγγελίδου (βασικά ως «λαγός» του Γενικού Γραμματέα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος Σωκ. Αλεξιάδη) και απευθυνόταν στον Ειδικό Γραμματέα Δασών Γ. Αμοργιανιώτη. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπαμα, από το οποίο εμμέσως πλην σαφώς προκύπτει, ότι επιδιώκουν να παραδώσουν στους καταπατητές τουλάχιστον τις χορτολιβαδικές εκτάσεις των περιοχών όπου δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου, με το πρόσχημα ότι θέλουν να στηρίξουν τις κοινοτικές επιδοτήσεις των κτηνοτρόφων:

«Παράλληλα όμως, (όπως εξετάστηκε και σε πρόσφατη σύσκεψη με τον Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Ανάπτυξης κο Κορασίδη και τον Γενικό Γραμματέα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος κο Αλεξιάδη) στο βαθμό που δεν ισχύει το τεκμήριο της κυριότητας υπέρ του δημοσίου σε ορισμένες περιφέρειες της χώρας, η αναγνώριση της κυριότητας των φερομένων ως ιδιωτικών χορτολιβαδικών εκτάσεων θα μπορούσε να γίνει, από τις δασικές υπηρεσίες, με απλούστερο τρόπο εξέτασης των αποδεικτικών στοιχείων, από ότι με την κρίση του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών του ΑΝ 1539/38. Επιπροσθέτως το θέμα συνδέεται με την προστασία της γεωργικής γης και των χορτολιβαδικών εκτάσεων, όπως επίσης και με το θέμα των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων για την κτηνοτροφία και της σχετικής υποχρέωσης της χώρας να αποσαφηνίσει το καθεστώς των εκτάσεων όπου επιτρέπεται η βόσκηση» (οι εμφάσεις δικές μας).

Υπογραφές κατά του δασοκτόνου Σχεδίου Νόμου μαζεύει το WWF

Σταυρογιάννη Λούλη | 23.10.2013

Εκστρατεία συλλογής υπογραφών με αίτημα την απόσυρση του νομοσχεδίου του ΥΠΕΚΑ για τα δάση, "μέσα από το οποίο προωθούνται σειρά διατάξεων με πραγματικά καταστροφικές συνέπειες", ξεκίνησε το WWF Ελλάς. Όπως επισημαίνει, σε αυτές συμπεριλαμβάνονται η «αποδέσμευση» των περιοχών χαμηλής βλάστησης από οποιοδήποτε καθεστώς προστασίας (μιλάμε για περιοχές εξαιρετικής οικολογικής σημασίας που αθροίζουν περίπου το 15% της έκτασης της χώρας) και η χαλάρωση σειράς όρων για «αναπτυξιακές» παρεμβάσεις στα δάση.

Στο κείμενο διαμαρτυρίας η οργάνωση προειδοποιεί πως "πλέον τα πράγματα δείχνουν να βγαίνουν εντελώς εκτός ελέγχου. Αν δεν αντιδράσουμε, σύντομα η Ελλάδα της κρίσης θα αποκτήσει και τα αδιαμφισβήτητα ευρωπαϊκά πρωτεία στη θεσμοθέτηση της οπισθοδρόμησης της περιβαλλοντικής προστασίας".

Και προτρέπει:
"Εάν και εσείς διαφωνείτε με την πεποίθηση ότι η ανάπτυξη μπορεί να έρθει μόνο μέσα από το ξεπάτωμα του εθνικού φυσικού μας κεφαλαίου, στηρίξτε την εκστρατεία μας υπογράφοντας τη σχετική έκκληση http://www.wwf.gr/petition/".

πηγή: ΑΥΓΗ

Ξεπατώνουν τα δάση σ’ όλη τη χώρα

Στο όνομα της τουριστικής ανάπτυξης

Στις 18 του περασμένου Σεπτέμβρη, στο πλαίσιο της περιβόητης διαβούλευσης, άρχισε η δημόσια συζήτηση πάνω στο νομοσχέδιο με τίτλο «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», η οποία ολοκληρώθηκε στις 2 Οκτώβρη.

Η ισχύουσα δασική νομοθεσία βρίσκεται διάσπαρτη σε πολλούς νόμους, με βασικό το νόμο 998/1979. Από το 1979 μέχρι σήμερα έγιναν μεγάλες ανατροπές στο συγκεκριμένο νόμο και ιδιαίτερα στο έκτο κεφάλαιό του, που αναφέρεται στις επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Οι ανατροπές που έγιναν αντιστρατεύονται τα δύο βασικά άρθρα του ισχύοντος αστικού συντάγματος (24 και 117), με τα οποία προστατεύεται σχετικά ο δασικός πλούτος της χώρας.

Επιτροπή του ΥΠΕΚΑ, που στελεχώθηκε από δασολόγους και νομικούς, ανέλαβε, στο πλαίσιο δέσμευσης έναντι της Κομισιόν, να επικαιροποιήσει ένα μέρος της ισχύουσας δασικής νομοθεσίας. Η επιτροπή παρέδωσε στον Ειδικό Γραμματέα Δασών τη δουλειά της, χωρίς όμως ποτέ αυτή να δημοσιοποιηθεί. Ετσι, δεν έχουμε τη δυνατότητα να συγκρίνουμε την έκθεση αυτή με το νομοσχέδιο που δημοσιοποιήθηκε στις 18 Σεπτέμβρη.

Η πρώτη παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε είναι ότι με το εν λόγω νομοσχέδιο γίνεται μερική και όχι συνολική επικαιροποίηση της δασικής νομοθεσίας. Ομως και αυτή η μερική επικαιροποίηση συμπεριέλαβε όλο το κεφάλαιο των λεγόμενων επιτρεπτών επεμβάσεων στα δάση και στις δασικές εκτάσεις, που προβλέπονται τόσο στο έκτο κεφάλαιου του νόμου 998 όσο και σε άλλους νόμους που ψηφίστηκαν από το 1979 μέχρι τις αρχές Αυγούστου του 2013, όταν άρχισε να ισχύει ο νόμος 4179 για την περιβόητη ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στον τουρισμό.

Η συγκέντρωση σε ένα κείμενο όλων των διατάξεων των λεγόμενων επιτρεπτών επεμβάσεων στα δάση και στις δασικές εκτάσεις βοηθά στο να αναδειχτεί το διαχρονικό έγκλημα που συντελέστηκε στα δάση και στις δασικές εκτάσεις, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και του δημοσίου συμφέροντος.

Αρκετοί από τους όψιμους υπερασπιστές του δασικού πλούτου της χώρας θεώρησαν πολλές από τις λεγόμενες επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση και στις δασικές εκτάσεις ως εισαγόμενες για πρώτη φορά. Από την άλλη, άφησαν στο απυρόβλητο πολλές άλλες αντιδασικές διατάξεις, που πραγματικά εισάγονται για πρώτη φορά με το νομοσχέδιο αυτό. Μικρή σημασία έχει αν υπήρξε μεθόδευση συγκάλυψης ή αν αυτό συνέβη από άγνοια και τεμπελιά. Θα πρέπει κανείς να παρακολουθεί στενά την ασκούμενη δασική πολιτική, για να μπορεί να διαπιστώνει τις συνεχείς ανατροπές στη δασική νομοθεσία και οι δημοσιογράφοι του αστικού Τύπου δεν έχουν καμιά όρεξη να το κάνουν, αρκούμενοι στη ρουτίνα και σε αρπακολλατζίδικες προσεγγίσεις.

Εχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην αντιμετώπιση που επιφύλαξαν η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ και ο Ειδικός Γραμματέας Δασών Γ. Αμοργιανιώτης στην απόφαση 32/2013 του ΣτΕ, την οποία έπρεπε να εφαρμόσουν άμεσα. Οφειλαν να το κάνουν με εφαρμοστική εγκύκλιο, για λόγους που έχουμε αναλύσει διεξοδικά. Αν το έκαναν, όφειλαν να καταργήσουν άμεσα την απόφαση 2042/4545 του 2010 του πρώην αρμόδιου υφυπουργού Αθ. Μωραΐτη. Τους δόθηκε η ευκαιρία να το κάνουν με το νομοσχέδιο και δεν το κάνουν, νομιμοποιώντας έτσι τόσο το ξεπάτωμα που συντελέστηκε από το Δεκέμβρη του 2003 με το δασοκτόνο νόμο 3208/2003, όσο κι’ αυτό που θα συνεχίσει να γίνεται μετά την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου.

Οι νέες επιτρεπτές επεμβάσεις του έκτου κεφαλαίου του 998/1979, που εισάγονται για πρώτη φορά με το νομοσχέδιο είναι δύο: Πρώτον, επιτρέπεται η χάραξη διαδρομών σε δάση και δασικές εκτάσεις για τη διεξαγωγή αγώνων motocross. Δεύτερον, επιτρέπεται η έρευνα και η διεξαγωγή σκαπτικών εργασιών για την ανεύρεση θησαυρού σε δάση και δασικές εκτάσεις.

Και για τις δύο αυτές νέες επεμβάσεις πήραμε τις πρώτες απαντήσεις σε ερωτήματα που θέσαμε σε υπηρεσιακούς παράγοντες του κέντρου και της περιφέρειας. Θα συνεχίσουμε την έρευνα και εν ευθέτω χρόνω θα τοποθετηθούμε. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, απ’ αυτές τις νέες επεμβάσεις δεν κινδυνεύουν σοβαρά τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, όπως κινδυνεύουν από επεμβάσεις για στρατιωτικά έργα, για εκμετάλλευση κοιτασμάτων χρυσού («επένδυση» εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλικιδική), για γήπεδα γκολφ, για βίλες και γενικά από επεμβάσεις για «τουριστική ανάπτυξη», που από τη δοσιλογική κυβέρνηση έχει ανακηρυχτεί στο βασικό εργαλείο που θα βγάλει δήθεν τη χώρα από τη βαθιά καπιταλιστική ύφεση.

Μέχρι τις 8 Αυγούστου που δημοσιεύτηκε ο νόμος 4179/2013 για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στον τουρισμό, είχαν ψηφιστεί διάφορες διατάξεις με τις οποίες νομιμοποιούνταν παράνομα ξεχερσώματα δασών και δασικών εκτάσεων, προκειμένου να χτιστούν πολυτελείς βίλες ή πετρελαϊκές εγκαταστάσεις ή καπιταλιστικές μεταλλευτικές επιχειρήσεις. Ομως, με το νόμο 4179 και τις αντιδασικές διατάξεις που εισάγονται μ’ αυτόν θα προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημιά στο δασικό πλούτο της χώρας. Ας πάρουμε μια μικρή γεύση αυτού του νόμου:

«1α. Ως "οργανωμένος υποδοχέας τουριστικών δραστηριοτήτων" ορίζεται η περιοχή που αναπτύσσεται βάσει ενιαίου σχεδίου, προκειμένου να λειτουργήσει κατά κύρια χρήση ως οργανωμένος χώρος ανάπτυξης τουρισμού αναψυχής».
«4δ. Στα γήπεδα εκμετάλλευσης των οργανωμένων υποδοχέων επιτρέπεται να περιλαμβάνονται και εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικό καθεστώς προστασίας, όπως ιδίως χώρος αρχαιολογικού ή ιστορικού ενδιαφέροντος, δάση και δασικές εκτάσεις καθώς και περιοχές υπαγόμενες στο εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών του ν. 3937/2011».

Υπογραμμίζουμε το «κατά κύρια χρήση», γιατί, όπως θα δούμε στη συνέχεια, θα δεσμευτούν εκτάσεις από 300 έως 4.000 στρέμματα δάσους, προκειμένου να δημιουργηθούν γήπεδα «οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων» σε όλη την Ελλάδα, για τον λεγόμενο ποιοτικό τουρισμό, τον τουρισμό των φραγκάτων. Δεν μιλάμε αυθαίρετα για εκτάσεις από 300 έως 4.000 στρέμματα διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα.
Παραπέμπουμε στο σχέδιο ΚΥΑ για την «Εγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό», που σύμφωνα με πληροφορίες μας θα τεθεί σε «δημόσια διαβούλευση» πριν πάρει το δρόμο για δημοσίευση στο ΦΕΚ. Ομως, πριν ακόμα ξεκινήσει η δημόσια διαβούλευση για την «Εγκριση του Ειδικού Πλαισίου για τον Χωροταξικό Σχεδιασμό», σπεύδει το ίδιο το ΥΠΕΚΑ και εισάγει στο νομοσχέδιο για τα δασικά οικοσυστήματα τις διατάξεις για τη δημιουργία γηπέδων «οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων», οι οποίες διευρύνουν το πεδίο των επιτρεπτών επεμβάσεων σε δάση και δασικές εκτάσεις.

Στην κατηγορία των οργανωμένων υποδοχέων υπάγονται και τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα. Οι συντάκτες του νέου δασοκτόνου νομοσχεδίου εισάγουν διάταξη με την οποία επιτρέπεται η εγκατάσταση σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων σε δάση και δασικές εκτάσεις. Ιδού η διάταξη: «Αρθρο 49, Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα: (…) 2. Επίσης επιτρέπεται στις ανωτέρω εκτάσεις η εγκατάσταση σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων (…) 3. Στα γήπεδα εκμετάλλευσης των οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων του άρθρου 1 του ν. 4179/2013 επιτρέπεται να περιλαμβάνονται δάση, δασικές εκτάσεις». Θυμίζουμε, ότι στα δάση και τις δασικές εκτάσεις που θα δεσμευτούν σε όλη την Ελλάδα για τη δημιουργία γηπέδων οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων και για την εγκατάσταση σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων κύρια χρήση θα είναι η τουριστική εκμετάλλευση.

Πώς μπορεί να σταθεί ο ισχυρισμός των συντακτών αυτού του δασοκτόνου νομοσχεδίου, ότι θέλουν πραγματικά να παρέχουν ποιοτικό τουρισμό, όταν καταστρέφουν το βασικό προϊόν που είναι ο δασικός πλούτος της χώρας;

Θα επανέλθουμε, όμως, γιατί το θέμα είναι τεράστιο.

Γεράσιμος Λιόντος

πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

Οχι στην εμπορευματοποίηση και καταστροφή του Πεντελικού

πηγή: Πρωτοβουλία Κατοίκων Πεντέλης-Μελισσίων

Ποιος εθελοντισμός;

Πίνουν καφέ και παίζουν τάβλι στο καφενείο, κατά τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδια, οι πολίτες αυτής της χώρας περιμένοντας τον επαγγελματία πυροσβέστη να σβήσει την πυρκαγιά. Αυτά δήλωσε χτες κατά τη διάρκεια της παρουσίασης των αποτελεσμάτων της φετινής αντιπυρικής περιόδου. Ετσι, ανέλαβε να τους «οργανώσει» σε εθελοντική βάση επιδιώκοντας να αλλάξει το δόγμα πυρόσβεσης από επαγγελματικό σε... ερασιτεχνικό.

Από το καλοκαίρι έχει προαναγγείλει πως έχουν συγκροτηθεί έντεκα εθελοντικά κλιμάκια και στόχος της κυβέρνησης είναι να «τρέξει» το λεγόμενο εθελοντισμό, που θα είναι το δόγμα πυρόσβεσης από εδώ και πέρα. Πρόθεσή της είναι η προώθηση του εθελοντισμού όχι σε επικουρική βάση με τη συμμετοχή πολιτών, αλλά η μεταφορά της κύριας και αποκλειστικής ευθύνης στους ίδιους τους πολίτες της λειτουργίας του δικτύου πυρασφάλειας της χώρας. Στο νέο δόγμα πυρόσβεσης η κυβέρνηση θέλει να εντάξει και την Τοπική Διοίκηση.

Ο υπουργός ανήγγειλε το πώς θα είναι η πυρόσβεση, αφού τα μεθοδικά βήματα για την αποσάθρωση και την υποβάθμιση της Πυροσβεστικής (τεράστια οργανικά κενά, περικοπές κονδυλίων, γερασμένα οχήματα και αεροπλάνα, έλλειψη Ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας, υπερεργασία, απουσία υγιεινής και ασφάλειας) γίνονται εδώ και χρόνια. Σύντομα, αναφέρουν οι ίδιοι οι πυροσβέστες, οι πολίτες θα καλούνται να πληρώνουν πανάκριβα - που ήδη έχουν πληρώσει μέσω φορολογίας - τις παροχές του Σώματος. Επιπλέον θα «επιστρατεύονται» με μικρή εκπαίδευση για να κάνουν δουλειά επαγγελματιών. Εθελοντές για... κάψιμο. Αλλά δεν είναι μόνο ή κυρίως αυτό. Στην «εθελοντική οργάνωση της πυρόσβεσης», με τη συμμετοχή και της Τοπικής Διοίκησης, συμμετέχουν και μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στα πλαίσια των «δωρεών» ή της λεγόμενης Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Και οργανώνουν ουσιαστικά «ιδιωτικές μονάδες» σ' αυτόν τον τομέα. Μήπως λοιπόν ανοίγεται δρόμος και για ιδιωτικοποίηση της πυρόσβεσης (όπως πχ στις ΗΠΑ), ή μήπως μέσω του εθελοντισμού ανοίγει ο δρόμος συγκρότησης και ιδιωτικών κατασταλτικών μηχανισμών πολλαπλών χρήσεων;

πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανακοίνωση Σ.Ε.Α.Δ.Α. για το νέο νομοσχέδιο για τα δάση

πηγή: ΣΕΑΔΑ

Οχι στην παράδοση των δασικών οικοσυστημάτων στους επιχειρηματικούς ομίλους

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Με ανακοίνωσή της ζητά την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου για τα δάση

Σχετικά με το νομοσχέδιο για τα δάση που έφερε στη Βουλή η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και το οποίο καταργεί ό,τι απέμεινε από το καθεστώς προστασίας των δασών, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Το Νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο "Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης", είναι ένα ακόμη βήμα στην εμπορευματοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων και του δημόσιου πλούτου και γι' αυτό η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ ζητά την άμεση απόσυρσή του.

Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί συνέχεια της πολιτικής που ξεκίνησε με τον Ν. 998/1979 με στόχο την "απελευθέρωση" εκατομμυρίων στρεμμάτων από τη δασική προστασία με τη μετονομασία τους σε "χορτολιβαδικές" και τη θέσπιση της δυνατότητας αλλαγής χρήσης ακόμη και δασών και συνεχίστηκε με το νόμο 1734/1987 με τη μετονομασία τους σε "βοσκότοπους" και τη μεγάλη διεύρυνση της δυνατότητας αλλαγής χρήσης τους. Μέχρι την εμφάνιση του υπό κρίση νομοσχεδίου, τον τίτλο του πιο μελετημένου αντιδασικού νόμου είχε κατακτήσει επάξια ο νόμος 3208/2003, ο οποίος αλλάζοντας τον ορισμό του δάσους και αξιοποιώντας τον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό των δασικών οικοσυστημάτων σε δάση και δασικές εκτάσεις είχε στόχο να διευκολύνει την παράδοση εκατομμυρίων στρεμμάτων δημόσιας δασικής γης σε ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα.

Τώρα η κυβέρνηση με το νέο νομοσχέδιο έρχεται να άρει όλα τα εμπόδια για τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου, που θέλει να αρπάξει όλο και περισσότερη δημόσια περιουσία έναντι πινακίου φακής και θέλει να αυξήσει τα κέρδη του με τίμημα την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και πιο συγκεκριμένα:

-- Στο όνομα της βιώσιμης ανάπτυξης παραδίδει τα δασικά οικοσυστήματα στους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιαίτερα στο τουριστικό (διεύρυνση μορφών και χώρου δραστηριοποίησης), βιομηχανικό, κατασκευαστικό κεφάλαιο, εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για ανάπτυξη επιχειρηματικών ομίλων στον τομέα της κτηνοτροφίας, σε βάρος της μέχρι σήμερα παραγωγικής μορφής με τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, σε συνδυασμό με την ΚΑΠ και τις ενισχύσεις που συνδέονται με τις βοσκήσιμες-χορτολιβαδικές εκτάσεις.

-- Αντιμετωπίζει τα δασικά οικοσυστήματα ως διέξοδο στα λιμνάζοντα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, παραχωρώντας τους το δικαίωμα επενδύσεων χωρίς δαπάνες στη γη.

-- Νομιμοποιεί και αναγνωρίζει δικαιώματα ιδιοκτησίας καταπατήσεων, εκχερσώσεων, επεκτάσεων σε χιλιάδες στρέμματα δημοσίων δασικών οικοσυστημάτων, δικαιώνοντας τον εμπρηστή και καταπατητή.

Από τις διατάξεις του κερδισμένο είναι μόνο το μεγάλο κεφάλαιο και τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα, αφού τους παραχωρούνται τα δασικά οικοσυστήματα και η δημόσια λαϊκή περιουσία υπονομεύοντας τη ζωή, την υγεία, το μέλλον της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Τα δασικά οικοσυστήματα θα μπορούσαν να λειτουργήσουν προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων με μια δασική πολιτική που θα εξασφαλίζει την προστασία και την ολοκληρωμένη διαχείρισή τους, την ανάπτυξή τους ως βασικού τομέα της πρωτογενούς παραγωγής, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την οικολογική τους ανόρθωση, αφού αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του φυσικού περιβάλλοντος.

Προϋπόθεση είναι μια άλλη πολιτική που θα προβλέπει την κατάργηση της ιδιοκτησίας στα δασικά οικοσυστήματα και την κοινωνικοποίησή τους, την προστασία, διαχείριση και ανάπτυξή τους στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας».

πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Προσεχώς... μαζί τα κτίσαμε

Τα δασοκτόνα σχέδια πρέπει να ανατραπούν πριν να είναι αργά

Του ΚΡΙΤΩΝΑ ΑΡΣΕΝΗ
ανεξάρτητου ευρωβουλευτή, εισηγητή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα δάση

Την Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου η κοινωνία μας συγκλονίστηκε από μια πολιτική δολοφονία, αυτή του Παύλου Φύσσα, από στέλεχος της Χρυσής Αυγής. Εδώ και αρκετό καιρό κόμματα, Αστυνομία και ΜΜΕ με την ανοχή τους είχαν κάνει ρουτίνα τις απειλές, το φόβο και τους προπηλακισμούς. Αυτή τη φορά η φασιστική βία έφτασε σε δολοφονία. Η προσοχή της κοινωνίας μας είναι και πρέπει να είναι στραμμένη στην αντιμετώπιση της φασιστικής απειλής.

Η χρονική συγκυρία του τραγικού περιστατικού της δολοφονίας Φύσσα, με την ανακοίνωση από πλευράς κυβέρνησης του νομοσχεδίου για τα δάση, ήταν ατυχής. Η δεύτερη έγινε το απόγευμα της ίδιας μέρας, και ενώ τα μάτια όλων ήταν στραμμένα στο αποτρόπαιο της απροσδόκητης πράξης. Περιθώριο διαβούλευσης; Μία, μόλις, εβδομάδα. Αν πρόκειται για επιπολαιότητα ή μη δεν θα το μάθουμε ποτέ. Το σίγουρο, όμως, είναι πως η κυβέρνηση -προκειμένου να περάσει βολικές προς συγκεκριμένους επιχειρηματίες νομοθετικές αλλαγές- επανειλημμένα εκμεταλλεύεται την αδυναμία της κοινωνίας να αντιδράσει σε ταυτόχρονα σοκ.

Τον τελευταίο χρόνο, στο όνομα της εξόδου από την κρίση, η πολιτεία έχει βαλθεί να διαλύσει οποιονδήποτε κανόνα για τη δόμηση υπάρχει στη χώρα. Πώληση τοποθεσιών που δεν είχαν κτισθεί επειδή ήταν δημόσιες, νομιμοποίηση όχι μόνο παλαιών αυθαιρέτων, αλλά και οποιουδήποτε μελλοντικού, δόμηση τεράστιων ξενοδοχείων όπου τα δωμάτια θα πωλούνται σαν παραθεριστικές κατοικίες.

Πιστεύει, αλήθεια, η κυβέρνηση ότι θα βγούμε από την κρίση εγκαθιστώντας σε δασικές εκτάσεις, βιοτεχνίες, μονάδες διαχείρισης λυμάτων, απορριμμάτων, μπαζών, τυροκομείων, σφαγείων και φυλακές, γήπεδα γκολφ και αεροδρόμια, όπως προτείνει το σχέδιο νόμου; Πιστεύει, αλήθεια, ότι θα βγούμε από την κρίση χτίζοντας στα καμένα; Μεταξύ άλλων, το νομοσχέδιο προτείνει να καταργηθεί η απαγόρευση δόμησης στα καμένα, αφού δίνεται η δυνατότητα να αρθεί μια αναδάσωση, όταν κριθεί ότι ο σκοπός της έχει «επιτευχθεί», προκειμένου η δασική έκταση να μπορεί να «αξιοποιηθεί».

Αν θέλαμε στ' αλήθεια και στα σοβαρά να ενδυναμώσουμε τον ελληνικό τουρισμό, που προσφέρει 770.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας, θα έπρεπε να κάνουμε το αντίθετο. Να προστατεύσουμε αυτά που κάνουν τους ξένους να επισκέπτονται τη χώρα μας, ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη στιγμή της. Την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της, τα τοπία της, το φυσικό της περιβάλλον. Χωρίς θεσμοθετημένη προστασία των παραπάνω, η Ελλάδα υστερεί επικίνδυνα απέναντι στους ανταγωνιστικούς της τουριστικούς προορισμούς.

Ηδη αρχίζει να συζητείται διεθνώς η πρωτόγνωρη αλλοίωση των τοπίων, πόλεων και χωριών της Ελλάδας. Με τη Μογγολία μάς παρομοίασε πρόσφατα ο Χανς Βέρνερ-Ζιν, πρόεδρος ενός από τα μεγαλύτερα οικονομικά think-tankς της Γερμανίας, του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών IfO του Μονάχου, σε άρθρο του στην οικονομική επιθεώρηση «Wirtschaftswoche» που αναμεταδόθηκε από την Deutsche Welle: χάος, άγρια οικιστική ανάπτυξη εξαιτίας της έλλειψης μιας λειτουργούσας πολεοδομίας, τα κοινά μας στοιχεία.

Αν επικρατήσει αυτή η άποψη για την Ελλάδα, ο τουρισμός μας θα καταστραφεί. Δεν θα συζητάμε αν «μαζί τα φάγαμε» ή όχι, αλλά αν «μαζί τα κτίσαμε», όλα αυτά τα σπίτια, διάσπαρτα παντού μέσα στη γη μας, αν μαζί γκρεμίσαμε όλα τα πέτρινα σπίτια των χωριών μας, τα νεοκλασικά, τα ενετικά κέντρα των πόλεων και οικισμών μας. Το σίγουρο είναι ότι μόνο εμείς σε όλη την Ευρώπη γκρεμίσαμε τα παλιά μας κτήρια σε πόλεις και χωριά, μόνο εμείς στην Ελλάδα κτίσαμε έτσι πρόχειρα, αδιάφορα, απερίσκεπτα τα τοπία μας και το φυσικό μας περιβάλλον.

Ας διαδώσουμε, λοιπόν, όλοι μαζί τα δασοκτόνα σχέδιά τους και ας αντιδράσουμε μαζικά πριν μας πουν ότι «μαζί τα κτίσαμε».

πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ