Νέο δασοκτόνο νομοσχέδιο
Συνεχίζοντας την κριτική του νομοσχεδίου «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», θυμίζουμε ότι από τις αρχές του περασμένου Μάρτη έχουμε ανοίξει μέτωπο εναντίον εκείνων που έβαλαν στο μάτι 14,5 εκατ. στρέμματα χορτολιβαδικών εκτάσεων, με στόχο να οικοδομήσουν πολυτελείς βίλες, πετρελαϊκές και άλλου είδους εγκαταστάσεις, εμφανιζόμενοι ως ιδιοκτήτες τους.
Σύμφωνα με το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 οι εκτάσεις αυτές χαρακτηρίστηκαν μεν ως μη δασικές, όμως η διαχείρισή τους ανατέθηκε στις Διευθύνσεις Δασών. Οποιος διεκδικεί εμπράγματο δικαίωμα επ’ αυτών των εκτάσεων οφείλει να προσφύγει είτε στο Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών (ΣΙΔ) είτε άμεσα στα πολιτικά δικαστήρια, διεκδικώντας τίτλο κυριότητας.
Επειδή αυτή η διαδικασία βάζει εμπόδια στους μεγαλοκαπιταλιστές που εποφθαλμιούν τις χορτολιβαδικές εκτάσεις, πίεζαν την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ να ζητήσει από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να γνωμοδοτήσει για το αν είναι δυνατό να εκδοθεί οικοδομική άδεια στις χορτολιβαδικές εκτάσεις. Το ερώτημα στάλθηκε επί υπουργίας Τ. Μπιρμπίλη. Το ΝΣΚ εξέδωσε τη Γνωμοδότηση 331 (27.6.2011), την οποία έκανε αποδεκτή ο διάδοχός της στο υπουργείο Γ. Παπακωνσταντίνου στις 4 Μάη του 2012. Κάνοντας αποδεκτή αυτή τη Γνωμοδότηση, ο Γ. Παπακωνσταντίνου άνοιγε το δρόμο στους καταπατητές να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους.
Συνοπτικά, για να μην πλατειάσουμε και ξεφύγουμε από το θέμα μας, θυμίζουμε ότι στην αρχή αντέδρασαν οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου, με εφαρμοστική εγκύκλιο που μπλοκάριζε τη Γνωμοδότηση του ΝΣΚ. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες απειλήθηκαν από υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΚΑ και αναγκάστηκαν να πάρουν πίσω τη συγκεκριμένη εφαρμοστική εγκύκλιο. Αυτά έγιναν το τελευταίο δεκαήμερο του περασμένου Φλεβάρη. Από τις αρχές Μάρτη αρχίσαμε να παρεμβαίνουμε εμείς, αλλά και υπηρεσιακοί παράγοντες των δασικών υπηρεσιών της περιφέρειας, με δική τους πρωτοβουλία. Θεωρούμε ότι η αρθρογραφία μας συνέβαλε στο να εγείρουν θέμα και οι υπηρεσιακοί παράγοντες, στην κατεύθυνση της κατάργησης αυτής της κατάπτυστης Γνωμοδότησης του ΝΣΚ.
Μετά την πίεση αυτή, αναγκάστηκαν οι ίδιοι παράγοντες να εκδώσουν απόφαση με την οποία καλούσαν τον Ειδικό Γραμματέα Δασών να εκδώσει εφαρμοστική εγκύκλιο, με την οποία ένας ιδιώτης μπορεί να βγάλει οικοδομική άδεια μόνο στην περίπτωση που έχει τελεσίδικη δικαστική απόφαση, σύμφωνα με την οποία η επίδικη χορτολιβαδική έκταση του ανήκει. Από την άλλη, οι υπηρεσιακοί παράγοντες της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος που θα εξέδιδαν αυτή την εφαρμοστική εγκύκλιο (σύμφωνα με τις υποδείξεις των παραγόντων της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ), όφειλαν να εξετάζουν με άλλο τρόπο τα στοιχεία που προσκόμιζαν οι ιδιοκτήτες που διεκδικούσαν εμπράγματα δικαιώματα σε περιοχές όπου δεν ίσχυε το τεκμήριο κυριότητας. Το αναφέρουμε γιατί αυτές τις χορτολιβαδικές εκτάσεις τις συσχέτιζαν και με το ζήτημα των κοινοτικών επιδοτήσεων των κτηνοτρόφων.
Την απόφαση αυτή υπέγραφε η τότε Γενική Γραμματέας του ΥΠΕΚΑ Μ. Ευαγγελίδου (βασικά ως «λαγός» του Γενικού Γραμματέα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος Σωκ. Αλεξιάδη) και απευθυνόταν στον Ειδικό Γραμματέα Δασών Γ. Αμοργιανιώτη. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπαμα, από το οποίο εμμέσως πλην σαφώς προκύπτει, ότι επιδιώκουν να παραδώσουν στους καταπατητές τουλάχιστον τις χορτολιβαδικές εκτάσεις των περιοχών όπου δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου, με το πρόσχημα ότι θέλουν να στηρίξουν τις κοινοτικές επιδοτήσεις των κτηνοτρόφων:
«Παράλληλα όμως, (όπως εξετάστηκε και σε πρόσφατη σύσκεψη με τον Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Ανάπτυξης κο Κορασίδη και τον Γενικό Γραμματέα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος κο Αλεξιάδη) στο βαθμό που δεν ισχύει το τεκμήριο της κυριότητας υπέρ του δημοσίου σε ορισμένες περιφέρειες της χώρας, η αναγνώριση της κυριότητας των φερομένων ως ιδιωτικών χορτολιβαδικών εκτάσεων θα μπορούσε να γίνει, από τις δασικές υπηρεσίες, με απλούστερο τρόπο εξέτασης των αποδεικτικών στοιχείων, από ότι με την κρίση του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών του ΑΝ 1539/38. Επιπροσθέτως το θέμα συνδέεται με την προστασία της γεωργικής γης και των χορτολιβαδικών εκτάσεων, όπως επίσης και με το θέμα των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων για την κτηνοτροφία και της σχετικής υποχρέωσης της χώρας να αποσαφηνίσει το καθεστώς των εκτάσεων όπου επιτρέπεται η βόσκηση» (οι εμφάσεις δικές μας).