Πηγάδα στο Δασαμάρι

φωτογράφιση Γ.Σ., Σεπτέμβριος 2018

RυPαNτήριο

«Οποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει.»
Μάνος Χατζιδάκις

—Τι να πούμε, τότε, για εκείνους που διαφήμιζαν το τέρας;

«Εγκληματική οργάνωση» έκρινε πριν λίγες μέρες το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων την νεοναζιστική εθνικιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Λίγο καθυστερημένα ήρθε βέβαια, αυτή η κρίση των αστικών θεσμών. Διότι το αντιφασιστικό κίνημα αλλά και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα είχαν αποφανθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια (ήδη από τη δεκαετία του '80) για το νεοναζιστικό μόρφωμα και όλα αυτά τα χρόνια έχουν δώσει τις αρμόζουσες απαντήσεις στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής.

Δυστυχώς, όμως, κάποιοι αντί να προσλάβουν τα μηνύματα του αντιφασισμού και να τσακίσουν το φίδι πριν καν ξεμυτίσει από το αυγό, επέλεξαν αντίθετα, να προβάλλουν μηντιακά αυτή την συμμορία, να την ξεπλύνουν και να συμβάλλουν στο γιγάντωμα του φασιστικού τέρατος. Ένα πολύ καλό άρθρο γι’ αυτούς που έθρεψαν το τέρας του φασισμού ανέβηκε πρόσφατα στο ιστολόγιο atticavoice.gr. Το άρθρο καταλήγει με την προτροπή «και ας μη ξεχνάμε και τα τοπικά μέσα και τις πρωτοβουλίες τους για την προώθηση των ναζί» χωρίς όμως να επεκτείνεται ειδικότερα σε αυτά τα μέσα. Ένα τέτοιο μέσο λοιπόν, ήταν το δημοφιλές στην τοπική κοινωνία της Ραφήνας, ιστολόγιο rpn. Δεν ήταν φυσικά το μοναδικό τοπικό μέσο που στήριξε την Χρυσή Αυγή, ήταν όμως ένα μέσο που είχε σχετικά ψηλή αναγνωσιμότητα στην ανατολική Αττική και που, όπως θα δείξουμε στη συνέχεια, λειτούργησε τελικά σαν γραφείο τύπου των νεοναζί.

Το 2010 η Χρυσή Αυγή είχε πάρει μέρος στις δημοτικές εκλογές, ο Μιχαλολιάκος είχε καταφέρει να εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων με ποσοστό 5,3% και η συμμορία προετοιμαζόταν πυρετωδώς για τη συμμετοχή της στις βουλευτικές εκλογές του 2012. Ήταν μια περίοδος που οι χρυσαυγίτες δεν είχαν ακόμη απαρνηθεί την νεοναζιστική τους ιδεολογία, την έκρυβαν όμως επιμελώς πίσω από ένα πέπλο εθνικισμού (η πηγή του φασισμού) και σχεδίαζαν την επικοινωνιακή τους καμπάνια φορώντας το προσωπείο του αστικού κοινοβουλευτισμού. Είχαν ανάγκη την προβολή τους στα μέσα ενημέρωσης και όπως γνωρίζουμε ήταν πολλοί αυτοί που τους άνοιξαν διάπλατα τα παράθυρα ...του δελτίου των οκτώ. Ήταν τότε που ξεκινούσε και η λαϊκίστικη διείσδυσή τους στις τοπικές κοινωνίες. Και αναγκαστικά χρειαζόντουσαν απαραιτήτως μέσα, τα κοινωνικά δίκτυα και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας για τους δασικούς χάρτες

Αίτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας για ακύρωση της απόφασης του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη που αφορά την αναμόρφωση όλων των δασικών χαρτών της χώρας κατέθεσαν σήμερα 7 οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με την προσφυγή τους στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, η Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία, η Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, η Καλλιστώ, η Greenpeace και το WWF Ελλάς υποστηρίζουν ότι η απόφαση ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/64663/2956/03.07.2020 (ΦΕΚ Β΄ 2773):

1. Επιφέρει σοβαρό πλήγμα στη νομιμότητα, διότι επιδιώκει τον αποχαρακτηρισμό δασικών γαιών που παραχωρήθηκαν στο παρελθόν για αγροτική ή κτηνοτροφική χρήση, καίτοι η χρήση αυτή δεν επάγεται αυτονοήτως την απώλεια της δασικής ιδιότητας. Με τον τρόπο αυτό οι εν λόγω εκτάσεις εξαιρούνται από τους δασικούς χάρτες και ανοίγει ο δρόμος για τη μελλοντική αξιοποίησή τους σε άλλες πιο «επωφελείς» χρήσεις (π.χ. ανοικοδόμηση).
2. Υποβαθμίζει σοβαρά κάθε έννοια ασφάλειας δικαίου, καθώς επανεκκινεί τη διαδικασία κατάρτισης όλων των δασικών χαρτών, «συμπεριλαμβανομένων των μερικώς ή ολικώς κυρωθέντων», αίροντας ταυτόχρονα σε πολλές περιπτώσεις την αποδεικτική τους ισχύ.