Υδάτινος Ορίζοντας

Υδάτινος Ορίζοντας
Ντοκιμαντέρ του Βαγγέλη Ευθυμίου για το νερό
(Παραγωγή: Land Art Productions)

Συγκεντρωτική διαχείριση απορριμμάτων και ΣΔΙΤ

Συντάκτης: Τάσος Κεφαλάς*

Το τελευταίο διάστημα, όλο και πληθαίνουν οι πληροφορίες και τα σημάδια για το ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μια επιχείρηση ολικής επαναφοράς του μοντέλου της συγκεντρωτικής διαχείρισης των απορριμμάτων και των συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, που είναι περισσότερο γνωστές σαν ΣΔΙΤ. Τι είναι, όμως, το μοντέλο της συγκεντρωτικής διαχείρισης και τι το αμφισβήτησε, για να μιλάμε για «πλάνο ολικής επαναφοράς» του; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Στη δεκαετία του ’90 ανάγονται οι πρώτες προσπάθειες να μπει σε μια ορθολογική βάση η διαχείριση των απορριμμάτων στη χώρα μας, που ήταν -και, δυστυχώς, εξακολουθεί να είναι- σε τριτοκοσμική κατάσταση. Καταρτίστηκε πλαίσιο για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων (1996-1997) και το 1997 είχαμε τον πρώτο εθνικό σχεδιασμό. Η διαχείριση των απορριμμάτων πήρε πιο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά την επόμενη δεκαετία, τότε που άρχισαν να εγκρίνονται τα περιφερειακά σχέδια διαχείρισης στερεών αποβλήτων, τα λεγόμενα ΠΕΣΔΑ.

Αποχαρακτηρίζονται και ιδιωτικοποιούνται 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων

Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

Με το νομοσχέδιο «Βοσκήσιμες Γαίες της Ελλάδας»

Αποχαρακτηρίζονται και ιδιωτικοποιούνται 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων

Την περασμένη Τετάρτη άρχισε στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής η συζήτηση του νομοσχέδιου «Βοσκήσιμες Γαίες της Ελλάδας και άλλες Διατάξεις». Τους προηγούμενους μήνες, είδαν το φως της δημοσιότητας αρκετά προσχέδια που συντάσσονταν από τους συμβούλους του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Β. Αποστόλου. Κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν η αναγόρευση της βόσκησης σε κύρια δραστηριότητα μέσα σε 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων. Οι γνώστες της δασικής νομοθεσίας γνωρίζουν πως αυτό σημαίνει ενεργοποίηση του σχεδίου αποχαρακτηρισμού και ιδιωτικοποίησης αυτών των εκτάσεων, στο όνομα της εξασφάλισης των κοινοτικών επιδοτήσεων των κτηνοτρόφων. Σχετικά έχουμε γράψει και εμείς κατ’ επανάληψη.

Στον αγώνα δρόμου που κάνει ο Β. Αποστόλου για να ψηφιστεί αυτός ο δασοκτόνος νόμος, έφτασε στο σημείο να εισαγάγει σε ένα από τα προσχέδια που κυκλοφόρησαν (τον Ιούλη του 2015), διάταξη σύμφωνα με την οποία όποια έκταση από τα δάση και τις δασικές εκτάσεις που θα οριοθετηθούν ως βοσκότοποι θα καίγεται, δε θα κηρύσσεται αναδασωτέα! Μετά από δικό μας δημοσίευμα, που αναπαρήχθη ευρύτατα στον ηλεκτρονικό τύπο, διαβάστηκε και συζητήθηκε σε μαζική κλίμακα, ο Β. Αποστόλου αναγκάστηκε να αποσύρει άρον-άρον αυτή τη διάταξη. Η απόσυρσή της, όμως, δεν ανατρέπει το βασικό στόχο του νομοσχέδιου, που είναι ο αποχαρακτηρισμός και η ιδιωτικοποίηση των δασών και δασικών εκτάσεων που θα οριοθετηθούν ως βοσκότοποι. Απλά μειώνει προς το παρόν την ταχύτητα ολοκλήρωσης αυτού του σχεδίου.

«Φύσις αλατόμητος»

Με την ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου «Φύσις αλατόμητος» με κείμενα του Γιώργου Ντούρου, η Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη και η εταιρεία ΥΛΗ – Διαχείριση & Προστασία Περιβάλλοντος, σας προσκαλούν στην εκδήλωση που διοργανώνουν τη Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015, στις 7.00 μ.μ., στην αίθουσα «Αντώνης Τρίτσης», στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Αθήνας (οδός Ακαδημίας 50), για την παρουσίαση του βιβλίου.

Από την πίσω πόρτα, οι εργολάβοι στους δήμους

Είναι κάμποσα χρόνια τώρα, που δεν υπάρχει συζήτηση, διαβούλευση ή αντιπαράθεση για το ζήτημα της διαχείρισης των αποβλήτων χωρίς αναφορά στο θέμα του δημόσιου ή μη χαρακτήρα της. Ιδεοληπτική εμμονή η υπεράσπισή της, λένε κάποιοι. Επιπόλαιος και «πιασάρικος» ισχυρισμός θα αντιτείνω. Αρκεί να σκεφτούμε ότι πρόκειται για μια δραστηριότητα με καθολικό χαρακτήρα -αφορά τους πάντες- αναπόσπαστο κομμάτι των σύγχρονων κοινωνιών. Που και γι αυτό το λόγο παρουσιάζει μια συνθετότητα και μεγάλους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Είναι εύλογη, λοιπόν, η απαίτηση να ασκείται αδιάλειπτα, σε όλους τους τομείς και όχι μόνο εκεί που υπάρχει κέρδος, με ασφάλεια, με οικονομικότητα και σε περιβάλλον που ενθαρρύνει την κοινωνική συμμετοχή. Αυτούς τους όρους και τις προϋποθέσεις μόνο ένα σύστημα με δημόσιο-κοινωνικό χαρακτήρα μπορεί να τους διασφαλίσει.

Από την άλλη πλευρά, το «μέτωπο» των ωφελούμενων από την ιδιωτικοποίηση έχει ένα ισχυρό κίνητρο, το οικονομικό. Γιατί η διαχείριση των αποβλήτων, εκτός όλων των άλλων πτυχών της, αποτελεί και μια οικονομική δραστηριότητα με τεράστιους τζίρους. Μιλώντας μόνο για τα αστικά απόβλητα, έχουμε ένα μέσο κόστος της τοπικής αυτοδιοίκησης, που κυμαίνεται στα 190 €/τόνο για τα μεγάλα αστικά κέντρα και στα 120-130 €/τόνο για την περιφέρεια. Αυτό σημαίνει ένα ετήσιο κόστος της τοπικής αυτοδιοίκησης της τάξης των 850 εκατομμυρίων ευρώ. Ο τζίρος στον τομέα της ανακύκλωσης, παρόλο ότι βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, είναι τεράστιος. Πρόσφατη μελέτη της IBHS τον ανεβάζει στα 358 εκ. ευρώ στα μεταλλικά απόβλητα και στα 179 εκ. ευρώ στα μη μεταλλικά. Αν προσθέσουμε τη διαχείριση εμπορικών και βιομηχανικών αποβλήτων, των επικίνδυνων αποβλήτων και των αποβλήτων υγειονομικών μονάδων, πολύ πρόχειρα φτάνουμε να μιλάμε για τζίρο που ξεπερνά το 1,5 δις ευρώ το χρόνο.

Για τα δάση: τα καλά και τα άσχημα νέα

Θεοδότα Νάντσου

Έντονες συγκινήσεις στο μέτωπο των δασών τις τελευταίες μέρες...

☛ Πράξη πρώτη του έργου:

Πριν 10 μέρες, κατατέθηκε πολυ-νομοσχέδιο στη Βουλή. Ανάμεσα σε διατάξεις για τις συντάξεις, την ενεργειακή αποδοτικότητα και... τις μπίρες, ξεχώρισε μια διάταξη που μας χτύπησε στο μάτι και… στην καρδιά!

- Στο εξής, αναδασωτέες θα χαρακτηρίζονται μόνο όσες δασικές εκτάσεις κάηκαν και όχι όσες καταστράφηκαν από καταπατήσεις και άλλες παράνομες χρήσεις.

Με άλλα λόγια: πράσινο φως για νομιμοποίηση καταπατήσεων και σινιάλο για ακόμα περισσότερες παρανομίες στη δασική γη μας…

(Γιατί μελετήσαμε το πολυ-νομοσχέδιο; Από καιρό «ξεσκονίζουμε» σχεδόν κάθε νομοσχέδιο που κατεβαίνει στη Βουλή για τα «ψιλά γράμματα» που μπορεί να αφορούν το περιβάλλον, μια και τα τελευταία χρόνια πολλά περνούν στα κρυφά και χωρίς αντιδράσεις.)

Ετοιμαστήκαμε για μάχη, παράλληλα όμως ήρθαμε σε επαφή με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας: «Μήπως πρόκειται για λάθος»;

Το Υπουργείο αναδιπλώθηκε άμεσα, δηλώνοντας ότι πρόθεσή του ήταν η καλύτερη θωράκιση των δασών, ενώ αμέσως μετά κατέθεσε τροποποίηση της διάταξης. Λίγες μέρες μετά βρεθήκαμε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, για να εξηγήσουμε γιατί μια τέτοια κίνηση θα ήταν καταστροφική.

Ο οικολόγος υπουργός και η τροπολογία για τα αυθαίρετα

Η διάταξη που κατέθεσε ο Γ. Τσιρώνης και συνυπέγραψε ο Π. Κουρουμπλής προστατεύει όλα τα «αυθαιρέτως ανεγερθέντα κτίσματα» χωρίς διακρίσεις χρησιμοποιώντας την ευφάνταστη δικαιολογία περί αναστολής μέχρι την κύρωση των δασικών χαρτών | EUROKINISSI

Θεοδότα Νάντσου, επικεφαλής πολιτικής WWF Ελλάς

Την Πέμπτη που πέρασε, ο «πράσινος» αναπληρωτής υπουργός για το Περιβάλλον επιχείρησε να εμποδίσει τις υπηρεσίες των αυτοδιοίκητων περιφερειών να επιβάλουν τον νόμο: σε πολυνομοσχέδιο που θα ψηφιζόταν το ίδιο βράδυ, κατέθεσε ξαφνικά το μεσημέρι τροπολογία για αναστολή των κατεδαφίσεων αυθαιρέτων που είχαν ήδη ξεκινήσει οι περιφέρειες.

Επειτα από γενική κατακραυγή, ο Γιάννης Τσιρώνης απέσυρε την τροπολογία, υποσχόμενος πως σύντομα θα την επαναφέρει, σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό και ευχόμενος «να μη χάσει κανένας άνθρωπος το σπίτι του».

Οπως είχαν από δεκαημέρου αποκαλύψει εφημερίδες, οι επιχειρήσεις κατεδάφισης των τελεσίδικα παράνομων κτισμάτων που είχαν έπειτα από πολλά εμπόδια ξεκινήσει οι περιφέρειες συναντούσαν συνεχή πολιτικά προσκόμματα, μεταξύ άλλων και από τον συγκεκριμένο υπουργό.

Ελα όμως που οι περιφέρειες σύμφωνα με τον νόμο είναι αυτοδιοίκητες. Αφού λοιπόν δεν μπορεί ο υπουργός να δώσει εντολή, τι κάνει; Αλλάζει τον νόμο που λέει πως ό,τι είναι αυθαίρετο σε δάσος ή αιγιαλό απομακρύνεται, βάζει και μια ρήτρα «μέχρι την κύρωση των οικείων δασικών χαρτών» και νομίζει πως τελειώνει.

Επειδή έχει παρατραβήξει το αστειάκι με τα αυθαίρετα και το σπίτι του φτωχού, ας ξεκαθαρίσουμε ότι σε μια πολιτεία που σέβεται τη Δημοκρατία της και τους πολίτες της εσκεμμένη ή αθέλητη άγνοια νόμου δεν επιβραβεύεται.

Εδώ και τώρα να καταργηθούν όλοι οι δασοκτόνοι μνημονιακοί νόμοι

Ολο το διάστημα που βρισκόταν στην αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφιζε στη Βουλή τους δασοκτόνους μνημονιακούς νόμους και διατάξεις και είχε δεσμευτεί ότι αν γίνει κυβέρνηση θα τους καταργήσει. Πολύ γρήγορα, όμως, όχι μόνο αθέτησε τις υποσχέσεις του, αλλά και υπερασπίζεται ανοιχτά τους δασοκτόνους νόμους, πότε στο όνομα της υπεράσπισης των κτηνοτρόφων και της ανάπτυξης της κτηνοτροφίας και πότε στο όνομα της στήριξης επιχειρηματιών στους οποίους έχουν εγκριθεί επεμβάσεις, στο πλαίσιο του ΣΤ’ κεφαλαίου του Ν. 998/1979, όπως κάνει τώρα.

Στο κεφάλαιο αυτό του Ν. 998/1979, που αφορά τις λεγόμενες επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Εδώ θα πούμε, επιγραμματικά, ότι χρησιμοποιείται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, στο όνομα της υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος, προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Κατά τη μνημονιακή περίοδο, οι κυβερνήσεις αβαντάρουν «άγρια» τους ξενοδόχους καπιταλιστές, στο όνομα της ανάπτυξης του τουριστικού τομέα και της οικονομίας, και τους καπιταλιστές που ασχολούνται με τις περιβόητες ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), στο όνομα της ανάπτυξης της οικονομίας, αλλά και της ανάπτυξης «καθαρής» ενέργειας και της προστασίας του περιβάλλοντος από τους ρύπους. Οι ΑΠΕ, όμως, ούτε στην ανάπτυξη της οικονομίας ούτε στην παραγωγή «καθαρής» ενέργειας συμβάλλουν. Το μόνο που γίνεται τελικά με τις ΑΠΕ είναι να εισρέει στις τσέπες των καπιταλιστών άφθονο και δωρεάν κρατικό χρήμα, να προξενείται μεγάλη ζημιά στο περιβάλλον και ιδιαίτερα στα δάση και τις δασικές εκτάσεις και να χαρατσώνονται η εργατική τάξη και ο ελληνικός λαός με την πρόσθετη αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ.

Μέχρι τις 8 Αυγούστου του 2014, που δημοσιεύτηκε ο δασοκτόνος νόμος 4280, τον οποίο καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν καταστρέφονταν δάση και δασικές εκτάσεις, είτε από πυρκαγιές, είτε από εκχερσώσεις, είτε από άλλες αιτίες, αυτές οι εκτάσεις κηρύσσονταν αναδασωτέες. Με τα άρθρα 35 και 52 του Ν. 4280/2014, η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εισήγαγε νέες διατάξεις, βάσει των οποίων τα δάση και οι δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από τις αιτίες που προαναφέραμε δεν κηρύσσονται αναδασωτέα, αν έχει προηγηθεί έγκριση επεμβάσεων (π.χ. για τουριστικές εγκαταστάσεις ή ΑΠΕ) σ’ αυτές τις εκτάσεις. Ο χώρος δεν επιτρέπει ν’ αναφερθούμε αναλυτικότερα στις διατάξεις που ίσχυαν για την κήρυξη δασών και δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέων.

ΠΕΔΔΥ: «Αντι-Συνταγματικά εκτρώματα στη Βουλή…»

6-11-2015

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Αντι-Συνταγματικά εκτρώματα στη Βουλή…»

Η Ένωση μας είχε τοποθετηθεί με δελτίο τύπου με αφορμή τις «αντιδράσεις» στις αρχές Οκτωβρίου διαφόρων «θεσμικών» εκπροσώπων, οι οποίοι αντιδρούσαν στις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων κτισμάτων στην Ανατολική Αττική, για τα οποία υπήρχαν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες τους είχαν παραδώσει τα κτίσματα στο δημόσιο για να κατεδαφιστούν.

Προφανώς η «λαϊκή αντίδραση» και οι άθλιες μεθοδεύσεις αυτοδιοικητικών κύκλων και Κυβερνητικών βουλευτών, είχαν αποτέλεσμα…

Έτσι σήμερα είδαμε να κατατίθεται στη Βουλή από τον Αρμόδιο για το περιβάλλον Υπουργό κ. Τσιρώνη, τροπολογία για την αναστολή των κατεδαφίσεων αυθαιρέτων σε δάση και δασικές εκτάσεις για τα οποία έχουν εκδοθεί τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις. Αυτή την τροπολογία που επισημαίνουμε ότι κατατέθηκε με τον πιο προσχηματικό και ψευδεπίγραφο τρόπο (ως προς το περιεχόμενο και την αιτιολόγησή της) και υποτιμά την ιστορία και το έργο του Ελληνικού Κοινοβουλίου, η Ένωσή μας τη χαρακτηρίζει αντι-συνταγματικό έκτρωμα που στρέφεται απευθείας κατά της λειτουργίας του Κράτους και των θεσμικών του λειτουργιών.

Ανοιχτή επιστολή 14 φορέων & συλλογικοτήτων

4/11/2015

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
14 φορέων για τον ορθολογικό και τεκμηριωμένο καθαρισμό των ρεμάτων αντί των καταστρεπτικών, γενικευμένων μηχανικών καθαρισμών της Περιφέρειας Αττικής

Η κριτική/καταγγελία των 14 φορέων, η οποία οδήγησε την κα Δούρου στις 20/10/2015 σε ανακοίνωση διαστρέβλωσης των θέσεών μας (που της είχαν επιδοθεί στις 24/9/2015), αφορά την εφαρμογή της γενικής αρχής καθαρισμού όλων των ρεμάτων με μηχανικά μέσα - μπουλντόζες, εκσκαφείς κ.λπ.. Συγκεκριμένα, επισημαίνει την ασάφεια της διακήρυξης των καθαρισμών, την ελλιπή τεκμηρίωση ως προς την επιστημονική ορθότητα των επιλεγμένων τεχνικών, την ανύπαρκτη εξέταση των επιμέρους χαρακτηριστικών κάθε ρέματος, και βέβαια, την έλλειψη τεκμηρίωσης ως προς την αποτελεσματικότητα των επεμβάσεων, η οποία μάλιστα τίθεται εν αμφιβόλω δεδομένης της αύξησης των πλημμυρικών φαινομένων στην Αττική τα τελευταία χρόνια που πραγματοποιούνται τέτοιοι καθαρισμοί. Θέλοντας να απαντήσουμε ξεχωριστά σε κάθε σκέλος προς αποφυγήν της διαστρέβλωσης των θέσεών μας, επαναλαμβάνουμε ότι αίτημά μας ήταν η ακύρωση των δημοπρασιών και η άμεση επαναπροκήρυξή τους, η οποία θα εξέταζε με πληρότητα κάθε επιμέρους περίπτωση ως προς το είδος, τη θέση, τη γεωμορφολογία, τη βλάστηση κ.λπ. κάθε ρέματος, ώστε η αξιολόγηση αυτών των παραγόντων να καθορίσει τον κατάλληλο τρόπο καθαρισμού ανά περίπτωση, αποφεύγοντας λανθασμένες κινήσεις που υπονομεύουν την ίδια την αντιπλημμυρική θωράκιση, καταστρέφουν τα λιγοστά εναπομείναντα παραρεμάτια οικοσυστήματα της Αττικής και κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα.

Συγκεκριμένα:
Οι εργασίες καθαρισμού γίνονται (όλα τα προηγούμενα χρόνια επί Σγουρού και συνεχίζονται μέχρι σήμερα επί Δούρου) χωρίς καμία τεκμηρίωση σχετικά με το είδος της παρόχθιας βλάστησης, ενώ δεν υφίστανται μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων (δεδομένης της κλίμακας, του είδους του αντικειμένου και του τρόπου παρέμβασης). Ειδικότερα δε, οι λακωνικές κατά τα άλλα τεχνικές περιγραφές που συνοδεύουν τη διακήρυξη, αναφέρουν ρητά (παρ.2) την “εκθάμνωση ή εκρίζωση δενδρυλλίων σε ύψος 0,40 μ. από την επιφάνεια του φυσικού εδάφους”, χωρίς να απαιτείται καμία έγκριση από αρμόδιο φορέα. Συνεπώς, όχι μόνο δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα για την προστασία της παρόχθιας βλάστησης, αλλά συστήνεται η άκριτη εκθάμνωση.

Καιρός να πούμε τα ρέματα με τ' όνομά τους (2ο μέρος)

Επανερχόμαστε στο ζήτημα της ονοματοθεσίας των ρεμάτων του Πικερμίου, προσκομίζοντας ένα σημαντικό ντοκουμέντο που επιβεβαιώνει τις θέσεις μας όσον αφορά το μπάχαλο που επικρατεί με τις πρόσφατες μελέτες για τις οριοθετήσεις των ρεμάτων Βαλανάρη-Δασαμάρι. Υπενθυμίζουμε ότι για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου οριοθέτησης του Βαλανάρη εισηγήθηκαν/γνωμοδότησαν θετικά τα ακόλουθα όργανα της τοπικής διοίκησης: Τεχνική Υπηρεσία Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου, Τοπικό Συμβούλιο Πικερμίου, Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας-Πικερμίου, Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής. Αντίθετα, μόνον η Επιτροπή Διαβούλευσης του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου γνωμοδότησε αρνητικά, συμμεριζόμενη τις τεκμηριωμένες θέσεις και προβληματισμούς των φορέων και συλλογικοτήτων της περιοχής.

Προκειμένου να καταδείξουμε την προχειρότητα με την οποία δόθηκαν οι θετικές γνωμοδοτήσεις θα χρησιμοποιήσουμε την περίπτωση του ρέματος Δασαμάρι. Οπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενη δημοσίευση, στη ΜΠΕ Βαλανάρη το δεύτερο τμήμα ρέματος που μελετάται (από ΧΘ 3+960 έως ΧΘ 6+436) ονομάζεται εσφαλμένα "Ανω Βαλανάρης" ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για το ρέμα Δασαμάρι.

Απόσπασμα του Χάρτη 5 της ΜΠΕ Βαλανάρη όπου καταγράφονται οι λανθασμένες ονομασίες Ανω Βαλανάρης (δεξιός κλάδος) και Λυκόρεμα (αριστερός κλάδος).

Στα πλαίσια της συνεχιζόμενης έρευνάς μας προκειμένου να αποκαταστήσουμε την πραγματικότητα που πλήττεται από την ασχετοσύνη κάποιων γραφειοκρατών μηχανικών της τοπικής διοίκησης, ανατρέξαμε στους «Χάρτες της Αττικής» (Karten von Attica) του τοπογράφου-χαρτογράφου Johann August Kaupert (1822-1899) και του αρχαιολόγου-ιστορικού Ernst Curtius (1814-1896). Πρόκειται για ένα μνημειώδες έργο που εκτελέστηκε από το 1875 έως το 1894 από άριστους επιστήμονες της Τοπογραφικής Υπηρεσίας του πρωσικού στρατού. Για την πολλαπλή αξία τους αρκεί να παραθέσουμε τον καθηγητή Αρχιτεκτονικής Μανόλη Κορρέ: "Από όλες τις εργασίες του 18ου και 19ου αιώνα μία είναι κατά την έκταση, τη λεπτομέρεια και τη μετρική ακρίβεια ασυγκρίτως ανώτερη και αποδεικνύεται σχεδόν εφάμιλλη με τα καλύτερα προϊόντα της σύγχρονης χαρτογραφίας, ενώ κατά τον πλούτο των ιστορικών πληροφοριών δεν έχει ως σήμερα όμοιό της." [Μανόλης Κορρές, Εκτέλεση περιεχομένο και αξία των χαρτών της Αττικής του Κάουπερτ, εκδ. Μέλισσα, 2008].

Φύση υπό προθεσμία

Πηγή: Καμένη Γη

Απώλειες δάσους στην Ελλάδα (Global Forest Watch 2015)

Διαβάζω στην Εφημερίδα των Συντακτών το Σάββατο 31/10/2015 στο άρθρο του Γ. Φ. Ιωαννίδη, δικηγόρου και τ. γ.γ. Υπουργείου Εσωτερικών πως

"Με το νομοσχέδιο για τα «προαπαιτούμενα», που συζητείται με διαδικασίες-εξπρές, επιχειρείται, κατά προφανή παράβαση του Συντάγματος, η δραματική υποβάθμιση της προστασίας των δασών.
Συγκεκριμένα με το άρθρο 32 παρ. 1 αυτού καταργείται πλέον η υποχρέωση αναδάσωσης των δασών και δασικών εκτάσεων που έχουν με οποιονδήποτε τρόπο αποψιλωθεί, εκχερσωθεί ή καταπατηθεί και η αναδάσωση θα επιβάλλεται πλέον μόνο για τις καμένες από πυρκαγιά εκτάσεις..."

Eπίσης στο Πρώτο Ψέμα, ο selfie ποταμίσιος Γ. Αμυράς, προτρέπει "βγάλτε μία selfie με τα δάση για να τα θυμάστε", πάλι με το ίδιο αιτιολογικό. Στο newsbomb, γράφει αντίθετα πως ήδη από την προηγούμενη μέρα (30/10) ο Π. Σκουρλέτης είχε πάρει πίσω την ύποπτη διάταξη (την ξεκάθαρα εκ προθέσεως ανόσιας και εγκληματικής προστεθείσα διάταξη στα "προαπαιτούμενα").

"Για ένα κομμάτι αδειανό, για μια Ελένη....."

Μια από τις αλκυόνες του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Όμορφη, ζωηρή και δραστήρια.
Αλλά συχνά και προβληματισμένη με όσα βλέπει τόσα χρόνια να γίνονται στο οικοσύστημα που ζει και μεγαλώνει.

Άλλαξε πολύ το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας από τη δεκαετία του '60 και μετά.
Η λίμνη που σχηματιζόταν στην εκβολή του δεν υπάρχει πια.
Η κοίτη του έχει στενέψει στο μισό στα περισσότερα σημεία του.
Οι όχθες του έχουν καταπατηθεί από επώνυμους και ανώνυμους.
Η κοίτη του τσιμεντοποιήθηκε σε ένα τμήμα του και το ίδιο εγκυβωτίστηκε.

«Ρομπέν των αυθαιρέτων» δήμαρχοι και υπουργοί

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ

Χθες πραγματοποιήθηκε μόνο η μία από τις δύο προγραμματισμένες κατεδαφίσεις αυθαιρέτων στη Λούτσα. Ο υπουργός Εσωτερικών ζητεί με έγγραφό του (δεξιά) την αναστολή όλων των κατεδαφίσεων αυθαιρέτων σε δάση.

Σε κακοστημένο θέατρο εξελίσσεται η υπόθεση των κατεδαφίσεων αυθαιρέτων στην Αττική. Δήμαρχοι και υπουργοί διαγωνίζονται για τον τίτλο του «προστάτη αγίου» των παρανομούντων. Ακόμα κι όταν οι παρανομούντες έχουν πλέον εγκαταλείψει τα ακίνητά τους, αφού δεν τους δικαίωσε κανένα δικαστήριο. Το επιστέγασμα είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να αναστείλει όλες τις κατεδαφίσεις σε δάση.