Τι δρομολογεί η Κοιν. Πικερμίου για την αναδάσωση;

Σε προσφατο δελτιο τυπου της Κοινοτητας Πικερμιου γινεται αναφορα σε επικειμενη αναδασωση των καμενων δασικων εκτασεων:

Ομως η διατυπωση που χρησιμοποιει η Κοινοτητα δειχνει οτι αναφερεται σε δασικες εκτασεις τις οποιες προσδιοριζει ως "κοινοχρηστες". Γνωριζοντας οτι ενα σημαντικο μερος των προσφατα καμενων δασικων εκτασεων του Πικερμιου ενω εχουν χαρακτηριστει δασικες και αναδασωτεες με Πραξεις Χαρακτηρισμου του Δασαρχειου Πεντελης (ηδη απο τα ετη 1980, 1995, 1998, 2003) διεκδικουνται απο διαφορους οικοπεδοφαγικους συνεταιρισμους, θα ηταν χρησιμο να διευκρινιστει ποιες ακριβως ειναι οι εκτασεις που σκοπευει να αναδασωσει η Κοινοτητα ωστε να πραξουμε τα δεοντα.

Επισης, στην προσεχη συνεδριαση του Κοινοτικου Συμβουλιου της Τεταρτης 30 Σεπτεμβριου θα παρθουν αποφασεις μεταξυ αλλων και για τρια θεματα που απτονται αμεσα με την αποκατασταση των καμενων:

• Έγκριση μελέτης «Αποτύπωση υφισταμένης κατάστασης ρεμάτων στον Οικισμό Διώνη της Κοινότητας Πικερμίου και απευθείας ανάθεση αυτής» (σχετ. το υπ^’ αριθμ. πρωτ. 08/Α ΤΑ/8382/2009 έγγραφο ΤΥΔΚ). Αναμόρφωση του προϋπολογισμού. 
• Έγκριση της υπ' αριθμ. 217 μελέτης έργου «Διενέργεια κλαδεύσεων και κοπής καμένων δένδρων και θάμνων στον Οικισμό Διώνη» προϋπολογισμού δαπάνης €12.604 πλέον Φ.Π.Α. ». Αναμόρφωση του προϋπολογισμού καθώς και διενέργεια πρόχειρου διαγωνισμού. 
• Διάνοιξη με γκρέϊντερ αγροτικών δρόμων στον Οικισμό Διώνη, λόγω πυρασφάλειας και πυροπροστασίας ποσού €3.000 πλέον Φ.Π.Α. και απευθείας ανάθεση. 

Ειναι σημαντικο να μαθουμε το περιεχομενο των συγκεριμενων μελετων, ποιες περιοχες αφορουν και αν ειναι συμφωνο το Δασαρχειο. Επειδη η τοπικη αυτοδιοικηση εν Ελλαδι δεν φημιζεται για την προστασια των δασων αλλα μαλλον για το αντιθετο, κρινεται σκοπιμο οσοι ενδιαφερονται για την αναδασωση να παρευρισκονται στη συνεδριαση ωστε να ελεγθουν οι σχετικες αποφασεις.

Σαββατιάτικες εργασίες στα καμένα

Σήμερα (Σάββατο!) το πρωί ένα τεράστιο μηχάνημα τσάπας μπήκε στο ρέμα Δασαμάρι για εργασίες καθαρισμού του φράγματος από εργολαβία του ΥΠΕΧΩΔΕ. Ρωτήσαμε τους δύο παρόντες εργολάβους τι σχεδιάζουν να κάνουν και μας απάντησαν ότι θα μπουν σε διάφορα σημεία μέσα στη ρεματιά για τον καθαρισμό. Οπως είναι φανερό και από φωτογραφίες που έχουν αναρτηθεί στο παρόν ιστολόγιο, το ρέμα Δασαμάρι έχει πυκνή βλάστηση που ήδη δίνει δείγματα αναγέννησης και οι όποιες παρεμβάσεις για τον καθαρισμό και διάνοιξη των φραγμάτων από τις λάσπες πρέπει να γίνουν πολύ προσεκτικά με παρουσία αρμόδιου από τη δασική υπηρεσία και μόνο στο σημείο του φράγματος. Η πρόθεση των εργολάβων να εισβάλουν με το ισοπεδωτικό τους μηχάνημα σε διάφορα σημεία του ρέματος για να ολοκληρώσουν στο άψε-σβήσε τις εργασίες τους θα ήταν καταστροφική για την χλωρίδα του ρέματος.
Κατόπιν της παρέμβασης μερικών κατοίκων αποχώρησαν ξαφνικά. Τι παίχτηκε άραγε;

Αστικοποίηση των δασών, η περίπτωση της Β. Αττικής

Μανώλης Γιοματάρης, εκπρόσωπος της Μ.Κ.Ο. «Πευκίτες»

Η Αστικοποίηση των δασών είναι στην πραγματικότητα η καταστροφή των δασών. Η κατανόηση των βαθύτερων αιτιών που οδήγησαν σε αυτή την παρανοϊκή συμπεριφορά έναντι της φύσης είναι αναγκαία για τη σφαιρική παρουσίαση του προβλήματος. Θα παρεκκλίνω ελάχιστα από το θέμα της εισήγησης και θα μιλήσω λίγο και για τις αγροτικές γαίες διότι μας ανησυχεί πλέον όχι μόνο η καταστροφή των δασών αλλά και των αγροτικών γαιών και όλων εκείνων των εκτάσεων που στην Αττική αποτελούσαν και αποτελούν ακόμη σε κάποια σημεία αυτό που είναι παγκοσμίως γνωστό ως «αττικό τοπίο» με την έννοια του οποίου γαλουχήθηκαν γενιές ολόκληρες, κυρίως στη δύση και αποτελεί μέρος αυτού που ονομάζουμε κληρονομιά μας .

Ιστορική αναδρομή

Η τύχη των δασών της Αττικής συνδέθηκε άρρηκτα με τον σχηματισμό της μεγάλης ιδιοκτησίας κατά τον 19ο αι. που δημιουργήθηκε μετά την απελευθέρωση. Δυστυχώς, ο περιορισμένος χρόνος δεν επιτρέπει την ανάλυση της περιόδου για την οποία πρέπει όμως να υπογραμμιστεί ότι κατά τη διάρκεια της δημιουργούνται τα μεγάλα ιδιωτικά και μοναστηριακά κτήματα που κυριαρχούν στις περιοχές της Αττικής έως τον μεσοπόλεμο.

Το 1923 έχουμε τον πρώτο Γ.Ο.Κ. λόγω της άφιξης των προσφύγων από τη Μ. Ασία, ενώ λίγο αργότερα ξεκινάει η ίδρυση εξοχικών ή και προσφυγικών συνοικισμών σε μεγάλα κτήματα κοντά στην Αθήνα. Ιδρύονται έτσι οι εξοχικοί συνοικισμοί της Εκάλης (1924) του Διονύσου (1928) και της Ρέας (1929), αλλά και οι συνοικισμοί της Δροσιάς (1926) και ο «αγροτικός συνοικισμός των αξιωματικών» (1935).

Έχουμε λοιπόν ήδη πράξεις της διοίκησης που εντάσσουν δασικές εκτάσεις στο σχέδιο πόλης.

Περίοδος συλλογής σπόρων και μοσχευμάτων

πηγή: ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ

(κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Εξόρμηση Σάββατο 26/9/2009

πηγή: ΔΙΚΤΥΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΔΕΝΔΡΟΦΥΤΕΥΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ


Το Σάββατο, 26 Σεπτεμβρίου 2009 θα πραγματοποιηθεί δράση συλλογής σπόρων Κοκορεβυθιάς στη Δυτική Αττική. Βρήκαμε ένα σημείο με πλούσια βλάστηση και Κοκορεβυθιές (Pistacia Terebinthus) με ώριμους καρπούς. Αν ενδιαφέρεστε να συμμετέχετε, στείλτε μας e-mail για να κανονίσουμε τα σημεία συνάντησης. Επίσης, αν δεν διαθέτετε μεταφορικό μέσο και θέλετε να συμμετέχετε, ενημερώστε μας να το οργανώσουμε.

Ακύρωση της συνέλευσης 23/9

Το πυροφυλάκιο της Διώνης/Πικερμίου (2009): Ακύρωση της συνέλευσης 23/9

Ενημερωθήκαμε (από την Γιούλη Μαυράκη, η οποία είχε αναλάβει -όπως και την προηγούμενη φορά- το κλείσιμο της αίθουσας στην κοινότητα) ότι:

1. Η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων δεν είναι διαθέσιμη για την αυριανή συνέλευση, διότι εκεί θα συνεδριάσει ο σύλλογος γονέων και δεν μας διατίθεται κανένας άλλος χώρος.

2. Η συνέλευση των εθελοντών αναβάλλεται επ' αόριστον για κάποιους τεχνικούς λόγους (;) που αφορούν την αίθουσα! Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε ότι ο πρόεδρος θα μας πει πότε μπορούμε να συνεδριάσουμε, διότι θα αποφασίζει ο ίδιος για τη διάθεση της αίθουσας!

«Οπου φυτεύεται ένα δάσος κλείνει μια φυλακή»

πηγή: IOSPRESS, 19/09/09

**«Οπου φυτεύεται ένα δάσος κλείνει μια φυλακή», θα μπορούσε να είναι το σλόγκαν μιας νέας αντίληψης για το τι μπορεί να σημαίνει μια πράσινη ανάπτυξη. 
Είναι γνωστό ότι στα πλαίσια της διασφάλισης της «ασφάλειας και της τάξης των πολιτών» οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες και μετανάστες κρατούνται στοιβαγμένοι σε στρατόπεδα και φυλακές κάτω από άθλιες συνθήκες μέχρι να εξεταστεί η αίτησή τους για άσυλο ή μέχρι να διωχτούν κακήν κακώς πίσω στις φτωχές και εμπόλεμες χώρες τους.

**Τα χρήματα που (υποτίθεται ότι) ξοδεύει το ελληνικό κράτος για να τους δώσει τα απαραίτητα (τροφή και νερό) ή για να λειτουργήσει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (όσο κι αν τα τσεπώνουν στην πορεία κάποιοι εργολάβοι, φύλακες, κ.λπ.) είναι πολλά και τα «ανταποδοτικά οφέλη» μηδενικά. Από την άλλη μεριά, η ΕΕ, έχοντας αντιληφθεί τις άθλιες συνθήκες κράτησής τους είναι αναγκασμένη να κωφεύει στις κραυγές των ελληνικών κυβερνήσεων για οικονομική βοήθεια, ενώ όλες οι εκθέσεις διεθνών οργανισμών για τα στρατόπεδα είναι καταδικαστικές για την Ελλάδα.

**Ο εθελοντισμός λίγων πολιτών δεν αρκεί για την αποκατάσταση των δασών. Με ένα μεροκάματο, λοιπόν, σε άνεργους μετανάστες που βρίσκονται στην Ελλάδα θα μπορούσε η ελληνική πολιτεία να επέμβει σε καμένες δασικές περιοχές με δεντροφυτεύσεις και καθαρισμούς, αλλά και επιτήρηση και φροντίδα. Οι άνεργοι μετανάστες θα έβρισκαν απασχόληση, ενώ το ελληνικό κράτος θα εξοικονομούσε μεγάλα ποσά από τα έξοδα κατασκευής στρατοπέδων-φυλακών και κράτησης των μεταναστών. Ενα τρίμηνο λόγου χάρη πιλοτικό πρόγραμμα για μετανάστες χωρίς ή με χαρτιά που στόχο έχει να αποκαταστήσει το περιβάλλον είναι σίγουρο ότι θα εξασφάλιζε και ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά και τη συναίνεση του φοβισμένου έλληνα «νοικοκύρη».

**Με την καθοδήγηση ειδικών για τα δάση και τους καθαρισμούς των περιοχών που χαρακτηρίζονται Natura και με μια προσωρινή απασχόληση αυτών που συνωστίζονται στο κέντρο της Αθήνας και ενοχλούν τους φιλήσυχους πολίτες θα μπορούσε ένας μη-Σουφλιάς υπουργός ή ένας μη-Κακλαμάνης δήμαρχος να έχει σοβαρά αποτελέσματα.

**Αρκεί φυσικά να μην αναλάβει κάποιο golden boy ή μια διορισμένη επιτροπή εργολάβων την εκπόνηση και υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος, αλλά άνθρωποι που γνωρίζουν και που με τη βοήθεια των οικολογικών οργανώσεων και τα δίκτυα μεταναστών θα οργανώνουν τις ομάδες που θα χρειάζεται η κάθε καμένη περιοχή και μετά θα τις διοχετεύουν εκεί με τα φτυάρια και τις τσάπες και με ένα μεροκάματο που θα εξασφαλίζει την αξιοπρεπή παραμονή των μεταναστών για όσο διάστημα εξετάζονται οι αιτήσεις τους.

**Κι αν δεν πείθεται κάποιο από τα οικονομικά στελέχη του κράτους για το πόσο συμφέρουσα είναι μια τέτοια λύση, αρκεί και μία πρωτοβουλία ενός δημάρχου σε μια καμένη περιοχή για να το αποδείξει. Μήπως ζητάμε πολλά από ένα κράτος που προκάλεσε τον εμπρησμό του καταυλισμού των μεταναστών στην Πάτρα (βλ. φωτογρ.) πριν από λίγους μήνες;

Ανοιχτή συνέλευση εθελοντών από το πυροφυλάκιο Διώνης

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου, 7:30μμ
αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Κοινότητας

Θεματολογία

1. Στόχοι: πολιτική προστασία ή αναδάσωση ως πρώτο βήμα;
   Σχηματισμός ομάδων εργασίας για το σκοπό που θα επιλέξουμε και χρονοδιάγραμμα των απαιτούμενων δράσεων.
2. Μορφή της ομάδας: ανεξάρτητη πρωτοβουλία ή σύλλογος;

[βλ. Περίληψη της συνέλευσης των εθελοντών του πυροφυλάκιου της Διώνης]

Βόσκηση στα καμένα: ο πιο άμεσος κίνδυνος για την αναγέννηση του δάσους

πηγή: ANIMA

Κατσίκες βόσκουν δίπλα στα καμένα δυο μέρες μετά τη φωτιά (Αγ. Παρασκευή, Καλέντζι).
Ποιος θα τις εμποδίσει να φάνε στο καμένο τμήμα τα πρώτα βλαστήματα μετά τη βροχή;

Η απαγόρευση της βόσκησης στα καμένα από τα αρμόδια δασαρχεία δεν αρκεί: για να μπορέσει να τηρηθεί, πρέπει να υπάρξει επιτήρηση της υπαίθρου από τις, ούτως ή άλλως, αποδυναμωμένες δασικές υπηρεσίες. Και να στηριχθούν οικονομικά οι κτηνοτρόφοι ώστε να μην βγάλουν τα ζώα τους για βοσκή για τουλάχιστον δύο χρόνια, στις πληγείσες περιοχές. Και να αποφασίσουν κι ίδιοι να συνεργαστούν, πράγμα δύσκολο, για να μην ξαναδούμε το αλαλούμ της Ηλείας όπου οι ζωοτροφές, που δίνονταν γι αυτό το σκοπό, κατέληξαν να πουλιούνται και τα κοπάδια να βόσκουν ανενόχλητα καταστρέφοντας τη φυσική αναγέννηση. Πολύ δύσκολο να συντρέξουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, όταν οι υπηρεσίες δεν λειτουργούν και το επίπεδο κοινωνικής συνείδησης είναι χαμηλό….

Δείτε εδώ την επιστολή της ΑΝΙΜΑ στο Νομάρχη Ανατολικής Αττικής για τη βόσκηση στα καμένα.

Γκρίνια τέλος, ώρα για πράξεις

πηγή:  ΔΙΚΤΥΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΔΕΝΔΡΟΦΥΤΕΥΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
 

Μετά από εκτεταμένη συζήτηση με την Διεύθυνση Αναδασώσεων Αττικής, όπου μας παρουσιάστηκαν οι τρόποι με τους οποίους θα μπορούσαμε να συνεισφέρουμε εθελοντικά σε εργασία για την επιτάχυνση των αναδασώσεων στις καμένες περιοχές (και της Πάρνηθας, για όσους έχουν ιδιαίτερη σχέση με το εν λόγω βουνό), ξεκινάμε εξόρμηση συλλογής σπόρων τους οποίους θα αξιοποιήσουμε ποικιλοτρόπως.

1. Θα φυτέψουμε εμείς (στο χώρο του ο καθένας) κάποια είδη που έχουν εύκολη καλλιέργεια και θα τα παραδώσουμε στη Διεύθυνση όταν πια μεγαλώσουν τα "βλαστάρια" μας, ή θα τα φυτέψουμε εμείς σε κάποια αναδάσωση της Δ.Α.Α. (μετά από τουλάχιστον 1,5 χρόνο, και πριν μεγαλώσουν τόσο ώστε να είναι ακατάλληλα...) κατόπιν συνεννόησης μαζί τους.

2. Θα προσφέρουμε στη Δ.Α.Α. τους πιο εξειδικευμένους σπόρους (ελάτη, δρυς κ.α.), τους οποίους εμείς δεν είμαστε σε θέση να καλλιεργήσουμε (έχουν χαμηλά ποσοστά βλάστησης και θέλουν ειδικό χώμα και συνθήκες ανάπτυξης...).

3. Θα συμμετάσχουμε σε δενδροφυτεύσεις, κυρίως κάποιες ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ, οπότε όποιος έχει λίγο χρόνο (ελεύθεροι επαγγελματίες, κ.λπ.) ας μας το δηλώσει για να δούμε τον αριθμό των ατόμων. Θα γίνουν και ΣΚ, αλλά μάλλον με συνεργασία και άλλων φορέων (πχ ΣΠΑΠ), λόγω έλλειψης προσωπικού στην Δ.Α.Α. και κονδυλίων για να πληρωθούν όσοι δουλεύουν Κυριακές... Αν κάποιοι από εσάς που διαβάζουν την ανάρτηση διοργανώνουν δενδροφυτεύσεις, στείλτε μας mail να συμμετέχουμε και εμείς.

4. Γνωρίζει κανείς το δένδρο "Κοκορεβιθιά" (Pistacia Terebinthus); Μοιάζει με μαστιχόδεντρο, φύεται και στην Μυτιλήνη, και είναι κατάλληλο για τις αναδασώσεις. Οι σπόροι του -κόκκινοι, που παίρνουν βαθύ κυανό κατά την ωρίμανση και είναι βρώσιμοι- συλλέγονται τώρα, οπότε αν κάποιος το ξέρει ας μας δώσει τα φώτα του (δεν έχουμε εικόνα).

Τα είδη σπόρων που χρειαζόμαστε τόσο για να φυτέψουμε όσο και για να διαθέσουμε στην Δ.Α.Α. είναι Κουτσουπιά (έχουμε κάποια, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερα), Χαρουπιά (πρέπει να έχει στο άλσος του Φιλοπάππου, πάνω από το Θησείο, αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα ας στείλει mail), Αγριαμυγδαλιά (αμύγδαλο δηλαδή), και βέβαια Ελάτη (περιοχών με παρόμοιες κλιματικές συνθήκες όπως της Πάρνηθας, π.χ. Κιθαιρώνας), Κοκορεβιθιά (λέγεται ότι υπάρχει στο Άλσος Συγγρού στο Μαρούσι), ποικιλίες Δρυός (διάφορα μέρη, κυρίως εκτός Αττικής), κ.α. Οι σπόροι Δρυός συλλέγονται από Δεκέμβριο, οπότε έχουμε χρόνο.

Αυτό σημαίνει ότι προσεχώς θα κάνουμε ημερήσιες εκδρομές για τους σπόρους. Η συγκομιδή των κώνων (κουκουνάρια) της Ελάτης είναι ιδιαίτερα δύσκολη, πρέπει να γίνεται προσεκτικά για να μην προκαλέσει ζημιά στο δένδρο, και οφείλουμε πρώτα να κάνουμε μια έρευνα στα μέρη που γνωρίζουμε ότι υπάρχουν τέτοιου είδους έλατα γιατί δεν καρποφορούν κάθε χρόνο. Αν γνωρίζετε κάτι για τοποθεσίες που βρίσκονται ελατόδενδρα, ενημερώστε μας. Είναι πολύ σημαντικό να γίνει, γιατί η αναδάσωση της Πάρνηθας προχωράει πολύ αργά λόγω έλλειψης σπόρων ελάτης, συναφούς είδους με αυτό που προϋπήρχε (λ.χ. τα ελατόδενδρα που φύονται στη Δίρφη ή το Μαίναλο δεν είναι κατάλληλα, όπως μας εξήγησαν οι δασολόγοι της Δ.Α.Α.).

Επειδή οι πληροφορίες παρουσιάζονται πολύ συνοπτικά, ενημερώνουμε κάθε ενδιαφερόμενο ότι η πρώτη εξόρμηση γίνεται την ΚΥΡΙΑΚΗ 13/9 για σπόρους, εντός των ορίων της Αττικής. Αν ενδιαφέρεστε στείλτε ένα mail στο greenitover@gmail.com, να σας ενημερώσουμε για την ώρα και τα σημεία συνάντησης. Μάλλον πάμε για κουκουναριά, πριν σαπίσουν οι σπόροι από τις βροχές...

Τα υπόλοιπα τα λέμε από κοντά.

Μοναδική λύση η «επιστροφή» στη βελανιδιά

πηγη: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Της Λινας Γιανναρου

Κάποτε, τα δάση της βελανιδιάς προστατεύονταν από τις Δρυάδες, νύμφες που γελούσαν με τη βροχή, έκλαιγαν όταν τα δέντρα έχαναν τα φύλλα τους και πέθαιναν μαζί τους όταν αυτά κόβονταν. Τα χρόνια όμως πέρασαν και η όμορφη βελανιδιά εγκαταλείφθηκε και από θεούς και από... ανθρώπους, που με την ανελέητη υλοτόμηση, τις εκχερσώσεις και την επέκταση των οικισμών τους περιόρισαν δραματικά τα δάση της σε ελάχιστες περιοχές της χώρας. Κάτι όμως φαίνεται ότι ήξεραν οι αρχαίοι...

Στο ζοφερό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί μετά και τις τελευταίες πυρκαγιές της Αττικής, η «επιστροφή στη βελανιδιά» διαφαίνεται ως η μόνη λύση. Κι αυτό γιατί, εκτός από τη φυσική τους ομορφιά και την ιδιότητά τους να εξασφαλίζουν οικολογική ισορροπία όπου και να αναπτύσσονται, τα δάση βελανιδιάς διαθέτουν δύο σημαντικά και άκρως κρίσιμα στις μέρες μας χαρακτηριστικά: δεν είναι εύφλεκτα και επιπλέον βλαστάνουν ταχύτατα έπειτα από πυρκαγιά.

Πολλαπλά οφέλη

Στα αρμόδια γραφεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης βρίσκεται ήδη πρόταση για την αποκατάσταση των καμένων περιοχών με βελανιδιές, την οποία υιοθετεί και η Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων. Η πρόταση έχει συνταχθεί από τον ανεξάρτητο ερευνητή κ. Βαγγέλη Ευθυμίου, ο οποίος μίλησε στην «Κ» για τα πολλαπλά οφέλη μιας τέτοιας παρέμβασης. «Τα περισσότερα είδη βελανιδιάς καίγονται πιο δύσκολα από τα πεύκα που επικρατούν στα δάση της Αττικής, ενώ χάρη στο τεράστιο ριζικό σύστημα που αναπτύσσει (σ.σ. μπορεί να φτάσει ώς τα 10 μέτρα βάθος), η βελανιδιά λειτουργεί και σαν μια μεγάλη αποθήκη νερού. Με τη διαπνοή των φύλλων αυξάνει την υγρασία στο περιβάλλον και ταυτόχρονα ψύχει την ατμόσφαιρα. Ετσι, σε μεγάλες εκτάσεις γύρω από την Αττική θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να λειτουργήσει ως το τέλειο κλιματιστικό για το Λεκανοπέδιο».

Σύμφωνα με τον ίδιο, μάλιστα, η αναδάσωση με βελανιδιές δεν απαιτεί αγορά φυτών από φυτώρια, αφού η σπορά με βελανίδια και η κάλυψη με μόλις 2 εκατοστά χώμα αρκούν για την ανάπτυξη ενός δάσους. «Συμφωνώ απόλυτα με την ιδέα», τόνισε στην «Κ» ο κ. Νίκος Μπόκαρης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων. «Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο το θέμα να εξεταστεί από τους αρμόδιους φορείς και να εκδοθεί άμεσα εγκύκλιος για την εφαρμογή του, έστω και πιλοτικά». Οπως υποστηρίζει μάλιστα, ιδιαίτερα χρήσιμο θα ήταν να γίνουν φυτεύσεις γύρω από τους οικισμούς του Λεκανοπεδίου, «κάτι σαν φυσική αντιπυρική ζώνη». Το εγχείρημα, βέβαια, έχει τις δυσκολίες του. Οπως επισημαίνει και ο κ. Ευθυμίου, είναι ανάγκη λήψης μιας γενναίας απόφασης για την προστασία των νέων δασών από τη βόσκηση για διάστημα τουλάχιστον μιας δεκαετίας. «Αντίθετα, μετά το πέρας της δεκαετίας, η παρουσία της κτηνοτροφίας είναι απαραίτητη για την καλλιέργεια του δάσους».

Χρειάζεται σχέδιο

Σε κάθε περίπτωση, η αναδάσωση των καμένων εκτάσεων στη βορειοανατολική Αττική χρειάζεται να γίνει με σχέδιο. «Υπάρχει ο φόβος ότι εξαιτίας της πίεσης να προχωρήσουν τα έργα, αλλά και επειδή βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, οι αναδασώσεις να ξεκινήσουν χωρίς μελέτες και σχεδιασμό», επισημαίνει ο κ. Μπόκαρης. «Μάλιστα, φοβούμαι ότι θα γίνουν ενέργειες στο όριο της αυθαιρεσίας. Δεν είναι όμως ώρα για τσαπατσουλιές. Τα έργα πρέπει να γίνουν με τρόπο συστηματικό και τεχνικά άρτιο. Είναι αδιανόητο να μιλούν σήμερα οι μηχανικοί και όχι οι δασολόγοι».

Περίληψη της συνέλευσης των εθελοντών του πυροφυλάκιου της Διώνης

Τα θέματα που συζητήθηκαν στη συνέλευση την Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου ήταν:

απολογισμός της δράσης μας στο πυροφυλάκιο, εντοπισμός προβλημάτων που συνδέονται με την καταστροφική πυρκαγιά, καθώς και σκέψεις/ιδέες για τη συνέχεια της δράσης μας.

Στο τέλος αποφασίστηκε:

1. Να γραφτεί ένα κείμενο-σύνθεση των ελλείψεων που εκτέθηκαν στη συζήτηση, τις οποίες οφείλει να καλύψει η Κοινότητα. Το κείμενο θα της υποβληθεί ως υπόμνημα της απολογιστικής συνέλευσης των εθελοντών του πυροφυλάκιου της Διώνης.

Τη σύνταξη του κειμένου ανέλαβε μία ομάδα εργασίας που αποτελείται από: Σταύρο Τσογκανή, Αιμιλία Χρηστάκη, Παναγιώτη Φελούρη.

Το κείμενο πριν υποβληθεί στην Κοινότητα θα ανέβει στο blog, θα σταλεί σε όλα τα mails, ώστε αν υπάρχει κάποια ουσιώδης διαφοροποίηση να ληφθεί υπ' όψη (θα συνεννοηθούμε για τη διανομή του σε όσους δεν έχουν πρόσβαση στο internet).

2. Η επόμενη ανοιχτή Συνέλευση να γίνει την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου στις 7:30 μμ, με θεματολογία:

α) Απόφαση για συγκεκριμενοποίηση της επόμενης δράσης μας: πολιτική προστασία ή αναδάσωση ως πρώτο βήμα;

Σχηματισμός ομάδων εργασίας για το σκοπό που θα επιλέξουμε και χρονοδιάγραμμα των απαιτούμενων δράσεων.

β) Απόφαση για τη μορφή της ομάδας: ανεξάρτητη πρωτοβουλία ή σύλλογος;

Χωρίς μελέτες τα αντιπλημμυρικά;

πηγή: ΣΚΑΙ, 09/09/2009, 10:42

Στις πυρόπληκτες περιοχές της βορειοανατολικής Αττικής

Αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα χωρίς να έχουν προηγηθεί μελέτες είναι πιθανό να γίνουν στις πυρόπληκτες περιοχές της βορειοανατολικής Αττικής, επισημαίνει ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Γιώργος Τσακίρης.

Τονίζει ότι χωρίς μελέτες υπάρχει κίνδυνος να κατασκευαστούν αντιπλημμυρικά έργα σε σημεία που δεν απαιτείται η κατασκευή τους και μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και πλημμύρες αντί να τις αποτρέψουν.

Αναφέρει ότι ακόμα και τα κορμοφράγματα ή τα κορμοπλέγματα θα πρέπει να γίνονται σε περιοχές ανάλογα με την κλίση του εδάφους και όχι όπου να είναι.

Υποστηρίζει ότι οι εργασίες θα πρέπει να γίνονται και με γνώμονα ότι η περιοχή κατά τη διάρκεια του χειμώνα και της άνοιξης θα παρουσιάσει φυσική αναγέννηση.

Συνέλευση των εθελοντών του πυροφυλάκιου Διώνης

Όλοι νιώθουμε την ανάγκη

• να συζητήσουμε τα εξαγόμενα της εμπειρίας αυτού του καλοκαιριού, τα συμπεράσματά μας από τη συμμετοχή μας στη λειτουργία του πυροφυλάκιου, αλλά και από τις ελλείψεις σε πολλαπλά επίπεδα μπροστά στην καταστροφική πυρκαγιά,
• να ανταλλάξουμε ιδέες για το ποιά πρέπει να είναι η συνέχεια κάτω από τα νέα δεδομένα και
• να συνδιαμορφώσουμε το πλαίσιο των παρεμβάσεών μας στον τόπο που ζούμε.

Καλούμαστε όλοι όσοι συμμετείχαμε στο πυροφυλάκιο της Διώνης σε

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

την ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, ώρα 7:30 μ.μ.

στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Κοινότητας Πικερμίου.

Δεν μπορούν γιατί δεν θέλουν

πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

To άρθρο της διπλανής στήλης δημοσιεύτηκε στο φύλλο μας της 6ης Ιούνη. Θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει προφητικό, μετά τη μεγάλη δασική πυρκαγιά που κατέκαψε όλα τα δάση της βορειοανατολικής Αττικής. Ομως, δεν είναι προφητικό. Απλά επικαιροποίησε με τα τελευταία στοιχεία μερικές πλευρές μιας διαχρονικής δασικής πολιτικής, που παραμένει ίδια  κι απαράλλαχτη, ανεξάρτητα από το κόμμα που κυβερνά. Παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη, γιατί –όπως σημειώνεται στον επίλογο του άρθρου– αυτή η πολιτική ασκείται όχι από έλλειψη πόρων ή από ανικανότητα, αλλά γιατί θέλουν να δημιουργήσουν τους όρους για μαζικό αποχαρακτηρισμό δασών που θα παραδοθούν βορά στην περιβόητη ανάπτυξη.

Περιττεύει να μιλήσουμε για τις καταστροφικές συνέπειες αυτής της πυρκαγιάς για το λεκανοπέδιο και τους κατοίκους του. Ακόμα και τα αστικά ΜΜΕ παρουσίασαν με αντικειμενικό τρόπο την εφιαλτική προοπτική. Αρκεί να σημειώσουμε πως κάποια δάση κάηκαν για δεύτερη φορά και πλέον δε μπορούμε να ελπίζουμε στη φυσική αναδάσωση. Θα πρέπει να γίνει τεχνητή αναδάσωση και με δεδομένη την ακολουθούμενη πολιτική και τη μη χορήγηση των απαιτούμενων πόρων, είναι βέβαιο πως οι καταπατήσεις και η τσιμεντοποίηση θα βρουν ακόμη πιο πρόσφορο έδαφος.

Το τετραήμερο που καιγόταν η βορειοανατολική Αττική ήταν και πάλι ένα τετραήμερο φρίκης, αλλά και μιντιακής χειραγώγησης του ελληνικού λαού. «Ανικανότητα», «έλλειψη συντονισμού», «απουσία κέντρου», «ανευθυνότητα» ήταν οι λέξεις που κυριαρχούσαν, μαζί με το γνωστό ιδεολόγημα «όλοι έχουμε τις ευθύνες μας». Μέσα στο κλίμα που δημιούργησαν τα ΜΜΕ άρχισε στη συνέχεια η «αναζήτηση ευθυνών». Ως ένοχοι για την πυρκαγιά υποδεικνύονται δυο αγρότες (όπως ως ένοχη για την καταστροφή της Ηλείας υποδείχτηκε μια γιαγιά που έβραζε κόλλυβα!), ενώ για τη διαχείριση της πυρόσβεσης έχει αρχίσει το μαλλιοτράβηγμα των ανώτερων αξιωματικών της Πυροσβεστικής, που λύνουν τους λογαριασμούς τους και ετοιμάζονται για αποστρατείες και προαγωγές. Οχι πως δεν έχουν ευθύνη οι αξιωματικοί της Πυροσβεστικής, που μια μικρή φωτιά τους έφυγε και έγινε ό,τι έγινε, όμως οι ευθύνες είναι πολύ βαθύτερες. Είναι ευθύνες ενός συστήματος που εδώ και χρόνια διέλυσε και τους δυο πυλώνες προστασίας του δάσους από τις πυρκαγιές. Τον σημαντικότερο, που λέγεται πρόληψη και έχει ως αποστολή να μειώσει τον κίνδυνο δασικής πυρκαγιάς, και τον άλλο, που λέγεται καταστολή και καλείται να διαχειριστεί μια πυρκαγιά σε τρόπο ώστε να προκαλέσει τη μικρότερη δυνατή ζημιά.

Ομως, το σύστημα έχει μάθει να λειτουργεί με αποδιοπομπαίους τράγους. Κάποιοι στρατηγοί, λοιπόν, θα χάσουν τ' αστέρια τους, για να 'ρθουν άλλοι στη θέση τους και να συνεχιστεί η ίδια καταστροφική πολιτική έναντι του δάσους.

Ανακοίνωση Φιλοζωϊκού Συλλόγου Πικερμίου "Πήγασος"

Ο φιλοζωικός σύλλογος Πικερμίου ενημερώνει τους κατοίκους της Διώνης και όχι μόνο, ότι από τις 27-8-2009 έχουν ξεκινήσει προσπάθειες από μέλη και εθελοντές για την προσφορά τροφής στην εναπομείνουσα άγρια πανίδα του Πεντελικού όρους. Αυτή περιλαμβάνει λαγούς, αλεπούδες, σκαντζόχοιρους αλλά και σαύρες και πουλιά.

Οπως θα έχετε παρατηρήσει, η μοναδική πράσινη περιοχή πλέον βρίσκεται ανάμεσα στα σπίτια στη Διώνη. Τα ζώα που σώθηκαν από την φωτιά, πρέπει να τραφουν με κάποιο τρόπο, μέχρι που να πέσουν οι πρώτες βροχές και το οικοσύστημα να ισορροπήσει σιγά σιγά...

Σύμφωνα με οδηγίες ειδικών για την προστασία αγρίων ζώων και πουλιών, τοποθετούμε τροφή σε περάσματα ζώων, κοντά στα ρέματα όπου υπάρχει νερό. Η τροφή είναι λαχανικά και φρούτα που χορηγούνται από σουπερμάρκετ της περιοχής μας. Θα μπορεί να συμπληρωθεί με σκυλοτροφή για τις αλεπούδες, κουνελοτροφή για τους λαγούς και σπόρια για τα πουλιά.

Οι περιοχές ειναι το Ντράφι, Αγ. Σπυρίδωνας, Νταού Πεντέλης, Διώνη και Πικέρμι.

Οσοι μπορούν να βοηθήσουν, μπορούν να επικοινωνήσουν με την Ιλια Παπαγεωργίου, γραμματέα του Συλλόγου στο τηλ. 6945597792.

Θα είναι πολύ λυπηρό να χάσουμε τους συγκατοίκους μας, τα ζώα και η περιοχή να απονεκρωθεί.

Η ανακοίνωση της Κοινότητας Πικερμίου

πηγή: Επταήμερο Ανατολικής Αττικής, 02/09/09, σελ. 17

Ανάληψη ...ανευθυνότητας!!!