Βραβείο στους... αυθαίρετους

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1844 στις 24 Δεκεμβρίου 2014

Μπορεί ο Νίκος Ταγαράς και η πλειοψηφία των κυβερνητικών βουλευτών να έχουν πέσει σε βαθιά κατάθλιψη αφού δεν μπόρεσαν να περάσουν το σύνολο των δασοκτόνων διατάξεων που είχαν σκαρφιστεί, η αλήθεια είναι όμως ότι μπορούν να αντικρίσουν τους κάθε λογής αυθαίρετους στα μάτια. Και αυτό γιατί οι έστω και κουτσουρεμένες διατάξεις που ψηφίστηκαν, επιβραβεύουν τους καταπατητές και τους καταστροφείς των δασών, επιβραβεύουν στο όνομα της ανάπτυξης της χώρας τις αυθαίρετες επεκτάσεις των λατομείων.

Η άμεση αντίδραση των περιβαλλοντικών οργανώσεων με αιχμή το WWF Ελλάς που σε λιγότερο από δύο 24ωρα σάρωσαν στο Διαδίκτυο και κατάφεραν να συγκεντρώσουν κάπου 62.000 διαδικτυακές υπογραφές κατά του εκτρωματικού σχεδίου νόμου, οδήγησε τελικά το ΥΠΕΚΑ σε μερική οπισθοδρόμηση. Και αυτό γιατί ακόμα και βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας συνειδητοποίησαν ότι καλούνταν να βάλουν με την ψήφο τους ταφόπλακα στα δάση και τις δασικές εκτάσεις και διεμήνυσαν στον υπουργό αναπληρωτή ότι δεν θα ψηφίσουν το σχέδιο νόμου.

Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, πάντως, έμεινε πιστή στη βασική αρχή της, που ορίζει ότι τα δάση είναι άχρηστες εκτάσεις όταν δεν μπορούν να αξιοποιηθούν και έδωσε μάχη προκειμένου να ικανοποιήσει όσο περισσότερους καταστροφείς των δασών μπορούσε μη προστατεύοντας τη δημόσια γη και τον φυσικό πλούτο της χώρας για τις επόμενες γενιές, όπως οι χιλιάδες των πολιτών απαιτούσαν.

Δασοκτόνες ρυθμίσεις

Οι αλλαγές που ο Νίκος Ταγαράς υποχρεώθηκε να κάνει είναι άκρως σημαντικές, αφού τελικά από το επίμαχο άρθρο 12 του νομοσχεδίου από τις 11 παραγράφους αποσύρθηκαν πέντε, οι 2, 3, 9, 10 και 11, και αναδιατυπωθήκαν δυο, οι 4 και 8.

Όμως οι παράγραφοι που παρέμειναν και εκείνες που αναδιατυπώθηκαν, επιφέρουν σαρωτικά καταστροφικές επιπτώσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, και συγκεκριμένα:

Οι εθνοσωτήρες σκοτώνουν τα δάση

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1843 στις 18 Δεκεμβρίου 2014

Το «Π» παρουσιάζει συγκεντρωτικά όλες τις αλλαγές για τον δασικό πλούτο που έχουν ψηφιστεί στα χρόνια του μνημονίου εξυπηρετώντας συμφέροντα με ονοματεπώνυμο.

Την ίδια ώρα που η διαδικασία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και το παρασκήνιο για την εξεύρεση των προθύμων μονοπωλεί τα φώτα της δημοσιότητας, στη Βουλή για μια ακόμα φορά οι πάντα σε ετοιμότητα σωτήρες του έθνους με περισσή προθυμία θα ψηφίσουν ακόμα ένα σχέδιο νόμου που λεηλατεί τα δάση και τις δασικές εκτάσεις της χώρας στο όνομα συμφερόντων με ονοματεπώνυμο.

Για μια ακόμα φορά οι πρόθυμοι βουλευτές, χωρίς δεύτερη σκέψη, θα βάλουν την υπογραφή τους σε μη αναστρέψιμες πολιτικές που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην οριστική απώλεια δασικού πλούτου και στην επιβράβευση των αμετανόητων καταπατητών και αυθαιρετούχων.

Η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο ΠΕΚΑ εμφανίζουν, ειδικά τα τελευταία δυο χρόνια, μια επικίνδυνη εμμονή η οποία εκδηλώνεται με συνεχή νομοθετήματα που έχουν αλλάξει δραματικά το καθεστώς προστασίας σε δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.

Το έωλο επιχείρημα που προβάλλουν είναι η δήθεν ανάπτυξη της χώρας και η δήθεν προσέλκυση επενδύσεων που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Σε αυτό το κεντρικό επιχείρημα προστίθενται και άλλα μικροκομματικής και πελατειακής λογικής αφού σε κάθε παράγραφο των άρθρων που έχουν ψηφιστεί, μεμονωμένα άτομα και ομάδες συμφερόντων πολιτών βλέπουν την υπόθεσή τους να λύνεται κατά παράβαση του Συντάγματος και της κοινής λογικής.

Η λεηλασία στα δάση και τις δασικές εκτάσεις δρομολογήθηκε μέσα από τουλάχιστον 6 νομοθετικές ρυθμίσεις ενώ το τελειωτικό χτύπημα δίνεται με το τελευταίο σχέδιο νόμου που κατέθεσε το ΥΠΕΚΑ στη Βουλή αλλά και με την πρόταση για την αναθεώρηση του Συντάγματος που παρουσίασε η Νέα Δημοκρατία.

Πρόταση αναθεώρησης που συμπεριλαμβάνει τη δραματική αλλαγή των προβλέψεων των άρθρων 24 και 117 προκειμένου να πέσει και το τελευταίο οχυρό προστασίας.

Το «Π» παρουσιάζει συγκεντρωτικά τις αλλαγές στη νομοθεσία για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις που έχουν ψηφιστεί τα χρόνια του μνημονίου, το νέο εκτρωματικό σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ καθώς και τις προτάσεις της Ν.Δ. για την επί τα χείρω αλλαγή του Συντάγματος όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος και του συγκριτικού πλεονεκτήματος της χώρας.

Μια θλιβερή καταγραφή της καταστροφής, που έγινε με την πολύτιμη βοήθεια του WWF Ελλάς και της άκρως κατατοπιστικής 10ης Έκθεσής του για την περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ελλάδα.

Η Πεντέλη, ανεξάντλητος φυσικός πόρος

Οταν δημιουργήθηκε ο κόσμος, κάποιος που ήθελε να προστατέψει την Αθήνα από τους βόρειους ψυχρούς και θυελλώδεις ανέμους, τοποθέτησε την Πεντέλη κάθετα στην πιο συνηθισμένη κατεύθυνσή τους, την Βορειοανατολική. Από τότε, αυτό το βουνό, εκτός της αντιανεμικής ασπίδας, έδωσε στην Αθήνα και την προστασία από τους βόρειους εισβολείς, έδωσε ξύλα για να θερμαίνεται το χειμώνα, μάρμαρο για να χτίσει τα μεγαλόπρεπα και κομψά κτίριά της, υλικό για να αποτυπώσει τον Κλασικό Πολιτισμό της.

Του Κώστα Ζαχαριάδη
Βιολόγου - Περιβαλλοντολόγου • Μέλους της Κεντρικής Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ

Η ανταπόδοση των Αθηναίων στις παροχές του βουνού, ήταν αμέτρητα λατομεία ως ανοικτές αγιάτρευτες πληγές, αμέτρητες φωτιές που έκαιγαν και καίνε τα δάση του και οδηγούν σε αφανισμό την πανίδα του, ακατάλληλες συνθήκες για τη διαβίωση της άγριας πανίδας. Συνακόλουθα, ήρθε η μείωση των νερών των πηγών, η καταστροφή των αρχικών φυτών, η αλλαγή του αρχικού ανάγλυφου, η απαξίωση του φυσικού χώρου.

Όμως, παρόλες τις υποβαθμίσεις που υπέστη το βουνό, έβρισκε πάντα τρόπο να αναγεννιέται και να δίνει απλόχερα τα αγαθά του. Οι Αθηναίοι, έψαχναν και εύρισκαν και βρίσκουν τις ήσυχες γωνιές του, το υγιεινό του κλίμα, τα καθαρά νερά του, μέχρι που η κλασική Αθήνα μεταμορφώθηκε από όμορφη και καλοσχεδιασμένη πόλη, σε μια πόλη άναρχη με τρομαχτική έκταση, άσχημη και άρχισε να τρώει τη γη της.

Στην Πεντέλη οφείλουν την όποια δροσιά τους τα βόρεια προάστια κατά τους καυτούς καλοκαιρινούς μήνες, καθώς απορροφά μεγάλο μέρος της θερμότητας που εκπέμπουν οι θερμικές νησίδες.

Από τη βλάστηση της Πεντέλης εξαρτάται το πόσο θα εντείνονται ή θα μειώνονται τα πλημμυρικά φαινόμενα κατά τους χειμερινούς μήνες στα πεδινά της πόλης.

Σήμερα, η Πεντέλη ως Γεωγραφικός τόπος είναι ένα σύνολο:
• Από καμένα και υποβαθμισμένα δάση και δασικές εκτάσεις.
• Από οικισμούς που έφτασαν σε κορυφές και καλύπτουν σχεδόν όλες τις υπώρειες.
• Από δρόμους που την κατακερματίζουν με τον χειρότερο τρόπο.
• Από αυθαίρετες και ατιμώρητες επεμβάσεις.

Σε σχέση με το θεσμικό πλαίσιο που την διέπει, η Πεντέλη:
• Έχει Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ. 755/88) «Περί καθορισμού ζωνών προστασίας του όρους Πεντέλη».
• Έχει πολλά παράνομα, ή αντισυνταγματικά Βασιλικά Διατάγματα (οικοπεδοποίησης) που κάποιοι πιέζουν να εφαρμόσουν.
• Έχει πολλούς παράνομους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς, που αγόρασαν παράνομα και θέλουν να χτίσουν το βουνό.

Ως προς τη Διαχείρισή της η Πεντέλη σήμερα:
• Δεν έχει, ούτε είχε ποτέ, ενιαίο σχέδιο Διαχείρισης, είτε ως δάσος, είτε ως φυσικός χώρος.
• Έχει ελλιπείς παρεμβάσεις, καθώς όποιες παρεμβάσεις υπάρχουν στον ορεινό όγκο, είναι κυρίως προστατευτικού ή αστυνομικού χαρακτήρα.

Στόχος
• Να γίνει Διαχειριστική Μελέτη για την Πεντέλη αλλά και Αντιπυρική Μελέτη για τον ορεινό όγκο. Να ενισχυθεί το Δασαρχείο Πεντέλης με προσωπικό και μέσα, ώστε να μπορεί να ασκήσει ουσιαστικό έλεγχο.
• Να σταματήσει η αδηφάγα οικοπεδοφαγία.

Από την Πεντέλη δεν έμεινε πλέον τίποτε άκαυτο την τελευταία 26ετία. Οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί σιγά-σιγά, τρώνε ότι έμεινε από το βουνό. Η τοπική αυτοδιοίκηση όταν δεν βοηθά την οικοπεδοποίηση, όπως ο δήμος Ραφήνας, δείχνει αδυναμία να κινηθεί επιθετικά και γόνιμα, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων. Με τη βούληση των πολιτών της Αττικής άλλαξε η διοίκηση στην Περιφέρεια και μία νέα αντίληψη–νοοτροπία σχετικά με την διαχείριση των οικοσυστημάτων και των φυσικών πόρων έρχεται στο προσκήνιο. Απαιτείται η «αναζωπύρωση» του περιβαλλοντικού κινήματος των πολιτών, όχι μόνο των γύρω περιοχών, αλλά όλων των πολιτών του λεκανοπεδίου, γιατί η Πεντέλη, όπως και όλοι οι ορεινοί όγκοι της Αττικής, είναι κύτταρα ζωής για όλους μας.

Πηγή: ΑΜΑΡΥΣΙΑ

Φρένο από τους πολίτες στην πλήρη καταστροφή των δασών

Η δυνατή φωνή 60.000 πολιτών στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια του ΥΠΕΚΑ για ένα απολύτως καταστροφικό για τα δάση μας νομοσχέδιο. Μετά από την κινητοποίηση χιλιάδων πολιτών, μέσω της πρωτοβουλίας του WWF Ελλάς και της διεθνούς οργάνωσης Avaaz, αποσύρθηκαν ορισμένες από τις πλέον επικίνδυνες διατάξεις για τον δασικό μας πλούτο στο σχέδιο νόμου που ψηφίστηκε τελικά το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου.

Το σ/ν του ΥΠΕΚΑ «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις» ψηφίστηκε από τη Βουλή το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου, αλλά η κοινωνία των πολιτών κατάφερε να υψώσει ένα ισχυρό ανάχωμα και να αναγκάσει την κυβέρνηση να αποσύρει τις περισσότερες από τις πλέον καταστροφικές για τα δάση μας διατάξεις. Βελτιώσεις επήλθαν και σε κάποιες άλλες διατάξεις που εν τέλει ψηφίστηκαν. Δυστυχώς, παρέμειναν κάποια ιδιαίτερα προβληματικά σημεία, με κορυφαίο αυτό που αφορά στη νομιμοποίηση παρανομιών.

Η εκστρατεία του WWF Ελλάς δεν θα είχε φέρει αποτέλεσμα χωρίς την πίεση που εκατοντάδες πολίτες άσκησαν με τηλεφωνήματα στα γραφεία των βουλευτών, με τις ερωτήσεις που κατέθεσαν μέσω της πλατφόρμας Vouliwatch, και βέβαια τις 60.000 και πλέον υπογραφές στο κάλεσμα της διεθνούς οργάνωσης Avaaz. Ιδιαίτερα σημαντικό, αν αναλογιστούμε ότι «αντίπαλος» ήταν ένα νομοσχέδιο που κατέβηκε χωρίς διαβούλευση και αντιμετωπίστηκε ως επείγον στη σκιά της παράλληλης βαριάς επικαιρότητας.

Το αποτέλεσμα αυτής της συλλογικής προσπάθειας, η οποία κορυφώθηκε την Παρασκευή (19/12) με την παράδοση του ψηφίσματος των πολιτών από το WWF Ελλάς και την Avaaz, ήταν να προκύψουν τροποποιήσεις και βελτιώσεις στο επίμαχο άρθρο 12 του νομοσχεδίου. Πιο συγκεκριμένα, αποσύρθηκαν οι παράγραφοι 3, 9, 10, & 11 και βελτιώθηκαν οι παράγραφοι 2, 4 και 8. Το WWF Ελλάς δημοσιεύει σήμερα πίνακα με τις τροπολογίες και τις διατάξεις που αποσύρθηκαν, βελτιώθηκαν ή παρέμειναν στο σ/ν. Τα πλέον σημαντικά σημεία που προκύπτουν είναι τα εξής:

45.000 πολίτες: “μην καταστρέψετε τα δάση μας!”

Μέσα σε 48 ώρες, περισσότεροι από 45.000 πολίτες ένωσαν τις φωνές τους για να ζητήσουν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) να αποσύρει το δασοκτόνοσχέδιο νόμου που ψηφίζεται αύριο από την Ολομέλεια της Βουλής. Aν ψηφιστεί, θα νομιμοποιήσει καταπατήσεις τεράστιων εκτάσεων δασικής γης, θα καταργήσει την υποχρέωση αναδάσωσης σε πέντε χρόνια, και θα “τακτοποιήσει” πολλά ακόμα αυθαίρετα.

Το WWF Ελλάς και η διεθνής οργάνωση Avaaz παρέδωσαν σήμερα το ψήφισμα με τις υπογραφές στον Ειδικό Γραμματέα της Βουλής, προκειμένου να το παραλάβει ο Πρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Επίσης το ψήφισμα έλαβε και ο Αναπληρωτής Υπουργός Νίκος Ταγαράς. Μέσα από αυτό το ψήφισμα, οι πολίτες ζητούν από τους εκπροσώπους τους να καταψηφίσουν το σχέδιο νόμου που χαρίζει δασική γη στους καταπατητές και να προστατεύσουν τα δάση της χώρας μας για τις επόμενες γενιές.

Καινούργιο αντιδασικό τερατούργημα

Νομιμοποιούνται καταπατήσεις, παλιές και νέες

Ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ν. Ταγαράς στο σύντομο διάστημα των οχτώμιση μηνών της υπουργίας του έχει συμβάλει ιδιαίτερα στην επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου στον τομέα της αντιδασικής νομοθεσίας που οδηγεί στο ξεπάτωμα του δασικού πλούτου της χώρας. Στην ίδια γραμμή, βέβαια, κινείται και ο υπουργός ΠΕΚΑ Ι. Μανιάτης που έχει μεγαλύτερο χρόνο στο υπουργείο: υφυπουργός από τον Οκτώβρη του 2009 μέχρι τον Απρίλη του 2012, με υπουργούς την Τ. Μπιρμπίλη και τον Γ. Παπακωνσταντίνου, και υπουργός στη συνέχεια, από τον Ιούνη του 2013 μέχρι σήμερα.

Στο αφιέρωμα αυτό δε θ’ ασχοληθούμε με τη συνολική αντιδασική τους δράση, πράγμα που έχουμε κάνει σε πολλά άρθρα μας καθ’ όλη αυτή την περίοδο. Θα εστιάσουμε στο νέο νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ με τίτλο «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις», που φέρει μεν την υπογραφή του Ι. Μανιάτη, αλλά με τη σύνταξή του ασχολήθηκαν ουσιαστικά ο Ν. Ταγαράς με τους συμβούλους του. Αυτός συμμετείχε και στις τρεις μέχρι τώρα συνεδριάσεις της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Φυσικά, και ο υπουργός Ι. Μανιάτης είναι σύμφωνος με τις διατάξεις του νομοσχεδίου.

Οι αντιδασικές διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου δεν είναι λίγες. Είναι δε απαραίτητο κάποιες απ’ αυτές να συγκριθούν με αντίστοιχες διατάξεις του Ν. 4280, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8.8.2014.

Με τις αντιδασικές διατάξεις αυτού του νομοσχέδιου επιδιώκεται η συρρίκνωση του δασικού πλούτου της χώρας, δευτερευόντως όμως επιδιώκεται και η πολιτική επιβίωση των εμπνευστών του μέσω της επανεκλογής τους ως βουλευτών.

Η απόσυρση του νέου αντιδασικού νομοσχέδιου είναι απαραίτητη, όχι όμως και αρκετή για να αποκατασταθεί ο καταστραφείς δασικός πλούτος της χώρας μας. Χρειάζεται να γίνουν μεγάλες ανατροπές στην αντιδασική νομοθεσία και, το κυριότερο, χρειάζεται κοινωνική ανατροπή. Μόνο η βίαιη προλεταριακή επανάσταση και η εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας μπορούν να ανατάξουν την τεράστια ζημιά που έχει γίνει στο περιβάλλον γενικά και στο δασικό πλούτο ειδικότερα.

Εγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα: μια σκανδαλώδης ιστορία καταπατήσεων

Ο πολύς ο κόσμος μάλλον δεν έχει ακούσει ποτέ τον όρο «έγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα», όμως οι καταπατητές δασών και δασικών εκτάσεων τον γνωρίζουν πολύ καλά. Το ίδιο καλά τον γνωρίζουν οι δασολόγοι και όσοι ασχολούνται με τις δασικές υποθέσεις, είτε δημοσιογραφικά είτε από περιβαλλοντική ευαισθησία. Πρόκειται για μια σκανδαλώδη ρύθμιση, η οποία επέτρεψε να γίνουν εγκλήματα κατά του δασικού πλούτου της χώρας.

Ας δούμε συνοπτικά τι συνέβαινε μέχρι το 1997. Πήγαινε στο Δασαρχείο κάποιος πολίτης, αφού προηγουμένως είχε φροντίσει να ξεχερσώσει παράνομα ένα μικρό ή μεγάλο κομμάτι δάσους ή δασικής έκτασης, και ζητούσε από το Δασάρχη να του δώσει ένα έγγραφο με το οποίο να πιστοποιείται ότι η έκταση αυτή, που ξεχερθώθηκε παράνομα, δεν είναι δάσος.

Τροπολογία-ρουσφέτι για το βιβλίο Γκίνες!

Τρεις βουλευτές του παλαιού λεγόμενου υπολοίπου Αττικής οι της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Βλάχος και Θανάσης Μπούρας καθώς και ο ανεξάρτητος Βασίλης Οικονόμου, κατέθεσαν τροπολογία που διεκδικεί επαξίως θέση στο βιβλίο Γκίνες στην κατηγορία το μεγαλύτερο ρουσφέτι!

Οι τρεις βουλευτές με την τροπολογία ζητούν να παγώσουν όλα τα πρόστιμα καθώς και να μπλοκάρουν οι πράξεις διοικητικής αποβολής (λέγε με κατεδαφίσεις) σε όλους όσοι έχουν καταπατήσει και χτίσει μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις όπου γης!

Ζητούν, μάλιστα, η αναστολή της είσπραξης προστίμων και κατεδαφίσεων να γίνει ακόμα κι αν υπάρχει τελεσίδικη δικαστική απόφαση!

Το αιτιολογικό που προβάλλουν για αυτό το εκτρωματικό, αντισυνταγματικό και άδικο για τους πολίτες που σέβονται τους νόμους, ρουσφέτι, είναι να ισχύσει η αναστολή μέχρι την κύρωση των δασικών χαρτών, δηλαδή για πάντα!

Να σημειωθεί ότι οι οριστικοί δασικοί χάρτες καλύπτουν μόνον το 1% της επικράτειας της χώρας αφού η πολιτική πρακτική της κυβέρνησης είναι να μην τους αναρτά για να μην κυρωθούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι εάν και σε 11 νομούς της χώρας –ανάμεσά τους και στην Αττική- έχουν συνταχθεί δασικοί χάρτες δεν αναρτώνται!

Το ερώτημα είναι εάν ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ Νίκος Ταγαράς θα κάνει δεκτή την εκτρωματική τροπολογία που άλλωστε ταιριάζει γάντι με το δασοκτόνο σχέδιο νόμου «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις» που συζητείται στη Βουλή και μάλιστα θα ψηφιστεί το Σάββατο!

Δείτε την ολόκληρη την τροπολογία ΕΔΩ.

Βάλια Μπαζού

Πηγή: Το Ποντίκι

Καφενείο, το τοπικό συμβούλιο

Το Πικέρμι δεν έχει καφενείο —για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Το τοπικό συμβούλιο Πικερμίου έρχεται να καλύψει εν μέρει αυτό το κενό όποτε συνεδριάζει. Κάποια θέματα εμπίπτουν κάλλιστα στην ύλη καφενείου, η οποία ως γνωστό είναι επί παντός του επιστητού. Η διεξαγωγή της συζήτησης δεν χωράει στα οργανωμένα όρια της διαδικασίας της δημόσιας συνεδρίασης και ξεχύνεται στο χυμαδιό των άπειρων διακοπών, διαλυτικών παρερμηνειών, διαμελιστικών απαντήσεων σε μη-ερωτήσεις, διατυμπανισμένων συχνά με ένταση.

Αντιπροσωπευτικό δείγμα καφωδίας, το θέμα της βάπτισης της πλατείας της οδού Πίνδου στη Διώνη —εκεί όπου βρίσκεται η παιδική χαρά— σε πλατεία στρατηγού Ιωάννη Χαραλαμπόπουλου! Το αίτημα συζητήθηκε στο τ.σ. την Πέμπτη 11/12/2014 και προήλθε από έναν από τους συλλόγους της Διώνης, τον πρώην σύλλογο οικοπεδούχων που ονομάζεται επίσης Διώνη. Το σκεπτικό του αιτήματος: ο Ι. Χαραλαμπόπουλος συνέβαλε στη διαμόρφωση του άλλοτε δάσους της περιοχής σε οικισμό του οικοδομικού συνεταιρισμού των αξιωματικών (ΑΟΟΑ)!

Όλοι οι παρευρισκόμενοι κάτοικοι στο τ.σ. αντέδρασαν πάραυτα.

• Στιγματίστηκε η παλαιοκομματική πρακτική, όπου κάθε ομάδα πίεσης ή «παράγοντας» θεωρεί εσφαλμένα ότι έχει εξουσία και θέλει να επεκταθεί και να κατακτήσει το δημόσιο χώρο. Ο ένας δίνει σ' έναν δρόμο το όνομα του πατέρα του, ο άλλος ενός στελέχους του κόμματος όπου ανήκει κ.λπ. Τονίστηκε ότι ο δημόσιος χώρος ανήκει σε όλους, είναι εξ ορισμού χώρος δικαιωμάτων για όλους. Η δημόσια παιδική χαρά εγγυάται ότι κάθε παιδί -ανεξάρτητα αν οι γονείς του μπορούν να του έχουν τσουλήθρα στην αυλή τους- έχει ελεύθερη πρόσβαση σε τσουλήθρα και ομαδικό παιχνίδι...
• Αναφέρθηκε η νοηματοδότηση μέσω των ονοματοθεσιών. Ποιό νόημα, ποιό πρότυπο, ποιές αξίες επιδιώκει να περάσει στα παιδιά που παίζουν στην παιδική χαρά η ονομασία «στρατηγού τάδε»; Μιλιταρισμό αντί όραμα για έναν ειρηνικό κόσμο.
  Αντίθετα ένα μήνυμα που θα μπορούσε να περάσει στα παιδιά θα ήταν η μνήμη και η ευθύνη απέναντι στη φύση, δεδομένου ότι πριν λίγες δεκαετίες η περιοχή αυτή ήταν δάσος και η χούντα το έδωσε στον ΑΟΟΑ προς νόμιμη καταπάτηση (έργο που επαναλαμβάνεται εδώ, τώρα, ξανά).
• Ακούστηκαν αντιπροτάσεις, όπως πλατεία «δάσους», «άλλοτε δάσους», «αλεπούς», «Αισώπου»...
• Αλλά και αμφισβητήσεις του τύπου: Σιγά μην επέβλεψε και τα μπετά ο Χαραλαμπόπουλος! Αν πρέπει να δοθεί το όνομα κάποιου που δούλεψε, τότε να πάρει το όνομα του οδηγού της ΜΟΜΑ!

Το ιλαρότερο όμως των επιχειρημάτων εκτοξεύτηκε από τον Αρ. Μπουράνη, πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου, ο οποίος παρά τις αντιδράσεις όλων των παρευρισκόμενων κατοίκων επέμενε να υπερψηφίσει το όνομα του στρατηγού. Γιατί άραγε; Διότι, εξήγησε ο πρόεδρος, εφόσον η παιδική χαρά είναι ανώνυμη και εφόσον εμφανίζεται κάποιος σύλλογος, πρώτος, και ζητάει εγγράφως να ονομαστεί πλατεία τάδε, δεν μπορεί παρά να το ψηφίσει! Διότι πρόκανε και έπιασε στον ύπνο τους άλλους συμπολίτες. Απλά, δίκαια, ορθολογικά πράγματα... Σωκράτης, Πλάτωνας και Αριστοτέλης κάνουν ομαδικό χαρακίρι μπροστά σ' αυτή την τεκμηριωμένη συλλογιστική.

Ευτυχώς το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας των τοπικών συμβούλων ήταν 2-2 και η παιδική χαρά σώθηκε. Δεν πλαστογραφήθηκε σε πλατεία ούτε επιβλήθηκε στην καθημερινότητά μας μια άκριτη μονομερής ονοματοδοσία.

Ανακοίνωσεις ΠΟΓΕΔΥ & ΠΕΔΔΥ – ΠΟΔ για το ν/σ του ΥΠΕΚΑ

Αθήνα, 12/12/2014

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημ.Υπαλλήλων (ΠΟΓΕΔΥ) εκφράζει την εντονότατη δυσαρέσκεια όλων των Γεωτεχνικών για τις δασοκτόνες ρυθμίσεις που έχουν συμπεριληφθεί στο νέο Νομοσχέδιο που κατέθεσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και κλιματικής Αλλαγής στη Βουλή με τίτλο «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις».

Η Ομοσπονδία μας θέτει προ των ευθυνών της την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ κ.κ. Μανιάτη και Ταγαρά για τον μικροπολιτικό τρόπο που χειρίζονται τα θέματα της δημόσιας περιουσίας και του δασικού-φυσικού περιβάλλοντος και ζητά από τα πολιτικά κόμματα, τα επιστημονικά επιμελητήρια και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, να τοποθετηθούν για την καταστροφική για τα δάση πολιτική του αρμόδιου για τα Δάση Υπουργείου.

Η ΠΟΓΕΔΥ γνώριζε πολύ καλά γιατί ζητούσε (και γιατί ζητά ακόμη και σήμερα) την επαναφορά του Δασικού Τομέα στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Είχε φανεί από την πρώτη στιγμή ποιος ήταν ο στόχος της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ … Στόχος ήταν οι αρμοδιότητες (που κάποιοι εποφθαλμιούσαν) και όχι η ανάδειξη και η στήριξη του Δασικού Τομέα. Στόχος ήταν η συρρίκνωση της δασοπροστασίας στο 30% των δασών, δηλαδή στις προστατευόμενες περιοχές (προς δόξα του συντεχνιασμού που κυριαρχεί στο ΥΠΕΚΑ) και η σταδιακή υποβάθμιση του ρόλου της Ειδικής Γραμματείας Δασών (η οποία τελικά καταργήθηκε) και η απαξίωση των ειδικών επιστημόνων Γεωτεχνικών–Δασολόγων.

Καταγγείλαμε πολλές φορές την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ για αδιαφορία. Δυστυχώς όχι μόνο επιβεβαιωθήκαμε αλλά αυτή τη φορά η σημερινή ηγεσία ξεπέρασε τα εσκαμμένα… Προφανώς στο βωμό της δικής της προεκλογικής ανασφάλειας, προχωρά χωρίς κανένα ίχνος πολιτικής ντροπής στο ξεπούλημα των δασών.

Ζητάμε να σταματήσει αυτή η πολιτική υποκρισία από πλευράς ΥΠΕΚΑ για τα δάση και να δοθεί τέλος στη διελκυστίνδα αποχαρακτηρισμών δασών και δασικών εκτάσεων που ξεκίνησε με το νόμο 4280/2014 και συνεχίζεται με το νέο νομοσχέδιο.

Ανακοίνωση της Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας Δασολόγων για το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ

Πηγή: Δασαρχείο

Νομοσχέδιο ΥΠΕΚΑ: Θυσιάζει δάση και γη στην κερδοφορία των επιχειρηματιών

Διατάξεις επιβράβευσης των καταπατητών και των εμπρηστών

Δασοκτόνες ρυθμίσεις και παραπέρα εμπορευματοποίηση της γης προβλέπονται, μεταξύ άλλων, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με τίτλο «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις», το οποίο από χτες συζητείται στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Το νομοσχέδιο ήδη ψηφίστηκε επί της αρχής από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ενώ το ΚΚΕ απαίτησε την απόσυρσή του.

Οπως υπογράμμισε η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου, το εν λόγω νομοσχέδιο αναδεικνύει ότι ο χωροταξικός, πολεοδομικός σχεδιασμός της χώρας, «στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, εντάσσεται, υποτάσσεται αντικειμενικά στους νόμους της αγοράς και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι δεμένος γενικότερα με την τάση εμπορευματοποίησης της γης, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και ιδιωτικοποιήσεις που προωθούνται και στα πλαίσια της ΕΕ».

Προκειμένου να εξασφαλιστούν νέοι τομείς κερδοφόρας δράσης για το κεφάλαιο, οι διατάξεις του νομοσχεδίου καταργούν παραπέρα το όποιο πλαίσιο υπάρχει για την προστασία του περιβάλλοντος και αλλάζουν χρήσεις γης που δεν είναι συμβατές με την επιχειρηματικότητα.

Δυνατότητα αλλαγής και των οριστικών δασικών χαρτών!

Οπως σημείωσε η Δ. Μανωλάκου, «το νομοσχέδιο νομιμοποιεί παράνομες αγοραπωλησίες σε δάση και δασικές εκτάσεις στη συντριπτική πλειοψηφία των οποίων αυτοί που πουλούσαν ή έχτιζαν δεν είχαν νόμιμα συμβόλαια. Αίρει την κήρυξη αναδασωτέων εκτάσεων αν σε πέντε χρόνια δεν έχουν γίνει αναδασώσεις. Αρα επιβραβεύονται οι καταπατητές και οι εμπρηστές. Απεμπολείται οριστικά το τεκμήριο της κυριότητας που προκύπτει από το δασικό χαρακτήρα αυτών των εκτάσεων.

Δίνεται η δυνατότητα, και εδώ επικεντρωνόμαστε, να αλλάξουν και οι οριστικοί δασικοί χάρτες. Οταν οι δασικοί χάρτες γινόντουσαν οριστικοί δεν μπορούσε κάποιος μετά να έρθει σε έκταση που είχε χαρακτηριστεί δάσος ή δασική έκταση και να αλλάξει το χαρακτήρα της»!

Εν ολίγοις, αυτό που προωθείται, τόνισε η βουλευτής του ΚΚΕ, είναι «η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και μέσα από τον χωροταξικό σχεδιασμό και την πολιτική γης που εμείς λέμε ότι διευρύνει την ατομική ιδιοκτησία στη γη, παράλληλα με τη συγκέντρωση και οργάνωση της ιδιοκτησίας αυτής σε μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις».

«Η γη και η χρήση της», σημείωσε, «είναι κοινωνικό αγαθό. Στόχος και κριτήριο για την οργάνωση του κοινωνικού χώρου για το ΚΚΕ είναι η συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών. Και η συγκεκριμένη κοινωνική αξιοποίηση της γης και του χώρου γενικότερα (αγροτική παραγωγή, τουρισμός, εξασφάλιση ποιοτικής λαϊκής στέγης, υποδομές κοινωνικών υπηρεσιών, βιομηχανική παραγωγή, προστασία περιβάλλοντος κ.λπ.), όλα αυτά προϋποθέτουν την κοινωνική ιδιοκτησία στη γη και τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Φυσικά, ξέρουμε ότι όλα αυτά έρχονται σε ρήξη και με τα μονοπώλια, την εξουσία και τα κόμματα που τα εκπροσωπούν και φυσικά με αποδέσμευση από την ΕΕ και άλλη εξουσία. Την εξουσία πραγματικά του λαού που εμείς ονομάζουμε λαϊκή εξουσία».

Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΥΠΕΚΑ - Υπουργείο Περιορισμένης Ευθύνης & Καταπατήσεων

Ανασφάλεια δικαίου, συνεχείς αλλαγές της ήδη περιπλεγμένης δασικής νομοθεσίας, συνεχείς νομιμοποιήσεις καταπατήσεων και καταστροφή οικολογικά πολύτιμης δασικής γης είναι η σύνοψη του σχεδίου νόμου που κατέθεσε σήμερα το ΥΠΕΚΑ στη Βουλή.

Νομιμοποίηση καταπατημένων εκτάσεων, άρση του αναδασωτέου χαρακτήρα καμένων εκτάσεων εντός πενταετίας, fast track αποχαρακτηρισμοί δασικών εκτάσεων (και ένταξή τους στον χωροταξικό σχεδιασμό), δασικοί χάρτες άνευ νοήματος, καθώς θα βρίσκονται πλέον υπό διαρκή αναδιαμόρφωση.

Αυτές είναι μερικές μόνο από τις καταστροφικές επιπτώσεις που φέρνει για τον δασικό μας πλούτο, το ν/σ «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις», το οποίο κατατέθηκε σήμερα στη Βουλή από το ΥΠΕΚΑ.

Πιο συγκεκριμένα με το σχέδιο νόμου που έρχεται τέσσερις μόλις μήνες μετά την ψήφιση του επίσης δασοκτόνου νόμου 4280/2014 για την ιδιωτική πολεοδόμηση (και) δασικής γης, Κυβέρνηση και ΥΠΕΚΑ, επί υπουργίας Γιάννη Μανιάτη και Νίκου Ταγαρά, συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο, καθώς:

1. Διευκολύνονται οι αποχαρακτηρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, βάσει αδημοσίευτων εγγράφων που κατά την ημερομηνία σύνταξής τους είχαν μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα.
2. Καταργείται η υποχρέωση αναδάσωσης καμένου, ή άλλως κατεστραμμένου δάσους και δασικής έκτασης, αν μέσα σε μία πενταετία «αποδεικνύεται το ανέφικτον της πραγματοποιήσεως της αναδασώσεως»: δίνεται, έτσι, κίνητρο για καταπάτηση, οικοδόμηση, επανειλημμένους εμπρησμούς, εκχέρσωση και εκτεταμένες επεμβάσεις σε κατεστραμμένα δάση και δασικές εκτάσεις, καθώς τότε διευκολύνεται η απόδειξη αυτή.
3. Νομιμοποιούνται πρόσφατες (μέχρι το 2007) παράνομες εκχερσώσεις φρυγανικών και άλλων δασικών εκτάσεων, έναντι ενός ανταλλάγματος που το ΥΠΕΚΑ επέλεξε να ονομάσει «περιβαλλοντικό ισοζύγιο».
4. Νομιμοποιούνται και αυθαίρετες εγκαταστάσεις κέντρων περιβαλλοντικής ενημέρωσης, ναοί, και «εγκαταστάσεις πολιτιστικού χαρακτήρα» (γιατί όχι, ακόμα και κέντρα διασκέδασης).
5. Επιτρέπεται σαρωτικά και δίχως τις ελάχιστες προστατευτικές εγγυήσεις, η επέκταση λατομείων ακόμα και σε αναδασωτέες εκτάσεις, σε περιφέρειες όπου εκτελούνται μεγάλα έργα και δεν έχουν καθοριστεί λατομικές ζώνες.
6. Αποχαρακτηρίζεται οριστικά και διευκολύνεται η παραχώρηση της κυριότητας εκτάσεων που απώλεσαν τον δασικό τους χαρακτήρα πριν το 1975, με υποτυπωδώς νομιμοφανείς διαδικασίες, ακόμα και αν είναι δυνατή η αναδάσωσή τους.
7. Καταργείται στην ουσία η ιδιότητα και ο ρόλος των δασικών χαρτών ως μέσου προστασίας και οριστικής αποτύπωσης της δασικής γης, καθώς επιτρέπεται η αναμόρφωση του δασικού χάρτη «με τη διαγραφή εκτάσεων, οι οποίες συνεπεία πράξεων αρμοδίων οργάνων δεν υπάγονται ή θα πάψουν να υπάγονται στη δασική νομοθεσία και των εκτάσεων που εσφαλμένα αποτυπώθηκαν και συμπεριλήφθηκαν σε αυτόν κατά την κατάρτισή του».

Το πελατειακό σύστημα εισβάλλει στα δάση!

Σταυρογιάννη Λούλη | 08.12.2014

Σε σκληρό και αδυσώπητο μηχανισμό διεκπεραίωσης πάσης φύσεως αιτημάτων... πελατών εις βάρος των δασικών οικοσυστημάτων, του δομημένου περιβάλλοντος, αλλά και κάθε κανόνα που έχει ξεμείνει για την οργάνωση του χώρου στα μνημονιακά χρόνια, έχει μετατραπεί το ΥΠΕΚΑ.

Τσουνάμι ρουσφετολογικών διατάξεων κακοποιεί και χαρίζει τον δασικό πλούτο, ενώ κατεδαφίζει κάθε έννοια σχεδιασμού

Με νέο νομοσχέδιο και πλήθος άσχετων μεταξύ τους διατάξεων επιχειρεί να εξυπηρετήσει συμφέροντα, αλλάζοντας πάντα προς το πιο... πελατειακό τον αντιδασικό νόμο που ψηφίστηκε στις 8 Αυγούστου, τον νόμο με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας, ψηφισμένο την 1η Αυγούστου, και για 8η φορά τροποποιεί τουλάχιστον 25 παραγράφους και εδάφια του νέου Οικοδομικού Κανονισμού, νόμου που έλαβε ΦΕΚ τον Απρίλιο του 2012.

Επιδρομή στα δάση

Ενδεικτικά, με μια μονοκοντυλιά αποχαρακτηρίζει και καταργεί την αναδάσωση για δασικές εκτάσεις όπου πριν το 1975 έγιναν επεμβάσεις ερήμην της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας με άλλες πράξεις της διοίκησης, π.χ. έκδοση οικοδομικής άδειας. Το Δημόσιο δε απεμπολεί τα δικαιώματά του, το τεκμήριο κυριότητας, το οποίο εδράζεται στον δασικό χαρακτήρα αυτών των εκτάσεων.

Το ΥΠΕΚΑ κόβει τα δάση

Σταυρογιάννη Λούλη | 05.12.2014

Σε σκληρό, παλαιοδεξιό πελατειακό κράτος παραπέμπει ο αμέτρητος αριθμός άσχετων διατάξεων σε νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ, με το οποίο αποτελειώνει το προστατευτικό θεσμικό πλαίσιο για τα δασικά οικοσυστήματα του 1979, ξεδοντιάζει Προεδρικά Διατάγματα σε γειτονιές όπως η Πλάκα και τα Εξάρχεια υπέρ των κάθε λογής διασκεδαστηρίων, τα οποία ανεβάζει στους ορόφους, και ταυτόχρονα καταργεί ό,τι απέμεινε από τον σχεδιασμό εντός και εκτός σχεδίου.

Ανακαλούνται πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής καταπατητών και ας έχουν τελεσιδικήσει δικαστικά...
Ιδιωτικοί δρόμοι και χρήσεις επιτρέπονται πλέον...

Το νομοσχέδιο, υπό τον τίτλο "Πράξεις εισφοράς σε γη και χρήμα - ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις", καταφανώς αντισυνταγματικό, το οποίο παρουσίασε χθες ο υπουργός αναπληρωτής ΠΕΚΑ Ν. Ταγαράς, εφορμά επί των δασικών οικοσυστημάτων τροποποιώντας ακόμη και διατάξεις του αντιδασικού νόμου που ψηφίστηκε μόλις τον Αύγουστο.

Έτσι, με τις "λοιπές διατάξεις" διαγράφει τον δασικό χαρακτήρα και καταργεί την αναδάσωση σε περιοχές όπου πριν από το 1975 έγιναν επεμβάσεις με πράξεις της διοίκησης, π.χ. έκδοση οικοδομικής, χωρίς την έγκριση της αρμόδιας άδειας δασικής υπηρεσίας. Μάλιστα το Δημόσιο απεμπολεί τα δικαιώματά του, το τεκμήριο κυριότητας, το οποίο προκύπτει από τον δασικό χαρακτήρα αυτών των εκτάσεων.

Καταπατητές που εκχέρσωσαν παράνομα δημόσιες δασικές εκτάσεις από το 1975 έως τον Μάρτιο του 2007 επιβραβεύονται. Ακόμη και όταν η διοίκηση έκανε τη δουλειά της εκδίδοντας πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής, αυτά ανακαλούνται κι ας έχουν τελεσιδικήσει δικαστικά. Οι καταπατητές ανταμείβονται, στο όνομα της ενίσχυσης του πρωτογενούς τομέα, αποκτώντας την κυριότητα με την καταβολή χρηματικού ανταλλάγματος, το οποίο σημαίνει νομιμοποίηση της αλλαγής χρήσης. Με την εξόφληση μπορεί το καταπατημένο δάσος να μεταβιβαστεί.

Διάταξη του νόμου 998/1979, που επέτρεπε τη διάνοιξη μόνο δημοσίων οδών μέσα στα δάση, καταργείται. Στη θέση της τώρα προβλέπεται η διάνοιξη οδών για την εξυπηρέτηση εκμεταλλεύσεων έργων και δραστηριοτήτων, σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους της τεχνικής και περιβαλλοντικής μελέτης αυτών όπως εγκρίνονται με την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων που υπογράφει ο υπουργός για τις δραστηριότητες κατηγορίας Α1 ή του γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης.

Τα δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις μετατρέπονται σε σκουπιδοτενεκέδες διαφόρων χρήσεων εκτός αυτών που επέτρεψε ο νόμος του Αυγούστου. Οι νέες εγκαταστάσεις αφορούν την κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων, εκπαιδευτικών κτηρίων με τις συνοδευτικές τους εγκαταστάσεις, νοσοκομεία-θεραπευτήρια, εκκλησίες-μονές-ησυχαστήρια, εγκαταστάσεις των Σωμάτων Ασφαλείας, χώρων αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, σωφρονιστικών καταστημάτων κ.ά. Στα δάση μπορούν να χωροθετήσουν και νομικά πρόσωπα "μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, τα οποία επιδιώκουν κοινωφελείς σκοπούς".