Εργοτάξιο μέσα στην κοίτη του ρέματος Ραφήνας
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ - ΑΙΤΗΜΑ
Στα μέσα του καλοκαιριού η
Περιφέρεια Αττικής προκήρυξε διαγωνισμό για τον καθαρισμό των ρεμάτων της Δυτικής-Ανατολικής Αττικής και του Κεντρικού-Βόρειου-Δυτικού-Νότιου τομέα Αθήνας με τρεις διακηρύξεις ηλεκτρονικών δημοπρασιών υπό τον Κωδικό 45246410-0 του
Κοινού Λεξιλογίου Δημοσίων Συμβάσεων (
Common Procurement Vocabulary Code) με προϋπολογισμό
1.000.000€ κάθε μία. Η Περιφέρεια στη διακήρυξη έχει παντελώς αγνοήσει και αδικαιολόγητα παραλείψει την εφαρμογή βασικών νομικών διατάξεων όπως το ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με τα ρέματα (ρόλος και προστασία τους) καθώς και την αντιμετώπιση πλημμυρών. Ενδεικτικά παραλείπονται:
- Η εφαρμογή του Ν.1739/87 κατ' εφαρμογή του Συντάγματος για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, με τον οποίο θεσμοθετείται, μεταξύ άλλων, η διαίρεση της χώρας σε 14 υδατικά διαμερίσματα.
- Η ενσωμάτωση της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ σε εφαρμογή της οποίας εκδόθηκε ο Ν.3199/2003 για τον ορισμό των λεκανών απορροής και τον ορισμό των αρμόδιων Περιφερειών διαχείρισης των υδατικών πόρων.
- Τα ανωτέρω σε συνδυασμό με το ΠΔ 51/2007 και την ΚΥΑ 31822/1542/Ε103/21-7-2010 για το πλαίσιο διαχείρισης και αξιολόγησης κινδύνου πλημμύρας σε κάθε λεκάνη απορροής. Συνεπώς δεν εφαρμόζεται η νομοθεσία για την πλημμύρα, τον κίνδυνο πλημμύρας και την επικινδυνότητα όπως ορίζονται, όχι από τη βούληση κάθε εμπλεκόμενου υπαλλήλου και ιδιώτη, αλλά από την κείμενη νομοθεσία.
- Η ΥΑ 9173/1642/93 «Χαρακτηρισμός ως διατηρητέου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος ρεμάτων, χειμάρων, ρυακίων του Νομού Αττικής».
- Ο Ν.3010/2002 που αναφέρεται και ορίζει μεταξύ άλλων τις όχθες, τις γραμμές πλημμύρας των ρεμάτων και τις ζώνες προστασίας τους από τον Οργανισμό Αθήνας για τη προστασία του Αττικού τοπίου και τον ρόλο των ρεμάτων ως αντιπλημμυρικών αγωγών.
- Αποφάσεις του ΣΤΕ (2656/99,4728/97,42/00,146/00,2470/09 κ.λπ.) σχετικά με: 1) την οριοθέτηση και λειτουργία των ρεμάτων ως οικοσυστημάτων,
2) την ιδιαίτερη προστασία τους που αποβλέπει στη διατήρηση της φυσικής τους κατάστασης και τη διασφάλιση της λειτουργίας τους, 3) τη λαθεμένη αντιμετώπιση του ρέματος μεμονωμένα και όχι ενιαία.