«Η άναρχη και χωρίς σχεδιασμό οικιστική εξέλιξη των οικισμών, που δεν λαμβάνει υπόψη της το φυσικό ανάγλυφο, τα ρέματα και τη φυσική απορροή των υδάτων από τα βουνά, σε συνδυασμό με την αυθαίρετη δόμηση, οδηγεί σε πλημμυρικά φαινόμενα κατά την έντονη βροχόπτωση», τονίζει ο ερευνητής του ΕΜΠ κ. Μπακογιάννης, σημειώνοντας ότι δεν είναι τυχαίο πως μεγάλο μέρος των θυμάτων και των καταστροφών εντοπίστηκαν στα σημεία που τα δύο ρέματα, το ρέμα Σούρες βορειότερα και της Αγίας Αικατερίνης νοτιότερα, διατρέχουν τον οικιστικό ιστό της Μάνδρας.
της Αμαλίας Τόκα
Δημοτικής Συμβούλου
Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου
Δεν είναι τυχαίο γιατί και οι πλημμύρες τα έτη 1977, 1988, ήταν καταστροφικές για τον οικιστικό ιστό της Ραφήνας με θύματα. Αυτό μάλιστα συνέβη πριν την εκτροπή του Ποδονίφτη! Πολλές μελέτες εκπονήθηκαν από τα ίδια γραφεία μελετών για την οριοθέτηση του ρέματος Ραφήνας, η πρώτη το 1984, ακολούθησαν 1996, 1998, 1999, 2009, 2010 (για την τμηματική οριοθέτησή του προκειμένου να κατασκευαστεί το ΚΕΛ).
Ας θυμηθούμε, ότι το 2008 με απόφαση το ΣτΕ ακύρωσε την χωροθέτηση του ΚΕΛ διότι δεν υπήρχε η συνολική οριοθέτηση του ρέματος Ραφήνας, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος (ΦΕΚ 281/Δ/23-3-1993) και υδατόρεμα Α΄ προτεραιότητας με τον νέο νόμο 4277/2014 (ΦΕΚ Α΄156) του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής.