Εξ ορισμού σκοπός και αξίωμα

Δημήτριος Η. Παπαστερίου
Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ

Στην ΟλΣτΕ 685/2019, (υπό 15) —μια απόφαση σταθμό στο δίκαιο που διέπει τους δασικούς χάρτες— το ανώτατο δικαστήριο πέρα από την αντισυνταγματικότητα των «οικιστικών πυκνώσεων», η οποία αποτελεί την κύρια προσφορά της στην έννομη τάξη, εντάσσονται και πολλές άλλες σημαντικές θέσεις για την εφαρμογή και ερμηνεία ποικίλων ζητημάτων του Κτηματολογικού Δασικού Δικαίου.

Στα ζητήματα αυτά ανήκει και η εκφορά της ακόλουθης κυρίαρχης θέσης:

«… ο σκοπός δημοσίου συμφέροντος που επιδιώκεται να εξυπηρετηθεί με την απώλεια δασικού πλούτου και δεν μπορεί, κατά τα ανωτέρω, να είναι η οικιστική αξιοποίηση, οφείλει, πάντως, να σταθμίζεται προς τη διατήρηση άθικτου του τελευταίου, η οποία αποτελεί εξ ορισμού σκοπό δημοσίου συμφέροντος, συνταγματικής, μάλιστα, εμβελείας (ΣτΕ 2153/2015 Ολομ.)…»

[ΟλΣτΕ 685/2019, (υπό 15), SoL]

Η διατήρηση άθικτου του δασικού πλούτου (δηλαδή των δασών με την ευρεία του όρου σημασία) είναι εξ ορισμού σκοπός δημοσίου συμφέροντος (κατά την άποψή μας, πέρα από κάθε συνταγματική διάταξη), αλλά ήδη συνταγματικής εμβέλειας.

Το ΣτΕ δεν τόλμησε να νομιμοποιήσει τις Οικιστικές Πυκνώσεις

Το ΣτΕ δεν τόλμησε να νομιμοποιήσει τις Οικιστικές Πυκνώσεις:
Χαστούκι στην κυβέρνηση Τσίπρα

Την Παρασκευή, 5 Απρίλη του 2019, το ΣτΕ εξέδωσε Δελτίο Τύπου με το οποίο γνωστοποίησε ότι η Ολομέλειά του σε μείζονα σύνθεση έβγαλε τέσσερις αποφάσεις (685, 686, 687 και 688/2019), όσες ήταν οι προσφυγές κατά της υπουργικής απόφασης του ΥΠΕΝ (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας) που νομιμοποιούσε τις περιβόητες Οικιστικές Πυκνώσεις. Με τις αποφάσεις αυτές το ΣτΕ, αν και «δικαστήριο του μονάρχη», έκρινε αντισυνταγματική την υπουργική απόφαση και την ακύρωσε.

Το ΣτΕ δεν εξέδωσε αυτές τις αποφάσεις επειδή θέλει να προστατεύσει το δασικό πλούτο της χώρας (την ίδια στιγμή νομιμοποιεί την εκχέρσωση δασών και δασικών εκτάσεων στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που τη βαφτίζει δημόσιο συμφέρον), αλλά γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Δεν είχε καμιά νομική βάση για να ισχυριστεί ότι οι περιβόητες Οικιστικές Πυκνώσεις εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον (στο όνομα του οποίου γίνονταν και γίνονται εγκλήματα σε βάρος του δασικού πλούτου της χώρας). Στο Δελτίο Τύπου το ΣτΕ ομολογεί αυτό που αναφέρουμε. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα: «Ουδέποτε αποτελεί προέχουσα χρήση η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν τη μεταβολή του περιορισμού του δάσους».

Αφήστε ήσυχο τον Βαλανάρη

Καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές και οι υποψήφιοι συνδυασμοί καταρτίζουν τα προγράμματά τους, άρχισαν να ανεβαίνουν στο διαδίκτυο διάφορα προεκλογικά σποτάκια προβολής των υποψηφίων με ποικίλες προτάσεις και υποσχέσεις. Πριν λίγες μέρες ο υποψήφιος δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου, Δαμιανός Φαφούτης, ανέβασε κι αυτός ένα τέτοιο βίντεο. Σε κάποια σκηνή του βίντεο ο Δ. Φαφούτης, έχοντας στο φόντο τους καταρράκτες του Βαλανάρη, δηλώνει ότι σκοπεύει να τους αναδείξει την επόμενη μέρα στον δήμο καθώς επίσης και όλη τη φυσική ομορφιά των ορεινών του Πικερμίου.

Ανάδειξη θέλει ο Δ. Φαφούτης...

Ανάλογες δηλώσεις, σε τηλεοπτικό μεσημεριανάδικο του ΣΚΑΪ, είχε κάνει στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές ο τότε υποψήφιος δήμαρχος Θανάσης Αδαμόπουλος —εκείνος με το αθάνατο πλαστικό γκαζόν στη λεωφόρο Μαραθώνος. Οι ιδέες του για αξιοποίηση του Βαλανάρη έχουν καταγραφεί συνοπτικά και στα προεκλογικά του έντυπα. Σημειώνουμε ότι ο Θ.Αδαμόπουλος ήταν ο μέχρι πρότινος επικεφαλής του δημοτικού συνδυασμού Συμμαχία Δημιουργίας και παρέδωσε τη σκυτάλη στον νυν επικεφαλής, Δ. Φαφούτη. Σήμερα δε, ο Δ. Φαφούτης στηρίζει έμπρακτα την υποψηφιότητα του Θ.Αδαμόπουλου, σε ανεξάρτητο😜 ψηφοδέλτιο, για το τοπικό συμβούλιο Πικερμίου. Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα! που θα 'λεγε κι ο Ντίνος Ηλιόπουλος.

Αντισυνταγματικοί οι οικισμοί αυθαιρέτων μέσα στα δάση

Μαρία Δήμα

Σημαντική απόφαση για την προστασία των δασών και τον περιορισμό του φαινομένου των αυθαιρέτων, εξέδωσε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίνοντας αντισυνταγματική τη ρύθμιση του νόμου του 2016 (4389) με την οποία είχαν εξαιρεθεί από την ανάρτηση των δασικών χαρτών οι λεγόμενες περιοχές, όπου έχουν αναπτυχθεί «οικιστικές πυκνώσεις», δηλαδή αυθαίρετα.

Κατηγορούμενοι, αλλά με χάδι

Το πόρισμα τριών εισαγγελέων (με επικεφαλής τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας) για τις ευθύνες σχετικά με το θάνατο 100 ανθρώπων, τον τραυματισμό άλλων και τις τεράστιες καταστροφές, είναι προκλητικό, αν το κοιτάξουμε από στενά νομική άποψη. Εχει φύγει από τη μέση ο «ενδεχόμενος δόλος», που θα μετέτρεπε τις κατηγορίες από πλημμελήματα σε κακουργήματα. Ακόμα κι ένας πρωτοετής της Νομικής γνωρίζει πως εν προκειμένω υπάρχει ο ορισμός του «ενδεχόμενου δόλου». Με απλά λόγια, κάποιοι δεν έκαναν το καθήκον τους, μολονότι γνώριζαν ότι υπάρχει κίνδυνος ζωής για χιλιάδες ανθρώπους. Οταν ο «σταρχιδισμός» πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων βαφτίζεται απλή αμέλεια, μολονότι έχει οδηγήσει 100 ανθρώπους στο θάνατο, τότε αυτοί (και αυτοί που θα έρθουν μετά απ' αυτούς), παίρνουν το μήνυμα πως μπορεί να κάνουν ανενόχλητοι τα μεγαλύτερα εγκλήματα, όντας σίγουροι ότι η αστική Δικαιοσύνη θα απλώσει ασπίδα προστασίας μπροστά τους.

Πέρα απ' αυτό, όμως, το γεγονός ότι οι τρεις εισαγγελείς απήγγειλαν κατηγορίες κατά πολιτικών προσώπων (Δούρου, Ψινάκης, Μπουρνούς) και κατά υπηρεσιακών παραγόντων της Πυροσβεστικής και της ΕΛΑΣ, έρχεται να κονιορτοποιήσει, έστω και με καθυστέρηση πολλών μηνών, τη βρόμικη εκστρατεία συγκάλυψης που είχε οργανώσει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, με εντολή του ίδιου του Τσίπρα και με ενορχηστρωτή (μετά τις πρώτες μέρες) τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Τζανακόπουλο.

Ποιος ξεχνάει τη νυχτερινή συνέντευξη Τύπου που οργάνωσε ο Τζανακόπουλος, ως κονφερανσιέ, με τον Τόσκα και τους αρχηγούς της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής; Ο Τόσκας έλεγε πως δεν υπήρξε κανένα λάθος. Και ο Τζανακόπουλος έδειχνε τα… δορυφορικά σημάδια των «εμπρησμών», για να καταλήξει στο συμπέρασμα-προτροπή: «Είναι λάθος να επιρρίπτονται ευθύνες. Ηταν ανθρωπίνως αδύνατον να γίνει η εκκένωση μιας πόλης 20.000 κατοίκων σε μιάμιση ώρα».

Το ζόρι, βέβαια, το έχει τώρα η Δούρου. Οχι επειδή την κυνηγούν οι Ερινύες (τέτοια προβλήματα δεν έχουν τα παχύδερμα της αστικής πολιτικής), αλλά επειδή την έχουν βάλει στη μέση οι της αντιπολίτευσης και την «κοπανάνε». Ολόκληρο το σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ την υπερασπίζεται, αλλά η περίπτωση είναι από τις «μη υπερασπίσιμες». Η Δούρου κινδυνεύει να πληρώσει εκλογικά τις «αμαρτίες» ολόκληρης της κυβέρνησης και του Τσίπρα.

Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

Ρουσφετολογική πρόσληψη στον Δήμο Ραφήνας

Ανακοινώθηκε σε πανηγυρική τελετή η πρόσληψη, με ειδικότητα πολιτικού μηχανικού ΠΕ, της Αγίας Φιλοθέης ως νέας διευθύντριας στην Τεχνική Υπηρεσία του δήμου Ραφήνας. Φημολογείται ότι η πρόσληψη αποτελεί προεκλογικό ρουσφέτι προς την δημοτική ενότητα Πικερμίου για να μην αποσκιρτήσει σε γειτονικό δήμο.

Αναζητώντας λύτρωση και καταφύγιο στον Α' βαθμό αυτοδιοίκησης (αφού "έλαμψαν" στην Περιφέρεια)

"Κι έτσι εμείς εδώ παρέα μείναμε χωρίς Μπρους Λη
τώρα ποιος θα πολεμάει που `μαστε όλοι μας δειλοί;"
Μπρους Λη, Μ. Φακίνος, Γ. Μαρκόπουλος, 1982

Μετά την κατάρρευση της διοικούσας την Περιφέρεια Αττικής πλειοψηφίας, δηλαδή της ΔΥΝΑΜΗΣ ΖΩΗΣ και της Ρένας Δούρου προσωπικά, οι φιλόδοξοι καριερίστες, πρώην συνεργάτες της άρχισαν να την κάνουν για άλλους τόπους. Τέτοιοι σωτήρες άλλωστε δεν πρέπει να πάνε χαμένοι, ακόμα και αν εκείνη που τους μάζεψε για να τους αναδείξει είχε «στραβές στη βάρδια της» (κατά δική της δήλωση). Αναδείχθηκε έτσι μία ακόμα πτυχή των ανθρώπων αυτών, των διορισμένων αντιπεριφερειαρχών αλλά και των εκλεγμένων από τη βάση, περιφερειακών συμβούλων. Εκλεγμένων είτε λόγω πραγματικού έργου είτε ως τέκνα ενός συστήματος βασισμένου πάνω σε ένα πλέγμα νεποτισμού και οικογενειοκρατίας.

Η Ελλάδα δεν έχει ιστορία και πολιτισμό (και ευτυχώς)

του Άκη Γαβριηλίδη

Μετά την οριστική έγκριση της συμφωνίας των Πρεσπών, διαπιστώνω ότι πολλοί συμπολίτες μας είναι συγχυσμένοι, αποπροσανατολισμένοι και ενοχλημένοι. Ενίοτε και οργισμένοι. Παρουσιάζουν όλα τα συμπτώματα ενός ανθρώπου που αισθάνεται ότι του έκλεψαν την απόλαυση, που ξυπνά έκθετος σε μια ενδεχομενικότητα εκεί που νόμιζε ότι είχε κοιμηθεί αγκαλιά με την αναγκαιότητα. Κάποιοι εξωτερικεύουν αυτή την ένταση και το άγχος εκστομίζοντας –αλλά και υλοποιώντας- απειλές εις βάρος όσων θεωρούν υπευθύνους για αυτή την κλοπή, άλλοι απλώς διαβεβαιώνουν ότι μεσοπρόθεσμα φοβερά πράγματα πρόκειται να επακολουθήσουν «αντικειμενικά», χωρίς να εννοούν ότι θα τα επιφέρουν οι ίδιοι.

Επειδή είναι καλό να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας όταν έχουν ανάγκη, από τη θέση αυτή σπεύδω να τους καθησυχάσω και να τους διαβεβαιώσω ότι καμία κλοπή και καμία απώλεια δεν συνέβη, ούτε πρόκειται να συμβεί στο μέλλον.