Θέλεις πόλεμο, Ανθρωπάκο;

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο AtticaVoice

Σε ξέρω καλά, Ανθρωπάκο, που παριστάνεις τον πατριώτη. Δεν αγαπάς την πατρίδα σου, Ανθρωπάκο. Στην πραγματικότητα δεν αγαπάς τίποτα, ούτε καν τον εαυτό σου. «Εσύ, στους αιώνες των αιώνων, θα κρεμάς Γιαπωνέζους κατασκόπους, Αμερικανούς αεροπόρους, Ρωσίδες χωρικές, Γερμανούς αξιωματικούς, Άγγλους αναρχικούς και Έλληνες κομμουνιστές. Θα τους τουφεκίζεις, θα τους σιγοψήνεις στην ηλεκτρική καρέκλα ή θα τους χώνεις στο θάλαμο αερίων. Τίποτα, όμως, απ΄ όλα αυτά δεν πρόκειται να βελτιώσει τη σωματική και πνευματική σου δυσκοιλιότητα, τη σεξουαλική σου ανικανότητα, τους ρευματισμούς ή τη διανοητική σου διαταραχή. Οι βανδαλισμοί δεν πρόκειται να σε βγάλουν απ’ το βούρκο. Εξέτασε βαθιά τον εαυτό σου, Ανθρωπάκο. Αυτή είναι η μόνη σου ελπίδα» ... απόσπασμα από το Άκου Ανθρωπάκο, του Β. Ράιχ.

Εδώ και χρόνια διεξάγεται μια συζήτηση για τις μαθητικές παρελάσεις και το ενδεχόμενο κατάργησης ενός αναχρονιστικού θεσμού που υποχρεώνει μικρά παιδιά σε μίμηση στρατιωτικών σχηματισμών. Αντί, όμως, να κάνουμε ως κοινωνία το απαραίτητο βήμα προς το μέλλον και να διδάξουμε στα παιδιά την αδιαπραγμάτευτη αξία της ειρήνης, αποφασίζουμε το πισωγύρισμα στο παρελθόν και στο σκοτάδι.

Εδώ και λίγα χρόνια, —με ευθύνη τοπικών δημοτικών αρχόντων— οι μαθητικές παρελάσεις υφίστανται την παρείσφρηση οργανωμένων ομάδων που χωρίς καν να είναι στρατιώτες, ντύνονται με στρατιωτικές στολές και παρελαύνουν κραυγάζοντας δίπλα σε παιδιά δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων και σε ανυποψίαστους πολίτες που συνοδεύουν τα παιδιά τους σε μια υποτιθέμενη σχολική εκδήλωση.

Ενα ρέμα εκπέμπει S.O.S.

Όμορφες στιγμές στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.
Την ώρα του μεσημεριού ο σταχτοτσικνιάς συλλαμβάνει τη λεία του.

Το λατινικό όνομα του θηρευτή είναι Ardea cinerea.
Και το λατινικό όνομα της λείας του είναι Anquilla anquilla, κοινώς το ευρωπαϊκό χέλι.

Το χέλι είναι ένα ψάρι με έναν απίστευτο βιολογικό κύκλο.
Ζει σε ποτάμια και ρυάκια, αλλά αναπαράγεται στη θάλασσα.
Μία φορά μόνο στη ζωή του το χέλι ξεκινά ένα μακρύ ταξίδι χωρίς επιστροφή.
Από το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας μέχρι τη θάλασσα των Σαργασσών της Καραϊβικής.
Από όλα τα ποτάμια της Ευρώπης μέχρι τη θάλασσα των Σαργασσών.

Συνέντευξη με τη Δήμητρα Θεοχάρη, αρχιτέκτονα τοπίου

Βιώσιμη λύση για τα αστικά ρέματα η οικομηχανική

Το ζήτημα των αστικών και περιαστικών ρεμάτων επανέρχεται συστηματικά στην επικαιρότητα. Από τις μεγάλες πλημμύρες στη Μάντρα, μέχρι τις παρωχημένες διευθετήσεις που προωθούνται από τις αρμόδιες αρχές, η ανάγκη για το «χειρισμό» των υδάτινων διαδρομών εντός των πόλεων επανέρχεται δυναμικά.

Λίγες μέρες πριν, ο Ευθύμιος Λέκκας έδωσε στη δημοσιότητα την έκθεση πλημμυρικού κινδύνου για την Αττική, καθιστώντας σαφές ότι ο πλημμυρικός κίνδυνος, προερχόμενος από την κλιματική αλλαγή και όχι μόνο, ήρθε για να μείνει. Η μεχρι τώρα διαχείριση των αστικών ποταμών μάς δίνει ένα συγκριτικό μειονέκτημα στην αντιμετώπιση των κινδύνων αυτών. Η άκρατη τσιμεντοποίηση, ο εγκιβωτισμός των φυσικών κοιτών των ποταμών για την επέκταση των πόλεων και την κατασκευή ακόμα και λεωφόρων δεν απέτρεψε τις πιθανότητες πλημμυρών, αν δεν τις προκάλεσε κιόλας, καθώς δεν σεβάστηκε τη μνήμη του νερού. Η ανακοίνωση προ ολίγων ημερών για διακοπή των δρομολογίων του τραμ στην περιοχή πέριξ του κέντρου της Αθήνας, λόγω διάβρωσης από τον Ιλισσό που εξακολουθεί να ρέει υπόγεια καταδεικνύει του λόγου του αληθές. Μάλιστα, τα πρώτα σημάδια δόθηκαν τον περασμένο Μάιο, όταν στο σταθμό του ΗΣΑΠ στον Ταύρο το έδαφος του παρακείμενου χώρου στάθμευσης υποχώρησε δημιουργώντας μια τρύπα που παραμένει ακόμα ανοιχτή.

Η Δήμητρα Θεοχάρη είναι αρχιτέκτονας μηχανικός και αρχιτέκτονας τοπίου, μέλος του γερμανικού γραφείου αρχιτεκτονικής τοπίου και αστικής υδρολογίας, Ramboll Studio Dreiseitl, με εμπειρία στην ενσωμάτωση φυσικών οικοσυστημάτων στο αστικό τοπίο. Την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου θα μιλήσει σε εκδήλωση του συλλόγου «Πολίτες υπέρ των ρεμάτων – Ροή» σε εκδήλωση, που πραγματοποείται με την υποστήριξη του Δήμου Αγ. Δημητρίου, με θέμα την οικομηχανική στη σύγχρονη εποχή και την αρχιτεκτονική τοπίου. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο «Στρογγυλό» (Στρατάρχου Αλεξάνδρου Παπάγου 23, Αγ. Δημήτριος), στις 7μμ. Λίγες μέρες πριν την εκδήλωση, συνομιλήσαμε μαζί της για τις εναλλακτικές μορφές διαχείρισης των ρεμάτων στον αστικό χώρο.

Ο οχετός που υπήρχε στην περιοχή του πάρκου Bi Shan Ang Mo Kio μέχρι το 2008 δεν ήταν επαρκής για τις πλημμύρες. Η νέα κοίτη δίνει 40% περισσότερη χωρητικότητα, 30% περισσότερη βιοποικιλότητα και 12% περισσότερους χώρους αναψυχής. [Πηγή: Ramboll Studio Dreiseitl]

Τη συνέντευξη πήρε ο Πέτρος Κοντές

Να ξεκινήσουμε από κάτι βασικό. Τι είναι η οικομηχανική (bioengineering);
Η οικομηχανική είναι μία σειρά από τεχνικές σταθεροποίησης των οχθών ενός ποταμού ή ρέματος με φυσικά υλικά, όπως είναι πέτρες, κλαδιά δέντρων, ρίζες νέων δέντρων, μεγάλες ρίζες νεκρών δέντρων, σπόροι, γεω-ύφασμα, λιθοριπή, συρματοδέματα κ.α. Κάθε ποτάμι είναι εντελώς διαφορετικό και έχει εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Η ροή κάθε ποταμού είναι αλλοιώτικη, όπως και η γεωγραφία, η γεωλογία, το κλίμα, τα φυτά, η μορφολογία, η ποσότητα και η ταχύτητα του νερού σε ηρεμία και σε πλημμύρα, και η συχνότητα ακραίων φαινομενων, καθιστώντας κάθε ποτάμι εντελώς μοναδικό. Εκεί ακριβώς έγκειται η ομορφία των ποταμών, αλλά και η ομορφιά της δουλειάς του «οικομηχανικού», αν μου επιτρέψετε τον όρο.

Η καταστροφή του περιβάλλοντος στο DNA του καπιταλισμού

«Εχουμε παρουσιάσει στις κυβερνήσεις αρκετά σκληρές αποφάσεις. Δείξαμε τα τεράστια οφέλη του να κρατήσουμε (σ.σ. την άνοδο της θερμοκρασίας από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα) στους 1.5^oC και μία άνευ προηγουμένου αλλαγή στα ενεργειακά συστήματα και τις μεταφορές, που θα απαιτούνταν για να γίνει αυτό… Δείξαμε ότι αυτό μπορεί να γίνει με τους νόμους της Φυσικής και της Χημείας. Η τελική απόφαση εναποτίθεται στην πολιτική θέληση. Σ’ αυτό δεν μπορούμε να απαντήσουμε. Μόνο οι ακροατές μας μπορούν, κι αυτοί είναι οι κυβερνήσεις» (http://www.ipcc.ch/news_and_events/pr_181008_P48_spm.shtml).

Μ’ αυτά τα λόγια αναφέρθηκε στην πρόσφατη Εκθεση του Διακυβερνητικού Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), που ανήκει στις υπηρεσίες του ΟΗΕ, ένας από τους συμμετέχοντες, ονόματι Jim Skea. Η Εκθεση, που βασίστηκε σε 6.000 εργασίες διαφόρων επιστημόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να αναθεωρηθεί προς τα κάτω η μέχρι τώρα υπόσχεση των κυβερνήσεων για περιορισμό των εκπομπών ρύπων, έτσι ώστε να μην αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη πάνω από 2 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προ-βιομηχανικά επίπεδα. Η άνοδος της θερμοκρασίας δε θα πρέπει να υπερβεί τους 1.5 βαθμούς Κελσίου, λένε οι επιστήμονες, γιατί οι επιπτώσεις από αυτό το μισό βαθμό θα είναι καταστροφικές. Ας δούμε ορισμένες από αυτές:

Φτηνοί άνθρωποι, φτηνές δικαιολογίες

Στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ συνεχίζεται η σκύλευση της μνήμης των νεκρών των φονικών πυρκαγιών της ανατολικής Αττικής, της 23ης Ιουλίου 2018. Δεν πρόκειται μόνο για διασυρμό της μνήμης των νεκρών, ούτε για πολιτική καπηλεία του γεγονότος (πράγματα που μας έχει συνηθίσει ο σταθμός, αλλά δεν ισχύουν στην περίπτωση μας). Πρόκειται για προβολή ανόητων, ανούσιων, λανθασμένων και τελικά φτηνών δικαιολογιών των συνενόχων του εγκλήματος, που κατ’ επέκταση αποτελεί προσβολή της μνήμης των νεκρών και της λογικής των ζώντων.

Αφού παρακολουθήσαμε το βίντεο που αναρτήθηκε στο web site του σταθμού στις 12/10/2018 και αποτελεί αποθηκευμένο τμήμα του δελτίου ειδήσεων της ίδιας μέρας, ακούμε έναν από τους βασικότερους συνενόχους για το μεγάλο έγκλημα, τον δήμαρχο Ραφήνας Μπουρνούς να ισχυρίζεται πως:

Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας στη δίνη του κυκλώνα

Ένα μεγάλο μέρος της χώρας μας δέχτηκε τις τελευταίες δύο ημέρες του Σεπτεμβρίου 2018 την επέλαση του μεσογειακού κυκλώνα.
Το ύψος της βροχής έφτασε σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα για την εποχή.
Σε αρκετές περιοχές σημειώθηκαν πλημμύρες.
Ειδικά σε περιοχές, όπως το Κιάτο και το Άργος, τα εγκιβωτισμένα και οικολογικά αλλοιωμένα ρέματα πλημμύρισαν και προκάλεσαν πολλά προβλήματα.
Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας βρέθηκε κυριολεκτικά στη δίνη του κυκλώνα.
Οι ποσότητες των υδάτων που κατέληξαν στο Μεγάλο Ρέμα ήταν ιδιαίτερα υψηλές.
Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας άντεξε και ανταποκρίθηκε εξαιρετικά στον δύσκολο υδραυλικό και αντιπλημμυρικό του ρόλο.

Το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ τσαλαπατά την δική του νομολογία

Με στόχο να ολοκληρώσει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
τους δασικούς χάρτες-καρικατούρα
Από το 2016 αναφερόμαστε στις αποφάσεις 805/2016 και 1203/2017 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, με τις οποίες γίνεται αβάντα στην κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων, προκειμένου αυτή να ολοκληρώσει τους δασικούς χάρτες-καρικατούρα με τους οποίους ξεπατώνεται ο δασικός πλούτος της χώρας. Αβάντα, επίσης, για να νομιμοποιηθεί όλη η κτηματογράφηση που προηγήθηκε της διαδικασίας κύρωσης των δασικών χαρτών στην Ελλάδα.

Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, χρονικά έπρεπε πρώτα να ολοκληρωθεί η σύνταξη των δασικών χαρτών και μετά να αρχίσει η κτηματογράφηση της χώρας. Αυτό ήταν απόλυτα σωστό και εξυπηρετούσε την ανάγκη να προστατευθεί ο δασικός πλούτος της χώρας, τόσο από τον αποχαρακτηρισμό σημαντικών κομματιών του όσο και από τις παράνομες ιδιωτικοποιήσεις. Οι κυβερνήσεις, όμως, είχαν προχωρήσει στην κτηματογράφηση σε διάφορες περιοχές της χώρας, παραβιάζοντας τη νομοθεσία που προβλέπει ότι πρέπει να προηγηθεί η κύρωση των δασικών χαρτών.

Αυτή την παρανομία κατήγγειλε στο ΣτΕ ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, καταθέτοντας προσφυγή στις 29 Μάη του 2007. Το Ε’ Τμήμα συνεδρίασε στις 5 Μάρτη του 2014, η διάσκεψη έγινε στις 21 Μάη του 2015 και η απόφαση (805/2016) δημοσιεύτηκε στις 23 Μάρτη του 2016. Η απόφαση αυτή όμως, ακόμη και μέχρι σήμερα δεν είναι τελική —και άρα άμεσα εκτελεστή— αλλά προδικαστική. Γιατί ακολούθησε νέα προδικαστική απόφαση από το Ε’ Τμήμα, η 1203/2017, ενώ μεθοδεύτηκε η έκδοση και τρίτης προδικαστικής απόφασης!

Ζητούν ξεπατώματα δασών!

Με πρόσχημα τις αντιπυρικές ζώνες
Ζητούν ξεπατώματα δασών!
Στο μπλογκ «Δασαμάρι S.O.S.» που διαχειρίζεται η ομώνυμη συλλογικότητα, με πολύχρονη περιβαλλοντική (και όχι μόνο) δράση στην Ανατολική Αττική, κόντρα σε καταπατητές, τοπικούς «άρχοντες» και αστικό κράτος, αναδημοσιεύτηκε πρόσφατο άρθρο της εφημερίδας μας [σ.σ. ΚΟΝΤΡΑ] με τίτλο «Ετοιμάζουν δασικό έγκλημα στο Μάτι». Κάτω από το άρθρο ακολούθησε το εξής σχόλιο, με υπογραφή Γιώργος Σ.:

Ο κατήφορος της ανευθυνότητας δεν έχει τέρμα:

"Έχω ζητήσει επισήμως να δημιουργηθεί μία αντιπυρική ζώνη 50 μέτρων, ένα σεληνιακό τοπίο, από τα σύνορα των περιοχών εντός σχεδίου με το δάσος."

[Μπουρνούς στον Realfm, ακούστε το ηχητικό εδώ από το 8:52]

...κι από κοντά οι συνταξιούχοι αντιστράτηγοι:

"Σεις κύριε Δήμαρχε, έχετε ζητήσει επισήμως να δημιουργηθεί μία αντιπυρική ζώνη 50 μέτρων από τα σύνορα των περιοχών εντός σχεδίου από το δάσος. Η Διώνη είναι περιοχή εντός σχεδίου (ΒΔ 1970) που περιβάλλεται από δάση και δασικές εκτάσεις."

[Ν. Τσαγκαράκης, σύλλογος «Διώνη», αρ.πρωτ. 16/10-9-2018]

Τι εστί Διώνη; Οικισμός αρχικά του οικοδομικού συνεταιρισμού «Ο Αγ. Σπυρίδων» ...παλαιών πολεμιστών και εφέδρων και ύστερα του Α.Ο.Ο.Α. που σχεδιάστηκε επί χούντας εντός της δασικής έκτασης Δασαμάρι και εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης με βασιλοχουντικά διατάγματα, με τα "απεφασίσαμεν και διατάσσομεν... εν ονόματι του βασιλέως" [ΦΕΚ 130/Δ/30-6-1970].

Δασαμάρι-Διώνη: δάσος… που εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης επί χούντας… κάηκε… πολεοδομήθηκε την εποχή του κομπραδόρικου εκσυγχρονισμού… ξανακάηκε… και σήμερα —οικονομική κρίση γαρ— τα οικόπεδα ξανάγιναν δάσος.