πηγή: Δρόμος (25/09/10)
Του Βένιου Αγγελόπουλου *
Παλιά, παίζαμε στην αλάνα πολεμικά παιχνίδια, ινδιάνοι και καουμπόηδες, σταυροφόροι και Σαρακηνοί, Βίκινγκς και αντι-Βίκινγκς, ανάλογα με το έργο που ’χαμε δει στο θερινό σινεμά. Όταν είπαμε να χωριστούμε σε Έλληνες και Τούρκους, κανείς δεν θέλησε να κάνει τον Τούρκο...
Προχτές στην τηλεόραση, από τους εννιά υποψήφιους περιφερειάρχες Αττικής κανείς δεν θέλησε να κάνει τον υπερασπιστή του Μνημονίου. Ούτε καν αυτοί που το κόμμα τους το ’χε ψηφίσει. Κανείς δεν τόλμησε: το Μνημόνιο έχει καταδικαστεί στα μάτια του λαού. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα εξελιχθούν σε δημοψήφισμα με ποσοστά Τσαουσέσκου εναντίον του Μνημονίου. Αθροιστικά.
Η ομοφωνία σταματάει εκεί. Υπάρχουν οι απολογητές του «μονόδρομου», που θεωρούν το Μνημόνιο κάτι σαν θεϊκή τιμωρία για τις αμαρτίες μας – αλόγιστα ξοδέψαμε. Και αυτοί που λένε πώς άλλοι έφαγαν κι άλλοι πληρώνουν, και πως πρέπει να αλλάξουμε ρότα: οι αριστεροί.