Δημοσιεύτηκε στο dasarxeio.com | 12.12.2016
Η προστασία των ρεμάτων ως στοιχείων του ζωτικού χώρου[1]
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΠ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ,
Δικηγόρος, Διδάκτωρ Νομικής Αθηνών
Δικηγόρος, Διδάκτωρ Νομικής Αθηνών
Οι διατάξεις των άρθρων 1 § 2 και 4 του ν. 4258/2014 εισάγουν ανεπίτρεπτη διάκριση των ρεμάτων σε «μεγάλα» και «μικρά» με αντίστοιχη, επί το χείρον, διαβάθμιση της νομικής τους προστασίας. Η ανωτέρω διάκριση έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ είναι επιβεβλημένη η άμεση νομοθετική κατάργησή της καθώς επίσης και της εξαιρέσεως από την υποχρέωση οριοθετήσεως των ρεμάτων, υπό το φως της προστασίας του περιβάλλοντος διά του Συντάγματος και του ενωσιακού δικαίου. Μέχρι την προτεινόμενη νομοθετική παρέμβαση, ο αστικός δικαστής οφείλει, μη εφαρμόζων το άρθρο 4 του ν. 4258/2014, να παρέχει την κατά την ΑΚ 57 προστασία σε άπαντα τα ρέματα, ήτοι ποταμούς, χειμάρρους και εφήμερα ρέματα, γιατί επιτελούν, ασχέτως της εκτάσεώς τους, σημαντική περιβαλλοντική λειτουργία, συνιστώντας αδιακρίτως αναπόσπαστα στοιχεία του ζωτικού χώρου, η απόλαυση του οποίου αποτελεί ειδικότερη έκφανση της προσωπικότητας κατ΄ ΑΚ 57 και δη ασχέτως του νομικού καθεστώτος εκάστης κατηγορίας ρεμάτων κατά τις ΑΚ 966, 967 και 968.