Πηγή: ΚΕΕΛΠΝΟ
Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014
Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014
Η Βουλή ψήφισε δασοκτόνο νόμο
Μια ημέρα κοινοβουλευτικής ντροπής η Τρίτη 5 Αυγούστου, καθώς με πολιτική ευθύνη του ΥΠΕΚΑ και προσωπική ευθύνη των 50 βουλευτών που είπαν «ναι», υπερψηφίστηκε τελικά το χειρότερο από τα άρθρα του αντιδασικού σχεδίου νόμου «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση – Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί - Εγκαταλελειμμένοι οικισμοί και Βιώσιμη ανάπτυξη».
Παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του Αναπλ. Υπουργού Περιβάλλοντος, Νίκου Ταγαρά, το άρθρο 36 προβλέπει σωρεία από νέες χρήσεις και περαιτέρω διευκόλυνση ισχυουσών χρήσεων σε δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις (όπως εκχερσώσεις, διανοίξεις δρόμων, εγκαταστάσεις ενέργειας, σύνθετα τουριστικά καταλύματα, κ.α.). Επίσης, επιτρέπονται πλέον επιβαρυντικές χρήσεις και για τα πάρκα και άλση σε πόλεις. Η ανυπολόγιστη συνολική επιβάρυνση για τον δασικό πλούτο της χώρας θα είναι μη αναστρέψιμη.
Εκτός από δασοκτόνο, το σχέδιο νόμου που ψηφίστηκε στο σύνολό του την περασμένη Πέμπτη (με εξαίρεση το επονείδιστο άρθρο 36, το οποίο ψηφίστηκε σε ονομαστική ψηφοφορία χθες), είναι ένα νέο μνημείο κακής νομοθέτησης, ανασφάλειας δικαίου και περιφρόνησης κάθε έννοιας κράτους δικαίου. Με την αποδοχή σωρείας τροπολογιών της τελευταίας στιγμής, τη συνεχιζόμενη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, την αγνόηση όλων των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και τη σωρεία ασαφειών και φωτογραφικών ρυθμίσεων, ο νέος νόμος που ψήφισε η πλειοψηφία του Β’ Τμήματος Διακοπών της Βουλής αποτελεί ντροπή για την Ελληνική Δημοκρατία.
Σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις MEDASSET, Greenpeace, Καλλιστώ, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Αρκτούρος, Αρχέλων, MΟm, ΑΝΙΜΑ, Δίκτυο Μεσόγειος SOS και WWF Ελλάς, η κρίση δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιείται σαν δικαιολογία για περιβαλλοντικά καταστροφικές πολιτικές, στο όνομα μιας χαώδους, μακροπρόθεσμα μη βιώσιμης και σαφώς αμφισβητήσιμης με οικονομικούς όρους «ανάπτυξης». Ο φυσικός πλούτος της χώρας απειλείται από την κυβερνητική πολιτική με συνέπεια την περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής των πολιτών. Το περιβάλλον πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κεφάλαιο για διατήρηση και ως πεδίο ανάπτυξης μιας πραγματικά βιώσιμης οικονομίας και όχι ως αναλώσιμος πόρος.
Παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του Αναπλ. Υπουργού Περιβάλλοντος, Νίκου Ταγαρά, το άρθρο 36 προβλέπει σωρεία από νέες χρήσεις και περαιτέρω διευκόλυνση ισχυουσών χρήσεων σε δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις (όπως εκχερσώσεις, διανοίξεις δρόμων, εγκαταστάσεις ενέργειας, σύνθετα τουριστικά καταλύματα, κ.α.). Επίσης, επιτρέπονται πλέον επιβαρυντικές χρήσεις και για τα πάρκα και άλση σε πόλεις. Η ανυπολόγιστη συνολική επιβάρυνση για τον δασικό πλούτο της χώρας θα είναι μη αναστρέψιμη.
Εκτός από δασοκτόνο, το σχέδιο νόμου που ψηφίστηκε στο σύνολό του την περασμένη Πέμπτη (με εξαίρεση το επονείδιστο άρθρο 36, το οποίο ψηφίστηκε σε ονομαστική ψηφοφορία χθες), είναι ένα νέο μνημείο κακής νομοθέτησης, ανασφάλειας δικαίου και περιφρόνησης κάθε έννοιας κράτους δικαίου. Με την αποδοχή σωρείας τροπολογιών της τελευταίας στιγμής, τη συνεχιζόμενη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, την αγνόηση όλων των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και τη σωρεία ασαφειών και φωτογραφικών ρυθμίσεων, ο νέος νόμος που ψήφισε η πλειοψηφία του Β’ Τμήματος Διακοπών της Βουλής αποτελεί ντροπή για την Ελληνική Δημοκρατία.
Σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις MEDASSET, Greenpeace, Καλλιστώ, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Αρκτούρος, Αρχέλων, MΟm, ΑΝΙΜΑ, Δίκτυο Μεσόγειος SOS και WWF Ελλάς, η κρίση δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιείται σαν δικαιολογία για περιβαλλοντικά καταστροφικές πολιτικές, στο όνομα μιας χαώδους, μακροπρόθεσμα μη βιώσιμης και σαφώς αμφισβητήσιμης με οικονομικούς όρους «ανάπτυξης». Ο φυσικός πλούτος της χώρας απειλείται από την κυβερνητική πολιτική με συνέπεια την περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής των πολιτών. Το περιβάλλον πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κεφάλαιο για διατήρηση και ως πεδίο ανάπτυξης μιας πραγματικά βιώσιμης οικονομίας και όχι ως αναλώσιμος πόρος.
Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014
Το οριστικό τέλος της ισραηλινής «αθωότητας»
Shujayea: Massacre at Dawn[Al Jazeera]
Σουτζάγια: Σφαγή τα Χαράματα, ταινία μικρού μήκους για την ισοπέδωση της συνοικίας Σουτζάγια,
στις 20/7/2014, από τους βομβαρδισμούς των σιωνιστών
«Οι νεολαίοι του εβραϊκού κράτους επιτίθενται στους Παλαιστίνιους στους δρόμους της Ιερουσαλήμ ακριβώς όπως οι αλλόφυλοι νέοι επιτίθονταν στους Εβραίους στους δρόμους της Ευρώπης. Οι Ισραηλινοί του εβραϊκού κράτους βιαιοπραγούν στα κοινωνικά δίκτυα, επιδεικνύοντας το μίσος τους και μια άνευ προηγουμένου, ως προς το διαβολικό σκοπό της, δίψα για εκδίκηση. Ορισμένοι άγνωστοι άνθρωποι του εβραϊκού κράτους βασίζονται καθαρά στον εθνικισμό του. Είναι τα παιδιά μιας εθνικιστικής και ρατσιστικής γενιάς - οι απόγονοι του Νετανιάχου. Πέντε χρόνια τώρα, δεν έχουν ακούσει τίποτε άλλο απ’ αυτόν τον πραγματικό δάσκαλο αυτής της γενιάς, τον πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου, εκτός από την υποκίνηση στο μίσος, την καταστροφολογία και την υπεροχή πάνω στους Αραβες. Ούτε μια ανθρώπινη λέξη ούτε έκφραση συμπάθειας και λύπης ή ίσης μεταχείρισης. Μεγάλωσαν με την προκλητική απαίτηση να αναγνωριστεί το Ισραήλ ως ένα "εβραϊκό κράτος" και έβγαλαν τα αναπόφευκτα συμπεράσματα...
Ο όχλος ήταν ο πρώτος που εσωτερίκευσε την πραγματική του σημασία: ένα εβραϊκό κράτος είναι αυτό στο οποίο υπάρχει χώρος μόνο για Εβραίους. Η τύχη των Αφρικανών είναι να σταλούν στο κέντρο κράτησης Holot στην έρημο Νεγκέφ, ενώ των Παλαιστίνιων να υποφέρουν από τα πογκρόμ».
Κυριακή 3 Αυγούστου 2014
Ξεπέρασαν κάθε όριο στην αντιδασική πολιτική (2)
Την Τρίτη 29 Ιούλη, ολοκληρώθηκε στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση - Βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών -Ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας». Πέμπτη και Παρασκευή ολοκληρώθηκε η συζήτηση και ψήφισή του στο Β’ Θερινό Τμήμα. Μέσα από συνοπτικότατες διαδικασίες ανοίγει, για πρώτη φορά, ο δρόμος για την οικοδόμηση σε δάση και δασικές εκτάσεις πολυτελών κατοικιών προς όφελος των καταπατητών των οικοδομικών συνεταιρισμών. Επιτρέπεται ακόμη η δόμηση των περιβόητων «σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων», διάσπαρτων μέσα σε δάση και σ’ όλη την Ελλάδα.
Στο προηγούμενο φύλλο αναφερθήκαμε σε δύο μεθοδεύσεις οι οποίες ανοίγουν το δρόμο στην αποψίλωση του επιστημονικού ορισμού του δάσους και των δασικών εκτάσεων και επιτρέπουν στον μεγαλοεργολάβο και ιδιοκτήτη του συγκροτήματος Πόρτο Καρράς ΑΕ Κ. Στέγγο να κατασκευάσει 585 πολυτελείς βίλες μέσα σε δημόσιο δάσος 17.630 στρεμμάτων (πρόκειται για την υπόθεση που παλαιότερα προκάλεσε πολιτικό σεισμό και πολιτογραφήθηκε ως σκάνδαλο Πάχτα).
Σε ό,τι αφορά τον επιστημονικό ορισμό του δάσους, αναφέραμε ποιοι υπηρεσιακοί παράγοντες συνέδραμαν τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για να ξεκινήσει την αποψίλωσή του με τον αποχαρακτηρισμό των φρυγάνων και των άβατων κλιτύων των ορέων και παρουσιάσαμε πολλά στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτή την άποψή μας. Αναφέραμε, ακόμα, ότι μεθοδεύεται η πλήρης κατάργηση του επιστημονικού ορισμού του δάσους, χωρίς να παρουσιάσουμε συγκεκριμένα στοιχεία.
Οι δασοκτόνοι υπουργοί Γεωργίας και Περιβάλλοντος και οι διάφοροι κολαούζοι τους όσες φορές στο παρελθόν ετοίμαζαν επίθεση στο δασικό πλούτο της χώρας «ανακάλυπταν» πάντα ότι ο επιστημονικός ορισμός του δάσους είναι δήθεν ανεπαρκής για τους δασάρχες και τους υπόλοιπους υπηρεσιακούς και κυβερνητικούς παράγοντες που εμπλέκονται στο χαρακτηρισμό μιας έκτασης, εμποδίζοντάς τους να κρίνουν με τα ίδια κριτήρια και ενιαίο τρόπο αν πρόκειται για δάσος, δασική έκταση ή χορτολιβαδική έκταση. Ολα αυτά τα έλεγαν προκειμένου να καταλήξουν στη θέση, ότι χρειάζεται οπωσδήποτε να εισαχθούν στον ορισμό του δάσους αριθμητικά δεδομένα και συγκεκριμένα:
Πρώτον, ένα ελάχιστο εμβαδόν κάτω από το οποίο μια έκταση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως δάσος, ακόμη και εάν η συγκόμωση (δασοκάλυψη) είναι 100%. Για παράδειγμα, στο δασοκτόνο νόμο 3208/2003 ορίστηκαν ως ελάχιστη έκταση τα τρία στρέμματα και αυτή η διάταξη χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον προκειμένου να αποχαρακτηριστούν και να οικοπεδοποηθούν πολλές εκτάσεις-φιλέτα.
Στο προηγούμενο φύλλο αναφερθήκαμε σε δύο μεθοδεύσεις οι οποίες ανοίγουν το δρόμο στην αποψίλωση του επιστημονικού ορισμού του δάσους και των δασικών εκτάσεων και επιτρέπουν στον μεγαλοεργολάβο και ιδιοκτήτη του συγκροτήματος Πόρτο Καρράς ΑΕ Κ. Στέγγο να κατασκευάσει 585 πολυτελείς βίλες μέσα σε δημόσιο δάσος 17.630 στρεμμάτων (πρόκειται για την υπόθεση που παλαιότερα προκάλεσε πολιτικό σεισμό και πολιτογραφήθηκε ως σκάνδαλο Πάχτα).
Σε ό,τι αφορά τον επιστημονικό ορισμό του δάσους, αναφέραμε ποιοι υπηρεσιακοί παράγοντες συνέδραμαν τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για να ξεκινήσει την αποψίλωσή του με τον αποχαρακτηρισμό των φρυγάνων και των άβατων κλιτύων των ορέων και παρουσιάσαμε πολλά στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτή την άποψή μας. Αναφέραμε, ακόμα, ότι μεθοδεύεται η πλήρης κατάργηση του επιστημονικού ορισμού του δάσους, χωρίς να παρουσιάσουμε συγκεκριμένα στοιχεία.
Οι δασοκτόνοι υπουργοί Γεωργίας και Περιβάλλοντος και οι διάφοροι κολαούζοι τους όσες φορές στο παρελθόν ετοίμαζαν επίθεση στο δασικό πλούτο της χώρας «ανακάλυπταν» πάντα ότι ο επιστημονικός ορισμός του δάσους είναι δήθεν ανεπαρκής για τους δασάρχες και τους υπόλοιπους υπηρεσιακούς και κυβερνητικούς παράγοντες που εμπλέκονται στο χαρακτηρισμό μιας έκτασης, εμποδίζοντάς τους να κρίνουν με τα ίδια κριτήρια και ενιαίο τρόπο αν πρόκειται για δάσος, δασική έκταση ή χορτολιβαδική έκταση. Ολα αυτά τα έλεγαν προκειμένου να καταλήξουν στη θέση, ότι χρειάζεται οπωσδήποτε να εισαχθούν στον ορισμό του δάσους αριθμητικά δεδομένα και συγκεκριμένα:
Πρώτον, ένα ελάχιστο εμβαδόν κάτω από το οποίο μια έκταση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως δάσος, ακόμη και εάν η συγκόμωση (δασοκάλυψη) είναι 100%. Για παράδειγμα, στο δασοκτόνο νόμο 3208/2003 ορίστηκαν ως ελάχιστη έκταση τα τρία στρέμματα και αυτή η διάταξη χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον προκειμένου να αποχαρακτηριστούν και να οικοπεδοποηθούν πολλές εκτάσεις-φιλέτα.
Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014
Η εκμετάλλευση των δασών μέρος του ενιαίου πλαισίου πολιτικής της αστικής τάξης
Η ομιλία του ειδικού εισηγητή του ΚΚΕ Νίκου Μωραΐτη στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα δάση
Eurokinissi |
Σε σχέση με το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, αυτό αποτελεί συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής γενικά στη γη και τη χρήση της, στο χωροταξικό σχεδιασμό, στον Τουρισμό, στην Ενέργεια, στην ιδιωτική πολεοδόμηση, στον τομέα των δασών και συνολικότερα στην οργάνωση του κοινωνικού χώρου.
Ο σχεδιασμός της άρχουσας τάξης για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας προκρίνει τη μετατροπή της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας και την ανάπτυξη του τουρισμού με προσανατολισμό τον εξωτερικό τουρισμό και ιδιαίτερα σε εισοδήματα υψηλού και μεσαίου επιπέδου.
Η δασική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης εντάσσεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020».
Στο χάρτη για την ανταποδοτικότητα των πόρων, την Κοινή Αγροτική Πολιτική, τη Βιομηχανική και Ενεργειακή Πολιτική, τη στρατηγική για το κλίμα, τη βιοποικιλότητα, τη βιοοικονομία και την πράσινη οικονομία διασφαλίζεται η συμβολή των δασών στην επίτευξη των στόχων και των επιδιώξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, η συγκυβέρνηση αξιοποιεί ένα σύνολο νομοθετικών εργαλείων, όπως το ΕΣΠΑ, το νομοθετικό πλαίσιο για τα δημόσια έργα, την απελευθέρωση της Ενέργειας, τα σχέδια διοικητικής μεταρρύθμισης, το Κτηματολόγιο, τις αλλαγές στη νομοθεσία για τα αυθαίρετα, την έκδοση αδειών και τα χωροταξικά σχέδια, εθνικά και ειδικά.
Motion Team |
Διαχρονικά, έχουμε ανάλογη νομοθεσία, όπως για παράδειγμα το ν. 998/1979 της Νέας Δημοκρατίας, με τον οποίο τότε προσπάθησαν να αποδεσμεύσουν από τη δασική νομοθεσία περίπου 15 εκατομμύρια στρέμματα χορτολιβαδικών εκτάσεων. Στη συνέχεια, ήρθε ο ν. 1734/1987 του ΠΑΣΟΚ, ο γνωστός νόμος για τα βοσκοτόπια, με τον οποίο προσπάθησαν να αποδεσμεύσουν 40 περίπου εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. Ακόμη και η συνταγματική αναθεώρηση του 2001 του ΠΑΣΟΚ και ο ν. 3208/2003 ήρθε κατ' επιταγήν και στο όνομα της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης, διευκόλυνε παραπέρα την εμπορευματοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων.