Η εκμετάλλευση των δασών μέρος του ενιαίου πλαισίου πολιτικής της αστικής τάξης

Η ομιλία του ειδικού εισηγητή του ΚΚΕ Νίκου Μωραΐτη στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα δάση

Eurokinissi

Τη συνολική κριτική του ΚΚΕ στο νομοσχέδιο για τα δάση καθώς και την πρόταση του Κόμματος κατέθεσε με την ομιλία του ο ειδικός εισηγητής του ΚΚΕ Νίκος Μωραΐτης. Παραθέτουμε το σχετικό κείμενο:

Σε σχέση με το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, αυτό αποτελεί συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής γενικά στη γη και τη χρήση της, στο χωροταξικό σχεδιασμό, στον Τουρισμό, στην Ενέργεια, στην ιδιωτική πολεοδόμηση, στον τομέα των δασών και συνολικότερα στην οργάνωση του κοινωνικού χώρου.

Ο σχεδιασμός της άρχουσας τάξης για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας προκρίνει τη μετατροπή της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας και την ανάπτυξη του τουρισμού με προσανατολισμό τον εξωτερικό τουρισμό και ιδιαίτερα σε εισοδήματα υψηλού και μεσαίου επιπέδου.

Η δασική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης εντάσσεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020».

Στο χάρτη για την ανταποδοτικότητα των πόρων, την Κοινή Αγροτική Πολιτική, τη Βιομηχανική και Ενεργειακή Πολιτική, τη στρατηγική για το κλίμα, τη βιοποικιλότητα, τη βιοοικονομία και την πράσινη οικονομία διασφαλίζεται η συμβολή των δασών στην επίτευξη των στόχων και των επιδιώξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, η συγκυβέρνηση αξιοποιεί ένα σύνολο νομοθετικών εργαλείων, όπως το ΕΣΠΑ, το νομοθετικό πλαίσιο για τα δημόσια έργα, την απελευθέρωση της Ενέργειας, τα σχέδια διοικητικής μεταρρύθμισης, το Κτηματολόγιο, τις αλλαγές στη νομοθεσία για τα αυθαίρετα, την έκδοση αδειών και τα χωροταξικά σχέδια, εθνικά και ειδικά.

Motion Team

Ολες αυτές οι παρεμβάσεις συγκροτούν ένα ενιαίο πλαίσιο πολιτικής της αστικής τάξης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί από το εργατικό, το λαϊκό κίνημα. Η ιδιωτική πολεοδόμηση είναι συνδεδεμένη με πλήθος άλλων σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων που προωθούνται και προωθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.

Διαχρονικά, έχουμε ανάλογη νομοθεσία, όπως για παράδειγμα το ν. 998/1979 της Νέας Δημοκρατίας, με τον οποίο τότε προσπάθησαν να αποδεσμεύσουν από τη δασική νομοθεσία περίπου 15 εκατομμύρια στρέμματα χορτολιβαδικών εκτάσεων. Στη συνέχεια, ήρθε ο ν. 1734/1987 του ΠΑΣΟΚ, ο γνωστός νόμος για τα βοσκοτόπια, με τον οποίο προσπάθησαν να αποδεσμεύσουν 40 περίπου εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. Ακόμη και η συνταγματική αναθεώρηση του 2001 του ΠΑΣΟΚ και ο ν. 3208/2003 ήρθε κατ' επιταγήν και στο όνομα της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης, διευκόλυνε παραπέρα την εμπορευματοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων.

Η ραγδαία είσοδος επενδύσεων μέσω της Διεύθυνσης Επενδύσεων στα δασικά οικοσυστήματα, ακόμα και αν τηρηθούν οι περιβαλλοντικοί όροι που βάζει η κυβέρνηση, θα εξασφαλίσουν ταυτόχρονα τεράστια κέρδη για το κεφάλαιο, αλλά από την άλλη μεριά καταστροφή στο περιβάλλον, μισή ζωή για όσους εργαζόμενους βρουν δουλειά, που θα είναι με συνθήκες γαλέρας, όπως ήδη σας ανέφερα και στην αρχή. Ηδη αυτό συμβαίνει στο Φαληρικό Δέλτα.

Η σημερινή πολιτική της συγκυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, συνέχεια των προηγούμενων, εντάσσεται στο πλαίσιο της επιτάχυνσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και της επέκτασης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης στη γη και στα δάση. Η συγκυβέρνηση αντιμετωπίζει το ζήτημα στη βάση ότι οι μέχρι σήμερα πρωτοβουλίες δεν απελευθέρωσαν δασική γη, τα δασικά οικοσυστήματα από την όποια νομική προστασία, ώστε να είναι ελεύθερο το πεδίο να αποτελούν κερδοφόρα διέξοδο για τα συσσωρευμένα κέρδη των μονοπωλίων.

Νομοθετείται η ιδιωτική πολεοδόμηση

Το συζητούμενο νομοσχέδιο προωθεί αποφασιστικά τη δυνατότητα της ιδιωτικής πολεοδόμησης. Δίνει τη δυνατότητα στο μεγάλο κεφάλαιο να κατασκευάσει νέα πολεοδομικά συγκροτήματα, με τους όρους και τις χρήσεις που θεωρεί απαραίτητα σε κάθε περιοχή. Η πρωτοβουλία, η ευθύνη χάραξης των νέων πολεοδομικών σχεδίων ανήκει στους επιχειρηματίες, καθώς μόνο το μεγάλο κεφάλαιο θα συγκεντρώνει γη, θα μπορεί να προχωρήσει στην ιδιωτική πολεοδόμηση, ενώ ταυτόχρονα μέσα από το νομοσχέδιο η πολεοδόμηση μετατρέπεται σε οικονομική δραστηριότητα, με κόστος που θα μετακυλίεται στους νέους κατοίκους αυτών των περιοχών.

Το νομοσχέδιο είναι μία ποιοτική αλλαγή στην εμπορευματοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων, του δημόσιου πλούτου στο όνομα της βιώσιμης ανάπτυξης. Ηδη έρχεται να σαρώσει, όπως αναφέραμε, κάθε εμπόδιο που υπήρχε για τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου, που θέλει σήμερα να χρησιμοποιήσει κεφάλαια σε αυτόν τον τομέα.

Συνολικά, το νομοσχέδιο εξειδικεύει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Για παράδειγμα, εξυπηρετεί την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, με αποχαρακτηρισμό τεράστιων εκτάσεων, αλλά και με την εξασφάλιση -και αυτό είναι το κύριο- της νομιμότητας των επεμβάσεων μέσα σε αυτά τα οικοσυστήματα. Δεν τους ενδιαφέρει τόσο ο αποχαρακτηρισμός όσο να είναι νόμιμες οι παρεμβάσεις μέσα στα δάση.

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα καθορίζουν τα πάντα

Στο Α' και το Β' κεφάλαιο προβλέπεται ότι σε τμήματα γης που σήμερα είναι εκτός σχεδίου πόλεως και άρα η οικοδόμησή τους δεν επιτρέπεται, παρά μόνο κατά παρέκκλιση και με ορισμένες προϋποθέσεις, σήμερα θα μπορούν να χαράσσονται νέα σχέδια πόλεως, σχέδια τα οποία είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του ιδιώτη, που ο ίδιος τα προωθεί.

Στην ουσία, ο ίδιος ο σχεδιασμός των πόλεων, η επιλογή και η κατανομή των σχετικών χρήσεων, η ρυμοτομία περνάει στα χέρια των ομίλων.

Ανοίγει ο δρόμος για τον επίσημο σχεδιασμό περιοχών κατοικίας πολλών ταχυτήτων, ανάλογα με την οικονομική επιφάνεια των κατοίκων που προσδοκά ο επενδυτής να προσελκύσει.

Το επίπεδο των ελεύθερων χώρων, το πράσινο των διαθέσιμων υποδομών θα σχεδιάζεται διαφορετικά και σε επίπεδο πολεοδομικού σχεδιασμού ανάλογα με το οικονομικό επίπεδο των μελλοντικών κατοίκων της περιοχής.

Συγχρόνως, δίνεται τεράστια δυνατότητα οικοδόμησης τουριστικών χωριών και σύνθετων τουριστικών συγκροτημάτων σε μεγάλους τουριστικούς κατασκευαστικούς ομίλους.

Με τις ρυθμίσεις στα κεφάλαια αυτά απελευθερώνονται τεράστιες εκτάσεις γης, δάση, δασικές εκτάσεις. Νομιμοποιείται η ιδιοκτησία οικοδομικών συνεταιρισμών και μέσω της Τράπεζας Γης και της ανταλλαγής εκτάσεων σε περιοχές υποδοχής τους. Υλοποιείται η πολεοδόμηση εκτάσεων σε ανταλλαγμένους μικρούς και φθηνούς οικισμούς. Η εισφορά σε γη, σε χρήμα και σε κόστος πολεοδόμησης θα διευκολύνει τους μεγάλους επιχειρηματίες που θα υπάρχουν σε αυτόν το χώρο.

Στο Γ' Κεφάλαιο, που εδώ κατά τη γνώμη μας είναι η καρδιά του νομοσχεδίου, προβλέπονται ρυθμίσεις της δασικής νομοθεσίας.

Παραδίδονται, όπως αναφέραμε, τα δασικά οικοσυστήματα στους επιχειρηματικούς ομίλους, διευρύνοντας τις κατηγορίες των επιτρεπόμενων παρεμβάσεων, εντείνοντας την εμπορευματοποίηση, ιδιαίτερα στον Τουρισμό: Διεύθυνση μορφών και χώρων δραστηριοποίησης, σύνθετα τουριστικά καταλύματα, επιχειρήσεις διαχείρισης απορριμμάτων, υδροηλεκτρικές επιχειρήσεις, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Το βιομηχανικό κεφάλαιο και ιδιαίτερα το κατασκευαστικό κεφάλαιο θα διεισδύσει στα δασικά οικοσυστήματα.

Καταργείται το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου

Εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη επιχειρηματικών ομίλων στον τομέα της κτηνοτροφίας. Ας μην ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι εκεί θα υπάρξει ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Η όποια παρέμβαση θα είναι εις βάρος της ντόπιας παραγωγής, της οικογενειακής μορφής εκμετάλλευσης στους χώρους αυτούς.

Βέβαια, συνδέεται με την κτηνοτροφία, αλλά πάνω απ' όλα συνδέεται με την Κοινή Αγροτική Πολιτική, γιατί εκεί θα παραμείνουν και θα επιδοτούνται ακαλλιέργητες εκτάσεις, οι οποίες θα κατέχονται από μεγαλοεπιχειρηματίες που θα εισβάλλουν στο χώρο της κτηνοτροφίας.

Νομιμοποιείτε όλες τις προ του 1975 παρεμβάσεις, όταν και υπήρξαν εμφύλιος, δικτατορία, παράνομες εκχερσώσεις, αγοραπωλησίες, κατατμήσεις και αλλαγές χρήσης δασών, δασικών εκτάσεων και αναγνωρίζετε το δικαίωμα της ιδιοκτησίας καταπατήσεων, με παράλληλη κατάργηση των δικαιωμάτων του Δημοσίου σε εκτάσεις που μέχρι σήμερα το Δημόσιο είχε το μαχητό τεκμήριο κυριότητας.

Αποδίδετε κυριότητα σε διακατεχόμενα δάση, απεμπολώντας τα δικαιώματα του Δημοσίου απέναντι σε διεκδικήσεις που τα διακατέχουν. Βγαίνουν από τις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας οι χορτολιβαδικές εκτάσεις, οι οποίες μπορούν να πολεοδομηθούν και όχι μόνο. Οπως αναφέραμε πιο πάνω, θα συμβάλλουν στην πράσινη ανάπτυξη και θα είναι οι πράσινες μπίζνες για το κεφάλαιο.

Καταργείται η αναγκαστική κήρυξη αναδασωτέων δασών και δασικών εκτάσεων που έχουν καταστραφεί είτε από πυρκαγιά είτε από άλλη χρήση.

Με Υπουργική Απόφαση θα καθορίζεται η αξία ενός δασικού οικοσυστήματος για παραχώρηση και ανταλλαγή δασικών εκτάσεων. Επίσης, θα παρατείνετε την παράνομη λειτουργία χιονοδρομικών κέντρων και όχι μόνο. Δίνεται η δυνατότητα κυριότητας σε κληροτεμάχια πριν του 1975, τα οποία πλέον δεν θα υπάγονται στη δασική νομοθεσία.

Δε λένε κουβέντα για την Ευρωπαϊκή Ενωση

Σε όλη αυτή την κατάσταση και στην πολιτική που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση έχουμε και τη στάση των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Συγκεκριμένα, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου εκφράζουν την πολιτική που υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο, γιατί όπως ισχυρίστηκαν και στην Επιτροπή, αλλά και σήμερα εδώ, όλα τα κόμματα και η αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ, όλα αυτά τα νομοσχέδια που έρχονται σήμερα είναι τέκνα της κρίσης, των μνημονίων της τρόικας. Ετσι θέλουν να συσκοτίσουν τις πραγματικές αιτίες.

Αντίθετα, η πολιτική αυτή προωθείται διαχρονικά τόσο στην κρίση όσο και στην ανάπτυξη σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση, αφού απαντά στην ανάγκη των μονοπωλιακών ομίλων για θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και την ανακοπή της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους.

Σήμερα ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν είπαν ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι στην κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υπάρχει ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο "Για τη νέα δασική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για τα δάση και το δασικό τομέα", η οποία καταλήγει και λέει ξεκάθαρα ότι πρέπει αυτή η πολιτική να ενσωματωθεί στις εθνικές πολιτικές.

Επομένως, δε γίνεται καμία κουβέντα ότι αυτή η πολιτική που σήμερα έρχεται να εφαρμοστεί, όπως και οι προηγούμενες, εκπορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό γίνεται γιατί τα κόμματα του ευρωμονόδρομου δε θέλουν και δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας, γιατί στηρίζουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της άρχουσας τάξης, του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, για την πράσινη ανάπτυξη, τη δασική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της οποίας κύριος στόχος είναι η εξασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Επιχειρείται, ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ, διαμόρφωση εναλλακτικών προτάσεων διαχείρισης κομβικών ζητημάτων για το κεφάλαιο. Υποκλίνεται στην υγιή επιχειρηματικότητα. Μίλησε η εισηγήτριά του στην Επιτροπή -και σήμερα απέφυγε να το πει- για τους υγιείς επιχειρηματικούς ομίλους και ανέφερε ότι πρέπει να γίνει σχεδιασμένα και με δασικούς χάρτες.

Επίσης, επιχειρείτε να πείσετε τους εργαζόμενους ότι μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά τα επενδυτικά σχέδια και τα κέρδη των ομίλων με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αρκεί να αλλάξει ο κυβερνητικός διαχειριστής.

Επιπλέον, τα κόμματα της αντιπολίτευσης εκφράζουν την αντίθεσή τους στην κυβερνητική πολιτική και την τρόικα, αλλά συσκοτίζουν αυτό που ανέφερα προηγουμένως, ότι αυτή η πολιτική είναι κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η πρόταση του ΚΚΕ

Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής βρίσκεται η πρόταση του ΚΚΕ. Είναι η πρόταση από τη σκοπιά της εργατικής τάξης, όπου η γη, οι χρήσεις της και τα δασικά οικοσυστήματα είναι κοινωνικά αγαθά και θα μπορούν να λειτουργήσουν προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, σε μία πολιτική που θα εξασφαλίζει την προστασία και την ολοκληρωμένη διαχείρισή τους, την ανάπτυξή τους ως βασικού τομέα της πρωτογενούς παραγωγής, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την οικολογική τους ανόρθωση στο πλαίσιο μίας πολιτικής, ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης.

Τότε μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος των λαϊκών αναγκών, ως στοιχείο μιας φιλολαϊκής πολιτικής γης και περιβάλλοντος.

Στόχος ή κριτήριο για την οργάνωση του κοινωνικού χώρου για το ΚΚΕ είναι η συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών με συγκεκριμένη κοινωνική αξιοποίηση της γης και του χώρου γενικότερα. Για την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό, την εξασφάλιση ποιοτικής λαϊκής στέγης και των υποδομών κοινωνικών υπηρεσιών, τη βιομηχανική παραγωγή, για την προστασία του περιβάλλοντος η πολιτική αυτή είναι άρρηκτα συνδεμένη με τη λεγόμενη παρέμβαση του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Για την ανατροπή της επέκτασης της δράσης των μονοπωλιακών ομίλων, την ανατροπή της κρατικής πολιτικής και των αντιλαϊκών νόμων που εμπορευματοποιούν τη γη και τα δάση, ζητάμε την απόσυρση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, με στόχο την κοινωνικοποίηση της γης και του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, την αξιοποίηση με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό με εργατικό έλεγχο.

Η ανάπτυξη αυτή υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, διασφαλίζει σε όλους ισόρροπη σχέση του ανθρώπου και του φυσικού περιβάλλοντος, απαιτεί ένα ριζικά διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης. Προϋποθέτει όμως να περάσει η γη και η οικονομία στα χέρια της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Πριν κλείσω, θα ήθελα να αναφερθώ στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και ιδιαίτερα στους μικροϊδιοκτήτες. Ας μην έχουν αυταπάτες ότι μπορεί πραγματικά να βρουν λύση στα βάσανά τους μέσα από αυτό το νέο νομοσχέδιο. Τους λέμε καθαρά ότι μέσα από αυτήν την πορεία θα αναγκαστούν να πωλήσουν τις μικροεπιχειρήσεις τους για ένα κομμάτι ψωμί.

Η μοναδική λύση για τους εργαζόμενους βρίσκεται, όπως αναφέραμε, στον αντίποδα αυτής της πολιτικής, για την κάλυψη συνδυασμένων λαϊκών αναγκών για στέγαση, για την εξασφάλιση φθηνής, ασφαλούς, ποιοτικής κατοικίας που είναι δικαίωμα όλων. Γι' αυτό έχουν χρέος να παλέψουν για μια άλλη πολιτική.

Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο και ζητάμε την απόσυρσή του.

Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ