Ολο το διάστημα που βρισκόταν στην αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφιζε στη Βουλή τους δασοκτόνους μνημονιακούς νόμους και διατάξεις και είχε δεσμευτεί ότι αν γίνει κυβέρνηση θα τους καταργήσει. Πολύ γρήγορα, όμως, όχι μόνο αθέτησε τις υποσχέσεις του, αλλά και υπερασπίζεται ανοιχτά τους δασοκτόνους νόμους, πότε στο όνομα της υπεράσπισης των κτηνοτρόφων και της ανάπτυξης της κτηνοτροφίας και πότε στο όνομα της στήριξης επιχειρηματιών στους οποίους έχουν εγκριθεί επεμβάσεις, στο πλαίσιο του ΣΤ’ κεφαλαίου του Ν. 998/1979, όπως κάνει τώρα.
Στο κεφάλαιο αυτό του Ν. 998/1979, που αφορά τις λεγόμενες επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Εδώ θα πούμε, επιγραμματικά, ότι χρησιμοποιείται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, στο όνομα της υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος, προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Κατά τη μνημονιακή περίοδο, οι κυβερνήσεις αβαντάρουν «άγρια» τους ξενοδόχους καπιταλιστές, στο όνομα της ανάπτυξης του τουριστικού τομέα και της οικονομίας, και τους καπιταλιστές που ασχολούνται με τις περιβόητες ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), στο όνομα της ανάπτυξης της οικονομίας, αλλά και της ανάπτυξης «καθαρής» ενέργειας και της προστασίας του περιβάλλοντος από τους ρύπους. Οι ΑΠΕ, όμως, ούτε στην ανάπτυξη της οικονομίας ούτε στην παραγωγή «καθαρής» ενέργειας συμβάλλουν. Το μόνο που γίνεται τελικά με τις ΑΠΕ είναι να εισρέει στις τσέπες των καπιταλιστών άφθονο και δωρεάν κρατικό χρήμα, να προξενείται μεγάλη ζημιά στο περιβάλλον και ιδιαίτερα στα δάση και τις δασικές εκτάσεις και να χαρατσώνονται η εργατική τάξη και ο ελληνικός λαός με την πρόσθετη αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ.
Μέχρι τις 8 Αυγούστου του 2014, που δημοσιεύτηκε ο δασοκτόνος νόμος 4280, τον οποίο καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν καταστρέφονταν δάση και δασικές εκτάσεις, είτε από πυρκαγιές, είτε από εκχερσώσεις, είτε από άλλες αιτίες, αυτές οι εκτάσεις κηρύσσονταν αναδασωτέες. Με τα άρθρα 35 και 52 του Ν. 4280/2014, η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εισήγαγε νέες διατάξεις, βάσει των οποίων τα δάση και οι δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από τις αιτίες που προαναφέραμε δεν κηρύσσονται αναδασωτέα, αν έχει προηγηθεί έγκριση επεμβάσεων (π.χ. για τουριστικές εγκαταστάσεις ή ΑΠΕ) σ’ αυτές τις εκτάσεις. Ο χώρος δεν επιτρέπει ν’ αναφερθούμε αναλυτικότερα στις διατάξεις που ίσχυαν για την κήρυξη δασών και δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέων.
Το τελευταίο δεκαήμερο του περασμένου Μάρτη, η παράταξη Αυτόνομη Δημοκρατική Συνεργασία Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΣΔΔΥ) κοινοποίησε στον Ι. Τσιρώνη πρότασή της για την κατάργηση όλων σχεδόν των μνημονιακών δασοκτόνων νόμων και διατάξεων, την οποία και δημοσιοποίησε. Τα μέλη της παράταξης βρίσκονται πολιτικά και ιδεολογικά κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ (πλέον και στη ΛΑΕ ή σε κανέναν από τους δυο φορείς). Ο «οικολόγος» Ι. Τσιρώνης τρενάριζε τη διαδικασία που ήταν απαραίτητη για να υλοποιηθεί η δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση των δασοκτόνων νόμων και διατάξεων. Υποσχόταν προφορικά δεξιά κι αριστερά, ότι η συριζαίικη δέσμευση θα υλοποιηθεί, ενώ πότε καλούσε τον Γενικό Διευθυντή Δασών να ξεκινήσει τη διαδικασία σύνταξης νομοσχεδίου με την κατάργηση των δασοκτόνων διατάξεων, με σκοπό να το προωθήσει στη Βουλή για συζήτηση και ψήφιση, και πότε συγκαλούσε συσκέψεις με τους γενικούς διευθυντές Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων για να κερδίσει χρόνο. Σε πρακτικό επίπεδο, όμως, ανέθεσε σε υπηρεσιακούς παράγοντες της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Περιβάλλοντος να επισπεύσουν τις διαδικασίες για τη σύνταξη και κύρωση των δασικών χαρτών, χωρίς να έχει καθαρίσει το τοπίο της δασικής νομοθεσίας από την πληθώρα των δασοκτόνων νόμων και διατάξεων.
Επισημάναμε τότε, ότι οι κινήσεις αυτές του Ι. Τσιρώνη είναι εκ του πονηρού, τονίζοντας ότι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σύνταξη και κύρωση των δασικών χαρτών είναι η κατάργηση πρώτα όλων των δασοκτόνων νόμων. Προειδοποιούσαμε δε, ότι με αυτές τις κινήσεις ο Ι. Τσιρώνης παραπέμπει την κατάργηση των δασοκτόνων νόμων στις ελληνικές καλένδες. Πέρα από τη συνεχή μαχητική αρθρογραφία μας με στόχο να στριμωχτούν οι Τσιπροκαμμένοι και να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους, πιέζαμε και στελέχη της ΑΔΣΔΔΥ ζητώντας τους να αναγκάσουν τον Τσιρώνη να προχωρήσει στην υλοποίηση της πρότασής τους. Δυστυχώς, και ως άτομα και ως παράταξη δεν έκαναν το παραμικρό προκειμένου η πρότασή τους να αποκτήσει σάρκα και οστά. Ετσι, ανεξάρτητα από τις προθέσεις κάποιων στελεχών της παράταξης αυτής, η υπόθεση παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες.
Με την κατάθεση του πιο πρόσφατου νόμου με προαπαιτούμενα, που εντάσσει στο εθνικό δίκαιο την Οδηγία 27 του 2012, και συγκεκριμένα με το αρχικό κείμενο του άρθρου 32, βγήκαν στην φόρα και άλλα αποκαλυπτικά στοιχεία, που επιβεβαιώνουν τη θέση μας ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) δεν είναι διατεθειμένες να καταργήσουν τους δασοκτόνους νόμους και διατάξεις. Στην αρχική εκδοχή του άρθρου 32, προβλεπόταν ότι αναδασώνονται μόνο τα δάση και οι δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από πυρκαγιές!
Αυτό προκάλεσε την άμεση αντίδραση των κατ’ επάγγελμα οικολόγων και των οικολογούντων, που περιορίζουν τη διαμαρτυρία τους μόνο σ’ αυτό το σημείο, δηλαδή στην κήρυξη ως αναδασωτέων μόνο των εκτάσεων που καταστρέφονται από πυρκαγιές. Ετσι, εμμέσως πλην σαφώς, ζητούσαν στην ουσία την επαναφορά των άρθρων 35 και 52 του Ν. 4280/2014. Αυτή η διαμαρτυρία θυμίζει τον «πελάτη» του χότζα, που έγινε ευτυχής όταν αυτός του είπε να βγάλει από το σπίτι τα ζώα που προηγουμένως τον είχε συμβουλεύσει να βάλει. Το ότι το σπίτι παρέμεινε το ίδιο αχούρι που ήταν αρχικά δεν τον απασχόλησε άλλο. Οταν ενημερώσαμε στελέχη των δασολόγων δημοσίων υπαλλήλων ότι κάτι τέτοιο μας θυμίζει η διαμαρτυρία τους, δεν προσπάθησαν καν να διαμαρτυρηθούν ότι τους αδικούμε.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ (Π. Σκουρλέτης και Ι. Τσιρώνης) αντέδρασε και επανέφερε τη διάταξη του άρθρου 35 του Ν. 4280/2014, με μια διαφοροποίηση. Σύμφωνα με αυτό το άρθρο, στην περίπτωση που καταστρέφονται τμήματα δασών και δασικών εκτάσεων, στα οποία είχαν εγκριθεί «επιτρεπτές επεμβάσεις», αυτά δεν κηρύσσονται αναδασωτέα. Με την τροπολογία του Π. Σκουρλέτη εξαιρούνται από την κήρυξή τους ως αναδασωτέων μόνο τα τμήματα των δασών και δασικών εκτάσεων που καταστράφηκαν από πυρκαγιές.
Αυτή η αλλαγή δεν είναι μεν ασήμαντη, όμως το μείζον πρόβλημα παραμένει. Τόσο η συγκυβέρνηση όσο και η ΑΔΣΔΔΥ «ξέχασαν» την πρόταση που η τελευταία υπέβαλε τον περασμένο Μάρτη στον Τσιρώνη, η οποία απαιτούσε την κατάργηση όλων των δασοκτόνων νόμων και διατάξεων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν και τα άρθρα 35 και 52 του Ν. 4280/2014.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ μοίρασε τους ρόλους. Ο μεν Σκουρλέτης κατέθεσε τη συγκεκριμένη τροπολογία, ο δε Τσιρώνης ανέλαβε να προβοκάρει τον Π. Λαφαζάνη, χρεώνοντας σ’ αυτόν την αρχική εκδοχή του άρθρου 32, που εξαιρούσε από την κήρυξή τους ως αναδασωτέων τα δάση και τις δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από εκχερσώσεις ή άλλες αιτίες. Αυτό ισχυρίστηκε ο Ι. Τσιρώνης κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην κοινή συνεδρίαση τριών κοινοβουλευτικών επιτροπών. Αυτή η τοποθέτηση του Τσιρώνη αγγίζει τα όρια της πολιτικής αγυρτείας, γιατί -ακόμα και αν ήταν ο Λαφαζάνης αυτός που πρωτοεισήγαγε τη διάταξη- πώς ο ίδιος τη δέχτηκε και γιατί η συγκεκριμένη διάταξη παρέμεινε και όταν ο Λαφαζάνης είχε πλέον απομακρυνθεί και τον είχε αντικαταστήσει ο Σκουρλέτης; Δεν έχουμε, φυσικά, καμιά διάθεση να υπερασπιστούμε τον Π. Λαφαζάνη (τόσα του έχουμε «σούρει» από τις στήλες της εφημερίδας μας), όμως δε δεχόμαστε να μας αντιμετωπίζει ο Τσιρώνης σαν Χαχόλους.
Ν’ αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος τις κουτοπονηριές αυτού του επιπέδου οι Σκουρλέτης και Τσιρώνης και να ξεκινήσουν άμεσα τις διαδικασίες για την κατάργηση όλων -χωρίς καμία εξαίρεση- των δασοκτόνων μνημονιακών νόμων.
Στο κεφάλαιο αυτό του Ν. 998/1979, που αφορά τις λεγόμενες επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Εδώ θα πούμε, επιγραμματικά, ότι χρησιμοποιείται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, στο όνομα της υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος, προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Κατά τη μνημονιακή περίοδο, οι κυβερνήσεις αβαντάρουν «άγρια» τους ξενοδόχους καπιταλιστές, στο όνομα της ανάπτυξης του τουριστικού τομέα και της οικονομίας, και τους καπιταλιστές που ασχολούνται με τις περιβόητες ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), στο όνομα της ανάπτυξης της οικονομίας, αλλά και της ανάπτυξης «καθαρής» ενέργειας και της προστασίας του περιβάλλοντος από τους ρύπους. Οι ΑΠΕ, όμως, ούτε στην ανάπτυξη της οικονομίας ούτε στην παραγωγή «καθαρής» ενέργειας συμβάλλουν. Το μόνο που γίνεται τελικά με τις ΑΠΕ είναι να εισρέει στις τσέπες των καπιταλιστών άφθονο και δωρεάν κρατικό χρήμα, να προξενείται μεγάλη ζημιά στο περιβάλλον και ιδιαίτερα στα δάση και τις δασικές εκτάσεις και να χαρατσώνονται η εργατική τάξη και ο ελληνικός λαός με την πρόσθετη αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ.
Μέχρι τις 8 Αυγούστου του 2014, που δημοσιεύτηκε ο δασοκτόνος νόμος 4280, τον οποίο καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν καταστρέφονταν δάση και δασικές εκτάσεις, είτε από πυρκαγιές, είτε από εκχερσώσεις, είτε από άλλες αιτίες, αυτές οι εκτάσεις κηρύσσονταν αναδασωτέες. Με τα άρθρα 35 και 52 του Ν. 4280/2014, η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εισήγαγε νέες διατάξεις, βάσει των οποίων τα δάση και οι δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από τις αιτίες που προαναφέραμε δεν κηρύσσονται αναδασωτέα, αν έχει προηγηθεί έγκριση επεμβάσεων (π.χ. για τουριστικές εγκαταστάσεις ή ΑΠΕ) σ’ αυτές τις εκτάσεις. Ο χώρος δεν επιτρέπει ν’ αναφερθούμε αναλυτικότερα στις διατάξεις που ίσχυαν για την κήρυξη δασών και δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέων.
Το τελευταίο δεκαήμερο του περασμένου Μάρτη, η παράταξη Αυτόνομη Δημοκρατική Συνεργασία Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΣΔΔΥ) κοινοποίησε στον Ι. Τσιρώνη πρότασή της για την κατάργηση όλων σχεδόν των μνημονιακών δασοκτόνων νόμων και διατάξεων, την οποία και δημοσιοποίησε. Τα μέλη της παράταξης βρίσκονται πολιτικά και ιδεολογικά κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ (πλέον και στη ΛΑΕ ή σε κανέναν από τους δυο φορείς). Ο «οικολόγος» Ι. Τσιρώνης τρενάριζε τη διαδικασία που ήταν απαραίτητη για να υλοποιηθεί η δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση των δασοκτόνων νόμων και διατάξεων. Υποσχόταν προφορικά δεξιά κι αριστερά, ότι η συριζαίικη δέσμευση θα υλοποιηθεί, ενώ πότε καλούσε τον Γενικό Διευθυντή Δασών να ξεκινήσει τη διαδικασία σύνταξης νομοσχεδίου με την κατάργηση των δασοκτόνων διατάξεων, με σκοπό να το προωθήσει στη Βουλή για συζήτηση και ψήφιση, και πότε συγκαλούσε συσκέψεις με τους γενικούς διευθυντές Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων για να κερδίσει χρόνο. Σε πρακτικό επίπεδο, όμως, ανέθεσε σε υπηρεσιακούς παράγοντες της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Περιβάλλοντος να επισπεύσουν τις διαδικασίες για τη σύνταξη και κύρωση των δασικών χαρτών, χωρίς να έχει καθαρίσει το τοπίο της δασικής νομοθεσίας από την πληθώρα των δασοκτόνων νόμων και διατάξεων.
Επισημάναμε τότε, ότι οι κινήσεις αυτές του Ι. Τσιρώνη είναι εκ του πονηρού, τονίζοντας ότι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σύνταξη και κύρωση των δασικών χαρτών είναι η κατάργηση πρώτα όλων των δασοκτόνων νόμων. Προειδοποιούσαμε δε, ότι με αυτές τις κινήσεις ο Ι. Τσιρώνης παραπέμπει την κατάργηση των δασοκτόνων νόμων στις ελληνικές καλένδες. Πέρα από τη συνεχή μαχητική αρθρογραφία μας με στόχο να στριμωχτούν οι Τσιπροκαμμένοι και να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους, πιέζαμε και στελέχη της ΑΔΣΔΔΥ ζητώντας τους να αναγκάσουν τον Τσιρώνη να προχωρήσει στην υλοποίηση της πρότασής τους. Δυστυχώς, και ως άτομα και ως παράταξη δεν έκαναν το παραμικρό προκειμένου η πρότασή τους να αποκτήσει σάρκα και οστά. Ετσι, ανεξάρτητα από τις προθέσεις κάποιων στελεχών της παράταξης αυτής, η υπόθεση παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες.
Με την κατάθεση του πιο πρόσφατου νόμου με προαπαιτούμενα, που εντάσσει στο εθνικό δίκαιο την Οδηγία 27 του 2012, και συγκεκριμένα με το αρχικό κείμενο του άρθρου 32, βγήκαν στην φόρα και άλλα αποκαλυπτικά στοιχεία, που επιβεβαιώνουν τη θέση μας ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) δεν είναι διατεθειμένες να καταργήσουν τους δασοκτόνους νόμους και διατάξεις. Στην αρχική εκδοχή του άρθρου 32, προβλεπόταν ότι αναδασώνονται μόνο τα δάση και οι δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από πυρκαγιές!
Αυτό προκάλεσε την άμεση αντίδραση των κατ’ επάγγελμα οικολόγων και των οικολογούντων, που περιορίζουν τη διαμαρτυρία τους μόνο σ’ αυτό το σημείο, δηλαδή στην κήρυξη ως αναδασωτέων μόνο των εκτάσεων που καταστρέφονται από πυρκαγιές. Ετσι, εμμέσως πλην σαφώς, ζητούσαν στην ουσία την επαναφορά των άρθρων 35 και 52 του Ν. 4280/2014. Αυτή η διαμαρτυρία θυμίζει τον «πελάτη» του χότζα, που έγινε ευτυχής όταν αυτός του είπε να βγάλει από το σπίτι τα ζώα που προηγουμένως τον είχε συμβουλεύσει να βάλει. Το ότι το σπίτι παρέμεινε το ίδιο αχούρι που ήταν αρχικά δεν τον απασχόλησε άλλο. Οταν ενημερώσαμε στελέχη των δασολόγων δημοσίων υπαλλήλων ότι κάτι τέτοιο μας θυμίζει η διαμαρτυρία τους, δεν προσπάθησαν καν να διαμαρτυρηθούν ότι τους αδικούμε.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ (Π. Σκουρλέτης και Ι. Τσιρώνης) αντέδρασε και επανέφερε τη διάταξη του άρθρου 35 του Ν. 4280/2014, με μια διαφοροποίηση. Σύμφωνα με αυτό το άρθρο, στην περίπτωση που καταστρέφονται τμήματα δασών και δασικών εκτάσεων, στα οποία είχαν εγκριθεί «επιτρεπτές επεμβάσεις», αυτά δεν κηρύσσονται αναδασωτέα. Με την τροπολογία του Π. Σκουρλέτη εξαιρούνται από την κήρυξή τους ως αναδασωτέων μόνο τα τμήματα των δασών και δασικών εκτάσεων που καταστράφηκαν από πυρκαγιές.
Αυτή η αλλαγή δεν είναι μεν ασήμαντη, όμως το μείζον πρόβλημα παραμένει. Τόσο η συγκυβέρνηση όσο και η ΑΔΣΔΔΥ «ξέχασαν» την πρόταση που η τελευταία υπέβαλε τον περασμένο Μάρτη στον Τσιρώνη, η οποία απαιτούσε την κατάργηση όλων των δασοκτόνων νόμων και διατάξεων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν και τα άρθρα 35 και 52 του Ν. 4280/2014.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ μοίρασε τους ρόλους. Ο μεν Σκουρλέτης κατέθεσε τη συγκεκριμένη τροπολογία, ο δε Τσιρώνης ανέλαβε να προβοκάρει τον Π. Λαφαζάνη, χρεώνοντας σ’ αυτόν την αρχική εκδοχή του άρθρου 32, που εξαιρούσε από την κήρυξή τους ως αναδασωτέων τα δάση και τις δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από εκχερσώσεις ή άλλες αιτίες. Αυτό ισχυρίστηκε ο Ι. Τσιρώνης κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην κοινή συνεδρίαση τριών κοινοβουλευτικών επιτροπών. Αυτή η τοποθέτηση του Τσιρώνη αγγίζει τα όρια της πολιτικής αγυρτείας, γιατί -ακόμα και αν ήταν ο Λαφαζάνης αυτός που πρωτοεισήγαγε τη διάταξη- πώς ο ίδιος τη δέχτηκε και γιατί η συγκεκριμένη διάταξη παρέμεινε και όταν ο Λαφαζάνης είχε πλέον απομακρυνθεί και τον είχε αντικαταστήσει ο Σκουρλέτης; Δεν έχουμε, φυσικά, καμιά διάθεση να υπερασπιστούμε τον Π. Λαφαζάνη (τόσα του έχουμε «σούρει» από τις στήλες της εφημερίδας μας), όμως δε δεχόμαστε να μας αντιμετωπίζει ο Τσιρώνης σαν Χαχόλους.
Ν’ αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος τις κουτοπονηριές αυτού του επιπέδου οι Σκουρλέτης και Τσιρώνης και να ξεκινήσουν άμεσα τις διαδικασίες για την κατάργηση όλων -χωρίς καμία εξαίρεση- των δασοκτόνων μνημονιακών νόμων.
Γεράσιμος Λιόντος
Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***