Εφαρμόζει το δασοκτόνο νόμο 4280/2014!
Ο δασοκτόνος νόμος 4280 ψηφίστηκε από τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, με υπουργό Περιβάλλοντος τον Ι. Μανιάτη και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8.8.2014. Επί υπουργίας Μανιάτη και με τη συγκατάθεση του Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος, εκδόθηκαν αρκετές εφαρμοστικές εγκύκλιοι πολύ σοβαρών αντιδασικών διατάξεων. Η έκδοσή τους είχε προκαλέσει τη δυσφορία όχι μόνο συνδικαλιστών δασολόγων, αλλά και υπηρεσιακών παραγόντων. Η φάμπρικα με τις αντιδασικές εγκυκλίους συνεχίστηκε μέχρι την ανάληψη της διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος από τη συγκυβέρνηση Τσίπρα–Καμμένου. Γι’ αυτό και για κάποιο διάστημα, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Ι. Τσιρώνης υποσχόταν στα στελέχη της Αυτόνομης Δημοκρατικής Συνεργασίας Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΣΔΔΥ), που ήταν τότε παράταξη που στήριζε πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ (χωρίς να είναι όλα τα μέλη της και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ), ότι θα καταργήσει όλους τους μνημονιακούς αντιδασικούς νόμους.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν όλα τα μέλη της ΑΔΣΔΔΥ πίστεψαν σ’ αυτές τις υποσχέσεις Τσιρώνη, όμως ως παράταξη η ΑΔΣΔΔΥ απέστειλε στον Τσιρώνη ένα αναλυτικό κείμενο, στο οποίο είχε συγκεντρώσει όλους τους μνημονιακούς αντιδασικούς νόμους των οποίων ζητούσε την κατάργηση. Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο μπλογκ «Δασαρχείο» και η πρωτοβουλία της παράταξης έγινε ευρέως γνωστή στο δασολογικό κόσμο.
Ο Ι. Τσιρώνης έκανε διάφορες παρελκυστικές κινήσεις προκειμένου να δικαιολογεί τη συνεχή αναβολή ανάληψης νομοθετικών πρωτοβουλιών για την υλοποίηση της υπόσχεσής του. Από την πλευρά μας, με συνεχή δημοσιεύματα αποκαλύπταμε αυτή την παρελκυστική τακτική του «οικολόγου» αναπληρωτή υπουργού και πιέζαμε την ΑΔΣΔΔΥ να μπει μπροστά και να απαιτήσει από τον Ι. Τσιρώνη να προχωρήσει στην υλοποίηση της υπόσχεσής του.
Παρά τις εκκλήσεις μας, η ΑΔΣΔΔΥ παραιτήθηκε από τη δημόσια προβολή και υποστήριξη του αιτήματός της, γιατί από την πρώτη στιγμή πολλά από τα στελέχη της δεν είχαν πιστέψει στην επίτευξη αυτού του στόχου, ενώ στη συνέχεια απογοητεύθηκαν από τη γενικότερη πολιτική πρακτική της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου. Ετσι, μείναμε μόνοι στην πάλη για την κατάργηση των αντιδασικών νόμων.
Από τις αρχές του καλοκαιριού, ο Ι. Τσιρώνης έβαλε -εμμέσως πλην σαφώς- τέλος στο ζήτημα της κατάργησης των αντιδασικών νόμων, με την προώθηση -μέσω των υπηρεσιακών παραγόντων- νέου νομοσχεδίου για τους δασικούς χάρτες. Νομοσχεδίου που περιλάμβανε μερικές επουσιώδεις αλλαγές στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τους δασικούς χάρτες, που οδηγεί στη συρρίκνωση του δασικού πλούτου της χώρας. Το κυριότερο είναι ότι αφήνει άθικτο το πακέτο με τους μνημονιακούς αντιδασικούς νόμους και έτσι οι χάρτες που θα συνταχθούν και θα επικυρωθούν θα είναι καρικατούρα, αν τελικά «περπατήσει» η τακτική της σύνταξης αυτών των δασικών χαρτών. Αυτά δεν τα λέμε για πρώτη φορά. Τα είχαμε αναδείξει από τις πρώτες μέρες της συγκυβέρνησης Τσίπρα–Καμμένου.
Για να ρίξει στάχτη στα μάτια των δασολόγων ως προς το ζήτημα της κατάργησης των μνημονιακών αντιδασικών νόμων, ο Ι. Τσιρώνης έφτιαξε μια επιτροπή που η συγκρότησή της ανακοινώθηκε μια βδομάδα μετά την προκήρυξη των εκλογών της 20ής Σεπτέμβρη. Η επιτροπή αυτή ποτέ δεν λειτούργησε, όμως, και ο αναπληρωτής υπουργός, για να δικαιολογήσει την άρνησή του να ακουμπήσει το μνημονιακό αντιδασικό πακέτο, άρχισε μετά τις εκλογές να διαδίδει προφορικά στους υπηρεσιακούς παράγοντες των δασικών υπηρεσιών, ότι οι λεγόμενοι θεσμοί του έστειλαν μήνυμα να μην ακουμπήσει τη δασική νομοθεσία, γιατί θα βλάψει τον ανταγωνισμό!
Οι ανάγκες της ζωής πράγματι πιέζουν. Οταν μάλιστα χρονίζουν καταστάσεις και οι διάφορων αποχρώσεων καταπατητές πιέζουν για τη νομιμοποίηση των καταπατηθέντων δασών και δασικών εκτάσεων, είναι επόμενο ο υπουργός να επικαλείται αυτές τις πιέσεις, να τις βαφτίζει ερωτήματα και να βάζει τις υπηρεσίες να εκδίδουν εφαρμοστικές εγκυκλίους. Χρονίζουν οι καταστάσεις καταπάτησης των δασών, γιατί όλες οι κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση του 1974 αρνούνταν να πάρουν άμεσα και δραστήρια αποφάσεις και να θέσουν τέρμα στις παρανομίες. Το αποτέλεσμα είναι να διογκώνεται το πρόβλημα, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με την Ιπποκράτειο Πολιτεία στην Πάρνηθα.
Ερχεται λοιπόν ο «οικολόγος» Τσιρώνης και στις 10 Δεκέμβρη εκδίδει εγκύκλιο διαταγή, με την οποία νομιμοποιεί αντιδασική διάταξη, που ενσωματώθηκε στο βασικό δασικό νόμο 998/79 με την παρ. 5 του άρθρου 32 του δασοκτόνου νόμου 4280/2014. Περιττεύει να θυμίσουμε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταψηφίσει αυτό το νόμο. Με τη συγκεκριμένη διάταξη μπήκε ταφόπλακα στα φρύγανα, γιατί αποχαρακτηρίστηκαν από δασικές εκτάσεις, χαρακτηρίζονται πλέον ως χορτολιβαδικές, και όσες απ’ αυτές έχουν χαρακτηριστεί ως ιδιωτικές δεν χαίρουν καμιάς προστασίας.
Μιλώντας επιστημονικά, τα φρύγανα είναι μια κατηγορία δασικών εκτάσεων και παίζουν σπουδαίο ρόλο στην προστασία του περιβάλλοντος. Ομως, στις αρχές του 1980, ένα στημένο Τεχνικό Συμβούλιο Δασών γνωμοδότησε καθ’ υπαγόρευση της πολιτικής ηγεσίας και αποχαρακτήρισε τα φρύγανα, προκαλώντας ζημιά στο δασικό πλούτο της χώρας. Το 2010, προκειμένου να καλυφθεί ένα κενό που είχε δημιουργηθεί γύρω από τον ορισμό του δάσους με το δασοκτόνο νόμο 3818/2010, συγκροτήθηκε μια επιτροπή που ανάμεσα στ’ άλλα γνωμάτευσε ότι τα φρύγανα είναι δασικές εκτάσεις. Τη γνωμάτευση αυτή αποδέχτηκε και το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών και στη συνέχεια στάλθηκε στην τότε υπουργό Τ. Μπιρμπίλη, υπογεγραμμένη από τον τότε Γενικό Διευθυντή Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος Σ. Σαγρή.
Η απόφαση υπονομεύτηκε από πολλούς υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς παράγοντες και από την Μπιρμπίλη και έτσι τα φρύγανα παρέμειναν, τελικά, στις χορτολιβαδικές εκτάσεις, μέχρι τις 8 Γενάρη του 2013, που δημοσιεύτηκε η απόφαση 32 του ΣτΕ. Απόφαση η οποία, πέραν των άλλων σημαντικών ζητημάτων που έλυνε, έκρινε ότι τα φρύγανα είναι δασικές εκτάσεις. Αυτή η απόφαση του ΣτΕ θορύβησε τότε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, που συνεχώς τρενάριζε τόσο την υιοθέτησή της όσο και την εφαρμογή της. Το τρενάρισμα συνεχίστηκε (δεν εφαρμόστηκε η απόφαση του ΣτΕ) μέχρι τις 8 Αυγούστου του 2014, που δημοσιεύτηκε ο δασοκτόνος νόμος 4280. Με το νόμο αυτό δεν καταργήθηκε μόνο η ένταξη των φρυγάνων στις δασικές εκτάσεις, αλλά ολόκληρη η απόφαση 32 του ΣτΕ (εδώ περιοριζόμαστε στην παρ. 5 του άρθρου 32, με την οποία τα φρύγανα θεωρούνται χορτολιβαδικές εκτάσεις).
Αυτή είναι η ιστορία με τα φρύγανα και γι’ αυτό δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να περάσει έτσι η εγκύκλιος διαταγή του Ι. Τσιρώνη. Πρέπει να αγωνιστούμε για να τον αναγκάσουμε να την πάρει πίσω και παραπέρα να καταργήσει όλο το μνημονιακό αντιδασικό πακέτο.
Ο δασοκτόνος νόμος 4280 ψηφίστηκε από τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, με υπουργό Περιβάλλοντος τον Ι. Μανιάτη και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8.8.2014. Επί υπουργίας Μανιάτη και με τη συγκατάθεση του Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος, εκδόθηκαν αρκετές εφαρμοστικές εγκύκλιοι πολύ σοβαρών αντιδασικών διατάξεων. Η έκδοσή τους είχε προκαλέσει τη δυσφορία όχι μόνο συνδικαλιστών δασολόγων, αλλά και υπηρεσιακών παραγόντων. Η φάμπρικα με τις αντιδασικές εγκυκλίους συνεχίστηκε μέχρι την ανάληψη της διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος από τη συγκυβέρνηση Τσίπρα–Καμμένου. Γι’ αυτό και για κάποιο διάστημα, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Ι. Τσιρώνης υποσχόταν στα στελέχη της Αυτόνομης Δημοκρατικής Συνεργασίας Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΣΔΔΥ), που ήταν τότε παράταξη που στήριζε πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ (χωρίς να είναι όλα τα μέλη της και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ), ότι θα καταργήσει όλους τους μνημονιακούς αντιδασικούς νόμους.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν όλα τα μέλη της ΑΔΣΔΔΥ πίστεψαν σ’ αυτές τις υποσχέσεις Τσιρώνη, όμως ως παράταξη η ΑΔΣΔΔΥ απέστειλε στον Τσιρώνη ένα αναλυτικό κείμενο, στο οποίο είχε συγκεντρώσει όλους τους μνημονιακούς αντιδασικούς νόμους των οποίων ζητούσε την κατάργηση. Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο μπλογκ «Δασαρχείο» και η πρωτοβουλία της παράταξης έγινε ευρέως γνωστή στο δασολογικό κόσμο.
Ο Ι. Τσιρώνης έκανε διάφορες παρελκυστικές κινήσεις προκειμένου να δικαιολογεί τη συνεχή αναβολή ανάληψης νομοθετικών πρωτοβουλιών για την υλοποίηση της υπόσχεσής του. Από την πλευρά μας, με συνεχή δημοσιεύματα αποκαλύπταμε αυτή την παρελκυστική τακτική του «οικολόγου» αναπληρωτή υπουργού και πιέζαμε την ΑΔΣΔΔΥ να μπει μπροστά και να απαιτήσει από τον Ι. Τσιρώνη να προχωρήσει στην υλοποίηση της υπόσχεσής του.
Παρά τις εκκλήσεις μας, η ΑΔΣΔΔΥ παραιτήθηκε από τη δημόσια προβολή και υποστήριξη του αιτήματός της, γιατί από την πρώτη στιγμή πολλά από τα στελέχη της δεν είχαν πιστέψει στην επίτευξη αυτού του στόχου, ενώ στη συνέχεια απογοητεύθηκαν από τη γενικότερη πολιτική πρακτική της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου. Ετσι, μείναμε μόνοι στην πάλη για την κατάργηση των αντιδασικών νόμων.
Από τις αρχές του καλοκαιριού, ο Ι. Τσιρώνης έβαλε -εμμέσως πλην σαφώς- τέλος στο ζήτημα της κατάργησης των αντιδασικών νόμων, με την προώθηση -μέσω των υπηρεσιακών παραγόντων- νέου νομοσχεδίου για τους δασικούς χάρτες. Νομοσχεδίου που περιλάμβανε μερικές επουσιώδεις αλλαγές στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τους δασικούς χάρτες, που οδηγεί στη συρρίκνωση του δασικού πλούτου της χώρας. Το κυριότερο είναι ότι αφήνει άθικτο το πακέτο με τους μνημονιακούς αντιδασικούς νόμους και έτσι οι χάρτες που θα συνταχθούν και θα επικυρωθούν θα είναι καρικατούρα, αν τελικά «περπατήσει» η τακτική της σύνταξης αυτών των δασικών χαρτών. Αυτά δεν τα λέμε για πρώτη φορά. Τα είχαμε αναδείξει από τις πρώτες μέρες της συγκυβέρνησης Τσίπρα–Καμμένου.
Για να ρίξει στάχτη στα μάτια των δασολόγων ως προς το ζήτημα της κατάργησης των μνημονιακών αντιδασικών νόμων, ο Ι. Τσιρώνης έφτιαξε μια επιτροπή που η συγκρότησή της ανακοινώθηκε μια βδομάδα μετά την προκήρυξη των εκλογών της 20ής Σεπτέμβρη. Η επιτροπή αυτή ποτέ δεν λειτούργησε, όμως, και ο αναπληρωτής υπουργός, για να δικαιολογήσει την άρνησή του να ακουμπήσει το μνημονιακό αντιδασικό πακέτο, άρχισε μετά τις εκλογές να διαδίδει προφορικά στους υπηρεσιακούς παράγοντες των δασικών υπηρεσιών, ότι οι λεγόμενοι θεσμοί του έστειλαν μήνυμα να μην ακουμπήσει τη δασική νομοθεσία, γιατί θα βλάψει τον ανταγωνισμό!
Οι ανάγκες της ζωής πράγματι πιέζουν. Οταν μάλιστα χρονίζουν καταστάσεις και οι διάφορων αποχρώσεων καταπατητές πιέζουν για τη νομιμοποίηση των καταπατηθέντων δασών και δασικών εκτάσεων, είναι επόμενο ο υπουργός να επικαλείται αυτές τις πιέσεις, να τις βαφτίζει ερωτήματα και να βάζει τις υπηρεσίες να εκδίδουν εφαρμοστικές εγκυκλίους. Χρονίζουν οι καταστάσεις καταπάτησης των δασών, γιατί όλες οι κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση του 1974 αρνούνταν να πάρουν άμεσα και δραστήρια αποφάσεις και να θέσουν τέρμα στις παρανομίες. Το αποτέλεσμα είναι να διογκώνεται το πρόβλημα, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με την Ιπποκράτειο Πολιτεία στην Πάρνηθα.
Ερχεται λοιπόν ο «οικολόγος» Τσιρώνης και στις 10 Δεκέμβρη εκδίδει εγκύκλιο διαταγή, με την οποία νομιμοποιεί αντιδασική διάταξη, που ενσωματώθηκε στο βασικό δασικό νόμο 998/79 με την παρ. 5 του άρθρου 32 του δασοκτόνου νόμου 4280/2014. Περιττεύει να θυμίσουμε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταψηφίσει αυτό το νόμο. Με τη συγκεκριμένη διάταξη μπήκε ταφόπλακα στα φρύγανα, γιατί αποχαρακτηρίστηκαν από δασικές εκτάσεις, χαρακτηρίζονται πλέον ως χορτολιβαδικές, και όσες απ’ αυτές έχουν χαρακτηριστεί ως ιδιωτικές δεν χαίρουν καμιάς προστασίας.
Μιλώντας επιστημονικά, τα φρύγανα είναι μια κατηγορία δασικών εκτάσεων και παίζουν σπουδαίο ρόλο στην προστασία του περιβάλλοντος. Ομως, στις αρχές του 1980, ένα στημένο Τεχνικό Συμβούλιο Δασών γνωμοδότησε καθ’ υπαγόρευση της πολιτικής ηγεσίας και αποχαρακτήρισε τα φρύγανα, προκαλώντας ζημιά στο δασικό πλούτο της χώρας. Το 2010, προκειμένου να καλυφθεί ένα κενό που είχε δημιουργηθεί γύρω από τον ορισμό του δάσους με το δασοκτόνο νόμο 3818/2010, συγκροτήθηκε μια επιτροπή που ανάμεσα στ’ άλλα γνωμάτευσε ότι τα φρύγανα είναι δασικές εκτάσεις. Τη γνωμάτευση αυτή αποδέχτηκε και το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών και στη συνέχεια στάλθηκε στην τότε υπουργό Τ. Μπιρμπίλη, υπογεγραμμένη από τον τότε Γενικό Διευθυντή Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος Σ. Σαγρή.
Η απόφαση υπονομεύτηκε από πολλούς υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς παράγοντες και από την Μπιρμπίλη και έτσι τα φρύγανα παρέμειναν, τελικά, στις χορτολιβαδικές εκτάσεις, μέχρι τις 8 Γενάρη του 2013, που δημοσιεύτηκε η απόφαση 32 του ΣτΕ. Απόφαση η οποία, πέραν των άλλων σημαντικών ζητημάτων που έλυνε, έκρινε ότι τα φρύγανα είναι δασικές εκτάσεις. Αυτή η απόφαση του ΣτΕ θορύβησε τότε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, που συνεχώς τρενάριζε τόσο την υιοθέτησή της όσο και την εφαρμογή της. Το τρενάρισμα συνεχίστηκε (δεν εφαρμόστηκε η απόφαση του ΣτΕ) μέχρι τις 8 Αυγούστου του 2014, που δημοσιεύτηκε ο δασοκτόνος νόμος 4280. Με το νόμο αυτό δεν καταργήθηκε μόνο η ένταξη των φρυγάνων στις δασικές εκτάσεις, αλλά ολόκληρη η απόφαση 32 του ΣτΕ (εδώ περιοριζόμαστε στην παρ. 5 του άρθρου 32, με την οποία τα φρύγανα θεωρούνται χορτολιβαδικές εκτάσεις).
Αυτή είναι η ιστορία με τα φρύγανα και γι’ αυτό δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να περάσει έτσι η εγκύκλιος διαταγή του Ι. Τσιρώνη. Πρέπει να αγωνιστούμε για να τον αναγκάσουμε να την πάρει πίσω και παραπέρα να καταργήσει όλο το μνημονιακό αντιδασικό πακέτο.
Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ (19/12/2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***