Η απαξίωση του φυσικού περιβάλλοντος, οι περικοπές και οι ευθυνόφοβοι διοικούντες που σκοτώνουν…

Δελτίο Τύπου 27/7/2018

Η απαξίωση του φυσικού περιβάλλοντος, οι περικοπές και
οι ευθυνόφοβοι διοικούντες που σκοτώνουν…

(…και το καταστροφικό show ΚΑΜΕΝΟΥ-ΦΙΛΙΠΠΟΥ-ΜΠΟΥΡΝΟΥ στο ρέμα)

Το πλήγμα που δέχθηκε η Ανατ. Αττική δεν ήταν αναπόφευκτο. Δεν ήταν αποτέλεσμα μιας ακόμη θεομηνίας, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι διοικούντες αυτή τη χώρα.

Οι τεράστιες δασικές εκτάσεις που έγιναν στάχτη αφήνοντας πίσω τους πάνω από 100 νεκρούς ανθρώπους, χιλιάδες νεκρά ζώα, κατεστραμμένες περιουσίες και νεκρή φύση ήταν αποτέλεσμα ενός συνδυασμού παραγόντων σε επίπεδο κεντρικής και τοπικής διοίκησης. Ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής επιλογής απαξίωσης του φυσικού περιβάλλοντος, των περικοπών των δαπανών για την προστασία περιβάλλοντος και πολιτών και της έλλειψης πρωτοβουλίας και υπευθυνότητας αυτών που μας διοικούν.

Απαξίωση του φυσικού περιβάλλοντος

Η συστηματική καταστροφή και κακοποίηση του περιβάλλοντος από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση προς όφελος μεγάλων και μικρών οικονομικών συμφερόντων με την παράλληλη συλλογή ψήφων, έχει μακρά ιστορία σε τούτη τη χώρα. Να μιλήσουμε για τις αμέτρητες πυρκαγιές που έχουμε ζήσει; Για την μετατροπή των καμένων (και κηρυγμένων αναδασωτέων) δασικών εκτάσεων σε οικισμούς; Να μιλήσουμε για τη συστηματική μετατροπή των ρεμάτων σε κλειστούς ή ανοιχτούς οχετούς ομβρίων; Για τη συστηματική καταπάτηση και αυθαίρετη δόμηση (με την ανοχή και υποστήριξη των αρχών) δασικών εκτάσεων και ρεμάτων; Για τις νομοθεσίες που νομιμοποιούν τις καταπατήσεις; Να μιλήσουμε για πρωτοποριακές ορολογίες οικιστικών πυκνώσεων μέσα σε δάση; Για εκτροπές ποταμών και υδροηλεκτρικά έργα που καταστρέφουν τα οικοσυστήματα; Για εξορύξεις χρυσού και υδρογονανθράκων που ισοπεδώνουν ολόκληρες περιοχές; Για ρίψεις μπάζων και ξερών σε ρέματα και δρόμους εντός δασικών εκτάσεων από δήμους και ιδιώτες; Για τα σχέδια παράδοσης των παραλιών μας σε επιχειρηματικά συμφέροντα; Αναρίθμητα τα παραδείγματα. Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις;

Περικοπές δαπανών για τους πολίτες και το περιβάλλον

Κι ενώ οι πολεμικές δαπάνες αυξάνονται σε σημείο που να είμαστε η τρίτη χώρα σε πολεμικές δαπάνες σε σχέση με το ΑΕΠ, οι κοινωνικές δαπάνες και οι δαπάνες για την πρόληψη και προστασία του περιβάλλοντος συνεχώς μειώνονται.

Οι δαπάνες για την πρόληψη των φυσικών καταστροφών μειώνονται διαρκώς. Το δασαρχείο απαξιώνεται, οι δασοφύλακες έχουν καταργηθεί, καθαρισμοί δασών δε γίνονται, απαλλοτριώσεις ευάλωτων πληθυσμών δεν συζητούνται καν (προτιμάται η πολιτική ομηρία αντί της μετακίνησης αυτών). Όσο για τις δαπάνες για καταστολή των φαινομένων μια από τα ίδια. Ο στόλος της πυροσβεστικής δεν ανανεώνεται, τα εναέρια μέσα δασοπυρόσβεσης δεν επισκευάζονται, οι πυροσβέστες ελαττώνονται, οι δήμοι αποφεύγουν τις προσλήψεις ακόμη και συμβασιούχων τριμήνου, οι στόλοι των δήμων παραμένουν απαρχαιωμένοι.

Όσο για τοπικά σχέδια πολιτικής προστασίας για διαφυγή πληθυσμών, εκκενώσεις περιοχών, συνήθως δεν υπάρχει ίχνος. Και όταν υπάρχει, συνήθως είναι copy paste ενός παλιού σχεδίου που δεν εφαρμόζεται πάνω στον πανικό και την έλλειψη πρακτικής άσκησης εφαρμογής του.

Τέλος, οι μονάδες Περιβάλλοντος, Πρασίνου, Πολιτικής Προστασίας των Δήμων λειτουργούν ακόμη χειρότερα κι από τις υπόλοιπες υπηρεσίες των Δήμων.

Έλλειψη πρωτοβουλίας και υπευθυνότητας των διοικούντων

Αν εξαιρέσει κανείς το Δήμο Αθηναίων που πήρε την πρωτοβουλία και έπραξε αυτό που έπρεπε, δηλαδή να εκκενώσει την κατασκήνωση στον Αγ. Ανδρέα, όλοι οι υπόλοιποι διοικούντες (κρατικές υπηρεσίες, Περιφέρεια Ανατ. Αττικής, Δήμοι Ραφήνας και Μαραθώνα) κοιτιόντουσαν μεταξύ τους και ο ένας περίμενε εντολές από τον άλλο, ενώ ο κόσμος ήδη είχε αρχίσει να καίγεται. Δεν υπήρχε κανένα σχέδιο, δεν υπήρξε καμιά πρωτοβουλία, ο δήμαρχος Ραφήνας έκανε περιοδεία στα δελτία και κόσμος αφέθηκε στην τύχη του να τρέχει να σωθεί. Για να μη μιλήσουμε για τη συνέχεια στα δελτία ειδήσεων όπου ο ένας έριχνε τις ευθύνες στον άλλο. Δυστυχώς αυτή ήταν η εικόνα. Τόσο λυπηρή…

Όλα αυτά ήταν εγκληματικές επιλογές και εγκληματικά λάθη. Όμως κανείς δε βγήκε να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν. Αντίθετα, όλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι έπραξαν το καλύτερο, ότι δεν υπήρχαν άλλες επιλογές, ότι το φαινόμενο για μια ακόμη φορά δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί.

Όλοι εμείς που θρηνούμε για τις ανθρώπινες και φυσικές απώλειες, για τους συγγενείς, τους φίλους, τα ζώα, το περιβάλλον, γνωρίζουμε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Στο χέρι μας είναι αυτή τη φορά να μην αφήσουμε τα πράγματα να συνεχιστούν όπως πριν, να τιμωρήσουμε αυτούς που ευθύνονται και να διεκδικήσουμε τόσο την άμεση αποζημίωση των πληγέντων όσο και την αποκατάσταση του τόπου μας.

• Με άμεσο σχεδιασμό και προγραμματισμό αναδάσωσης των καμένων περιοχών (νέων και παλαιών)
• Με άμεση πραγματοποίηση ορεινών υδρονομικών για να μην κινδυνέψουμε από πλημμύρες το χειμώνα και για να δώσουμε τη δυνατότητα στη φύση να αποκαταστήσει από μόνη της μέρος της καταστροφής
• Με άμεση απόσυρση του έργου εγκιβωτισμού του Μεγάλου Ρέματος που, λόγω της καταστροφής του οικοσυστήματός του, θα επιβαρύνει επιπλέον την περιοχή τόσο με πλημμυρικά φαινόμενα όσο και με αλλαγή του κλίματος (αύξηση θερμοκρασίας, ατμοσφαιρικών ρύπων κ.λπ.)
• Με άμεση απόσυρση του νόμου περί οικιστικών πυκνώσεων μέσα στα δάση, που θα οδηγήσει ξανά σε ανάλογες τραγωδίες

και με άλλα μέτρα γρήγορης αποκατάστασης του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής μας που δέχθηκε ένα βαρύ πλήγμα.

Το σημερινό show Καμένου, Φιλίππου και Μπουρνού που έβαλαν μπουλντόζες μέσα στο Μεγάλο Ρέμα για να ολοκληρώσουν την καταστροφή που άφησαν να εκτυλιχθεί την περασμένη Δευτέρα, όχι μόνο δεν μας προστατεύει από τυχόν πλημμύρες, αντίθετα μας κάνει πιο ευάλωτους σε αυτές. Η βλάστηση της κοίτης και των πρανών είναι η μόνη που μπορεί να συγκρατήσει νερό και φερτά, ενώ η αποψίλωσή της οδηγεί σε μεγαλύτερες παροχές και ταχύτητες αυτών μέσα στην πόλη μας.

Αυτό που θα μας προστατέψει σήμερα είναι η ΑΜΕΣΗ (εντός του καλοκαιριού) υλοποίηση έργων ορεινής υδρονομίας στις καμένες περιοχές. Για να συγκρατηθούν νερό και φερτά στα ορεινά. Για να μειωθεί η παροχή νερού στο ρέμα. Για να συγκρατήσουμε την όποια οργανική ύλη απέμεινε στον τόπο της και να διευκολύνουμε τη φυσική αναγέννηση των δασών.

ΑΦΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗ ΓΗ ΗΣΥΧΗ...

Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
(email: megalorema@gmail.com)