Εξ ορισμού σκοπός και αξίωμα

Δημήτριος Η. Παπαστερίου
Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ

Στην ΟλΣτΕ 685/2019, (υπό 15) —μια απόφαση σταθμό στο δίκαιο που διέπει τους δασικούς χάρτες— το ανώτατο δικαστήριο πέρα από την αντισυνταγματικότητα των «οικιστικών πυκνώσεων», η οποία αποτελεί την κύρια προσφορά της στην έννομη τάξη, εντάσσονται και πολλές άλλες σημαντικές θέσεις για την εφαρμογή και ερμηνεία ποικίλων ζητημάτων του Κτηματολογικού Δασικού Δικαίου.

Στα ζητήματα αυτά ανήκει και η εκφορά της ακόλουθης κυρίαρχης θέσης:

«… ο σκοπός δημοσίου συμφέροντος που επιδιώκεται να εξυπηρετηθεί με την απώλεια δασικού πλούτου και δεν μπορεί, κατά τα ανωτέρω, να είναι η οικιστική αξιοποίηση, οφείλει, πάντως, να σταθμίζεται προς τη διατήρηση άθικτου του τελευταίου, η οποία αποτελεί εξ ορισμού σκοπό δημοσίου συμφέροντος, συνταγματικής, μάλιστα, εμβελείας (ΣτΕ 2153/2015 Ολομ.)…»

[ΟλΣτΕ 685/2019, (υπό 15), SoL]

Η διατήρηση άθικτου του δασικού πλούτου (δηλαδή των δασών με την ευρεία του όρου σημασία) είναι εξ ορισμού σκοπός δημοσίου συμφέροντος (κατά την άποψή μας, πέρα από κάθε συνταγματική διάταξη), αλλά ήδη συνταγματικής εμβέλειας.

Το ΣτΕ δεν τόλμησε να νομιμοποιήσει τις Οικιστικές Πυκνώσεις

Το ΣτΕ δεν τόλμησε να νομιμοποιήσει τις Οικιστικές Πυκνώσεις:
Χαστούκι στην κυβέρνηση Τσίπρα

Την Παρασκευή, 5 Απρίλη του 2019, το ΣτΕ εξέδωσε Δελτίο Τύπου με το οποίο γνωστοποίησε ότι η Ολομέλειά του σε μείζονα σύνθεση έβγαλε τέσσερις αποφάσεις (685, 686, 687 και 688/2019), όσες ήταν οι προσφυγές κατά της υπουργικής απόφασης του ΥΠΕΝ (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας) που νομιμοποιούσε τις περιβόητες Οικιστικές Πυκνώσεις. Με τις αποφάσεις αυτές το ΣτΕ, αν και «δικαστήριο του μονάρχη», έκρινε αντισυνταγματική την υπουργική απόφαση και την ακύρωσε.

Το ΣτΕ δεν εξέδωσε αυτές τις αποφάσεις επειδή θέλει να προστατεύσει το δασικό πλούτο της χώρας (την ίδια στιγμή νομιμοποιεί την εκχέρσωση δασών και δασικών εκτάσεων στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που τη βαφτίζει δημόσιο συμφέρον), αλλά γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Δεν είχε καμιά νομική βάση για να ισχυριστεί ότι οι περιβόητες Οικιστικές Πυκνώσεις εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον (στο όνομα του οποίου γίνονταν και γίνονται εγκλήματα σε βάρος του δασικού πλούτου της χώρας). Στο Δελτίο Τύπου το ΣτΕ ομολογεί αυτό που αναφέρουμε. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα: «Ουδέποτε αποτελεί προέχουσα χρήση η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν τη μεταβολή του περιορισμού του δάσους».

Αφήστε ήσυχο τον Βαλανάρη

Καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές και οι υποψήφιοι συνδυασμοί καταρτίζουν τα προγράμματά τους, άρχισαν να ανεβαίνουν στο διαδίκτυο διάφορα προεκλογικά σποτάκια προβολής των υποψηφίων με ποικίλες προτάσεις και υποσχέσεις. Πριν λίγες μέρες ο υποψήφιος δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου, Δαμιανός Φαφούτης, ανέβασε κι αυτός ένα τέτοιο βίντεο. Σε κάποια σκηνή του βίντεο ο Δ. Φαφούτης, έχοντας στο φόντο τους καταρράκτες του Βαλανάρη, δηλώνει ότι σκοπεύει να τους αναδείξει την επόμενη μέρα στον δήμο καθώς επίσης και όλη τη φυσική ομορφιά των ορεινών του Πικερμίου.

Ανάδειξη θέλει ο Δ. Φαφούτης...

Ανάλογες δηλώσεις, σε τηλεοπτικό μεσημεριανάδικο του Star, είχε κάνει στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές ο τότε υποψήφιος δήμαρχος Θανάσης Αδαμόπουλος —εκείνος με το αθάνατο πλαστικό γκαζόν στη λεωφόρο Μαραθώνος. Οι ιδέες του για αξιοποίηση του Βαλανάρη έχουν καταγραφεί συνοπτικά και στα προεκλογικά του έντυπα. Σημειώνουμε ότι ο Θ.Αδαμόπουλος ήταν ο μέχρι πρότινος επικεφαλής του δημοτικού συνδυασμού Συμμαχία Δημιουργίας και παρέδωσε τη σκυτάλη στον νυν επικεφαλής, Δ. Φαφούτη. Σήμερα δε, ο Δ. Φαφούτης στηρίζει έμπρακτα την υποψηφιότητα του Θ.Αδαμόπουλου, σε ανεξάρτητο😜 ψηφοδέλτιο, για το τοπικό συμβούλιο Πικερμίου. Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα! που θα 'λεγε κι ο Ντίνος Ηλιόπουλος.

Αντισυνταγματικοί οι οικισμοί αυθαιρέτων μέσα στα δάση

Μαρία Δήμα

Σημαντική απόφαση για την προστασία των δασών και τον περιορισμό του φαινομένου των αυθαιρέτων, εξέδωσε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίνοντας αντισυνταγματική τη ρύθμιση του νόμου του 2016 (4389) με την οποία είχαν εξαιρεθεί από την ανάρτηση των δασικών χαρτών οι λεγόμενες περιοχές, όπου έχουν αναπτυχθεί «οικιστικές πυκνώσεις», δηλαδή αυθαίρετα.