Στις 4 Απρίλη του 2019, δημοσιεύτηκε η απόφαση 688 της Ολομέλειας του ΣτΕ (σε μείζονα σύνθεση) με την οποία κρίθηκε, με πλειοψηφία 26 προς 1, ότι η υπουργική απόφαση που νομιμοποιούσε τις κακόφημες οικιστικές πυκνώσεις, είναι αντισυνταγματική. Οι ιδιοκτήτες των βιλών έχουν καταπατήσει και ξεχερσώσει εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων. Μπορεί να υπάρχουν στις καταπατημένες δασικές εκτάσεις και πρόχειρες κατασκευές, αλλά το στίγμα το δίνουν οι πολυτελείς βίλες. Αυτές ενδιαφέρεται τώρα να νομιμοποιήσει ο Φάμελλος, όπως προσπάθησαν και παλαιότερα άλλοι υπουργοί Περιβάλλοντος.
Ο Φάμελλος, ως αρμόδιος υπουργός για τα δάση, όφειλε να εφαρμόσει την απόφαση 688 του ΣτΕ, δίνοντας γραπτή εντολή στο Γενικό Διευθυντή Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος (ΓΔΔΔΠ) να αναρτηθούν πάλι όλοι οι δασικοί χάρτες, από τους οποίους είχαν εξαιρεθεί οι περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις, και να κινηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την επιβολή προστίμων στους ιδιοκτήτες των βιλών και την κατεδάφισή τους. Αυτός, όχι μόνο δεν έκανε καμία ενέργεια για να εφαρμοστεί η απόφαση του ΣτΕ, αλλά και όταν ρωτήθηκε προφορικά από τον ΓΔΔΔΠ, τον πρόσταξε να περιμένει!
Στη συνέχεια, ο Φάμελλος μοίρασε στους προϊσταμένους των τεσσάρων Διευθύνσεων της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος ένα νομοσχέδιο, με το οποίο επιχειρεί να νομιμοποιήσει τις οικιστικές πυκνώσεις, και ζήτησε απ’ αυτούς να απαντήσουν αν προκαλείται δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό. Με το νομοσχέδιο αυτό δεν παραβιάζεται μόνο η απόφαση 688 του ΣτΕ. Παραβιάζεται και η απόφαση 645 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, με την οποία κρίθηκε ότι οι υπουργικές αποφάσεις που νομιμοποιούσαν ξεχερσώματα δασών και δασικών εκτάσεων μέχρι 30 στρέμματα (άρθρα 47 και 47Β του νόμου 998/1979) είναι αντισυνταγματικές (θα αναφερθούμε παρακάτω σ’ αυτή την απόφαση).
Στις 31 Μάη του 2019, ημέρα Παρασκευή, το νομοσχέδιο αυτό κατατέθηκε, αλλά με επιπλέον 14 άρθρα (σύνολο 31 άρθρα). Οταν κατέθετε το νομοσχέδιο, ο Φάμελος πίστευε ότι δε θα προλάβουν να το συζητήσουν και να το ψηφίσουν στη Βουλή. Γι’ αυτό, με δήλωσή του έστελνε εμμέσως πλην σαφώς το μήνυμα στους καταπατητές δασών και δασικών εκτάσεων: ψηφίστε μας για να κάνουμε νόμο το νομοσχέδιο. Είχε επιπλέον το θράσος να ισχυριστεί ότι από την καθυστέρηση της νομιμοποίησης των καταπατητών θα χαθούν πόροι που θα εισπραχθούν απ' αυτούς!
Μετά, ο Φάμελλος αποφάσισε ότι μπορεί να νομιμοποιήσει τουλάχιστον το ξεχέρσωμα μέχρι 30 στρέμματα, δήθεν για γεωργική εκμετάλλευση. Πήρε, λοιπόν, την παράγραφο 1 του άρθρου 18 του νομοσχέδιου που είχε καταθέσει στη Βουλή, τη μετέτρεψε σε (ν)τροπολογία και την κατέθεσε εκπρόθεσμα στις 5 Ιούνη, για να ψηφιστεί την ίδια μέρα σε νομοσχέδιο για την «Κύρωση του Πρωτοκόλλου της Ναγκόγια» (!) που ήταν νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Αυτή την ψηφοθηρική (ν)τροπολογία προσυπέγραψαν και ο υπουργός Σταθάκης και ο… οικολόγος υφυπουργός Δημαράς! Στην Ολομέλεια της Βουλής η (ν)τροπολογία ψηφίστηκε μόνο από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί όλα τα αντιπολιτευόμενα αστικά κόμματα (εκτός από το Ποτάμι) είχαν αποχωρήσει από τη συνεδρίασης της 5ης Ιούνη (ο εκπρόσωπος του Ποταμιού δήλωσε «παρών»).
ΣτΕ: αντισυνταγματική η νομιμοποίηση των ξεχερσωμάτων
Θα παραθέσουμε αποσπάσματα από την απόφαση 645 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, με την οποία κρίθηκε ότι οι υπουργικές αποφάσεις είναι αντισυνταγματικές. Στεκόμαστε καταρχάς στα ξεχερσώματα που έγιναν παράνομα πριν το 1975, που ψηφίστηκε το σύνταγμα, και νομιμοποιήθηκαν με το άρθρο 47 του νόμου 998 του 1979:
Η επιχειρηματολογία αυτή του ΣτΕ είναι καταπέλτης και δεν αφήνει περιθώρια σε κανένα να ανατρέψει αυτή την απόφαση. Θεωρούμε ως δεδομένο ότι και η Ολομέλεια του ΣτΕ, στην οποία θα κριθεί η απόφαση 645 του Ε’ Τμήματος, θα επικυρώσει αυτή την απόφαση.
Αίσθηση προκαλεί η επισήμανση, ότι αυτοί που κάνουν τα ξεχερσώματα δεν είναι κατ’ επάγγελμα αγρότες. Προφανώς, και οι δικαστές του ΣτΕ έχουν αντιληφθεί ότι λόγω της ασκούμενης από τη δεκαετία του ‘80 αντιαγροτικής πολιτικής από την ΕΕ και των κυβερνήσεων όλων των χρωμάτων, από τη φτωχή αγροτιά εγκαταλείπεται πρώην καλλιεργούμενη γεωργική πεδινή έκταση και επομένως δε συντρέχει λόγος να εκχερσωθούν δάση και δασικές εκτάσεις για γεωργική καλλιέργεια. Αυτοί που ξεχερσώνουν δάση το κάνουν για να αλλάξουν τη χρήση της γης μέσα σε μια χρονική περίοδο και να την χρησιμοποιήσουν για την κατασκευή κατοικιών. Επειδή όμως δεν μπορεί να γίνει άμεσα η νομιμοποίηση για κατοικίες, επιλέγεται ως πρώτη φάση το ξεχέρσωμα δήθεν για γεωργική εκμετάλλευση.
Το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ έκρινε ότι οι διατάξεις των άρθρων 47 και 47Β του Ν. 998/1979 είναι αντισυνταγματικές. Το ίδιο θα κρίνει και η Ολομέλεια του ΣτΕ. Αυτό αποδεικνύεται καθαρά ακόμα και από τα αποσπάσματα της απόφασης 645 του Ε’ Τμήματος, που παραθέσαμε παραπάνω. Ο Φάμελλος έκανε την πονηριά να επιχειρήσει να νομιμοποιήσει ξεχερσώματα, τροποποιώντας την παρ. 1 του άρθρου 67 του νόμου 998/1979. Το έκανε και στο νομοσχέδιο που κατέθεσε και στη (ν)τροπολογία που κατέθεσε και ψηφίστηκε με fast track διαδικασία στις 5 Ιούνη.
Γνωρίζει, όμως, ότι και με τη ντροπολογία, όταν συζητηθεί στην Ολομέλεια του ΣτΕ η απόφαση του Ε’ Τμήματος, δε θα έχει καμία τύχη. Την ψήφισε μόνο και μόνο για να καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες και να ψαρέψει ψήφους σαν σύγχρονος Μαυρογιαλούρος. Αυτό φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι, μετά την ψήφιση της (ν)τροπολογίας, το Γραφείο Τύπου έσπευσε, ύστερα από υπόδειξή του, να εκδώσει Δελτίο Τύπου για να γνωστοποιήσει την ψήφισή της.
Με το νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας την Παρασκευή 31 Μάη, επιδιώκει να νομιμοποιήσει και άλλα δάση και δασικές εκτάσεις που εντάχθηκαν όχι σύννομα σε σχέδια πόλης. Επ’ αυτού θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά σε επόμενο άρθρο μας.
Και βέβαια, θα επιμείνουμε να απαιτούμε από το Γενικό Διευθυντή Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος να υποχρεώσει τον αρμόδιο Διευθυντή να αναρτήσει ξανά τους δασικούς χάρτες από τους οποίους είχαν εξαιρεθεί οι κακόφημες οικιστικές πυκνώσεις.
Γεράσιμος Λιόντος
Ο Φάμελλος, ως αρμόδιος υπουργός για τα δάση, όφειλε να εφαρμόσει την απόφαση 688 του ΣτΕ, δίνοντας γραπτή εντολή στο Γενικό Διευθυντή Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος (ΓΔΔΔΠ) να αναρτηθούν πάλι όλοι οι δασικοί χάρτες, από τους οποίους είχαν εξαιρεθεί οι περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις, και να κινηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την επιβολή προστίμων στους ιδιοκτήτες των βιλών και την κατεδάφισή τους. Αυτός, όχι μόνο δεν έκανε καμία ενέργεια για να εφαρμοστεί η απόφαση του ΣτΕ, αλλά και όταν ρωτήθηκε προφορικά από τον ΓΔΔΔΠ, τον πρόσταξε να περιμένει!
Στη συνέχεια, ο Φάμελλος μοίρασε στους προϊσταμένους των τεσσάρων Διευθύνσεων της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος ένα νομοσχέδιο, με το οποίο επιχειρεί να νομιμοποιήσει τις οικιστικές πυκνώσεις, και ζήτησε απ’ αυτούς να απαντήσουν αν προκαλείται δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό. Με το νομοσχέδιο αυτό δεν παραβιάζεται μόνο η απόφαση 688 του ΣτΕ. Παραβιάζεται και η απόφαση 645 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, με την οποία κρίθηκε ότι οι υπουργικές αποφάσεις που νομιμοποιούσαν ξεχερσώματα δασών και δασικών εκτάσεων μέχρι 30 στρέμματα (άρθρα 47 και 47Β του νόμου 998/1979) είναι αντισυνταγματικές (θα αναφερθούμε παρακάτω σ’ αυτή την απόφαση).
Στις 31 Μάη του 2019, ημέρα Παρασκευή, το νομοσχέδιο αυτό κατατέθηκε, αλλά με επιπλέον 14 άρθρα (σύνολο 31 άρθρα). Οταν κατέθετε το νομοσχέδιο, ο Φάμελος πίστευε ότι δε θα προλάβουν να το συζητήσουν και να το ψηφίσουν στη Βουλή. Γι’ αυτό, με δήλωσή του έστελνε εμμέσως πλην σαφώς το μήνυμα στους καταπατητές δασών και δασικών εκτάσεων: ψηφίστε μας για να κάνουμε νόμο το νομοσχέδιο. Είχε επιπλέον το θράσος να ισχυριστεί ότι από την καθυστέρηση της νομιμοποίησης των καταπατητών θα χαθούν πόροι που θα εισπραχθούν απ' αυτούς!
Μετά, ο Φάμελλος αποφάσισε ότι μπορεί να νομιμοποιήσει τουλάχιστον το ξεχέρσωμα μέχρι 30 στρέμματα, δήθεν για γεωργική εκμετάλλευση. Πήρε, λοιπόν, την παράγραφο 1 του άρθρου 18 του νομοσχέδιου που είχε καταθέσει στη Βουλή, τη μετέτρεψε σε (ν)τροπολογία και την κατέθεσε εκπρόθεσμα στις 5 Ιούνη, για να ψηφιστεί την ίδια μέρα σε νομοσχέδιο για την «Κύρωση του Πρωτοκόλλου της Ναγκόγια» (!) που ήταν νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Αυτή την ψηφοθηρική (ν)τροπολογία προσυπέγραψαν και ο υπουργός Σταθάκης και ο… οικολόγος υφυπουργός Δημαράς! Στην Ολομέλεια της Βουλής η (ν)τροπολογία ψηφίστηκε μόνο από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί όλα τα αντιπολιτευόμενα αστικά κόμματα (εκτός από το Ποτάμι) είχαν αποχωρήσει από τη συνεδρίασης της 5ης Ιούνη (ο εκπρόσωπος του Ποταμιού δήλωσε «παρών»).
ΣτΕ: αντισυνταγματική η νομιμοποίηση των ξεχερσωμάτων
Θα παραθέσουμε αποσπάσματα από την απόφαση 645 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, με την οποία κρίθηκε ότι οι υπουργικές αποφάσεις είναι αντισυνταγματικές. Στεκόμαστε καταρχάς στα ξεχερσώματα που έγιναν παράνομα πριν το 1975, που ψηφίστηκε το σύνταγμα, και νομιμοποιήθηκαν με το άρθρο 47 του νόμου 998 του 1979:
«Υπό τα δεδομένα αυτά, κατά την άποψη που επικράτησε στο Τμήμα, η εξαγορά δασών/δασικών εκτάσεων που εκχερσώθηκαν προ του 1975 αυτογνωμόνως, προκειμένου να καλλιεργηθούν, και η μεταβίβαση κυριότητας, έναντι τιμήματος, στους κατόχους αυτών, υπό την προϋπόθεση ότι η αγροτική χρήση συνεχίζεται έως την έκδοση της πράξης εξαγοράς και θα συνεχιστεί στο μέλλον (άρθρο 47 παρ. 5 επ. του νόμου 998/1979) αντίκεινται προς τα άρθρα 24 παρ. 1 και 117 παρ. 3 του Συντάγματος, όπως βασίμως προβάλλεται».
«Στην κρινόμενη όμως περίπτωση, η επίκληση της ενίσχυσης της εθνικής οικονομίας και της απασχόλησης γίνεται όλως αορίστως, ενώ η αυθαίρετη εκχέρσωση και εν συνεχεία αγροτική εκμετάλλευση δασών και δασικών εκτάσεων —και μάλιστα από πρόσωπα μη ασχολούμενα κατ’ επάγγελμα με τη γεωργία… δεν συνιστούν, επ’ ουδενί, επίκληση εξαιρετικής ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή, έστω, οικονομική σημασία, που θα δικαιολογούσε την έγκριση των, αυθαιρέτως πραγματοποιηθεισών προ του 1975 εκχερσώσεων δασών και δασικών εκτάσεων… Από τη φύση δε του πράγματος, οι εκχερσώσεις αυτές έχουν γίνει ανεπιλέκτως και ασυνδέτως προς κρατικούς αναπτυξιακούς σκοπούς ή άλλους λόγους δημοσίου συμφέροντος, δημιουργούν τετελεσμένες καταστάσεις και εμποδίζουν το σχεδιασμό αγροτικής πολιτικής, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, με αποτέλσμα να μην μπορεί να θεωρηθεί ότι η ρύθμιση επιδιώκει θεμιτό σκοπό εξ εκείνων που περιγράφονται στο άρθρο 106 του Συντάγματος».
«Ως εκ τούτου η αντίθεση προς το Σύνταγμα της γενικευμένης “νομιμοποίησης“ εκχερσώσεων χιλιάδων στρεμμάτων δασικής γης δεν θεραπεύεται από την υποχρέωση συνέχισης της αγροτικής καλλιέργειας στο διηνεκές, επί ποινή ανάκλησης της παραχώρησης, ή από την καταβολή πέραν του τιμήματος απόκτησης της έκτασης (που καθορίστηκε σε ιδιαιτέρως χαμηλά επίπεδα)… χρηματικού ανταλλάγματος που θα χρησιμοποιηθεί για την “αναδάσωση“ ή “δάσωση“ αντίστοιχων εκτάσεων» (οι εμφάσεις δικές μας).
«Στην κρινόμενη όμως περίπτωση, η επίκληση της ενίσχυσης της εθνικής οικονομίας και της απασχόλησης γίνεται όλως αορίστως, ενώ η αυθαίρετη εκχέρσωση και εν συνεχεία αγροτική εκμετάλλευση δασών και δασικών εκτάσεων —και μάλιστα από πρόσωπα μη ασχολούμενα κατ’ επάγγελμα με τη γεωργία… δεν συνιστούν, επ’ ουδενί, επίκληση εξαιρετικής ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή, έστω, οικονομική σημασία, που θα δικαιολογούσε την έγκριση των, αυθαιρέτως πραγματοποιηθεισών προ του 1975 εκχερσώσεων δασών και δασικών εκτάσεων… Από τη φύση δε του πράγματος, οι εκχερσώσεις αυτές έχουν γίνει ανεπιλέκτως και ασυνδέτως προς κρατικούς αναπτυξιακούς σκοπούς ή άλλους λόγους δημοσίου συμφέροντος, δημιουργούν τετελεσμένες καταστάσεις και εμποδίζουν το σχεδιασμό αγροτικής πολιτικής, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, με αποτέλσμα να μην μπορεί να θεωρηθεί ότι η ρύθμιση επιδιώκει θεμιτό σκοπό εξ εκείνων που περιγράφονται στο άρθρο 106 του Συντάγματος».
«Ως εκ τούτου η αντίθεση προς το Σύνταγμα της γενικευμένης “νομιμοποίησης“ εκχερσώσεων χιλιάδων στρεμμάτων δασικής γης δεν θεραπεύεται από την υποχρέωση συνέχισης της αγροτικής καλλιέργειας στο διηνεκές, επί ποινή ανάκλησης της παραχώρησης, ή από την καταβολή πέραν του τιμήματος απόκτησης της έκτασης (που καθορίστηκε σε ιδιαιτέρως χαμηλά επίπεδα)… χρηματικού ανταλλάγματος που θα χρησιμοποιηθεί για την “αναδάσωση“ ή “δάσωση“ αντίστοιχων εκτάσεων» (οι εμφάσεις δικές μας).
Η επιχειρηματολογία αυτή του ΣτΕ είναι καταπέλτης και δεν αφήνει περιθώρια σε κανένα να ανατρέψει αυτή την απόφαση. Θεωρούμε ως δεδομένο ότι και η Ολομέλεια του ΣτΕ, στην οποία θα κριθεί η απόφαση 645 του Ε’ Τμήματος, θα επικυρώσει αυτή την απόφαση.
Αίσθηση προκαλεί η επισήμανση, ότι αυτοί που κάνουν τα ξεχερσώματα δεν είναι κατ’ επάγγελμα αγρότες. Προφανώς, και οι δικαστές του ΣτΕ έχουν αντιληφθεί ότι λόγω της ασκούμενης από τη δεκαετία του ‘80 αντιαγροτικής πολιτικής από την ΕΕ και των κυβερνήσεων όλων των χρωμάτων, από τη φτωχή αγροτιά εγκαταλείπεται πρώην καλλιεργούμενη γεωργική πεδινή έκταση και επομένως δε συντρέχει λόγος να εκχερσωθούν δάση και δασικές εκτάσεις για γεωργική καλλιέργεια. Αυτοί που ξεχερσώνουν δάση το κάνουν για να αλλάξουν τη χρήση της γης μέσα σε μια χρονική περίοδο και να την χρησιμοποιήσουν για την κατασκευή κατοικιών. Επειδή όμως δεν μπορεί να γίνει άμεσα η νομιμοποίηση για κατοικίες, επιλέγεται ως πρώτη φάση το ξεχέρσωμα δήθεν για γεωργική εκμετάλλευση.
Το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ έκρινε ότι οι διατάξεις των άρθρων 47 και 47Β του Ν. 998/1979 είναι αντισυνταγματικές. Το ίδιο θα κρίνει και η Ολομέλεια του ΣτΕ. Αυτό αποδεικνύεται καθαρά ακόμα και από τα αποσπάσματα της απόφασης 645 του Ε’ Τμήματος, που παραθέσαμε παραπάνω. Ο Φάμελλος έκανε την πονηριά να επιχειρήσει να νομιμοποιήσει ξεχερσώματα, τροποποιώντας την παρ. 1 του άρθρου 67 του νόμου 998/1979. Το έκανε και στο νομοσχέδιο που κατέθεσε και στη (ν)τροπολογία που κατέθεσε και ψηφίστηκε με fast track διαδικασία στις 5 Ιούνη.
Γνωρίζει, όμως, ότι και με τη ντροπολογία, όταν συζητηθεί στην Ολομέλεια του ΣτΕ η απόφαση του Ε’ Τμήματος, δε θα έχει καμία τύχη. Την ψήφισε μόνο και μόνο για να καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες και να ψαρέψει ψήφους σαν σύγχρονος Μαυρογιαλούρος. Αυτό φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι, μετά την ψήφιση της (ν)τροπολογίας, το Γραφείο Τύπου έσπευσε, ύστερα από υπόδειξή του, να εκδώσει Δελτίο Τύπου για να γνωστοποιήσει την ψήφισή της.
Με το νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας την Παρασκευή 31 Μάη, επιδιώκει να νομιμοποιήσει και άλλα δάση και δασικές εκτάσεις που εντάχθηκαν όχι σύννομα σε σχέδια πόλης. Επ’ αυτού θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά σε επόμενο άρθρο μας.
Και βέβαια, θα επιμείνουμε να απαιτούμε από το Γενικό Διευθυντή Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος να υποχρεώσει τον αρμόδιο Διευθυντή να αναρτήσει ξανά τους δασικούς χάρτες από τους οποίους είχαν εξαιρεθεί οι κακόφημες οικιστικές πυκνώσεις.
Γεράσιμος Λιόντος
Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***