Μετά τις δημόσιες καταγγελίες μας (βλ. εδώ και εδώ) για τη δενδροκτονία που τελέστηκε στο ορεινό Πικέρμι από τον Δήμο Ραφήνας και τους εργολάβους του με τις ευλογίες του Δασαρχείου Πεντέλης, παρήλθε ένα διάστημα 4 εβδομάδων όπου επικράτησε μια σχετική ύφεση στις καρατομήσεις των δέντρων. Προχτές, όμως, δημοσιεύτηκε ένα δελτίο τύπου στην ιστοσελίδα του Δήμου που αναγγέλει μια 2η φάση δενδροκτονίας μέχρι τα τέλη Οκτώβρη. Μετά την ολοκλήρωση της δενδροκτονίας θα ακολουθήσει «αναδάσωση» των καμένων εκτάσεων ...καθ' υπαγόρευση του Γενικού Γραμματέα Δασών, Κωνστ. Αραβώση.
Απόσπασμα του δελτίου τύπου
Είναι άγνωστο ακόμη σε ποιες εκτάσεις θα τελεστεί η νέα δενδροκτονία, όμως σε συνδυασμό με ό,τι γράφεται ότι θα ακολουθήσει προμηνύεται μια καταστροφική παρέμβαση στις καμένες δασικές εκτάσεις που θα υπηρετήσει προεκλογικούς και μόνο σκοπούς.
Είναι πρωτάκουστο να γίνεται αναδάσωση σε καμένες εκτάσεις τρεις μήνες μετά την πυρκαγιά.
Ολα τα πρωτόκολλα διαχείρισης ενός καμένου δάσους δίνουν προτεραιότητα στα αντιδιαβρωτικά έργα, προκειμένου να συγκρατηθούν τα χώματα και να σταθεροποιηθεί το έδαφος. Διαφορετικά τα φυτεμένα δενδρύλλια της «αναδάσωσης», με τις πρώτες δυνατές βροχές του χειμώνα θα παρασυρθούν μαζί με τα χώματα, ειδικά στις επικλινείς καμένες πλαγιές του Πεντελικού.
Με ποιά κριτήρια αποφάσισε ένα κλιμάκιο της Δ/νσης Αναδασώσεων ότι «δεν απαιτείται η υλοποίηση αντιδιαβρωτικών έργων»; Δεν απαιτούνται ή μήπως δεν είναι εφικτό να γίνουν, αφού στις πολλαπλά καμένες εκτάσεις του Πεντελικού είχαν απομείνει λίγα δέντρα κατάλληλα για κορμοδέματα; Η αναδάσωση επιτελεί την αντιδιαβρωτική και αντιπλημμυρική λειτουργία όταν τα φυτεμένα δενδρύλλια θα έχουν αναπτύξει βαθύ και εξαπλωμένο ριζικό σύστημα, δηλαδή τουλάχιστον 2 χρόνια μετά τη φύτευση. Καμία αντιπλημμυρική θωράκιση δεν θα προσφέρει, το φετινό χειμώνα, μια προεκλογική «αναδάσωση». Ας το πάρουν απόφαση: η καλύτερη προστασία των κατάντη περιοχών από τις φετινές πλημμύρες είναι η απομάκρυνση των καταπατήσεων και των αυθαίρετων κτισμάτων από τα κατάντη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Επιπλέον, μια πρόωρη αναδάσωση δεν έχει ελπίδες επιτυχίας. Η καμένη γη το καλοκαίρι θα γίνει καμίνι για τα φυτεμένα δενδρύλλια. Προέχει η παρατήρηση από τις δασικές υπηρεσίες της φυσικής αναγέννησης του δάσους, που ήδη έχει ξεκινήσει. Η φυσική αναγέννηση, κυρίως θαμνώδης μακία βλάστηση, δημιουργεί εκείνο το ευνοϊκό μικροκλίμα ώστε σε μια μελλοντική αναδάσωση τα νεαρά δενδρύλλια να επιβιώσουν από τους καλοκαιρινούς καύσωνες. Στις περιοχές που η φυσική αναγέννηση είναι επιτυχής (φυσική αναδάσωση) δεν χρειάζεται να γίνει καμία τεχνητή αναδάσωση. Εκεί που η φυσική αναγέννηση είναι ασθενής, πράγμα που πιστοποιείται από τη δασική υπηρεσία 1-2 χρόνια μετά την πυρκαγιά, η Δ/νση Αναδασώσεων θα επιλέξει τα μέρη όπου θα υλοποιήσει την τεχνητή αναδάσωση κατόπιν σχετικής ΜΕΛΕΤΗΣ και όχι κατόπιν ανταλλαγής επιστολών με βλαχοδήμαρχους.
Οχι πειράματα [δημοσίευμα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 21-22/8/2021]
Αυτά διδάσκει η επιστήμη της Δασολογίας.
Εδώ, στον Δήμο των «σεληνιακών τοπίων» και των fake awards, προκειμένου να βγάλουν προεκλογικές φωτογραφίες με τις τσάπες παρά πόδα, θα βάλουν κόσμο και μπουλντόζες μέσα στα καμένα, θα φέρουν και τα τοπικά φερέφωνα και όλοι μαζί θα ποδοπατήσουν once4all την αυτοφυή αναγεννώμενη βλάστηση.
Ως επίλογο, παραθέτουμε τη ματιά ενός συνοδοιπόρου δασολόγου για το ίδιο θέμα και θα επανέλθουμε.
Λίγο μετά τη συμπλήρωση τριών μηνών από την πυρκαγιά που κατέκαψε το πολύπαθο ανατολικό Πεντελικό, συγκεκριμένα σήμερα, 30/9/2022 μία «περίεργη» ανάρτηση εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα του Δήμου Ραφήνας–Πικερμίου. «Περίεργη» γιατί μοιάζει αδιανόητη, αφού αναφέρει πως:
«Μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς, μετέβη άμεσα κλιμάκιο υπαλλήλων της Διεύθυνσης Αναδασώσεων Αττικής του ΥΠΕΝ, για να εκτιμήσει εάν απαιτείται η κατασκευή ορεινών αντιδιαβρωτικών αντιπλημμυρικών έργων (κορμοφράγματα, κλαδοπλέγματα, σανιδότοιχοι) για την προστασία των κατάντη περιοχών από πλημμυρικά φαινόμενα.
Η αρμόδια υπηρεσία προέκρινε ότι δεν απαιτείται η υλοποίηση τέτοιων έργων ενώ είναι απαραίτητο να υλοποιηθεί αναδάσωση της περιοχής εντός της τρέχουσας φυτευτικής περιόδου (τέλη Οκτωβρίου του 2022)».
Αναδάσωση σε περιοχές που καλύπτονταν, έστω και μερικώς, με χαλέπιο πεύκη.
Καταλαβαίνω τη «δενδροφύτευση» πολεοδομημένων, καμένων περιοχών, αλλά αδυνατώ να καταλάβω τη σπουδή για την «αναδάσωση» των καμένων δασών και δασικων εκτάσεων. Ακόμα και αν οι καμένες συστάδες δεν είχαν στο σύνολο τους δέντρα σε αναπαραγωγική ηλικία, υπήρχαν και μεγαλύτερα άτομα, ήδη από χρόνια παραγωγικά.
Πώς θα επέμβουν (και μάλιστα με την προτροπή της Δ/νσης Αναδασώσεων) σε καμένο τόπο και μάλιστα όταν ήδη έχει ξεκινήσει η αναβλάστηση αειφύλλων πλατυφύλλων, ακόμα και σπόρων χαλεπίου; Πώς θα παρέμβουν, προφανώς καταστρέφοντας τη φυσική αναγέννηση, πριν ακόμα αυτή η αναγέννηση εμφανιστεί και δείξει τη δυναμική της;
Ως δασολόγος θλίβομαι και μένω με το αμείλικτο ερώτημα για το αν οι πολιτικές παρεμβάσεις και η ανάγκη των διοικητικών —αιρετών ή μη— για «προβολή με κάθε μέσο» έφτασαν πια να ορίζουν ακόμα και αυτή την ίδια τη φυσική πορεία της επούλωσης των βαθιών τραυμάτων που προκαλεί η ανθρώπινη δραστηριότητα. Πριν και μετά την πυρκαγιά και με αναμενόμενα καταστροφικά αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***