Ενός Κυνηγιού ... Μύρια έπονται

Αν και κρίσιμη δραστηριότητα για την επιβίωση των ανθρώπων πριν 100.000 χρόνια, το κυνήγι δεν είναι πλέον τίποτα περισσότερο από μια βίαιη μορφή αναψυχής που η συντριπτική πλειοψηφία των κυνηγών δεν χρειάζεται για την επιβίωσή της.

Το κυνήγι έχει συμβάλει στην εξαφάνιση πολλών ειδών παγκοσμίως και πολλά ζώα υφίστανται έναν παρατεταμένο και οδυνηρό θάνατο όταν τραυματίζονται από τους κυνηγούς. Εκτιμάται ότι το 50 τοις εκατό των ζώων που πυροβολούνται τραυματίζονται αλλά δεν σκοτώνονται και δεν περισυλλέγονται από τους κυνηγούς. Για παράδειγμα, ένα είκοσι τοις εκατό των αλεπούδων που τραυματίζονται στο κυνήγι πυροβολούνται, ενώ το 10 τοις εκατό που καταφέρνουν να ξεφύγουν, υποκύπτουν στη τραγική μοίρα του λιμού. Άλλη μελέτη αναφέρει ότι εκατομμύρια τραυματισμένων παπιών δεν περισυλλέγονται από τους κυνηγούς και καταλήγουν μετά από έναν επώδυνο θάνατο.

Το κυνήγι διαταράσσει τη μετανάστευση και τη χειμερία νάρκη και καταστρέφει οικογένειες και ολόκληρες κοινότητες ζώων. Το άγχος που υποφέρουν τα θηρεύσιμα αλλά και τα μη θηρεύσιμα ζώα, και που προκαλείται από την όλη αναταραχή που δημιουργούν οι κυνηγοί, βλάπτει σοβαρά τις διατροφικές τους συνήθειες καθιστώντας δύσκολο γι’ αυτά να αποθηκεύουν το λίπος και την ενέργεια που χρειάζονται για να επιβιώσουν το χειμώνα.

Εδώ και μερικά χρόνια οι κυνηγοί αυτοανακηρύσσονται διαχειριστές της φύσης με τις ευλογίες του κράτους που επωφελείται εισπράττοντας τα ματωμένα χρήματά τους. Σε πολλές χώρες το κράτος αναλαμβάνει το ίδιο να εξοντώσει τα λεγόμενα «αρπακτικά» (π.χ. μαζική εξόντωση λύκων στην Αλάσκα από ελικόπτερα) προκειμένου οι κυνηγοί να έχουν περισσότερα θηράματα, ενώ στην Ελλάδα οι ίδιοι οι κυνηγετικοί σύλλογοι τοποθετούν δηλητηριασμένα δολώματα για να εξολοθρεύσουν τους φυσικούς εχθρούς αλλά και τα σκυλιά άλλων κυνηγών για να μην κυνηγούν στα μέρη τους. Επιπλέον πολλοί κτηνοτρόφοι δηλητηριάζουν τα κυνηγόσκυλα με αποτέλεσμα να θανατώνονται και πολλά πτωματοφάγα πτηνά και άλλα είδη.

Όμως η φύση δεν χρειάζεται διαχειριστές. Η λεπτή ισορροπία των οικοσυστημάτων εξασφαλίζει την επιβίωσή τους, εάν αυτά παραμείνουν αμετάβλητα από εξωγενείς παρεμβάσεις. Οι φυσικοί εχθροί βοηθούν στη διατήρηση αυτής της ισορροπίας κυνηγώντας μόνο τα πιο αδύναμα και άρρωστα ζώα, ενώ οι κυνηγοί σκοτώνουν οποιοδήποτε ζώο του οποίου το κεφάλι θα ήθελαν να πάρουν ως τρόπαιο, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων και υγιών ζώων που χρειάζονται για να διατηρήσουν έναν ισχυρό πληθυσμό για το είδος τους.

Δεν είναι μόνο ότι το «άθλημα» κυνήγι θέτει σε κίνδυνο την ισορροπία της φύσης αλλά δημιουργεί κι άλλα προβλήματα. Για παράδειγμα, η απελευθέρωση των εκτρεφόμενων ειδών με σκοπό τη θήρευσή τους συμβάλλει στην εξάπλωση των παθήσεων που αυτά αναπτύσσουν στην κατάσταση αιχμαλωσίας μολύνοντας έτσι τα ενδημικά είδη.

Επίσης το κυνήγι προκαλεί πολλά ατυχήματα που έχουν θύματα είτε μη θηρεύσιμα είδη, είτε ακόμα και ανθρώπους. Τα λιγοστά κέντρα περίθαλψης άγριων ζώων που δραστηριοποιούνται στη χώρα βρίθουν από χρυσαετούς, μαυρογύπες, νανόκυκνους, γερακίνες, μπούφους κλπ που συνεχώς καταφθάνουν εκεί τραυματισμένα. Όμως το κακό δεν σταματά εδώ. Πολλά από τα σκυλιά που χρησιμοποιούνται στο κυνήγι κρατούνται διαρκώς αλυσοδεμένα, δεν έχουν επαρκή κτηνιατρική κάλυψη και σήμανση, είναι σκελετωμένα, μεταφέρονται μέσα σε σκοτεινά και μικρά κουτιά στις κυνηγετικές τοποθεσίες, ενώ πολλά χάνονται κατά τη διάρκεια του κυνηγιού ή εγκαταλείπονται από τους ιδιοκτήτες τους μετά τη λήξη του για να πεθάνουν από λιμό.

Με αφορμή την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου 2011-2012, η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων και η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία καλούν την πολιτεία να αρχίσει επιτέλους να αντιμετωπίζει όλα αυτά τα προβλήματα λαμβάνοντας άμεσα μέτρα προστασίας της άγριας ζωής σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές συμβάσεις που έχει υπογράψει και να αρχίσει να βάζει στην πολιτική της ατζέντα την άμεση και οριστική κατάργηση του κυνηγιού.

Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

Έναρξη Κυνηγετικής Περιόδου 20 Αυγούστου 2011

Δυστυχώς για άλλη μια χρονιά υπεγράφη η νέα ρυθμιστική που σηματοδοτεί την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου, που αρχίζει στις 20 Αυγούστου 2011 και λήγει στις 29 Φεβρουαρίου 2012, από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.

Η νέα ρυθμιστική, ως είθειστε, δεν διαφέρει από την περυσινή παρά μόνο σε μερικά επουσιώδη σημεία. Η ουσία παραμένει ότι η φτερωτή και τριχωτή πανίδα της χώρας εκποιείται κάθε χρόνο στους μακελάρηδες κυνηγούς που όχι μόνο θερίζουν ζωές, αλλά και αυτοπροσδιορίζονται με ανείπωτη κομπορρημοσύνη «διαχειριστές της φύσης». Η δε πολιτεία επικυρώνει αυτή τη θανατολατρικά ψυχαγωγική δραστηριότητα προκειμένου να εισπράξει ολίγα όβολα από τους πήλινους λάτρεις της φύσης που με ανυπομονησία περιμένουν την αποφράδα ημέρα της έναρξης για να εκτονώσουν τα καταστροφικά ένστικτά τους.

Ζητούμε για πολλοστή φορά την άμεση και οριστική κατάργηση του κυνηγιού ως κέλευσμα των καιρών μας και ως δραστηριότητα μη συμβατή και ηθική με τον 21ο αιώνα. Η φύση δεν χρειάζεται μελέτες και δολοφονίας επιστημοσύνη. Δεν υπάρχει αειφορία στο κυνήγι παρά μόνο στο μυαλό των τουφεκιοφόρων που πυροβολούν με παρωπίδες και μας γυρίζουν στην εποχή του Νεάντερνταλ.

Εμείς δεν έχουμε από το να ευχηθούμε στους μεν κυνηγούς αστοχία στις βολές τους στο δε αρμόδιο Υπουργό αφύπνιση και ενσυναίσθηση για τη ζωή των αδικοχαμένων θυμάτων. Η ζωή δεν αποτιμάται εις χρήμα και το γεγονός παραμένει ότι τα λεφτά που εισπράττει ο κρατικός κορβανάς είναι από το αίμα αθώων ζώων.

Για τον ΠΟΦΥΖΩ
Ρόζα Μηνακούλη

πηγή: ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ.