Εφαρμογή του επιστημονικού ορισμού του δάσους

Κατάντησε γεφύρι της Αρτας

Στις 16 Μάη του 2014, αναρτήθηκε στη Διαύγεια απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΠΕΚΑ) Ν. Ταγαρά με την οποία γινόταν αποδεκτή η απόφαση 32/8.1.13 του ΣτΕ και καταργούνταν η απόφαση του πρώην υφυπουργού ΠΕΚΑ Αθ. Μωραϊτη, με την οποία υπονομευόταν με αριθμητικά δεδομένα ο επιστημονικός ορισμός του δάσους. Η απόφαση 32 του ΣτΕ δημοσιεύτηκε στις 8 Γενάρη του 2013 και ενώ η εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ είναι υποχρεωτική, χρειάστηκε να διεξαχθεί σκληρός αγώνας (17 μήνες ως τότε) προκειμένου να καμφθεί η αντίσταση του αναπληρωτή υπουργού Σ. Καλαφάτη και του Ειδικού Γραμματέα Δασών Γ. Αμοργιανιώτη. Σ’ αυτόν τον αγώνα καταλυτική ήταν η συμβολή της εφημερίδας μας. Αυτό το αναγνωρίζουν όλοι οι δασολόγοι που βιώνουν από κοντά τα γεγονότα και αγωνι-ούν για την τύχη της απόφασης 32 του ΣτΕ και παραπέρα την εφαρμογή του επιστημονικού ορισμού του δάσους.

Μετά από έρευνα που κάναμε, διαπιστώσαμε ότι ναι μεν η απόφαση του Ν. Ταγαρά ανέβηκε στη Διαύγεια, όμως ταυτόχρονα η Διεύθυνση Προστασίας Δασών, με άνωθεν εντολή, υπονόμευε την εφαρμογή της σε δύο επίπεδα:

Πρώτον, στις πράξεις χαρακτηρισμού.

Δεύτερον, οργάνωνε συσκέψεις με υπηρεσιακό στέλεχος της Διεύθυνσης Δασικών Χαρτών, προκειμένου να αναβληθεί η αποστολή εγκυκλίου διαταγής στις Περιφερειακές Διευθύνσεις για να εφαρμοστεί η απόφαση 32 του ΣτΕ στη σύνταξη των Δασικών Χαρτών και να εντάσσονται στους δασικούς χάρτες τα φρύγανα και οι άβατες κλιτύες των ορέων. Το επιχείρημά τους ήταν ότι η απόφαση του ΣτΕ είναι ανεπαρκής για να μπορούν οι δασάρχες στην περιφέρεια να αντιμετωπίζουν ενιαία τα πράγματα και να μην εκδίδουν συγκρουόμενες πράξεις χαρακτηρισμού.

Διάσκεψη για το κλίμα: Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…

Γιατί η 23η Σεπτέμβρη ήταν μία «ιστορική μέρα»; Δεν το γνωρίζετε; Θα πρέπει να ντρέπεστε που είστε τόσο αδιάφοροι για τέτοιας «ιστορικής σημασίας» γεγονότα, όπως η παγκόσμια διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, που έγινε την περασμένη Τρίτη στη Νέα Υόρκη! Και μόνο ο χρόνος που διήρκησε αυτή η διάσκεψη προϊδεάζει για το πόσο σημαντική ήταν. Μόλις μία μέρα ήταν αρκετή για να συζητήσουν και να καταλήξουν σε αποφάσεις 100 ηγέτες κρατών και 800 ηγετικά στελέχη επιχειρήσεων και οικονομικών οργανισμών, ώστε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, που προήδρευε στη διάσκεψη, να δηλώσει περιχαρής: «Σήμερα ήταν μία μεγάλη μέρα, μία ιστορική μέρα. Ποτέ πριν δεν συγκεντρώθηκαν τόσοι πολλοί ηγέτες για να δεσμευτούν σε δράση για την κλιματική αλλαγή».

Ακόμη και στο τελευταίο ψέματα έλεγε! Το 2008, στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή (που απετέλεσε το μεγαλύτερο φιάσκο όλων των εποχών), μαζεύτηκαν αντιπροσωπίες από 200 χώρες, 110 ηγέτες και 15.000 συμμετέχοντες, οι οποίοι συζήτησαν επί δύο ολόκληρες εβδομάδες, χωρίς να καταλήξουν πουθενά σε πρακτικό επίπεδο.

Ψηφοθηρική επίθεση στο Πεντελικό όρος

Σταυρογιάννη Λούλη | 17.09.2014

Σε άγρια ψηφοθηρία επιδίδεται η κυβέρνηση διά του υπουργού Εθνικής Άμυνας, και επιτρόπου πλέον, του νυν και πρώην αναπληρωτών υπουργών ΠΕΚΑ (Ν. Ταγαρά, Στ. Καλαφάτη) τάζοντας οικόπεδα για να κτίσουν τα μέλη του Αυτόνομου Οικοδομικού Οργανισμού Αξιωματικών στις υπώρειες της κακοποιημένης και καμένης Πεντέλης, στο κενό που αφήνουν οι οικισμοί της "Καλλιτεχνούπολης" και των οικοδομικών συνεταιρισμών "Αγίου Σπυρίδωνα και ΠΑΝ" στο σώμα του ορεινού όγκου. Μια έκταση 6.000 στρεμμάτων, εκ των οποίων τα 2.000 δασικά, τα 1.000 ανήκουν στην Α' Ζώνη Προστασίας του Πεντελικού, ενώ περιλαμβάνει και κομμάτι της αρχαιολογικής περιοχής του Πικερμίου. Για τον λόγο αυτόν τουλάχιστον τρεις φορές το ΣτΕ επέστρεψε με την ένδειξη παράνομο και αντισυνταγματικά ισάριθμα σχέδια Προεδρικών Διαταγμάτων για την πολεοδόμηση της περιοχής τού τότε ΥΠΕΧΩΔΕ.

Πατώντας στον αντιδασικό νόμο 4280/2014, που ψηφίστηκε από τους βουλευτές της συγκυβέρνησης τον Αύγουστο, στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας πραγματοποιήθηκε χθες, κατά την ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ, "παρουσίαση του προγράμματος αξιοποίησης της έκτασης" για τη "στεγαστική αποκατάσταση" 2.000 δικαιούχων" με τη συμμετοχή του αρχηγού ΓΕΘΑΑ και του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού. Τη δεκαετία του 2000, ο τότε υπουργός Ά. Τσοχατζόπουλος σε προεκλογική περίοδο είχε υποσχεθεί το ίδιο.

Ο Δ. Αβραμόπουλος, υπουργός Εθνικής Άμυνας και Ευρωπαίος επίτροπος, περιχαρής δήλωσε ότι ξεπεράστηκαν οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις δηλαδή η καταπάτηση του Συντάγματος και η περιφρόνηση της νομολογίας του ΣτΕ και μια "χέρσα και εγκαταλελειμμένη έκταση" μετατρέπεται σε έναν σύγχρονο οικισμό με πολλές κοινωφελείς λειτουργίες, καθώς με τον νέο νόμο το 50% της έκτασης θα παραχωρηθεί στο Δημόσιο και το άλλο μισό θα κτιστεί.

Τα 2.200 στρέμματα θα πολεοδομηθούν, είπε ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ Ν. Ταγαράς, και τα υπόλοιπα θα προστατευθούν λέγοντας το αμίμητο "δίνουμε αυτό το δασικό οικοσύστημα που δημιουργείται όχι μόνο στην υπηρεσία του συγκεκριμένου οικισμού που θα πολεοδομηθεί, αλλά και της ευρύτερης περιοχής". Ο αρχηγός ΓΕΘΑΑ Μ. Κωσταράκος... κάρφωσε πώς το "απόρθητο και απείραχτο" Πικέρμι για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις "κατακτήθηκε": με την προσωπική εμπλοκή του κυρίου πρωθυπουργού.

Την ψηφοθηρία άθελά της αναδεικνύει η "Εθνική Ηχώ", η εφημερίδα των αποστράτων, στο φύλλο του Αυγούστου, αριθμός 610, η οποία χαιρετίζει την ψήφιση του νόμου και περιγράφει τη διανομή των οικοπέδων ως μια μεγάλη και σχετικά χρονοβόρα διαδικασία. Ήτοι "έκδοση υπουργικών αποφάσεων και λοιπών διοικητικών πράξεων προκειμένου ο ΑΟΟΑ να υποβάλει τη σχετική αίτηση για υπαγωγή στον νόμο". Η διαδικασία προβλέπει "την αναθεώρηση διοικητικών πράξεων που είχαν εκδοθεί στο παρελθόν, τη σύνταξη πολεοδομικής μελέτης με τις νέες κατευθύνσεις, την υποβολή της στο ΥΠΕΚΑ και μερίμνη αυτού Σύνταξη νέου Προεδρικού διατάγματος, μετά την έγκριση του οποίου θα ακολουθήσει η μελέτη των έργων υποδομής, η έναρξη κατασκευής των οποίων θα επιτρέψει την διανομή της πολεοδομημένης έκτασης στους δικαιούχους".

Πηγή: Η ΑΥΓΗ

Θύμα της κρίσης ή πολιτική επιλογή η κατεδάφιση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στην Ελλάδα;

Οικοδομή υπεράνω κανόνων και περιορισμών, επενδύσεις άνευ κριτηρίων, νομιμοποίηση αυθαιρέτων, ακόμα και εντός προστατευόμενων περιοχών, φωτογραφικές διατάξεις, κακονομία, απαξίωση θεσμών. Κρίση για τα υδάτινα οικοσυστήματα, απροστάτευτα δάση, καταδίκες της Ελλάδας για περιβαλλοντικές παραβάσεις. Αλλά και βελτιωμένη περιβαλλοντική πληροφόρηση, αυξανόμενη περιβαλλοντική εγρήγορση, εθνικά πάρκα που έχουν ελπίδες, δικαιοσύνη για κάποια περιβαλλοντικά εγκλήματα.

Αυτά είναι ορισμένα μόνο από τα βασικά συμπεράσματα της 10ης ετήσιας έκθεσης περιβαλλοντικής νομοθεσίας, την οποία έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα το WWF Ελλάς. Κατά την περίοδο που καλύπτει η φετινή έκθεση (Ιούλιος 2013 – Ιούνιος 2014) φάνηκε πως η περιβαλλοντικά ανεμπόδιστη ανάπτυξη μεγάλων επενδύσεων, κυρίως στον τομέα του τουρισμού, αποτελεί το νέο αναπτυξιακό πρόταγμα, στο οποίο όλα τα συναρμόδια υπουργεία καλούνται να αναπροσαρμόσουν τη νομοθεσία και τις πολιτικές τους. Επίσης ως πολιτικά δεδομένο αντιμετωπίζεται το «αναπτυξιακό» πρόσημο της οικοδομής νέων κτισμάτων και της νομιμοποίησης αυθαιρέτων, ακόμα και μέσα σε περιοχές που διέπονται από ειδικά προστατευτικά καθεστώτα.

Οι τομείς που υπέστησαν τα σημαντικότερα πλήγματα, ώστε να διευκολυνθεί το αναπτυξιακό μοντέλο που περιγράφηκε προηγουμένως, ήταν:

Βιομηχανικός πολιτισμός, παραγωγή και κατανάλωση κρέατος

Βιομηχανικός πολιτισμός, παραγωγή και κατανάλωση κρέατος

Το κείμενο αυτό γράφτηκε με αφορμή την εκδήλωση που έγινε στις 14/3/14 στην Αθήνα.  Σε μορφή pdf A5: Βιομηχανικός πολιτισμός, παραγωγή και κατανάλωση κρέατος

Σε όλο τον πλανήτη και κυρίως στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες παράγονται και καταναλώνονται τεράστιες ποσότητες κρέατος. Για να τραφεί με κρέας ο αστικοποιημένος παγκόσμιος πληθυσμός έχουν κατασκευαστεί υπερσύγχρονες φυλακές για μη ανθρώπινα ζώα, αυτοματοποιημένα σφαγεία και ένα ολόκληρο σύστημα διανομής όπου στοιβάζονται κατά χιλιάδες. Εκτός από τον άμεσο βασανισμό των ζώων, για να λειτουργήσει όλος αυτός ο μηχανισμός αποστραγγίζεται η γη και μολύνεται η βιόσφαιρα με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον οργανικό κόσμο. Στα πλαίσια του τεχνοβιομηχανικού συστήματος ο σύγχρονος άνθρωπος καταλήγει να γίνεται φανατικός καταναλωτής, να υπακούει σε ένα στυγνό καταμερισμό εργασίας και ως συνήθως να αφομοιώνει τις ανθρωποκεντρικές και ατομικιστικές ιδεοληψίες (συμπεριλαμβανομένου του σοσιαλισμού σε κάθε του έκφανση) που τον εμποδίζουν να συναισθανθεί τα μη ανθρώπινα ζώα και να αντιληφθεί τις γενικές συνέπειες της βιομηχανικής παραγωγής σε κάθε επίπεδο. Ένα σύνολο από θεσμούς και ιδεολογίες ευθύνονται για την αναπαραγωγή και τη διαιώνιση του βιομηχανικού πολιτισμού, μιας κατάστασης αμιγώς εξουσιαστικής, που ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες έχει βάλει στο στόχαστρο του οτιδήποτε έμβιο υπάρχει στον πλανήτη αλλά και τη γη την ίδια, για να θρέψει τη λαιμαργία της μηχανής του.

Disruption

Η περιβαλλοντική αποδιοργάνωση του πλανήτη Γη είναι γεγονός. Ας αναζητήσουμε τις αιτίες και ας δράσουμε όσο ακόμα είναι καιρός...

---

DISRUPTION - a film by KELLY NYKS & JARED P. SCOTT from Watch Disruption

Ηλίας Πετρόπουλος – Η ονοματοθεσία οδών και πόλεων

«Στις δημοτικές εκλογές του 1957 (επί δικτατορίας Καραμανλή) η ΕΔΑ κατάφερε να αποσπάσει την Θεσσαλονίκη, παίρνοντας είκοσι-εφτά έδρες στο δημοτικό συμβούλιο και αφήνοντας στην Δεξιά μόνον τέσσερις έδρες. Παρακολούθησα, ενεργώς, την ευέλικτη τακτική των τοπικών αριστερών, που, επί δημαρχίας των, κατόρθωσαν να κερδίσουν αρκετά πράματα, γιατί η μάχη (παρά την συντριπτική πλειοψηφία της ΕΔΑ) δεν ήταν διόλου εύκολη, αφού η Νομαρχία Θεσσαλονίκης και το φασιστικό Κράτος αντιδρούσαν συνεχώς – π.χ. ο εκεί νομάρχης, ο πεισματάρης στρατηγός Καραμπότσος, απαιτούσε πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων ακόμη και για τους οδοκαθαριστές που προσλάμβανε ο Δήμος και που, εννοείται, ήσανε αριστεροί.

Τότε ανέκυψε και το σκάνδαλο της μετονομασίας της Πλατείας Ιωάννου Μεταξά (πρόκειται για το γνωστό Βαρδάρι), που, παλιότερα, έφερε το επίσημο όνομα Πύλη Αξιού. Το δημοτικό συμβούλιο, με μια μετριοπαθή απόφαση, βάφτισε το κακόφημο Βαρδάρι, Πλατεία Αλεξάνδρου Σβώλου. Η Δεξιά φρύαξε. Επακολούθησαν άγριοι καβγάδες. Στο τέλος, εδόθη, σαν συμβιβαστική λύση, η φόρμουλα Πλατεία Ομονοίας. Είναι η εποχή που, για πρώτη φορά, συνειδητοποίησα την τεράστια σημασία που είχε το θέμα της ονοματοθεσίας των οδών και πλατειών.

Φυσικά, οι μετονομασίες των οδών και πλατειών ανάγονται στο γενικότερο θέμα των μετονομασιών των τοπονυμίων, που μέσα σε λίγες δεκαετίες άλλαξαν ριζικά (και επί το εθνικώτερον) το πρόσωπο της χώρας μας. Οι σχετικές επιτροπές, με καθοδηγητή τον αρχιπατριώτη Νικόλαο Πολίτη, εξαφάνισαν δια παντός τα σλαβικά και τούρκικα και αρβανίτικα ονόματα των χωριών και των πόλεων και των βουνών και των ποταμών της Ελλάδας, σκορπίζοντας εδώ-εκεί νέα ονόματα τελείως αρχαιοπρεπή και ηλίθια. Έτσι, η Βοστίτζα έγινε Αίγιον, το Γιδά βαφτίστηκε Αλεξάνδρεια και τα ποτάμια Βαρδάρης και Μαρίτζα απόχτησαν αντιστοίχως τα ονόματα Αξιός και Έβρος. Η προγονοπληξία ήταν (και είναι) τόσο μεγάλη, που ακόμη και η Καλαμάτα έλαβε το αρχαίο όνομα Καλάμαι. Όταν αποκαλύφθηκε ότι αι αρχαίαι Καλάμαι δεν είχαν καμιά τοπογραφική σχέση με την Καλαμάτα, το Κράτος μας ξαναγύρισε στα κλασμένα μαρούλια – δηλαδή, στο δοκιμασμένο λαϊκό όνομα Καλαμάτα. Οι επιτροπές μετονομασίας των τοπονυμίων εξακολουθούν να υφίστανται. Μάλιστα, επί Χούντας, ανέπτυξαν ιδιαίτερη δραστηριότητα. [...]

Ένα κρίσιμο στάδιο για την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου

του Πέτρου Κακούρου*

Η ψήφιση του νόμου για τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες στα δάση (Ν. 4282/2014, ΦΕΚ Α’159, Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση - Βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών - Ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας και άλλες διατάξεις) ήταν απαραίτητη για την ολοκλήρωση ενός βασικού πλέγματος νόμων για τη διευκόλυνση όλων όσων ενδιαφέρονται να ιδιοποιηθούν δημόσια γη με τις ελάχιστες ή χωρίς περιβαλλοντικές δεσμεύσεις. Προηγήθηκε το ξεχαρβάλωμα του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού (N.4269, ΦΕΚ Α’142, Χωροταξική και πολεοδομική μεταρρύθμιση - Βιώσιμη ανάπτυξη), σειρά νομοθετημάτων για τη διευκόλυνση ανάπτυξης μεγάλων τουριστικών υποδομών και φυσικά η νομοθεσία που διευκολύνει την παράδοση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας σε ιδιώτες. Τελευταίο εμπόδιο είναι η νομοθεσία για τον αιγιαλό, για την υπερπήδηση του οποίου έγιναν ήδη τα πρώτα βήματα.

Κυκεώνας διατάξεων

Συχνά, τα πολιτικά κόμματα, οι οργανώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, τοπικοί σύλλογοι κ.λπ. υπολογίζουν στην προφανή αντισυνταγματικότητα πολλών διατάξεων, στο ότι αυτές είναι αντίθετες και με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και θεωρούν ότι θα τις αντιμετωπίσουν νομικά κατά την εφαρμογή. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.