Στα πλαίσια της διαβούλευσης που όρισε η Περιφέρεια Αττικής για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) της οριόθετησης του ρέματος Βαλανάρη, καταγράφουμε αναλυτικά τις θέσεις της ανεξάρτητης πρωτοβουλίας πολιτών
Σχετικό υπόμνημα έχει κατατεθεί στη Δ/νση Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Αττικής (αρ.πρωτ. 98726/14-5-2015), στη Γραμματεία του Περιφ. Συμβουλίου Αττικής (αρ.πρωτ. 98843/14-5-2015), στη Δ/νση ΠΕΧΩ της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (αρ.πρωτ. Φ5074/2707/18-5-1015) και στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου (αρ.πρωτ. 5575/25-5-2015).
Δασαμάρι S.O.S.για την εν λόγω μελέτη. Οι θέσεις αυτές έχουν παρουσιαστεί σε συλλογικά όργανα του δήμου Ραφήνας μετά πολλών εμποδίων (τοπικά και δημοτικά συμβούλια που διακόπηκαν και αναβλήθηκαν, διαβουλεύσεις που δεν έλαβαν απόφαση) βρίσκοντας απέναντι δύο αντιδημάρχους του δήμου Ραφήνας που φανατικά υπερασπίζονται μια προχειρότατη μελέτη που βρίθει λαθών.
Σχετικό υπόμνημα έχει κατατεθεί στη Δ/νση Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Αττικής (αρ.πρωτ. 98726/14-5-2015), στη Γραμματεία του Περιφ. Συμβουλίου Αττικής (αρ.πρωτ. 98843/14-5-2015), στη Δ/νση ΠΕΧΩ της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (αρ.πρωτ. Φ5074/2707/18-5-1015) και στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου (αρ.πρωτ. 5575/25-5-2015).
Θέσεις για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου
“Οριστική οριοθέτηση τμημάτων ρέματος Βαλανάρης”
“Οριστική οριοθέτηση τμημάτων ρέματος Βαλανάρης”
Α. Γενικές παρατηρήσεις
1. Πρόκειται για μελέτη που ονομάζεται μεν “οριοθέτησης” αλλά επί της ουσίας αφορά έργα “διευθέτησης” στο ρέμα Βαλανάρη, πράγμα που καταγράφεται συγκεκριμένα σε πολλά σημεία της μελέτης, ενδεικτικά βλ. σελ. 4(+6), 4(+8), 8(-6), 10(+3), 13(+3) *.
2. Η πραγματική περιβαλλοντική κατάσταση του οικοσυστήματος της περιοχής μάλλον αγνοείται από τους μελετητές. Ηδη από τη σελ. 18 όπου καταγράφονται οι χρήσεις γης στις περιοχές που διατρέχουν τα εξεταζόμενα τμήματα των ρεμάτων Βαλανάρη και Δασαμάρι, δεν αναφέρουν καθόλου και επομένως δεν λαμβάνουν υπ' όψη ότι τα ρέματα διέρχονται από καμένες δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις και συγκεκριμένα από την εναπομείνασα δασική-αναδασωτέα έκταση Δασαμάρι, βόρεια του Πικερμίου [ΦΕΚ αναδάσωσης 35/Δ/3-2-2010, 749/Δ/2-10-1995]. Μια έκταση που μαζί με τα ρέματα είναι χαρακτηρισμένη ως βιότοπος CORINE [Οικοσκόπιο WWF]. Κι έτσι στη μελέτη με περισσή άνεση αναφέρουν π.χ. ότι θα γίνουν οι “αναγκαίες εκχερσώσεις της χλωρίδας που αναπτύσσεται εντός της κοίτης” [σελ. 11(+6)] ή ότι θα γίνει “αποψίλωση της υπάρχουσας βλάστησης” [σελ. 73(+14)]. Μια επιτόπια αυτοψία στα σημεία των προτεινόμενων έργων διευθέτησης πείθει άμεσα για την πλούσια και πυκνή βλάστηση από πλατάνια, πεύκα, μυρτιές, πικροδάφνες, κ.α. είδη που συμμετέχουν στο ζωντανό οικοσύστημα της περιοχής. Αυτή η παράλειψη των μελετητών οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα για την υφιστάμενη κατάσταση του περιβάλλοντος και δημιουργεί σοβαρό κίνδυνο αν όχι αφορμή για την περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής και τον περαιτέρω αφανισμό των δασικών εκτάσεών της.
3. Επιπρόσθετα, στον χάρτη 5 (Γενική Οριζοντιογραφία) της μελέτης, οι μελετητές εμφανίζουν το ρέμα Βαλανάρη (ως Λυκόρεμα στη μελέτη) να διέρχεται εντός περιοχής 1ης κατοικίας που κατονομάζουν “Ο.Σ. Ντράφι” (όχι το γνωστό Ντράφι του Ο.Σ. Ο ΠΑΝ) η οποία αντίθετα αποτελεί τμήμα της αναδασωτέας έκτασης Δασαμάρι που εδώ και πολλά χρόνια διάφοροι ιδιώτες με διάφορες μεθοδεύσεις και διαφορετικά ονόματα (Αγρόκτημα Ντράφι Ε.Ε., Κτήμα Πεντέλη Α.Ε., Apollo Capital Group) επιδιώκουν την οικοπεδοποίηση και τσιμεντοποίησή της. Βορειότερα δε τοποθετούν, πάλι εντός της αναδασωτέας έκτασης Δασαμάρι και σε γειτνίαση με τον Βαλανάρη (Λυκόρεμα), περιοχή 2ης κατοικίας που κατονομάζουν “Ο.Σ. Νέα Κωνσταντινούπολη” ενώ είναι γνωστό ότι η έκταση αυτή δεν εντάχθηκε ποτέ στο σχέδιο πόλης, παρά τις επίμονες νομικές και διοικητικές προσπάθειες συνεταιριστών, διότι η περιοχή είναι δασική (βλ. αποφάσεις Συμβούλιου της Επικρατείας και Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου). Με τέτοια δεδομένα των χρήσεων γης οι μελετητές αποτιμούν λανθασμένα το περιβαλλοντικό κόστος στο οικοσύστημα από τα έργα διευθέτησης. Επιπλέον υποτιμούν την απορροφητικότητα των εδαφών της περιοχής (άλλο δάσος κι άλλο τσιμέντα) και συνεπώς προτείνουν άχρηστα τεχνικά αντιπλημμυρικά έργα.
4. Σημαντικό όμως πρόβλημα στη μελέτη είναι και η ονοματοθεσία των ρεμάτων. Στη μελέτη εξετάζονται 3 τμήματα ρέματος. Το πρώτο τμήμα είναι πράγματι ο Βαλανάρης (από ΧΘ 1+650 έως ΧΘ 3+960). Το δεύτερο τμήμα (από ΧΘ 3+960 έως ΧΘ 6+436) στη μελέτη ονομάζεται εσφαλμένα Βαλανάρης ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για το ρέμα Δασαμάρι του οποίου η αριστερή όχθη αποτελεί το δυτικό όριο των οικισμών Διώνης-Αιολίδας και η δεξιά του όχθη γειτνιάζει με τη δασική έκταση Δασαμάρι. Το ρέμα αυτό είναι μικρότερος κλάδος του Βαλανάρη που συμβάλει με τον Βαλανάρη λίγα μέτρα πιο πάνω από τη γέφυρα της Διώνης (οδός Ταϋγέτου-Πίνδου). Επιτόπια αυτοψία στο σημείο συμβολής (ΧΘ 0+000) αποδεικνύει ότι ο κύριος κλάδος του Βαλανάρη (τμήμα 1) συνεχίζει προς ανάντη βορειοδυτικά προς το Ντράφι, πλευρικά με την οδό Βαλανάρη(!) και στη συνέχεια κατά μήκος της λεωφόρου Αχαιών φτάνοντας μέχρι τον καταρράκτη του Βαλανάρη. Στο σημείο 0+000 συμβάλει με το εμφανώς μικρότερο ρέμα Δασαμάρι (μόλις 1μ. πλάτος). Σημειωτέον ότι ο Βαλανάρης έχει μόνιμη ροή καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου ενώ στη μελέτη αναφέρεται εσφαλμένα ως “μη μόνιμης ροής” [σελ. 46(-12)] και “διαλείπουσας ροής” [σελ. 49(-6)]. Αντιθέτως, το μικρότερο ρέμα Δασαμάρι τους καλοκαιρινούς-φθινοπωρινούς μήνες είναι στεγνό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Βαλανάρης κατονομάζεται από τους κατοίκους της περιοχής με αρσενικό γένος (“ο ποταμός Βαλανάρης”) ενώ το Δασαμάρι με ουδέτερο (“το ρέμα Δασαμάρι”).
Το σημείο συμβολής του Βαλανάρη με το ρ. Δασαμάρι, όπου ο κύριος κλάδος του Βαλανάρη με τη φαρδειά κοίτη συνεχίζει εμφανώς αριστερά βορειοδυτικά προς το Ντράφι. Οι εθελοτυφλούντες μηχανικοί της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου θα υποστηρίζουν για πολύ ακόμα ασκήσεις επί χάρτου;
Στο τρίτο τμήμα (από ΧΘ 0+000 έως ΧΘ 1+298) του ρέματος, εσφαλμένα εξαφανίζουν την ονομασία Βαλανάρη και το ονομάζουν Λυκόρεμα, ενώ πρόκειται για τη συνέχεια του κύριου κλάδου του ρέματος Βαλανάρη προς ανάντη. Οπως παρατηρήσαμε προηγουμένως, μετά το σημείο 0+000 ο Βαλανάρης συνεχίζει προς ανάντη βορειοδυτικά, πλευρικά με την οδό Βαλανάρη(!) και μέχρι τον καταρράκτη του Βαλανάρη (στο ύψος περίπου της Αχαιών και Θεμιστοκλέους) και απο εκεί και πέρα συνεχίζει ως Λυκόρεμα και διακλαδώνεται με το Βαθύρεμα της Πεντέλης. Επιπλέον, στο παλαιότερο Προεδρικό Διάταγμα για τον καθορισμό των οριογραμμών του Βαλανάρη, το τμήμα αυτό που οι τωρινοί μελετητές ονομάζουν Λυκόρεμα καταγράφεται με την πραγματική του ονομασία ως ρέμα Βαλανάρη [ΦΕΚ 681/Δ/20-9-1999].
Γιατί άραγε οι μελετητές αλλάζουν τα ονόματα των ρεμάτων; Μήπως για να μπορούν να γίνουν έργα σε περιοχές που έως τώρα απαγορευόταν λόγω του “ιδιαίτερου φυσικού περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος” του Βαλανάρη [ΦΕΚ 281/Δ/23-3-1993]; Μήπως για να παγιωθούν και να επιβληθούν ως δεδομένες κάποιες αλλαγές στα χαρακτηριστικά της χρήσης γης της περιοχής προς το συμφέρον κάποιων ιδιωτών/επιχειρηματιών; Διότι όταν αλλάζουν τα ονόματα τότε αλλάζουν εντελώς οι βασικοί περιβαλλοντικοί κανόνες για το οικοσύστημα της περιοχής πάνω στους οποίους στηρίζεται η περιβαλλοντική μελέτη. Π.χ. αγνοείται ότι στα ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος ρέματα καθορίζεται με Προεδρικό Διάταγμα ελεύθερη ζώνη πλάτους 50μ. εκατέρωθεν της οριογραμμής τους [άρθρο 3 §12 ΦΕΚ 199/Δ/6-3-2003].
Αυτή η λανθασμένη ονοματοθεσία των ρεμάτων συνδέεται και με τη διαφορετική αντιμετώπισή τους ως προς το είδος των προτεινόμενων παρεμβάσεων. Οι μελετητές αναφέρουν το ρέμα Βαλανάρη ως “ιδιαίτερου φυσικού περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος” [σελ. 19]. Και όντως στο δεύτερο τμήμα (από 3+960 έως 6+436, το πραγματικό Δασαμάρι) προτείνουν ήπιες παρεμβάσεις, ενώ αντίθετα στο τρίτο τμήμα (από 0+000 έως 1+298) που ονομάζουν εσφαλμένα Λυκόρεμα, προτείνουν σκληρά αντιπεριβαλλοντικά έργα.
5. Οι μελετητές καταγράφουν την υφιστάμενη κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στην περιοχή, αγνοώντας εντελώς την χλωρίδα και πανίδα της μελετώμενης περιοχής του Πεντελικού βουνού. Όσο αφορά τη χλωρίδα, περιορίζονται σε μια υποτυπώδη περιγραφή της παραποτάμιας βλάστησης κοντά στην ακτή της Ραφήνας [σελ. 50, §8.1.5.2 Χλωρίδα], δηλαδή χιλιόμετρα μακρυά από τη μελετώμενη περιοχή του Πεντελικού βουνού. Αναφέρονται στη βλάστηση των Μεσογείων(!) και περιγράφουν τη χλωρίδα εκατέρωθεν του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (αμπελώνες, πλατάνια κ.λπ.), όταν τα ρέματα Βαλανάρης και Δασαμάρι που διατρέχουν το βουνό της Πεντέλης έχουν τη χλωριδική σύνθεση του Πεντελικού βουνού. Εδώ, στη συντελούμενη φυσική αναγέννηση χαρακτηριστικά είναι τα πεύκα, τόσο στις δασικές εκτάσεις που διατρέχουν τα ρέματα, όσο και στα ίδια τα πρανή τους, μαζί με πολυετή πλατάνια, πικροδάφνες, λυγαριές, μικρές ιτιές, συστάδες καλαμιών κ.α. Εδώ απαντώνται είδη του Πεντελικού βουνού, όπως το Tussilago farfara, το Cerinthe major, οι ίριδες Iris attica και Ι. tuberosus, η κενταύρια Centaurea attica, η Alkanna tinctoria, η Onobrychis ebenoides, η ευφόρβια Euphorbia acanthothamnos, η Globularia alypum, το Ornithogalum comosum κ.α.
Όσο αφορά την πανίδα της περιοχής, οι μελετητές παραθέτουν την παράκτια πανίδα της Ραφήνας, ακόμη και στοιχεία θαλάσσιας ιχθυοπανίδας (σαρδέλλες, κουτσομούρες κ.λπ.!) του Ευβοϊκού [σελ. 50, §8.1.5.3 Πανίδα]. Αντίθετα, η περιοχή έχει την πανίδα του Πεντελικού βουνού: γεράκια, ξεφτέρια, κουκουβάγιες, πέρδικες, μπεκατσίνια, τσαλαπετεινούς, μαυροτσιροβάκους, μαυροσκούφηδες, σπιτοχελίδονα, κορυδαλλούς, σπάνια κουφαηδόνια κ.α., ενώ στο φαράγγι του Βαλανάρη απαντώνται ο ακίτης, τα βραχοκιρκίνεζα κ.α. Παράλληλα υπάρχουν φρύνοι, πρασινόφρυνοι και βαλκανοβάτραχοι, ενώ συχνή είναι η παρουσία της κρασπεδοχελώνας και της μεσογειακής χελώνας. Άλλα είδη της πανίδας της περιοχής είναι ο αβλέφαρος, το λιακόνι, το σιλιβούτι, η τρανόσαυρα, η δεντρογαλιά, ο λαφίτης, το σπιτόφιδο και το νερόφιδο, οι αλεπούδες, τα κουνάβια, οι νυφίτσες, οι σκατζόχοιροι, οι νυχτερίδες... Ολα αυτά δεν καταγράφονται πουθενά στη μελέτη.
Ανακαλύφθηκε η Sardina ...Pentelicus;
Η ελλειπής και μη ακριβής περιγραφή της παραποτάμιας χλωρίδας και πανίδας της υπό μελέτη περιοχής οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα και επομένως σε επιβλαβή έργα. Επίσης η λανθασμένη περιβαλλοντική αποτίμηση της περιοχής συνεπάγεται και λανθασμένη αποτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των έργων που προτείνονται. Οδηγούν στην υποβάθμιση της περιβαλλοντικής αξίας της υπό μελέτη περιοχής, πράγμα αντιφατικό στα πλαίσια μιας Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Ολες αυτές οι λανθασμένες βασικές παραδοχές για το οικοσύστημα της περιοχής που οδηγούν συνεπώς σε εσφαλμένα συμπεράσματα και αποφάσεις συνιστούν κατά τη άποψή μας λόγο ανάκλησης της μελέτης και εξ αρχής σύνταξής της με τα σωστά περιβαλλοντικά δεδομένα.
Β. Επι μέρους παρατηρήσεις για τα προτεινόμενα έργα
1. Τοπικές ανυψώσεις οδών Επτανήσων και Κλεάνδρου (5+300 έως 6+000, από oδό Αλικαρνασσού και βόρεια)
Οι εργασίες αφορούν τον περιορισμό του “διανοιγμένου δρόμου όπου δεν συμφωνεί με το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο” [σελ. 15(-11)] αφού “το πλάτος του σήμερα χρησιμοποιούμενου δρόμου είναι μεγαλύτερο από το προβλεπόμενο στο εγκεκριμένο σχέδιο” [σελ. 15(-6)]. Πράγματι χρειάζεται να περιοριστεί ο δρόμος προς τη μεριά του οικισμού και όχι εις βάρος της κοίτης του ρέματος. Να σημειώσουμε πάντως ότι σε αυτό το τμήμα το ρέμα δεν πλημμυρίζει ποτέ διότι λόγω υψομέτρου ο όγκος του νερού που συγκεντρώνεται στην κοίτη του παραμένει μικρός μιας και δεν δέχεται πρόσθετο φορτίο από παράπλευρα ρέματα.
2. Τεχνικό έργο γεφύρωσης οδού Αγ. Αικατερίνης (2+820) δίπλα από βρύση
Πρόκειται για ανακατασκευή υπάρχουσας γέφυρας από 5,5μ.*3μ. σε 10μ.*4μ. Η γέφυρα είχε ανακατασκευαστεί και πριν μερικά χρόνια και εκεί δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ πλημμυρικά φαινόμενα. Υπάρχει πλούσια βλάστηση η οποία συγκρατεί τα πρανή και απορροφά τα νερά του ρέματος και όπως αναγνωρίζουν και οι μελετητές “η πλημμύρα που προκαλεί δε θίγει κρίσιμες καταστάσεις” [σελ. 14(-6)] και “σε κάθε περίπτωση οι επιπτώσεις από την πλημμύρα δεν είναι σημαντικές” [σελ. 30(+2)]. Θεωρούμε ότι η υπάρχουσα γέφυρα είναι επαρκής και δεν χρειάζεται κάποιο τεχνικό έργο.
3. Επέκταση προστασίας δεξιάς όχθης του ρέματος (0+340 έως 0+480) δίπλα στην οδό Βαλανάρη
Στο τμήμα αυτό υπάρχουν συρματοκιβώτια από προηγούμενο έργο που εγκρίθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα για τον καθορισμό των οριογραμμών του Βαλανάρη [ΦΕΚ 681/Δ/20-9-1999]. Οι μελετητές προτείνουν “επέκταση και μικρή ανύψωση των υφιστάμενων έργων με συρματοκιβώτια” [σελ.16(-1)] “καθ' όλο το ύψος του πρανούς... σε κατάλληλο βάθος... εκτεινόμενα σε μικρό μήκος στον πυθμένα του ρέματος” [σελ. 27(-50)] καθώς και “επιχωματώσεις” [σελ. 29(-1)]. Και εδώ όμως δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ πλημμύρα του ρέματος μιας και το τμήμα αυτό του ρέματος είναι αρκετά φαρδύ με πλούσια και πυκνή παρόχθια βλάστηση από μεγάλα και ψηλά δέντρα (μεταξύ άλλων πολυετή πλατάνια τα οποία απειλούνται και αυτά με αποψίλωση, παρά την αντιπλημμυρική τους χρησιμότητα). Η καταστροφή στο οικοσύστημα του ρέματος θα είναι τεράστια και πρέπει να αποτραπεί.
4. Τεχνικό έργο γεφύρωσης στο γεφυράκι του Βαλανάρη (0+060) στην οδό Υδραγωγείου
Πρόκειται επίσης για ανακατασκευή μικρής γέφυρας από 6μ.*2,5μ. σε 8μ.*4μ. (οι μελετητές εσφαλμένα δίνουν πλάτος γέφυρας 7μ.). Στο σημείο αυτό λόγω και της συμβολής με το ρέμα Δασαμάρι λίγα μέτρα πιο κάτω, έχει δημιουργηθεί ένα πλούσιο οικοσύστημα παραποτάμιας βλάστησης με ψηλά πλατάνια που δημιουργούν τοπίο φυσικού κάλλους το οποίο αποτελεί όαση για τους κατοίκους της περιοχής. Οι μελετητές ισχυρίζονται ότι το γεφυράκι “εξυπηρετεί δευτερεύουσες μόνο χρήσεις σε τοπικές οδούς” [σελ. 16(-11)] και “δεν εξυπηρετεί σημαντική κυκλοφορία” [σελ. 27(+6)]. Η πραγματικότητα είναι ότι η γέφυρα βρίσκεται εντός δασικής έκτασης και στο σημείο αυτό δεν γίνεται καθόλου κυκλοφοριακή χρήση αλλά απλά οι κάτοικοι πηγαίνουν για περίπατο με τα κατοικίδια ζώα τους ή δροσίζονται κάτω από τις σκιές των ψηλών δέντρων τους ζεστούς μήνες. Ακριβώς λόγω της πλούσιας βλάστησης στα πρανή, η υπάρχουσα γέφυρα δεν έχει κινδυνέψει ποτέ από πλημμύρα και το νερό έχει περιθώριο διαφυγής από τα πλαϊνά της γέφυρας. Σύμφωνα με τις επιτόπιες καταγραφές του προγράμματος FLIRE (σύστημα συνδυασμένης εκτίμησης και διαχείρισης πλημμυρών και πυρκαγιών) που μελετά την περιοχή για πλημμύρες, στην πλημμύρα του Φεβρουαρίου του 2013 που έπληξε την Ανατ. Αττική, ο σταθμηγράφος του FLIRE στο τμήμα αυτό δεν εμφάνισε κανένα σημείο επικινδυνότητας όταν ο αντίστοιχος στα Σπάτα παρασύρθηκε από την πλημμύρα.
Επίσης στο σημείο του έργου υπάρχουν ερείπια αρχαίου συστήματος υδραγωγείου καθώς και ένα πηγάδι ρωμαϊκού τύπου για τα οποία επιλαμβάνεται η Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Η καταστροφή του περιβάλλοντος, του τοπίου και των αρχαιοτήτων στο σημείο αυτό θα είναι ανεπανόρθωτη. Το έργο πρέπει να αποτραπεί με κάθε τρόπο!
Γ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Οι μελετητές δεν έχουν λάβει υπ' όψη τα πραγματικά περιβαλλοντικά δεδομένα του οικοσυστήματος της εξεταζόμενης περιοχής την οποία διατρέχουν τα πραγματικά ρέματα Βαλανάρης και Δασαμάρι. Δίνουν πολλές εσφαλμένες πληροφορίες και παραλείπουν πραγματικά δεδομένα με αποτέλεσμα να βγάζουν και λανθασμένα συμπεράσματα. Τα προτεινόμενα έργα δεν είναι αναγκαία αφού ουδέποτε δημιουργήθηκε πλημμυρικό πρόβλημα από τα δύο ρέματα στην περιοχή. Συνεπώς, η μελέτη πρέπει να ανακληθεί και να συνταχθεί εξ αρχής με οικολογική κατεύθυνση, με παρεμβάσεις που αφ' ενός προστατεύουν τη δασική έκταση που περιβάλλουν τα δύο ρέματα και αφ' ετέρου σέβονται το καθεστώς προστασίας των ρεμάτων (π.χ. ενίσχυση της φυσικής αναγέννησης με αναδάσωση και έργα ορεινής υδρονομίας).
13/5/2015
(ενημέρωση 26/5/2015)
(ενημέρωση 26/5/2015)
* Οταν παραπέμπουμε στο κείμενο της μελέτης, θα χρησιμοποιούμε το συμβολισμό σελ. ν(μ) για να αναφερθούμε στη σελίδα ν και μ γραμμές από την αρχή ή το τέλος της σελίδας ανάλογα με το θετικό ή αρνητικό πρόσημο του μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***