Το αποτύπωμα της περιβαλλοντικής αναισθησίας και της (ύποπτης;) επιπολαιότητας.

Το αποτύπωμα της περιβαλλοντικής αναισθησίας και της (ύποπτης;) επιπολαιότητας.

Όταν με πρόσχημα τον βιολογικό καθαρισμό που αποτελεί ένδειξη πολιτισμού, δικαιολογούνται όλες οι κανιβαλικές επεμβάσεις πάνω στο οικοσύστημα (που δεν είναι ενδείξεις πολιτισμού).

Όταν οι αστοχίες υπολογίζονται σαν παροδικές και ελάχιστες, αγνοώντας τις αλληλεπιδρούσες σχέσεις σε ένα οικοσύστημα.

Όταν το φυσικό περιβάλλον χαρακτηρίζεται όπως βολεύει το έργο και την οικονομία του.

Όταν ακόμα και το έργο βαφτίζεται όπως πρέπει να βαφτιστεί για να ικανοποιήσει ακόμα και τις πιο αντιδιαμετρικά κείμενες θέσεις.

Όταν ένα έργο αποκτάει δύο ταυτότητες. Μία που εξυπηρετεί την επίτευξη κοινωνικής συναίνεσης και μία που να εξυπηρετεί τις προδιαγραφές χρηματοδότησης και όταν τελικά θα αποφασιστεί η τελική ταυτότητα, μάλλον η ζυγαριά θα γείρει προς την πλευρά των χρηματοδοτών. Η άλλη πλευρά απλά θα το "φάει στη μάπα".

Ύποπτοι οι στόχοι, όζουσα η "διαβούλευση". Η (επιβεβλημένη ή εκούσια) σιγή μεγάλου μέρους της κοινωνίας δείχνει πως συνηθίσαμε πια το τέρας και γίναμε όμοιοί του.

Πηγή: Νίκος Σίμος