Δασοκτόνο ξεσάλωμα

Νομιμοποιούν τους καταπατητές με συνοπτικές διαδικασίες

Από την πρώτη στιγμή που η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, με πρωτεργάτη τον αναπληρωτή υπουργό Σ. Φάμελλο, άρχισε να αναρτά τους Δασικούς Χάρτες πάνω στη βάση του πλούσιου αντιδασικού νομικού πλαισίου, που διαμορφωνόταν βαθμιαία από παλιά, ενώ στην περίοδο των μνημονιακών κυβερνήσεων διευρύνθηκε με άλματα, είχαμε υπογραμμίσει ότι αυτοί οι Δασικοί Χάρτες δε θα υπερασπίζονται τον δασικό πλούτο της χώρας, αλλά θα χρησιμοποιηθούν για να νομιμοποιηθούν μαζικά οι καταπατητές των δασών και των δασικών εκτάσεων.

Στο ξεκίνημα της ανάρτησης των Δασικών Χαρτών ο Φάμελλος και στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Δασών δεν αρκέστηκαν στη σύνταξη, θεώρηση, ανάρτηση και κύρωση των Δασικών Χαρτών με εφαρμογή του διαμορφωμένου αντιδασικού πλαισίου. Ο αναπληρωτής υπουργός προχώρησε παραπέρα, με τη βοήθεια στελεχών που ηγούνται στη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος και στη Διεύθυνση Δασικών Εργων και Υποδομών. Στην αρχή, άρχισε δειλά-δειλά να βγάζει τις εγκυκλίους διαταγές εφαρμογής διατάξεων των αντιδασικών νόμων 4280/2014 και 4315/2014. Στη συνέχεια, ψήφισε τον αντιδασικό νόμο 4467/2017 και στις 21 Απρίλη του 2017 (μέρα σημαδιακή, λόγω της επιβολής της αμερικανόπνευστης στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας, πριν από 50 χρόνια), δημοσίευσε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης την υπουργική απόφαση με την οποία «διορθώνονται» τα λεγόμενα πρόδηλα σφάλματα στην κατάρτιση και κύρωση των Δασικών Χαρτών. Με τη φόρα που πήρε ο Φάμελλος δεν αποκλείουμε να πάρει και άλλα μέτρα, γράφοντας -σαν έλληνας Ερντογάν- στα παλιά του τα παπούτσια το αστικό κοινοβούλιο που υποτίθεται πως έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα να νομοθετεί.

Ο ακριβής τίτλος αυτής της απόφασης του Φάμελλου είναι «Καθορισμός, προσδιορισμός, τρόπος και διαδικασία διόρθωσης πρόδηλων σφαλμάτων στην κατάρτιση και κύρωση των δασικών χαρτών». Ας δούμε καταρχάς από πού πήραν τη φράση «πρόδηλα σφάλματα» τα στελέχη των δύο Διευθύνσεων που στέκονται δίπλα στον Φάμελλο και τον συμβουλεύουν. Την πήραν από μια διάταξη του νόμου 2308/1995, που ήταν ο πρώτος νόμος για το Κτηματολόγιο. Συγκεκριμένα, αντέγραψαν το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 6 αυτού του νόμου, που αναφέρει: «Ως πρόδηλο σφάλμα θεωρείται ιδίως η λανθασμένη αναγραφή των στοιχείων του δικαιούχου του καταχωρισθέντος στην ανάρτηση δικαιώματος, η λανθασμένη αναγραφή του είδους του καταχωρισθέντος στην ανάρτηση δικαιώματος και η λανθασμένη αναγραφή του καταχωρισθέντος στην ανάρτηση τίτλου κτήσεως».

Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι για παράδειγμα η λανθασμένη αναγραφή των στοιχείων ενός δικαιούχου στο Κτηματολόγιο μπορεί να θεωρηθεί πρόδηλο σφάλμα και να διορθωθεί με την παρέμβαση των αρμόδιων υπηρεσιών της ΟΚΧΕ ΑΕ (πρώην ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ), χωρίς να χρειαστεί να γίνει νομοθετική παρέμβαση. Στην περίπτωση Δασικών Χαρτών, όμως, βαφτίστηκαν πρόδηλα σφάλματα ακόμα και οι Τεχνητές Δασικές Φυτείες και τα έγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα, που εισήχθησαν στο αντιδασικό οπλοστάσιο με τους νόμους 4280 και 4315 των Σαραμοβενιζέλων, που έχουν αντισυνταγματικό χαρακτήρα και θα καταπέσουν με την έκδοση της πρώτης διοικητικής πράξης.

Πρόκειται για ουσιαστικές διατάξεις που μπορούν να ρυθμιστούν μόνο με νομοθετική παρέμβαση και όχι με παρέμβαση και ρύθμιση είτε των γενικών διευθυντών Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων είτε των συντονιστών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, όπως επιχειρείται με την απόφαση του Φάμελλου.

♦ Ας δούμε πρώτα τις Τεχνητές Δασικές Φυτείες. Πρέπει να ενημερώσουμε τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, όπως είναι φυσικό, ότι πολλά άλση και πάρκα, όπως και περιαστικά δάση, είναι έργα τεχνικών δασικών φυτεύσεων. Για παράδειγμα, το Αλσος της Νέας Φιλαδέλφειας, το Πεδίον του Αρεως, τα Περιμετρικά Δάση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και του Αγίου Κοσμά, το Σέιχ Σου της Θεσσαλονίκης. Ιστορικά, έγιναν νομοθετικές ρυθμίσεις προκειμένου να αποχαρακτηριστούν τα δάση που είναι έργο τεχνικών δασικών φυτεύσεων. Η πρώτη έγινε με τον αντιδασικό νόμο 3208/2003 και φτάσαμε στο νόμο 4280/2014 των Σαμαροβενιζέλων, με τον οποίο αποχαρακτηρίζονται όλες οι Τεχνητές Δασικές Φυτείες και όχι μόνον αυτές που έγιναν για εμπορία ειδικών ξύλων ή είχαν ενταχθεί σε ειδικά προγράμματα της ΕΕ.

Αυτός ο νόμος, όμως, δεν έχει αναδρομικό χαρακτήρα και έτσι υπάρχει το πρόβλημα του αποχαρακτηρισμού των περιμετρικών δασών του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και του Αγίου Κοσμά, που πασχίζει αυτή την περίοδο να πετύχει η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων, γιατί αυτό απαιτούν οι πλιατσικολόγοι καπιταλιστές προκειμένου να τσιμεντώσουν όλη την περιοχή (αναλυτικά γράφουμε στο «σαλόνι» αυτού του φύλλου). Ετσι ο Φάμελλος, μετά από υπόδειξη του υπηρεσιακού παράγοντα που εδώ και χρόνια είναι χρεωμένος με την αρμοδιότητα των Δασικών Χαρτών, κατέφυγε στη λύση των λεγόμενων πρόδηλων σφαλμάτων.

Σύμφωνα με την περιβόητη υπουργική απόφαση, η διόρθωση των πρόδηλων σφαλμάτων θα γίνει την περίοδο που ξεκινάει με τη θεώρηση των Δασικών Χαρτών και ολοκληρώνεται με την εκδίκαση των αντιρρήσεων. Οι Δασικοί Χάρτες στον Πειραιά δεν έχουν ακόμη αναρτηθεί και γι’ αυτό ο Φάμελλος έκανε αυτή την κίνηση, προκειμένου να αντιμετωπίσει την περίπτωση που το Δασαρχείο Πειραιά κάνει την Πράξη Χαρακτηρισμού και μ’ αυτήν επιβεβαιωθεί ο δασικός χαρακτήρας των περιμετρικών δασών. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο Δασικός Χάρτης θα συμπεριλάμβανε και τα περιμετρικά δάση. Τώρα όμως, με τα πρόδηλα σφάλματα, ο Δασικός Χάρτης του Πειραιά θα διορθωθεί και θα βγουν απ’ αυτόν τα περιμετρικά δάση. Εάν ο Φάμελλος δεν έβγαζε την παράνομη αυτή απόφαση, θα ήταν υποχρεωμένος να βάλει τους υπηρεσιακούς παράγοντες να προσβάλουν την Πράξη Χαρακτηρισμού στην Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων και στο ΣτΕ, προκειμένου να γίνει ο αποχαρακτηρισμός. Αυτό, όμως, θα ήταν από δύσκολο έως αδύνατο.

Ο αποχαρακτηρισμός των περιμετρικών δασών του Ελληνικού είναι μεν ο άμεσος στόχος, αλλά δεν είναι ο μοναδικός. Στο στόχαστρο μπαίνουν γενικά τα περιμετρικά δάση και τα πάρκα και άλση. Με την απόφαση του Φάμελλου για τα πρόδηλα σφάλματα μπαίνει η πρώτη βάση. Σε επόμενη φάση θα μπει σε εφαρμογή ο αποχαρακτηρισμός τους, όπου το απαιτούν καπιταλιστικά συμφέροντα. Αυτή η τακτική δεν είναι καινούργια. Εφαρμόζεται απ’ όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις, όταν συναντούν δυσκολίες στην εφαρμογή αντιδασικών διατάξεων.

Ο Φάμελλος αυταπατάται, όμως, αν νομίζει ότι με την απόφασή του για τα πρόδηλα σφάλματα θα αποφύγει τον συνταγματικό έλεγχο στο ΣτΕ, στην πρώτη περίπτωση που επιχειρηθεί από τους υπηρεσιακούς παράγοντες μιας Αποκεντρωμένης Διοίκησης να μην ενταχθούν οι Τεχνητές Δασικές Φυτείες στον Δασικό Χάρτη.

♦ Σε ό,τι αφορά τα περιβόητα έγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα, πρέπει καταρχάς να σημειώσουμε ότι μ’ αυτά είχαν αποχαρακτηριστεί σε πολλές περιοχές στην Ελλάδα δάση και δασικές εκτάσεις που είχαν ξεχερσωθεί και καταπατηθεί. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες στις περιοχές αυτές έκαναν τα στραβά μάτια, δεν έκαναν Πράξεις Χαρακτηρισμού και έτσι αυτή η κατάσταση διαιωνιζόταν. Ηρθε στη συνέχεια η κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων και με το νόμο 4315/2014, που ψηφίστηκε σε προεκλογική περίοδο, νομιμοποίησε αυτά τα έγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταψηφίσει όχι μόνο το νόμο 4280 αλλά και το νόμο 4315/2014. Οταν όμως ανέλαβε την κυβέρνηση, ξέχασε τη δημαγωγική του στάση και ανάμεσα στις άλλες εφαρμοστικές εγκυκλίους των αντιδασικών νόμων έβγαλε και την εφαρμοστική εγκύκλιο με την οποία έδινε εντολή σε όλες τις γενικές διευθύνσεις Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων να νομιμοποιήσουν όλα τα έγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα. Φαίνεται πως ο Φάμελλος, μετά από υπόδειξη των υπηρεσιακών παραγόντων, έκρινε ότι δεν είναι αρκετή η εφαρμοστική εγκύκλιος και έτσι ενέταξε και αυτά τα έγγραφα στα πρόδηλα σφάλματα. Και γι’ αυτές τις περιπτώσεις, όμως, λέμε στον Φάμελλο ότι δε θα αποφύγουν τον συνταγματικό έλεγχο στο ΣτΕ.

Φυσικά αυτές δεν είναι οι μοναδικές περιπτώσεις που βαφτίζονται πρόδηλα σφάλματα. Κλείνουμε επισημαίνοντας ότι με την απόφαση για τα πρόδηλα σφάλματα οι Δασικοί Χάρτες γίνονται σουρωτήρι, ενώ δίνεται επιπλέον η δυνατότητα στους καταπατητές να νομιμοποιήσουν τα καταπατημένα και ξεχερσωμένα δάση και δασικές εκτάσεις χωρίς να καταβάλουν το παραμικρό τέλος. Τους δίνει ακόμα και τη δυνατότητα να πάρουν πίσω το τέλος που κατέβαλαν σε περιπτώσεις που υπέβαλαν αντιρρήσεις.

Η ΠΕΔΔΥ και οι πραγματικές περιβαλλοντικές οργανώσεις δεν πρέπει ν’ αφήσουν τον Φάμελλο ελεύθερο να εφαρμόζει την τακτική των μαζικών νομιμοποιήσεων καταπατημένων και ξεχερσωμένων δασών και δασικών εκτάσεων.

Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ (28/4/2017)