Η παρωδία που αποκαλείται —με τη χρήση του κορυφαίου σολοικισμού— «δημοτικό συμβούλιο δια περιφοράς*», έχει παρατραβήξει.
Πολύ σοβαρά ζητήματα, ακόμα και οικονομικής φύσης, διεκπεραιώνονται με τηλεδιάσκεψη, ερήμην του κόσμου και της (νεκρής από καιρό) δημοκρατικής διαδικασίας του διαλόγου. Η βολική για την αυθαιρεσία, διαδικασία της τηλεδιάσκεψης (ή όπως βαρβαριστί αποκαλείται «συμβούλιο δια περιφοράς*») εξευτελίζει κάθε έννοια δημοκρατίας.
Η άλλη, εξίσου αισχρή και εξευτελιστική για τη δημοκρατία, διαδικασία των κεκλεισμένων των θυρών συμβουλίων, είναι ίσως προκλητικότερη και φυσικά εξόχως αντιδημοκρατική. Αυτή είναι η διαδικασία που ακολουθείται στα τοπικά, στα κοινοτικά συμβούλια και σίγουρα η επίκληση της «έκτακτης ανάγκης» ή της πράξης νομοθετικού περιεχομένου για τη νομικίστικη κάλυψη της αντιδημοκρατικής διαδικασίας, δεν αρκούν.
Οι πρωτόγνωρες διαδικασίες που ζούμε μας έχουν αφήσει άφωνους. Γνωρίζαμε καλά και από την διαρκώς κακή, τοπική εμπειρία, πως η δημοκρατία σε δήμους όπως αυτοί της ανατολικής Αττικής, είναι το διαρκώς ζητούμενο. Δημαρχίσκοι και παραγοντίσκοι κανονίζουν και ρυθμίζουν τα πάντα εν κρυπτώ. Αυτό συνέβαινε ακόμα και όταν τα δημοτικά συμβούλια διεξάγονταν ανοιχτά και με την παρουσία των δημοτών. Με μία δράκα προθύμων υποχείριων, η αντίθετη άποψη έσβηνε από την επιβολή των σηκωμένων φτερών των ομαδικά αντιδρώντων χηναρίων. Μπορεί να μην άρθρωναν λόγο ή να μην είχαν γνώμη να εκφράσουν, αλλά η ισχύς των υψωμένων φτερών τους είναι πάντα ικανό αντεπιχείρημα, για όποια αιτίαση ορθωνόταν απέναντι στις επιθυμίες του «ενός», του «αρχηγού», του δημάρχου τους.
Αν λοιπόν οι διαδικασίες χειραγωγούνταν και ελέγχονταν στο φως του ανοιχτού δημοτικού συμβουλίου, σήμερα οι «παράγοντες» έχουν ξεσαλώσει. Κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται. Κανείς δεν είναι παρών στις συζητήσεις.
Λέγονται και αποφασίζονται τα πάντα, ερήμην εκείνων των οποίων τη ζωή και την καθημερινότητα επηρεάζουν. Ως χείριστο παράδειγμα καταγράφουμε την πρόσφατη περίπτωση του τοπικού συμβουλίου Πικερμίου, της 20ης Μαίου, με θέμα (και;) τον δίδυμο καταρράκτη του Βαλανάρη.
Αναζητώντας τα πρακτικά της κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίασης της 20ης Μαίου 2020 και ενώ έχει ήδη παρέλθει σαρανταοχταήμερο, τίποτα δεν έχει γίνει γνωστό για το τι συζητήθηκε, τι αποφασίστηκε και τι προωθήθηκε προς τον Δήμο. Αναφέρουμε το τοπικό συμβούλιο του Πικερμίου γιατί μάλλον αποτελεί μοναδική περίπτωση συμβουλίου, που όχι μόνο συνεδρίασε κρυφά, αλλά κρατάει κρυφό από τους δημότες και το αποτέλεσμα της συνεδρίασης.
Μετά από όλη αυτή την αυτοδιοικητική παρωδία, αλλά και την εγκληματική επίφαση δημοκρατίας που καλύπτεται πίσω από την πλάτη του εξόχως ενόχου υπουργού Εσωτερικών, προβάλλει ως καθήκον των δημοκρατικών πολιτών να απαιτήσουν τον τερματισμό της κωμωδίας. Να τον απαιτήσουμε σθεναρά, αφού ήδη έχουμε γίνει μάρτυρες των αποτελεσμάτων των «κρυφών συνεδριάσεων» σε κυβερνητικό επίπεδο. Εκατομμύρια ευρώ προωθήθηκαν σε δύο οικογένειες, δίχως να ανοίξει ρουθούνι και με συνοπτικές και σκοτεινές διαδικασίες. Γιατί να διαφέρει στην κακοδιαχείριση η —καταχρηστικά αποκαλούμενη— «τοπική αυτοδιοίκηση»;
Αυτή η κακόγουστη παράσταση πρέπει να λάβει ένα τέλος. Είναι χρέος όλων να το απαιτήσουμε, αλλιώς μάλλον είμαστε κι εμείς στην σειρά, για την δική μας «εξυπηρέτηση».
Πηγή: Attica Voice
Πολύ σοβαρά ζητήματα, ακόμα και οικονομικής φύσης, διεκπεραιώνονται με τηλεδιάσκεψη, ερήμην του κόσμου και της (νεκρής από καιρό) δημοκρατικής διαδικασίας του διαλόγου. Η βολική για την αυθαιρεσία, διαδικασία της τηλεδιάσκεψης (ή όπως βαρβαριστί αποκαλείται «συμβούλιο δια περιφοράς*») εξευτελίζει κάθε έννοια δημοκρατίας.
Η άλλη, εξίσου αισχρή και εξευτελιστική για τη δημοκρατία, διαδικασία των κεκλεισμένων των θυρών συμβουλίων, είναι ίσως προκλητικότερη και φυσικά εξόχως αντιδημοκρατική. Αυτή είναι η διαδικασία που ακολουθείται στα τοπικά, στα κοινοτικά συμβούλια και σίγουρα η επίκληση της «έκτακτης ανάγκης» ή της πράξης νομοθετικού περιεχομένου για τη νομικίστικη κάλυψη της αντιδημοκρατικής διαδικασίας, δεν αρκούν.
Οι πρωτόγνωρες διαδικασίες που ζούμε μας έχουν αφήσει άφωνους. Γνωρίζαμε καλά και από την διαρκώς κακή, τοπική εμπειρία, πως η δημοκρατία σε δήμους όπως αυτοί της ανατολικής Αττικής, είναι το διαρκώς ζητούμενο. Δημαρχίσκοι και παραγοντίσκοι κανονίζουν και ρυθμίζουν τα πάντα εν κρυπτώ. Αυτό συνέβαινε ακόμα και όταν τα δημοτικά συμβούλια διεξάγονταν ανοιχτά και με την παρουσία των δημοτών. Με μία δράκα προθύμων υποχείριων, η αντίθετη άποψη έσβηνε από την επιβολή των σηκωμένων φτερών των ομαδικά αντιδρώντων χηναρίων. Μπορεί να μην άρθρωναν λόγο ή να μην είχαν γνώμη να εκφράσουν, αλλά η ισχύς των υψωμένων φτερών τους είναι πάντα ικανό αντεπιχείρημα, για όποια αιτίαση ορθωνόταν απέναντι στις επιθυμίες του «ενός», του «αρχηγού», του δημάρχου τους.
Αν λοιπόν οι διαδικασίες χειραγωγούνταν και ελέγχονταν στο φως του ανοιχτού δημοτικού συμβουλίου, σήμερα οι «παράγοντες» έχουν ξεσαλώσει. Κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται. Κανείς δεν είναι παρών στις συζητήσεις.
Λέγονται και αποφασίζονται τα πάντα, ερήμην εκείνων των οποίων τη ζωή και την καθημερινότητα επηρεάζουν. Ως χείριστο παράδειγμα καταγράφουμε την πρόσφατη περίπτωση του τοπικού συμβουλίου Πικερμίου, της 20ης Μαίου, με θέμα (και;) τον δίδυμο καταρράκτη του Βαλανάρη.
Αναζητώντας τα πρακτικά της κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίασης της 20ης Μαίου 2020 και ενώ έχει ήδη παρέλθει σαρανταοχταήμερο, τίποτα δεν έχει γίνει γνωστό για το τι συζητήθηκε, τι αποφασίστηκε και τι προωθήθηκε προς τον Δήμο. Αναφέρουμε το τοπικό συμβούλιο του Πικερμίου γιατί μάλλον αποτελεί μοναδική περίπτωση συμβουλίου, που όχι μόνο συνεδρίασε κρυφά, αλλά κρατάει κρυφό από τους δημότες και το αποτέλεσμα της συνεδρίασης.
Μετά από όλη αυτή την αυτοδιοικητική παρωδία, αλλά και την εγκληματική επίφαση δημοκρατίας που καλύπτεται πίσω από την πλάτη του εξόχως ενόχου υπουργού Εσωτερικών, προβάλλει ως καθήκον των δημοκρατικών πολιτών να απαιτήσουν τον τερματισμό της κωμωδίας. Να τον απαιτήσουμε σθεναρά, αφού ήδη έχουμε γίνει μάρτυρες των αποτελεσμάτων των «κρυφών συνεδριάσεων» σε κυβερνητικό επίπεδο. Εκατομμύρια ευρώ προωθήθηκαν σε δύο οικογένειες, δίχως να ανοίξει ρουθούνι και με συνοπτικές και σκοτεινές διαδικασίες. Γιατί να διαφέρει στην κακοδιαχείριση η —καταχρηστικά αποκαλούμενη— «τοπική αυτοδιοίκηση»;
Αυτή η κακόγουστη παράσταση πρέπει να λάβει ένα τέλος. Είναι χρέος όλων να το απαιτήσουμε, αλλιώς μάλλον είμαστε κι εμείς στην σειρά, για την δική μας «εξυπηρέτηση».
*Όπως έχουμε ξανατονίσει, δια περιφοράς είναι η συλλογή υπογραφών στα πρακτικά και όχι το συμβούλιο. Αλλά μάλλον ζητάμε πολλά από αυτούς που διοικούν.
Πηγή: Attica Voice
Σημ. Δασαμάρι S.O.S.: Από τις 20 Μάη έχουμε ζητήσει, με επιστολή προς τον πρόεδρο του τ.σ. Πικερμίου, να ενημερωθούμε για την απόφαση της μυστικής συνεδρίασης. Πέρασαν 40 μέρες και δεν λάβαμε καμία απάντηση. Πριν από 10 μέρες καταθέσαμε εκ νέου αίτηση [αρ. πρωτ. 54/29-6-2020] για να μας στείλουν την απόφαση. Περιμένουμε... Γίνεται πλέον φανερό ότι η διοίκηση του Δήμου, εν συνόλω, επιλέγει την "αναβίωση χουντικών πρακτικών". Δεν μας εκπλήσσει μιας και οι διοικούντες έχουν επιδείξει και στο παρελθόν τις δικτατορικές τους ευαισθησίες. Το ερώτημα —ρητορικό— που θέτουμε, είναι: γιατί αποδέχονται και συμμετέχουν σε αυτές τις "χουντικές πρακτικές" όλοι ανεξαιρέτως οι δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***