Ακαταλληλότητα διαχείρισης, ακαταλληλότητα διαχειριστών

Το ζήτημα της ακαταλληλότητας του χώρου επεξεργασίας των καμένων της Διώνης επανέφερε με ερώτησή του στο Δημοτικό Συμβούλιο της Τετάρτης 18 Σεπτέμβρη ο δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης, Παναγιώτης Ευαγγέλου.

Οι μη απαντήσεις, οι παραποιήσεις και οι υπεκφυγές ήταν η στάση της διοίκησης του Δήμου, μέσω του αντιδήμαρχου (τεχνικών υπηρεσιών) Κωνστ. Ξηντάρα. Ακολουθεί μια γεύση από το επίπεδο διεξαγωγής της συγκεκριμένης “συζήτησης”, αλλά και γενικά των δημοτικών συμβουλίων της Ραφήνας.

1. Για να αντικρούσει την ακαταλληλότητα του χώρου λόγω της ίδιας της γεωμετρίας του επιλεχθέντος γεωτεμαχίου, ο αντιδήμαρχος αμφισβήτησε ότι αυτό έχει πλάτος 7,5 μ. ισχυριζόμενος ότι «έχει τουλάχιστον 20 μ. πλάτος κι αν δεν είναι 20 μ. είναι 18 μ.» Αμφισβήτησε ομοίως ότι έχει μήκος 1.250 μ. λέγοντας ότι «δεν είναι 1.250 μ. σε καμία περίπτωση!».

Ομως, οποιοσδήποτε ανατρέξει στην ιστοσελίδα του Κτηματολογίου και αναζητήσει εύκολα το ΚΑΕΚ 051233004352 του γεωτεμαχίου, που μισθώνεται με την απόφαση 135/30-8-2024 του Δ.Σ., θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα στενότατο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο μήκους περίπου 1.250 μ. και πλάτους περίπου 7 μ. (μπορεί και λιγότερο!). Αρκεί να χρησιμοποιήσει τα τεχνικά εργαλεία μέτρησης αποστάσεων της ιστοσελίδας του Κτηματολογίου.

2. Για την ακαταλληλότητα του χώρου λόγω της εγγύτητάς του με τους εντός σχεδίου οικισμούς και την πλησιέστερη εκτός σχεδίου κατοικία, ο αντιδήμαρχος περιορίστηκε να σχολιάσει μόνο την παραπάνω κατοικία λέγοντας ότι «οικισμός δεν υπάρχει, υπάρχουνε σπίτια [...] αλλά δεν είναι οικισμός». Σαν να αμφέβαλλε κανείς. Κλασική τακτική αποφυγής της ουσίας του θέματος, που εν προκειμένω είναι η εγγύτητα με το Πικέρμι, την Καλλιτεχνούπολη, τη Διώνη και τις κατοικίες εκτός σχεδίου στον Παλαιό Μύλο. Ο αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών αγνοεί τα τεχνικά εργαλεία μέτρησης της εγγύτητας που παρέχει η ιστοσελίδα του Κτηματολογίου;

Για την επιβάρυνση στην υγεία των κατοίκων λόγω του θρυμματισμού καμένων, ο αντιδήμαρχος αντέτεινε ότι «ο θρυμματισμός δεν θα κρατήσει πάνω απο 3 μέρες» διότι «δεν είναι μεγάλος ο όγκος των καμένων». Επομένως ανάλογα μειώνεται και ο χρόνος όλων των εργασιών απομάκρυνσης των καμένων. Βέβαια η Τεχνική Μελέτη 24/2024, που περιέχεται στην απόφαση 259/3-9-2024 της Δημοτικής Επιτροπής, εμφανίζει έναν προϋπολογισμό 280.000€ για τις εργασίες που θα γίνουν στο γεωτεμάχιο, το οποίο ενοικιάζεται για ...4 μήνες! Οπότε προκύπτει το ερώτημα: τότε μήπως χρειάζεται να μειωθεί αντίστοιχα και ο προϋπολογισμός;;; Από δικούς μας φόρους βγαίνουν όλα αυτά τα χρήματα, που ποιός ξέρει ποιές ξυλοβιομηχανίες θα τα τσεπώσουν;;;

Και βέβαια έξακολουθεί να αιωρείται αναπάντητο το ερώτημα: με ποιό δικαίωμα οι δημοτικοί σύμβουλοι αποφασίζουν ότι οι κάτοικοι των κοντινών περιοχών —εντός ή εκτός σχεδίου— πρέπει να εκθέσουν την υγεία τους σε κίνδυνο από τον θρυμματισμό καμένης ύλης και τα παραγόμενα αιωρούμενα μικροσωματίδια;

Όταν, σύμφωνα με την ΥΑ 37674/2016 [ΦΕΚ Β΄2471/2016, ομάδα 4η - Συστήματα περιβαλλοντικών υποδομών, α/α 12α], προβλέπεται ρητά ότι οι εργασίες παραγωγής εδαφοβελτιωτικών από βιομάζα απαιτούν περιβαλλοντική αδειοδότηση υποκατηγορίας Α2 ή Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις κατηγορίας Β (ανάλογα με την ημερήσια ποσότητα των επεξεργαζόμενων υλικών).

Δεδομένου ότι οι εργασίες θρυμματισμού αποτελούν ένα τμήμα της διαδικασίας παραγωγής εδαφοβελτιωτικού, και μάλιστα το πιο επιβαρυντικό τμήμα της από περιβαλλοντικής πλευράς (θόρυβος, σκόνη), θα πρέπει να ακολουθηθεί διαδικασία αδειοδότησης. Πολύ περισσότερο που η σκόνη θα είναι ακόμη πιο επιβαρυντική λόγω του ότι η ξυλεία είναι καμένη. Είναι φανερό ότι το περισσότερο που θα μπορούσε να γίνει στην περιοχή —ακόμη και εάν ετηρούντο όλες οι άλλες προϋποθέσεις— θα ήταν μόνο η υλοτόμηση και να ακολουθούσε η μεταφορά σε αδειοδοτημένο χώρο για τον θρυμματισμό και την τελική διαχείριση του θρυμματισμένου καμένου βλαστικού υλικού (κομποστοποίηση κ.α.).

3. Για την ακαταλληλότητα εξαιτίας του γεγονότος ότι το εν λόγω γεωτεμάχιο διασχίζεται από ρέματα και άρα για την πρόσβαση στον χώρο τα φορτηγά και τα μηχανήματα θα διέλθουν αναγκαστικά μέσα από την κοίτη των ρεμάτων, υπήρξε απλή αποσιώπηση. Παρόλο που ο νόμος για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας [ν.3937/2011, άρθρο 13 §4α] απαγορεύει τη διέλευση:
«Δεν επιτρέπεται η κίνηση μηχανοκίνητων οχημάτων εκτός οδικού δικτύου σε οικολογικά ευαίσθητες εκτάσεις, όπως ενδεικτικά, μόνιμες ή εποχικές λίμνες και τέλματα και οι ακτές τους, ο αιγιαλός, οι αμμοθίνες, ποτάμια, ρέματα και ρυάκια, δάση, λιβάδια, βοσκότοποι, οι οικότοποι προτεραιότητας του παραρτήματος Ι της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, καθώς και σε μονοπάτια που βρίσκονται σε τέτοιες περιοχές.»
Πολύ δε περισσότερο που τα ρέματα αυτά ανήκουν στην ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος υδρολογική λεκάνη του Βαλανάρη και του Μεγάλου Ρέματος.

Είναι πασιφανές ότι τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται με ελαφρότητα και ανευθυνότητα από την πλειονότητα και του νέου Δημοτικού Συμβουλίου.