Τροπικοί επισκέπτες στο Δασαμάρι

Οι Μαρίκες στο στόχαστρο της τουριστικής ανάπτυξης

Συντάκτης: Τάσος Σαραντής

H παραλία Μαρίκες, που βρίσκεται περίπου 1,5 χιλιόμετρο νότια από το λιμάνι της Ραφήνας και είναι γνωστή σε πολλούς Αθηναίους, καθώς είναι μια αμμώδης, ήσυχη, φυσική και δωρεάν παραλία, χωρίς τις συνηθισμένες «απολαύσεις» των οργανωμένων πλαζ, βρίσκεται στο στόχαστρο της τουριστικής ανάπτυξης.

Η επιλογή του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας (ΟΛΡ) να παραχωρήσει τμήμα της προς εκμετάλλευση σε ιδιώτη θα επιφέρει ένα ισχυρό πλήγμα στο σπάνιο οικολογικό της περιβάλλον, που ήδη έχει πληγεί από την αύξηση στην κίνηση του λιμανιού της Ραφήνας και τη ραγδαία περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής από το αεροδρόμιο.

Οι απόψεις του Συλλόγου ΡΟΗ στη διαβούλευση για το ΚΕΛ

Ημερομηνία: 18/5/2017

Προς: Δ/νση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙΠΑ) του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Λ. Αλεξάνδρας 11, Αθήνα)
Θέμα: Απόψεις του συλλόγου ΡΟΗ επί της Μελέτης Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), του έργου: «Συλλογή, Επεξεργασία αστικών λυμάτων Δήμων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων-Αρτέμιδος και Επαναχρησιμοποίηση-Διάθεση επεξεργασμένων εκροών».

Στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής διαβιβάστηκε Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), με τίτλο έργου: «Συλλογή, Επεξεργασία αστικών λυμάτων Δήμων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων-Αρτέμιδος και Επαναχρησιμοποίηση-Διάθεση επεξεργασμένων εκροών». Η προτεινόμενη θέση του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων είναι η θέση Πλατύ Χωράφι - Ετος Στέκο, που βρίσκεται διοικητικά στα όρια του Δήμου Σπάτων-Αρτέμιδος αλλά κοντά στην πόλη του Πικερμίου.

Η επεξεργασία των υγρών αποβλήτων των σημαντικών οικισμών των δύο Δήμων αποτελεί θεσμική υποχρέωση της χώρας μας για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος, βάσει της Οδηγίας 91/271/EOK. Ως αποτέλεσμα της αδυναμίας έγκαιρης υλοποίησης των απαιτούμενων έργων Ραφήνας και Αρτέμιδας, τα οποία είχαν καταληκτικό έτος υλοποίησης το 2005, η Ελληνική Δημοκρατία καταδικάστηκε από το Δικαστήριο της ΕΕ. Επομένως η διαχείριση των υγρών αποβλήτων των δύο Δήμων είναι επείγουσα αναγκαιότητα.

Σύμφωνα με τον προβλεπόμενο σχεδιασμό, το έργο είναι κεντρική εγκατάσταση επεξεργασίας αστικών λυμάτων (ΚΕΛ), αγωγοί λυμάτων και επεξεργασμένων υγρών κ.ά. Τα λύματα οδηγούνται προς το ΚΕΛ με αγωγούς μήκους πολλών δεκάδων χιλιομέτρων. Η διάθεση των επεξεργασμένων υγρών θα γίνεται στη θάλασσα με υποθαλάσσιο αγωγό μήκους 2200 μέτρων, ενώ μέρος των υγρών θα υφίσταται επί πλέον επεξεργασία ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά την αρδευτική περίοδο για άρδευση αγροτικών εκτάσεων στην περιοχή.

Κατά την ανάγνωση της ΜΠΕ διαπιστώσαμε ότι αυτή παρουσιάζει σημαντικές ελλείψεις ως προς την παρουσίαση και αξιολόγηση των εναλλακτικών λύσεων και της προτεινόμενης λύσης, αλλά και την διαπίστωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στη γύρω από τα έργα περιοχή.

Ο τοίχος της ντροπής (The Wall of Shame)

Αναδημοσίευση από το φιλικό ιστολόγιο Καμένη Γη

Ήταν Φεβρουάριος του 2015 όταν μία ομάδα πολιτών της Ραφήνας με επικεφαλής τον Δήμαρχο Βασίλη Πιστικίδη, επισκέφτηκε τον νέο Υπουργό Περιβάλλοντος, κ. Τσιρώνη. Η ατζέντα ήταν καυτή και αφορούσε την κατεδάφιση οικίας εντός του οικισμού Περιβολάκια Ραφήνας.

Την αποστολή αποτελούσαν εκτός από τον Δήμαρχο, ο πρόεδρος του συλλόγου «Θερινή Διαμονή» και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Περιβολάκια Ραφήνας, κ. Πέτρος Σαντ, οι Βουλευτές Πάντζας και Χαϊκάλης, ο ιδιοκτήτης της προς κατεδάφιση οικίας και ο δικηγόρος του.

Έτσι αρχίζει ένα δημοσίευμα-μνημείο και ύμνος στον καταπατητή του αττικού δάσους. Είναι από τις περιπτώσεις που δεν μιλάμε για τον καταπατητή εκτάσεων που υπάγονταν σε μία από τις εκτάσεις εφαρμογής των υποπαραγράφων του άρθρου 3 του Ν. 998/79 ώστε να μας χαρακτηρίσουν τρελούς (συνήθης χαρακτηρισμός όσων επιμένουν στην ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος) αλλά για τον καταπατητή του δάσους, όπως αυτό ορίζεται και από τον πιο πρόσφατο και πιο αντιδασικό νομοθέτημα, της νομολογίας της "κρίσης" (της μνημονιακής δηλαδή νομοθεσίας).

Το αποτύπωμα της περιβαλλοντικής αναισθησίας και της (ύποπτης;) επιπολαιότητας.

Το αποτύπωμα της περιβαλλοντικής αναισθησίας και της (ύποπτης;) επιπολαιότητας.

Όταν με πρόσχημα τον βιολογικό καθαρισμό που αποτελεί ένδειξη πολιτισμού, δικαιολογούνται όλες οι κανιβαλικές επεμβάσεις πάνω στο οικοσύστημα (που δεν είναι ενδείξεις πολιτισμού).

Όταν οι αστοχίες υπολογίζονται σαν παροδικές και ελάχιστες, αγνοώντας τις αλληλεπιδρούσες σχέσεις σε ένα οικοσύστημα.

Όταν το φυσικό περιβάλλον χαρακτηρίζεται όπως βολεύει το έργο και την οικονομία του.

Όταν ακόμα και το έργο βαφτίζεται όπως πρέπει να βαφτιστεί για να ικανοποιήσει ακόμα και τις πιο αντιδιαμετρικά κείμενες θέσεις.

Όταν ένα έργο αποκτάει δύο ταυτότητες. Μία που εξυπηρετεί την επίτευξη κοινωνικής συναίνεσης και μία που να εξυπηρετεί τις προδιαγραφές χρηματοδότησης και όταν τελικά θα αποφασιστεί η τελική ταυτότητα, μάλλον η ζυγαριά θα γείρει προς την πλευρά των χρηματοδοτών. Η άλλη πλευρά απλά θα το "φάει στη μάπα".

Ύποπτοι οι στόχοι, όζουσα η "διαβούλευση". Η (επιβεβλημένη ή εκούσια) σιγή μεγάλου μέρους της κοινωνίας δείχνει πως συνηθίσαμε πια το τέρας και γίναμε όμοιοί του.

Πηγή: Νίκος Σίμος

Δασοκτόνο ξεσάλωμα

Νομιμοποιούν τους καταπατητές με συνοπτικές διαδικασίες

Από την πρώτη στιγμή που η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, με πρωτεργάτη τον αναπληρωτή υπουργό Σ. Φάμελλο, άρχισε να αναρτά τους Δασικούς Χάρτες πάνω στη βάση του πλούσιου αντιδασικού νομικού πλαισίου, που διαμορφωνόταν βαθμιαία από παλιά, ενώ στην περίοδο των μνημονιακών κυβερνήσεων διευρύνθηκε με άλματα, είχαμε υπογραμμίσει ότι αυτοί οι Δασικοί Χάρτες δε θα υπερασπίζονται τον δασικό πλούτο της χώρας, αλλά θα χρησιμοποιηθούν για να νομιμοποιηθούν μαζικά οι καταπατητές των δασών και των δασικών εκτάσεων.

Στο ξεκίνημα της ανάρτησης των Δασικών Χαρτών ο Φάμελλος και στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Δασών δεν αρκέστηκαν στη σύνταξη, θεώρηση, ανάρτηση και κύρωση των Δασικών Χαρτών με εφαρμογή του διαμορφωμένου αντιδασικού πλαισίου. Ο αναπληρωτής υπουργός προχώρησε παραπέρα, με τη βοήθεια στελεχών που ηγούνται στη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος και στη Διεύθυνση Δασικών Εργων και Υποδομών. Στην αρχή, άρχισε δειλά-δειλά να βγάζει τις εγκυκλίους διαταγές εφαρμογής διατάξεων των αντιδασικών νόμων 4280/2014 και 4315/2014. Στη συνέχεια, ψήφισε τον αντιδασικό νόμο 4467/2017 και στις 21 Απρίλη του 2017 (μέρα σημαδιακή, λόγω της επιβολής της αμερικανόπνευστης στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας, πριν από 50 χρόνια), δημοσίευσε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης την υπουργική απόφαση με την οποία «διορθώνονται» τα λεγόμενα πρόδηλα σφάλματα στην κατάρτιση και κύρωση των Δασικών Χαρτών. Με τη φόρα που πήρε ο Φάμελλος δεν αποκλείουμε να πάρει και άλλα μέτρα, γράφοντας -σαν έλληνας Ερντογάν- στα παλιά του τα παπούτσια το αστικό κοινοβούλιο που υποτίθεται πως έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα να νομοθετεί.

Όζουσα η "διαβούλευση" για το Κ.Ε. Λυμάτων

Εδώ και πολλές δεκαετίες, οι τοπικές διοικήσεις στη Ραφήνα και στ' άλλα χωριά της Ανατολικής Αττικής άφηναν τα βοθρολύματα μιας χωρίς σχεδιασμό οικιστικής γιγάντωσης να πλημμυρίζουν τους δρόμους, να χύνονται στο Μεγάλο Ρέμα και να ρυπαίνουν όλον τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής. Αφού πια οι πάντες απηύδησαν με τη χρόνια πρακτική της διάχυσης των λυμάτων, η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. συνεπικουρούμενη από την τοπική διοίκηση έρχονται σήμερα να προωθήσουν την κατασκευή ενός Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) για την ευρύτερη περιοχή. Παρότι υπόσχονται το απαύγασμα της σύγχρονης τεχνολογίας, το καθαρότερο επεξεργασμένο νερό "για να το πιείς στο ποτήρι", φτάνουν να προωθούν, τον 21ο αιώνα, μια τεράστια εργοστασιακή μονάδα, τη μεγαλύτερη των Μεσογείων, δίπλα από το χαρακτηρισμένο ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος Μεγάλο Ρέμα, η οποία θα ρυπαίνει τον θαλάσσιο αποδέκτη και μάλιστα νόμιμα. Η συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή δεν καταγράφεται ως άξια προστασίας —"δεν ανήκει στον κατάλογο των ευαίσθητων αποδεκτών έτσι όπως αυτοί έχουν αναγνωρισθεί στο πλαίσιο της Οδηγίας 91/271/ΕΟΚ και των σχετικών ΚΥΑ 5673/400/1997 και 48392/939/2002 (ΦΕΚ Β’ 405) περί καθορισμού ευαίσθητων σε φαινόμενα ευτροφισμού αποδεκτών" [ΜΠΕ, σ.57]— καθώς άλλα είναι τα σχέδια για το πρώην θέρετρο της Ραφήνας: ένα μεγάλο λιμάνι "13 προβλητών πρόσδεσης πλοίων" [ΜΠΕ, σ.93] και ένα υπερ-τοπικό ΚΕΛ των δήμων Ραφήνας-Πικερμίου, Σπάτων-Λούτσας και τμημάτων της Ν. Μάκρης και της Παιανίας, χαρακτηριστικά της ανάπτυξης που μας επιφυλάσσουν εδώ και καιρό.