Να μη γίνει το Μεγάλο Ρέμα η νέα Μάνδρα

Συντάκτης: Τάσος Σαραντής

Ενώνοντας και συντονίζοντας τις δυνάμεις τους για τη σωτηρία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, 14 περιβαλλοντικοί-τοπικοί φορείς/κινήσεις ζητούν από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας να απορριφθεί η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την οριοθέτηση-διευθέτηση του Μεγάλου Ρέματος.

Σε σχετικό υπόμνημα που κατέθεσαν προτείνουν την απόρριψη της ΜΠΕ, καθώς η τσιμεντοποίηση/σαρζανετοποίηση του ρέματος που επιχειρείται αυξάνει τον πλημμυρικό κίνδυνο και διαπράττει ένα οικολογικό έγκλημα, όχι μόνο εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και της ποιότητας ζωής των πολιτών, επισημαίνουν.

Χαιρετισμός της ΚΠΑΜΡ στη συναυλία για τα ποτάμια

Πηγή: Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Υπόμνημα της ΚΠΑΜΡ προς ΔΙΠΑ/ΥΠΕΝ για ΜΠΕ διευθέτησης Μεγάλου Ρέματος

Υπόμνημα της ΚΠΑΜΡ προς ΔΙΠΑ για ΜΠΕ διευθέτησης Μεγάλου Ρέματος
(συνυπογράφουν 13 φορείς)

Το υπόμνημα κατατέθηκε στη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (αρ.πρωτ. 51170/14-12-2017).

Υπόμνημα της πρωτοβουλίας "Δασαμάρι S.O.S." προς ΔΙΠΑ/ΥΠΕΝ για τη διαβούλευση επί της ΜΠΕ διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος

Υπόμνημα για τη ΜΠΕ διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος
Το υπόμνημα κατατέθηκε στη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (αρ.πρωτ. 50880/12-12-2017).

Συναυλία για τα ποτάμια και τους πλημμυροπαθείς

Ο σύλλογος "ΡΟΗ - Πολίτες υπέρ των Ρεμάτων" διοργανώνει συναυλία για τα ποτάμια και τους πλημμυροπαθείς, το Σάββατο 16/12/17, 20:00, στο Ξενοδοχείο Μπάγκειον στην Ομόνοια (πλατεία Ομονοίας 19).

Αντιπλημμυρική προστασία που κάνει «νερά»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

«Πρέπει να αλλάξουμε φιλοσοφία στα αντιπλημμυρικά έργα», γιατί πολλά απ’ αυτά που γίνονται ή προγραμματίζονται τελικά είναι... πλημμυρικά. «Κατ’ αρχάς, πρέπει να ξεκινάμε τα αντιπλημμυρικά έργα από τα υψηλά σημεία, από τα βουνά και τα υψώματα και όχι από τα κατάντη, δίπλα στις πόλεις. «Κι ύστερα δεν μπορούμε να έχουμε τόσο βραχεία μνήμη. Σχεδιάζουμε με βάση στοιχεία δεκαετιών, ενώ το νερό έχει μνήμη απέραντη», λέει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο Ηλίας Μαριολάκος, ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του ΕΚΠΑ.

«Εάν περάσετε από την είσοδο της Ελευσίνας θα δείτε δίπλα δίπλα μια ρωμαϊκή γέφυρα και μια σύγχρονη. Η ρωμαϊκή είναι πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων από τη δική μας, γιατί τότε έδιναν πολύ μεγαλύτερη σημασία στη μακρά περίοδο επανάληψης των υδρομετεωρολογικών φαινομένων. Οι γέφυρες —όπως και τα άλλα δομικά έργα— πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το μέγιστο της διατομής των ρεμάτων και όχι —όπως κάνουμε σήμερα— να τα περιορίζουμε», τονίζει ο κ. Μαριολάκος.

Η καταστροφή της Μάνδρας, η απόφαση για το ρέμα Ραφήνας & η δεοντολογία των μηχανικών

«Η άναρχη και χωρίς σχεδιασμό οικιστική εξέλιξη των οικισμών, που δεν λαμβάνει υπόψη της το φυσικό ανάγλυφο, τα ρέματα και τη φυσική απορροή των υδάτων από τα βουνά, σε συνδυασμό με την αυθαίρετη δόμηση, οδηγεί σε πλημμυρικά φαινόμενα κατά την έντονη βροχόπτωση», τονίζει ο ερευνητής του ΕΜΠ κ. Μπακογιάννης, σημειώνοντας ότι δεν είναι τυχαίο πως μεγάλο μέρος των θυμάτων και των καταστροφών εντοπίστηκαν στα σημεία που τα δύο ρέματα, το ρέμα Σούρες βορειότερα και της Αγίας Αικατερίνης νοτιότερα, διατρέχουν τον οικιστικό ιστό της Μάνδρας.

της Αμαλίας Τόκα
Δημοτικής Συμβούλου
Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου

Δεν είναι τυχαίο γιατί και οι πλημμύρες τα έτη 1977, 1988, ήταν καταστροφικές για τον οικιστικό ιστό της Ραφήνας με θύματα. Αυτό μάλιστα συνέβη πριν την εκτροπή του Ποδονίφτη! Πολλές μελέτες εκπονήθηκαν από τα ίδια γραφεία μελετών για την οριοθέτηση του ρέματος Ραφήνας, η πρώτη το 1984, ακολούθησαν 1996, 1998, 1999, 2009, 2010 (για την τμηματική οριοθέτησή του προκειμένου να κατασκευαστεί το ΚΕΛ).

Ας θυμηθούμε, ότι το 2008 με απόφαση το ΣτΕ ακύρωσε την χωροθέτηση του ΚΕΛ διότι δεν υπήρχε η συνολική οριοθέτηση του ρέματος Ραφήνας, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος (ΦΕΚ 281/Δ/23-3-1993) και υδατόρεμα Α΄ προτεραιότητας με τον νέο νόμο 4277/2014 (ΦΕΚ Α΄156) του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής.

Καταδίκασαν και τη Ραφήνα να ζει με την απειλή μιας φονικής πλημμύρας

Δημοσίευμα στην εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ (φύλλο Σαββάτου 2 Δεκέμβρη)

Μεγάλο ρέμα Ραφήνας: Χρειάζονται λύσεις σε μη εργολαβική λογική

Μια χαρακτηριστική περίπτωση για να καταλάβουμε τη «λογική» με την οποία κυβερνήσεις και επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν διαχρονικά τα ρέματα, τις πλημμύρες και τα αντιπλημμυρικά έργα είναι το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας. Στην Εργατική Αλληλεγγύη μίλησε η Εμμανουέλα Τερζοπούλου από την «Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας»:

Για τα πλημμυρικά φαινόμενα που έχουν σημειωθεί στο ρέμα μεγάλο μέρος ευθύνης φέρει η εκτροπή του Ποδονίφτη και των νερών της Αττικής Οδού το 2002 (προ-Ολυμπιακά έργα που έγιναν με συνθήκες fast-track και ήταν έργο συμπληρωματικό της υπογειοποίησης του Κηφισού). Ενώ αυτά τα έργα γίνονται με προοπτική 50ετιας (ο Κηφισός μάλλον ήταν 100ετίας) μέσα σε 11 χρόνια οδήγησαν τη Ραφήνα στην πλημμύρα του 2013. Ένα «αντιπλημμυρικό» έργο θα έπρεπε να λύνει προβλήματα και όχι να τα μεταφέρει αλλού, δημιουργώντας την ανάγκη για ένα επόμενο έργο.

Επίσης φταίει η στένωση της κοίτης. Στην περιοχή Ραφήνας (αλλά και Σπάτων) κατά μήκος της κοίτης αλλά και μέσα σε αυτή (μπαζώματα) υπάρχουν αυθαίρετα και νόμιμα-εντός σχεδίου (!) κτίσματα. Αυτά κατά κύριο λόγο πλημμυρίζουν, αλλά στενεύοντας την κοίτη και η υπόλοιπη πόλη κινδυνεύει από πλημμύρα. Το 2013 η πλημμύρα δημιουργήθηκε από 4ωρη συνεχόμενη βροχή όχι τεράστιας έντασης ενώ οι μελέτες υποτίθεται γίνονται για πρόβλεψη 12ωρης ακραίας βροχής. Σε μια τέτοια περίπτωση κινδυνεύει όλη η πόλη της Ραφήνας. Απαράδεκτη επίσης είναι η στένωση της εκβολής με τσιμέντα που από τη μια πλευρά στόχο έχουν τη συγκράτηση του μπαζωμένου Πάρκου Καραμανλή και από την άλλη το Parking του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας που κυριολεκτικά μπαίνει μέσα στο φυσικό δέλτα.

Έρευνα: Άμυνα ενάντια στις πλημμύρες με «πράσινες» υποδομές

του Δημήτρη Διαμαντίδη

Οι επενδύσεις σε «πράσινες υποδομές» όπως η αποκατάσταση της κοίτης ποταμών ή υγροτόπων αποτελούν παρεμβάσεις που παράγουν όχι μόνο περιβαλλοντικά και κοινωνικοοικονομικά οφέλη μακροπρόθεσμα, αλλά συρρικνώνουν και τα κονδύλια που απαιτούνται για άμυνα ενάντια στις πλημμύρες.

Στο συμπέρασμα αυτό μεταξύ άλλων καταλήγει επίκαιρη έρευνα του European Environment Agency (EEA), η οποία έρχεται λίγες ημέρες μετά τα πρόσφατα γεγονότα με τις πλημμύρες στην Αττική.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας αποφάσισε την καταδίκη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (video)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

27/11/2017

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΡΑΦΗΝΑΣ (21/11/17) ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ
ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΡΑΦΗΝΑΣ

Με 18 ψήφους υπέρ και 6 κατά το Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας γνωμοδότησε θετικά υπέρ της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της καταστροφής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Για να εξασφαλίσει ο Δήμος αυτή την πλειοψηφία με μόνο ένα 25% απώλειες σε θετικές ψήφους, χρειάστηκε να επιστρατεύσει λυτούς και δεμένους: δύο μελετητές για την παρουσίαση, υποστηρικτική ομάδα των μελετητών από κάτω και εκπρόσωπο από πλευράς Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών. Όλοι αυτοί, με τη βοήθεια της στενής ομάδας του Δημάρχου κ. Ευάγγελου Μπουρνούς, ξετύλιξαν την εκφοβιστική τους κινδυνολογία προκειμένου να πείσουν τους δημοτικούς συμβούλους ακόμη και της ίδιας τους της παράταξης ότι αν δεν περάσει αυτή η μελέτη, η Ραφήνα θα πνιγεί.

Και ενώ η αίθουσα ήταν γεμάτη από δημότες που ανησυχούν για το μέλλον του ρέματος σε σχέση τόσο με την οικολογική καταστροφή που θα επιφέρει η μελέτη όσο και με τις πλημμυρικές αντοχές του ρέματος, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την τουλάχιστον αυθάδη ομιλία του εκπροσώπου του υπουργείου κ. Αντ. Κοτσώνη απέναντι στους πολίτες και στους δημοτικούς συμβούλους και με την απροκάλυπτη πλέον ομολογία των μελετητών ότι το οικοσύστημα του ρέματος θα εξαφανιστεί δια παντός. Και αφού μετά το λογίδριό του (που έβγαλε εκτός εαυτού ακόμη και δημ. συμβούλους της «συμπολίτευσης») ο κ. Αντ. Κοτσώνης πήγε να αποχωρήσει ύστερα από παραίνεση του πρόεδρου του Δημ. Συμβουλίου, ο κόσμος που παρακολουθούσε εξαγριώθηκε και τον ανάγκασε να επιστρέψει και να μείνει ως την πρώτη πρωινή για να ακούσει τους πολίτες που επρόκειτο να μιλήσουν.

Μνημείο προχειρότητας ο αντιπλημμυρικός σχεδιασμός Ραφήνας

Συντάκτης: Τάσος Σαραντής

Τις δραματικές εικόνες από τις πλημμύρες στη δυτική Αττική ενδέχεται να βιώσουμε ξανά στην ανατολική πλευρά του νομού, καθώς τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα και η ιστορία μπορεί να επαναλαμβάνεται.

Τα έργα που προβλέπεται να πραγματοποιηθούν στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας που εκβάλλει στην παραλία της πόλης, δίπλα στο λιμάνι, προϊδεάζουν για την έλευση μεγάλου πλημμυρικού επεισοδίου στην ανατολική Αττική και την προξένηση μιας μεγάλης οικολογικής καταστροφής υπό τον μανδύα του… αντιπλημμυρικού σχεδιασμού.

ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

1939: Θάπτομεν τον Ιλισσόν

Αθήνα 1937, κάλυψη Ιλισσού. Ο Διοικητής Πρωτευούσης (επί δικτατορίας Μεταξά) Κωνσταντίνος Κοτζιάς επισκέπτεται τα έργα της κάλυψης Ιλισσού. Στις αρχές του 20ού αιώνα ολόκληρη η περιοχή μεταξύ Ιλισσού και Υμηττού είχε κηρυχθεί αναδασωτέα και είχε φυτευτεί.
Στη δεκαετία του ’50, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, ολοκληρώθηκε η κάλυψη της κοίτης του ποταμού και τη θέση του ποταμού πήραν οι οδοί Μιχαλακοπούλου, Βασιλέως Κωνσταντίνου και Καλλιρρόης. Το έργο είχε ξεκινήσει το 1939 και το θεμελίωσε ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς με τη χαρακτηριστική φράση: «Θάπτομεν τον Ιλισσόν».

2017: Θάπτομεν το Μεγάλο Ρέμα

Ραφήνα 2017. Στη "διαβούλευση" για την οριοθέτηση του Μεγάλου Ρέματος, οι εικονιζόμενοι αιρετοί του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου γνωμοδοτούν υπέρ μιας Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για έργα διευθέτησης που καταστρέφουν οριστικά τo Μεγάλο Ρέμα και το οικοσύστημά του.

Ο μη εκλεγμένος Δήμαρχος, ο Αντιδήμαρχος Τ.Υ. και ο Γεν. Γραμματέας

Μπουρνούς Ευάγγελος	Καλφαντής Παναγιώτης	Πιστικίδης Βασίλειος

Μέχρι την τελευταία σταγόνα

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ - Teaser από την Small Planet Productions

Μια ταινία του Γιώργου Αυγερόπουλου

Την στιγμή που η Ευρώπη δοκιμάζεται από μια κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά από μια κρίση αξιών, εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες ζητούν μια απάντηση σε ένα καίριο ερώτημα: Είναι το νερό για την ΕΕ ένα εμπόρευμα της αγοράς, ή ένα ανθρώπινο δικαίωμα; Μέχρι σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει δώσει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το ερώτημα, ενώ αρνείται να αναγνωρίσει το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό, όπως έκανε ο ΟΗΕ το 2010.

Ζητούμενο ο εκδημοκρατισμός στο Δήμο Ραφήνας

ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ Ο ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΡΑΦΗΝΑΣ

Η λειτουργία των θεσμικών τοπικών οργάνων, τα οποία θεωρητικά έχει θεσπίσει η Πολιτεία για την εμπέδωση της δημοκρατίας και της πολυφωνίας, υποφέρει στη Ραφήνα. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο με τον νέο δήμαρχο, Β. Μπουρνού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το απαράδεκτο, αντιδημοκρατικό έως τρομοκρατικό κλίμα το οποίο θέλησε να επιβάλει στην πρόσφατη, υπό την προεδρία του, συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής «Διαβούλευσης» για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) της Οριοθέτησης και Διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (9/11/2017).

Η αυθαιρεσία, η καταρράκωση του ρόλου του προεδρεύοντος στη συνεδρίαση, η κατάχρηση του χρόνου, οι αντεγκλήσεις με τους πολίτες που είτε είχαν μη αρεστή σε αυτόν τοποθέτηση είτε επεσήμαιναν τις παραβιάσεις της διαδικασίας, η επιβολή ενός θυμικού και η τεχνητή ένταση διαμορφώνουν ένα παράδειγμα το οποίο δεν πρέπει να επαναληφθεί σε ένα δήμο μιας δημοκρατικής χώρας.

Μια συνεδρίαση διαβούλευσης οφείλει να έχει μία ορθολογική δομή, με στόχο την καλύτερη ενημέρωση των γνωμοδοτούντων, όχι σαν την αλλοπρόσαλλη δομή που αυθαίρετα επέβαλε ο προεδρεύων δήμαρχος. Αντί να ξεκινά η συνεδρίαση με εισηγήσεις των παρόντων μελετητών της ΜΠΕ και να ακολουθούν οι ερωτήσεις, ώστε να ενημερωθούν κάπως τα μέλη της επιτροπής για τη μελέτη 600 σελίδων που είχαν λάβει παραμονές της συνεδρίασης, οι μελετητές τοποθετήθηκαν μετά τις τοποθετήσεις των μελών της Επιτροπής!

Νέο επεισόδιο λογοκρισίας στη δικτατορία του Δήμου Ραφήνας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

21/11/2017

ΝΕΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΡΑΦΗΝΑΣ

“Σε απάντηση της επιστολής σας με αριθμό πρωτοκόλλου 1485-20/11/2017 για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης ανοιχτής συζήτησης , θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι οι αίθουσες στο Πνευματικό κέντρο Ραφήνας παραχωρούνται μόνο για εκδηλώσεις πολιτιστικού περιεχόμενου (εκθέσεις ζωγραφικής, παρουσιάσεις βιβλίων κλπ, καθώς και για εκδηλώσεις αναγνωρισμένων συλλόγων- οργανώσεων). Δεν δύναται η παραχώρηση του συγκεκριμένου χώρου για οποιαδήποτε άλλη εκδήλωση.” [ΔΟΠΑΠ, α.π. 1486-20/11/2017]

Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (Δ.Ο.Π.Α.Π.) του ΔΗΜΟΥ ΡΑΦΗΝΑΣ-ΠΙΚΕΡΜΙΟΥ επιλέγει να αποκόψει το περιβάλλον από τον τίτλο του.

Όχι γιατί αποφάσισε να συμβαδίσει με τη γενικότερη στάση του πιο αντιπεριβαλλοντικού δήμου της Ελλάδας ο οποίος τον εποπτεύει, αλλά για να δικαιολογήσει ίσως την άρνησή του να παραχωρήσει αίθουσα επί χρήμασι (ή όπως του αρέσει να σκέφτεται «με το αζημίωτο») στην Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος, για τη φιλοξενία ενημερωτικής εκδήλωσης με θέμα το φυσικό περιβάλλον του δήμου μας.

Το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου το οποίο ανήκει κατά αρμοδιότητα και ευθύνη στον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου και το οποίο οφείλει εκ του καταστατικού του να υποστηρίζει ενέργειες και δράσεις που προωθούν ζητήματα αθλητικά, πολιτιστικά και περιβαλλοντικά, αποδεικνύεται μετά από την κακοδιαχείριση και τη μονοσήμαντη προώθηση που εφαρμόζει στα αθλητικά, κακός διαχειριστής, αντιδημοκρατικός και ακατάλληλος για το σκοπό που οφείλει να επιτελέσει και στα περιβαλλοντικά.

Ανακοίνωση δασολόγων, δασοπόνων και δασοφυλάκων για τις πλημμύρες στην Αττική

Οι Δασικές Συνδικαλιστικές Οργανώσεις και όλοι οι εργαζόμενοι στις Δασικές Υπηρεσίες της χώρας εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη και τα θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων, καθώς και την αμέριστη συμπαράσταση μας στους πληγέντες από την καταστροφική πλημμύρα στη Δυτική Αττική.

Με αφορμή αυτό το τραγικό γεγονός και κάτω από το συγκλονιστικό βάρος των απωλειών ανθρώπινων ζωών, την τεράστια καταστροφή περιουσιών και τις εκατοντάδες οικογένειες που έμειναν άστεγες οφείλουμε σαν ελάχιστο χρέος τιμής στους ανθρώπους αυτούς να τονίσουμε και να αναδείξουμε τις αιτίες που προκαλούν αυτές τις τραγωδίες.

Ασφαλώς μπορούμε να μιλήσουμε για άναρχη και μονομερή ανάπτυξη του οικιστικού ιστού σε πολλές και πυκνοκατοικημένες σήμερα περιοχές της χώρας, χωρίς μελέτη του υδατικού δυναμικού της ευρύτερης περιοχής, χωρίς πρόβλεψη και χωρίς εκτίμηση του όποιου ενδεχόμενου φυσικού κινδύνου.

Συνέντευξη του Δημήτρη Θεοδοσόπουλου για τα ρέματα

...με αναφορά στις καταστροφικές παρεμβάσεις στο Μεγάλο Ρέμα.

Πηγή: Γεωμυθική

Σώζουμε το ρέμα, σώζουμε ζωές

ΣΩΖΟΥΜΕ ΤΟ ΡΕΜΑ - ΣΩΖΟΥΜΕ ΖΩΕΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ την Τρίτη 21/11, 8 μ.μ., στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ραφήνας-Πικερμίου (Αραφηνίδων Αλών 12, Ραφήνα) που θα αποφασίσει για την τύχη του Μεγάλου Ρέματος και της πόλης μας.

Ενώνουμε τις φωνές μας ενάντια στην τσιμεντοποίηση-σαρζανετοποίηση του ρέματος και υπέρ μια σύχρονης ολιστικής διαχείρισής του που σώζει και το περιβάλλον από την καταστροφή και την πόλη από τις πλημμύρες.

Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος

Δεν φταίνε μόνο τα ρεύματα στις πλημμύρες

Flood at Port Marly, Alfred Sisley
[Musée des Beaux-Arts de Rouen, Rouen, France]

Με αφορμή τα τραγικά συμβάντα με τις πρόσφατες πλημμύρες στη Δυτική Αττική —απώλειες ανθρώπων, καταστροφή ολόκληρων οικισμών, απώλεια περιουσιών και τις εκατοντάδες οικογένειες αστέγων— όλα τα αποδώσαμε στα μπαζωμένα ρεύματα-ρέματα και χειμάρρους που δεν επέτρεψαν στα νερά που κατέβαιναν από το βουνό να διαφύγουν ομαλά προς τη θάλασσα. Είναι σίγουρο ότι αυθαίρετες κατασκευές και τα μπάζα στις κοίτες των ρευμάτων αποτέλεσαν μια από τις σοβαρότερες αιτίες που τα νερά πλημμύρησαν και προκάλεσαν τόσες καταστροφές και εθνική οδύνη.

Δεν είναι όμως μόνο τα ρεύματα η αιτία του κακού των πλημμυρών. Ούτε είναι μόνο τo μετεωρολογικό φαινόμενο της ραγδαιότητας και οι ποσότητες των βροχοπτώσεων. Ούτε και οι γεωλογικές συνθήκες της περιοχής. Η κύρια, βασική αλλά παραμελημένη αιτία στην προχθεσινή πλημμύρα αλλά και στο πλείστον των πλημμυρών που συμβαίνουν και θα συμβαίνουν, επικεντρώνεται στην κακή ή την πλήρη εγκατάλειψη της διαχείρισης της «λεκάνης απορροής» των ρευμάτων, των χειμάρρων και των ποταμών. Είναι δε λεκάνη απορροής ο προς τα ανάντη των ρευμάτων χώρος όπου προσπίπτει και δέχεται τον κύριο όγκο του νερού των βροχοπτώσεων, που άλλοτε παρουσία βλάστησης πέφτει στο έδαφος ομαλά και προσροφάται, ενώ ό,τι περισσεύει απορρέει προς τα κατάντη και σχηματίζει ήρεμα ρεύματα.

Έμποροι του φόβου

Χάραξη μονοδρόμων

Ακόμα δεν έχει κοπάσει το κύμα κακοκαιρίας που έπληξε το μεγαλύτερο ποσοστό της ελληνικής επικράτειας και όλοι στέκονται άφωνοι μπροστά στο γεγονός της απώλειας 15 ανθρώπινων ζωών στη δυτική Αττική, λόγω "κακοκαιρίας".

Άφωνοι στέκουν όσοι μπορούν να εννοήσουν το κόστος της απώλειας και την ευθύνη της αδράνειας, καθενός εκάστου όσο "έβλεπε τα τραίνα να περνούν". Όσο κατάπινε αμάσητα όσα του σερβίριζαν, όσο στεκόταν ενδεής μπροστά στον φρεσκοσερβιρισμένο τρόμο που χάριζαν οι στρατευμένοι ειδήμονες, σε συνεργασία με την κεντρική ή τις τοπικές διοίκηση και αυτοδιοίκηση. Έτσι προετοίμαζαν το έδαφος για να έλκουν υποστηρικτές και συνενόχους, στα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα, αλλά πιο πολύ στην Αττική, το σκηνικό των μεγαλύτερων περιβαλλοντικών κακουργημάτων.

Δίνοντας χώρο στο νερό (video)

Making Space for Water
(Natural Flood Management)
Πόσο πιο νιανιά να το κάνουμε;

Παρατηρήσεις επί της ΜΠΕ του έργου Διευθέτηση-Οριοθέτηση Μεγάλου Ρέματος

Εισήγηση της πρωτοβουλίας "Δασαμάρι S.O.S." στην Επιτροπή "Διαβούλευσης" [irafina.gr]

---

Παρατηρήσεις επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ)
του έργου Διευθέτηση-Οριοθέτηση Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

“Pour bien conduire sa raison,
et chercher la vérité dans les sciences.”

Συνοπτικά: Πρόκειται για μία μελέτη που προτείνει σκληρά έργα διευθέτησης με σαρζανέτια και τσιμέντα τα οποία καταστρέφουν ολοκληρωτικά το Μεγάλο Ρέμα και το οικοσύστημά του.

1. Η ΜΠΕ ασχολείται με την κατ' όνομα οριοθέτηση του Μεγάλου Ρέματος. Στην πραγματικότητα οι μελετητές δεν κάνουν καμία οριοθέτηση του ρέματος. Η νομοθεσία ορίζει ακριβώς τι είναι η οριοθέτηση: “διαδικασία και επικύρωση του καθορισμού των οριογραμμών του υδατορέματος ... με στόχο την εξασφάλιση της απρόσκοπτης απορροής των επιφανειακών νερών και την περιβαλλοντική προστασία του υδατορέματος.” [ν.4258/2014, άρθρο 1]. Επομένως κατά την οριοθέτηση προσδιορίζεται το απαραίτητο εύρος της κοίτης και των πρανών του ρέματος και η επάρκεια της διάνοιξης της κοίτης ώστε το νερό να μπορεί να ρέει απρόσκοπτα, χωρίς εμπόδια από ανθρωπογενείς παρεμβάσεις, και έτσι ώστε να αναπτύσσεται φυσικά το οικοσύστημα του ρέματος. Αντ' αυτού, οι μελετητές επιλέγουν διατομές “κυρίως με κριτήρια διαθεσιμότητας χώρου και εύρους κατάληψης των έργων, περιορισμών λόγω υφιστάμενων κτισμάτων κλπ.” [ΜΠΕ, σελ. 2-4].

Καταστροφική η συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής «Διαβούλευσης»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

13/11/2017

Καταστροφική η συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής «Διαβούλευσης»

Μετ’ εμποδίων πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής «Διαβούλευσης» για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της Οριοθέτησης και Διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, την Πέμπτη 9/11. Με ανορθόδοξες και αντιδημοκρατικές διαδικασίες από πλευράς προεδρείου και ελλιπέστατες απαντήσεις και διαστρεβλώσεις του περιεχομένου των ερωτήσεων από πλευράς μελετητών, η Επιτροπή κατέληξε σε μια «θετικοαρνητική» γνωμοδότηση! Το αποτέλεσμα ήταν 9 ψήφοι υπέρ, 4 κατά και 8 υπέρ αλλά με την προϋπόθεση ότι θα ληφθούν υπόψη οι προτάσεις του κ. Ταρναρά (μέλος της Επιτροπής ο οποίος ψήφισε κατά της Μελέτης με προτάσεις για την αποτροπή της τσιμεντοποίησης-σαρζανετοποίησης του ρέματος, άρα σαφώς αντίθετα με τη φιλοσοφία της Μελέτης). Το ανορθόδοξο; Αντί να ξεκινήσει η συνεδρίαση με τις εισηγήσεις των μελετητών και να ακολουθήσουν ερωτήσεις, ώστε να ενημερωθούν καλύτερα τα μέλη της Επιτροπής για τη Μελέτη 600 σελίδων που είχαν λάβει παραμονή της συνεδρίασης, οι μελετητές τοποθετήθηκαν μετά τις τοποθετήσεις των μελών της Επιτροπής! Η αντιδημοκρατικότητα; Ο δήμαρχος Β. Μπουρνούς, ο οποίος προέδρευε, (α) αποφάσισε αυθαίρετα και επέβαλε τη διαδικασία της διαβούλευσης, (β) διέκοπτε διαρκώς τους διαβουλευόμενους με έντονο ύφος, δημιουργώντας αφόρητες συνθήκες πίεσης, (γ) έπαιρνε το λόγο μετά από κάθε ομιλητή για να τον σχολιάσει ή επικρίνει, (δ) απαγόρευσε σε Πανελλαδικό Σύλλογο υπέρ των Ρεμάτων να τοποθετηθεί, (ε) προσπάθησε ανεπιτυχώς να αποβάλλει(!) από την αίθουσα κάτοικο που διαμαρτυρήθηκε επανειλημμένα για τα παραπάνω και για το μπούλινγκ σε βάρος όλων.

“αντιμέτωποι με το τέρας”

Συνήθως αποφεύγω να γράφω απόψεις και σχόλια για την επικαιρότητα στο fb. Το πιο σύνηθες είναι να γράφω άρθρα στην Γεωμυθική. Χτες όμως βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το τέρας και ήταν η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι. Το τέρας της εξουσίας, το τέρας της εργολαβικής λογικής, το τέρας του φόβου, το τέρας της αβουλίας. Βρεθήκαμε στην Ραφήνα, στην “διαβούλευση” για την τύχη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Κάτι τέτοιο έγινε χτες:

ΟΙ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΑΝ ΤΟ ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΒΑΛΟΥΝ ΣΤΟ ΦΕΡΕΤΡΟ. ΑΦΟΥ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟΥΣΙΑΖΑΝ.

Ο απαράδεκτος σαν άνθρωπος (το τι σόι Δήμαρχος είναι δεν με απασχολεί μπροστά στην αξία του ανθρώπου) Δήμαρχος Ραφήνας, γεμάτος εκνευρισμό, θυμό, φόβο, κόμπλεξ, αγένεια και αντιδημοκρατικότητα μετέφερε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του στην συζήτηση, προκαλώντας από μεν κάποιους αντιδράσεις από δε κάποιους άλλους (τους περισσότερους) σιωπηρή συμφωνία. Ντράπηκα σαν άνθρωπος για αυτά που έβλεπα, για τον απαξιωτικό τρόπο που αντιμετωπίζονταν άνθρωποι οι οποίοι, ΝΑΙ, παλεύουν για κάτι άλλο εκτός από την αυλή τους και τον μισθό τους.

Ιλισσός

Στίχοι - Μουσική: lost bodies, Πλάνα υπόγειου Ιλισσού: ομάδα γεωμυθική

Ρέματα της Αττικής. Φύση προς κατάργηση. Η περίπτωση του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, είναι ίσως το σημαντικότερο από τα 55 ρέματα που άφησε ζωντανά η ανθρώπινη τάση για επιβολή στη φύση. Στην Αττική φύση ειδικότερα.

Ο κάτοικος της Αττικής από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη βραχώδη αυτή απόληξη της ελληνικής χερσονήσου, ξεκίνησε να την αλλάζει, να την καταστρέφει σαν να μισούσε τον τόπο που επέλεξε να ζήσει ή να τον ζήλευε και να έπρεπε με κάθε τρόπο να τον χαλάσει. Να τον χαλάσει γιατί καταλάβαινε πως η ομορφιά δεν είναι ούτε γίνεται κτήμα κανενός. Η ομορφιά γίνεται μόνο βίωμα και προσωποποιείται ως φίλη και προσφέρεται, μόνο σε όσους μπορούν να την καταλάβουν και να τη σεβαστούν. Ο κάτοικος της Αττικής όμως δεν ήταν τέτοιος. Δεν τη κατάλαβε ποτέ.

Να σώσουμε το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας

ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ


ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑ ΡΑΦΗΝΑΣ

Πολλά χρόνια τώρα η τοπική κοινωνία περίμενε την οριοθέτηση του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας προκειμένου να μπει επιτέλους φρένο στην αυθαιρεσία, η οποία σε συνδυασμό με πρόχειρες τεχνικές παρεμβάσεις που έγιναν παραμονές των Ολυμπιακών αγώνων κατέληξαν να πνίγουν τη Ραφήνα και τα Σπάτα. Οι οριοθετήσεις οφείλουν να δίνουν στα ρέματα το πλάτος που τους ανήκει, ώστε το νερό να μπορεί να καταλήγει αβίαστα στη θάλασσα χωρίς να πνίγει πόλεις ή καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Ταυτόχρονα, οι οριοθετήσεις οφείλουν να προστατεύουν το οικοσύστημα των ρεμάτων, που είναι απαραίτητο για την επιβίωση του πλανήτη μας αφού παίζουν καίριο ρόλο στη διατήρηση ειδών χλωρίδας και πανίδας και συνεπώς στο κλίμα, στην ατμόσφαιρα, στις θάλασσες, στον υδροφορέα κ.λπ.

Σχεδιασμένη σε κάθε λεπτομέρεια η εξόντωση του Μεγάλου Ρέματος

Σχεδιασμένη σε κάθε λεπτομέρεια η εξόντωση του Μεγάλου Ρέματος. Στο όνομα πάντα του φόβου της πλημμύρας δικαιολογούνται εκτρωματικές παρεμβάσεις.

Για να κρυφτεί η βαρβαρότητα και να αναδειχθεί η εικονική πραγματικότητα που πιστεύουν κάποιοι πως θα πείσει τους "αδαείς" (γιατί τέτοιους μας θεωρούν), στην ίδια ενότητα της εξαιρετικά κακής πρότασής τους [σ.σ. ΜΠΕ διευθέτησης Μεγάλου Ρέματος], προβάλλουν ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο διαμόρφωσης του ρέματος μαζί με κάποιες φωτογραφίες (θέλοντας να πετύχουν σύνδεση των εικόνων στο νου των "αδαών"). Το κακό γι' αυτούς είναι πως διαβάζοντας το αρχιτεκτονικό σχέδιο, διαπιστώνει κανείς αμέσως πως ουδεμία σχέση έχει με τις φωτογραφίες (από το εξωτερικό προφανώς).


ΜΠΕ διευθέτησης Μεγάλου Ρέματος, Παράρτημα IV, φωτογραφία 1
[σ.σ. The Floating Gardens, Yongning River Park, Taizhou City, Zhejiang Province, China]
Και δεν είναι μόνο η κοροϊδία. Είναι η προσβολή στη νοημοσύνη μας, όταν μας παίρνουν φύση καταστρέφοντάς την και μας αντιγυρίζουν τεχνητές συστάδες. Μας παίρνουν τη ζωή και μας δίνουν τη φωτογραφία της.

Η κατάρρευση της δασικής προστασίας και το άλλοθι των Δασικών Χαρτών

Εισήγηση της δασολόγου Νατάσας Πέτρου-Βαρουχάκη στο Συνέδριο «Αττική σε Κρίση» του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (Τμήμα Αττικής).


[26:56-46:42]

---

Περίληψη εισήγησης
Όπως ήταν αναμενόμενο, τα μνημόνια που εφαρμόζονται τα τελευταία 8 χρόνια στη χώρα, ως ένα αδιάρρηκτο πλέγμα πολιτικών που ακουμπούν το σύνολο του κράτους, δεν άφησαν αλώβητο το δασικό νομικό πλαίσιο, παρά την συνταγματική πρόβλεψη του άρθρου 24.

Εμβληματική θέση στην ανατροπή της δασικής προστασίας και διαχείρισης όπως τις γνωρίσαμε μετά το Σύνταγμα του 1975, έχει το νομοθέτημα 4280/14 και ειδικότερα το κεφάλαιο των «επιτρεπτών επεμβάσεων» όπου στα πλαίσια μιας πασπαρτού διατύπωσης περί βιώσιμης ανάπτυξης ώστε τα δάση ανεμπόδιστα να μεταβάλουν την κατά προορισμό χρήση τους ή να εξυπηρετούν και άλλες χρήσεις, για λόγους επιβαλλόμενους από κάποιο αόριστο δημόσιο συμφέρον, το οποίο πλέον περιλαμβάνει και ιδιωτικές φαραωνικές επενδύσεις κυρίως τουριστικού χαρακτήρα.

Νέα καταστροφική επίθεση στο Μεγάλο Ρέμα

Η νέα, καταστροφική επίθεση στο ρέμα Ραφήνας ακούει στο όνομα διευθέτηση-οριοθέτηση του ρέματος Ραφήνας. Ήδη είναι σε διαβούλευση η "Μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων διευθέτησης-οριοθέτησης ρέματος Ραφήνας", σαν υποχρεωτικό αξεσουάρ κάθε εργολαβίας. Μελέτη στρατευμένη να δικαιολογεί, ακόμη και αντιφάσκοντας με την κοινή λογική και τον εαυτό της, κάθε φρικαλεότητα όσο καταστροφική κι αν είναι. Η συγκεκριμένη βρίσκει περιβαλλοντικά και αντιπλημμυρικά θετική την εξαφάνιση της φυσικής κοίτης και την αντικατάστασή της από μπετά και συρματοκιβώτια με πέτρες — ακόμη κι αν έτσι "οι ταχύτητες που θα αναπτυχθούν θα είναι πολύ μεγαλύτερες" (ομολογεί), δλδ. ακόμη κι αν δεν αποτρέπονται έτσι τα πλημμυρικά φαινόμενα.

Πηγή: Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος

Μηνυτήρια αναφορά σε βάρος του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου

Η υλοτόμηση των 4 δένδρων, την οποία ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου την βαπτίζει «αυστηρό κλάδεμα», έγινε χωρίς άδεια του Δασαρχείου.

Συντάκτης: Μαρία Δήμα

Μηνυτήρια αναφορά κατέθεσε η δασονόμος του Δασαρχείου Πεντέλης Μαρία Αρίδα για παράνομη υλοτόμηση τεσσάρων δένδρων σε προστατευόμενο κοινόχρηστο χώρο πρασίνου, που τυγχάνει της ίδιας προστασίας με αυτή των δασικών εκτάσεων, ενώ ερευνάται από τις αρμόδιες αρχές η υλοτόμηση ακόμη 10 δένδρων στον υγρότοπο των εκβολών του μεγάλου ρέματος της Ραφήνας δίπλα στο λιμάνι (σημαντικό οικοσύστημα της περιοχής), όπως ερευνάται και ο προγραμματισμός εκ μέρους του εν λόγω Δήμου της υλοτόμησης τουλάχιστον 69 ακόμη δένδρων.

Η υλοτόμηση των 4 δένδρων, την οποία ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου την βαπτίζει «αυστηρό κλάδεμα», έγινε χωρίς άδεια του Δασαρχείου και προς εξυπηρέτηση ιδιωτικού συμφέροντος.

Τα αστικά ρέματα της Αττικής στην Αθήνα της κρίσης

Το Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2016, στο Αμφιθέατρο Αβέρωφ 002, του ιστορικού συγκροτήματος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στην οδό Πατησίων έλαβε χώρα η εισήγηση του Συλλόγου “Ροή – Πολίτες Υπέρ των Ρεμάτων”. Η εισήγηση έγινε στα πλαίσια του Συνεδρίου του Τμήματος Αττικής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων με θέμα:
Όψεις της Κρίσης στην Πόλη και την Κατοικία και οι Αρχιτέκτονες.
Διαδικασίες Χωρικής Παραγωγής και Σχεδιασμού.

Η εισήγηση του Συλλόγου Ροή είχε θέμα:
Τα αστικά ρέματα της Αττικής στην Αθήνα της κρίσης.
Ευκαιρίες και προκλήσεις στον χωρικό σχεδιασμό.

Δείτε το σχετικό βίντεο:

Πηγή: Δημήτρης Θεοδοσόπουλος

Ο ΔΟΠΑΠ εμποδίζει την ομάδα γυμναστικής γυναικών της Διώνης/Πικερμίου από την ελεύθερη πρόσβαση στον αθλητικό χώρο της γειτονιάς τους

Ο ΔΟΠΑΠ εμποδίζει την ομάδα γυμναστικής γυναικών της Διώνης/Πικερμίου από την ελεύθερη πρόσβαση στον αθλητικό χώρο της γειτονιάς τους

Η ανοιχτή ομάδα γυμναστικής γυναικών λειτουργεί στο Πικέρμι και συγκεντρώνει γυναίκες της περιοχής, οι οποίες γυμνάζονται ελεύθερα στο δημοτικό γήπεδο μπάσκετ της Διώνης με δική τους ευθύνη από το 2012. Οι συμμετέχουσες κατά τη διάρκεια αυτών των ετών είναι άνεργες, συνταξιούχες, επισφαλώς εργαζόμενες, φοιτήτριες ή εργαζόμενες, ο αριθμός και η συμμετοχή τους κυμαίνονται ανάλογα με τη διαθεσιμότητά τους, δεν πληρώνουν ούτε πληρώνεται καμία, γυμνάζονται ήπια χωρίς χρήση οργάνων, με ατομική ευθύνη καθεμιάς και την ανάλογη συλλογική ευθύνη έναντι της ομάδας και του δημόσιου χώρου.

Στην περίοδο των 5 ετών συνεργαστήκαμε για τη χρήση του γηπέδου με τις δημοτικές διοικήσεις του κ. Χριστόπουλου και του κ. Πιστικίδη χωρίς προβλήματα, ενώ η παρουσία μας στον δημόσιο αθλητικό χώρο, τον οποίο χρησιμοποιούμε με ιδιαίτερη φροντίδα, δεν προξένησε ουδέποτε το παραμικρό πρόβλημα.

Η νέα διοίκηση αποφάσισε να διακόψει αυτή την πρωτοβουλία πολιτών, μία από τις άριστες πρακτικές υγιεινής ζωής που συντελούνται στην τοπική κοινωνία μας: την δημιουργία συνθηκών για ελεύθερη άσκηση και μάλιστα σε περίοδο κρίσης. Στην ετήσια αίτησή μας για τη συνέχιση της χρήσης του χώρου θέτει όρους που ανατρέπουν την ελεύθερη πρόσβαση της ομάδας στο δημοτικό χώρο άθλησης, κάτι που δικαιούμαστε χωρίς προϋποθέσεις, όπως πιστοποιεί ο ίδιος ο νόμος (πέραν του αυτονόητου σεβασμού του χώρου).

Οι όροι που θέτει είναι:

- Υποχρεωτική εγγραφή των αθλούμενων στον ΔΟΠΑΠ με υποχρέωση καταβολής 20 ευρώ/άτομο για την απόκτηση της κάρτας μέλους ΔΟΠΑΠ! Στη συνέχεια της αλληλογραφίας απάλλαξε τις άνεργες και φοιτήτριες, αλλά η υποχρέωση παραμένει για την πλειονότητα.

«Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου»

«Επειδή είμαστε, η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση αλλά την έναρξη του πολέμου, τιμώντας ουσιαστικά έναν φασίστα δικτάτορα, ο οποίος υπό διαφορετικές συνθήκες θα έφτιαχνε μια Ελλάδα κατ' εικόνα και ομοίωση της ναζιστικής Γερμανίας.
Γιατί είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού; Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά... Oι πιέσεις, οι Αγγλοι, τα ανάκτορα κ.τ.λ.
Μπορεί κανείς να ερωτηθεί: —και αν λέγαμε ΝΑΙ;
Πάλι στα ίδια θα 'μασταν. Ένα-δυο χρόνια υπό συμμαχικήν επιστασίαν —μήπως δεν είμαστε πέντε και δέκα χρόνια κάτω από αυτούς;— κι ύστερα μεσ' στη συμμαχία και τέλος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Άσε και εκείνη την μεταπολεμική ψευδαίσθηση που μας την καλλιεργούσαν και οι πρώτες μεταπολεμικές κυβερνήσεις μας, ότι ήμασταν οι πρωταγωνιστές του πολέμου, οι περιούσιοι των συμμάχων. Πιστεύαμε στο τέλος, σαν τον Καραγκιόζη, πως εμείς σκοτώσαμε τον κατηραμένον όφιν. Μεθύσαμε από δόξα, που μόνοι μας χαρίσαμε στους εαυτούς μας.
Για μια ακόμη φορά νικήσανε οι Χίτες, οι κουτσαβάκηδες, οι ταγματασφαλίτες, οι βασανιστές και οι μέλλοντες Μιχαλόπουλοι [εκδότης της Ελεύθερης Ωρας] και Κουρήδες. Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου.»

Ραδιοφωνικό σχόλιο του Μάνου Χατζιδάκι για την 28η Οκτωβρίου

Η μόδα των συρματοκιβωτίων - Μάταιες, αλλά κερδοφόρες παρεμβάσεις

☛ Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο Καμένη Γη.

Gabions

Διαβάζουμε στη σελίδα του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) πως:

Τα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα που εγκρίθηκαν για την περιοχή Καλάμου, Βαρνάβα, Καπανδριτίου και Πολυδενδρίου Αττικής και θα υλοποιηθούν από την Περιφέρεια Αττικής, αφορούν σε έργα για την αντιδιαβρωτική προστασία του εδάφους σε έκταση 8.500 στρεμμάτων (κορμοδέματα, κορμοπλέγματα και κλαδοδέματα), καθώς και κατασκευή 340 περίπου μικρών ξυλοφραγμάτων στις λεκάνες απορροής. Τα έργα άμεσης προστασίας που ξεκινούν, έχουν προϋπολογισμό 3 εκατομμυρίων ευρώ.

Πολύ σωστά, η βασική αντιπλημμυρική και αντιδιαβρωτική παρέμβαση είναι η συγκράτηση των υλικών που παρασύρει η βροχή και η κάθε κίνηση νερού πάνω στην επιφάνεια της λεκάνης. Όπως πολλά χρόνια γίνεται, με τις κατασκευές κορμοδεμάτων και κλαδοπλεγμάτων σε συγκεκριμένα σημεία, διαμορφώνονται φυσικοί αναβαθμοί οι οποίοι με την επιβράδυνση της κίνησης του νερού, τον εμπλουτισμό των χαμηλότερων εδαφικών στρωμάτων με νερό, αλλά και με τη συγκράτηση του επιφανειακού εδάφους, συντελούν σημαντικά στην αποκατάσταση των πληγεισών από τη φωτιά περιοχών.

Καταγγελία παράνομης υδροληψίας και απόρριψης στερεών αποβλήτων / ρύπανσης περιβάλλοντος (ΙΙI)

Το Τμήμα Διαχείρισης Υδατικών Πόρων της Περιφέρειας Αττικής ζητά πληροφορίες από τον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου σχετικά με την καταγγελία παράνομης υδροληψίας και απόρριψης στερεών αποβλήτων / ρύπανσης περιβάλλοντος στο Βαλανάρη. Υπενθυμίζουμε ότι για την καταγγελία ελέγχεται ήδη ο Δήμος Ραφήνας από το Σώμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος (αρ.πρωτ. 1506/31-8-2017) και μέχρι σήμερα ο Δήμος σιγεί.

Τμ. Διαχειρ. Υδατικών Πόρων - Παράνομη Υδροληψία στο Βαλανάρη

[Ανοικτή επιστολή] Η λειτουργία των δημοτικών εγκαταστάσεων άθλησης, η επιδιωκόμενη κατάργηση του μαζικού αθλητισμού και κατάχρηση εξουσίας από πλευράς ΔΟΠΑΠ

Για μεγέθυνση επιλέξτε το εικονίδιο  Fullscreen 

Πηγή: Καμένη Γη

Καταγγελία παράνομης υδροληψίας και απόρριψης στερεών αποβλήτων / ρύπανσης περιβάλλοντος (ΙΙ)

Σε συνέχεια της καταγγελίας μας για παράνομη υδροληψία και απόρριψη μπαζών στον Βαλανάρη, το Σώμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, με το έγγραφό του αρ. πρωτ. 1506/31-8-2017, καλεί τον Δήμο Ραφήνας να αναλάβει τις ευθύνες του ...

Δασαμάρι S.O.S.
ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών

Καταγγελία παράνομης υδροληψίας και απόρριψης στερεών αποβλήτων / ρύπανσης περιβάλλοντος

Πικέρμι, 25/8/2017

Με την παρούσα επιστολή μας καταγγέλλουμε τους υπευθύνους για την τοποθέτηση προχείρου φράγματος στο ρέμα συνεχούς ροής Βαλανάρη. Ο Βαλανάρης αποτελεί τον κύριο συμβάλλοντα κλάδο στο Mεγάλο Ρέμα Ραφήνας. Οι πηγές του βρίσκονται μεταξύ της θέσης Πύριζα και της Μεγάλης Μαυρηνόρας του Πεντελικού και διέρχεται από το Πικέρμι και τους ανάντη οικισμούς Ντραφίου και Διώνης καταλήγοντας στο Μεγάλο Ρέμα.

Όπως θα διαπιστώσετε από τις φωτογραφίες που επισυνάπτουμε, στο γεφυράκι του Βαλανάρη (οδός Υδραγωγείου) λίγα μέτρα πιο πάνω από τη γέφυρα εισόδου στη Διώνη (οδός Ταϋγέτου), άγνωστα πρόσωπα τοποθετούν συστηματικά σάκκους με άμμο πάνω στον άξονα της κοίτης του ρέματος, εκτρέποντας το νερό σε κανάλι από το οποίο μέσω δικτύου σωλήνων και καναλιών το κατευθύνουν σε μεγάλα κτήματα του Πικερμίου για άρδευση.


Αναζητήσαμε, μέσω του συστήματος Διαύγεια, πιθανή αδειοδότηση υδροληψίας αλλά δεν ανερεύθη σχετική άδεια για τη θέση που προσδιορίζεται.

Η παραπάνω παράνομη ενέργεια χρονολογείται τουλάχιστον από εξαετίας με σχετικά δημοσιεύματα από τοπικές συλλογικότητες (π.χ. Ρέμα Βαλανάρη: αυθαίρετες παρεμβάσεις) ενώ έχουν γίνει καταγγελίες στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Ο θάνατος του ρέματος Μπάκα, μία συνηθισμένη ελληνική τραγωδία

Το ρέμα Μπάκα στην πορεία του μέσα από τη Διώνη.

Σύμφωνα με τον νέο νόμο (Ν.4258/2014) για τα ρέματα —υδατορεύματα ή υδατορέματα τα ονομάζει στη γλώσσα της δημόσιας διοίκησης που συνδυάζει κοστούμι και σαγιονάρα—, αυτά ορίζονται ως εξής:

1. Υδατορέματα ή υδατορεύματα ή ρέματα (μη πλεύσιμοι ποταμοί, χείμαρροι, ρέματα και ρυάκια): οι φυσικές ή διευθετημένες διαμορφώσεις της επιφάνειας του εδάφους που είναι κύριοι αποδέκτες των υδάτων της επιφανειακής απορροής και διασφαλίζουν την διόδευσή τους προς άλλους αποδέκτες σε χαμηλότερες στάθμες. Στην έννοια του υδατορέματος δεν περιλαμβάνονται τα εγγειοβελτιωτικά έργα όπως αρδευτικές και αποστραγγιστικές τάφροι.

... και για λόγους διευκόλυνσης της οικοδομικής-αναπτυξιακής δραστηριότητας, πάνω σε βουνά και μέσα σε καινοφανείς οικισμούς με αρχαιοπρεπή συνήθως ονόματα (Διώνη, Ιπποκράτειος Πολιτεία, Αιολίδα, αλλά και λιγότερο αρχαιοπρεπή όπως Ντράφι, Μελίσσια, Σταμάτα κ.λπ.) προχωρά ο νομοθέτης και σε μία υποκατηγορία που τη διαφοροποιεί:

2. Μικρά υδατορέματα (επιφανειακές πτυχώσεις απορροής): οι επιφανειακές πτυχώσεις του εδάφους που είναι αποδέκτες των υδάτων της επιφανειακής απορροής, με έκταση λεκάνης απορροής μικρότερης ή ίσης του 1,0 τ.x., όταν βρίσκονται εκτός ορίων οικισμών ή σχεδίων πόλεως ή μικρότερης ή ίσης των 0,50 τ.χ. όταν βρίσκονται εντός ορίων οικισμών ή σχεδίων πόλεως. Ως σημείο έναρξης της μέτρησης της λεκάνης απορροής ορίζεται κάθε σημείο της βαθιάς γραμμής της επιφανειακής πτύχωσης.

Ο στόχος του νομοθέτη (άρα και του νόμου) κατανοητός. Αποδίδει διαφορετική αξία σε κάθε ρέμα ανάλογα με την έκταση του και τις δυνατότητες του σε υδατοπαροχή αλλά και στερεοπαροχή. Και τα δύο τελευταία μεγέθη εξαρτώνται από την επιφάνεια που στραγγίζει το κάθε ρέμα αλλά κυρίως από την κατάσταση της περιοχής αυτής (δομημένη, καμένη, δασική, χορτολιβαδική κ.λπ.). Με τη διαφοροποίηση αυτή, έργα υποδομής σε οικισμούς όπως οι προαναφερθέντες (και δεν είναι μόνο αυτοί βέβαια) είναι υλοποιήσιμα, αφού δεν σκοντάφτουν πάνω σε θέματα οριοθετήσεων ρεμάτων. Δηλαδή, τα μικρά ρέματα της κατηγορίας 2, είναι σαν να μην υπάρχουν. Σβήνονται από τον χάρτη, όταν πρόκειται να μελετηθεί κάποια κατασκευή στην περιοχή.

Δασικές Πυρκαγιές: Το κράτος ούτε μπορεί ούτε θέλει

Κάθε χρόνο η ίδια δουλειά. Τεράστιες δασικές εκτάσεις, από αυτές που στον καπιταλιστικό κόσμο της «ανάπτυξης» είναι πρακτικά άχρηστες (αν όχι εμπόδιο) στα σχέδια της αγοράς καταστρέφονται και μαζί τους χάνονται ζωές, περιουσίες ανθρώπων της τάξης μας, υποβαθμίζεται η ζωή όλων. Κάθε χρόνο το ίδιο ποίημα από τα ΜΜΕ, οι ίδιες πομφόλυγες από την εκάστοτε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, οι ίδιες ευχές για πρόληψη, για μέσα πυρόσβεσης και ελλείψεις σε προσωπικό, το ίδιο πανηγύρι για το θεαθήναι με τις αναδασώσεις των ΜΚΟ και του κάθε ΣΚΑΙ.

Η πραγματικότητα είναι αδήριτη. Το φυσικό περιβάλλον είναι κάτι εντελώς αδιάφορο για την ιερά συμμαχία κράτους και κεφάλαιου. Τα δάση, το νερό οι παραλίες έχουν αξία μόνο και για όσο μπορούν να φέρουν κέρδη σε επιχειρήσεις, να ανεβάσουν αξίες ακινήτων ή να γίνουν προπαγάνδα στα χείλη καθεστωτικών προπαγανδιστών. Ας το πάρουμε απόφαση, για την εξουσία τα δάση είναι άχρηστα. Δεν θέλει, ειδικά στην περίοδο της κρίσης, να «σπαταλήσει» πόρους σε εξοπλισμό ή προσλήψεις. Αν πρέπει να κοπούν από κάπου πόροι, οι καθαρισμοί των ξερών την άνοιξη, η συντήρηση του δασικού δικτύου της ΔΕΗ, η αποκομιδή σκουπιδιών και οι «μαύρες χωματερές» των δήμων θα είναι τα πρώτα θύματα.

Μόνο που και στις περιόδους της «ευμάρειας», τότε που υποτίθεται ότι και εξοπλισμοί υπήρχαν και μπορούσαν να συντηρηθούν, τότε που γίνονταν προσλήψεις μόνιμου και εποχικού προσωπικού στην πυρόσβεση, πάλι τα ίδια είχαμε.

Δεν θα μπούμε σε συνομωσιολογίες για το πώς ξεκινάνε και ποιος ωφελείται απο τις σημερινές πυρκαγιές. Όλοι ξέρουμε πώς η λούμπεν (αλλά και η «καθωσπρέπει») αστική τάξη έχτισε στο παρελθόν τις βίλες της πάνω στα καμένα, πώς φτιάχθηκε το περιαστικό real estate, πώς οι διακρατικές διαμάχες έκαψαν δάση στις «ευαίσθητες» περιοχές και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου. Σε κάθε περίπτωση, η πιθανότητα δασικών πυρκαγιών δεν θα μας εγκαταλείψει είτε εξαιτίας φυσικών συνθηκών ή και τυχαίων περιστατικών, ή ακόμα και εξαιτίας της αδιαφορίας των πολιτών στους αυτοκινητόδρομους, στις κατασκηνώσεις, κ.λπ. Το ερώτημα είναι αν το κράτος, που υποτίθεται δουλειά του είναι να απαντά σε αυτού του είδους τις προκλήσεις θέλει και μπορεί να το κάνει. Η απάντηση είναι πως ούτε θέλει ούτε μπορεί.

Το κράτος δεν είναι ένας μηχανισμός προστασίας, είναι ένα παράσιτο του κοινωνικού πλούτου, είναι ο υπερασπιστής των συμφερόντων του κεφαλαίου. Η μόνη λύση είναι η άμεση κοινωνική κινητοποίηση στις υπό απειλή περιοχές, με τη συνδρομή όλης της κοινωνικής βάσης. Παράλληλα με την άσκηση της μέγιστης δυνατής πίεσης προς κρατικές, περιφερειακές και δημοτικές αρχές να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες υποδομές, οφείλουμε να αυτοοργανωθούμε και να προφυλάξουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε.

Μόνο με τη συγκρότηση τοπικών περιπολιών, οργανωμένων και εξοπλισμένων με μαζική συμμετοχή μπορεί να υπάρξει πρόληψη και έγκαιρη καταστολή των πυρκαγιών. Μόνο αν πάρουμε πίσω το κλεμμένο δημόσιο από τα χέρια του κράτους και της αγοράς μπορούμε να είμαστε κύριοι των ζωών μας. Το περιβάλλον μπορεί να είναι ασφαλές μόνο στα χέρια αυτών που ζουν, ιδρώνουν και εξαρτώνται από αυτό. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι ο ρόλος του τηλεθεατή έκτακτων δελτίων είναι τελικά ο πιο σίγουρος εμπρησμός.

Πηγή: Αναρχική Ομοσπονδία

Η ανάγκη εθνικού, γενικού σχεδιασμού Δασοπροστασίας

Αναδημοσίευση από το φιλικό ιστολόγιο  Καμένη Γη

Πρώτη έγνοια και ανησυχία το δάσος.

Είναι σύνηθες στη χώρα, κάθε καλοκαίρι με την εκδήλωση των δασικών πυρκαγιών, να ανακαλύπτουν όλοι τις «ελλείψεις» και την ανεπάρκεια μέσων, αόριστα και γενικόλογα. Αόριστες διαπιστώσεις τηλεοπτικών ειδικών δασοπυροσβεστών και άλλων, ιδιαίτερα χρωματισμένες έτσι ώστε να σπέρνουν την απελπισία (που πάντα πουλάει περισσότερο) και την καταστροφή (που πουλιέται ευκολότερα στο τηλεοπτικό κοινό).

Τώρα λοιπόν που κατακάθισε η σκόνη των μηντιακών ειδικών, ας δούμε 2-3 πράγματα που κατέστησαν τις τελευταίες πυρκαγιές, αποκαλυπτικές για το μέλλον του «δασικού ισοζυγίου» της χώρας, σύμφωνα με τον υπουργό Φάμελλο που παρότι τα νομοθετήματά του κοστίζουν σε δάσος πολλαπλάσια από τις πυρκαγιές, βρίσκεται στη θέση αυτού που θα προστατέψει το δασικό περιβάλλον. Τι κλασικά ελληνική αντίφαση!

Ο «αγωνιστής» Τσίπρας

Δασικές πυρκαγιές: Πρόληψη, αντιμετώπιση και ευθύνες

Είναι δέκα μέρες τώρα που η επικαιρότητα κατακλύζεται από το θέμα των πυρκαγιών, που έχουν ξεσπάσει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Δέκα μέρες που η πυροσβεστική υπηρεσία, εθελοντές και κάτοικοι προσπαθούν να σβήσουν φωτιές και να προλάβουν —γιατί να εξαλείψουν είναι αργά πια— περαιτέρω καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο στη χώρα μας. Φωτιές και μάλιστα εκτεταμένες μαίνονται σε διάφορες χώρες του Ευρωπαϊκού νότου και στην Αμερική. Το θέμα δεν παρουσιάστηκε το παρόν καλοκαίρι. Σταθερά τα τελευταία χρόνια φωτιές καίνε τα Ελληνικά δάση, με τους φορείς της πολιτείας να περνούν από μία αρχική αμηχανία σε δηλώσεις που επιχειρούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εξηγήσουν το φαινόμενο.

Τι συμβαίνει όμως πραγματικά με τις πυρκαγιές; Ποιες είναι οι αιτίες, ποια τα αποτελέσματα και, κυρίως γιατί δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν εύκολα και με επάρκεια;

Η κ. Αντιγόνη Καραδόντα, είναι δασοπόνος, πρόεδρος των Ελλήνων Δασοπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων. Μιλώντας η ίδια στην εκπομπή «Δρομολόγιο Αντιθέσεων» της ΕΡΤ Λάρισας επεσήμανε καταρχήν ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να προλαβαίνουμε την πυρκαγιά στο αρχικό της στάδιο, καθότι σε περίπτωση που «ξεφύγει», η δυσκολία κατάσβεσής της είναι πολύ μεγαλύτερη και εξαρτάται ισχυρά από παράγοντες που δε μπορούμε να ελέγξουμε, όπως η ένταση και η κατεύθυνση του ανέμου, το ανάγλυφο του εδάφους, κ.λπ.

Τα τρία επίπεδα πυροπροστασίας των δασικών εκτάσεων

Του Σπ. Ντάφη*

Παρακολουθώντας τις δηλώσεις του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργού Δημόσιας Τάξης, στον οποίο υπάγεται η Πυροσβεστική Υπηρεσία και συνεπώς η ευθύνη δασοπυρόσβεσης, αναρωτήθηκα αν είναι δυνατόν μετά τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν τα προηγούμενα έτη, από το 1998 που μεταφέρθηκε κατά τον πιο άγαρμπο και χωρίς κανέναν σχεδιασμό η ευθύνη της δασοπυρόσβεσης από τη Δασική στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, να μην έχουν διδαχθεί οι πολιτικοί μας απολύτως τίποτε. Το λιγότερο που θα περίμενε κανείς να αντιληφθεί η Πολιτεία, μετά και την εμπειρία τόσων ετών δασικών πυρκαγιών, είναι ότι οι δασικές πυρκαγιές, όταν πάρουν διαστάσεις, δεν σβήνονται όσα μέσα κι αν διατίθενται αλλά σβήνουν από μόνες τους αφού έχουν ολοκληρώσει την καταστροφή. Δεν το μπόρεσαν οι Αυστραλοί, οι Αμερικανοί στη Φλώριδα όπου τα δάση καίγονταν επί εβδομάδες, οι Καναδοί, οι Ισπανοί, με ποια λογική θα το μπορούσαμε εμείς;

Η πυροπροστασία των δασών μας, γιατί για πυροπροστασία πρέπει να μιλάμε και όχι για δασοπυρόσβεση, έχει τρία διακριτά επίπεδα ή φάσεις.

Πυροπροστασία ίσον πρόληψη. Το πρώτο επίπεδο, το σημαντικότερο, αποτελεσματικότερο και το λιγότερο δαπανηρό είναι η πρόληψη. Οι πυρκαγιές πρέπει να προλαβαίνονται. Για τον σκοπό αυτόν παίρνονται:

1. Καθαρά δασοκομικά μέτρα όπως ο κατάλληλος χειρισμός των εύφλεκτων δασών της μεσογειακής ζώνης με κατάλληλες αραιώσεις, κλαδεύσεις και απομάκρυνση του εύφλεκτου υπόροφου κατά μήκος των δρόμων ώστε να καταστούν λιγότερο εύφλεκτα και να εμποδίζεται η μετατροπή των έρπουσων πυρκαγιών σε επικόρυφες. Η διάνοιξη αντιπυρικών λωρίδων που απαιτείται από ορισμένους ανίδεους το μόνο που καταφέρνουν είναι να προσβάλλουν βάναυσα το τοπίο και να προκαλούν τη διάβρωσή του εδάφους χωρίς να αποτρέπουν τη διάδοση της πυρκαγιάς.

Το χέρι του κράτους ανάβει τις πυρκαγιές στα δάση!

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ΚΟΝΤΡΑ

Το χέρι του κράτους ανάβει τις πυρκαγιές στα δάση!

Στις 8 του περασμένου Ιούλη, στην αρχή άρθρου μας με τίτλο «Για τρίτη συνεχή χρονιά επί Τσιπροκαμμένων: Αφησαν τα δάση στην τύχη τους» (ολόκληρο το άρθρο εδώ), γράφαμε:

«Καίγονται και φέτος τα δάση και όσο ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες γίνεται όλο και μεγαλύτερη η απειλή για το δασικό πλούτο της χώρας. Το φαινόμενο συμβαίνει κάθε καλοκαίρι, όταν είναι πολύ ψηλές οι θερμοκρασίες και οι περισσότερες περιοχές στεγνώνουν. Και έχει συγκεκριμένες αιτίες.

Οι χωματερές είναι διάσπαρτες στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Στις ηλεκτροφόρες γραμμές της ΔΕΗ, που διασχίζουν τα δάση, και στους πυλώνες τους δεν παίρνονται τα επιβαλλόμενα μέτρα προστασίας. Το κυριότερο: η κρατική χρηματοδότηση για την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων είναι πενιχρότατη εδώ και αρκετά χρόνια και αρχίζει να καταβάλλεται με μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα σε σημαντικό βαθμό να καθίσταται άχρηστη».

Δεν μας εξέπληξαν καθόλου, λοιπόν, οι καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ημερών, που μαίνονται ακόμα. Η Ελλάδα καίγεται και ο δασικός της πλούτος καταστρέφεται εδώ και αρκετές μέρες, καθώς οι θερμοκρασίες είναι υψηλές και στέγνωσε η ατμόσφαιρα, ενώ οι ηλεκτροφόρες γραμμές της ΔΕΗ και οι πυλώνες της που διασχίζουν τα δάση δε συντηρούνται και δεν καθαρίζονται, οι χωματερές είναι ανεξέλεγκτες στα δάση, στις δασικές εκτάσεις, ακόμα και στα πάρκα και άλση που βρίσκονται στις παρυφές των πόλεων, όπως στο άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι, ενώ η κρατική χρηματοδότηση για έργα προστασίας είναι πενιχρότατη και καταβάλλεται με μεγάλη καθυστέρηση, κυριολεκτικά «κατόπιν εορτής».

Οταν το φεγγάρι έγειρε στο Δασαμάρι

Μπάζα στο Μεγάλο Ρέμα στη Ραφήνα

Συντάκτης: Τάσος Σαραντής

Επειτα από διαρκείς συστάσεις που δεν έπιασαν τόπο, η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος και η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών «Δασαμάρι SOS» προχώρησαν σε καταγγελία στις αρμόδιες υπηρεσίες για την απόρριψη αδρανών υλικών και προϊόντων κατεδαφίσεων και εκσκαφών εντός των ορίων της ζώνης του Μεγάλου Ρέματος στη Ραφήνα και συγκεκριμένα ακριβώς στο ύψος του Νεκροταφείου Ραφήνας.

Η καταγγελία, που στρέφεται εναντίον των υπευθύνων της επιχείρησης «Παλπατζής Σταύρος, Χωματουργικές Εργασίες», κατατέθηκε στην Ειδική Γραμματεία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, στην Ειδική Γραμματεία Υδάτων και στη Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής.

Πλάγια μέσα

Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.
Ο καυτός Ιούλιος του 2017.

Πόθοι κάτω από τις λεύκες...

Κλαδεύοντας τις ελπίδες...

Θερμοκρασίες πάνω από 35 βαθμούς Κελσίου.
Οι άνθρωποι με δυσκολία ανέχονται τη ζέστη.
Και τα φυτά αναζητούν με τις ρίζες τους λίγες σταγόνες δροσιάς.

Και μέσα σε αυτόν τον καυτό Ιούλιο, ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου αποφασίζει να κλαδέψει τις λεύκες δίπλα στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.
Για την ακρίβεια αποφασίζει να πετσοκόψει τις λεύκες, μιας και κοστίζει πιο φθηνά.

Για τρίτη συνεχή χρονιά επί Τσιπροκαμμένων: Εχουν αφήσει τα δάση στην τύχη τους

Προδημοσίευση από την εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ (Σάββατο 8 Ιούλη)

Καίγονται και φέτος τα δάση και όσο ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες γίνεται όλο και μεγαλύτερη η απειλή για το δασικό πλούτο της χώρας. Το φαινόμενο συμβαίνει κάθε καλοκαίρι, όταν είναι πολύ ψηλές οι θερμοκρασίες και οι περισσότερες περιοχές στεγνώνουν. Και έχει συγκεκριμένες αιτίες.

Οι χωματερές είναι διάσπαρτες στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Στις ηλεκτροφόρες γραμμές της ΔΕΗ, που διασχίζουν τα δάση, και στους πυλώνες τους δεν παίρνονται τα επιβαλλόμενα μέτρα προστασίας. Το κυριότερο: η κρατική χρηματοδότηση για την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων είναι πενιχρότατη εδώ και αρκετά χρόνια και αρχίζει να καταβάλλεται με μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα σε σημαντικό βαθμό να καθίσταται άχρηστη.

Καταγγελία παράνομης απόρριψης αδρανών και προϊόντων εκσκαφής και κατεδαφίσεως στο Μεγάλο Ρέμα

Ραφήνα, 3 Ιουλίου 2017

Με την παρούσα επιστολή μας καταγγέλλουμε τους υπευθύνους της επιχείρησης Παλπατζής Σταύρος (χωματουργικές εργασίες), για την απόρριψη αδρανών υλικών και προϊόντων κατεδαφίσεων και εκσκαφών εντός των ορίων της ζώνης του Μεγάλου Ρέματος στη Ραφήνα και συγκεκριμένα ακριβώς στο ύψος του νεκροταφείου Ραφήνας.

Προστασία Δασών και δασικοί χάρτες

Προστασία Δασών
και δασικοί χάρτες

της Μαρίας Καραμανώφ*

Το παρόν άρθρο αποτελεί απόσπασμα ομιλίας της κυρίας Μαρίας Καραμανώφ* που δόθηκε στην Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, κατά τη διάρκεια επιστημονικής εσπερίδας με θέμα «Δασικοί χάρτες: Αντιμετώπιση ή επιδείνωση του ελλείμματος δασικής προστασίας; Διαπιστώσεις-Προτάσεις», στις 25/05/2017.

Αντικείμενο της σημερινής μου εισήγησης είναι η παρουσίαση και αξιολόγηση, σε πολύ αδρές γραμμές, του νομικού πλαισίου που διέπει την κατάρτιση και κύρωση των δασικών χαρτών και του δασολογίου. Παρά το γεγονός ότι η προστατευτική των δασών νομοθεσία χρονολογείται από τις αρχές του περασμένου αιώνα, η δε σχετική συνταγματική διάταξη (άρθρο 24) έχει πλέον ηλικία άνω των 40 ετών, το καθεστώς προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των διατάξεων περί δασολογίου, γίνεται ολοένα πιο περίπλοκο και, κατά τρόπο αντιστρόφως ανάλογο, ολοένα και πιο αναποτελεσματικό.

Το ζητούμενο όλων των σχετικών ρυθμίσεων (Συντάγματος, νόμων, διοικητικών πράξεων και δικαστικών αποφάσεων) είναι η πλήρης και αποτελεσματική προστασία του δασικού πλούτου της χώρας. Η προστασία αυτή περιλαμβάνει τρία στάδια, σαφώς διακεκριμένα. Το πρώτο είναι η εννοιολόγηση του αντικειμένου της προστασίας, δηλ. τι είναι δάσος, πως ορίζεται, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του. Το δεύτερο στάδιο συνίσταται στην εφαρμογή του ορισμού αυτού στην πραγματικότητα, με άλλα λόγια στην αποτύπωση, την οριοθεσία των δασών επί του εδάφους. Τέλος, το τρίτο στάδιο έχει ως αντικείμενο τον καθορισμό του ουσιαστικού περιεχομένου της προστασίας, δηλ. τι μέτρα λαμβάνονται για τη διαχείριση των δασών και την προστασία τους από φυσικούς και ανθρωπογενείς κινδύνους και ποια έργα, δραστηριότητες και εν γένει χρήσεις επιτρέπονται μέσα σε αυτά. Και για τα τρία αυτά στάδια, εν όψει της κρίσιμης σημασίας τους, έχει διαλάβει ειδικές διατάξεις το Σύνταγμα στα άρθρα 24 και 117.

Δασικά οικοσυστήματα - SOS (συλλογή υπογραφών)

Η ανάρτηση και η αναγγελλόμενη κύρωση των δασικών χαρτών μεταλλάσσεται δυστυχώς σε μία διαδικασία αποχαρακτηρισμού εκατομμυρίων στρεμμάτων δασικών οικοσυστημάτων (δημόσιων και ιδιωτικών). Με πρόσχημα την επίλυση κοινωνικών προβλημάτων, τα οποία είναι ασφαλώς υπαρκτά, επιχειρείται μία χωρίς προηγούμενο ικανοποίηση ιδιωτικών συμφερόντων που δεν είναι καθόλου αθώα. Όσο είναι αλήθεια ότι η παράλειψη σύνταξης των δασικών χαρτών επί δεκαετίες (όπως απαιτούσε το Σύνταγμα του 1975), έχει ως θύματα εκείνους που χωρίς να το ξέρουν επένδυσαν ελπίδες και χρήματα στη γη, που σήμερα αποκαλύπτεται ότι είναι δασική και πολλές φορές δημόσια, άλλο τόσο είναι αλήθεια ότι στην κατηγορία των θυμάτων δεν υπάγονται βεβαίως εκείνοι οι οποίοι εν γνώσει τους καταπάτησαν δημόσια γη και εκχέρσωσαν ή έκαψαν δάση και δασικές εκτάσεις (δημόσιου ή ιδιωτικού καθεστώτος) αποκομίζοντας πολλές φορές τεράστια οικονομικά οφέλη.

"Αυτό το κτήνος, ο Καλλικράτης" [1]

Πηγή: Καμένη Γη

[1] Το κλείσιμο του παλιού ανεκδότου με τον μαθητή που δεν άκουσε καλά τα ονόματα των αρχιτεκτόνων του Παρθενώνα.

Καλώς ορίσατε στον Νέο Καλλικράτη
Σε τούτο εδώ το ιστολόγιο συνήθως δεν ασχολούμαστε με την εξουσία και τη δομή της παρά μόνο στα σημεία εκείνα που εμπλέκεται σε θέματα περιβάλλοντος. Ειδικά σε θέματα του δασικού περιβάλλοντος, εκεί δηλαδή που λειτουργεί τελείως.

Ο νόμος του Καλλικράτη (Ν.3852/2010) πραγματικά επέφερε ένα δημοκρατικό κύμα μεταρρυθμίσεων που η ελληνική κοινωνία δεν μπόρεσε και δεν μπορεί ακόμα να το συνηθίσει. Ακόμα και αν περιλαμβάνει μία σειρά από εξαιρετικά δημοκρατικούς θεσμούς, είτε η έλλειψη ενδιαφέροντος από τη μεριά των ψηφοφόρων είτε οι διάφορες επιδιώξεις των αυτοδιοικητικών, τους κρατούν ακόμα σε αδράνεια, σε μεγάλο μάλιστα ποσοστό.

Σκάνδαλο Δασικών Χαρτών

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ (2/6/2017)

Σκάνδαλο Δασικών Χαρτών
Το ΣτΕ ευθυγραμμίζεται με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Ο πρόεδρος του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ Αθ. Ράντος, που παλαιότερα είχε λασπωθεί από παπαγαλάκια των Τσιπροκαμμένων για την υπόθεση του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, ευθυγραμμίζεται τώρα πλήρως με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προκειμένου αυτή να ολοκληρώσει το έργο της κύρωσης των δασικών χαρτών-καρικατούρων σε όλη την Ελλάδα.

Εμείς από την αρχή ξεκαθαρίσαμε ότι οι δασικοί χάρτες δεν πρέπει να φτιαχτούν, γιατί έχουν γίνει μεγάλες ανατροπές στη δασική νομοθεσία και έτσι θα αποχαρακτηριστούν και άλλα δάση και δασικές εκτάσεις, δεκάδων εκατομμυρίων στρεμμάτων. Πολλοί έντιμοι άνθρωποι, μέσα σ’ αυτούς και δασολόγοι, είδαν αυτή καθαυτή την ανάρτηση των δασικών χαρτών ως θετικό γεγονός, γιατί έτσι θα αναδειχτεί το μέγεθος των καταπατήσεων και ξεχερσωμάτων δασών και δασικών εκτάσεων. Εξέφραζαν δε το φόβο, μήπως η κυβέρνηση υποκύψει στις πιέσεις των καταπατητών και σταματήσει τη διαδικασία κατάρτισης, ανάρτησης και κύρωσης των δασικών χαρτών. Η ζωή διέψευσε αυτούς τους φόβους και τις εκτιμήσεις, αφού η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τρέχει το έργο της νομιμοποίησης των μαζικών καταπατήσεων και ξεχερσωμάτων δασών και δασικών εκτάσεων.

Τροπικοί επισκέπτες στο Δασαμάρι

Οι Μαρίκες στο στόχαστρο της τουριστικής ανάπτυξης

Συντάκτης: Τάσος Σαραντής

H παραλία Μαρίκες, που βρίσκεται περίπου 1,5 χιλιόμετρο νότια από το λιμάνι της Ραφήνας και είναι γνωστή σε πολλούς Αθηναίους, καθώς είναι μια αμμώδης, ήσυχη, φυσική και δωρεάν παραλία, χωρίς τις συνηθισμένες «απολαύσεις» των οργανωμένων πλαζ, βρίσκεται στο στόχαστρο της τουριστικής ανάπτυξης.

Η επιλογή του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας (ΟΛΡ) να παραχωρήσει τμήμα της προς εκμετάλλευση σε ιδιώτη θα επιφέρει ένα ισχυρό πλήγμα στο σπάνιο οικολογικό της περιβάλλον, που ήδη έχει πληγεί από την αύξηση στην κίνηση του λιμανιού της Ραφήνας και τη ραγδαία περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής από το αεροδρόμιο.

Οι απόψεις του Συλλόγου ΡΟΗ στη διαβούλευση για το ΚΕΛ

Ημερομηνία: 18/5/2017

Προς: Δ/νση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙΠΑ) του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Λ. Αλεξάνδρας 11, Αθήνα)
Θέμα: Απόψεις του συλλόγου ΡΟΗ επί της Μελέτης Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), του έργου: «Συλλογή, Επεξεργασία αστικών λυμάτων Δήμων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων-Αρτέμιδος και Επαναχρησιμοποίηση-Διάθεση επεξεργασμένων εκροών».

Στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής διαβιβάστηκε Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), με τίτλο έργου: «Συλλογή, Επεξεργασία αστικών λυμάτων Δήμων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων-Αρτέμιδος και Επαναχρησιμοποίηση-Διάθεση επεξεργασμένων εκροών». Η προτεινόμενη θέση του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων είναι η θέση Πλατύ Χωράφι - Ετος Στέκο, που βρίσκεται διοικητικά στα όρια του Δήμου Σπάτων-Αρτέμιδος αλλά κοντά στην πόλη του Πικερμίου.

Η επεξεργασία των υγρών αποβλήτων των σημαντικών οικισμών των δύο Δήμων αποτελεί θεσμική υποχρέωση της χώρας μας για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος, βάσει της Οδηγίας 91/271/EOK. Ως αποτέλεσμα της αδυναμίας έγκαιρης υλοποίησης των απαιτούμενων έργων Ραφήνας και Αρτέμιδας, τα οποία είχαν καταληκτικό έτος υλοποίησης το 2005, η Ελληνική Δημοκρατία καταδικάστηκε από το Δικαστήριο της ΕΕ. Επομένως η διαχείριση των υγρών αποβλήτων των δύο Δήμων είναι επείγουσα αναγκαιότητα.

Σύμφωνα με τον προβλεπόμενο σχεδιασμό, το έργο είναι κεντρική εγκατάσταση επεξεργασίας αστικών λυμάτων (ΚΕΛ), αγωγοί λυμάτων και επεξεργασμένων υγρών κ.ά. Τα λύματα οδηγούνται προς το ΚΕΛ με αγωγούς μήκους πολλών δεκάδων χιλιομέτρων. Η διάθεση των επεξεργασμένων υγρών θα γίνεται στη θάλασσα με υποθαλάσσιο αγωγό μήκους 2200 μέτρων, ενώ μέρος των υγρών θα υφίσταται επί πλέον επεξεργασία ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά την αρδευτική περίοδο για άρδευση αγροτικών εκτάσεων στην περιοχή.

Κατά την ανάγνωση της ΜΠΕ διαπιστώσαμε ότι αυτή παρουσιάζει σημαντικές ελλείψεις ως προς την παρουσίαση και αξιολόγηση των εναλλακτικών λύσεων και της προτεινόμενης λύσης, αλλά και την διαπίστωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στη γύρω από τα έργα περιοχή.

Ο τοίχος της ντροπής (The Wall of Shame)

Αναδημοσίευση από το φιλικό ιστολόγιο Καμένη Γη

Ήταν Φεβρουάριος του 2015 όταν μία ομάδα πολιτών της Ραφήνας με επικεφαλής τον Δήμαρχο Βασίλη Πιστικίδη, επισκέφτηκε τον νέο Υπουργό Περιβάλλοντος, κ. Τσιρώνη. Η ατζέντα ήταν καυτή και αφορούσε την κατεδάφιση οικίας εντός του οικισμού Περιβολάκια Ραφήνας.

Την αποστολή αποτελούσαν εκτός από τον Δήμαρχο, ο πρόεδρος του συλλόγου «Θερινή Διαμονή» και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Περιβολάκια Ραφήνας, κ. Πέτρος Σαντ, οι Βουλευτές Πάντζας και Χαϊκάλης, ο ιδιοκτήτης της προς κατεδάφιση οικίας και ο δικηγόρος του.

Έτσι αρχίζει ένα δημοσίευμα-μνημείο και ύμνος στον καταπατητή του αττικού δάσους. Είναι από τις περιπτώσεις που δεν μιλάμε για τον καταπατητή εκτάσεων που υπάγονταν σε μία από τις εκτάσεις εφαρμογής των υποπαραγράφων του άρθρου 3 του Ν. 998/79 ώστε να μας χαρακτηρίσουν τρελούς (συνήθης χαρακτηρισμός όσων επιμένουν στην ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος) αλλά για τον καταπατητή του δάσους, όπως αυτό ορίζεται και από τον πιο πρόσφατο και πιο αντιδασικό νομοθέτημα, της νομολογίας της "κρίσης" (της μνημονιακής δηλαδή νομοθεσίας).