Είχαμε δεσμευθεί ότι θα συνεχίσουμε να ασχολoύμαστε με το σκάνδαλο Χατζηδάκη, ο οποίος, όπως και ο μέντοράς του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, θεωρεί πως τα δάση στη χώρα μας είναι υπερβολικά πολλά και γι’ αυτό πρέπει να αποχαρακτηριστεί μεγάλο μέρος τους. Οπως αποκαλύψαμε, ο Χατζηδάκης διατάζει τις δασικές υπηρεσίες να συμπεριλάβουν στους δασικούς χάρτες αντισυνταγματικές και κατά συνέπεια παράνομες διοικητικές πράξεις
Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασικών Εργων και Υποδομών ανακάλυψε εκ των υστέρων ότι δε συμπεριλαμβάνεται στο άρθρο 48 του αντιδασικού και αντιπεριβαλλοντικού νόμου 4685/7.5.2020, εξουσιοδοτική διάταξη για την έκδοση των παράνομων διοικητικών πράξεων, τις οποίες κατονομάζει στην απόφασή του ο Χατζηδάκης (αναφερθήκαμε σε αυτές στο προηγούμενο δημοσίευμά μας). Ετσι, στο νόμο 4710/23.7.2020 για την ηλεκτροκίνηση, με το άρθρο 53, ο Χατζηδάκης εισήγαγε τροπολογία, με την οποία προστέθηκε δεύτερο εδάφιο μετά το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 3 του νόμου 998/1979, που είναι το εξής:
Γι’ αυτές τις αντισυνταγματικές —και κατά συνέπεια παράνομες— διοικητικές πράξεις επισημαίναμε στο προηγούμενο δημοσίευμά μας τα εξής: «Θα κλείσουμε με ένα σύντομο σχολιασμό των διοικητικών πράξεων της παραγράφου 7 του άρθρου 3 και θα επανέλθουμε για πιο αναλυτική προσέγγιση αυτών των διοικητικών πράξεων και με σχολιασμό των υπόλοιπων διατάξεων της απόφασης Χατζηδάκη. Επιγραμματικά θα επισημάνουμε ότι με την απόφαση 2829/2013 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ οι Επιτροπές Απαλλοτρίωσης δεν έχουν αρμοδιότητα να κρίνουν για το δασικό ή μη χαρακτήρα των δασικών εποικιστικών εκτάσεων. Εχουν μόνο την αρμοδιότητα να κρίνουν για το ιδιοκτησιακό καθεστώς».
Παραθέτουμε αποσπάσματα από τις σκέψεις της απόφασης 2829/2013 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, καθώς και το συμπέρασμα της απόφασης.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η απόφαση 2869/2013 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ είναι ξεκάθαρη. Σύμφωνα με αυτήν, οι διοικητικές πράξεις των Επιτροπών Απαλλοτριώσεων αφορούν αποκλειστικά το ιδιοκτησιακό καθεστώς και όχι το δασικό χαρακτήρα των εκτάσεων αυτών. Επίσης, είναι καθαρό ότι οι εκτάσεις αυτές προστατεύονται από τις δασικές υπηρεσίες, βάσει των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας.
Η απόφαση αυτή εκδόθηκε με αφορμή τις δασικές εποικιστικές εκτάσεις της Αττικής, με τις οποίες ασχολήθηκε το ΣτΕ. Εχει δε ευρύτερη εφαρμογή για τις δασικές εποικιστικές εκτάσεις της Ελλάδας, όσον αφορά τις αποφάσεις των Επιτροπών Απαλλοτριώσεων, οι οποίες ασχολούνται αποκλειστικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Στο Υστερόγραφο του προηγούμενου δημοσιεύματός μας επισημαίναμε τα εξής, σε σχέση με ένα πολύ σημαντικό ζήτημα:
«Οταν άρχισαν να γίνονται οι συζητήσεις πάνω στις διατάξεις του περιβόητου νόμου 3851/2015 για τις λεγόμενες βοσκήσιμες γαίες (τον εισήγαγε και τον ψήφισε η κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων), είχαμε επισημάνει ότι με αυτόν το νόμο δρομολογείται ο αποχαρακτηρισμός δεκάδων εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών που θα επιλεγούν για βόσκηση. Ερχεται τώρα ο Χατζηδάκης, που γαλουχήθηκε αντιδασικά στο περιβάλλον του Κώστα Μητσοτάκη, και κάνει πράξη αυτόν τον αποχαρακτηρισμό, χωρίς να προβλέπεται κάτι τέτοιο στο νόμο 4685. Και γι’ αυτό θα μιλήσουμε αναλυτικά την επόμενη φορά».
Να διορθώσουμε καταρχάς, ότι ο νόμος είναι ο 4351/2015 και όχι ο 3851/2015, όπως εκ παραδρομής γράφηκε. Ο αποχαρακτηρισμός των λεγόμενων βοσκήσιμων γαιών του νόμου 4351 αφορά συγκεκριμένα 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Σε άρθρο μας με τίτλο: «Με το νομοσχέδιο “Βοσκήσιμες Γαίες Της Ελλάδας“ αποχαρακτηρίζονται και ιδιωτικοποιούνται 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων» ανάμεσα στ’ άλλα επισημαίναμε:
«Ο Β. Αποστόλου γνωρίζει εξ ακοής (γιατί δασολόγος της πράξης δεν υπήρξε), ότι με το Νόμο 1734/1987 (“Βοσκότοποι και ρύθμιση ζητημάτων σχετικών με την κτηνοτροφική αποκατάσταση και με άλλες παραχωρήσεις καθώς και θεμάτων που αφορούν δασικές εκτάσεις“), που ψηφίστηκε με υπουργό Γεωργίας τον Ι. Ποτάκη (κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου), επιχειρήθηκε πάλι ο αποχαρακτηρισμός δεκάδων εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων. Μετά από αγώνες των δασολόγων και από δύο προσφυγές στο ΣτΕ, η απόπειρα αποχαρακτηρισμού απέτυχε, όπως και η απόπειρα νομιμοποίησης ορισμού για τους βοσκότοπους, με τον οποίο —πέραν των άλλων— επιχειρήθηκε να μεταλλαχθεί η βόσκηση από χρήση γης σε τρίτη κατηγορία γης (πέρα από τα δάση και τις γεωργικές εκτάσεις). Αρνούμαστε να δεχτούμε τον όρο “βοσκήσιμες γαίες“, γιατί παραπέμπει σε τρίτη κατηγορία γης και έτσι μεταλλάσσει τη βόσκηση από χρήση γης σε γη, μέσω του αποχαρακτηρισμού δασών και δασικών εκτάσεων.
Ο Β. Αποστόλου φοβάται να κάνει αυτό το τελευταίο κλικ πριν από τον τυπικό αποχαρακτηρισμό των 50 εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων, γιατί διαισθάνεται ότι και το δικό του πόνημα θα έχει την τύχη του δασοκτόνου νόμου 1734/1987».
Αυτό που δεν τόλμησε να κάνει ο Αποστόλου το τόλμησε ο Χατζηδάκης, με σχετική διάταξη που έβαλε στο άρθρο 3 της απόφασής του, όπου με δευτερεύουσα πληροφορία γνωστοποιεί ότι τα δάση και οι δασικές εκτάσεις των 50 εκατ. στρεμμάτων βόσκονται ελεύθερα. Η διάταξη αυτή είναι πονηρή, όπως θα δούμε στη συνέχεια, γιατί πάντοτε επιτρεπόταν η βόσκηση αιγοπροβάτων στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, ενώ ο Αποστόλου, με το νόμο 4351/2015, μετέτρεψε τη χρήση της βόσκησης σε τρίτη κατηγορία γης, πέρα από τη γεωργική και τη δασική και αναγόρευσε σε κύρια δράση, στις λεγόμενες βοσκήσιμες γαίες, τη βόσκηση!
Ιδού απόσπασμα από την διάταξη του άρθρου 3:
Με αυτή τη φόρμουλα επέλεξε ο Χατζηδάκης να αποχαρακτηρίσει τα 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, χωρίς αυτό να προβλέπεται με εξουσιοδοτική πράξη από το νόμο 4685/2020. Επισημαίνουμε πως και αν ακόμη προβλεπόταν, πάλι η διάταξη θα ήταν αντισυνταγματική και κατά συνέπεια παράνομη.
Προσέξτε ότι στη διατύπωση παραμένει ο χαρακτηρισμός των δασών και των δασικών εκτάσεων ως ΔΔ, με την ειδική δευτερεύουσα πληροφορία, ότι ασκούνται ελεύθερα δικαιώματα βόσκησης! Εδώ βρίσκεται και η παγίδα. Γιατί η βόσκηση στα δάση δεν είναι ελεύθερη, σύμφωνα με το ΝΔ 86/1969 και γιατί αυτή δεν ήταν η κύρια δράση στα δάση και τις δασικές εκτάσεις που βόσκονταν, όπως την αναγόρευσε ο αντιδασικός νόμος 4351 του Αποστόλου και της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Με αυτές τις «ουρές», λοιπόν, ο Χατζηδάκης αποχαρακτηρίζει τα 50 εκατ. στρέμματα των δασών και δασικών εκτάσεων. Φαίνεται ότι ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασικών Εργων και Υποδομών τον ενημέρωσε ότι με αυτή τη φόρμουλα μπορούν να αποχαρακτηρίσουν στην πράξη τις λεγόμενες Βοσκήσιμες Γαίες, από δάση και δασικές εκτάσεις, στηριζόμενοι στο νόμο 4351/2015, ενώ στα χαρτιά θα αναφέρονται ως δάση και δασικές εκτάσεις.
Με το νόμο 4351 αναγορεύτηκε η βόσκηση ως κύρια δράση στα δάση
Με δύο άρθρα μας (Με το νομοσχέδιο «Βοσκήσιμες Γαίες της Ελλάδας» αποχαρακτηρίζονται και ιδιωτικοποιούνται 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων - 22 Νοέμβρη του 2015 και Με το colpo grosso των βοσκοτόπων επιταχύνουν την διαδικασία αποχαρακτηρισμού και ιδιωτικοποίησης δασών και δασικών εκτάσεων - 12 Δεκέμβρη του 2015) αποδείξαμε ότι ο Αποστόλου και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ άνοιξαν το δρόμο για τον αποχαρακτηρισμό και την ιδιωτικοποίηση των 50 εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων.
Το πρώτο άρθρο δημοσιεύτηκε λίγο καιρό πριν κατατεθεί στη Βουλή ο νόμος 4351 ως νομοσχέδιο. Επισημαίνουμε τη σημαντική αλλαγή που έγινε στο νομοσχέδιο, όταν αυτό ψηφίστηκε και έγινε νόμος: στο νομοσχέδιο προβλέπονταν πρόχειρα καταλύματα για τα ζώα και για την εξυπηρέτηση των κτηνοτρόφων (λέμε τώρα), τα οποία με την ψήφιση του νόμου έγιναν μόνιμες εγκαταστάσεις! Η ανάγνωση αυτού του δημοσιεύματος, που είναι πλήρες και διατηρεί την επικαιρότητά του, είναι αρκετή για να καταλήξει ο καθένας στο συμπέρασμα, ότι ο Αποστόλου άνοιγε το δρόμο στον αποχαρακτηρισμό των 50 εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων, που θα επιλέγονταν για βόσκηση. Για να ολοκληρωθεί ο αποχαρακτηρισμός αρκούσε το «κλικ» που έκανε στη συνέχεια ο Χατζηδάκης.
Με το νόμο 4351, ο Αποστόλου άνοιγε το δρόμο και στην ιδιωτικοποίηση των λεγόμενων Βοσκήσιμων Γαιών. Στο δεύτερο δημοσίευμά μας είχαμε αναφερθεί και σε εσωτερικό έγγραφο που έπεσε στα χέρια μας. Με αυτό ο Αποστόλου εισήγαγε και διατάξεις, για τα έργα που έπρεπε να γίνουν στις Βοσκήσιμες Γαίες, που δεν προβλέπονταν καν στο νόμο. Το έγγραφο αυτό έφερε τον τίτλο «Προσδιορισμός Σύνταξης Οριστικών Προδιαγραφών Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης». Συζητήθηκε στο πλαίσιο μιας ομάδας εργασίας και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 2331 στις 7 Ιούλη του 2017, με τίτλο: «Καθορισμός των Προδιαγραφών και του Περιεχομένου των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης στο πλαίσιο της εφαρμογής των διατάξεων του νόμου 4351/2015». Τα δύο αυτά έγγραφα είναι πανομοιότυπα στις βασικές τους διατάξεις. Ο ισχυρισμός ότι δήθεν το τελικό έγγραφο της 7ης Ιούλη του 2017 είναι στο πλαίσιο των διατάξεων του νόμου 4351 είναι ψευδής.
Αναφέρουμε ένα παράδειγμα: Οι εγκαταστάσεις που μπορούν να γίνουν στις «Βοσκήσιμες Γαίες», στο νόμο 4351 περιγράφονται σε μερικές γραμμές, ενώ στην απόφαση του 2017 περιγράφονται σε ολόκληρες σελίδες. Επειδή στο δεύτερο δημοσίευμά μας σχολιάζαμε το προσχέδιο του 2015 και όχι το τελικό του Ιούλη του 2017, γι’ αυτό και γνωστοποιήσαμε το τεύχος του ΦΕΚ (2331Β/2017), με σκοπό να μπορεί ο καθένας να συγκρίνει τα δύο αυτά κείμενα και να κρίνει.
Ο ισχυρισμός του Αποστόλου και των ευρωβουλευτών που έβαλαν πλάτη για να μετατραπούν 50 εκατ. στρέμματα δάση και δασικές εκτάσεις σε «Βοσκήσιμες Γαίες», για να μη χαθούν οι επιδοτήσεις στα παραγωγικά ζώα από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, καταρρέει μέσα από την προσεκτική ανάγνωση των διατάξεων του νόμου 4351, που τις αναλύουμε διεξοδικά στα δύο προαναφερθέντα δημοσιεύματά μας.
Περαιτέρω, σημειώνουμε ότι ο αριθμός των στρεμμάτων (50 εκατ.) δάσους που θα μετατραπούν σε «Βοσκήσιμες Γαίες» δεν είναι δικός μας ισχυρισμός. Είναι ισχυρισμός του ΥΠΑΑΤ Τσαυτάρη, επί κυβέρνησης Σαμαροβενιζέλων. Ιδού το σχετικό απόσπασμα από τοποθέτησή του:
Αναλύσαμε τόσο διεξοδικά το νόμο 4351/2015 για να γίνει φανερό ότι η μεν κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με ΥΠΑΑΤ τον Αποστόλου, με την καθιέρωση του όρου «Βοσκήσιμες Γαίες» ως τρίτης μορφής γη, και με τη μετατροπή της βόσκησης σε κύρια μορφή δράσης σε δάση και δασικές εκτάσεις, άνοιξε το δρόμο στον ουσιαστικό αποχαρακτηρισμό των 50 εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων. Αφησε μόνο ένα «κλικ» για να επανέλθει σε ισχύ ο νόμος 1734/1987, που αποχαρακτήριζε τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, τα οποία έτσι κι αλλιώς βόσκονταν. Το «κλικ» αυτό το έκανε ο Χατζηδάκης με την εξόφθαλμα παράνομη διάταξη του άρθρου 3 της απόφασής του και με τις αντισυνταγματικές διοικητικές πράξεις, τις οποίες καλούνται να εφαρμόσουν οι δασικές υπηρεσίες.
ΥΓ. Εκτιμούμε ότι η ΠΕΔΔΥ θα κινηθεί δραστήρια, όπως έκανε με την κατάργηση των περιβόητων Οικιστικών Πυκνώσεων και των παράνομων ξεχερσωμάτων δασών, για να καταργηθούν όλες αυτές οι αντισυνταγματικές διοικητικές πράξεις και ιδιαίτερα αυτή με τις περιβόητες «Βοσκήσιμες Γαίες».
Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασικών Εργων και Υποδομών ανακάλυψε εκ των υστέρων ότι δε συμπεριλαμβάνεται στο άρθρο 48 του αντιδασικού και αντιπεριβαλλοντικού νόμου 4685/7.5.2020, εξουσιοδοτική διάταξη για την έκδοση των παράνομων διοικητικών πράξεων, τις οποίες κατονομάζει στην απόφασή του ο Χατζηδάκης (αναφερθήκαμε σε αυτές στο προηγούμενο δημοσίευμά μας). Ετσι, στο νόμο 4710/23.7.2020 για την ηλεκτροκίνηση, με το άρθρο 53, ο Χατζηδάκης εισήγαγε τροπολογία, με την οποία προστέθηκε δεύτερο εδάφιο μετά το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 3 του νόμου 998/1979, που είναι το εξής:
Αρθρο 53
Αγροτικές χρήσεις
Μετά το πρώτο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 3 του ν. 998/1979 (Α΄ 289), προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής: «Ως διατηρούμενη σήμερα αγροτική χρήση νοείται οποιαδήποτε από τις αποδοθείσες στο παρελθόν χρήσεις: γεωργική, κτηνοτροφική ή μικτή (γεωργοκτηνoτροφική)».
Αγροτικές χρήσεις
Μετά το πρώτο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 3 του ν. 998/1979 (Α΄ 289), προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής: «Ως διατηρούμενη σήμερα αγροτική χρήση νοείται οποιαδήποτε από τις αποδοθείσες στο παρελθόν χρήσεις: γεωργική, κτηνοτροφική ή μικτή (γεωργοκτηνoτροφική)».
Γι’ αυτές τις αντισυνταγματικές —και κατά συνέπεια παράνομες— διοικητικές πράξεις επισημαίναμε στο προηγούμενο δημοσίευμά μας τα εξής: «Θα κλείσουμε με ένα σύντομο σχολιασμό των διοικητικών πράξεων της παραγράφου 7 του άρθρου 3 και θα επανέλθουμε για πιο αναλυτική προσέγγιση αυτών των διοικητικών πράξεων και με σχολιασμό των υπόλοιπων διατάξεων της απόφασης Χατζηδάκη. Επιγραμματικά θα επισημάνουμε ότι με την απόφαση 2829/2013 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ οι Επιτροπές Απαλλοτρίωσης δεν έχουν αρμοδιότητα να κρίνουν για το δασικό ή μη χαρακτήρα των δασικών εποικιστικών εκτάσεων. Εχουν μόνο την αρμοδιότητα να κρίνουν για το ιδιοκτησιακό καθεστώς».
Παραθέτουμε αποσπάσματα από τις σκέψεις της απόφασης 2829/2013 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, καθώς και το συμπέρασμα της απόφασης.
- Σκέψη 7: «Ο προβαλλόμενος με την αίτηση ακυρώσεως λόγος ότι η επίδικη έκταση είχε απαλλοτριωθεί κατ’ εφαρμογή εποικιστικής νομοθεσίας και, επομένως, ενόψει της ανωτέρω συνταγματικής διάταξης έχει εκφύγει του πεδίου της δασικής νομοθεσίας, είναι απορριπτέος».
- Σκέψη 9: «Ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι αρμόδια για τον επαναχαρακτηρισμό της επίδικης έκτασης, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 15 παρ. 3 του ν. 1734/1987, όπως ισχύει, και την υπαγωγή της στις διατάξεις της δασικής ή αγροτικής νομοθεσίας ήταν, κατά τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 1 του ν. 3147/2003, η Επιτροπή Απαλλοτριώσεων και όχι η δασική υπηρεσία και ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος».
- Συμπέρασμα: «Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι ειδικώς οι κοινόχρηστες και διαθέσιμες εποικιστικές εκτάσεις του νομού Αττικής που έχουν τη μορφή δάσους ή δασικής έκτασης προστατεύονται από τις δασικές υπηρεσίες βάσει της δασικής νομοθεσίας. Επομένως, ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι της κήρυξης της αναδάσωσης έπρεπε να είχε προηγηθεί η προβλεπόμενη στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν. 666/1977 γνώμη της Διεύθυνσης Γεωργίας, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Τούτο δε διότι η επίδικη έκταση, υπό την εκδοχή ότι εμπίπτει στο πεδίο των ανωτέρω διατάξεων ως κοινόχρηστη ή διαθέσιμη εποικιστική, πάντως ως εποικιστική έκταση του Νομού Αττικής που έχει τη μορφή δάσους ή δασικής έκτασης, προστατεύεται από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες βάσει των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας».
- Σκέψη 9: «Ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι αρμόδια για τον επαναχαρακτηρισμό της επίδικης έκτασης, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 15 παρ. 3 του ν. 1734/1987, όπως ισχύει, και την υπαγωγή της στις διατάξεις της δασικής ή αγροτικής νομοθεσίας ήταν, κατά τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 1 του ν. 3147/2003, η Επιτροπή Απαλλοτριώσεων και όχι η δασική υπηρεσία και ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος».
- Συμπέρασμα: «Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι ειδικώς οι κοινόχρηστες και διαθέσιμες εποικιστικές εκτάσεις του νομού Αττικής που έχουν τη μορφή δάσους ή δασικής έκτασης προστατεύονται από τις δασικές υπηρεσίες βάσει της δασικής νομοθεσίας. Επομένως, ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι της κήρυξης της αναδάσωσης έπρεπε να είχε προηγηθεί η προβλεπόμενη στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν. 666/1977 γνώμη της Διεύθυνσης Γεωργίας, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Τούτο δε διότι η επίδικη έκταση, υπό την εκδοχή ότι εμπίπτει στο πεδίο των ανωτέρω διατάξεων ως κοινόχρηστη ή διαθέσιμη εποικιστική, πάντως ως εποικιστική έκταση του Νομού Αττικής που έχει τη μορφή δάσους ή δασικής έκτασης, προστατεύεται από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες βάσει των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας».
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η απόφαση 2869/2013 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ είναι ξεκάθαρη. Σύμφωνα με αυτήν, οι διοικητικές πράξεις των Επιτροπών Απαλλοτριώσεων αφορούν αποκλειστικά το ιδιοκτησιακό καθεστώς και όχι το δασικό χαρακτήρα των εκτάσεων αυτών. Επίσης, είναι καθαρό ότι οι εκτάσεις αυτές προστατεύονται από τις δασικές υπηρεσίες, βάσει των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας.
Η απόφαση αυτή εκδόθηκε με αφορμή τις δασικές εποικιστικές εκτάσεις της Αττικής, με τις οποίες ασχολήθηκε το ΣτΕ. Εχει δε ευρύτερη εφαρμογή για τις δασικές εποικιστικές εκτάσεις της Ελλάδας, όσον αφορά τις αποφάσεις των Επιτροπών Απαλλοτριώσεων, οι οποίες ασχολούνται αποκλειστικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Στο Υστερόγραφο του προηγούμενου δημοσιεύματός μας επισημαίναμε τα εξής, σε σχέση με ένα πολύ σημαντικό ζήτημα:
«Οταν άρχισαν να γίνονται οι συζητήσεις πάνω στις διατάξεις του περιβόητου νόμου 3851/2015 για τις λεγόμενες βοσκήσιμες γαίες (τον εισήγαγε και τον ψήφισε η κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων), είχαμε επισημάνει ότι με αυτόν το νόμο δρομολογείται ο αποχαρακτηρισμός δεκάδων εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών που θα επιλεγούν για βόσκηση. Ερχεται τώρα ο Χατζηδάκης, που γαλουχήθηκε αντιδασικά στο περιβάλλον του Κώστα Μητσοτάκη, και κάνει πράξη αυτόν τον αποχαρακτηρισμό, χωρίς να προβλέπεται κάτι τέτοιο στο νόμο 4685. Και γι’ αυτό θα μιλήσουμε αναλυτικά την επόμενη φορά».
Να διορθώσουμε καταρχάς, ότι ο νόμος είναι ο 4351/2015 και όχι ο 3851/2015, όπως εκ παραδρομής γράφηκε. Ο αποχαρακτηρισμός των λεγόμενων βοσκήσιμων γαιών του νόμου 4351 αφορά συγκεκριμένα 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Σε άρθρο μας με τίτλο: «Με το νομοσχέδιο “Βοσκήσιμες Γαίες Της Ελλάδας“ αποχαρακτηρίζονται και ιδιωτικοποιούνται 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων» ανάμεσα στ’ άλλα επισημαίναμε:
«Ο Β. Αποστόλου γνωρίζει εξ ακοής (γιατί δασολόγος της πράξης δεν υπήρξε), ότι με το Νόμο 1734/1987 (“Βοσκότοποι και ρύθμιση ζητημάτων σχετικών με την κτηνοτροφική αποκατάσταση και με άλλες παραχωρήσεις καθώς και θεμάτων που αφορούν δασικές εκτάσεις“), που ψηφίστηκε με υπουργό Γεωργίας τον Ι. Ποτάκη (κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου), επιχειρήθηκε πάλι ο αποχαρακτηρισμός δεκάδων εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων. Μετά από αγώνες των δασολόγων και από δύο προσφυγές στο ΣτΕ, η απόπειρα αποχαρακτηρισμού απέτυχε, όπως και η απόπειρα νομιμοποίησης ορισμού για τους βοσκότοπους, με τον οποίο —πέραν των άλλων— επιχειρήθηκε να μεταλλαχθεί η βόσκηση από χρήση γης σε τρίτη κατηγορία γης (πέρα από τα δάση και τις γεωργικές εκτάσεις). Αρνούμαστε να δεχτούμε τον όρο “βοσκήσιμες γαίες“, γιατί παραπέμπει σε τρίτη κατηγορία γης και έτσι μεταλλάσσει τη βόσκηση από χρήση γης σε γη, μέσω του αποχαρακτηρισμού δασών και δασικών εκτάσεων.
Ο Β. Αποστόλου φοβάται να κάνει αυτό το τελευταίο κλικ πριν από τον τυπικό αποχαρακτηρισμό των 50 εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων, γιατί διαισθάνεται ότι και το δικό του πόνημα θα έχει την τύχη του δασοκτόνου νόμου 1734/1987».
Αυτό που δεν τόλμησε να κάνει ο Αποστόλου το τόλμησε ο Χατζηδάκης, με σχετική διάταξη που έβαλε στο άρθρο 3 της απόφασής του, όπου με δευτερεύουσα πληροφορία γνωστοποιεί ότι τα δάση και οι δασικές εκτάσεις των 50 εκατ. στρεμμάτων βόσκονται ελεύθερα. Η διάταξη αυτή είναι πονηρή, όπως θα δούμε στη συνέχεια, γιατί πάντοτε επιτρεπόταν η βόσκηση αιγοπροβάτων στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, ενώ ο Αποστόλου, με το νόμο 4351/2015, μετέτρεψε τη χρήση της βόσκησης σε τρίτη κατηγορία γης, πέρα από τη γεωργική και τη δασική και αναγόρευσε σε κύρια δράση, στις λεγόμενες βοσκήσιμες γαίες, τη βόσκηση!
Ιδού απόσπασμα από την διάταξη του άρθρου 3:
«Στη συνέχεια εξετάζεται η διατήρηση της αποδοθείσας χρήσης ως κατωτέρω:
…
3) Αυτές που φέρουν στο δασικό χάρτη χαρακτηρισμό ΔΔ. Προκειμένου να διαπιστωθεί αν οι εκτάσεις χρησιμοποιούνται σήμερα για κτηνοτροφικό σκοπό (βόσκηση), θα ελέγχεται κατ’ αρχήν η Εθνική Γεωγραφική/Πληροφοριακή Βάση Δεδομένων (ΕΓΠΒΔ) με την ονομασία ‘’Βοσκήσιμες Γαίες της Ελλάδας’’ του ν. 3651/2015 (Α’ 164)
…
Στις ανωτέρω εκτάσεις ο χαρακτηρισμός παραμένει με ειδική δευτερεύουσα πληροφορία στο δασικό χάρτη ότι καταλαμβάνονται από πράξεις της διοίκησης και ασκούνται ελεύθερα δικαιώματα βόσκησης από τους ιδιοκτήτες τους ή μισθωτές».
…
3) Αυτές που φέρουν στο δασικό χάρτη χαρακτηρισμό ΔΔ. Προκειμένου να διαπιστωθεί αν οι εκτάσεις χρησιμοποιούνται σήμερα για κτηνοτροφικό σκοπό (βόσκηση), θα ελέγχεται κατ’ αρχήν η Εθνική Γεωγραφική/Πληροφοριακή Βάση Δεδομένων (ΕΓΠΒΔ) με την ονομασία ‘’Βοσκήσιμες Γαίες της Ελλάδας’’ του ν. 3651/2015 (Α’ 164)
…
Στις ανωτέρω εκτάσεις ο χαρακτηρισμός παραμένει με ειδική δευτερεύουσα πληροφορία στο δασικό χάρτη ότι καταλαμβάνονται από πράξεις της διοίκησης και ασκούνται ελεύθερα δικαιώματα βόσκησης από τους ιδιοκτήτες τους ή μισθωτές».
Με αυτή τη φόρμουλα επέλεξε ο Χατζηδάκης να αποχαρακτηρίσει τα 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, χωρίς αυτό να προβλέπεται με εξουσιοδοτική πράξη από το νόμο 4685/2020. Επισημαίνουμε πως και αν ακόμη προβλεπόταν, πάλι η διάταξη θα ήταν αντισυνταγματική και κατά συνέπεια παράνομη.
Προσέξτε ότι στη διατύπωση παραμένει ο χαρακτηρισμός των δασών και των δασικών εκτάσεων ως ΔΔ, με την ειδική δευτερεύουσα πληροφορία, ότι ασκούνται ελεύθερα δικαιώματα βόσκησης! Εδώ βρίσκεται και η παγίδα. Γιατί η βόσκηση στα δάση δεν είναι ελεύθερη, σύμφωνα με το ΝΔ 86/1969 και γιατί αυτή δεν ήταν η κύρια δράση στα δάση και τις δασικές εκτάσεις που βόσκονταν, όπως την αναγόρευσε ο αντιδασικός νόμος 4351 του Αποστόλου και της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Με αυτές τις «ουρές», λοιπόν, ο Χατζηδάκης αποχαρακτηρίζει τα 50 εκατ. στρέμματα των δασών και δασικών εκτάσεων. Φαίνεται ότι ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασικών Εργων και Υποδομών τον ενημέρωσε ότι με αυτή τη φόρμουλα μπορούν να αποχαρακτηρίσουν στην πράξη τις λεγόμενες Βοσκήσιμες Γαίες, από δάση και δασικές εκτάσεις, στηριζόμενοι στο νόμο 4351/2015, ενώ στα χαρτιά θα αναφέρονται ως δάση και δασικές εκτάσεις.
Με το νόμο 4351 αναγορεύτηκε η βόσκηση ως κύρια δράση στα δάση
Με δύο άρθρα μας (Με το νομοσχέδιο «Βοσκήσιμες Γαίες της Ελλάδας» αποχαρακτηρίζονται και ιδιωτικοποιούνται 50 εκατ. στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων - 22 Νοέμβρη του 2015 και Με το colpo grosso των βοσκοτόπων επιταχύνουν την διαδικασία αποχαρακτηρισμού και ιδιωτικοποίησης δασών και δασικών εκτάσεων - 12 Δεκέμβρη του 2015) αποδείξαμε ότι ο Αποστόλου και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ άνοιξαν το δρόμο για τον αποχαρακτηρισμό και την ιδιωτικοποίηση των 50 εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων.
Το πρώτο άρθρο δημοσιεύτηκε λίγο καιρό πριν κατατεθεί στη Βουλή ο νόμος 4351 ως νομοσχέδιο. Επισημαίνουμε τη σημαντική αλλαγή που έγινε στο νομοσχέδιο, όταν αυτό ψηφίστηκε και έγινε νόμος: στο νομοσχέδιο προβλέπονταν πρόχειρα καταλύματα για τα ζώα και για την εξυπηρέτηση των κτηνοτρόφων (λέμε τώρα), τα οποία με την ψήφιση του νόμου έγιναν μόνιμες εγκαταστάσεις! Η ανάγνωση αυτού του δημοσιεύματος, που είναι πλήρες και διατηρεί την επικαιρότητά του, είναι αρκετή για να καταλήξει ο καθένας στο συμπέρασμα, ότι ο Αποστόλου άνοιγε το δρόμο στον αποχαρακτηρισμό των 50 εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων, που θα επιλέγονταν για βόσκηση. Για να ολοκληρωθεί ο αποχαρακτηρισμός αρκούσε το «κλικ» που έκανε στη συνέχεια ο Χατζηδάκης.
Με το νόμο 4351, ο Αποστόλου άνοιγε το δρόμο και στην ιδιωτικοποίηση των λεγόμενων Βοσκήσιμων Γαιών. Στο δεύτερο δημοσίευμά μας είχαμε αναφερθεί και σε εσωτερικό έγγραφο που έπεσε στα χέρια μας. Με αυτό ο Αποστόλου εισήγαγε και διατάξεις, για τα έργα που έπρεπε να γίνουν στις Βοσκήσιμες Γαίες, που δεν προβλέπονταν καν στο νόμο. Το έγγραφο αυτό έφερε τον τίτλο «Προσδιορισμός Σύνταξης Οριστικών Προδιαγραφών Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης». Συζητήθηκε στο πλαίσιο μιας ομάδας εργασίας και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 2331 στις 7 Ιούλη του 2017, με τίτλο: «Καθορισμός των Προδιαγραφών και του Περιεχομένου των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης στο πλαίσιο της εφαρμογής των διατάξεων του νόμου 4351/2015». Τα δύο αυτά έγγραφα είναι πανομοιότυπα στις βασικές τους διατάξεις. Ο ισχυρισμός ότι δήθεν το τελικό έγγραφο της 7ης Ιούλη του 2017 είναι στο πλαίσιο των διατάξεων του νόμου 4351 είναι ψευδής.
Αναφέρουμε ένα παράδειγμα: Οι εγκαταστάσεις που μπορούν να γίνουν στις «Βοσκήσιμες Γαίες», στο νόμο 4351 περιγράφονται σε μερικές γραμμές, ενώ στην απόφαση του 2017 περιγράφονται σε ολόκληρες σελίδες. Επειδή στο δεύτερο δημοσίευμά μας σχολιάζαμε το προσχέδιο του 2015 και όχι το τελικό του Ιούλη του 2017, γι’ αυτό και γνωστοποιήσαμε το τεύχος του ΦΕΚ (2331Β/2017), με σκοπό να μπορεί ο καθένας να συγκρίνει τα δύο αυτά κείμενα και να κρίνει.
Ο ισχυρισμός του Αποστόλου και των ευρωβουλευτών που έβαλαν πλάτη για να μετατραπούν 50 εκατ. στρέμματα δάση και δασικές εκτάσεις σε «Βοσκήσιμες Γαίες», για να μη χαθούν οι επιδοτήσεις στα παραγωγικά ζώα από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, καταρρέει μέσα από την προσεκτική ανάγνωση των διατάξεων του νόμου 4351, που τις αναλύουμε διεξοδικά στα δύο προαναφερθέντα δημοσιεύματά μας.
Περαιτέρω, σημειώνουμε ότι ο αριθμός των στρεμμάτων (50 εκατ.) δάσους που θα μετατραπούν σε «Βοσκήσιμες Γαίες» δεν είναι δικός μας ισχυρισμός. Είναι ισχυρισμός του ΥΠΑΑΤ Τσαυτάρη, επί κυβέρνησης Σαμαροβενιζέλων. Ιδού το σχετικό απόσπασμα από τοποθέτησή του:
«Πενταπλασιάζονται τα ελληνικά βοσκοτόπια στη Νέα ΚΑΠ μετά το 2015 με την εισαγωγή και των ξυλωδών εκτάσεων.
Στα 51 εκατ. στρέμματα από 11 εκατ. που είναι σήμερα θα αυξηθούν τα βοσκοτόπια στη χώρα μας με την εφαρμογή της Νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Αυτό θα επιτευχθεί σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά με την ένταξη σε αυτά των ξυλωδών εκτάσεων και αυτών με θαμνώδη βλάστηση».
Στα 51 εκατ. στρέμματα από 11 εκατ. που είναι σήμερα θα αυξηθούν τα βοσκοτόπια στη χώρα μας με την εφαρμογή της Νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Αυτό θα επιτευχθεί σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά με την ένταξη σε αυτά των ξυλωδών εκτάσεων και αυτών με θαμνώδη βλάστηση».
Αναλύσαμε τόσο διεξοδικά το νόμο 4351/2015 για να γίνει φανερό ότι η μεν κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με ΥΠΑΑΤ τον Αποστόλου, με την καθιέρωση του όρου «Βοσκήσιμες Γαίες» ως τρίτης μορφής γη, και με τη μετατροπή της βόσκησης σε κύρια μορφή δράσης σε δάση και δασικές εκτάσεις, άνοιξε το δρόμο στον ουσιαστικό αποχαρακτηρισμό των 50 εκατ. στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων. Αφησε μόνο ένα «κλικ» για να επανέλθει σε ισχύ ο νόμος 1734/1987, που αποχαρακτήριζε τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, τα οποία έτσι κι αλλιώς βόσκονταν. Το «κλικ» αυτό το έκανε ο Χατζηδάκης με την εξόφθαλμα παράνομη διάταξη του άρθρου 3 της απόφασής του και με τις αντισυνταγματικές διοικητικές πράξεις, τις οποίες καλούνται να εφαρμόσουν οι δασικές υπηρεσίες.
ΥΓ. Εκτιμούμε ότι η ΠΕΔΔΥ θα κινηθεί δραστήρια, όπως έκανε με την κατάργηση των περιβόητων Οικιστικών Πυκνώσεων και των παράνομων ξεχερσωμάτων δασών, για να καταργηθούν όλες αυτές οι αντισυνταγματικές διοικητικές πράξεις και ιδιαίτερα αυτή με τις περιβόητες «Βοσκήσιμες Γαίες».
Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***