Ο υπουργός Περιβάλλοντος Ι. Μανιάτης, με υπόδειξη του Γενικού Διευθυντή Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος και του πρώην Ειδικού Γραμματέα Δασών μετακίνησε τους Αντώνη Καπετάνιο και Τρύφωνα Δασκαλάκη από τη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (που τώρα ονομάζεται Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος) στη νέα Διεύθυνση Προγραμματισμού και Δασικής Πολιτικής.
Ο Αντώνης Καπετάνιος υπηρετούσε στο Τμήμα Αλλαγής Χρήσης Γης επί δεκατέσσερα χρόνια, οκτώ ως προϊστάμενος και άλλα έξι ως εισηγητής. Για άλλα εννιά χρόνια υπηρέτησε στην περιφέρεια, στο ίδιο αντικείμενο. Δηλαδή είχε εμπειρία 23 χρόνων στο ίδιο αντικείμενο, ενώ πέρα από την πλούσια πείρα του έχει γνώσεις (είναι και συγγραφέας αρκετών βιβλίων), θέληση και πάθος για την υπεράσπιση του δασικού πλούτου της χώρας. Το ότι δεν υπάρχουν στελέχη που να συγκεντρώνουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που συγκεντρώνει ο Αντώνης Καπετάνιος οφείλεται στην πολιτική που ασκείται χρόνια τώρα από την πολιτική ηγεσία, αρχικά των υπουργών Γεωργίας και στη συνέχεια των υπουργών Περιβάλλοντος. Μια πολιτική συνεχούς συρρίκνωσης του δασικού πλούτου της χώρας, μέσω της νομοθέτησης διαδοχικών δασοκτόνων νόμων και διατάξεων, μέσω της συνεχούς διεύρυνσης των επιτρεπτών επεμβάσεων στα δάση, μέσω της τοποθέτησης στελεχών (είτε μέσα από τις διευθύνσεις είτε έξω απ’ αυτές) ως Ειδικών Συμβούλων υπάκουων στη δασοκτόνα πολιτική της ηγεσίας του υπουργείου, μέσω της συρρίκνωσης του προσωπικού όλων των Τμημάτων και Διευθύνσεων, όσο και του Τμήματος Αλλαγής Χρήσης Γης. Επόμενο ήταν να μην πλαισιώνονται τα παλιά στελέχη με «νέο αίμα», το οποίο δίπλα σ’ αυτά θα διαπλάθεται με το πνεύμα της υπεράσπισης του δασικού πλούτου της χώρας και της ανάγκης για συνεχή μόρφωση πάνω στα αντικείμενα τόσο της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών, όσο και των άλλων Διευθύνσεων.
Το Τμήμα Αλλαγής Χρήσης Γης ήταν και είναι το νευραλγικό Τμήμα τόσο της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος όσο και όλης της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος. Στα οκτώ χρόνια που προϊστάμενός του ήταν ο Α. Καπετάνιος, μερικοί από τους προϊστάμενους της Διεύθυνσης επηρεάστηκαν θετικά από την όλη στάση ζωής και τη συμπεριφορά του. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκει ο Τρύφωνας Δασκαλάκης, που τον μετακίνησαν στη Διεύθυνση Προγραμματισμού και Δασικής Πολιτικής, έξι μήνες πριν τη συνταξιοδότησή του! Τι θα προλάβει να οργανώσει στη νέα αυτή Διεύθυνση στους έξι μήνες που απομένουν μέχρι τη συνταξιοδότησή του;
Αυτή η στάση του υπουργού Περιβάλλοντος Ι. Μανιάτη, του Γενικού Διευθυντή Δασών και του πρώην Ειδικού Γραμματέα Δασών δείχνει ότι δεν τους ενδιαφέρει η οργάνωση της νέας Διεύθυνσης (εννοείται και όλων των Διευθύνσεων της Γενικής Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος). Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο παροπλισμός της Διεύθυνσης Προστασίας. Στη Διεύθυνση Προγραμματισμού και Δασικής Πολιτικής θα τοποθετούνταν κανονικά ο Δ. Βακάλης, που έχει καλή επαφή με το αντικείμενό της, όμως επέλεξαν να μετακινήσουν τον Τ. Δασκαλάκη διότι επιδιώκουν τον παροπλισμό της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος. Επιλέχτηκε ο Δ. Βακάλης, ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, που δεν συνηθίζει να προβάλλει αντιστάσεις στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, σ’ ό,τι αυτή ζητάει, σύννομο ή όχι. Το πιο σημαντικό είναι πως ο Δ. Βακάλης δεν είχε ποτέ οργανική σχέση με τη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, Διεύθυνση στην οποία τα πράγματα δεν είναι εύκολα (δεν είναι μόνο θέμα ενημέρωσης).
Ο Τ. Δασκαλάκης είχε όλα αυτά τα προσόντα; Δεν τα είχε, αλλά είχε δίπλα του τον Α. Καπετάνιο, κοντά στον οποίο έμαθε πολλά πράγματα και (το σπουδαιότερο) να υπερασπίζεται το δασικό πλούτο της χώρας. Ο Δ. Βακάλης έχει δίπλα του ως τμηματάρχη τον Δ. Γερμανό, που σε έξι μήνες συνταξιοδοτείται. Πέρασε φευγαλέα τη δεκαετία του ‘90 από τη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος και εκδιώχθηκε από τον τότε Διευθυντή Προστασίας Δασών Ε. Φραγκιουδάκη ως ανεπαρκής, ενώ πολλές φορές του έχουν ανατεθεί ειδικές αποστολές από τους εκάστοτε Γενικούς Διευθυντές Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος. Τώρα του ανατέθηκε η αποστολή να επιτρέψει μαζί με τον Δ. Βακάλη να περάσει ο υπουργός Περιβάλλοντος Ι. Μανιάτης το νέο ορισμό του δάσους, που θα ανατρέπει την απόφαση 32/2013 του ΣτΕ, και σωρεία αντισυνταγματικών διατάξεων στο δασοκτόνο νόμο 4280/2014, που έχουν να κάνουν και με τις επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση (διαδικασία-λάστιχο που ξεχαρβάλωσε το δασικό πλούτο).
Επικοινωνήσαμε με τον Δ. Γερμανό και ανάμεσα στ’ άλλα του θέσαμε το ζήτημα να μη δεχτεί τη θέση του προϊστάμενου του Τμήματος Επιτρεπτών Επεμβάσεων (πρώην Τμήμα Αλλαγής Χρήσης Γης). Το κύριο επιχείρημά του ήταν ότι εάν παραιτηθεί από τη θέση του τμηματάρχη θα μειωθεί η σύνταξή του. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για τη διαδρομή του Δ. Γερμανού στο υπουργείο, αλλά δεν θα το κάνουμε, γιατί είναι γνωστή στους δασολόγους. Σημειώνουμε μόνο ότι είναι ανεπίτρεπτο να βάζει κάποιος πλάτη για να ξεπατωθεί ο δασικός πλούτος της χώρας για ένα μικρό επίδομα στη σύνταξη. Με τον Δ. Βακάλη δεν επικοινωνήσαμε, γιατί έχει υψηλές φιλοδοξίες και για να τις ικανοποιήσει δεν υπολογίζει τίποτα. Για την υπόθεση αυτή έχουμε να πούμε πολλά ακόμη και θα επανέλθουμε.
Ο Αντώνης Καπετάνιος υπηρετούσε στο Τμήμα Αλλαγής Χρήσης Γης επί δεκατέσσερα χρόνια, οκτώ ως προϊστάμενος και άλλα έξι ως εισηγητής. Για άλλα εννιά χρόνια υπηρέτησε στην περιφέρεια, στο ίδιο αντικείμενο. Δηλαδή είχε εμπειρία 23 χρόνων στο ίδιο αντικείμενο, ενώ πέρα από την πλούσια πείρα του έχει γνώσεις (είναι και συγγραφέας αρκετών βιβλίων), θέληση και πάθος για την υπεράσπιση του δασικού πλούτου της χώρας. Το ότι δεν υπάρχουν στελέχη που να συγκεντρώνουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που συγκεντρώνει ο Αντώνης Καπετάνιος οφείλεται στην πολιτική που ασκείται χρόνια τώρα από την πολιτική ηγεσία, αρχικά των υπουργών Γεωργίας και στη συνέχεια των υπουργών Περιβάλλοντος. Μια πολιτική συνεχούς συρρίκνωσης του δασικού πλούτου της χώρας, μέσω της νομοθέτησης διαδοχικών δασοκτόνων νόμων και διατάξεων, μέσω της συνεχούς διεύρυνσης των επιτρεπτών επεμβάσεων στα δάση, μέσω της τοποθέτησης στελεχών (είτε μέσα από τις διευθύνσεις είτε έξω απ’ αυτές) ως Ειδικών Συμβούλων υπάκουων στη δασοκτόνα πολιτική της ηγεσίας του υπουργείου, μέσω της συρρίκνωσης του προσωπικού όλων των Τμημάτων και Διευθύνσεων, όσο και του Τμήματος Αλλαγής Χρήσης Γης. Επόμενο ήταν να μην πλαισιώνονται τα παλιά στελέχη με «νέο αίμα», το οποίο δίπλα σ’ αυτά θα διαπλάθεται με το πνεύμα της υπεράσπισης του δασικού πλούτου της χώρας και της ανάγκης για συνεχή μόρφωση πάνω στα αντικείμενα τόσο της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών, όσο και των άλλων Διευθύνσεων.
Το Τμήμα Αλλαγής Χρήσης Γης ήταν και είναι το νευραλγικό Τμήμα τόσο της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος όσο και όλης της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος. Στα οκτώ χρόνια που προϊστάμενός του ήταν ο Α. Καπετάνιος, μερικοί από τους προϊστάμενους της Διεύθυνσης επηρεάστηκαν θετικά από την όλη στάση ζωής και τη συμπεριφορά του. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκει ο Τρύφωνας Δασκαλάκης, που τον μετακίνησαν στη Διεύθυνση Προγραμματισμού και Δασικής Πολιτικής, έξι μήνες πριν τη συνταξιοδότησή του! Τι θα προλάβει να οργανώσει στη νέα αυτή Διεύθυνση στους έξι μήνες που απομένουν μέχρι τη συνταξιοδότησή του;
Αυτή η στάση του υπουργού Περιβάλλοντος Ι. Μανιάτη, του Γενικού Διευθυντή Δασών και του πρώην Ειδικού Γραμματέα Δασών δείχνει ότι δεν τους ενδιαφέρει η οργάνωση της νέας Διεύθυνσης (εννοείται και όλων των Διευθύνσεων της Γενικής Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος). Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο παροπλισμός της Διεύθυνσης Προστασίας. Στη Διεύθυνση Προγραμματισμού και Δασικής Πολιτικής θα τοποθετούνταν κανονικά ο Δ. Βακάλης, που έχει καλή επαφή με το αντικείμενό της, όμως επέλεξαν να μετακινήσουν τον Τ. Δασκαλάκη διότι επιδιώκουν τον παροπλισμό της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος. Επιλέχτηκε ο Δ. Βακάλης, ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, που δεν συνηθίζει να προβάλλει αντιστάσεις στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, σ’ ό,τι αυτή ζητάει, σύννομο ή όχι. Το πιο σημαντικό είναι πως ο Δ. Βακάλης δεν είχε ποτέ οργανική σχέση με τη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, Διεύθυνση στην οποία τα πράγματα δεν είναι εύκολα (δεν είναι μόνο θέμα ενημέρωσης).
Ο Τ. Δασκαλάκης είχε όλα αυτά τα προσόντα; Δεν τα είχε, αλλά είχε δίπλα του τον Α. Καπετάνιο, κοντά στον οποίο έμαθε πολλά πράγματα και (το σπουδαιότερο) να υπερασπίζεται το δασικό πλούτο της χώρας. Ο Δ. Βακάλης έχει δίπλα του ως τμηματάρχη τον Δ. Γερμανό, που σε έξι μήνες συνταξιοδοτείται. Πέρασε φευγαλέα τη δεκαετία του ‘90 από τη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος και εκδιώχθηκε από τον τότε Διευθυντή Προστασίας Δασών Ε. Φραγκιουδάκη ως ανεπαρκής, ενώ πολλές φορές του έχουν ανατεθεί ειδικές αποστολές από τους εκάστοτε Γενικούς Διευθυντές Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος. Τώρα του ανατέθηκε η αποστολή να επιτρέψει μαζί με τον Δ. Βακάλη να περάσει ο υπουργός Περιβάλλοντος Ι. Μανιάτης το νέο ορισμό του δάσους, που θα ανατρέπει την απόφαση 32/2013 του ΣτΕ, και σωρεία αντισυνταγματικών διατάξεων στο δασοκτόνο νόμο 4280/2014, που έχουν να κάνουν και με τις επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση (διαδικασία-λάστιχο που ξεχαρβάλωσε το δασικό πλούτο).
Επικοινωνήσαμε με τον Δ. Γερμανό και ανάμεσα στ’ άλλα του θέσαμε το ζήτημα να μη δεχτεί τη θέση του προϊστάμενου του Τμήματος Επιτρεπτών Επεμβάσεων (πρώην Τμήμα Αλλαγής Χρήσης Γης). Το κύριο επιχείρημά του ήταν ότι εάν παραιτηθεί από τη θέση του τμηματάρχη θα μειωθεί η σύνταξή του. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για τη διαδρομή του Δ. Γερμανού στο υπουργείο, αλλά δεν θα το κάνουμε, γιατί είναι γνωστή στους δασολόγους. Σημειώνουμε μόνο ότι είναι ανεπίτρεπτο να βάζει κάποιος πλάτη για να ξεπατωθεί ο δασικός πλούτος της χώρας για ένα μικρό επίδομα στη σύνταξη. Με τον Δ. Βακάλη δεν επικοινωνήσαμε, γιατί έχει υψηλές φιλοδοξίες και για να τις ικανοποιήσει δεν υπολογίζει τίποτα. Για την υπόθεση αυτή έχουμε να πούμε πολλά ακόμη και θα επανέλθουμε.
Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***