Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

Το Ρέμα που πληγώναμε

Στον υπέροχο σουρεαλιστικό κόσμο του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας η αλκυόνη κατέχει, αναμφίβολα, τα σκήπτρα του ομορφότερου πουλιού του Ρέματος.
Πολύχρωμη, μικρόσωμη, νευρική, σκεπτική, αεικίνητη.
Η αλκυόνη ομορφαίνει με την παρουσία της την καθημερινότητά μας.


Δυστυχώς, όμως, οι αρμόδιες αρχές των Ρεμάτων της Αττικής ποτέ δεν ησυχάζουν.
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες οι μπουλντόζες και τα φορτηγά κινούνται συνεχώς επί του τμήματος της κοίτης του Ρέματος μεταξύ του super-market που βρίσκεται στη θέση “Πεύκο” και της γέφυρας των αυτοκινήτων δίπλα στο 1ο Νηπιαγωγείο Ραφήνας.


Το έργο αφορά την αντιπλημμυρική θωράκιση του Μεγάλου Ρεμάτος.
Με σωρούς από πέτρες δημιουργούν διαδοχικά τοιχία με σκοπό να εμποδίσουν το Ρέμα να ξεχειλίσει, όπως συνέβη στις 22 Φεβρουαρίου 2013.
Όμως, αν κανείς θέλει πραγματικά να εμποδίσει την πλημμύρα, τότε θα πρέπει να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει το κακό στη ρίζα του.

Και το κακό βρίσκεται:

- Στις ολοένα και αυξανόμενες ποσότητες των υδάτων που απορρέονται μέσω του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Η Αττική Οδός, το Αεροδρόμιο, ο Ποδονίφτης συνεισφέρουν μεγάλες ποσότητες υδάτων που σε περίπτωση θεομηνίας μπορεί να οδηγήσουν σε μια νέα πλημμύρα.
Στις επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές της Πεντέλης, οι οποίες οδήγησαν το οικοσύστημα του βουνού σε μερική ερημοποίηση, στερώντας του σε μεγάλο βαθμό την ικανότητά του να συγκρατεί το νερό της βροχής. Σε κάθε μεγάλη βροχή το νερό κυλά ορμητικό προς τα κάτω καταλήγοντας στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.
- Στον περιορισμό της κοίτης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας εξαιτίας των καταπατήσεων που έχουν γίνει σε αρκετά σημεία της ροής του.


Τα τοιχία που υψώνουν τώρα οι άνθρωποι στις όχθες του Ρέματος μας φέρνουν στο νου τους στίχους από το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη:
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.


Το κακό είναι ότι το έργο δεν θα σταματήσει σε αυτήν την περιοχή.
Και αν εδώ μπορεί κανείς να βρει μια επίφαση αναγκαιότητας των έργων, δύσκολα θα βρει μια αιτία για τα έργα που αναμένεται να πραγματοποιηθούν κοντά στις εκβολές του Ρέματος, μετά τη γέφυρα των πεζών στο Πάρκο Καραμανλή. Είναι η περιοχή που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.


Τα έργα στο κάτω μέρος του ρου του Ρέματος είναι παντελώς άχρηστα, καθώς στο δεύτερο σημείο των έργων σε περίπτωση πλημμύρας μόνο η παραλία της Ραφήνας θα πλημμυρίσει, όπως συνέβη στις 13 Φεβρουαρίου 2013 και βλέπουμε στην παρακάτω φωτογραφία που τραβήχτηκε εκείνη την ημέρα.


Οι παρεμβάσεις αυτές είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενες.
Στο σημείο που αναμένεται να συνεχιστούν τα έργα κοντά στην εκβολή “συνωστίζονται” καθημερινά πολλά είδη πουλιών αναζητώντας ένα ενδιαίτημα για αυτά.
Αν τα έργα προχωρήσουν, τότε τα πουλιά θα πάψουν να “συνωστίζονται” στις όχθες του Ρέματος.
Η αναμενόμενη καταστροφή του ενδιαιτήματος των πουλιών θα διώξει αρκετά πουλιά.


Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας
εκπέμπει S.O.S.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***