Επανερχόμαστε στο ζήτημα της ονοματοθεσίας των ρεμάτων του Πικερμίου, προσκομίζοντας ένα σημαντικό ντοκουμέντο που επιβεβαιώνει τις θέσεις μας όσον αφορά το μπάχαλο που επικρατεί με τις πρόσφατες μελέτες για τις οριοθετήσεις των ρεμάτων Βαλανάρη-Δασαμάρι. Υπενθυμίζουμε ότι για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου οριοθέτησης του Βαλανάρη εισηγήθηκαν/γνωμοδότησαν θετικά τα ακόλουθα όργανα της τοπικής διοίκησης: Τεχνική Υπηρεσία Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου, Τοπικό Συμβούλιο Πικερμίου, Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας-Πικερμίου, Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής. Αντίθετα, μόνον η Επιτροπή Διαβούλευσης του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου γνωμοδότησε αρνητικά, συμμεριζόμενη τις τεκμηριωμένες θέσεις και προβληματισμούς των φορέων και συλλογικοτήτων της περιοχής.
Προκειμένου να καταδείξουμε την προχειρότητα με την οποία δόθηκαν οι θετικές γνωμοδοτήσεις θα χρησιμοποιήσουμε την περίπτωση του ρέματος Δασαμάρι. Οπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενη δημοσίευση, στη ΜΠΕ Βαλανάρη το δεύτερο τμήμα ρέματος που μελετάται (από ΧΘ 3+960 έως ΧΘ 6+436) ονομάζεται εσφαλμένα "Ανω Βαλανάρης" ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για το ρέμα Δασαμάρι.
Απόσπασμα του Χάρτη 5 της ΜΠΕ Βαλανάρη όπου καταγράφονται οι λανθασμένες ονομασίες
Στα πλαίσια της συνεχιζόμενης έρευνάς μας προκειμένου να αποκαταστήσουμε την πραγματικότητα που πλήττεται από την ασχετοσύνη κάποιων γραφειοκρατών μηχανικών της τοπικής διοίκησης, ανατρέξαμε στους «Χάρτες της Αττικής» (Karten von Attica) του τοπογράφου-χαρτογράφου Johann August Kaupert (1822-1899) και του αρχαιολόγου-ιστορικού Ernst Curtius (1814-1896). Πρόκειται για ένα μνημειώδες έργο που εκτελέστηκε από το 1875 έως το 1894 από άριστους επιστήμονες της Τοπογραφικής Υπηρεσίας του πρωσικού στρατού. Για την πολλαπλή αξία τους αρκεί να παραθέσουμε τον καθηγητή Αρχιτεκτονικής Μανόλη Κορρέ: "Από όλες τις εργασίες του 18ου και 19ου αιώνα μία είναι κατά την έκταση, τη λεπτομέρεια και τη μετρική ακρίβεια ασυγκρίτως ανώτερη και αποδεικνύεται σχεδόν εφάμιλλη με τα καλύτερα προϊόντα της σύγχρονης χαρτογραφίας, ενώ κατά τον πλούτο των ιστορικών πληροφοριών δεν έχει ως σήμερα όμοιό της." [Μανόλης Κορρές, Εκτέλεση περιεχομένο και αξία των χαρτών της Αττικής του Κάουπερτ, εκδ. Μέλισσα, 2008].
Οι «Χάρτες της Αττικής» έχουν ψηφιοποιηθεί και είναι αναρτημένοι με ελεύθερη πρόσβαση στην ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης. Ανατρέχοντας στον χάρτη του Πεντελικού βουνού και εστιάζοντας στην περιοχή μας, βλέπουμε το ρέμα Δασαμάρι (στον χάρτη επιγράφεται Dasomari) στην πραγματική του θέση και όχι εκεί που το μετακόμισαν οι ΜΠΕ Βαλανάρη και Δασαμάρι (δηλ. στο ρέμα Μπάκα). Σημειωτέον ότι το ρέμα Δασαμάρι είναι χαραγμένο στον χάρτη εμφανώς ως συμβάλλων κλάδος στο κύριο ρέμα Βαλανάρη που την εποχή εκείνη ονομαζόταν Μεγάλο Ρέμα (Megálo Rhévma) από τις πηγές του στην Πεντέλη ως την εκβολή του στη Ραφήνα.
Ομοίως και στον συνολικό χάρτη της Αττικής, το ρέμα Δασαμάρι (επιγράφεται Dasomari Rhevma) απεικονίζεται ως συμβάλλων κλάδος του Μεγάλου Ρέματος. Επιπλέον ο κύριος κλάδος του Μεγάλου Ρέματος στα ανάντη, ονομάζεται Καλισιόρεμα (επιγράφεται Bach v. Kalisia), που ήταν η παλαιότερη ονομασία του ανάντη τμήματος του Βαλανάρη.
Το Καλισιόρεμα-Βαλανάρης (ανατολικά της θέσης
το ρέμα Δασαμάρι (συμβάλλων κλάδος, βορειοδυτικά της θέσης
[Karten von Attika, Übersichtskarte von Attika]
Συμπέρασμα: Θέλει κόπο να αποδεικνύεις το αυτονόητο σε μια τοπική διοίκηση που ανθίσταται σθεναρά στην αλήθεια. Όμως η προχειρότητά της, μαζί με ό,τι η μέθοδος αυτή καλύπτει και με ό,τι εξοικειώνει, δεν είναι ανεκτή. Πάντα θα υπάρχουν ανιδιοτελείς άνθρωποι που θα δουλεύουν ενάντια στην παραποίηση της πραγματικότητας.
Καιρός, λοιπόν, να αποκατασταθούν οι πραγματικές ονομασίες των ρεμάτων σε όλα τα δημόσια έγγραφα/αποφάσεις υπό το φως και των νέων στοιχείων.
Προκειμένου να καταδείξουμε την προχειρότητα με την οποία δόθηκαν οι θετικές γνωμοδοτήσεις θα χρησιμοποιήσουμε την περίπτωση του ρέματος Δασαμάρι. Οπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενη δημοσίευση, στη ΜΠΕ Βαλανάρη το δεύτερο τμήμα ρέματος που μελετάται (από ΧΘ 3+960 έως ΧΘ 6+436) ονομάζεται εσφαλμένα "Ανω Βαλανάρης" ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για το ρέμα Δασαμάρι.
Απόσπασμα του Χάρτη 5 της ΜΠΕ Βαλανάρη όπου καταγράφονται οι λανθασμένες ονομασίες
Ανω Βαλανάρης(δεξιός κλάδος) και
Λυκόρεμα(αριστερός κλάδος).
Στα πλαίσια της συνεχιζόμενης έρευνάς μας προκειμένου να αποκαταστήσουμε την πραγματικότητα που πλήττεται από την ασχετοσύνη κάποιων γραφειοκρατών μηχανικών της τοπικής διοίκησης, ανατρέξαμε στους «Χάρτες της Αττικής» (Karten von Attica) του τοπογράφου-χαρτογράφου Johann August Kaupert (1822-1899) και του αρχαιολόγου-ιστορικού Ernst Curtius (1814-1896). Πρόκειται για ένα μνημειώδες έργο που εκτελέστηκε από το 1875 έως το 1894 από άριστους επιστήμονες της Τοπογραφικής Υπηρεσίας του πρωσικού στρατού. Για την πολλαπλή αξία τους αρκεί να παραθέσουμε τον καθηγητή Αρχιτεκτονικής Μανόλη Κορρέ: "Από όλες τις εργασίες του 18ου και 19ου αιώνα μία είναι κατά την έκταση, τη λεπτομέρεια και τη μετρική ακρίβεια ασυγκρίτως ανώτερη και αποδεικνύεται σχεδόν εφάμιλλη με τα καλύτερα προϊόντα της σύγχρονης χαρτογραφίας, ενώ κατά τον πλούτο των ιστορικών πληροφοριών δεν έχει ως σήμερα όμοιό της." [Μανόλης Κορρές, Εκτέλεση περιεχομένο και αξία των χαρτών της Αττικής του Κάουπερτ, εκδ. Μέλισσα, 2008].
Οι «Χάρτες της Αττικής» έχουν ψηφιοποιηθεί και είναι αναρτημένοι με ελεύθερη πρόσβαση στην ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης. Ανατρέχοντας στον χάρτη του Πεντελικού βουνού και εστιάζοντας στην περιοχή μας, βλέπουμε το ρέμα Δασαμάρι (στον χάρτη επιγράφεται Dasomari) στην πραγματική του θέση και όχι εκεί που το μετακόμισαν οι ΜΠΕ Βαλανάρη και Δασαμάρι (δηλ. στο ρέμα Μπάκα). Σημειωτέον ότι το ρέμα Δασαμάρι είναι χαραγμένο στον χάρτη εμφανώς ως συμβάλλων κλάδος στο κύριο ρέμα Βαλανάρη που την εποχή εκείνη ονομαζόταν Μεγάλο Ρέμα (Megálo Rhévma) από τις πηγές του στην Πεντέλη ως την εκβολή του στη Ραφήνα.
Ομοίως και στον συνολικό χάρτη της Αττικής, το ρέμα Δασαμάρι (επιγράφεται Dasomari Rhevma) απεικονίζεται ως συμβάλλων κλάδος του Μεγάλου Ρέματος. Επιπλέον ο κύριος κλάδος του Μεγάλου Ρέματος στα ανάντη, ονομάζεται Καλισιόρεμα (επιγράφεται Bach v. Kalisia), που ήταν η παλαιότερη ονομασία του ανάντη τμήματος του Βαλανάρη.
Το Καλισιόρεμα-Βαλανάρης (ανατολικά της θέσης
Vigla ton Klefton) και
το ρέμα Δασαμάρι (συμβάλλων κλάδος, βορειοδυτικά της θέσης
Katrypi)
[Karten von Attika, Übersichtskarte von Attika]
Συμπέρασμα: Θέλει κόπο να αποδεικνύεις το αυτονόητο σε μια τοπική διοίκηση που ανθίσταται σθεναρά στην αλήθεια. Όμως η προχειρότητά της, μαζί με ό,τι η μέθοδος αυτή καλύπτει και με ό,τι εξοικειώνει, δεν είναι ανεκτή. Πάντα θα υπάρχουν ανιδιοτελείς άνθρωποι που θα δουλεύουν ενάντια στην παραποίηση της πραγματικότητας.
Καιρός, λοιπόν, να αποκατασταθούν οι πραγματικές ονομασίες των ρεμάτων σε όλα τα δημόσια έγγραφα/αποφάσεις υπό το φως και των νέων στοιχείων.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, αυτά τα "Ο.Σ. Ντράφι" και "Ο.Σ. Ν. Κωνσταντινούπολη" που φαίνονται στον χάρτη της ΜΠΕ Βαλανάρη εντός δασικής έκτασης ...ΒΓΑΖΟΥΝ ΜΑΤΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σημαντική αξία των «Χαρτών της Αττικής» καταγράφεται επίσης στην πανεπιστημιακή ερευνητική εργασία Αξιοποίηση των Χαρτών Kaupert στην αποτύπωση περιβαλλοντικής πληροφορίας του νομού Αττικής.
ΑπάντησηΔιαγραφή