Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ (Σάββατο 28 Μάη)
Με ξεπατωμένα δάση και δασικές εκτάσεις δεν μπορούν να γίνουν πραγματικοί δασικοί χάρτες
Κάθε μνημονιακό πακέτο που… σέβεται τον εαυτό του πρέπει να περιλαμβάνει και ορισμένες αντιδασικές διατάξεις. Αλλιώς θα είναι σαν… ανάλατο φαγητό. Ετσι και το δεύτερο πολυνομοσχέδιο με το οποίο οι Τσιπροκαμμένοι προσπαθούν να κλείσουν την πρώτη αξιολόγηση του Μνημονίου τους περιλαμβάνει ένα κεφάλαιο με αντιδασικές διατάξεις, με τις οποίες συνεχίζεται και εμπλουτίζεται η δασοκτόνα πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ταυτόχρονα, καταπώς το συνηθίζουν οι Τσιπροκαμμένοι, η προπαγάνδα αναλαμβάνει να κάνει το μαύρο άσπρο. «Η χώρα θα αποκτήσει επιτέλους δασικούς χάρτες» φωνάζουν οι ντουντούκες αυτής της προπαγάνδας.
Για να καταλάβουμε, όμως, τι συμβαίνει σήμερα, πρέπει να πιάσουμε το νήμα από πιο πίσω.
Από το 2010 μέχρι σήμερα, με σωρεία μνημονιακών αντιδασικών ρυθμίσεων, αποχαρακτηρίστηκαν ή μπήκαν στη διαδικασία αποχαρακτηρισμού δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων. Αρκεί και μόνο αυτό το γεγονός για να μας απαγορεύσει να μιλάμε για εκπόνηση δασικών χαρτών. Εκτός αν εννοούμε δασικούς χάρτες-καρικατούρα, που θα έρθουν να νομιμοποιήσουν όλο το αντιδασικό νομικό οπλοστάσιο, που έχτισαν βήμα-βήμα όλες οι κυβερνήσεις (γαλάζιες, πράσινες ή ανάμικτες) αμέσως μετά την ψήφιση του βασικού δασικού νόμου 997/1979 (αναφέρουμε για παράδειγμα το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 της κυβέρνησης Σημίτη, με υπουργό Γεωργίας τον Γ. Δρυ).
Εξίσου σημαντικό παράδειγμα αντιδασικής παρέμβασης είναι η περιβόητη «οριοθέτηση δασών και δασικών εκτάσεων», ιδεολογικός μπαμπάς της οποίας υπήρξε ο Γ. Σουφλιάς και την οποία ενεργοποίησαν πρόσφατα, με κοινή τους απόφαση, οι αρμόδιοι υπουργοί Π. Σκουρλέτης και Ι. Τσιρώνης (ο δεύτερος είναι… οικολόγος, μετά συγχωρήσεως). Η συγκεκριμένη απόφαση του διδύμου της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ αποτελεί -όπως θα δούμε παρακάτω- απόδειξη του ότι επιδίωξή τους είναι να φτιάξουν δασικούς χάρτες-καρικατούρα, μέσω των οποίων θα νομιμοποιήσουν το χρόνιο αντιδασικό όργιο των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Μιας που αναφερθήκαμε στον «οικολόγο» Τσιρώνη, δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφερθούμε σε μια πρώην υπουργό, επίσης «οικολόγα», την Τίνα Μπιρμπίλη, η οποία εξασφάλισε τον υπουργικό θώκο χάρη στις επαφές της με την οικογένεια Παπανδρέου (με το ΠΑΣΟΚ δεν είχε καμιά σχέση). Επί των ημερών της ξεκίνησε η μεγάλη επίθεση στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, που συνεχίστηκε με τους διαδόχους της στο υπουργείο Περιβάλλοντος και συνεχίζεται και με τη σημερινή πολιτική ηγεσία.
Η κατάρτιση, συμπλήρωση, ανάρτηση και έγκριση των δασικών χαρτών της ελληνικής επικράτειας καθυστέρησε προκλητικά, επειδή κατά τις δεκαετίες του '50, του '60 και του '70 έγιναν παράνομοι αποχαρακτηρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, σε μαζική κλίμακα, με τη σιωπηρή συγκατάθεση όλων των κυβερνήσεων. Ετσι, δεν συντάσσονταν δασικοί χάρτες, γιατί σ' αυτούς θα καταγράφονταν οι μαζικοί παράνομοι αποχαρακτηρισμοί. Αυτός ήταν ο πραγματικός λόγος που δεν συντάχθηκαν δασικοί χάρτες και όχι η αδυναμία εξεύρεσης των απαραίτητων κονδυλίων. Αυτή την επικαλούνταν προσχηματικά οι κυβερνήσεις για να κρύψουν την αλήθεια.
«Υπεράνω υποψίας» επιβεβαίωση
Τα παραπάνω δεν αποτελούν κάποιον δικό μας αυθαίρετο ισχυρισμό. Θα επικαλεστούμε ένα πρόσωπο… υπεράνω υποψίας, τον Ν. Χλύκα, τον περιβόητο καπιταλιστή-μελετητή που παίρνει τις περισσότερες μελέτες από το δημόσιο, πρώην μυστικοσύμβουλο της Μπιρμπίλη. Στις 17 του περασμένου Απρίλη, το ΓΕΩΤΕΕ, το ΤΕΕ και καπιταλιστές μελετητές έδωσαν συνέντευξη Τύπου για το ζήτημα της κατάρτισης των δασικών χαρτών, απ' αφορμή το σχέδιο νόμου που είχε θέσει σε διαβούλευση από τις 30 Μάρτη η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Μολονότι είναι γενικά εχθρικός προς τις δημόσιες δασικές υπηρεσίες και τους δασολόγους τους, ο Ν. Χλύκας υπήρξε αποκαλυπτικός, καθώς δεν τόλμησε να φορτώσει την πολύχρονη καθυστέρηση της σύνταξης και έγκρισης των δασικών χαρτών στους δασολόγους δημόσιους υπάλληλους, όπως έκανε ο κατ' επάγγελμα οικολόγος και αριστερός αναπληρωτής υπουργός Ι. Τσιρώνης. Επιδεικνύοντας θράσος χιλίων χιμπατζήδων, ο Τσιρώνης όχι μόνο επέρριψε στους δασολόγους την ευθύνη για την καθυστέρηση των δασικών χαρτών, αλλά πέταξε και την κατηγορία ότι χρηματίζονται (όλ' αυτά στη δεύτερη συνεδρίαση των Διαρκών Επιτροπών της Βουλής που -υποτίθεται ότι- επεξεργάζονταν το δεύτερο πολυνομοσχέδιο).
Παραθέτουμε εκτενές απόσπασμα από τη συνέντευξη Τύπου ΓΕΩΤΕΕ, ΤΕΕ και μελετητών:
Ν. Χλύκας: Η επίσημη τοποθέτηση από την μεριά των υπευθύνων ήταν ότι δεν υπάρχει χρηματοδότηση του έργου. Αν με ρωτάτε την άποψή μου θεωρώ ότι δεν ήταν αυτός ο λόγος. Προφανώς κανένας δεν ήθελε να κάνει ανάρτηση, γιατί δεν ήθελε να βρεθεί μπροστά στο πρόβλημα που θα έβρισκε όταν θα αναρτηθεί.
Δημοσιογράφος: Ποιο είναι το πρόβλημα;
Ν. Χλύκας: Είναι οι χιλιάδες παραβάσεις που υπάρχουν μέσα στα δάση, οι αλλαγές της χρήσης που έχουν γίνει, και κανένας δεν θέλει να βρεθεί μπροστά στο πρόβλημα. Αλλά δυστυχώς αυτό είναι το πρόβλημα, αλλιώς δεν μπορείς να κάνεις κτηματολόγιο. Πρέπει να το λύσεις.
Δημοσιογράφος: Μιλάει μακριά από μικρόφωνο.
Ν. Χλύκας: Κοιτάξτε να δείτε, αυτό το πρόβλημα το οποίο το γνωρίζουν και οι ίδιες οι δασικές υπηρεσίες, είναι το πρόβλημα της παράνομης αλλαγής χρήσης δασών και δασικών εκτάσεων, ιδιαίτερα σε κάποιες περιοχές όπως είναι η Αττική, όπου αυτό τώρα το πρόβλημα όταν καταρτίζεται ο χάρτης καταγράφεται… Αυτό, λοιπόν, είναι το πρόβλημα που προφανώς η πολιτεία δεν θέλει να το ακουμπήσει σήμερα. Αυτό είναι το κυρίαρχο πρόβλημα.
Η άποψη που εκφράζει ο Ν. Χλύκας δε χρειάζεται διασαφήσεις. Οι κυβερνήσεις δε θέλουν τους δασικούς χάρτες γιατί με αυτούς θα αναδειχτούν οι παρανομίες σε βάρος των δασών και των δασικών εκτάσεων, λέει. Αυτή η τοποθέτηση εκθέτει τις κυβερνήσεις και τους υπουργούς τους, άλλο αν δε συμβαδίζει με την προσωπική του πρακτική ως μυστικοσύμβουλου υπουργών και ως «μελετητή» της περιβόητης «οριοθέτησης δασών και δασικών εκτάσεων», από την οποία πήρε αρκετά λεφτά (όπως και άλλοι καπιταλιστές-μελετητές). Για να μη θυμίσουμε ότι υπήρξε ο μοναδικός μελετητής της «Κωδικοποίησης της Δασικής Νομοθεσίας» (προϋπολογισμού εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ). Η κωδικοποίηση αυτή δεν έπρεπε να γίνει, γιατί η νομοθεσία είναι πλημμυρισμένη με αντιδασικούς νόμους και διατάξεις, όμως για μελετητές σαν τον Χλύκα εκείνο που μετράει είναι το παραδάκι της αμοιβής και όχι η παγίωση του αντιδασικού οπλοστάσιου.
Για να μη μιλήσουμε τέλος για την ανάληψη από μεριάς Χλύκα «μελετών» από μεγαλοκαπιταλιστές που επεδίωξαν να νομιμοποιήσουν παράνομες επεμβάσεις σε δάση και δασικές εκτάσεις (ακόμα και στη μπίζνα του Μελισσανίδη σε βάρος του άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας έχει βάλει το… άγιο χεράκι του). Ο κύριος αυτός, που μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90 ήταν δασολόγος δημόσιος υπάλληλος, πριν ανοίξει τα… φτερά του στο χώρο της… ελεύθερης οικονομίας, δεν έχει καμιά οικολογική ευαισθησία, κανένα πάθος για την υπεράσπιση του δασικού πλούτου της χώρας. Γι' αυτό και η ομολογία του για τον πραγματικό λόγο που καθυστερεί η σύνταξη των δασικών χαρτών, έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία.
Οσο για μας, που ούτε μπίζνες στα δάση κάνουμε, ούτε «μελέτες» θέλουμε να πάρουμε, αλλά αντίθετα φλεγόμαστε από την επιθυμία να υψωθεί τείχος προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας, υποστηρίζουμε την κατάρτιση πραγματικών δασικών χαρτών, υπό την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί η κατάργηση όλων των αντιδασικών διατάξεων και νόμων.
Υποσχέσεις… γενικώς
Η Αυτόνομη Δημοκρατική Συνεργασία Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΣΔΔΥ), συνδικαλιστική παράταξη που επρόσκειτο ιδεολογικοπολιτικά στον ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι την υπογραφή του τρίτου Μνημόνιου από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έφτιαξε μια πρόταση με τίτλο «Σχετικά με τις καταργούμενες διατάξεις νόμων για τα δάση και το φυσικό περιβάλλον και την διατύπωση προτάσεων επί αντικειμένων της δασικής νομοθεσίας», την οποία κατέθεσε το τρίτο δεκαήμερο του Μάρτη του 2015 στο γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Ι. Τσιρώνη, ενώ ταυτόχρονα την έδωσε στη δημοσιότητα. Προφανώς περίμενε (ήταν το κλίμα των ημερών τότε), ότι ο Τσιρώνης θα έβαζε μπροστά τις νομοθετικές πρωτοβουλίες για την κατάργηση των μνημονιακών αντιδασικών διατάξεων.
Ο Τσιρώνης άρχισε να δίνει υποσχέσεις ότι θα αποδεχτεί την πρόταση της παράταξης, με σκοπό να κερδίσει χρόνο. Οσο τον πιέζαμε εμείς με την αρθρογραφία μας τόσο πύκνωνε τις υποσχέσεις. Τη μπάλα, όμως, την κλωτσούσε συνεχώς στην κερκίδα, δείχνοντας ότι δεν έχει σκοπό να κάνει τίποτα, αλλά μόνο να κερδίσει χρόνο. Σ' αυτή την τακτική τον βόλευε και το ότι η ΑΔΣΔΔΥ δεν έκανε την παραμικρή δημόσια κίνηση για να τον εξαναγκάσει να προχωρήσει στην κατάργηση του αντιδασικού οπλοστασίου. Για την απραξία τους αυτή η ΑΔΣΔΔΥ ως παράταξη και τα μέλη της ατομικά φέρουν ευθύνη.
Στο παρασκήνιο, όμως, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ο Τσιρώνης ξεκινούσε τη διαδικασία σύνταξης του νομοσχέδιου για τους δασικούς χάρτες. Σ' αυτή τη διαδικασία πήραν μέρος υπηρεσιακοί παράγοντες που χειρίζονταν τα θέματα των δασικών χαρτών, αλλά και στελέχη της ΑΔΣΔΔΥ, που κατά τα άλλα είχαν συμφωνήσει με την πρόταση της παράταξης για την κατάργηση της πληθώρας των αντιδασικών διατάξεων και νόμων. Συμμετέχοντας στη σύνταξη του νομοσχέδιου για τους δασικούς χάρτες, τα στελέχη αυτά φέρουν μεγάλη ευθύνη, γιατί έτσι βοήθησαν να παραπεμφθεί η πρόταση της παράταξής τους στις ελληνικές καλένδες και να μπει ταφόπλακα στην κατάργηση των αντιδασικών διατάξεων και νόμων.
Επιστήσαμε την προσοχή σ' αυτά τα στελέχη και τα καλέσαμε να καταγγείλουν την τακτική του Τσιρώνη. Δεν το έκαναν, αλλά προσπάθησαν να βελτιώσουν μερικές από τις διατάξεις του νομοσχέδιου, παραβλέποντας το ότι, όσες επιμέρους βελτιώσεις και να γίνουν δεκτές, το βασικό πρόβλημα, η ύπαρξη του τεράστιου αντιδασικού οπλοστάσιου, θα παρέμενε. Γι' αυτό και γράφαμε συνέχεια, όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες της «Κόντρας», πως αυτό που προέχει είναι η κατάργηση ολόκληρου του αντιδασικού οπλοστάσιου.
Το ίδιο επαναλαμβάνουμε και τώρα, μετά την ψήφιση των άρθρων 153 και 154 του δεύτερου πολυνομοσχέδιου-εκτρώματος, που αναφέρονται στους δασικούς χάρτες: αυτό που προέχει είναι η κατάργηση του αντιδασικού οπλοστάσιου.
Στις 31 Μάρτη του 2016, μια μέρα μετά την έναρξη της διαβούλευσης επί του νομοσχέδιου για τους δασικούς χάρτες, Σκουρλέτης και Τσιρώνης υπέγραψαν απόφαση με τίτλο «Για την έγκριση τεχνικών προδιαγραφών και κανονισμού προεκτιμώμενων αμοιβών της ΕΚΧΑ ΑΕ των μελετών κτηματογράφησης για την δημιουργία Εθνικού Κτηματολογίου στο υπόλοιπο της χώρας», η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (923Β) στις 5 Απρίλη. Στη σελίδα 20 αυτής της απόφασης διαβάζουμε:
«2.7 Ψηφιακά δεδομένα δασικών χαρτών
Θα χορηγηθούν τα ψηφιακά δεδομένα των μελετών σύνταξης δασικών χαρτών θεωρουμένων ή κυρωμένων εφόσον είναι διαθέσιμα.
Στην περίπτωση που οι δασικοί χάρτες βρίσκονται σε δεδομένα θεώρησης, θα χορηγούνται τα στοιχεία των υπό θεώρηση χαρτών.
Στην περίπτωση που κανένα από τα ανωτέρω στοιχεία δεν θα είναι διαθέσιμο, θα χορηγηθούν τα ψηφιακά δεδομένα των μελετών οριοθέτησης δασών και δασικών εκτάσεων, που συντάχθηκαν στο πλαίσιο του Γ’ ΚΠΣ».
Σκουρλέτης και Τσιρώνης ενδιαφέρονται υποτίθεται για τη σύνταξη πραγματικών δασικών χαρτών, αλλά την ίδια στιγμή καταφεύγουν στην περιβόητη «οριοθέτηση δασών και δασικών εκτάσεων», στο αντιδασικό έκτρωμα του Σουφλιά, που κατακρεουργεί τον δασικό πλούτο της χώρας. Με την προσφυγή στα δεδομένα αυτής της αντιεπιστημονικής διαδικασίας παραδέχονται, εμμέσως πλην σαφώς, ότι στην ουσία δε θέλουν ούτε τους δασικούς χάρτες που μπορούν να γίνουν μ' αυτήν έστω τη φαλκιδευμένη δασική νομοθεσία.
Με το άρθρο 153 του πολυνομοσχέδιου ενσωμάτωσαν το Κεφάλαιο Β του νόμου 3889/2010 (κυβέρνηση ΓΑΠ). Εκτοτε έγιναν πολλές αλλαγές σ' αυτό το νόμο, όμως ο πυρήνας του παρέμεινε αναλλοίωτος. Τον πρώτο λόγο έχει η ΕΚΧΑ ΑΕ (η παλιά ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ), ενώ με τα άρθρα 23 και 24 του Ν. 3889/2010 μπήκαν οι βάσεις για τη νομιμοποίηση όλων χωρίς εξαίρεση των αυθαίρετων κατασκευών στα δάση και στις δασικές εκτάσεις.
Η σημερινή συγκυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με τις διατάξεις που εισήγαγε τελικά στο άρθρο 153 αναθέτει στις δασικές υπηρεσίες τον πρώτο ρόλο στην κατάρτιση, ανάρτηση και έγκριση των δασικών χαρτών. Αυτό γίνεται μόνο σε φραστικό και όχι πρακτικό επίπεδο. Στην ουσία, με βάση τις προϋποθέσεις που εισήγαγαν, θα αποκλειστούν όλες οι Διευθύνσεις Δασών και έτσι -πάλι διά της πλαγίας οδού- θα ανατεθεί η κατάρτιση, ανάρτηση και έγκριση των δασικών χαρτών στην κακόφημη ΕΚΧΑ ΑΕ. Μια εταιρία που έβαλε πλάτη στον αποχαρακτηρισμό δασών και δασικών εκτάσεων, μια εταιρία που αρνήθηκε να δώσει στη Διεύθυνση Δασικών Χαρτών τους κωδικούς των καταπατητών, ώστε να περάσει η δεκαετία και να χαθούν πολλά δάση και δασικές εκτάσεις.
Τέλος, για πρώτη φορά στην ιστορία των νόμων για τους δασικούς χάρτες εισάγεται διάταξη, σύμφωνα με την οποία δε θα απεικονίζονται στους δασικούς χάρτες τα πάρκα και τα άλση! Αυτό δε γίνεται τυχαία. Είναι η πρώτη κίνηση, ώστε σε επόμενη φάση να έρθει ο αποχαρακτηρισμός τους και η δυνατότητα κατασκευής μέσα σ αυτά εμπορικών κέντρων και άλλων… ευαγών ιδρυμάτων του κεφαλαίου.
Σε όλ' αυτά θα επανέλθουμε αναλυτικότερα. Το σίγουρο είναι ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνεχίζουν την αντιδασική πολιτική των προκατόχων τους, εμπλουτίζοντας το αντιδασικό οπλοστάσιο με νέες διατάξεις. Ακόμα και η ανάρτηση των δασικών χαρτών παραδίδεται σε «μελετητές» τύπου Χλύκα, ενώ διευρύνεται επικίνδυνα (σε σχέση με τις αρχικές διατάξεις των άρθρων 23 και 24 του νόμου 3889/2010) η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων σε δάση και δασικές εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα.
Κάθε μνημονιακό πακέτο που… σέβεται τον εαυτό του πρέπει να περιλαμβάνει και ορισμένες αντιδασικές διατάξεις. Αλλιώς θα είναι σαν… ανάλατο φαγητό. Ετσι και το δεύτερο πολυνομοσχέδιο με το οποίο οι Τσιπροκαμμένοι προσπαθούν να κλείσουν την πρώτη αξιολόγηση του Μνημονίου τους περιλαμβάνει ένα κεφάλαιο με αντιδασικές διατάξεις, με τις οποίες συνεχίζεται και εμπλουτίζεται η δασοκτόνα πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ταυτόχρονα, καταπώς το συνηθίζουν οι Τσιπροκαμμένοι, η προπαγάνδα αναλαμβάνει να κάνει το μαύρο άσπρο. «Η χώρα θα αποκτήσει επιτέλους δασικούς χάρτες» φωνάζουν οι ντουντούκες αυτής της προπαγάνδας.
Για να καταλάβουμε, όμως, τι συμβαίνει σήμερα, πρέπει να πιάσουμε το νήμα από πιο πίσω.
Από το 2010 μέχρι σήμερα, με σωρεία μνημονιακών αντιδασικών ρυθμίσεων, αποχαρακτηρίστηκαν ή μπήκαν στη διαδικασία αποχαρακτηρισμού δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων. Αρκεί και μόνο αυτό το γεγονός για να μας απαγορεύσει να μιλάμε για εκπόνηση δασικών χαρτών. Εκτός αν εννοούμε δασικούς χάρτες-καρικατούρα, που θα έρθουν να νομιμοποιήσουν όλο το αντιδασικό νομικό οπλοστάσιο, που έχτισαν βήμα-βήμα όλες οι κυβερνήσεις (γαλάζιες, πράσινες ή ανάμικτες) αμέσως μετά την ψήφιση του βασικού δασικού νόμου 997/1979 (αναφέρουμε για παράδειγμα το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 της κυβέρνησης Σημίτη, με υπουργό Γεωργίας τον Γ. Δρυ).
Εξίσου σημαντικό παράδειγμα αντιδασικής παρέμβασης είναι η περιβόητη «οριοθέτηση δασών και δασικών εκτάσεων», ιδεολογικός μπαμπάς της οποίας υπήρξε ο Γ. Σουφλιάς και την οποία ενεργοποίησαν πρόσφατα, με κοινή τους απόφαση, οι αρμόδιοι υπουργοί Π. Σκουρλέτης και Ι. Τσιρώνης (ο δεύτερος είναι… οικολόγος, μετά συγχωρήσεως). Η συγκεκριμένη απόφαση του διδύμου της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ αποτελεί -όπως θα δούμε παρακάτω- απόδειξη του ότι επιδίωξή τους είναι να φτιάξουν δασικούς χάρτες-καρικατούρα, μέσω των οποίων θα νομιμοποιήσουν το χρόνιο αντιδασικό όργιο των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Μιας που αναφερθήκαμε στον «οικολόγο» Τσιρώνη, δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφερθούμε σε μια πρώην υπουργό, επίσης «οικολόγα», την Τίνα Μπιρμπίλη, η οποία εξασφάλισε τον υπουργικό θώκο χάρη στις επαφές της με την οικογένεια Παπανδρέου (με το ΠΑΣΟΚ δεν είχε καμιά σχέση). Επί των ημερών της ξεκίνησε η μεγάλη επίθεση στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, που συνεχίστηκε με τους διαδόχους της στο υπουργείο Περιβάλλοντος και συνεχίζεται και με τη σημερινή πολιτική ηγεσία.
Η κατάρτιση, συμπλήρωση, ανάρτηση και έγκριση των δασικών χαρτών της ελληνικής επικράτειας καθυστέρησε προκλητικά, επειδή κατά τις δεκαετίες του '50, του '60 και του '70 έγιναν παράνομοι αποχαρακτηρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, σε μαζική κλίμακα, με τη σιωπηρή συγκατάθεση όλων των κυβερνήσεων. Ετσι, δεν συντάσσονταν δασικοί χάρτες, γιατί σ' αυτούς θα καταγράφονταν οι μαζικοί παράνομοι αποχαρακτηρισμοί. Αυτός ήταν ο πραγματικός λόγος που δεν συντάχθηκαν δασικοί χάρτες και όχι η αδυναμία εξεύρεσης των απαραίτητων κονδυλίων. Αυτή την επικαλούνταν προσχηματικά οι κυβερνήσεις για να κρύψουν την αλήθεια.
«Υπεράνω υποψίας» επιβεβαίωση
Τα παραπάνω δεν αποτελούν κάποιον δικό μας αυθαίρετο ισχυρισμό. Θα επικαλεστούμε ένα πρόσωπο… υπεράνω υποψίας, τον Ν. Χλύκα, τον περιβόητο καπιταλιστή-μελετητή που παίρνει τις περισσότερες μελέτες από το δημόσιο, πρώην μυστικοσύμβουλο της Μπιρμπίλη. Στις 17 του περασμένου Απρίλη, το ΓΕΩΤΕΕ, το ΤΕΕ και καπιταλιστές μελετητές έδωσαν συνέντευξη Τύπου για το ζήτημα της κατάρτισης των δασικών χαρτών, απ' αφορμή το σχέδιο νόμου που είχε θέσει σε διαβούλευση από τις 30 Μάρτη η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Μολονότι είναι γενικά εχθρικός προς τις δημόσιες δασικές υπηρεσίες και τους δασολόγους τους, ο Ν. Χλύκας υπήρξε αποκαλυπτικός, καθώς δεν τόλμησε να φορτώσει την πολύχρονη καθυστέρηση της σύνταξης και έγκρισης των δασικών χαρτών στους δασολόγους δημόσιους υπάλληλους, όπως έκανε ο κατ' επάγγελμα οικολόγος και αριστερός αναπληρωτής υπουργός Ι. Τσιρώνης. Επιδεικνύοντας θράσος χιλίων χιμπατζήδων, ο Τσιρώνης όχι μόνο επέρριψε στους δασολόγους την ευθύνη για την καθυστέρηση των δασικών χαρτών, αλλά πέταξε και την κατηγορία ότι χρηματίζονται (όλ' αυτά στη δεύτερη συνεδρίαση των Διαρκών Επιτροπών της Βουλής που -υποτίθεται ότι- επεξεργάζονταν το δεύτερο πολυνομοσχέδιο).
Παραθέτουμε εκτενές απόσπασμα από τη συνέντευξη Τύπου ΓΕΩΤΕΕ, ΤΕΕ και μελετητών:
Ν. Χλύκας: Η επίσημη τοποθέτηση από την μεριά των υπευθύνων ήταν ότι δεν υπάρχει χρηματοδότηση του έργου. Αν με ρωτάτε την άποψή μου θεωρώ ότι δεν ήταν αυτός ο λόγος. Προφανώς κανένας δεν ήθελε να κάνει ανάρτηση, γιατί δεν ήθελε να βρεθεί μπροστά στο πρόβλημα που θα έβρισκε όταν θα αναρτηθεί.
Δημοσιογράφος: Ποιο είναι το πρόβλημα;
Ν. Χλύκας: Είναι οι χιλιάδες παραβάσεις που υπάρχουν μέσα στα δάση, οι αλλαγές της χρήσης που έχουν γίνει, και κανένας δεν θέλει να βρεθεί μπροστά στο πρόβλημα. Αλλά δυστυχώς αυτό είναι το πρόβλημα, αλλιώς δεν μπορείς να κάνεις κτηματολόγιο. Πρέπει να το λύσεις.
Δημοσιογράφος: Μιλάει μακριά από μικρόφωνο.
Ν. Χλύκας: Κοιτάξτε να δείτε, αυτό το πρόβλημα το οποίο το γνωρίζουν και οι ίδιες οι δασικές υπηρεσίες, είναι το πρόβλημα της παράνομης αλλαγής χρήσης δασών και δασικών εκτάσεων, ιδιαίτερα σε κάποιες περιοχές όπως είναι η Αττική, όπου αυτό τώρα το πρόβλημα όταν καταρτίζεται ο χάρτης καταγράφεται… Αυτό, λοιπόν, είναι το πρόβλημα που προφανώς η πολιτεία δεν θέλει να το ακουμπήσει σήμερα. Αυτό είναι το κυρίαρχο πρόβλημα.
Η άποψη που εκφράζει ο Ν. Χλύκας δε χρειάζεται διασαφήσεις. Οι κυβερνήσεις δε θέλουν τους δασικούς χάρτες γιατί με αυτούς θα αναδειχτούν οι παρανομίες σε βάρος των δασών και των δασικών εκτάσεων, λέει. Αυτή η τοποθέτηση εκθέτει τις κυβερνήσεις και τους υπουργούς τους, άλλο αν δε συμβαδίζει με την προσωπική του πρακτική ως μυστικοσύμβουλου υπουργών και ως «μελετητή» της περιβόητης «οριοθέτησης δασών και δασικών εκτάσεων», από την οποία πήρε αρκετά λεφτά (όπως και άλλοι καπιταλιστές-μελετητές). Για να μη θυμίσουμε ότι υπήρξε ο μοναδικός μελετητής της «Κωδικοποίησης της Δασικής Νομοθεσίας» (προϋπολογισμού εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ). Η κωδικοποίηση αυτή δεν έπρεπε να γίνει, γιατί η νομοθεσία είναι πλημμυρισμένη με αντιδασικούς νόμους και διατάξεις, όμως για μελετητές σαν τον Χλύκα εκείνο που μετράει είναι το παραδάκι της αμοιβής και όχι η παγίωση του αντιδασικού οπλοστάσιου.
Για να μη μιλήσουμε τέλος για την ανάληψη από μεριάς Χλύκα «μελετών» από μεγαλοκαπιταλιστές που επεδίωξαν να νομιμοποιήσουν παράνομες επεμβάσεις σε δάση και δασικές εκτάσεις (ακόμα και στη μπίζνα του Μελισσανίδη σε βάρος του άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας έχει βάλει το… άγιο χεράκι του). Ο κύριος αυτός, που μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90 ήταν δασολόγος δημόσιος υπάλληλος, πριν ανοίξει τα… φτερά του στο χώρο της… ελεύθερης οικονομίας, δεν έχει καμιά οικολογική ευαισθησία, κανένα πάθος για την υπεράσπιση του δασικού πλούτου της χώρας. Γι' αυτό και η ομολογία του για τον πραγματικό λόγο που καθυστερεί η σύνταξη των δασικών χαρτών, έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία.
Οσο για μας, που ούτε μπίζνες στα δάση κάνουμε, ούτε «μελέτες» θέλουμε να πάρουμε, αλλά αντίθετα φλεγόμαστε από την επιθυμία να υψωθεί τείχος προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας, υποστηρίζουμε την κατάρτιση πραγματικών δασικών χαρτών, υπό την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί η κατάργηση όλων των αντιδασικών διατάξεων και νόμων.
Υποσχέσεις… γενικώς
Η Αυτόνομη Δημοκρατική Συνεργασία Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΣΔΔΥ), συνδικαλιστική παράταξη που επρόσκειτο ιδεολογικοπολιτικά στον ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι την υπογραφή του τρίτου Μνημόνιου από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έφτιαξε μια πρόταση με τίτλο «Σχετικά με τις καταργούμενες διατάξεις νόμων για τα δάση και το φυσικό περιβάλλον και την διατύπωση προτάσεων επί αντικειμένων της δασικής νομοθεσίας», την οποία κατέθεσε το τρίτο δεκαήμερο του Μάρτη του 2015 στο γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Ι. Τσιρώνη, ενώ ταυτόχρονα την έδωσε στη δημοσιότητα. Προφανώς περίμενε (ήταν το κλίμα των ημερών τότε), ότι ο Τσιρώνης θα έβαζε μπροστά τις νομοθετικές πρωτοβουλίες για την κατάργηση των μνημονιακών αντιδασικών διατάξεων.
Ο Τσιρώνης άρχισε να δίνει υποσχέσεις ότι θα αποδεχτεί την πρόταση της παράταξης, με σκοπό να κερδίσει χρόνο. Οσο τον πιέζαμε εμείς με την αρθρογραφία μας τόσο πύκνωνε τις υποσχέσεις. Τη μπάλα, όμως, την κλωτσούσε συνεχώς στην κερκίδα, δείχνοντας ότι δεν έχει σκοπό να κάνει τίποτα, αλλά μόνο να κερδίσει χρόνο. Σ' αυτή την τακτική τον βόλευε και το ότι η ΑΔΣΔΔΥ δεν έκανε την παραμικρή δημόσια κίνηση για να τον εξαναγκάσει να προχωρήσει στην κατάργηση του αντιδασικού οπλοστασίου. Για την απραξία τους αυτή η ΑΔΣΔΔΥ ως παράταξη και τα μέλη της ατομικά φέρουν ευθύνη.
Στο παρασκήνιο, όμως, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ο Τσιρώνης ξεκινούσε τη διαδικασία σύνταξης του νομοσχέδιου για τους δασικούς χάρτες. Σ' αυτή τη διαδικασία πήραν μέρος υπηρεσιακοί παράγοντες που χειρίζονταν τα θέματα των δασικών χαρτών, αλλά και στελέχη της ΑΔΣΔΔΥ, που κατά τα άλλα είχαν συμφωνήσει με την πρόταση της παράταξης για την κατάργηση της πληθώρας των αντιδασικών διατάξεων και νόμων. Συμμετέχοντας στη σύνταξη του νομοσχέδιου για τους δασικούς χάρτες, τα στελέχη αυτά φέρουν μεγάλη ευθύνη, γιατί έτσι βοήθησαν να παραπεμφθεί η πρόταση της παράταξής τους στις ελληνικές καλένδες και να μπει ταφόπλακα στην κατάργηση των αντιδασικών διατάξεων και νόμων.
Επιστήσαμε την προσοχή σ' αυτά τα στελέχη και τα καλέσαμε να καταγγείλουν την τακτική του Τσιρώνη. Δεν το έκαναν, αλλά προσπάθησαν να βελτιώσουν μερικές από τις διατάξεις του νομοσχέδιου, παραβλέποντας το ότι, όσες επιμέρους βελτιώσεις και να γίνουν δεκτές, το βασικό πρόβλημα, η ύπαρξη του τεράστιου αντιδασικού οπλοστάσιου, θα παρέμενε. Γι' αυτό και γράφαμε συνέχεια, όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες της «Κόντρας», πως αυτό που προέχει είναι η κατάργηση ολόκληρου του αντιδασικού οπλοστάσιου.
Το ίδιο επαναλαμβάνουμε και τώρα, μετά την ψήφιση των άρθρων 153 και 154 του δεύτερου πολυνομοσχέδιου-εκτρώματος, που αναφέρονται στους δασικούς χάρτες: αυτό που προέχει είναι η κατάργηση του αντιδασικού οπλοστάσιου.
Στις 31 Μάρτη του 2016, μια μέρα μετά την έναρξη της διαβούλευσης επί του νομοσχέδιου για τους δασικούς χάρτες, Σκουρλέτης και Τσιρώνης υπέγραψαν απόφαση με τίτλο «Για την έγκριση τεχνικών προδιαγραφών και κανονισμού προεκτιμώμενων αμοιβών της ΕΚΧΑ ΑΕ των μελετών κτηματογράφησης για την δημιουργία Εθνικού Κτηματολογίου στο υπόλοιπο της χώρας», η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (923Β) στις 5 Απρίλη. Στη σελίδα 20 αυτής της απόφασης διαβάζουμε:
«2.7 Ψηφιακά δεδομένα δασικών χαρτών
Θα χορηγηθούν τα ψηφιακά δεδομένα των μελετών σύνταξης δασικών χαρτών θεωρουμένων ή κυρωμένων εφόσον είναι διαθέσιμα.
Στην περίπτωση που οι δασικοί χάρτες βρίσκονται σε δεδομένα θεώρησης, θα χορηγούνται τα στοιχεία των υπό θεώρηση χαρτών.
Στην περίπτωση που κανένα από τα ανωτέρω στοιχεία δεν θα είναι διαθέσιμο, θα χορηγηθούν τα ψηφιακά δεδομένα των μελετών οριοθέτησης δασών και δασικών εκτάσεων, που συντάχθηκαν στο πλαίσιο του Γ’ ΚΠΣ».
Σκουρλέτης και Τσιρώνης ενδιαφέρονται υποτίθεται για τη σύνταξη πραγματικών δασικών χαρτών, αλλά την ίδια στιγμή καταφεύγουν στην περιβόητη «οριοθέτηση δασών και δασικών εκτάσεων», στο αντιδασικό έκτρωμα του Σουφλιά, που κατακρεουργεί τον δασικό πλούτο της χώρας. Με την προσφυγή στα δεδομένα αυτής της αντιεπιστημονικής διαδικασίας παραδέχονται, εμμέσως πλην σαφώς, ότι στην ουσία δε θέλουν ούτε τους δασικούς χάρτες που μπορούν να γίνουν μ' αυτήν έστω τη φαλκιδευμένη δασική νομοθεσία.
Με το άρθρο 153 του πολυνομοσχέδιου ενσωμάτωσαν το Κεφάλαιο Β του νόμου 3889/2010 (κυβέρνηση ΓΑΠ). Εκτοτε έγιναν πολλές αλλαγές σ' αυτό το νόμο, όμως ο πυρήνας του παρέμεινε αναλλοίωτος. Τον πρώτο λόγο έχει η ΕΚΧΑ ΑΕ (η παλιά ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ), ενώ με τα άρθρα 23 και 24 του Ν. 3889/2010 μπήκαν οι βάσεις για τη νομιμοποίηση όλων χωρίς εξαίρεση των αυθαίρετων κατασκευών στα δάση και στις δασικές εκτάσεις.
Η σημερινή συγκυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με τις διατάξεις που εισήγαγε τελικά στο άρθρο 153 αναθέτει στις δασικές υπηρεσίες τον πρώτο ρόλο στην κατάρτιση, ανάρτηση και έγκριση των δασικών χαρτών. Αυτό γίνεται μόνο σε φραστικό και όχι πρακτικό επίπεδο. Στην ουσία, με βάση τις προϋποθέσεις που εισήγαγαν, θα αποκλειστούν όλες οι Διευθύνσεις Δασών και έτσι -πάλι διά της πλαγίας οδού- θα ανατεθεί η κατάρτιση, ανάρτηση και έγκριση των δασικών χαρτών στην κακόφημη ΕΚΧΑ ΑΕ. Μια εταιρία που έβαλε πλάτη στον αποχαρακτηρισμό δασών και δασικών εκτάσεων, μια εταιρία που αρνήθηκε να δώσει στη Διεύθυνση Δασικών Χαρτών τους κωδικούς των καταπατητών, ώστε να περάσει η δεκαετία και να χαθούν πολλά δάση και δασικές εκτάσεις.
Τέλος, για πρώτη φορά στην ιστορία των νόμων για τους δασικούς χάρτες εισάγεται διάταξη, σύμφωνα με την οποία δε θα απεικονίζονται στους δασικούς χάρτες τα πάρκα και τα άλση! Αυτό δε γίνεται τυχαία. Είναι η πρώτη κίνηση, ώστε σε επόμενη φάση να έρθει ο αποχαρακτηρισμός τους και η δυνατότητα κατασκευής μέσα σ αυτά εμπορικών κέντρων και άλλων… ευαγών ιδρυμάτων του κεφαλαίου.
Σε όλ' αυτά θα επανέλθουμε αναλυτικότερα. Το σίγουρο είναι ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνεχίζουν την αντιδασική πολιτική των προκατόχων τους, εμπλουτίζοντας το αντιδασικό οπλοστάσιο με νέες διατάξεις. Ακόμα και η ανάρτηση των δασικών χαρτών παραδίδεται σε «μελετητές» τύπου Χλύκα, ενώ διευρύνεται επικίνδυνα (σε σχέση με τις αρχικές διατάξεις των άρθρων 23 και 24 του νόμου 3889/2010) η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων σε δάση και δασικές εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα.
Γεράσιμος Λιόντος
Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***