Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με βάση το σχεδιασμό της για διπλές εκλογές, υπόσχεται στους καταπατητές ότι θα νομιμοποιήσει πολυτελείς βίλες και χαμόσπιτα σε δάση. Πρόκειται για τη γνωστή κακόφημη ιστορία με τις λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις, που περιλαμβάνουν το παράνομο ξεχέρσωμα μεγάλων κομματιών δασών, στα οποία κατασκευάστηκαν πολυτελείς βίλες και χαμόσπιτα.
Είναι γνωστές οι προσπάθειες των πολιτικών ηγεσιών του ΥΠΕΝ (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας) —μη εξαιρουμένων αυτών του ΣΥΡΙΖΑ— να νομιμοποιήσουν τα παράνομα κτίσματα στις «οικιστικές πυκνώσεις». Ιδιαίτερα οι Σταθάκης και Φάμελλος ξεπέρασαν κάθε όριο. Δύο φορές δοκίμασαν να νομιμοποιήσουν αυτά τα παράνομα κτίσματα, βίλες στην πλειοψηφία τους. Μία στις 6 Δεκέμβρη του 2018, παραμονή της εκδίκασης στην Ολομέλεια του ΣτΕ της απόφασης 1942/2017 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, με την οποία είχαν κηρυχτεί αντισυνταγματικές οι υπουργικές αποφάσεις που επιχειρούσαν τη νομιμοποίηση των παράνομων κτισμάτων μέσα στα δάση. Σταθάκης και Φάμελλος ανέβασαν στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ νομοσχέδιο, επιδιώκοντας να καταργηθεί αυτή η δίκη στο ΣτΕ και έτσι να διαιωνιστεί η παράνομη κατάσταση με τις λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις.
Το ΣτΕ δεν τόλμησε να ακυρώσει τη δίκη στην Ολομέλειά του. Στις 5 Απρίλη του 2019 εξέδωσε τις αποφάσεις 685, 686 687 και 688, με τις οποίες έκανε δεκτή την απόφαση 1942/2017 του Ε’ Τμήματος. Η απόφαση 685 εκδόθηκε με πλειοψηφία 26 προς 1 και μ’ αυτήν κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές όλες οι εξουσιοδοτικές υπουργικές αποφάσεις, με τις οποίες επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθούν πολυτελείς βίλες και χαμόσπιτα μέσα σε καταπατημένα και ξεχερσωμένα δάση.
Το νομοσχέδιο σκαρώθηκε από τους Σταθάκη και Φάμελλο με σκοπό, ενόψει των απανωτών εκλογών του 2019, να καλλιεργούνται φρούδες ελπίδες στους καταπατητές-ιδιοκτήτες βιλών και χαμόσπιτων, ότι επίκειται η νομιμοποίησή τους, φτάνει… να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Προέβλεπε νομιμοποίηση για 40 χρόνια όλων των κατοικιών που έχουν κατασκευαστεί πριν από τις 11 Ιούνη του 1975 και για 25 χρόνια αυτών που έχουν κατασκευαστεί από τις 11-6-1975 μέχρι τις 28-7-2011. Προβλεπόταν ακόμα η δυνατότητα νέων οικοδομικών εργασιών και η σύνδεση με όλα τα δίκτυα κοινής ωφέλειας. Ολες οι εκκρεμείς δίκες αναστέλλονταν. Περαιτέρω, με το άρθρο 6 παρ. 1 και 2, δινόταν η δυνατότητα να παραταθεί η εφαρμογή της νομιμοποίησης παράνομων κατοικιών σε δάση και πέραν της 28ης Ιούλη του 2011, αν οι εργασίες ολοκλήρωσης της κατασκευής επεκτείνονταν και μετά απ’ αυτό το χρονικό όριο, χωρίς να προσδιορίζεται ο χρόνος επέκτασης.
Οι απορριπτικές αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ δε συνέτισαν Σταθάκη και Φάμελλο. Και βέβαια, προτίμησαν να μην τις εφαρμόσουν. Γιατί υπάρχει το χρόνιο πρόβλημα του ΣτΕ, το οποίο έχει μεν συγκροτημένη επιτροπή για τον έλεγχο της εφαρμογής των αποφάσεών του, όμως δεν κάνει τίποτα, ακόμα και στις περιπτώσεις που λαμβάνει αναφορές.
Το συριζαίικο υπουργικό δίδυμο του ΥΠΕΝ κατέθεσε και πάλι, στις 31-5-2019, νομοσχέδιο για τις οικιστικές πυκνώσεις στη Βουλή, προσδοκώντας ότι θα πιάσουν στις εκλογικές δαγκάνες του ΣΥΡΙΖΑ την πλειοψηφία των καταπατητών. Η μόνη διαφορά σ’ αυτό το νομοσχέδιο ήταν ότι προβλεπόταν νομιμοποίηση μέχρι 25 χρόνια για παράνομες κατασκευές μέχρι τις 28-7-2011, χρονικό όριο που παρατεινόταν με το κόλπο της μεταγενέστερης ολοκλήρωσης της κατασκευής!
Στα νομοσχέδια των Σταθάκη-Φάμελλου προβλεπόταν η νομιμοποίηση των παράνομων κατοικιών στα δάση και στη συνέχεια η ανάρτηση των «οικιστικών πυκνώσεων» στους δασικούς χάρτες. Οι συριζαίοι, πετώντας στα σκουπίδια παλαιότερες περιβαλλοντικές διακηρύξεις τους (αυτό πια δεν ήταν είδηση), διακήρυσσαν ανοιχτά με την περιβόητη «Εθνική τους στρατηγική για το δάσος», ότι στην επόμενη εικοσαετία θα συνυπάρχουν οι παράνομες κατοικίες —βίλες και χαμόσπιτα— με το δάσος!
Ανυπέρβλητο εμπόδιο
Για το ΣτΕ, η νομιμοποίηση κατοικιών στο δάσος αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο, δεδομένου ότι η οικοδόμηση στο δάσος δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος, όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις με αποτέλεσμα να νομιμοποιούνται καταπατήσεις και ξεχερσώματα και να έχουν καταστραφεί εκατομμύρια στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.
Η διαπίστωσή μας αυτή δε στηρίζεται σε εικασίες, αλλά σε τοποθετήσεις που διατύπωσαν οι δικαστές στις γνώμες που συνοδεύουν τις αποφάσεις τους. Στην πρόσφατη απόφαση 685/2019 της Ολομέλειας του ΣτΕ, που με συντριπτική πλειοψηφία (26 προς 1) έκρινε αντισυνταγματικές τις υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθούν οι κακόφημες «οικιστικές πυκνώσεις», η σκέψη 15 αναφέρει μεταξύ άλλων:
Με τη σκέψη 15 το ΣτΕ τονίζει ότι η καταπάτηση και το ξεχέρσωμα δασών για οικιστικούς λόγους απαγορεύεται στο διηνεκές. Η σκέψη 10 της ίδιας απόφασης επισημαίνει ότι οι εξουσιοδοτικές διατάξεις για τις «οικιστικές πυκνώσεις» έπρεπε να εκδοθούν, όχι με υπουργικές αποφάσεις, αλλά με Προεδρικό Διάταγμα. Εννοείται ότι αυτή η σκέψη λειτουργεί παράλληλα με τη σκέψη 15 και όχι σε αντιπαραβολή. Η σκέψη 15, σύμφωνα με την οποία στα δάση δεν χωρεί αλλαγή χρήσης γης ώστε να χρησιμοποιηθούν για οικιστικούς λόγους, δεν ξεπερνιέται με τίποτα, είναι θεμελιώδης. Αυτό ξεδιαλύνεται στην ακροτελεύτεια σκέψη 17 που αναφέρει:
Κουτοπονηριές
Ο Χατζηδάκης, παίρνοντας τη σκυτάλη από το δίδυμο του ΣΥΡΙΖΑ και επιδιώκοντας να βγάλει από τους καταπατητές πολιτική υπεραξία προς όφελος της ΝΔ, βγάζει από τη ναφθαλίνη το νομοσχέδιο των Σταθάκη-Φάμελλου, αντί να εφαρμόσει την απόφαση 685/2019 της Ολομέλειας του ΣτΕ. Στην αρχή περιέγραψε μόνο το περιβόητο νομοσχέδιο για τις «οικιστικές πυκνώσεις», χωρίς να το δώσει στη δημοσιότητα, προκειμένου να μη φανεί ότι είναι ταυτόσημο στις βασικές του διατάξεις με το νομοσχέδιο των Σταθάκη-Φάμελλου. Στη συνέχεια, έβαλε σε «διαβούλευση» το νομοσχέδιο, που έχει δύο διαφοροποιήσεις σε σχέση με αυτό των συριζαίων. Τα 25 χρόνια γίνονται 30 και οι εξουσιοδοτικές διατάξεις δε θα εκδοθούν με υπουργική απόφαση αλλά με προεδρικό διάταγμα. Ο Χατζηδάκης προσπαθεί να καλλιεργήσει στους καταπατητές την ψευδαίσθηση ότι, από τη στιγμή που οι εξουσιδοτικές διατάξεις θα εκδοθούν με προεδρικό διάταγμα, θα γίνουν αποδεκτές, μολονότι με αυτές νομιμοποιείται το ξεχέρσωμα και η καταπάτηση δασών για οικιστικούς λόγους.
Ομως, όπως είδαμε το ΣτΕ αποφάσισε συγκεκριμένα. Πρώτον, ουδέποτε επιτρέπεται να καταπατηθεί και ξεχερσωθεί δάσος για οικιστική χρήση. Δεύτερον, ακόμα και αν εκδοθούν από υπουργούς με προεδρικό διάταγμα εξουσιοδοτικές πράξεις, με τις οποίες επιχειρείται η νομιμοποίηση κατοικιών σε δάση, αυτές δε θα είναι νόμιμες και θα ακυρωθούν.
Καλά θα κάνει ο Χατζηδάκης ν’ αφήσει κατά μέρος τα παραμύθια ότι εφαρμόζει την απόφαση του ΣτΕ. Πραγματική εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ σημαίνει γκρέμισμα όλων των κατοικιών —πολυτελών βιλών και χαμόσπιτων— που χτίστηκαν σε δάση και δασικές εκτάσεις, κήρυξη όλων αυτών των εκτάσεων ως αναδασωτέων και ανάρτησή τους στους δασικούς χάρτες, χωρίς οι καταπατητές να έχουν δικαίωμα να υποβάλουν ενστάσεις.
Επιτέλους, το ΣτΕ οφείλει να ενδιαφερθει ενεργά για την εφαρμογή των αποφάσεων του, όπως η 685/2019 που κήρυξε παράνομες τις εξουσιοδοτικές διατάξεις για τη νομιμοποίηση των κακόφημων «οικιστικών πυκνώσεων».
Είναι γνωστές οι προσπάθειες των πολιτικών ηγεσιών του ΥΠΕΝ (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας) —μη εξαιρουμένων αυτών του ΣΥΡΙΖΑ— να νομιμοποιήσουν τα παράνομα κτίσματα στις «οικιστικές πυκνώσεις». Ιδιαίτερα οι Σταθάκης και Φάμελλος ξεπέρασαν κάθε όριο. Δύο φορές δοκίμασαν να νομιμοποιήσουν αυτά τα παράνομα κτίσματα, βίλες στην πλειοψηφία τους. Μία στις 6 Δεκέμβρη του 2018, παραμονή της εκδίκασης στην Ολομέλεια του ΣτΕ της απόφασης 1942/2017 του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, με την οποία είχαν κηρυχτεί αντισυνταγματικές οι υπουργικές αποφάσεις που επιχειρούσαν τη νομιμοποίηση των παράνομων κτισμάτων μέσα στα δάση. Σταθάκης και Φάμελλος ανέβασαν στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ νομοσχέδιο, επιδιώκοντας να καταργηθεί αυτή η δίκη στο ΣτΕ και έτσι να διαιωνιστεί η παράνομη κατάσταση με τις λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις.
Το ΣτΕ δεν τόλμησε να ακυρώσει τη δίκη στην Ολομέλειά του. Στις 5 Απρίλη του 2019 εξέδωσε τις αποφάσεις 685, 686 687 και 688, με τις οποίες έκανε δεκτή την απόφαση 1942/2017 του Ε’ Τμήματος. Η απόφαση 685 εκδόθηκε με πλειοψηφία 26 προς 1 και μ’ αυτήν κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές όλες οι εξουσιοδοτικές υπουργικές αποφάσεις, με τις οποίες επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθούν πολυτελείς βίλες και χαμόσπιτα μέσα σε καταπατημένα και ξεχερσωμένα δάση.
Το νομοσχέδιο σκαρώθηκε από τους Σταθάκη και Φάμελλο με σκοπό, ενόψει των απανωτών εκλογών του 2019, να καλλιεργούνται φρούδες ελπίδες στους καταπατητές-ιδιοκτήτες βιλών και χαμόσπιτων, ότι επίκειται η νομιμοποίησή τους, φτάνει… να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Προέβλεπε νομιμοποίηση για 40 χρόνια όλων των κατοικιών που έχουν κατασκευαστεί πριν από τις 11 Ιούνη του 1975 και για 25 χρόνια αυτών που έχουν κατασκευαστεί από τις 11-6-1975 μέχρι τις 28-7-2011. Προβλεπόταν ακόμα η δυνατότητα νέων οικοδομικών εργασιών και η σύνδεση με όλα τα δίκτυα κοινής ωφέλειας. Ολες οι εκκρεμείς δίκες αναστέλλονταν. Περαιτέρω, με το άρθρο 6 παρ. 1 και 2, δινόταν η δυνατότητα να παραταθεί η εφαρμογή της νομιμοποίησης παράνομων κατοικιών σε δάση και πέραν της 28ης Ιούλη του 2011, αν οι εργασίες ολοκλήρωσης της κατασκευής επεκτείνονταν και μετά απ’ αυτό το χρονικό όριο, χωρίς να προσδιορίζεται ο χρόνος επέκτασης.
Οι απορριπτικές αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ δε συνέτισαν Σταθάκη και Φάμελλο. Και βέβαια, προτίμησαν να μην τις εφαρμόσουν. Γιατί υπάρχει το χρόνιο πρόβλημα του ΣτΕ, το οποίο έχει μεν συγκροτημένη επιτροπή για τον έλεγχο της εφαρμογής των αποφάσεών του, όμως δεν κάνει τίποτα, ακόμα και στις περιπτώσεις που λαμβάνει αναφορές.
Το συριζαίικο υπουργικό δίδυμο του ΥΠΕΝ κατέθεσε και πάλι, στις 31-5-2019, νομοσχέδιο για τις οικιστικές πυκνώσεις στη Βουλή, προσδοκώντας ότι θα πιάσουν στις εκλογικές δαγκάνες του ΣΥΡΙΖΑ την πλειοψηφία των καταπατητών. Η μόνη διαφορά σ’ αυτό το νομοσχέδιο ήταν ότι προβλεπόταν νομιμοποίηση μέχρι 25 χρόνια για παράνομες κατασκευές μέχρι τις 28-7-2011, χρονικό όριο που παρατεινόταν με το κόλπο της μεταγενέστερης ολοκλήρωσης της κατασκευής!
Στα νομοσχέδια των Σταθάκη-Φάμελλου προβλεπόταν η νομιμοποίηση των παράνομων κατοικιών στα δάση και στη συνέχεια η ανάρτηση των «οικιστικών πυκνώσεων» στους δασικούς χάρτες. Οι συριζαίοι, πετώντας στα σκουπίδια παλαιότερες περιβαλλοντικές διακηρύξεις τους (αυτό πια δεν ήταν είδηση), διακήρυσσαν ανοιχτά με την περιβόητη «Εθνική τους στρατηγική για το δάσος», ότι στην επόμενη εικοσαετία θα συνυπάρχουν οι παράνομες κατοικίες —βίλες και χαμόσπιτα— με το δάσος!
Ανυπέρβλητο εμπόδιο
Για το ΣτΕ, η νομιμοποίηση κατοικιών στο δάσος αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο, δεδομένου ότι η οικοδόμηση στο δάσος δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος, όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις με αποτέλεσμα να νομιμοποιούνται καταπατήσεις και ξεχερσώματα και να έχουν καταστραφεί εκατομμύρια στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.
Η διαπίστωσή μας αυτή δε στηρίζεται σε εικασίες, αλλά σε τοποθετήσεις που διατύπωσαν οι δικαστές στις γνώμες που συνοδεύουν τις αποφάσεις τους. Στην πρόσφατη απόφαση 685/2019 της Ολομέλειας του ΣτΕ, που με συντριπτική πλειοψηφία (26 προς 1) έκρινε αντισυνταγματικές τις υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθούν οι κακόφημες «οικιστικές πυκνώσεις», η σκέψη 15 αναφέρει μεταξύ άλλων:
«…Η συνταγματική υποχρέωση διαφύλαξης του εν γένει δασικού πλούτου της χώρας καθιστά κατ’ εξαίρεση μόνο επιτρεπτή τη μεταβολή της μορφής του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, τούτο δε εφόσον προέχει για την εθνική οικονομία ή αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση, επιβαλλομένη από λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Προέχουσα χρήση υπό την ανωτέρω έννοια, ουδέποτε αποτελεί η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν την μεταβολή του προορισμού του δάσους» (οι εμφάσεις δικές μας).
Προέχουσα χρήση υπό την ανωτέρω έννοια, ουδέποτε αποτελεί η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν την μεταβολή του προορισμού του δάσους» (οι εμφάσεις δικές μας).
Με τη σκέψη 15 το ΣτΕ τονίζει ότι η καταπάτηση και το ξεχέρσωμα δασών για οικιστικούς λόγους απαγορεύεται στο διηνεκές. Η σκέψη 10 της ίδιας απόφασης επισημαίνει ότι οι εξουσιοδοτικές διατάξεις για τις «οικιστικές πυκνώσεις» έπρεπε να εκδοθούν, όχι με υπουργικές αποφάσεις, αλλά με Προεδρικό Διάταγμα. Εννοείται ότι αυτή η σκέψη λειτουργεί παράλληλα με τη σκέψη 15 και όχι σε αντιπαραβολή. Η σκέψη 15, σύμφωνα με την οποία στα δάση δεν χωρεί αλλαγή χρήσης γης ώστε να χρησιμοποιηθούν για οικιστικούς λόγους, δεν ξεπερνιέται με τίποτα, είναι θεμελιώδης. Αυτό ξεδιαλύνεται στην ακροτελεύτεια σκέψη 17 που αναφέρει:
«Κατόπιν των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη πράξη, η οποία λόγω του αντιθέτου προς το Σύνταγμα περιεχομένου της εξουσιοδοτικής διάταξης, δεν θα μπορούσε επιτρεπτώς να εκδοθεί υπό τον τύπο προεδρικού διατάγματος, είναι μη νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί» (η έμφαση δική μας).
Κουτοπονηριές
Ο Χατζηδάκης, παίρνοντας τη σκυτάλη από το δίδυμο του ΣΥΡΙΖΑ και επιδιώκοντας να βγάλει από τους καταπατητές πολιτική υπεραξία προς όφελος της ΝΔ, βγάζει από τη ναφθαλίνη το νομοσχέδιο των Σταθάκη-Φάμελλου, αντί να εφαρμόσει την απόφαση 685/2019 της Ολομέλειας του ΣτΕ. Στην αρχή περιέγραψε μόνο το περιβόητο νομοσχέδιο για τις «οικιστικές πυκνώσεις», χωρίς να το δώσει στη δημοσιότητα, προκειμένου να μη φανεί ότι είναι ταυτόσημο στις βασικές του διατάξεις με το νομοσχέδιο των Σταθάκη-Φάμελλου. Στη συνέχεια, έβαλε σε «διαβούλευση» το νομοσχέδιο, που έχει δύο διαφοροποιήσεις σε σχέση με αυτό των συριζαίων. Τα 25 χρόνια γίνονται 30 και οι εξουσιοδοτικές διατάξεις δε θα εκδοθούν με υπουργική απόφαση αλλά με προεδρικό διάταγμα. Ο Χατζηδάκης προσπαθεί να καλλιεργήσει στους καταπατητές την ψευδαίσθηση ότι, από τη στιγμή που οι εξουσιδοτικές διατάξεις θα εκδοθούν με προεδρικό διάταγμα, θα γίνουν αποδεκτές, μολονότι με αυτές νομιμοποιείται το ξεχέρσωμα και η καταπάτηση δασών για οικιστικούς λόγους.
Ομως, όπως είδαμε το ΣτΕ αποφάσισε συγκεκριμένα. Πρώτον, ουδέποτε επιτρέπεται να καταπατηθεί και ξεχερσωθεί δάσος για οικιστική χρήση. Δεύτερον, ακόμα και αν εκδοθούν από υπουργούς με προεδρικό διάταγμα εξουσιοδοτικές πράξεις, με τις οποίες επιχειρείται η νομιμοποίηση κατοικιών σε δάση, αυτές δε θα είναι νόμιμες και θα ακυρωθούν.
Καλά θα κάνει ο Χατζηδάκης ν’ αφήσει κατά μέρος τα παραμύθια ότι εφαρμόζει την απόφαση του ΣτΕ. Πραγματική εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ σημαίνει γκρέμισμα όλων των κατοικιών —πολυτελών βιλών και χαμόσπιτων— που χτίστηκαν σε δάση και δασικές εκτάσεις, κήρυξη όλων αυτών των εκτάσεων ως αναδασωτέων και ανάρτησή τους στους δασικούς χάρτες, χωρίς οι καταπατητές να έχουν δικαίωμα να υποβάλουν ενστάσεις.
Επιτέλους, το ΣτΕ οφείλει να ενδιαφερθει ενεργά για την εφαρμογή των αποφάσεων του, όπως η 685/2019 που κήρυξε παράνομες τις εξουσιοδοτικές διατάξεις για τη νομιμοποίηση των κακόφημων «οικιστικών πυκνώσεων».
Γεράσιμος Λιόντος
Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***