Περίληψη της απόφασης 1966/2020 του Συμβουλίου της Επικρατείας
Ενόψει του χρόνου κατάθεσης της αίτησης, συντρέχει νόμιμος λόγος, συνιστάµενος στην οικονομία της δίκης να διακρατηθεί και να εκδικασθεί η υπόθεση από το Συμβούλιο της Επικρατείας, δοθέντος ότι οι αποφάσεις των διοικητικών εφετείων, οι οποίες εκδίδονται επί διαφορών, όπως είναι και η προκείµενη, υπόκεινται, κατ’ αρχήν, σε έφεση ενώπιον του Συµβουλίου της Επικρατείας.
Προβάλλεται ότι µη νομίμως απορρίφθηκε η αίτηση των αιτούντων, δεδοµένου ότι στην κρινόµενη περίπτωση πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 12 του ν. 3208/2003, εφόσον, όπως προκύπτει από το σύνολο των προσκοµισθέντων τίτλων κτήσεως, ορισμένοι από τους οποίους ανάγονται προ της 23ης Φεβρουαρίου 1946 και από έκθεση φωτοερµηνευτικής έρευνας του έτους 1996, την οποία επικαλούνται οι αιτούντες, το επίδικο ακίνητο αποτελούσε διαχρονικά και για διάστηµα µεγαλύτερο των 100 χρόνων καλλιεργούμενη έκταση µε ελαιόδενδρα που όµως καταστράφηκαν λόγω εγκαταλείψεως της καλλιέργειας. Εξάλλου, η έκταση αυτή περιβάλλεται από καλλιεργούμενες εκτάσεις µε ελαιόδενδρα μεγάλης ηλικίας, ενώ η ευρύτερη περιοχή παρουσιάζει οικιστική ανάπτυξη. Ο λόγος αυτός, καθ’ ο µέρος προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι αναιτιολόγητη, ενόψει του ότι δεν περιλαμβάνεται στο σώμα αυτής οποιαδήποτε αιτιολογία, είναι απορριπτέος ως αβάσιµος, δεδομένου ότι, κατά γενική αρχή η αιτιολογία της διοικητικής πράξεως δεν απαιτείται να περιέχεται το σώµα της αλλά αρκεί να προκύπτει και από τα στοιχεία του φακέλου.
Η επίδικη έκταση, βάσει της αναγωγής των τίτλων, κατά το έτος 1939, δηλαδή προ την ενάρξεως του πολέμου (1940), δεν είχε αγροτικό χαρακτήρα, επίσης δεν εμφανίζεται ως καλλιεργούμενη, βάσει των αεροφωτογραφιών των ετών 1945 και 1960, όπως και ότι µετά το έτος 1960, και ειδικότερα το έτος 1989, η έκταση έφερε θάμνους δασικής βλάστησης σε ποσοστό 60%, χωρίς ίχνη καλλιέργειας. Επομένως, δεν πληρούνται σωρευτικώς οι απαιτούμενες κατά τις διατάξεις του άρθρου του ν. 3208/2003 προϋποθέσεις, προκειµένου η επίδικη έκταση να µην υπαχθεί στην δασική νοµοθεσία. Με τα δεδοµένα αυτά η προσβαλλόμενη πράξη αιτιολογείται νομίμως και ο περί του αντιθέτου προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί.
Εισηγητής: Μ.Ε. Παπαδημήτρη
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
Ενόψει του χρόνου κατάθεσης της αίτησης, συντρέχει νόμιμος λόγος, συνιστάµενος στην οικονομία της δίκης να διακρατηθεί και να εκδικασθεί η υπόθεση από το Συμβούλιο της Επικρατείας, δοθέντος ότι οι αποφάσεις των διοικητικών εφετείων, οι οποίες εκδίδονται επί διαφορών, όπως είναι και η προκείµενη, υπόκεινται, κατ’ αρχήν, σε έφεση ενώπιον του Συµβουλίου της Επικρατείας.
Προβάλλεται ότι µη νομίμως απορρίφθηκε η αίτηση των αιτούντων, δεδοµένου ότι στην κρινόµενη περίπτωση πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 12 του ν. 3208/2003, εφόσον, όπως προκύπτει από το σύνολο των προσκοµισθέντων τίτλων κτήσεως, ορισμένοι από τους οποίους ανάγονται προ της 23ης Φεβρουαρίου 1946 και από έκθεση φωτοερµηνευτικής έρευνας του έτους 1996, την οποία επικαλούνται οι αιτούντες, το επίδικο ακίνητο αποτελούσε διαχρονικά και για διάστηµα µεγαλύτερο των 100 χρόνων καλλιεργούμενη έκταση µε ελαιόδενδρα που όµως καταστράφηκαν λόγω εγκαταλείψεως της καλλιέργειας. Εξάλλου, η έκταση αυτή περιβάλλεται από καλλιεργούμενες εκτάσεις µε ελαιόδενδρα μεγάλης ηλικίας, ενώ η ευρύτερη περιοχή παρουσιάζει οικιστική ανάπτυξη. Ο λόγος αυτός, καθ’ ο µέρος προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι αναιτιολόγητη, ενόψει του ότι δεν περιλαμβάνεται στο σώμα αυτής οποιαδήποτε αιτιολογία, είναι απορριπτέος ως αβάσιµος, δεδομένου ότι, κατά γενική αρχή η αιτιολογία της διοικητικής πράξεως δεν απαιτείται να περιέχεται το σώµα της αλλά αρκεί να προκύπτει και από τα στοιχεία του φακέλου.
Η επίδικη έκταση, βάσει της αναγωγής των τίτλων, κατά το έτος 1939, δηλαδή προ την ενάρξεως του πολέμου (1940), δεν είχε αγροτικό χαρακτήρα, επίσης δεν εμφανίζεται ως καλλιεργούμενη, βάσει των αεροφωτογραφιών των ετών 1945 και 1960, όπως και ότι µετά το έτος 1960, και ειδικότερα το έτος 1989, η έκταση έφερε θάμνους δασικής βλάστησης σε ποσοστό 60%, χωρίς ίχνη καλλιέργειας. Επομένως, δεν πληρούνται σωρευτικώς οι απαιτούμενες κατά τις διατάξεις του άρθρου του ν. 3208/2003 προϋποθέσεις, προκειµένου η επίδικη έκταση να µην υπαχθεί στην δασική νοµοθεσία. Με τα δεδοµένα αυτά η προσβαλλόμενη πράξη αιτιολογείται νομίμως και ο περί του αντιθέτου προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί.
Εισηγητής: Μ.Ε. Παπαδημήτρη
Το πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή του από το Δικαστήριο.
Πηγή: Νόμος + Φύση
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***