Στις 21 Μαρτίου 2023, το ελληνικό κράτος φαίνεται πως δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του νερού. Πιο συγκεκριμένα, έθεσε τις νομοθετικές βάσεις μέσω της κατάθεσης και ψήφισης —έπειτα από διαβούλευση λίγων ημερών— ενός πολυνομοσχεδίου διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, που πλέον μετονομάζεται σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων. Παρά τις κινητοποιήσεις που προέκυψαν, θέτοντας το νερό και τη διαχείρισή του στο προσκήνιο των συζητήσεων, το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας εγκρίθηκε.
Λίγες ημέρες αργότερα και κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, η υπεράσπιση του νερού ως κοινού αγαθού ήταν η αφορμή αφενός για τη συγκέντρωση 30.000 διαδηλωτών και αφετέρου για τη βίαιη καταστολή τους από τις αστυνομικές δυνάμεις. Στις 25 Μαρτίου 2023 —κι ενώ οι γαλλικές πόλεις φλέγονταν από την οργή των πολιτών ενάντια στη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση και τις θεσμικές εκτροπές του Γαλλικού κράτους— οργανώθηκε (μη δηλωμένη) συγκέντρωση στην αγροτική περιοχή του Σεν-Σολίν (Sainte-Soline). Στόχος της —απαγορευμένης από το κράτος— διαδήλωσης ήταν να περικυκλώσει και να σταματήσει τα έργα κατασκευής μίας δεξαμενής συλλογής νερού.
Πρόκειται για τη μία από τις 16 αντίστοιχες δεξαμενές που σχεδιάζεται να κατασκευαστούν από ένα συνεταιρισμό 450 αγροτών στην ευρύτερη περιοχή. Η συνολική τους χωρητικότητα φτάνει τα 6 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού, ενώ το κόστος τους τα 76.000.000 ευρώ καλυπτόμενο κατά 70% από κρατική χρηματοδότηση. Σκοπός των δεξαμενών αυτών είναι η συλλογή και αποθήκευση του νερού κατά τους χειμερινούς μήνες μέσω της συγκέντρωσης του νερού της βροχής —χωρίς να αποκλείεται και η άντλησή του από τον υδροφόρο ορίζοντα—προκειμένου να ποτίζονται οι καλλιέργειες ενός μικρού ποσοστού (5%) αγροτών της περιοχής το καλοκαίρι, όταν οι βροχές μειώνονται. Οι πρώτες αντιδράσεις από κατοίκους και περιβαλλοντικούς ακτιβιστές στη συγκεκριμένη περιοχή προέκυψαν το 2017 —όταν ανακοινώθηκαν τα σχέδια κατασκευής των δεξαμενών— ενώ τον προηγούμενο Οκτώβριο πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση 7.000 διαδηλωτών που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό διαδηλωτών αλλά και αστυνομικών. Η παύση των εργασιών κατασκευής ήταν η κεντρική διεκδίκηση των διαδηλωτ(ρι)ών που υπερασπίζονταν το νερό ως κοινό αγαθό απέναντι στις μονοπωλιακές πρακτικές των αγροτο-βιομηχανιών, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που εξαιτίας του μεταβαλλόμενου κλίματος το απόθεμα του νερού δεν μπορεί να προβλεφθεί. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η Γαλλία έζησε πέρυσι ένα πολύ ζεστό και ξηρό καλοκαίρι με ελάχιστες βροχές, κάτι που σήμανε και την περιορισμένη συγκέντρωση υδάτινων αποθεμάτων στον υδροφόρο ορίζοντα. Επίσης, γίνεται λόγος για απώλεια του 20% της συνολικής συγκεντρωμένης ποσότητας νερού των δεξαμενών λόγω εξάτμισης, εντείνοντας την κριτική σχετικά με την αποτελεσματικότητα των συγκεκριμένων κατασκευών.
Αυτό που φάνηκε στις 25 Μαρτίου στο Σεν-Σολίν ήταν η αποφασιστικότητα των διαδηλωτ(ρι)ών έναντι των δολοφονικών επιθέσεων των δυνάμεων καταστολής. Απέναντι στους διαδηλωτές παρατάχθηκαν 3.200 μπάτσοι, συνοδευόμενοι από μία αύρα νερού, δύο ελικόπτερα, μηχανοκίνητη ομάδα με ειδικές τετράτροχες μηχανές τύπου «γουρούνες», τεθωρακισμένα οχήματα που πετούσαν χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και ντρόουν. Οι συγκρούσεις, που ξεκίνησαν όταν οι διαδηλώτριες προσέγγισαν το σημείο κατασκευής της δεξαμενής νερού, κράτησαν για αρκετές ώρες. Από την πλευρά των δυνάμεων καταστολής χρησιμοποιήθηκαν πλαστικές σφαίρες, εκτοξεύτηκαν χημικά καθώς και χιλιάδες χειροβομβίδες κρότου λάμψης —ακόμη και σε ευθεία βολή— πολλές από τις οποίες εκρήγνυντο μετά από αρκετή ώρα. Όλα αυτά προκειμένου να προστατέψουν έναν άδειο κρατήρα, εξ’ ορισμού άτρωτο, με τους διαδηλωτές να μην παραμένουν απαθείς αλλά να επιστρέφουν μέρος της βίας που υφίσταντο καίγοντας οχήματα της αστυνομίας και τραυματίζοντας πολλούς αστυνομικούς. Ο συνολικός απολογισμός ήταν 200 τραυματίες διαδηλωτές, εκ των οποίων οι 40 σοβαρά και ένας σε κρίσιμη κατάσταση, έπειτα από τον τραυματισμό του στο κεφάλι από εκτόξευση χειροβομβίδας-δακρυγόνου το οποίο έσκασε στο ύψος του κεφαλιού του πριν να πέσει στο έδαφος.
Τασσόμαστε αλληλέγγυα δίπλα σε κάθε αγώνα για την υπεράσπιση του νερού ως κοινού αγαθού και ενάντια σε όσους επιχειρούν να το ιδιοποιηθούν. Ως εκ τούτου, η πολυπληθής συγκέντρωση και οι πολύωρες συγκρούσεις που ξέσπασαν στο Σεν-Σολίν μάς δείχνουν πως η αντίσταση με έμπρακτους τρόπους είναι το μονοπάτι που δημιουργεί εκείνα τα βαθιά ρήγματα σύγκρουσης με τον κόσμο της κυριαρχίας. Απέναντι στην εντεινόμενη εκμετάλλευση φυσικών τόπων και στη λεηλασία φυσικών πόρων από κράτος και κεφάλαιο, που μπροστά στην άντληση κέρδους δεν διστάζουν να ισοπεδώνουν και να θέτουν υπό τον έλεγχο τους κάθε έμβια ζωή. Η απόσταση του Σεν-Σολίν από τα ελληνικά βουνά, όπως και η απόσταση των γαλλικών πόλεων από τις δικές μας γειτονιές δεν μπορεί να μετρηθεί με χιλιόμετρα στο χάρτη. Μετριέται στους αγώνες που δώσαμε και σε εκείνους που πρέπει να ξεκινήσουμε. Μετριέται στην αλληλεγγύη μας σε όσους και όσες υπερασπίζονται τα τελευταία κομμάτια άγριας ζωής.
Αλληλεγγύη στους/στις τραυματίες και στον σύντροφο Serge που μάχεται για να κρατηθεί στη ζωή.
ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
*** Τα ανώνυμα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται πάντα. ***